Kun je kraambezoek weigeren/ uitstellen?

27-09-2023 22:06 182 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi allemaal,

Ik ben afgelopen vrijdag bevallen van een prachtig meisje. Al hoewel de bevalling zelf nogal heftig is verlopen en er vervolgens wat complicaties waren door mijn ziekte maken we het nu allebei goed.

Binnen 24 uur na de geboorte heb ik enkel degene gezien die dichtbij ons staan. Nu overviel het me een beetje dat sommige personen nogal drammerig deden op de whatsapp over het kraambezoek.
Een persoon die ik al een tijdje niet meer zag vroeg zelfs waarom ik niet eerder had geappt zodat zij nog in het ziekenhuis zelf kon langskomen? Ik was die dag van 10:00 tot 20:00 in het ziekenhuis en appte pas de volgende dag terug. Eerlijk gezegd moet ik er niet aan denken om direct na de bevalling nog in het ziekenhuis mensen te ontvangen( die niet dichtbij staan uiteraard).

Vervolgens een ander weer die direct vroeg wanneer ze deze week kon langskomen. Ik gaf aan dat ik eerst even wil herstellen ook ivm medicatie opstarten en het dan zou laten weten. Nu wordt er nog steeds door verschillende personen geappt met “ hoe gaat het nu?”. Ik vraag me hierdoor af of het raar is dat ik momenteel geen zin heb om bepaalde mensen te ontvangen en hoe ik hier het best mee kan omgaan. Hoe hebben jullie het destijds gedaan met het kraambezoek?
Alle reacties Link kopieren Quote
Taskmaster schreef:
30-09-2023 18:50
Twee kanten zien is moeilijk voor mensen die een baby uit hun vagina persen (blijkbaar). Ikke ikke ikke en m’n baby en m’n gezin (kots) en ikke.
Dit is echt absoluut niet wat gezegd wordt. Wat wel gezegd wordt, is dat je prima je grenzen mag aangeven in de kraamweek. Ik vermoed dat ook degenen die dat zeggen de grootouders gewoon snel hebben laten kijken bij hun kersverse kleinkind. Snel als in de eerste paar dagen, niet snel als in binnen 3 uur. En als je een hele heftige bevalling hebt gehad, is misschien één keertje in de kraamweek al genoeg, voel je je beter, dan kunnen ze misschien wel twee keer komen kijken. Maar geen enkele grootouder of wie dan ook heeft het recht om wanneer hij dat maar wil de baby te zien, zo werkt het gewoon niet.

Overigens hebben wij deze kraamweek de grootouders gewoon pas gebeld toen we al thuis waren uit het ziekenhuis en we het oké vonden dat ze snel zouden komen. Als ik me slecht had gevoeld, had ik gerust de volgende ochtend pas gebeld. Dat is niet ikke ikke ikke, dat is goed zorgen voor moeder en kleinkind zodat ze kunnen herstellen van alles.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan hier best link om worden want als er EEN moment is in je leven waarop je eindelijk eens schaamteloos echt aan jezelf (en je kind) mag/moet denken is het die eerste week na je bevalling wel. Bevallen is een life event. En sommige mensen liggen daarna zowel fysiek als mentaal behoorlijk in de kreukels. Bevallen is geen verkoudheidje maar een marathon lopen zonder voorbereiding en een psychische tik krijgen omdat je ineens verantwoordelijk bent voor een nieuw mensenleven plus je hormonen die hele rare dingen kunnen doen waar je nul invloed op hebt. Ik vind dat je juist in die week extreem op je strepen mag gaan staan OOK als het om ouders/schoonouders gaat. Over een week is de kleine nog steeds klein en dan is het vroeg genoeg.

Ik heb net zo de pleuris aan mensen die van ver komen en denken neer te kunnen strijken om zich vervolgens te gaan bedienen en zero interesse in de bevalling en kind hebben maar vooral over zichzelf lopen te lullen. En vervolgens, omdat ze een lange reis hebben gemaakt ook eindeloos blijven plakken en zichzelf vervolgens uitnodigen om te blijven eten. Dat moeder inmiddels in de lampen hangt ontgaat ze volledig.
En dat gaat dan vaak gewoon om eerstelijns familie.

Ik zou adviseren: hou het heel erg klein die week en heel erg kort. Ouders (als je daar goed mee bent: prima maar maak afspraken over wanneer en hoe lang) en al het andere bezoek wacht maar even. En als men daar wat van vindt dan is dat heel erg jammer voor ze.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
30-09-2023 18:53
Belachelijk gedrag is nooit oke. Maar heel graag een pasgeboren kleinkind willen zien is verre van belachelijk.
Maar serieus, wat is nou het verschil tussen die baby op dag 1 en dag 14 zien, en de baby op dag 3 en dag 10 zien? Je bent sowieso al niet bij alle momenten als buitenstaander, dus waarom 'zo snel mogelijk na de bevalling, want anders ga ik mokken en niet meer oppassen'?
Alle reacties Link kopieren Quote
Interessant om te zien hoe de meningen verschillen en ook om het vanuit diverse perspectieven te bekijken..

Kleine update over mijn kraamweek:

Ik begrijp trouwens heel goed dat de ouders niet kunnen wachten om hun kleinkind te zien en uiteraard hun eigen kind. Direct na de bevalling zou ik ook graag mijn moeder gezien hebben. Helaas is zij vorig jaar overleden. Mijn oma en opa en een heel goed bevriend koppel hebben de eerste 24 uur de baby gezien. Ik vond het vooral vreemd dat personen die ik al maanden nauwelijks hoor of zie en ver weg staan direct in het ziekenhuis al langs wilde komen of de dag erna. Hierdoor twijfelde ik of anderen wellicht wel Jan en alleman direct op de ziekenhuiskamer en in de kraamweek ontvangen (met tegenzin). Mijn kraamzorg is gisteren vertrokken en ik ontvang volgende week pas bezoek. Ik heb naar jullie geluisterd door te doen wat ik zelf wilde en vooral niet terug te appen :)
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
30-09-2023 18:53
Belachelijk gedrag is nooit oke. Maar heel graag een pasgeboren kleinkind willen zien is verre van belachelijk.
Er is een verschil tussen iets graag willen of eisen.
Dat iedereen de baby graag wil zien snap ik. Maar door de achterdeur naar binnen glippen of onaangekondigd voor de deur te staan valt voor mij als eisen.
Wij hebben beiden onze opa’s en oma’s nog (ook echt hoogbejaard) en belden netjes of dat ze de baby mochten zien. Wij gaven toen aan dat het voor ons beter uitkwam na de eerste week. Gingen ze paar dagen later nog een keer bellen dat ze toch wel heel erg graag wat sneller wilden langskomen. Uiteindelijk ook nog te vroeg, het was die dag een komen en gaan van verloskundigen en ggd voor prikjes en weet ik het wat. We hebben ze toen wel laten komen omdat ze dus hoogbejaard zijn maar ik voelde me zo rot daarna dat ik over m’n grens ben heengegaan.
Alle reacties Link kopieren Quote
Quincy2 schreef:
30-09-2023 19:38
Maar serieus, wat is nou het verschil tussen die baby op dag 1 en dag 14 zien, en de baby op dag 3 en dag 10 zien?


Dat kun je echt zelf niet bedenken ?????

Je bent sowieso al niet bij alle momenten als buitenstaander, dus waarom 'zo snel mogelijk na de bevalling, want anders ga ik mokken en niet meer oppassen'?
Raar dat je dat er van maakt.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
blijfgewoonbianca schreef:
30-09-2023 18:53
Belachelijk gedrag is nooit oke. Maar heel graag een pasgeboren kleinkind willen zien is verre van belachelijk.
Zou het een generatieding zijn? Van mij mocht de hele wereld langs komen, mits vooraf even gebeld, om mijn baby te bewonderen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-09-2023 20:04
Zou het een generatieding zijn?
Ja.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Ik denk dat je ook vooral als moeder van de zoon naast de pot pist.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-09-2023 20:12
Ik denk dat je ook vooral als moeder van de zoon naast de pot pist.
Ja. Ik heb al heel wat vriendinnen ( maar ook hun mannen ! ) in tranen uit zien barsten als ze vertelden over de kraamtijd van hun zoons hun kinderen.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb gewoon heel veel af laten hangen van de dag zelf. We planden kraambezoek in, maar gaven ook gewoon aan dat als het even niet ging die dag, we contact zouden opnemen om een ander moment te plannen. En dat hebben we ook wel eens gedaan.
Bij de tweede vond ik juist dat het wel erg lang duurde voordat de visite op gang kwam, ik voelde me fit, wilde graag visite ;-)

Geen gekke opdringerige mensen in onze omgeving meegemaakt, dat maakt het natuurlijk ook al anders. Geen mensen die ineens aanbelden, of binnenstonden op momenten dat we dat niet wilden.

Beide keren vond ik het juist heel erg fijn om onze naaste familie zsm het nieuwe familielid te laten bewonderen. We waren trots, we wilden onze ervaringen kwijt en dat wilden wij gewoon heel graag delen met de rest van de wereld om ons heen. En onze ouders, broers en zussen zijn, naast onze kinderen, de belangrijkste mensen in ons leven. Mijn vriendinnen heb ik de eerste week ook apart op visite gehad, alleen al om mijn verhaal kwijt te kunnen.
En mijn eerste bevalling duurde 30 uur, met een flink ijzertekort, dus helemaal fit was ik niet om zo maar te zeggen ;-)
Ik kan me ook best voorstellen dat het voor ouders, zeker als je daar een goede band mee hebt en elkaar wekelijks ziet, een bittere pil is om die eerste dagen niet langs te mogen komen, zeker als je thuis bent met baby.
Dat de kraamvrouw in de kreukels ligt is voor mij niet direct een reden om de baby niet door vader te laten showen aan ouders/schoonouders. Mijn oma was zo trots dat ze achterkleinkind toch kon zien, want zelf was ik die dag niet fit, maar man heeft dat op zich genomen.

Maar alles staat en valt met band en ook hoe opdringerig mensen zijn natuurlijk en wat je zelf aan kan en wil op dat moment.

Mijn ouders en schoonouders zijn dat niet, zijn wel altijd erg geïnteresseerd en leven in alles mee. Niets is te gek. En daar staat voor ons dus ook tegenover dat zij bij dit soort levensveranderende gebeurtenissen erbij horen, zo snel als mogelijk.
chantilly21_2 wijzigde dit bericht op 30-09-2023 20:25
7.55% gewijzigd
blijfgewoonbianca schreef:
30-09-2023 20:18
Ja. Ik heb al heel wat vriendinnen ( maar ook hun mannen ! ) in tranen uit zien barsten als ze vertelden over de kraamtijd van hun zoons hun kinderen.
Dat is echt wel een angst voor me. Dat je zoon uit je leven verdwijnt ivm “de bewaakte grenzen” van de ander.
Alle reacties Link kopieren Quote
blijfgewoonbianca schreef:
30-09-2023 20:18
Ja. Ik heb al heel wat vriendinnen ( maar ook hun mannen ! ) in tranen uit zien barsten als ze vertelden over de kraamtijd van hun zoons hun kinderen.
Daar ben ik me zo ontzettend van bewust geweest tijdens mijn zwangerschap en bevalling ( en ook daarna). Schoonmoeder is niet mijn moeder, maar wel de moeder van mijn man, net zoveel oma als mijn eigen moeder.
Ik maak geen verschil tussen hen beiden voor mijn kinderen. Mijn moeder is mijn moeder, zij voelt mij wel op een ander niveau aan dan mijn schoonmoeder, maar daar staan in mijn geval de kleinkinderen absoluut buiten.

Mijn zusje idem en mijn schoonzusje ( hoogzwanger), probeert ook aan alle kanten om mijn ouders ( ze is de partner van mijn broertje), net zoveel bij alles te betrekken als haar eigen ouders.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-09-2023 20:20
Dat is echt wel een angst voor me.
En terecht.
En je doet er ook nog eens geen t**ring aan. Kan je zomaar gebeuren.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Chantilly21_2 schreef:
30-09-2023 20:21
Daar ben ik me zo ontzettend van bewust geweest tijdens mijn zwangerschap en bevalling ( en ook daarna). Schoonmoeder is niet mijn moeder, maar wel de moeder van mijn man, net zoveel oma als mijn eigen moeder.
Ik maak geen verschil tussen hen beiden voor mijn kinderen. Mijn moeder is mijn moeder, zij voelt mij wel op een ander niveau aan dan mijn schoonmoeder, maar daar staan in mijn geval de kleinkinderen absoluut buiten.

Mijn zusje idem en mijn schoonzusje ( hoogzwanger), probeert ook aan alle kanten om mijn ouders ( ze is de partner van mijn broertje), net zoveel bij alles te betrekken als haar eigen ouders.
Lief van je.


Zo heb ik dat zelf ook altijd heel bewust gedaan. En ik ben heel blij en dankbaar dat mijn schoondochters er ook zo in staan.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-09-2023 20:20
Dat is echt wel een angst voor me. Dat je zoon uit je leven verdwijnt ivm “de bewaakte grenzen” van de ander.
Ik denk dat dat juist dreigt te gebeuren op het moment dat je je opdringt. En de hele band met je schoondochter begint vanaf dag 1, niet als er een keer een baby komt. Als je zorgt dat zij zich gewoon altijd welkom voelt en je voor die tijd een goede band met elkaar hebt opgebouwd, hoeft dat helemaal niet te veranderen als er een kind komt. En dan moet je niet zielig op je teentjes getrapt gaan zitten doen als haar moeder misschien op dag 1 langs kon komen en jij op dag 2, maar gewoon er voor haar zijn op dag 2.

Als je je normaal gedraagt, is de kans dat je de rest van het leven van je kleinkind dichtbij als oma mee kunt maken een stuk groter dan als je dramatisch gaat doen omdat de band met haar eigen moeder misschien dieper gaat (wat in veel gevallen nogal logisch is).

Overigens had ik nooit zo veel met mijn eigen schoonmoeder, ze kon vrij kil zijn. En toen kwamen de kleinkinderen en sindsdien is ze een stuk zachter. Ze heeft zich nooit opgedrongen en juist gewoon zichtbaar genoten van die kleintjes en gevraagd waar ze mij mee kan helpen. Onze band is juist versterkt doordat ze mijn grenzen niet over ging. Ze stuurde zelfs haar ouders (de overgrootouders dus) na een halfuurtje weg omdat ze zag dat het mij toen teveel werd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-09-2023 20:04
Zou het een generatieding zijn? Van mij mocht de hele wereld langs komen, mits vooraf even gebeld, om mijn baby te bewonderen.
Dat denk ik wel. Vroeger was dit helemaal geen onderwerp. Nu is alles prikkels, tijd voor mezelf, grenzen bewaken etc etc.

Nu is daar niets mis mee, maar het slaat wel erg door af en toe.
Chantilly21_2 schreef:
30-09-2023 20:21
Daar ben ik me zo ontzettend van bewust geweest tijdens mijn zwangerschap en bevalling ( en ook daarna). Schoonmoeder is niet mijn moeder, maar wel de moeder van mijn man, net zoveel oma als mijn eigen moeder.
Ik maak geen verschil tussen hen beiden voor mijn kinderen. Mijn moeder is mijn moeder, zij voelt mij wel op een ander niveau aan dan mijn schoonmoeder, maar daar staan in mijn geval de kleinkinderen absoluut buiten.

Mijn zusje idem en mijn schoonzusje ( hoogzwanger), probeert ook aan alle kanten om mijn ouders ( ze is de partner van mijn broertje), net zoveel bij alles te betrekken als haar eigen ouders.
Zo fijn dat het zo kan!
Mijn schoonouders vonden een kind van de koude kant niet eigen en hebben dat ook duidelijk laten merken. Het kraamcadeau moet ik nog steeds krijgen. Het kind is al ruim volwassen ;)
Alle reacties Link kopieren Quote
In de kraamweek van mijn 1e heb ik op dag 4 een zwaar gesprek met mijn schoonmoeder moeten houden, want ze was zwaar beledigd dat ik haar vriendelijk had gevraagd te vertrekken de vorige avond.
Ze waren op dag 1 en 2 al langs geweest, en op dag 3 kwam ze nogmaals in de avond. Ze heeft een uur zitten knuffelen (prima) en om 20.00 uur 's avonds moest ik borstvoeden (wat totaal niet liep en ik moest voor die tijd spoelen etc), ik had kraamtranen en ik wilde graag privacy.
Daarnaast was mijn familie (4man), vriends familie (8man), vriendengroep (8man) en buren (2pers) al langs geweest in korte tijd. Ik was doodop.
Maar schoonmoeder vond me een aansteller. Zij had bij de 1e 30 man familie op bezoek gehad en die had ze allemaal voorzien van koffie.

Ik wilde geen drama, dus heb excuses aangeboden, maar ik was blij dat we tijdens de geboorte van de 2e verder weg woonden
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-09-2023 20:32
Zo fijn dat het zo kan!
Mijn schoonouders vonden een kind van de koude kant niet eigen en hebben dat ook duidelijk laten merken. Het kraamcadeau moet ik nog steeds krijgen. Het kind is al ruim volwassen ;)
Huh, bedoel je dan met koude kant niet van hun dochter? Maar het kind is toch gewoon net zoveel van hun zoon als van jou? Wat bijzonder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-09-2023 20:32
Zo fijn dat het zo kan!
Mijn schoonouders vonden een kind van de koude kant niet eigen en hebben dat ook duidelijk laten merken. Het kraamcadeau moet ik nog steeds krijgen. Het kind is al ruim volwassen ;)
Ook bizar, he.
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
Moiren schreef:
30-09-2023 20:04
Zou het een generatieding zijn? Van mij mocht de hele wereld langs komen, mits vooraf even gebeld, om mijn baby te bewonderen.
Daar zeg je wat bij: mits vooraf even gebeld. Mijn moeder en zus stonden 22 jaar geleden drie uur na de partus onaangekondigd op de stoep en zus had haar vierjarige kind ook nog meegenomen, die meteen in de wieg begon te vingeren omdat ie met de boreling wilde spelen. Waarop zus de beeb ongevraagd uit de wieg viste en van schoot naar schoot liet hossen, en me nog uitlachte ook omdat ik deze handelwijze niet met het gepaste gejuich begroette. Affijn om een lang verhaal kort te maken: na de geboorte van de tweede heb ik toch maar een driedaags embargo afgekondigd.
anoniem_66f0141d9142e wijzigde dit bericht op 30-09-2023 20:45
1.05% gewijzigd
blijfgewoonbianca schreef:
30-09-2023 20:38
Ook bizar, he.
Sowieso bizarre mensen en gelukkig al 2 decennia uit mijn leven. Maar wat heb ik er om gehuild.
Alle reacties Link kopieren Quote
Minik schreef:
30-09-2023 20:31
Overigens had ik nooit zo veel met mijn eigen schoonmoeder, ze kon vrij kil zijn. En toen kwamen de kleinkinderen en sindsdien is ze een stuk zachter. Ze heeft zich nooit opgedrongen en juist gewoon zichtbaar genoten van die kleintjes en gevraagd waar ze mij mee kan helpen. Onze band is juist versterkt doordat ze mijn grenzen niet over ging. Ze stuurde zelfs haar ouders (de overgrootouders dus) na een halfuurtje weg omdat ze zag dat het mij toen teveel werd.
Wat fijn! En herkenbaar. Mijn man vindt het af en toe ook een wonderlijk verschil. Als moeder was ze heel streng en ook vrij kil. Maar als je haar nu met de kleinkinderen ziet... zoveel liefde. En wil ook wat ons betreft en bijv slaapjes van kleinkinderen overal rekening mee houden. Dus ook al heb ik met mijn eigen moeder een veel warmere band dan met haar, ze is net zo goed oma. Onze ouders zijn na geboorte zoon ook op dezelfde dag langs geweest en waren allemaal altijd welkom (zouden nooit onverwachts komen en heel lang blijven) in de eerste weken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Moiren schreef:
30-09-2023 20:12
Ik denk dat je ook vooral als moeder van de zoon naast de pot pist.
Ik ben misschien een uitzondering, maar mijn schoonvader wist als eerste dat het kleinkind geboren was, en was heel voorzichtig in het voorstellen tot kraambezoek. Hij is in de kraanwerk iedere dag op mijn verzoek geweest. Al was het maar om een boodschap te brengen.
Mijn familie 1x en daarna pas weer in week 4.
Maargoed, misschien ben ik een uitzondering want ik heb een schoonvader om van te houden.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven