Laag AMH

15-03-2022 16:35 365 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo mede forummers,

Ik ben benieuwd wie er hier ervaring heeft met een lage AMH en wat de opbrengst uiteindelijk was met stimuleren voor IVF/ICSI.

In 2016 hebben wij eerder een ICSI traject ondergaan. Ik was toen 35 jaar, AMH nooit gemeten. Uit de stimulatie met standaard dosering Gonal F kwamen toen uiteindelijk 14 eicellen, 1 verse terugplaatsing en 8 cryo's bleven over. Uit deze "batch" twee hele mooie kinderen mogen krijgen.

De wens voor een derde kindje is best sterk. Inmiddels ben ik 41 jaar en hebben ze ons beiden nog onderzocht. Man zijn vruchtbaarheid is enorm verbeterd, waardoor IVF mogelijk is. Maar mijn AMH zit onder de 0,2. Wat ik best even slikken vond, omdat ik met 35 jaar zo'n goede opbrengst had. Maar het is wat het is. De arts heeft IVF geadviseerd met Menopur hoogste dosering. We gaan ervoor met goede hoop, maar als ik vriend Google moet geloven hoeven we niet teveel te verwachten.

Ik ben benieuwd of er meer vrouwen ervaring hebben met een laag AMH en toch nog een aardige opbrengst hadden met stimulatie. Hoop doet leven tenslotte ;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
lilly1980 schreef:
04-01-2023 15:11

Bedankt Lux, Erla, Stipje en Rucio ook voor jullie reactie. Ik vind het zeker heel lief wat mijn man heeft gezegd. Ik ga het parkeren voor later om daar nog eens goed over na te denken. Maar over een maand word ik 42 meiden. Ik word steeds ouder en dan voor een 4e keer weer hormonen in mijn lijf jassen. Ergens zou ik zo graag willen, omdat we zoooo dichtbij waren nu. Maar ergens houdt het ook gewoon een keer op. De tijd zal het leren, eerst maar dit verwerken idd.



[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 04-01-2023 19:03
Reden: ongepast
55.85% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Net een test gedaan en de teststreep is donkerder weer dan de controlestreep . Gaat dus nog wel even duren vrees ik...
Alle reacties Link kopieren Quote
loesje schreef:
04-01-2023 17:10
Wauw. Je hebt wel lef tegen iemand die middenin een miskraam zit zeg. Godallemachtig. Wildly inappropriate.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 04-01-2023 19:03
Reden: quote verwijderd
79.62% gewijzigd
Statistics are used much like a drunk uses a lamppost: for support, not illumination.
Alle reacties Link kopieren Quote
Loesje weet gelukkig heel veel van mijn leven af, dus ik hoef er ook niets meer op te zeggen. Je moet het maar kunnen (en waars heel veel fijn vinden) om iemand zo onderuit te trappen die zich toch al rot voelt. Geniet ervan meid!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ps. ik heb je geloept, ik weet genoeg ;-)
Alle reacties Link kopieren Quote
loesje schreef:
04-01-2023 17:10
Loesje, jij kent noch Lilly noch haar man. Evenmin weet jij iets over de omgang van het huwelijk en of de man wel of niet mondig genoeg is om zijn wensen kenbaar te maken en waarschijnlijk, althans dat vermoed ik, weet jij ook niet hoe het is om in een fertiliteitstraject te zitten en hoe je soms je grenzen opschuift. Waar je soms van riep iets niet te willen, kan dat opeens toch omslaan. Ik ben (helaas) ervaringsdeskundige als het gaat om fertiliteitstrajecten en hoe je meegezogen wordt in wensen en verlangens.

Ik ken de man van Lilly (en Lilly) goed genoeg om te weten dat als hij er echt niet achter stond, ook zeker dat traject niet zou zijn ingestapt. Dus waar die aanname vandaan komt (behalve wat flarden die je quote) snap ik niet helemaal.

Voorts komt jouw reactie op mij over als iemand (bewust/onbewust) een trap na willen geven. Een miskraam na een kloppend hartje is gewoon ontzettend verdrietig - te meer omdat het in dit geval zeer waarschijnlijk ook een definitief afscheid van de diep gekoesterde wens is. Daarbij komt dat Lilly haar wens voor een derde echt niet hoeft te rechtvaardigen.

Jij doet voorkomen alsof ze vooral niet moet zeuren en dankbaar moet zijn voor hetgeen ze reeds heeft. Ik ken Lilly goed genoeg om te weten dat zij dit wel degelijk is, maar er zowel bij haar als ook haar man een verlangen was voor een derde.

Jouw reactie blinkt niet uit in empathie of inzicht fertiliteitstrajecten. En zelfs als je oprecht meende dat je hierop moest reageren… ik kan je verzekeren dat dergelijke reacties echt niet helpen, integendeel.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 04-01-2023 19:04
Reden: quote verwijderd
30.00% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
lux- schreef:
04-01-2023 18:15
Wauw. Je hebt wel lef tegen iemand die middenin een miskraam zit zeg. Godallemachtig. Wildly inappropriate.
Nou Lux, zeg dat! Je was mij voor met je reactie.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat durf jij allemaal uit te kramen Loesje, ga je schamen. Als je niks aardigs te zeggen hebt dan is het soms beter om je mond te houden. Ongelooflijk naar dit.

Lieve Lilly, wat naar dat je lichaam het nog niet zelf oppakt. Ik hoop dat er snel iets doorzet en trek je alsjeblieft niks aan van zulke toetsenbordhelden. Oordelen is makkelijk als je zelf niet in deze situatie zit en zo te zien is begrijpend lezen ook niet haar sterkste punt. Ik denk aan je, knuffel!
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve lilly,

Ik weet uit ervaring dat zo'n vroege miskraam al op gang kan komen ondanks nog duidelijk meetbaar hcg in je urine.
Natuurlijk is het een geruststellender gedachte als je zou kunnen vaststellen dat het nu al zou dalen, maar maak je daar ook niet al teveel zorgen om. Zo'n urinetest is eigenlijk ook maar heel onnauwkeurig.

Toen ik een miskraam had bij vergelijkbare termijn, duurde dat volgens mij ongeveer 3 of 4 weken nadat het vruchtje gestopt was. Kort voor het eruit kwam had ik nog een echo gehad, waarbij er nog geen enkele voortgang leek te zijn. Alles zat nog precies waar het een paar weken eerder ook zat. Maar een paar dagen later voelde ik een soort milde menstruatiepijn en kwam het vanzelf los.
Na die echo had ik wel medicatie voorgeschreven gekregen, maar dat bleek uiteindelijk dus ineens toch niet nodig. Eigenlijk verliep dat alles wel heel soepel vanuit mijn lijf, maar het wachten duurde wel echt lang.

Ik gun jou ook een soepele oplossing, en of dat nou met of zonder ingrijpen is: volg je gevoel. :heart:
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
Alle reacties Link kopieren Quote
Flipje fijn om te weten dat het ondanks (hoog) HCG toch echt ook na langere tijd nog vanzelf kan gebeuren. Al denk ik niet dat ik tot 3 a 4 weken ga wachten. Ik vind het echt zo lastig, sinds gisteren ook weer misselijk.

Ook voel ik me ontzettend schuldig dat ik volgens mij met de Kerst een avond ineens had dat het me aanvloog dat ik zwanger was. Ik voelde me toen zoooo moe en misselijk al een paar dagen. En vroeg me ineens af hoe we de combinatie met twee 'oudere' kinderen zouden gaan doen en of ik er wel goed aan had gedaan. Ik kreeg ineens heel erg twijfel gevoelens. De dag erna was dat gevoel al (bijna) weg. Maar het idee dat het misschien toen wel is gestopt en ik op dat moment zo dacht. Niet dat het daardoor kwam en ik weet ook wel dat het embryo het niet kan weten, maar ik voel me er zo rot om dat ik dat gevoeld heb. Want het was natuurlijk zo gewenst. :cry:

Bedankt iedereen voor jullie reacties :heart:

Edit: ik voel me de laatste dagen weer vaak zo misselijk en trek dat niet meer, ik vind dat zo confronterend. Ik heb het zkh gevraagd of ik eerder kan langskomen en dat begrepen ze, dus ik kan a.s. maandag langskomen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Lilly, hoe gaat het nu met je? Ik lees net (eerder overheen gelezen) dat je afgelopen maandag een controle had, hoe is het gegaan? Wat betreft je schuldgevoel over je twijfelmoment en dat het rond die tijd misschien is misgegaan, ik begrijp je gevoel helemaal. En je schrijft al dat je rationeel ook wel weet dat het daar niet mee te maken kan hebben, dus dat hoef ik niet nog een keer te zeggen, maar ik hoop dat je dat schuldgevoel inmiddels een beetje van je af hebt kunnen zetten. Want natuurlijk was dit kindje heel erg gewenst! En ik denk dat iedere zwangere wel die twijfelmomenten kent. Ik had ze bij mijn zoon zelfs ook, en die was toch echt al vier jaar lang heel erg gewenst. En nu deze zwangerschap weer. Is gewoon normale angst voor het onbekende denk ik. Dus ik hoop dat je je er inmiddels niet meer schuldig om voelt. Ik hoop dat het goed gaat met je en denk regelmatig aan je.
Alle reacties Link kopieren Quote
Stip hoe gaat t? Nu 34? Kan je nagaan toen beviel ik..

Wind hoe is het met jou?

Lilly.. Wat een K verhaal. Why echt hoor.. waarom… Hele dikke knuffel.
Neem rustig de tijd en bedenk later wat jullie gaan doen.

Hier zijn weer weer op o. Ik had 7 mooie follikels, het aanprikken ging alleen voor geen meter.
Ze zullen t nooooit toegeven maar volgens mij deed de apparatuur t gewoon wederom niet goed.
Ze moesten zelfs halverwege nog van arts wisselen want t lukte allemaal niet ofzo?!
Nou ik had iig nergens last van. 2 eicellen maar volgens mij is de rest gewoon verloren gegaan omdat de druk t steeds niet deed. Resultaat: 1 3-daagse en de andere stopte die ochtend met delen.
Helaas op 5-1 (mn verjaardag) al ongesteld geworden ipv 11-1 te kunnen testen.
We hebben nog 1 verzekerde poging te gaan dat wordt dan al de 9e ivf ronde die we zouden gaan opstarten. Ik had pas een foto en een lijstje gemaakt wat ik allemaal heb weg gespoten vanaf de eerste echte punctie. Die andere 3x niet eens bewaard/opgeschreven. Bizar hoeveel zooi zeg, en dan maken mensen zich druk om 1 ml corona of griep vaccin.
Alle reacties Link kopieren Quote
Vanessa, wat ontzettend jammer om te lezen. Een hele dikke knuffel :hug: En precies op je verjaardag ook ongesteld worden, hoe hard kan het zijn zeg.
Wat bizar van dat apparaat. Zal je altijd zien dat dat soort dingen gebeuren. Ga je dan wel je laatste poging daar doen? Wat een hopeloze toestand meid. Vooral vervelend dat je nu het gevoel heb dat het wellicht niet goed is gegaan. Zo zijn er bij ons ook allemaal vervelende omstandigheden geweest, waardoor ik al die tijd maar een gevoel bleef houden "wat als". Heel vervelend is dat.

Bedankt Windmolen! Schuldgevoel begint wel klein beetje te zakken. Ik ben maandag bij de arts geweest en Cytotec meegekregen. Woensdag eerst een
hormoonremmer ingenomen, donderdag om 7u de weeënopwekkers. Na een half uur begon een menstruatiegevoel. Na een uurtje of 2 begonnen echt weeën. Ook steeds meer bloedverlies. Ik vond het heel heftig, duurde op een gegeven moment voor mijn gevoel een eeuwigheid. De hele dag bezig geweest met in een vergiet plassen, wat echt een gekloot was. Alles zat elke keer helemaal onder het bloed. Ik las op Internet veel ervaringen dat je ineens heel erg kramp e/o heel veel bloedverlies krijgt vlak voor vruchtje eruit komt. Ik zat op de wc en ineens uit het niets om 20u kwam het eruit, ik voelde iets groots als een soort bal eruit komen. Het viel zo in het toilet en had dan wel verwacht dat het zou blijven liggen,maar het schoot door zo naar beneden. Waarschijnlijk omdat het heel glad was (?). Precies zat ik niet met m'n vergiet :-( , ik had het niet zien aankomen, echt niet. Ik heb echt even gegild, want het was zo'n bizar en raar moment. En daarna even heel erg gehuild, het heeft zo'n impact gemaakt. Heb me ook een tijd schuldig gevoeld dat ik er niets van heb gezien en dat het in het riool nu lag. Maar inmiddels gaat dat wel weer. Ik had ergens gedacht dat ik het zou zien en op dat moment wel zou weten wat ik ermee zou willen doen. Inmiddels weet ik ook niet óf ik het had willen zien, want ik vind het denk ik ook wel heel moeilijk. Kortom, het was iets wat moest gebeuren, maar wel heel pijnlijk was. Zowel lichamelijk als psychisch. Ik hebt tot en met gisteren echt weeën gehouden, ook in mijn benen en rug. Zo pijnlijk, op een gegeven moment brak het me echt op. Ik ben gisteren in het zkh langs geweest, omdat ik elke keer dacht dat er wel nog wat uit zou komen, maar gebeurde maar niet. Ze hebben gekeken en dachten iets van restweefsel nog te zien. Maar konden het ook lastig zien op de echo door het bloed in mijn baarmoeder. Ze gaven aan toch nog even af te wachten en ze hebben sterkere pijnstilling meegegeven. Precies in de loop van de avond zakte de weeën weg, maar er is (nog) niets uitgekomen meer. Ik heb a.s. woensdag een belafspraak met de arts. En dan zullen we ook wel een echo gaan inplannen om later te kijken of het echt schoon is.

Je kan je echt wel indenken hoe een miskraam moet zijn, maar als je het zelf meemaakt is het zo heftig. Vooral omdat ik ook niet meer vooruit kan kijken. Normaal hoop je weer op een volgende keer en houd ik me daaraan vast. Ik hoop maar dat alles nu schoon is van binnen en dat ik aan mijn herstel kan beginnen. Zal wel even tijd nodig hebben om het een plaatsje te geven.

Hoe gaat het met jou Windmolen? Weet jij inmiddels al of het een jongen of meisje is?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hé jeetje Lilly wat super heftig… en stom dat net ik dat moment het in de wc verdween.. lijkt me super heftig en verdrietig een miskraam te hebben, helemaal als je er zoveel moeite voor hebt gedaan en er nu een einde aan komt. Super moeilijk..

Vanessa wat enorm rot zeg, en wat stommmmm van dat gekloot bij de punctie!! Doe je zoveel moeite en dan worden die kostbare eitjes mogelijk vernield door de ‘experts’, vreselijk!!

Hier idd 34,5 nu. Heb t erg druk met m’n bedrijf en voel nu wel echt stress met alle laatste dingen doen. Moet maar een strakke planning gaan maken want ik zie even niet hoe ik alles nog af krijg voordat ik moet bevallen. Op dat soort momenten wenste ik toch dat ik geen zelfstandige was maar gewoon lekker kon zeggen tabée tot over 4 maanden. Maar ja het heeft ook veel voordelen en vrijheid, uiteindelijk zou ik toch niet willen ruilen. Maar oi eventjes gewoon écht vrij zijn en alleen met privé bezig hoeven zou wel prettig zijn!

Benieuwd hoe t met jou is windmolen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Herkenbaar verhaal, sterkte. Alsof ik mijn eigen verhaal lees. Compleet met ook al een kloppend hartje gehad, daarna cytotec nodig en ook de drama thuis.

Ik vond mijn miskraam bij 9 weken traumatischer dan mijn bevalling. Hoewel ik moet toegeven dat m’n bevalling pijnlijker was.

Maar bij m’n miskraam had ik ook weeen en ernstig bloedverlies. Maar het maakte het fysiek zo pijnlijk en verder traumatisch volgens mij deels door 2 redenen:
- een miskraam is ook gewoon veel verdriet vanwege een groot verlies. Je trekt het dus slechter dan bevallen (in mijn geval dan)
- ik was niet goed voorbereid op de pijn. Ik dacht dat een miskraam een veredelde menstruatie was.

Ik had even niet ingecalculeerd dat ik al 9 weken ver zou zijn.
Bij mij kwam de vruchtzak met embryo terecht op de vloer in de hal met overal in de hal plassen bloed. Mijn man zat lijkwit op de bank, die is al bang voor bloed.
Ik heb het door de wc gespoeld en moest daarna m’n hal dweilen.

Ik heb er later emdr voor gehad. En nog ruim een maand gebloed voor alles schoon was.

Veel sterkte, ik herken je pijn
Het is niet gek hoe gebroken je je nu voelt
Alle reacties Link kopieren Quote
Lieve Lilly, wat is het onwijs heftig en verdrietig verlopen. Hopelijk is nu wel alles weg en kan je aan je herstel denken. Ik snap heel goed hoe verdrietig je bent. Een miskraam is zo heftig, jullie kindje was zo gewenst. Hele dikke knuffel! ❤️
Alle reacties Link kopieren Quote
Oh, Lilly, wat een heftig verhaal... Zo naar dat je dan daar ook nog doorheen moet gaan, naast dat je al het verdriet hebt van dat het niet goed is gegaan. En wat je zegt, je hebt ook niet de hoop op een volgende keer. En wat een pech dat het er net uitkwam op het moment dat je net even zonder vergiet zat. Kan me voorstellen dat je even in paniek was. Ik weet trouwens ook niet of ik het zou willen zien, het lijkt me ook zo verdrietig... Misschien ergens dan toch maar goed, dat het voor je beslist werd zo? Ik wens je heel veel sterkte met de verdere verwerking, zowel lichamelijk als psychisch. Hopelijk is er iig geen restweefsel meer en kan je het lichamelijk goed afsluiten. Het verwerken zal inderdaad nog wel z'n tijd nodig hebben. He bah, wat had ik je een ander verloop gegund... :hug:

Vanessa, jou wil ik ook een dikke knuffel geven. Wat een teleurstellende ronde... Zeker als je het gevoel hebt dat het aan de apparatuur lag dat er niet meer eicellen waren, dat lijkt me heel onbevredigend. Want 7 follikels is voor jou wel een mooie score, of niet? Kan me voorstellen dat je op meer hoopte dan. En wanneer had je de punctie? Met andere woorden, hoeveel dpo was je op 5 januari toen je ongesteld werd? Was dat niet veel te vroeg? Wat heb jij aan progesteron gekregen? Kan het zijn dat jij een hogere dosis nodig hebt? Of misschien zou je kunnen vragen of je de volgende keer hcg mag naspuiten? Dat deed ik bij m'n zoon op dag 5 na punctie. Zorgt ook voor een hoger progesteron-gehalte. Pff, 9 ronde's ivf... Heftig hoor... Enig idee wanneer jullie weer verder gaan? Sterkte..

April, ik ken jou verder niet, maar wat een heftig verhaal ook bij jou :hug: .

Stipjepipje, succes met de laatste loodjes en lijkt me idd pittig als zelfstandige! Hopelijk lukt het je alles goed af te ronden, zodat je met een goed gevoel met verlof kan gaan. Of heb je dan eigenlijk helemaal geen verlof voor de bevalling? Hopelijk kan je toch genoeg rust nemen om je voor te bereiden op de nieuwe baby!

Hier gaat het op zich wel ok, alleen voel ik nog niets van de baby, en daar maak ik me wat zorgen over. Ik ben nu 15 weken, dus misschien is het ook wel nog vroeg, maar bij m'n zoon voelde ik al wat met 16-17 weken en daar lag de placenta aan de voorkant, nu aan de zijkant. Volgende week vrijdag eindelijk weer controle. Bij de 13 weken echo wees alles op weer een jongetje trouwens. Klein beetje voorbehoud nog, we zullen het hopelijk volgende week zeker weten. Het lijkt mij geweldig, twee broertjes :love: . Al is het ergens ook wel een gek idee, dat we dus geen dochter zullen meemaken.
Alle reacties Link kopieren Quote
April jemig wat een verhaal ook, wat afschuwelijk om zo afscheid te moeten nemen van je zwangerschap. Snap dat dat traumatisch was. Ik dacht eerlijk gezegd ook dat op zo’n vroege termijn het als een menstruatie eruit zou komen maar ik weet nu na jouw en lillys verhaal beter. Behalve super verdrietig ook gewoon echt heel heftig en/of traumatisch.

Windmolen oh wat spannend zeg of het weer een jongetje wordt!! Ik snap heeeeel goed dat gevoel. Ik hoopte heel erg een meisje want ik zou zo graag ook een dochter willen , maar voor ons zoontje leek een broertje me ook juist zo leuk. Jullie hebben geen cryos meer en gaan ook geen nieuwe poging meer doen sowieso? Ik geloof ook niet dat ik dat had gedaan in die positie hoor. Wij hebben cryos. Vind het soms onbegrijpelijk dat we ons ineens in die positie bevinden. Van onvruchtbaar naar 1 embryo na 2 deivf pogingen, naar op nieuw zwanger van zelfde Donor met cryos. Hoe dan??? Zoveel geluk kun je toch bijna niet hebben in zon situatie.. heel gezegend, kijk uit naar ons dochtertje te ontmoeten!

Ik ga nog wel wat verlof proberen te nemen, voel vooral de druk alles op tijd af te krijgen uit angst dat ze eerder komt. Maar ga mijn best doen om het vanaf nu zo ontspannen mogelijk aan te vliegen. Komende week nog een pittige week en dan kan ik afbouwen in uren. Zin in niks doen, heb het sinds maandag echt zwaar, voel day ik te veel doe. Ineens is dan het moment daar haha - daarvoor voelde ik me super fit. Proberen rust te nemen dus tussen de bedrijven door..
Alle reacties Link kopieren Quote
Lilly vandaag evaluatie gehad en ze zei medische zijn we geen aanleiding om niet nog een nieuwe poging te doen. Dus je bent welkom. Ik wil een 5 daagse tp in het vervolg daar werken ze niet aan mee en toen zei ze dan kan je een zkh zoeken dat daar wel aan meewerkt nou die hebben allemaal tussen de 9 en 14 mnd wachttijd dus dat wordt t ook niet. Dan maar 3 daagse. We mogen zelf weten wanneer we weer gaan starten maar dat zal in t voorjaar zijn ergens.

Wat een verhaal van jou joh. Brr wat een nare ervaring. Ik hoop zo dat je bm snel schoon is zon nasleep zit niemand op de wachten. Dikke knuffel.

Zet m op Stipjepipje met de laatste loodjes.

Wind de punctie was op 24-12 dus geen idee wat vind jij?
Ik had 3x per dag 200 mg utro maar ik nam 2x 400 mg per dag.
Ik had evt (vanuit een eerdere poging) ook duphlaston kunnen gebruiken (op eigen initiatief) maar heb ik niet gedaan. Utrecht werkt nooit mee aan andere dingen dan hun protocol dat voor iedereen t zelfde geld.

Wat fijn dat het bij jou zo goed gaat. Een jongen. Lijkt mij ook wel leuk. Al was ik wel 3 misschien 4x zwanger van een meid. Haha.

Voor jou ook nare ervaring April. Heeft de EMDR geholpen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Lily, wat verdrietig allemaal, heel veel sterkte.

Vanessa, hebben ze aangeven hoe ze denken dat het komt dat de ze sommige follikels niet leeg kunnen zuigen. Kan het zo zijn dat je veel littekenweefsel hebt in je eierstokken? Heel veel sterkte en ik duim voor je volgende poging.
Alle reacties Link kopieren Quote
April wat een heftige ervaring ook. Goed dat je er EMDR voor hebt gekregen. Ik had ook nooit verwacht dat het bij deze termijn lichamelijk ook zo heftig zou zijn een miskraam. Bedankt voor het delen van jouw verhaal. Het is natuurlijk niet leuk dat anderen dit ook meemaken, maar wel prettig om te lezen dat anderen het ook als heftig ervaren. Ik ben dus geen watje ;-)

Uiteindelijk zijn maandagavond weer de weeën begonnen en begon er van alles aan weefsel uit te komen. Dit ging dinsdag zo door en woensdag werd het rustig. Arts gesproken, ik krijg volg wk woensdag een echo of het schoon is. Ze begon zelf over dat dit in principe laatste poging was voor het zkh. Maar..... omdat ik zwanger ben geworden willen ze toch nog een poging doen, het is aan ons. Ik heb bedenktijd gevraagd. Manlief laat de keuze nog steeds bij mij en steunt me als ik de laatste nog wil doen. Ik denk dat ik nog een poging echt niet meer zie zitten. Maar ik laat het nog bezinken, want eerder veranderde ik ook nog weleens van gedachte. Al voelt er nu wel meer rust ofzo. Nog wel het verdriet van dat het echt niet meer gaat gebeuren, maar vooral nog wat we hebben verloren.

Vanessa heel veel succes met de allerlaatste poging!! :heart:

Stipje, succes met de laatste loodjes. Hopelijk kan je toch steeds meer rust pakken.

Windmolen wat leuk waarschijnlijk een knul! Heb je inmiddels al wat gevoeld? Kan gerust nog even duren denk ik. Bij mij zeiden ze dat ik met tweede zwangerschap placenta voor waars weinig ga voelen en laat. Ik voelde het juist eerder en heb er nooit wat van gemerkt. Kortom: volgens mij gaat alles altijd anders. Maar kan me goed voorstellen dat je er onzeker van wordt. Wanneer heb je deze week controle of al gehad inmiddels?

Rucio en Kasteelbewoner bedankt voor de lieve woorden :heart:
Alle reacties Link kopieren Quote
Kasteel ze geven t niet eens toe.
Mn eigen behandelend arts (die overigens alleen maar akkoord geeft om te starten oid) zei:
Ik heb t zelfs nog bewust nagevraagd maar de punctie en apparatuur deed t gewoon.
Nou mooi niet ze zeiden een keer of 3 zuigt ie al? Nee? Ow en nu? Ja nu wel.
Maar dan was ie al leeg (dus weg).
Geen idee bij de HSG in 2020 kwam er niets uit.

Heftig Lilly hopelijk is nu wel alles weg.
Succes met de keuze. Dat is niet gemakkelijk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lastig hoor, dat zo’n ziekenhuis toch nog voorstelt om mogelijk een poging te doen. Snap dat je het even wil laten bezinken lieve Lilly. De miskraam heeft er ook gewoon ingehakt.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hee Lilly, hoe gaat het nu? Hopelijk is inmiddels alles eruit gekomen en stopt het bloeden nu ook. Heftig dat je ook echt weer weeën had. Op zich fijn dat het ziekenhuis nog een poging zou willen doen en die mogelijkheid er dus is. Aan de andere kant lijkt het me heel lastig, dat jij nu die beslissing moet nemen. Zit er een grens aan de bedenktijd die je hebt gekregen? Hopelijk kun je even rustig je tijd nemen om alles te laten bezinken, zodat je 100% achter de beslissing kan staan (of tenminste 90% ofzo...). Heb je voor jezelf een deadline gesteld? Veel sterkte met het verdriet :hug: .

Vanessa, punctie op de 24e en ongesteld op de 5e, dan was je 12 dpo. Vind ik wel aan de vroege kant, zeker gezien je toch best wat progesteron nam. Maar extreem te vroeg is het ook niet, denk ik. Hoeveel dagen na je eisprong wordt je in je natuurlijk cyclus ongesteld? 3x200 mg is idd standaard. Zo lastig als het ziekenhuis niet verder wil nadenken dan de standaard protocollen. En dan nog dat gedoe bij de punctie... Ik weet trouwens wel, dat het soms zo kan zijn dat een follikel leeg is. Of dat de eicel nog niet rijp genoeg is en er niet uit te krijgen is. Misschien dat dat ook een rol speelde? Maar goed, als ze zo duidelijk zeggen dat-ie niet zuigt, klinkt dat natuurlijk niet goed. Jammer dat andere ziekenhuizen zo'n lange wachtlijst hebben... Ik hoop dat het de volgende poging beter gaat! Laat maar weten wanneer je weer van start gaat, dan ga ik weer keihard duimen!

Kasteelbewoner, hoe gaat het met jou en met je zoontje? En hebben jullie nog nagedacht over eventueel nog een poging met de cryo's die jullie hebben?

Stipje, hopelijk ben jij inmiddels met afbouwen van je uren begonnen. Ik lees overigens vaak mee met de topics die je opent over een tweede, nuttige informatie voor mij :).

Hier is alles goed. Vandaag weer een goede echo gehad (ben nu 16.6 weken) en alles zag er goed uit. Het is nu ook 100% zeker een jongetje, heel leuk! Inmiddels voel ik hem ook meerdere keren per dag trappelen, dat is een superfijne geruststelling. Ik ben een gelukkig mens!
Alle reacties Link kopieren Quote
Ben ik weer!

Maandag de controle gehad in het zkh en ik ben helemaal schoon. Er was geen restweefsel meer te zien, heel fijn! Ze zag dat mijn cyclus weer mooi op gang was, maar zag helaas wel dat de follikel niet was gesprongen deze maand maar een cyste is geworden. Ik heb dat voor IVF1 ook 2x gehad. Ik voelde al die ochtend wat druk in mijn buik rechts, dus dacht eigenlijk van eisprong wat ik dan altijd voel. Maar het is nu wel erger, doet best zeer als ik loop, dus maar even in de gaten houden. Hopelijk is het straks na mijn menstruatie weg. Nog gesproken met de arts en we hebben afgesproken dat we deze maand februari erover nadenken en het laten weten. Het was echt een fijn gesprek en ze heeft gezegd dat beide uitkomsten goed zijn, dat ik me altijd mag bedenken.

Aaaah wat ontzettend fijn dat je nu geregeld beweging voelt! Een hele geruststelling voor jullie. Leuk dat het nu ook zeker is dat het een jongetje wordt. Heb je al wat gekocht voor de kleine? Ik ben heel blij voor je Windmolen :heart:

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven