Laag AMH

Zo lastig Lilly! Echt een duivels dilemma. Enerzijds geeft het rust om te stoppen anderzijds kan ik mij ook echt goed voorstellen dat je nog altijd een wens koestert. Ik kan alleen zeggen dat ik het makkelijker vond nadat wij besloten echt niet meer verder te gaan. Hield ook verband met het kostenplaatje natuurlijk - en dat is in Nederland weer anders. Dat gezegd hebbende: je investeert ook emotioneel in zo’n poging en metaal is het misschien wel het allerzwaarste. Zo’n laatste poging heeft toch ook een weerslag op jou, op je huwelijk en je moederschap, omdat je zo makkelijk wordt meegezogen in de trajecten. Al sta je er nog zo nuchter in, het doet toch gewoon wat met je. Aan de andere kant kan ik mij ook voorstellen dat je het moeilijk vindt een grens te trekken en denkt: waarom ook niet?! Toch mogelijk weer een kans…
Ik snap je man (de mijne zei precies dit destijds), maar ik snap jou ook. Kortom; geen wijze woorden van mij, maar wel een dikke knuffel omdat ik het dilemma zo goed snap!

Hee Lilly, ik was even een tijdje niet op het forum. Hoe gaat het nu? Hebben jullie al een beslissing genomen? Hier gaat het ok, ik zit nu aan de lucrin en verder in de wachtstand tot de nieuwe verzekering ingaat begin juli. De bijwerkingen van de lucrin zijn helaas niet mis, die had ik een beetje verdrongen. Slapeloosheid (slaapt dat lieve kind van me eindelijk door... ), opvliegers en ik ben ook al 9 dagen ongesteld (wel de laatste keer voorlopig).

Hee Lilly, pfff, wat heftig al die gedachtes en gevoelens... Ik snap heel goed dat je je in de steek gelaten voelt door je lijf. Dat had ik ook met m'n endometriose. Dat kan er goed inhakken, dus ik vind het heel goed dat je gaat praten met een psycholoog. Hopelijk gaat dat helpen. Heb je achteraf spijt dat je niet eerder bent begonnen voor een derde kindje? Dat is mijn grote angst nu wij voor een tweede willen gaan en het ook nog even uitstellen (zie verderop). Ook hier heel veel dankbaarheid voor onze eerste en ik moet zeggen dat m'n wens voor een tweede op dit moment lang niet zo sterk voelt als voor de eerste, maar ik denk dat als het niet gaat lukken, ik wel heel verdrietig zal zijn en zal denken 'was ik maar eerder begonnen'. Al was ik er eerder ook echt niet klaar voor. Er zit toch ergens in mijn hoofd dat beeld van twee kindjes en het idee dat ik het allemaal nog een keer mag meemaken. En ik merk ook alweer zo'n gevoel van jaloezie en frustratie als ik ouders zie met twee kindjes, of een kindje en een duidelijk zwangere buik. Frustratie omdat dat voor anderen zo vanzelfsprekend kan zijn. Heb jij dat ook als je gezinnetjes met drie kindjes ziet? Groot gelijk trouwens, dat je het definitief doorgeven nog even uitstelt. Dan kun je eerst verwerken wat er nu allemaal speelt.

Hier een beetje tegenslag te verwerken gehad. De verzekering waar we per 1 juli naar overstappen heeft ineens z'n voorwaarden veranderd en ik had dat niet door. Vorige week zag ik ineens staan dat ze niet langer 100% vergoeden. Wel geven ze per poging 1000 euro extra (naast de 50% vergoeding die wettelijk verplicht is). Dus gelukkig niet helemaal niets, maar met mijn hoge dosis blijft er dan nog behoorlijk wat over. Gelukkig kan je nu wel van de overheid extra geld vragen, maar dat kost tijd om dat aan te vragen en dan kom ik in de knoei met onze vakantie. Dus heb ik gisteren gevraagd of ik met de lucrin door kan gaan tot september en dan onze eerste poging kunnen doen. Vandaag hoor ik hopelijk of dat ok is. Dan hebben we tijd genoeg om het financiële te regelen en kan ik relaxed op vakantie gaan.

Wind wat naar!

Jammer dat je niet dezelfde medicatie gebruikt als ik want had nog een halve koelkast voor je gehad.
Ik raak t aan niemand kwijt. Denk omdat de meeste dit (Gonal, Deca en Preg) niet meer gebruiken.
Succes met regelen.

Dank je wel Vanessa. Lief aanbod, maar inderdaad, ik ga iets anders spuiten. Hopelijk vindt je nog iemand, 't is anders zo zonde om het weg te gooien! Waarom heb je zoveel over eigenlijk? Hoe gaat het verder bij jou? Ik las iets over een probleem met je schildklier in het IVF topic, heb je daar al meer duidelijkheid over? Oh, en ik vroeg me af, weet jij iets over Rosalie87 van het 6+ groep topic? Haar laatste post was dat ze zwanger was, maar de eerste echo nog moest krijgen. Weet jij toevallig of alles goed gaat met haar? Jij ook succes met alles!

Lilly: ik snap dat soort gevoelens wel hoor. Ik heb het destijds ook gehad - tot 1,5 jaar na de bevalling van SA. Dat zat ik weer in de tube in London met dames met de felbegeerde 'baby on board' button en wilde ik ook zo graag nog een keer een zwangerschap ervaren. En ik heb het heel af en toe als iemand de wens voor een tweede of derde kind van een bepaald geslacht uitspreekt dat ik dan, afhankelijk van de situatie, soms stiekem hoop dat ze dat juist niet krijgen - en dat zal altijd wel zo blijven .
Dat gezegd hebbende: inmiddels heb ik het traject ook al weer een tijd achter gelaten en is het goed zoals het is. Ik werk mij het schompes (deze week 90+ uur aangetikt en ben pas net klaar) en ik zou eigenlijk ook helemaal geen tweede meer willen/kunnen krijgen. Maar ik weet ook dat als wij destijds een andere afweging hadden gemaakt en wij er wel voor waren gegaan dat ik dan, ondanks hetgeen ik gekregen heb, teleurgesteld zou zijn op de een of andere manier. Het is gewoon ku* wanneer het voor je beslist wordt.

Windmolen: dat is een financiele tegenvaller. Is dit iets dat jou weerhoudt om nog een poging te doen of heb je het alleen uitgesteld in verband met de vakantie?

Vanessa: benieuwd of er nog medicatie komt voor die schildklier.

Hier ben ik inmiddels bekaf. Was een drukke week en zal tot midden, zo niet eind juli wel even zo blijven.

Hey Lilly, wat lief dat je vraagt. Gaat goed hier, hoor. Over twee weken de laatste lucrin spuit erin en dan heb ik 31 augustus weer controle en kan ik hopelijk meteen beginnen met spuiten. Heel spannend dan weer. Nu ben ik er nog niet zo veel mee bezig, eerst nog een keer op vakantie. Administratief is inmiddels het belangrijkste geregeld. Hoe is het met jou? Ik hoop dat je wat beter in je vel zit inmiddels, na die mislukte poging.

Baggal, jeetje wat werk jij veel! Dat lijkt me al lastig gecombineerd te krijgen met één kind. Werk je veel 's avonds ook? Hopelijk is het inmiddels iets rustiger bij jou en ben je wat bijgekomen. En qua financiën hier, we hadden het ook wel zonder die extra vergoeding van de overheid kunnen betalen op zich, maar het scheelt toch wel wat. En dan de combinatie met dat het gewoon erg stressig werd om het voor onze vakantie te doen, maakte dat we besloten hebben het uit te stellen. Combinatie van dingen dus.

Hee Lilly, wat lief dat je vraagt. Ik had vandaag controle en alles zag er goed uit en ik mag beginnen, maar we stellen het (weer ) nog even uit ivm een werktrip van m'n man. Baal ik wel van, ik ben de opvliegers nu wel echt zat. Maar 9 september mag ik beginnen, dus dat duurt niet lang meer. Hoe gaat het met jou?

Oh meiden wat fijn jullie updates te lezen Lilly wat verdrietig dat het niets is geworden met jullie cryos en nu nieuwe poging. Ik begrijp de twijfel heel goed.
Zelf kreeg ik met 29 te horen dat ik geen eitjes meer had (amh 0.14 en fsh wisselend hoog waardoor stimuleren niet meer mogelijk was, en geen eitjes zichtbaar/klaarliggen icm kleine eierstokken) was dus eiceldonor nodig.
Ik werd van de 2e ecd-ivf zwanger van verse tp (geen cryos beide pogingen). Zoontje is bijna 2.
Wij wilden ook het liefst nog een kindje. 1 is fantastisch, we zijn al een gezin en dit maakt ons leven , maar we hadden altijd een groot gezin hoor ogen (3, vriend wel 4), ook al was na mijn diagnose natuurlijk 1 al een levenswens vervuld.
En fantastisch, onze donor wilde nog 1x ivf doen (engel, ongelofelijk). Maar we zeiden van te voren wel; als het niet lukt, dan stoppen we. We gaan niet een andere donor zoeken en onze gezinssituatie onnodig complex maken. Opgroeiende kindjes van verschillende donoren, zoontje kent zijn donor en zij is fantastisch. Anoniem/pas bij 16 jaar weten wie de donor is , vonden wij qua informatie equality van de kinderen niet acceptabel, dus dan zou het al een andere gekende donor moeten zijn. Zoveel focus gaat er dan weer heen, vind die maar eens! Ondertussen gaat het leven aan je voorbij met werken (al werken we beide parttime als ondernemer, want willen zoveel mogelijk van zoontje genieten), en groeit zoontje op. We willen alles meekrijgen, het is zo wonderlijk en voordat je het weet zijn ze groot. Het leven flitst voorbij.

Ik kan je niet helpen een beslissing te maken, want zelfs wij zeiden over evt toch gaan voor andere gekende donor ‘zeg nooit nooit’, maar nu zeiden we nee we zijn blij met wat we hebben. Koester dat.
In jouw geval als ik 2 zou hebben, zou ik dat in elk geval al 2x zoveel/meer vinden als dat ik ooit had gedacht toen ik 29 was. Ik ben nu zwanger na succesvolle verse terugplaatsing en 4 cryos in de vriezer - voel ik me rijker dan ooit. Wie had dat gedacht. Ik grapte altijd dat ik ze allemaal op zou maken, want je laat potentiële kindjes toch niet in de vriezer, welke kies je dan? Nu ik weer doodziek was in 1e trimester denk ik daar anders over maar de mogelijkheid hebben voor eventueel een 3e voelt nu als een enorme luxe. We zien wel wat het leven in brengt, we zijn al te gelukkigste ouders ter wereld met ons zoontje

Ik wens je veel wijsheid met jullie besluit. Als je het nu nog niet kunt afsluiten kun je overwegen om nog 1x te doen, zodat je het daarna wel kan afsluiten. Wat is nog 1x proberen met 6 weken investering, en bijkomende klachten, als dat nodig is om het af te sluiten zou ik dat doen. Zelf ben ik blij dat het bij mij definitief was; stimuleren is niet mogelijk, gewone ivf/icsi is geen optie. Het was keihard en harteloos, maar duidelijk. Ik heb de rouw fases doorgelopen, en ben nu helemaal geaccepteerd. Ik ben al sinds begin 20 niet vruchtbaar. Ik heb mijn lijf en mezelf geaccepteerd. Eigenlijk ook eindelijk verklaring voor bepaalde dingen die altijd vreemd waren. Het is helemaal ok, ik ben ok, ik heb als een wonder alsnog een kindje gegroeid en gebaard (danku wetenschap) en groei er nu nog 1. Ik heb een fantastisch leven en een fantastisch lijf. Zou het met niemand willen ruilen.

Hee Lilly, ik begrijp dus dat de deur nog een klein beetje openstaat, maar dat je er in ieder geval al vrede mee hebt, dat het waarschijnlijk zo blijft hoe het nu is. Dat klinkt op zich positief. Ik vind je dapper dat je nog zo aan het proberen bent, ik weet niet of ik dat zou trekken, toch die teleurstelling iedere keer. Aan de andere kant snap ik ook wel weer, dat je elke kans wilt meenemen, en om nou anticonceptie te gaan gebruiken, dat is ook weer zo wat. Ik ben benieuwd hoe je er in november in staat en of je dan toch nog een poging gaat doen. Lastig hoor, als je zelf toch nog wel heel graag zou willen, maar je man eigenlijk niet. Je hebt nog even om er over na te denken. Maar ben blij te lezen dat het geluk op dit moment overheerst .

Stipjepipje, van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!! Wat fijn dat het de eerste verse raak was en je nu zelfs nog cryo's hebt! Wat naar dat je zo zoek was het eerste trimester... Gaat het inmiddels beter? Wanneer ben je uitgerekend en hoe oud is je zoontje dan?

Hier inderdaad de eerste prik gisteren gezet. Ik prik 2x op een dag, dus m'n eierstokken worden lekker wakker geschud hopelijk. Woensdag eerste follikelmeting!

Jeetje, lilly, wat ontzettend dubbel!! Wat bijzonder dat je waarschijnlijk toch even zwanger was, gezien jullie eigenlijk op icsi aangewezen zijn. Maar zo verdrietig dat het meteen mis is gegaan. Het lijkt mij zo ontzettend verwarrend, het kan dus blijkbaar toch! Hoe moet je het dan in godsnaam loslaten? Ik hoop dat je het allemaal een beetje kan verwerken! En tja, dan zou ik, als de wens er toch nog is, misschien toch nog door proberen, zolang je dat vol kan houden op die manier. Je man heeft er niets op tegen als het op de natuurlijk manier gebeurt, toch? Maar hoe groot is de kans dat het nog eens lukt? Jeetje, wat een rollercoaster... Sterkte!!

Lief dat je verder zo met me mee leeft! Ik had gister de eerste meting en de voorlopige score is nog niet zo fantastisch . Ze telde aan de ene eierstok twee follikels, die al zo'n 14 mm waren. Ik dacht dat ik nog een derde zag, maar dat heb ik niet nagevraagd en misschien was het ook weer dezelfde. Aan de andere eierstok was wel iets te zien, zo'n drie follikels, maar nog heel klein. De vraag is of die nog gaan meedoen. Ik heb wel goede hoop, want toen ik nog niet aan het stimuleren was, was er helemaal niets te zien bij beide eierstokken, dus er gebeurt iig wat. En ik had bij alle pogingen, dat één eierstok grotere follikels had dan de andere, maar hoop wel dat ze niet teveel uit elkaar gaan lopen. Bij de vorige poging kwamen er uiteindelijk nog wat kleinere follikels bij, die ook nog eitjes hebben opgeleverd, dus fingers crossed. Maandag weer controle.

Vorige pogingen had ik meestal zo'n 6-7 follikels, en dan 5-6 eitjes. Alleen de ronde van m'n zoon had ik ineens meer follikels, zo'n 9-10 en ook 9 eitjes. Die ronde waren er trouwens ook een aantal follikels groot en een aantal nog heel klein. Dus fingers crossed!

Wat spannend windmolen!! Ik duim met je mee!
Mijn zoontje zal dan 2j4m oud zijn! Ik dacht deze keer te voelen dat het een meisje zou worden (bij zoontje dacht ik écht jongens energie te voelen al vanaf heel vroeg in de zwangerschap). En bij de 16 weken controle in het zh dacht ze idd een meisje te zien. we hebben komende week een geslachtsecho ergens anders waar de apparatuur beter is en ze er meer tijd voor nemen, maar eigenlijk weet ik het nu zelf al zeker Mijn gevoel klopt gewoon.

Lilly mijn post was overigens niet bedoelt van kijk mij nou, trots zijn op mijn lichaam, maar dacht door het te delen dat je misschien ook trots kon zijn op jouw lichaam wat het al wel heeft gecreëerd en doorstaan, in plaats van dat je nu voelt dat je lichaam je in de steek laat.
Wat dubbel dat je een licht streepje had. Dat lijkt me heel verwarrend en hoopgevend... Hoe reageerde je man daarop? Pfoe ik zou niet graag in je schoenen staan. Bij mij gebeurt het dus allemaal buiten mijzelf, de hoop en het opbrengen van eitjes,namelijk bij de donor. Dan moet mijn lichaam natuurlijk nog wel zwanger worden maar daar heb ik nu 2x geluk mee gehad blijkbaar, want dat is bij ecd natuurlijk ook geen gegeven.

Windmolen wat spannend, ik kan me helemaal voorstellen dat je die follikels er wel bij wil toveren. Ik ben benieuwd hoe het er bij de volgende meting voorstaat. Heb je nu nog één vergoede poging?

Lilly, wat wrang na al die jaren een positieve test maar niet blijvend. Het blijft lastig natuurlijk wel of niet nog een behandeling, en toch elke maand hopen op een wonder.

Stipje, gefeliciteerd,

Hier twijfel ik ook of ik nog voor de tp van een cryo ga, ik zie er wat tegenop om weer dat medische proces aan te moeten gaan: het afhankelijk zijn van een ziekenhuis en de hoop die je dan toch weer krijgt. Ook ik droom nog weleens van een natuurlijk ontstane zwangerschap, mijn cyclus is precies als altijd.

Nu moet ik wel zeggen dat ik het dan heel anders zou beleven dan de eerste keer. We hadden toen geen idee of het goed zou komen, ons kind voelt nog steeds als een lot uit de loterij dat we in 1x zwanger zijn geraakt via eicelbank na 5 icsi-pogingen. (gek genoeg kan ik me nu ook niet voorstellen dat hij er niet was) Daarnaast ben ik natuurlijk al 45. De zwangerschap doorliep ik fluitend. Ik zou dan wel moeten stoppen met bv.

Ergens vind ik het ook heel fijn dat ons kind steeds ouder wordt, er veel meer interactie is, dus dan is een baby wel weer wennen. De geboorte en de kraamperiode vond ik wel heel bijzonder dat zou ik zo weer doen.

Update van mijn kant: aan één kant 3 grote follikels (17-20mm), die zeker meedoen, en nog twee kleintjes van 1 cm, die waarschijnlijk niet meedoen. Helaas aan de andere kant ook alleen maar kleintjes van 1 cm, dus niet helemaal wat ik gehoopt had, maar ja, we gaan het zien. Punctie is donderdag.

Stipjepipje, wat leuk, deze keer waarschijnlijk een meisje! Grappig dat je daar ook zo'n sterk voorgevoel over hebt. Kan me niet herinneren dat ik dat bij mijn zoontje had, maar daar wisten we ook al heel vroeg dat het een jongetje werd (met bijna 13 weken al).

Kasteelbewoner, zo herkenbaar wat je schrijft. Ik zag er ook vreselijk tegenop om weer te beginnen. Ook omdat ik toen moest stoppen met borstvoeding, ik had nog best graag langer gevoed, mis het nu soms nog steeds wel. Hoewel het wel heerlijk is dat m'n zoontje toen eindelijk ging doorslapen 's nachts . Overigens, voor een cryo-TP hoef je niet altijd helemaal te stoppen met bv, als je het in een natuurlijke cyclus mag doen. Dat zou je eens kunnen navragen, als dat een drempel is voor je. Hoeveel cryo's hebben jullie nog? Een cryoterugplaatsing is op zich niet zo heel intens, maar je hebt wel gelijk, de hoop wakker je dan wel enorm aan. Hoe staat je partner erin?
En wat je schrijft over de tweede keer anders beleven, dat merk ik ook heel erg. Ik weet zeker dat ik, als we nog voor een eerste bezig waren geweest, nu in tranen was geweest, omdat er maar 3 follikels groeien, maar nu denk ik, och, we zien het wel. De ergste druk is er gewoon af, omdat we ons zoontje al hebben. Overigens ging hier de teller weer op nul na m'n zwangerschap, dus ik heb weer recht op 3 vergoedde pogingen gelukkig. Die gaan we iig opmaken als het nodig is, en dan zien we wel ff verder.

Kasteel een TP in natuurlijke cyclus kost toch niet heel veel moeite? Hooguit een spuitje voor een eisprong. Dat zou ik er wel voorover hebben.
Krijg je later geen spijt als je het niet doet? Moet je kijken wat voor moois je jullie kindje al hebt kunnen geven mbt de borstvoeding.

Gefeliciteerd Stipje heel leuk.

Toch weer spannend Windmolen donderdag!

Ik ga einde van de week weer beginnen te spuiten.
In juli gebeurde er niets. ja 2/3 en een grote cyste die ik nooit eerder had dus toen alles afgekapt. Soort nu of nooit wordt t.

Windmolen, dat is inderdaad niet heel veel, wie weet maken ze nog een spurt, op zich schijnt drie genoeg te zijn voor een goede kans. Laat ze nu nog maar twee dagen groeien. Wel fijn om te weten dat je hierna nog 2 kansen hebt.

Vanessa, wat ontzettend spannend en zeker als ik zie wat voor traject jij al hebt afgelegd, hoop ik zo dat het nu mag lukken. Overigens heb je natuurlijk wel gelijk zoveel moeite is het niet. Het is ook de combinatie met leeftijd en de mogelijke risico's ecd is een risicofactor.

Allebei ik duim voor jullie!

Kasteelbewoner, wat super spannend… ik snap je twijfel. Eerlijk gezegd zou ik wel goed nadenken over natuurlijke tp ivm BV geven. BV is een natuurlijke anticonceptie, je bent iets minder vruchtbaar. Bij ons zei het zh dat ik wel moest stoppen met bv om de kans van slagen zo groot mogelijk te maken. Stel het lukt niet dan baal je wellicht dat je het deed terwijl je nog bv gaf. Hoe oud is je zoontje nu? Mijn zoontje wilde zelf niet meer vanaf dat hij 10 maanden was dus toen helaas gestopt (ik gaf 50/50 bv en kv).

Windmolen wat super spannend, succes met de spanning! Heel fijn idee dat je nog 2 pogingen hebt! Ja heel bijzonder nu een meisje. Het is inmiddels 100% zeker, dus voelt heel bijzonder dat m’n gevoel beide keren klopte voelt daardoor alsof je al meer connectie hebt omdat je het al aanvoelde. Heel bijzonder

Succes Vanessa !! Vorige x weinig resultaat dus, hopelijk nu beter!