
Lekker gewoon...
maandag 28 november 2011 om 14:38
dat blijven we! Niet altijd even nuchter, maar toch.
Een vers nieuw belegen topic waarin Luusbaby sowieso geboren gaat worden is en hopelijk snel ook nog - beter laat dan nooit - nieuwe zwangerschapsaankondigingen komen te staan.
Luusbaby is geboren! Muba is zijn forumnaam!
En inmiddels een nieuwe zwangere in ons midden. Sproet verwacht Sproetekind 2.0 en is uitgerekend op 17 december 2012!!!
Een vers nieuw belegen topic waarin Luusbaby sowieso geboren gaat worden is en hopelijk snel ook nog - beter laat dan nooit - nieuwe zwangerschapsaankondigingen komen te staan.
Luusbaby is geboren! Muba is zijn forumnaam!
En inmiddels een nieuwe zwangere in ons midden. Sproet verwacht Sproetekind 2.0 en is uitgerekend op 17 december 2012!!!
anoniem_118108 wijzigde dit bericht op 30-07-2012 11:00
Reden: verdrietig nieuws
Reden: verdrietig nieuws
% gewijzigd
vrijdag 27 april 2012 om 13:24
Sproet, mag ik jou wat vragen stellen als ervaringskundige?
Had Sproetekind er veel last van in het begin? Heeft hij uberhaupt last gehad van drukplekken of eczeem?
En hoe ging het met slapen? Daar ben ik nog wel het meest huiverig voor. Caatbaby slaapt net anderhalve week door. Ben bang dat we straks terug bij af zijn of erger zelfs.
En hebben jullie veel vervelende opmerkingen gehad? Of tot in den treure moeten uitleggen hoe of wat?
Ben al van plan om tegen vreemden ( die vaak de stomste opmerkingen/vragen stellen) kulverhalen op te hangen.
Zo van: Ja, hij is zo sterk voor zijn leeftijd dat hij al aan het worstelen is met zijn oudere broer. Dus voor de zekerheid maar een helmpje op?
Of: We willen graag dat hij later een sumoworstelaar wordt.
Had Sproetekind er veel last van in het begin? Heeft hij uberhaupt last gehad van drukplekken of eczeem?
En hoe ging het met slapen? Daar ben ik nog wel het meest huiverig voor. Caatbaby slaapt net anderhalve week door. Ben bang dat we straks terug bij af zijn of erger zelfs.
En hebben jullie veel vervelende opmerkingen gehad? Of tot in den treure moeten uitleggen hoe of wat?
Ben al van plan om tegen vreemden ( die vaak de stomste opmerkingen/vragen stellen) kulverhalen op te hangen.
Zo van: Ja, hij is zo sterk voor zijn leeftijd dat hij al aan het worstelen is met zijn oudere broer. Dus voor de zekerheid maar een helmpje op?
Of: We willen graag dat hij later een sumoworstelaar wordt.
vrijdag 27 april 2012 om 14:50
Lekker die bonus Beng!!
Caat, spannend hoor! Sproetekind had hetzelfde helmpje, geen bandje onder z'n kin dus, vond ik wel fijn. Hopelijk heeft Caatbaby er net zo weinig last van. Sproetekind had m echt 23 per dag op, alleen met badderen af (regelmatig haren wassen is echt nodig!) Truitjes met knoopjes of grote hals ( zoals bij rompers) zijn erg handig.
Caat, spannend hoor! Sproetekind had hetzelfde helmpje, geen bandje onder z'n kin dus, vond ik wel fijn. Hopelijk heeft Caatbaby er net zo weinig last van. Sproetekind had m echt 23 per dag op, alleen met badderen af (regelmatig haren wassen is echt nodig!) Truitjes met knoopjes of grote hals ( zoals bij rompers) zijn erg handig.
vrijdag 27 april 2012 om 17:06
En met slapen Sproet? Ook twee weken moeilijk gehad zoals ons helaas voorspeld is?
Trouwens even wat anders. Heb net de mozeswieg weer helemaal opgemaakt. Alle beddegoed gewassen, dus helemaal klaar voor gebruik. Heb er een knuffeltje ingelegd, pak hydrofielluiers, mini verzorgingsspulletjes (sudocreme, badspul en bodylotion), cadeautje (babypakje, mutsje en speeltje) en een box met drie kleine avent flesjes (van onszelf, maar met nieuwe speentjes die niet gebruikt zijn, want moesten dr. Brown flesje kopen zelf). Zitten roze en blauwe ballonnen aan de mand. Zit nu alleen te twijfelen of ik nog zo'n klein pakje newborn luiers van kruidv*t zal kopen.
Wat vinden jullie? Kopen, want dan is de basis compleet of zo laten?
Trouwens even wat anders. Heb net de mozeswieg weer helemaal opgemaakt. Alle beddegoed gewassen, dus helemaal klaar voor gebruik. Heb er een knuffeltje ingelegd, pak hydrofielluiers, mini verzorgingsspulletjes (sudocreme, badspul en bodylotion), cadeautje (babypakje, mutsje en speeltje) en een box met drie kleine avent flesjes (van onszelf, maar met nieuwe speentjes die niet gebruikt zijn, want moesten dr. Brown flesje kopen zelf). Zitten roze en blauwe ballonnen aan de mand. Zit nu alleen te twijfelen of ik nog zo'n klein pakje newborn luiers van kruidv*t zal kopen.
Wat vinden jullie? Kopen, want dan is de basis compleet of zo laten?
vrijdag 27 april 2012 om 18:05
Wat lief van je Caat, dat je die wieg helemaal hebt opgemaakt en 'ingericht'. Pakje luiers kan erbij, maar hoeft niet persé. Ik vind dit al lief genoeg
Slapen met een helmpje is nooit een probleem geweest. Ik geloof dat je het langzaam opbouwt (dus eerst alleen overdag, dan met slaapjes en dan ook 's nachts), maar volgens mij zaten wij na 2 dagen al op 23 uur omdat hij er echt 0.0% last van had. Ging ook niet huilen of tegenstribbelen als 'ie op moest. Het leek echt alsof hij zich er totaal niet van bewust was.
Ik kom net bij een coach vandaan. Een vrouw uit NL die zich op de Nederlandse markt hier wil richten. Eerste sessie was gratis, dus ik dacht "waarom niet?" Was best wel fijn even om met iemand te praten waar ik de afgelopen jaren en nu ook tegenaan loop. Wat ik moeilijk vind aan mijn huidige situatie en waar ik tegenop zie straks in NL. We hebben het ook nog even gehad over mijn bekken/rugpijn en wat dat voor een impact heeft op me. En toen heb ik toch nog even zitten janken (had daarvoor ook al 20 keer tranen weggeslikt). Poeh, het zit me allemaal toch behoorlijk hoog.
Nu moet ik erover nadenken of ik met haar een traject in wil. $50 per keer (eens in de 2 weken). Op zich niet veel, maar ik vrees dat Sproetman het en beetje onzin vindt (omdat ik al zo vaak stappen heb ondernomen, qua werk zoeken etc en eigenlijk nog niet veel verder ben dan 3 jaar geleden). Nou ja, even goed over nadenken dus.
Slapen met een helmpje is nooit een probleem geweest. Ik geloof dat je het langzaam opbouwt (dus eerst alleen overdag, dan met slaapjes en dan ook 's nachts), maar volgens mij zaten wij na 2 dagen al op 23 uur omdat hij er echt 0.0% last van had. Ging ook niet huilen of tegenstribbelen als 'ie op moest. Het leek echt alsof hij zich er totaal niet van bewust was.
Ik kom net bij een coach vandaan. Een vrouw uit NL die zich op de Nederlandse markt hier wil richten. Eerste sessie was gratis, dus ik dacht "waarom niet?" Was best wel fijn even om met iemand te praten waar ik de afgelopen jaren en nu ook tegenaan loop. Wat ik moeilijk vind aan mijn huidige situatie en waar ik tegenop zie straks in NL. We hebben het ook nog even gehad over mijn bekken/rugpijn en wat dat voor een impact heeft op me. En toen heb ik toch nog even zitten janken (had daarvoor ook al 20 keer tranen weggeslikt). Poeh, het zit me allemaal toch behoorlijk hoog.
Nu moet ik erover nadenken of ik met haar een traject in wil. $50 per keer (eens in de 2 weken). Op zich niet veel, maar ik vrees dat Sproetman het en beetje onzin vindt (omdat ik al zo vaak stappen heb ondernomen, qua werk zoeken etc en eigenlijk nog niet veel verder ben dan 3 jaar geleden). Nou ja, even goed over nadenken dus.
vrijdag 27 april 2012 om 18:26
vrijdag 27 april 2012 om 18:34
Caat, ik hoop dat Caatbaby net zo snel en makkelijk went aan zijn helmpje als Sproetekind .
Ik ben vandaag ongesteld geworden. Exact op dag 29. Heb iig een korte cyclus dit keer. Ben erachter waardoor mijn cyclus onstabiel/verlengd werd. Kwam van de E*tos zwangerschapsvitaminen. Zodra ik die slik is mijn cyclus ontregeld. Slik nu weer centrum en dan is het gewoon 28 dagen.
Ik ben vandaag ongesteld geworden. Exact op dag 29. Heb iig een korte cyclus dit keer. Ben erachter waardoor mijn cyclus onstabiel/verlengd werd. Kwam van de E*tos zwangerschapsvitaminen. Zodra ik die slik is mijn cyclus ontregeld. Slik nu weer centrum en dan is het gewoon 28 dagen.
vrijdag 27 april 2012 om 18:52
Wat Kaa Uu Tee dat je ongesteld bent geworden Beng, je zag het al aankomen hè deze maand? Gelukkig niet lang in onzekerheid deze keer. En joh, dat dat zo'n invloed heeft Beng, die vitamines! Waarom slik je trouwens zwangerschapsvitaminen en niet alleen foliumzuur? Krijg je niet te veel van bepaalde dingen binnen nu?
Ik vertelde aan mijn HA dat ik een beetje te laat was begonnen met foliumzuur slikken deze keer (de dag voordat ik ging testen begonnen). Toen vroeg ze of ik 'real food' at, want dan had ik waarschijnlijk wel genoeg al binnen gekregen afgelopen tijd.
Ja, Beng, hardop dingen uitspreken is toch weer anders dan dingen alleen maar denken. De zin "ik kan niet alles doen met Sproetekind wat ik zou willen", kwam wel even binnen. Ze doet ook iets met mindfulness (waarvan ik dus nog steeds niet weet wat het inhoud ) en helpt daarmee mensen met pijn om te gaan. Ze had het al over dat als je chronische pijn hebt of lichamelijk niet meer 100% bent, dat je eigenlijk ook een soort van rouwproces doormoet, omdat je afscheid moet nemen van de zaken die je niet langer kunt en ook doordezelfde emoties van woede en verdriet gaat. Nou ja, dat zullen jij en Bengman ongetwijfeld ook wel herkennen. Misschien dat het toch wel fijn is haar daar nog een paar keer over te spreken.
Ik vertelde aan mijn HA dat ik een beetje te laat was begonnen met foliumzuur slikken deze keer (de dag voordat ik ging testen begonnen). Toen vroeg ze of ik 'real food' at, want dan had ik waarschijnlijk wel genoeg al binnen gekregen afgelopen tijd.
Ja, Beng, hardop dingen uitspreken is toch weer anders dan dingen alleen maar denken. De zin "ik kan niet alles doen met Sproetekind wat ik zou willen", kwam wel even binnen. Ze doet ook iets met mindfulness (waarvan ik dus nog steeds niet weet wat het inhoud ) en helpt daarmee mensen met pijn om te gaan. Ze had het al over dat als je chronische pijn hebt of lichamelijk niet meer 100% bent, dat je eigenlijk ook een soort van rouwproces doormoet, omdat je afscheid moet nemen van de zaken die je niet langer kunt en ook doordezelfde emoties van woede en verdriet gaat. Nou ja, dat zullen jij en Bengman ongetwijfeld ook wel herkennen. Misschien dat het toch wel fijn is haar daar nog een paar keer over te spreken.
vrijdag 27 april 2012 om 19:19
ik bedoel E*tos "zwanger worden" vitamines. En die van centrum zijn ook voor kinderwens. Is gewoon een multivitamine met extra foliumzuur. Heb ook een poos gewoon foliumzuur gekocht, maar deze had ik nog liggen en zijn bijna verlopen....had gehoopt eerder zwanger te zijn. Toen met Bengelien heb ik een multivitamine geslikt omdat ik nagenoeg niks at. En momenteel eet ik ook weinig "real food" ( voor de term) maar vooral gemaksvoer en drop en koek en taart en snaai en zoet en andere troostetenswaren. Ben een beetje losgeslagen geloof ik.
MIndfulness is een beproefde methode in combinatie met chronische pijn. Wetenschappelijk bewezen dat mensen minder pijn ervaren en de pijn als minder erg ervaren. Het is het trainen van je aandacht, mindfulness is niets meer en niets minder dan "aandachtig aanwezig zijn". Je kunt je prefontale kwam trainen door te mediteren. Op het gebied van pijn kan het helpen door heel bewust je pijn te voelen. En je pijn te erkennen en er te laten zijn. Door dat te doen ben je je ook veel meer bewust van de momenten waarop de pijn minder is en ervaar je die momenten intenser.
Klinkt allemaal een beetje vaag en zweverig misschien en ik moet zeggen dat ik heel sceptisch was. Maar door het gewoon te doen en door te oefenen en niet te oordelen (ook dat is iets wat je leert) maar te ervaren gaat het steeds beter.
MIndfulness is een beproefde methode in combinatie met chronische pijn. Wetenschappelijk bewezen dat mensen minder pijn ervaren en de pijn als minder erg ervaren. Het is het trainen van je aandacht, mindfulness is niets meer en niets minder dan "aandachtig aanwezig zijn". Je kunt je prefontale kwam trainen door te mediteren. Op het gebied van pijn kan het helpen door heel bewust je pijn te voelen. En je pijn te erkennen en er te laten zijn. Door dat te doen ben je je ook veel meer bewust van de momenten waarop de pijn minder is en ervaar je die momenten intenser.
Klinkt allemaal een beetje vaag en zweverig misschien en ik moet zeggen dat ik heel sceptisch was. Maar door het gewoon te doen en door te oefenen en niet te oordelen (ook dat is iets wat je leert) maar te ervaren gaat het steeds beter.
zaterdag 28 april 2012 om 11:30
Mogguh!
Gisteren vrij laat geworden. Nl oma en opa kwamen eten en na het eten kwamen haar oudste dochter en vriend nog 'even' wat drinken. Ze gingen rond een uur naar huis.
Gelukkig was het mijn beurt om uit te slapen vanochtend.
Vanavond bij buurtjes eten. We gaan sushi bestellen. Yum, nu al zin in.
Wat een weer trouwens. Harde regen en het is nog steeds mega donker.
Beng, balen zeg da je weer ongesteld bent geworden, wel fijn dat je erachter bent welke vitamines wel goed werken voor jou.
Sproet: heftig zeg dat een besprek zoveel emoties kan losmaken. Ik heb trouwens een boekje 'mediteren voor beginners' met een cd met geleide meditaties en die gaat ook uit van mindfulness. Dus echt volledige aandacht voor je lichaam en ook alle pijntjes en ongemak dat er op dat moment is. En je inderdaad focussen op de pijn en de pijn er laten zijn. En dus niet proberen de pijn weg te wensen.
Hmmmm..beetje vaag zoals ik het omschrijf, maar het werkt echt! Goede ervaring ook hier.
Moet het binnenkort weer eens gaan doen. Heb veel onrust in mijn lijf. Door alles eigenlijk. Alles regelen voor dat helmpje, Caatboy die ziek was, veel kleine dingen die allemaal tegelijk kwamen.
En dé kdv leidster die donderdag onverwachts belde omdat we een afspraak hadden. Ze zou bellen om een afspraak te maken, maar uiteindelijk had ze dus ee briefje in Caatboys mandje gedaan die Caatman dus niet heeft gezien. En daarbij, ze zou bellen. Ontkende ze nu weer volledig en was weer super ernstig aan de telefoon. Ze zei niks bijzonders hoor, maar het is meer de manier waarop. En dat maakt mij weer zenuwachtig. Bijna alsof ik weer op het matje moet komen bij haar.
Nou ja, nu een nieuwe afspraak gemaakt, maar Caatman gaat er naartoe. Hij is dan ook thuis en ik moet werken. Komt toevallig zo uit, maar dit lijkt ons beter. Wij hebben totaal geen zorgen meer over Caatboy, dus hoef ik er niet perse bij te zijn. Caatman gaat het afhandelen.
Gisteren vrij laat geworden. Nl oma en opa kwamen eten en na het eten kwamen haar oudste dochter en vriend nog 'even' wat drinken. Ze gingen rond een uur naar huis.
Gelukkig was het mijn beurt om uit te slapen vanochtend.
Vanavond bij buurtjes eten. We gaan sushi bestellen. Yum, nu al zin in.
Wat een weer trouwens. Harde regen en het is nog steeds mega donker.
Beng, balen zeg da je weer ongesteld bent geworden, wel fijn dat je erachter bent welke vitamines wel goed werken voor jou.
Sproet: heftig zeg dat een besprek zoveel emoties kan losmaken. Ik heb trouwens een boekje 'mediteren voor beginners' met een cd met geleide meditaties en die gaat ook uit van mindfulness. Dus echt volledige aandacht voor je lichaam en ook alle pijntjes en ongemak dat er op dat moment is. En je inderdaad focussen op de pijn en de pijn er laten zijn. En dus niet proberen de pijn weg te wensen.
Hmmmm..beetje vaag zoals ik het omschrijf, maar het werkt echt! Goede ervaring ook hier.
Moet het binnenkort weer eens gaan doen. Heb veel onrust in mijn lijf. Door alles eigenlijk. Alles regelen voor dat helmpje, Caatboy die ziek was, veel kleine dingen die allemaal tegelijk kwamen.
En dé kdv leidster die donderdag onverwachts belde omdat we een afspraak hadden. Ze zou bellen om een afspraak te maken, maar uiteindelijk had ze dus ee briefje in Caatboys mandje gedaan die Caatman dus niet heeft gezien. En daarbij, ze zou bellen. Ontkende ze nu weer volledig en was weer super ernstig aan de telefoon. Ze zei niks bijzonders hoor, maar het is meer de manier waarop. En dat maakt mij weer zenuwachtig. Bijna alsof ik weer op het matje moet komen bij haar.
Nou ja, nu een nieuwe afspraak gemaakt, maar Caatman gaat er naartoe. Hij is dan ook thuis en ik moet werken. Komt toevallig zo uit, maar dit lijkt ons beter. Wij hebben totaal geen zorgen meer over Caatboy, dus hoef ik er niet perse bij te zijn. Caatman gaat het afhandelen.
zaterdag 28 april 2012 om 12:03
Het is maar 1 dag Caat, van 9 - 22. En je moet er vroeg bij zijn want het is roofgoed.
Hier een weekend van aanvaringen met Bengelien. Gisteren een welgemikte trap (!!!) recht in mijn gezicht, bril bijna in 2-en en een zeer pijnlijke neus.
Net pakte ik brood uit de vriezer en wilde ze n ijsje. Toen ik nee zei sloeg ze me recht in mijn gezicht, wederom mijn bril volledig verbogen. En de ellende is dat het goed zeer doet en ik zelf de neiging heb uit te halen bij pijn. Gelukkig heb ik me beide keren ingehouden...gisteren ben ik weggelopen en heb ik het Bengman laten oplossen en net heb ik haar in de gang gemikt. Ze weet wel hoe laat is, ze is nu poeslief en probeert het goed te maken.
En ik probeer haar aan het verstand te peuteren dat je nooit mag slaan en/of schoppen en dat niet alles goed te maken is met sorry zeggen. Eerst meppen en dan sorry zeggen koop ik niks voor, ze moet het gewoon niet doen.
Hier een weekend van aanvaringen met Bengelien. Gisteren een welgemikte trap (!!!) recht in mijn gezicht, bril bijna in 2-en en een zeer pijnlijke neus.
Net pakte ik brood uit de vriezer en wilde ze n ijsje. Toen ik nee zei sloeg ze me recht in mijn gezicht, wederom mijn bril volledig verbogen. En de ellende is dat het goed zeer doet en ik zelf de neiging heb uit te halen bij pijn. Gelukkig heb ik me beide keren ingehouden...gisteren ben ik weggelopen en heb ik het Bengman laten oplossen en net heb ik haar in de gang gemikt. Ze weet wel hoe laat is, ze is nu poeslief en probeert het goed te maken.
En ik probeer haar aan het verstand te peuteren dat je nooit mag slaan en/of schoppen en dat niet alles goed te maken is met sorry zeggen. Eerst meppen en dan sorry zeggen koop ik niks voor, ze moet het gewoon niet doen.
zaterdag 28 april 2012 om 12:16
Echt waar Beng, roofgoed? En hoe weet jij dat?
En wat vervelend dat Bengelien zo fysiek kan zijn. Is ze dan ook heel driftig? Misschien kijken of je dat met haar kan oplossen. Dus begrip tonen dat ze soms heel boos wordt, maar dat je dan absoluut niet mag slaan. Dat ze dan beter even weg kan lopen. Ik wou zeggen tot tien tellen, maar weet niet of ze dat al kan?
En wat vervelend dat Bengelien zo fysiek kan zijn. Is ze dan ook heel driftig? Misschien kijken of je dat met haar kan oplossen. Dus begrip tonen dat ze soms heel boos wordt, maar dat je dan absoluut niet mag slaan. Dat ze dan beter even weg kan lopen. Ik wou zeggen tot tien tellen, maar weet niet of ze dat al kan?
zaterdag 28 april 2012 om 12:36
zaterdag 28 april 2012 om 12:51
zaterdag 28 april 2012 om 12:59
Lieve Beng, wat vervelend dat je even zulke aanvaringen hebt met Bengelien. Als ik je stukje lees merk ik dat het je heel nijdig maakt. Ook alsof je je afgewezen voelt ofzo? Ik snap ook wel dat het heel erg vervelend is en het iets is dat Bengelientje moet afleren maar toch.... denk ik dat je al veel te hoge verwachtingen hebt van wat voor een net twee jarige allemaal wel/niet te begrijpen is. Door haar reactie kun jij het idee hebben dat zij het allemaal dondersgoed weet en dat is gedeeltelijk ook wel zo maar dit past ook wel erg bij haar leeftijd en is nog steeds, ookal komt het best 'extreem' over echt wel 'normaal' gedrag. Wat niet wil zeggen dat het goed is of je het maar zo moet laten hoor! Als ik je stukje lees krijg ik het gevoel alsof je een conflict met een 6 jarig kind hebt! Ze is dan qua taal en begrip al wel heel erg ver, ze is nog steeds maar een kleine peuter met grillen. Zo heb ik wel vaker het idee dat je best hoge eisen stelt aan het gedrag van Bengelien. Dat kan voor allebei best frustrerend werken... Hmm nu ik dit schrijf komt het waarschijnlijk wel erg belerend over, dat is niet mn bedoeling. Misschien 'schrik' ik soms wel van de woorden die je gebruikt maar ik weet inmiddels dat jij je mondeling ook behoorlijk pittig kunt uitdrukken dus dat kan ik wel chargeren. Nee, ik wil eigenlijk zeggen: misschien helpt het jou wel weer even een stapje terug te doen in je verwachtingen van Bengelien, haar weer even zien als kleine peuter die een frustratie heeft en haar enige manier is (momenteel, want het zijn vaak fases) het fysiek op lossen. Jij hebt een grote aversie tegen fysiek oplossen van problemen, zoals de meeste volwassenen, maar voor haar is het vooralsnog soms de enige manier om opgekropte boosheid kwijt te kunnen. Ze heeft een heel mondige moeder en wanneer ze boos is omdat haar iets verboden wordt is het (waarschijnlijk) de enige manier om die boosheid richting te geven. Jouw overrulen met woorden lukt haar in ieder geval nog niet. Jij voelt het alsof de boosheid 100% tegen jou gericht is, betekent het dat zij dit bij Bengman niet doet? Wat doet hij anders dan jij dat ze het bij hem niet doet? Misschien zie je ineens wel iets dat hij anders aanpakt? Waarmee ik, gods, ik moet echt op mn woorden passen merk ik, niet wil zeggen dat JIJ het fout doet maar misschien heb je er wel wat aan. Het is duidelijk dat er ook bij jou nu veel frustratie zit! Nou ja, omdat het hoe dan ook niet leuk is.
zaterdag 28 april 2012 om 13:02
Ah het is juist verlatingsangst/jouw volledige aandacht willen. Mja, ook dat is wel weer heel begrijpelijk natuurlijk. Maak je op zulke dagen dan ook bewust tijd vrij om met helemaal alleen met Bengelien wat te doen? Zodat je daarna ook kunt zeggen: nu gaat mama even.... straks gaan we samen weer ... ? Zodat ze de duidelijkheid heeft dat ze genoeg aandacht van je gaat krijgen die dag, zonder het gevoel te hebben dat ze het moet 'opeisen' ?
zaterdag 28 april 2012 om 13:12
zaterdag 28 april 2012 om 13:23
Ik weet dat ze te klein is om echt te begrijpen dat slaan niet helpt. En als ze sorry zegt ben ik tevreden en laat ik het erbij en gaan we op een ander onderwerp over. Probeer er erg op te letten om er niet in te blijven hangen en door te mopperen of erop terug te komen - dat werkt namelijk averechts. Gebeurd is gebeurd, ik benoem dat slaan nooit mag en dan is het klaar naar haar toe. De rest van het overkoken doe ik inwendig en reageer ik hier online af.
En de verlatingsangst is zeer versterkt door de onverwachte ziekenhuisopname van Bengman en de verbouwing hier. We hebben haar ook op mijn vrije dagen een aantal keer weg moeten brengen omdat er geschilderd e.d. moest worden.
Ze heeft iets minder aandacht gehad, maar op de momenten dat ze thuis is en ik ook dan heeft ze mijn aandacht wel
Heb me vanmorgen echt de hele ochtend met haar bezig gehouden en haar op een gezellige manier bij de "moetjes" betrokken (ze mocht helpen met boodschappen doen, zelf iets uitkiezen in de winkel en alles 1 voor 1 op de band leggen - er stond niemand achter ons in de rij).
Misschien komt het hier online over dat ik me niet realiseer dat ze nog heel klein is - maar dat zeggen we juist heel vaak tegen elkaar. Ze is nog maar een humpie en dat weet ik heel goed. Maar dat betekent niet dat ik alles maar wil toestaan.
Het zou kunnen dat mijn verwachtingen alsnog te hoog zijn, maar volgens mij valt dat wel mee. Dan had ik dat volgens mij allang te horen gekregen van mijn moeder - die durft me op dat punt wel terecht te wijzen.
En jouw post ervaar ik niet als een terechtwijzing hoor Neem. Vind het een lieve en waardevolle post.
En de verlatingsangst is zeer versterkt door de onverwachte ziekenhuisopname van Bengman en de verbouwing hier. We hebben haar ook op mijn vrije dagen een aantal keer weg moeten brengen omdat er geschilderd e.d. moest worden.
Ze heeft iets minder aandacht gehad, maar op de momenten dat ze thuis is en ik ook dan heeft ze mijn aandacht wel
Heb me vanmorgen echt de hele ochtend met haar bezig gehouden en haar op een gezellige manier bij de "moetjes" betrokken (ze mocht helpen met boodschappen doen, zelf iets uitkiezen in de winkel en alles 1 voor 1 op de band leggen - er stond niemand achter ons in de rij).
Misschien komt het hier online over dat ik me niet realiseer dat ze nog heel klein is - maar dat zeggen we juist heel vaak tegen elkaar. Ze is nog maar een humpie en dat weet ik heel goed. Maar dat betekent niet dat ik alles maar wil toestaan.
Het zou kunnen dat mijn verwachtingen alsnog te hoog zijn, maar volgens mij valt dat wel mee. Dan had ik dat volgens mij allang te horen gekregen van mijn moeder - die durft me op dat punt wel terecht te wijzen.
En jouw post ervaar ik niet als een terechtwijzing hoor Neem. Vind het een lieve en waardevolle post.
zaterdag 28 april 2012 om 14:56
Neem wij hebben gecrosspost. Maar wat heb jij een onwijs mooi stuk voor Beng geschreven en juist heel goed verwoord. Lief van je dat je haar zo wilt helpen.
En goed van Beng om daar weer haar mooie reactie op te geven. voor jullie allebei.
Ik kan trouwens ook echt wat leren van jouw geschreven stukje Neem. Al doe ik het meeste wat jij aandraagt wel, ik kan er nog wel beter op letten. Helemaal met die studie en (heel erg ik weet het ) mijn nieuwe telefoon. Ik word door beide soms te veel opgeslokt. Gelukkig laat Pienmini dit altijd goed weten dus ik word wel direct door hem teruggefloten eigenlijk. Maar toch vind ik het wel erg dat het nu zo is.
Ik weet nog dat TZ ooit schreef als goed voornemen om dingen met meer aandacht te doen en je op 1 ding tegelijk te focussen. Daar zou ik dus ook eens wat meer aan moeten doen. Maar het is verdraaid lastig met zo'n volle agenda.
En goed van Beng om daar weer haar mooie reactie op te geven. voor jullie allebei.
Ik kan trouwens ook echt wat leren van jouw geschreven stukje Neem. Al doe ik het meeste wat jij aandraagt wel, ik kan er nog wel beter op letten. Helemaal met die studie en (heel erg ik weet het ) mijn nieuwe telefoon. Ik word door beide soms te veel opgeslokt. Gelukkig laat Pienmini dit altijd goed weten dus ik word wel direct door hem teruggefloten eigenlijk. Maar toch vind ik het wel erg dat het nu zo is.
Ik weet nog dat TZ ooit schreef als goed voornemen om dingen met meer aandacht te doen en je op 1 ding tegelijk te focussen. Daar zou ik dus ook eens wat meer aan moeten doen. Maar het is verdraaid lastig met zo'n volle agenda.

zaterdag 28 april 2012 om 15:54
Beng voor je doorgebroken menstruatie.
Ook ik ben nu ongesteld geworden (hadden ook niet ons best gedaan), dus als we deze maand nu allebei lekker gewoon zwanger worden, dan zijn we precies tegelijk uitgerekend.
Fijn dat je die bonus hebt gekregen en dat ook die zorgkosten meevallen. Wel balen dat je op je werk zo'n nare stemming hebt.
Lastig he, het fysieke gedrag van onze peutertjes. Ik loop ook meestal even weg als southmini me echt zeer doet. Ze vindt dat wel heel erg trouwens. Ze weet nog precies wat ze me al eens aangedaan heeft.
Neem, voor mij geldt ook vaak dat ik te hoge verwachtingen stel aan Southmini. Maar die verwachtingen kunnen bijna niet eens op tegen haar eigen verwachtingen. Ze wil namelijk echt alles zelf doen. En dat levert dan wel eens heel lelijk gedrag op, wanneer het haar niet lukt. Maar ook als ik bijvoorbeeld al 5x gezegd heb dat ze haar broek uit moet doen en ze doet het niet. Ik waarschuw dan meestal bij de 4de keer dat als zij het niet doet, dat ik het dan doe. Als ik na 5x vervolgens haar broek uit doe, dan hebben we regelmatig een hok vol herrie (incl. fysiek geweld van haar kant). Ik herhaal dan altijd het mantra; je mag alles zelf doen, maar je moet het wel doen. Ik bereid haar vaak ook voor wanneer ik haar aan of uit ga kleden, maar dat werkt alleen als ze niet moe is. (en dat is nu juist wel het geval als ik haar naar bed breng, of als ze uit balletles komt)
Een peuter is gewoon best pittig.
Om nog terug te komen op die zwangere vriendin. Ze wist dat ik al een tijd bezig ben (al vanaf toen zij nog zwanger was van nr1) en ze zei dan ook wel dat ze erg had gehoopt dat het nu bij ons ook gelukt was. Ik wilde de pret van haar blijde nieuws natuurlijk niet verpesten met mijn jaloezie. Maar dat zal ik haar de volgende keer wel opbiechten. Dat zal vast opluchten. Ik merk trouwens dat southman het er zelf ook best wel lastig mee heeft. Hij zegt dat niet in zoveel woorden, maar dat is ook niet nodig. Gisteravond hebben we even filpjes terug zitten te kijken van southmini en zijn we allebei zo blij met haar, dan maakt het eigenlijk niet eens uit of er nog een 2.0 komt. Al geloof ik echt dat die er ooit wel komt.
Ook ik ben nu ongesteld geworden (hadden ook niet ons best gedaan), dus als we deze maand nu allebei lekker gewoon zwanger worden, dan zijn we precies tegelijk uitgerekend.
Fijn dat je die bonus hebt gekregen en dat ook die zorgkosten meevallen. Wel balen dat je op je werk zo'n nare stemming hebt.
Lastig he, het fysieke gedrag van onze peutertjes. Ik loop ook meestal even weg als southmini me echt zeer doet. Ze vindt dat wel heel erg trouwens. Ze weet nog precies wat ze me al eens aangedaan heeft.
Neem, voor mij geldt ook vaak dat ik te hoge verwachtingen stel aan Southmini. Maar die verwachtingen kunnen bijna niet eens op tegen haar eigen verwachtingen. Ze wil namelijk echt alles zelf doen. En dat levert dan wel eens heel lelijk gedrag op, wanneer het haar niet lukt. Maar ook als ik bijvoorbeeld al 5x gezegd heb dat ze haar broek uit moet doen en ze doet het niet. Ik waarschuw dan meestal bij de 4de keer dat als zij het niet doet, dat ik het dan doe. Als ik na 5x vervolgens haar broek uit doe, dan hebben we regelmatig een hok vol herrie (incl. fysiek geweld van haar kant). Ik herhaal dan altijd het mantra; je mag alles zelf doen, maar je moet het wel doen. Ik bereid haar vaak ook voor wanneer ik haar aan of uit ga kleden, maar dat werkt alleen als ze niet moe is. (en dat is nu juist wel het geval als ik haar naar bed breng, of als ze uit balletles komt)
Een peuter is gewoon best pittig.
Om nog terug te komen op die zwangere vriendin. Ze wist dat ik al een tijd bezig ben (al vanaf toen zij nog zwanger was van nr1) en ze zei dan ook wel dat ze erg had gehoopt dat het nu bij ons ook gelukt was. Ik wilde de pret van haar blijde nieuws natuurlijk niet verpesten met mijn jaloezie. Maar dat zal ik haar de volgende keer wel opbiechten. Dat zal vast opluchten. Ik merk trouwens dat southman het er zelf ook best wel lastig mee heeft. Hij zegt dat niet in zoveel woorden, maar dat is ook niet nodig. Gisteravond hebben we even filpjes terug zitten te kijken van southmini en zijn we allebei zo blij met haar, dan maakt het eigenlijk niet eens uit of er nog een 2.0 komt. Al geloof ik echt dat die er ooit wel komt.
zaterdag 28 april 2012 om 19:41
"fijn" om te lezen dat er meer zijn die moeite hebben met pittig peutergedrag - ik krijg soms namelijk het gevoel dat ik een monster heb gebaard en/of beter niet aan een kind had kunnen beginnen omdat ik blijkbaar niet in de wieg ben gelegd voor het moederschap... en terwijl ik dit tik lopen de tranen over mijn wangen. Ik voel me soms zo'n waardeloze moeder....
Ik voel me schuldig. En dat schuldgevoel leidt nergens toe, dat weet ik, maar toch. Ik voel me schuldig over het feit dat ik 32+ uur werk. Ik voel me schuldig dat ik als ik thuiskom nog moet koken, opruimen etc. Ik voel me schuldig over de "vrije" woensdag waarop ik Bengelien winkel in en winkel uit sleep om de boodschappen in huis te halen. Ik voel me schuldig over de zaterdag / zondag waarop ik sta te wassen en te strijken. Ik voel me schuldig over het feit dat ik daar 's avonds geen puf voor heb. Dat ik niet al mijn vrije tijd 100% aan haar besteed.
En ik voel me schuldig over het feit dat ik soms geen zin heb in mijn eigen kind. Dat ik haar gedram zo beu ben dat ik gewoon geen zin meer in haar heb en dat ze dat heus voelt en merkt.
Wat ook niet helpt is dat ik momenteel een volledig ingestorte echtgenoot heb en dat ik dus letterlijk echt overal alleen voor opdraai. Middenin de puinhopen van een verbouwing...het groeit me gewoon even boven het hoofd.
En dan ben ik als klap op de vuurpijl ook nog ongesteld.Daar voel ik me nooit zo vrolijk en prettig bij, maar ik had gewoon zwanger willen zijn. (en ja dat is tegenstrijdig met het gevoel een waardeloze moeder te zijn...waarom een 2e als je 1 al niet aankunt...geloof me, het is de revue al vaak genoeg gepasseerd..)
Tot zover mijn emotionele uitbarsting....de middag met Bengelien was overigens heel We waren allebei opgeknapt van de middagdut. We hebben met de hond gewandeld, geschommeld, een doosje rozijntjes opgepeuzeld op het bankje in het park, stokpaardje gereden op een gevonden tak en we hebben gerend. Daarna gekookt zonder al te veel drama's en toen een zeer vertederende badsessie waarbij ze "net alsof" mijn nagels heeft geknipt. Precies zoals ik het altijd bij haar doe, erg grappig.
Gelukkig dus wel een gezellig einde van de dag.
Oh ja Pien, dingen met focus / aandacht doen is dus ook onderdeel van mijn mindfulness cursus. En je niet schuldig voelen ook Dat deel heb ik duidelijk nog niet onder de knie
Ik voel me schuldig. En dat schuldgevoel leidt nergens toe, dat weet ik, maar toch. Ik voel me schuldig over het feit dat ik 32+ uur werk. Ik voel me schuldig dat ik als ik thuiskom nog moet koken, opruimen etc. Ik voel me schuldig over de "vrije" woensdag waarop ik Bengelien winkel in en winkel uit sleep om de boodschappen in huis te halen. Ik voel me schuldig over de zaterdag / zondag waarop ik sta te wassen en te strijken. Ik voel me schuldig over het feit dat ik daar 's avonds geen puf voor heb. Dat ik niet al mijn vrije tijd 100% aan haar besteed.
En ik voel me schuldig over het feit dat ik soms geen zin heb in mijn eigen kind. Dat ik haar gedram zo beu ben dat ik gewoon geen zin meer in haar heb en dat ze dat heus voelt en merkt.
Wat ook niet helpt is dat ik momenteel een volledig ingestorte echtgenoot heb en dat ik dus letterlijk echt overal alleen voor opdraai. Middenin de puinhopen van een verbouwing...het groeit me gewoon even boven het hoofd.
En dan ben ik als klap op de vuurpijl ook nog ongesteld.Daar voel ik me nooit zo vrolijk en prettig bij, maar ik had gewoon zwanger willen zijn. (en ja dat is tegenstrijdig met het gevoel een waardeloze moeder te zijn...waarom een 2e als je 1 al niet aankunt...geloof me, het is de revue al vaak genoeg gepasseerd..)
Tot zover mijn emotionele uitbarsting....de middag met Bengelien was overigens heel We waren allebei opgeknapt van de middagdut. We hebben met de hond gewandeld, geschommeld, een doosje rozijntjes opgepeuzeld op het bankje in het park, stokpaardje gereden op een gevonden tak en we hebben gerend. Daarna gekookt zonder al te veel drama's en toen een zeer vertederende badsessie waarbij ze "net alsof" mijn nagels heeft geknipt. Precies zoals ik het altijd bij haar doe, erg grappig.
Gelukkig dus wel een gezellig einde van de dag.
Oh ja Pien, dingen met focus / aandacht doen is dus ook onderdeel van mijn mindfulness cursus. En je niet schuldig voelen ook Dat deel heb ik duidelijk nog niet onder de knie