Zwanger
alle pijlers
Miskraam 10 weken
maandag 19 juli 2021 om 12:24
Lieve meiden,
Ik heb vanochtend geen goede termijnecho van mijn eerste zwangerschap. Het kindje is met 10 weken gestopt met groeien. Het had alles erop en eraan en was bijna 4 cm groot.
Ik zou zo'n 11 weken moeten zijn nu, dus het zit er al minstens een week. Ook heb ik met 8 weken een kloppend hartje gezien.
Ik twijfel heel erg of ik even afwacht, of dat ik meteen voor de medicijnen ga.
Het klinkt misschien een beetje raar en egoïstisch misschien maar ik ga eigenlijk begin augustus een weekje op vakantie en neig er dus naar om medicatie te nemen zodat ik straks in augustus even een weekje kan opladen, bovendien weet ik echt niet hoe ik wachtend de komende dagen door ga komen..
Verder heb ik deze week een gender reveal, ga ik op kraamvisite (150 km van huis) en een babyshower (babyboom haha). De kraamvisite kan ik evt wel uitstellen en een reveal is ook niet zo heel belangrijk natuurlik. Maar die babyshower van een vriendinnetje kan ik niet meer overdoen natuurlijk..
Ik ben zo verdrietig, ik heb zoveel vragen, ik heb het mentaal al zo lastig gehad in de eerste weken door de hormonen.
Zijn er meiden met ervaring met een miskraam in dezelfde termijn? Hebben jullie het met medicijnen opgewekt of afgewacht? Hoelang duurde het totdat je je lichamelijk weer redelijk voelde (psychisch daar gelaten dat duurt natuurlijk een stuk langer..)
Ik heb vanochtend geen goede termijnecho van mijn eerste zwangerschap. Het kindje is met 10 weken gestopt met groeien. Het had alles erop en eraan en was bijna 4 cm groot.
Ik zou zo'n 11 weken moeten zijn nu, dus het zit er al minstens een week. Ook heb ik met 8 weken een kloppend hartje gezien.
Ik twijfel heel erg of ik even afwacht, of dat ik meteen voor de medicijnen ga.
Het klinkt misschien een beetje raar en egoïstisch misschien maar ik ga eigenlijk begin augustus een weekje op vakantie en neig er dus naar om medicatie te nemen zodat ik straks in augustus even een weekje kan opladen, bovendien weet ik echt niet hoe ik wachtend de komende dagen door ga komen..
Verder heb ik deze week een gender reveal, ga ik op kraamvisite (150 km van huis) en een babyshower (babyboom haha). De kraamvisite kan ik evt wel uitstellen en een reveal is ook niet zo heel belangrijk natuurlik. Maar die babyshower van een vriendinnetje kan ik niet meer overdoen natuurlijk..
Ik ben zo verdrietig, ik heb zoveel vragen, ik heb het mentaal al zo lastig gehad in de eerste weken door de hormonen.
Zijn er meiden met ervaring met een miskraam in dezelfde termijn? Hebben jullie het met medicijnen opgewekt of afgewacht? Hoelang duurde het totdat je je lichamelijk weer redelijk voelde (psychisch daar gelaten dat duurt natuurlijk een stuk langer..)
maandag 19 juli 2021 om 21:47
Hier ervaring, hartje gestopt met 13 weken. Mijn gevoel zei ook, ik wil dit zo snel mogelijk achter de rug hebben.
De gynaecoloog heeft me overtuigd om toch te wachten omdat het fysiek ‘beter’ voor me zou zijn. Een week later was er nog niks gebeurd en hebben ze het toch met medicatie opgewekt wat uiteindelijk alsnog een curettage werd.
Achteraf had ik naar mijn gevoel moeten luisteren want die week wachten vond ik mentaal echt ontzettend zwaar. Kon het eigenlijk pas echt een plekje gaan geven toen het achter de rug was.
Dus als jij sterk voelt dat het met medicatie wil doen, zou ik echt je gevoel volgen!
Heel veel sterkte
De gynaecoloog heeft me overtuigd om toch te wachten omdat het fysiek ‘beter’ voor me zou zijn. Een week later was er nog niks gebeurd en hebben ze het toch met medicatie opgewekt wat uiteindelijk alsnog een curettage werd.
Achteraf had ik naar mijn gevoel moeten luisteren want die week wachten vond ik mentaal echt ontzettend zwaar. Kon het eigenlijk pas echt een plekje gaan geven toen het achter de rug was.
Dus als jij sterk voelt dat het met medicatie wil doen, zou ik echt je gevoel volgen!
Heel veel sterkte
dinsdag 20 juli 2021 om 11:00
Hier dezelfde ervaring als mybestfriend.
Hartje met 10 weken gestopt, ik kon meteen een curettage krijgen (wilde geen medicatie ivm eerdere miskraam met lange nasleep na medicatie) maar ik werd verkouden dus curettage moest uitgesteld worden .... Toen met 14 weken kwam het spontaan op gang maar ben ook zo'n beetje half leeggebloed, spoed curettage gekregen. Gelukkig wel redelijk snel weer de oude met ijzer pillen hoewel m'n Hb maar iets boven de 5 zat na de operatie.
Maar lastig kiezen voor je hoor met zoveel verschillende ervaringen.
1 Ding: schuldgevoel is nergens voor nodig.
Wees een beetje lief voor jezelf en ga niet te snel weer door met babyshowers enzo. En probeer het vruchtje op te vangen, het was bij ons echt een kindje met armpjes, beentjes, oogjes... We hebben het begraven in de achtertuin.
Hartje met 10 weken gestopt, ik kon meteen een curettage krijgen (wilde geen medicatie ivm eerdere miskraam met lange nasleep na medicatie) maar ik werd verkouden dus curettage moest uitgesteld worden .... Toen met 14 weken kwam het spontaan op gang maar ben ook zo'n beetje half leeggebloed, spoed curettage gekregen. Gelukkig wel redelijk snel weer de oude met ijzer pillen hoewel m'n Hb maar iets boven de 5 zat na de operatie.
Maar lastig kiezen voor je hoor met zoveel verschillende ervaringen.
1 Ding: schuldgevoel is nergens voor nodig.
Wees een beetje lief voor jezelf en ga niet te snel weer door met babyshowers enzo. En probeer het vruchtje op te vangen, het was bij ons echt een kindje met armpjes, beentjes, oogjes... We hebben het begraven in de achtertuin.
dinsdag 20 juli 2021 om 22:40
Ga alleen naar de activiteiten waar je echt achterstaat! Luister naar je gevoel en niet je verstand!
Ik heb een mk met 9 weken. Mijn lichaam was het zelf al aan het opruimen en de gyn adviseerde af te wachten. Dat voelde niet goed, dus toch medicijnen gekregen. Ik wilde niet meer misselijk zijn, geen pijnlijke borsten meer etc.
Volgende dag ingebracht en binnen 4 uur na het inbrengen verloor ik het vruchtje al en met 12u was alles klaar.
Dag later check bij gyn gehad en was schoon. Weekje nagebloed, vrij weinig en 4 weken later al weer ongesteld.
Lichamelijk en ook geestelijk viel het me erg mee. De mededeling dat het hartje was gestopt (na meerdere echo's) kwam vele malen harder aan ook al voelde ik het zelf al aan en drong aan op de echo.
Later ook met verloskundige besproken omdat ik niet intens verdrietig was, zij zei ook: laat het je niet aanpraten. Als jij je zo voelt dan is het goed. Ik kreeg alleen een klap van angst toen ik daarna weer zwanger werd..
Waar je ook voor kiest: sterkte! En neem je tijd! En laat je niets aanpraten.
Ik heb een mk met 9 weken. Mijn lichaam was het zelf al aan het opruimen en de gyn adviseerde af te wachten. Dat voelde niet goed, dus toch medicijnen gekregen. Ik wilde niet meer misselijk zijn, geen pijnlijke borsten meer etc.
Volgende dag ingebracht en binnen 4 uur na het inbrengen verloor ik het vruchtje al en met 12u was alles klaar.
Dag later check bij gyn gehad en was schoon. Weekje nagebloed, vrij weinig en 4 weken later al weer ongesteld.
Lichamelijk en ook geestelijk viel het me erg mee. De mededeling dat het hartje was gestopt (na meerdere echo's) kwam vele malen harder aan ook al voelde ik het zelf al aan en drong aan op de echo.
Later ook met verloskundige besproken omdat ik niet intens verdrietig was, zij zei ook: laat het je niet aanpraten. Als jij je zo voelt dan is het goed. Ik kreeg alleen een klap van angst toen ik daarna weer zwanger werd..
Waar je ook voor kiest: sterkte! En neem je tijd! En laat je niets aanpraten.
Een baksteen is nooit alleen
dinsdag 20 juli 2021 om 22:55
Sterkte! Ook ik weet helaas hoe het voelt. Misser abortion, kwamen we achter bij termijnecho (daarvoor goede echo's gehad), hartje gestopt rond 10 weken.
Afwachten past niet bij me. Wilde graag curettage maar werd niet gedaan. Kreeg pillen. Werkte niet goed en ben er zo'n twee weken mee bezig geweest, waarna het alsnog loskwam. Heb die periode als zeer heftig ervaren. Maar ik was heel blij dat alles eruit wat. Lichamelijk daarna vrij snel weer oké.
Hou je taai!
Afwachten past niet bij me. Wilde graag curettage maar werd niet gedaan. Kreeg pillen. Werkte niet goed en ben er zo'n twee weken mee bezig geweest, waarna het alsnog loskwam. Heb die periode als zeer heftig ervaren. Maar ik was heel blij dat alles eruit wat. Lichamelijk daarna vrij snel weer oké.
Hou je taai!
donderdag 22 juli 2021 om 18:00
Ik heb inmiddels de miskraam gehad door de medicijnen, duurde erg lang voordat het op gang kwam.. Om 7.00 vanochtend die pillen ingebracht en rond 11.00 kreeg ik krampen. Rond half 4 verloor ik de eerste stolsels. Rond half 5 voelde ik een plop en stroomde ik helemaal leeg (mijn vriend kan er niet tegen viel op dit moment bijna flauw).
Ik heb toen ook het mini mensje verloren. Het had handjes, voetjes, vingertjes, teentjes, oortjes, ogen. Heel bijzonder wel eigenlijk.
Ik duim dat ik nu het meeste wel kwijt ben en dit af kan sluiten.
Een nieuwe zwangerschap denk ik nu even nog niet aan. Ik vond het lichamelijk(serieuze weeën) en geestelijk heel zwaar en hoop dat ik deze zomer samen met mijn vriend lekker kan genieten van wijntjes en biefstukjes en dan zien we daarna wel wat de tijd brengt.
Liefs
Ik heb toen ook het mini mensje verloren. Het had handjes, voetjes, vingertjes, teentjes, oortjes, ogen. Heel bijzonder wel eigenlijk.
Ik duim dat ik nu het meeste wel kwijt ben en dit af kan sluiten.
Een nieuwe zwangerschap denk ik nu even nog niet aan. Ik vond het lichamelijk(serieuze weeën) en geestelijk heel zwaar en hoop dat ik deze zomer samen met mijn vriend lekker kan genieten van wijntjes en biefstukjes en dan zien we daarna wel wat de tijd brengt.
Liefs
vrijdag 23 juli 2021 om 00:22
Nikki, sterkte.
Fijn dat het lichamelijk achter de rug is...
Ik kan me ook nog herinneren dat ik het vruchtje zo snel mogelijk uit mijn lichaam wilde...
En die weeën ontzettend pijnlijk, voelde voor mij erger dan tijdens een echte bevalling.
Het kindje vond ik heel indrukwekkend om te zien en ook mooi om het echt af te sluiten.
Mijn partner kreeg daarvan een hele klap, terwijl ik op dat moment alleen maar opluchting voelde omdat ik van de helse pijn af was.
Ik heb hem/haar een dagje bewaard, daarna ingevroren zelfs tot we wisten wat we ermee wilden doen.
Wij hebben het begraven tegen een dierbare aan, op de begraafplaats.
Al met al een hele ervaring, gelukkig heb ik het maar 1 x mee hoeven maken.
Geniet van je vakantie straks!
Fijn dat het lichamelijk achter de rug is...
Ik kan me ook nog herinneren dat ik het vruchtje zo snel mogelijk uit mijn lichaam wilde...
En die weeën ontzettend pijnlijk, voelde voor mij erger dan tijdens een echte bevalling.
Het kindje vond ik heel indrukwekkend om te zien en ook mooi om het echt af te sluiten.
Mijn partner kreeg daarvan een hele klap, terwijl ik op dat moment alleen maar opluchting voelde omdat ik van de helse pijn af was.
Ik heb hem/haar een dagje bewaard, daarna ingevroren zelfs tot we wisten wat we ermee wilden doen.
Wij hebben het begraven tegen een dierbare aan, op de begraafplaats.
Al met al een hele ervaring, gelukkig heb ik het maar 1 x mee hoeven maken.
Geniet van je vakantie straks!
vrijdag 23 juli 2021 om 20:56
Nou het is helaas niet helemaal gegaan zoals gehoopt. Ik ben niet voor de statistiek weggelegd denk ik.
Ik kreeg gister begin vd avond enorme krampen met hele erge bloedingen. Het bloed stroomde er gewoon uit (echt alles wat ik aanraakte zat onder het bloed) en de krampen waren ondraaglijk.
Dus ik moest naar het ziekenhuis, waarbij ze een stolsel uit m'n baarmoedermond heeft gehaald, mijn lichaam was hard aan 't werk om dit eruit te krijgen waardoor ik zo erg bloedde. Toen zei ze wel dat ik niet leeg was, maar omdat ik niet nuchter was ze sochtends even verder wilden kijken.
Dus een nachtje in het ziekenhuis verder en sochtends alsnog een spoedcurretage helaas. Nog een rhesus prik gehad en toen mocht ik wel lekker naar huis. Wat een week..
Ik merk dat het even goed voelt om dit van me af te schrijven, maar voor meiden die dit topic vinden omdat ze hetzelfde meemaken.. De kans dat dit gebeurt is heel erg klein, echt heel erg klein. Extreme bloedingen zijn vrij zeldzaam bij een miskraam
Ik kreeg gister begin vd avond enorme krampen met hele erge bloedingen. Het bloed stroomde er gewoon uit (echt alles wat ik aanraakte zat onder het bloed) en de krampen waren ondraaglijk.
Dus ik moest naar het ziekenhuis, waarbij ze een stolsel uit m'n baarmoedermond heeft gehaald, mijn lichaam was hard aan 't werk om dit eruit te krijgen waardoor ik zo erg bloedde. Toen zei ze wel dat ik niet leeg was, maar omdat ik niet nuchter was ze sochtends even verder wilden kijken.
Dus een nachtje in het ziekenhuis verder en sochtends alsnog een spoedcurretage helaas. Nog een rhesus prik gehad en toen mocht ik wel lekker naar huis. Wat een week..
Ik merk dat het even goed voelt om dit van me af te schrijven, maar voor meiden die dit topic vinden omdat ze hetzelfde meemaken.. De kans dat dit gebeurt is heel erg klein, echt heel erg klein. Extreme bloedingen zijn vrij zeldzaam bij een miskraam
vrijdag 23 juli 2021 om 21:02
Wat verdrietig lieve Nikki. Wel een miskraam gehad maar had geen medicatie nodig. Jouw geval lijkt mij heftiger zeker omdat het je eerste kindje zou zijn. Nu - jaren later en een kind verder - ben ik ergens opgelucht dat het zo is gegaan omdat een heel slecht nieuwsgesprek bij 20 weken echt veel erger zou zijn geweest. Maar ik heb makkelijk praten. Hoop dat jij er over een paar jaar ook zo in staat. Sterkte voor nu!
vrijdag 23 juli 2021 om 21:19
Oh wat een nare nasleep nog Nikki... Het leek zo goed verlopen te zijn, en dan dit. Toch fijn dat jullie dan van tevoren al hadden besloten een pauze in te lassen en te genieten van de zomer. Hopelijk herstel je nu snel en goed en kun je bijkomen op je vakantie.
Ik was na het opwekken van de miskraam een paar dagen helemaal uitgeput (ook de spanning denk ik) dus ik denk dat niemand verontwaardigd zal zijn als je de sociale gelegenheden even over slaat. Neem je tijd voor je herstel, zowel fysiek als mentaal
Ik was na het opwekken van de miskraam een paar dagen helemaal uitgeput (ook de spanning denk ik) dus ik denk dat niemand verontwaardigd zal zijn als je de sociale gelegenheden even over slaat. Neem je tijd voor je herstel, zowel fysiek als mentaal
