Zwanger
alle pijlers
Missed abortion, afwachten - ervaringen gevraagd
donderdag 2 september 2021 om 13:38
Zelf geen ervaring, maar iemand uit mijn directe omgeving die afgewacht heeft. Duurde echt wéken. Ik eerste instantie was ze er nuchter onder maar door die ellendige onzekerheid (zou het dan vandaag gaan gebeuren) werd het zwaarder en zwaarder en zat ze er mentaal compleet doorheen. Ik zou er zelf dus nooit voor kiezen.
Sterkte
Sterkte
atypical wijzigde dit bericht op 02-09-2021 13:53
2.57% gewijzigd
donderdag 2 september 2021 om 13:55
Ja, uiteindelijk kwam het wel op gang. Toen was het weer gestopt, dus zij dacht: nu is het klaar. En hop, een week later begon het weer, nog een graadje erger.
Die laatste vraag heb ik niet durven stellen aan haar dus dat weet ik niet.
donderdag 2 september 2021 om 13:57
Ach wat akelig voor je, Jasmijn91. Heel verdrietig.
Ik heb ervaring met beide scenario's. Achteraf beschouwd vond ik het afwachten, het me nog steeds zwanger voelen terwijl ik al wist dat het mis was veel zwaarder dan het opwekken van de miskraam dmv pillen. Het is allebei akelig, maar in het eerste scenario vond ik juist dat afwachten enorm naar.
Overigens, niet om je bang te maken hoor, maar een curettage wordt misschien sowieso wel gedaan, ook bij afwachten, om zeker te weten dat de baarmoeder helemaal "schoon" is. Bij mij was dat wel zo, en ik vond die curettage niet zo heel erg.
Ik wens je heel veel sterkte!
Ik heb ervaring met beide scenario's. Achteraf beschouwd vond ik het afwachten, het me nog steeds zwanger voelen terwijl ik al wist dat het mis was veel zwaarder dan het opwekken van de miskraam dmv pillen. Het is allebei akelig, maar in het eerste scenario vond ik juist dat afwachten enorm naar.
Overigens, niet om je bang te maken hoor, maar een curettage wordt misschien sowieso wel gedaan, ook bij afwachten, om zeker te weten dat de baarmoeder helemaal "schoon" is. Bij mij was dat wel zo, en ik vond die curettage niet zo heel erg.
Ik wens je heel veel sterkte!
donderdag 2 september 2021 om 14:00
donderdag 2 september 2021 om 14:07
Zelf geen ervaring, wel goede vriendin die meerdere miskramen heeft gehad. De eerste drie kwamen “vanzelf” op gang; door het bloedverlies wist ze dat het een miskraam was. Bij de laatste heeft ze heel bewust voor curettage gekozen omdat ze wilde weten waar ze aan toe was. En ook een beetje met het idee: het is niet goed, dus het moet m’n lijf uit. Daarna hadden ze zich er eigenlijk bij neergelegd dat het bij 1 kind zou blijven en toen was ze een paar maanden later spontaan zwanger en het resultaat daarvan zit inmiddels alweer in groep 4.
liever een leuke hond in een restaurant dan zeurende kinderen
donderdag 2 september 2021 om 14:50
Zelf ook meegemaakt. Op de echo bij 10 weken bleek het hartje niet meer te kloppen en het vruchtje gestopt met groeien. Achteraf ben ik erg blij dat ik het heb afgewacht. De miskraam kwam vanzelf opgang en het voelde als een natuurlijk proces. Ik heb het vruchtje gezien en het emotioneel goed kunnen verwerken. Totaal heeft het twee weken geduurd na de echo zonder kloppend hartje.
Van artsen heb ik begrepen dat een curretage ook beschadiging/ verklevingen kan opleveren waar je bij een volgende zwangerschap/ zwanger proberen te worden weer last van kan hebben.
Sterkte! Het blijft erg verdrietig
Van artsen heb ik begrepen dat een curretage ook beschadiging/ verklevingen kan opleveren waar je bij een volgende zwangerschap/ zwanger proberen te worden weer last van kan hebben.
Sterkte! Het blijft erg verdrietig
donderdag 2 september 2021 om 15:30
Wat verdrietig voor je, zo'n schok om te horen dat het mis gegaan is.
Afwachten duurde bij mij te lang, ik vond het idee van een dood vruchtje in mijn buik niet fijn. volgens mij heb ik na een week of 2 alsnog een curettage gekregen. Ik heb bij een andere miskraam pillen gehad om het op te wekken, dat vond ik minder fijn omdat ik er veel bloedverlies en pijn van heb gehad. Het duurde ook een stuk langer, met de curettage was het direct schoon van binnen en kon ik sneller 'verder' met mijn leven.
Sterkte, doe wat je gevoel je ingeeft.
Afwachten duurde bij mij te lang, ik vond het idee van een dood vruchtje in mijn buik niet fijn. volgens mij heb ik na een week of 2 alsnog een curettage gekregen. Ik heb bij een andere miskraam pillen gehad om het op te wekken, dat vond ik minder fijn omdat ik er veel bloedverlies en pijn van heb gehad. Het duurde ook een stuk langer, met de curettage was het direct schoon van binnen en kon ik sneller 'verder' met mijn leven.
Sterkte, doe wat je gevoel je ingeeft.
donderdag 2 september 2021 om 15:50
Allereerst wil ik je sterkte wensen! Net zelf een miskraam achter de rug met een vervelende nasleep.
Hier begon het spontaan en was/bleek de miskraam snelbcompleet maar begon ik weer opnieuw heftig te bloeden.
In tegenstelling tot jou wil juist graag ervan af en door. Ik ben 1,5 week thuis geweest vanwege heftig bloedverlies en vind/vond dat hoogst vervelend. Ik was aan huis gekluisterd want er kon zomaar weer een vloedgolf aan bloed komen (waar geen maandverband tegenop gewassen was) Kan mij niet voorstellen dat je daar zin in hebt?
De cytotec pillen zijn mij ook aangeboden voor het laatste restje bloed dat er nog zit maar ik krijg echt error van de verhalen over nog meer bloedverlies en heftige weeën. Ik zou sowieso kiezen voor een curretage. Maar die optie kreeg ik helaas niet...
Hier begon het spontaan en was/bleek de miskraam snelbcompleet maar begon ik weer opnieuw heftig te bloeden.
In tegenstelling tot jou wil juist graag ervan af en door. Ik ben 1,5 week thuis geweest vanwege heftig bloedverlies en vind/vond dat hoogst vervelend. Ik was aan huis gekluisterd want er kon zomaar weer een vloedgolf aan bloed komen (waar geen maandverband tegenop gewassen was) Kan mij niet voorstellen dat je daar zin in hebt?
De cytotec pillen zijn mij ook aangeboden voor het laatste restje bloed dat er nog zit maar ik krijg echt error van de verhalen over nog meer bloedverlies en heftige weeën. Ik zou sowieso kiezen voor een curretage. Maar die optie kreeg ik helaas niet...
donderdag 2 september 2021 om 15:56
Bedankt voor alle reacties! Fijn om zo ervaringen te lezen.
Ik zie erg tegen het vele bloedverlies en de pijn op, maar nog meer tegen de risico’s op verklevingen en een gaatje in je baarmoeder (wat kan na een curretage).
Hoe groot is de kans dat de pillen zijn werk doen, weet iemand dit?
Pff naast het hele verdrietige gebeuren, is deze onzekerheid echt het meest slopend voor mij.
Ik zie erg tegen het vele bloedverlies en de pijn op, maar nog meer tegen de risico’s op verklevingen en een gaatje in je baarmoeder (wat kan na een curretage).
Hoe groot is de kans dat de pillen zijn werk doen, weet iemand dit?
Pff naast het hele verdrietige gebeuren, is deze onzekerheid echt het meest slopend voor mij.
donderdag 2 september 2021 om 16:03
Het blijft echt heel moeilijk, aan beide ingrepen kleven risico's en voor en nadelen. Komt de onzekerheid doordat je nog geen keuze hebt gemaakt voor curretage/pillen/afwachten? Of doordat je niet weet hoe lang je zou moeten afwachten als je niets doet?jasmijn91 schreef: ↑02-09-2021 15:56Bedankt voor alle reacties! Fijn om zo ervaringen te lezen.
Ik zie erg tegen het vele bloedverlies en de pijn op, maar nog meer tegen de risico’s op verklevingen en een gaatje in je baarmoeder (wat kan na een curretage).
Hoe groot is de kans dat de pillen zijn werk doen, weet iemand dit?
Pff naast het hele verdrietige gebeuren, is deze onzekerheid echt het meest slopend voor mij.
donderdag 2 september 2021 om 16:20
Ik had met 8 weken een echo waarop er helaas geen kloppend hartje te zien was. Bijna twee weken later kwam de miskraam zelf op gang. Ik was ook direct "schoon" maar ja. Dat is mijn verhaal. Het kan ook zijn dat er wel wat achterblijft en dat er dan alsnog een curettage nodig is.
Moeilijke keuze hé
Sterkte ermee
Moeilijke keuze hé
Sterkte ermee
donderdag 2 september 2021 om 16:22
Ik moest destijds (2004) weken wachten op de eerste echo. In week 15 bleek dat het vruchtje al rond de 6e week gestopt was met groeien. Ik moest een week wachten op een curettage (i.v.m. de planning). Al met al zat er tussen sterven en curettage dus tien weken.
Over pillen hebben ze het niet gehad. Ik wou zelf niet langer wachten.
De curettage was voor mij lichamelijk totaal niet zwaar. Ik vond het psychisch veel zwaarder, omdat mijn arts mij in eerdere weken niet geloofde. (Ik had een slecht gevoel over de zwangerschap).
Over pillen hebben ze het niet gehad. Ik wou zelf niet langer wachten.
De curettage was voor mij lichamelijk totaal niet zwaar. Ik vond het psychisch veel zwaarder, omdat mijn arts mij in eerdere weken niet geloofde. (Ik had een slecht gevoel over de zwangerschap).
donderdag 2 september 2021 om 16:22
Ik heb er ook ervaring mee. Ik heb 3 weken gewacht en toen pillen gekregen. Die werkte goed, het was echt wel even pittig met flinke bloedingen en wee-achtige pijn voor een dag of drie maar daarna was het ook klaar. curetteren is ook niet niks, en gek genoeg was het bloeden voor mij ook een soort ritueel afscheid nemen van de zwangerschap en het kindje in wording. Het is allemaal niet ideaal; feit dat er dus geen kindje zou komen op dit moment bleef het meest pijnlijk voor mij. Sterkte
donderdag 2 september 2021 om 17:10
Jasmijn, weet je of pillen een optie zijn voor jou? Bij mij vond de gynaecoloog dat destijds geen goed plan omdat er al vrij veel placentaweefsel was.
Ik heb toen een tijdje afgewacht, maar omdat mijn oudste (gepland) geopereerd moest worden en ik dat niet wilde laten samenvallen met een miskraam toch gekozen voor een curettage, met ruggenprik in plaats van volledige narcose.
Ik heb toen een tijdje afgewacht, maar omdat mijn oudste (gepland) geopereerd moest worden en ik dat niet wilde laten samenvallen met een miskraam toch gekozen voor een curettage, met ruggenprik in plaats van volledige narcose.
donderdag 2 september 2021 om 17:53
Ik heb het destijds afgewacht en daar zou ik achteraf een andere keuze in hebben gemaakt. Ik zat dagen in onzekerheid wanneer het zou gebeuren, en toen het zover was ging ik helemaal van mijn stokje van het zien van al het bloed enzo. Ik kan ook heel slecht tegen het zien van bloed bij mezelf.
Daarna alsnog een curretage gehad omdat mijn baarmoeder nog niet schoon was, en die viel me enorm mee. Moest ik nu dezelfde keus maken dan had ik direct een curretage gedaan.
Daarna alsnog een curretage gehad omdat mijn baarmoeder nog niet schoon was, en die viel me enorm mee. Moest ik nu dezelfde keus maken dan had ik direct een curretage gedaan.
donderdag 2 september 2021 om 18:30
Veel sterkte, wat naar zeg! Ik hoop dat het snel vanzelf op gang komt. Ik heb deze zomer ook een missed abortion gehad en wilde het zo snel mogelijk weghebben. Daarom heb ik wel vrij snel voor de medicatie gekozen. Dit vond ik echt ontzettend heftig en pijnlijk en heb nog 6 weken rondgelopen met (zwaar) bloedverlies waarna bleek dat er nog resten waren achtergebleven. Heb toen alsnog curettage gehad. Dat was echt een verademing en was vrij snel daarna weer helemaal de oude. Heb ook begrepen van mijn gynaecoloog dat het met die verklevingen en andere risico's wel meevalt, dat speelt meer als je meerdere curettages gehad hebt. Ook is de kans dat de miskraam na medicatie incompleet is best wel groot. Als ik dit vooraf had geweten had ik direct voor curettage gekozen, maarja als je alles vantevoren weet... 
donderdag 2 september 2021 om 19:09
Allereerst heel veel sterkte en een dikke knuffel!
Ik heb er dit jaar 2 gehad, wel iets vroegere termijn dan jij (beide keren bij de eerste echo al mis).
De eerst keer heb ik afgewacht, 2 weken. Vond het zenuwslopend. Steeds bij het afvegen afwachten of er al bloed was, kwaaltjes nog in lichtere mate aanwezig... En ik moest evengoed gewoon naar m'n werk enzo. Uiteindelijk na 2 weken gekozen voor medicatie en dat is vrij goed verlopen, zeker als je het vergelijkt met de horror verhalen die je meestal tegen komt op Google.
De tweede keer hoopte de verloskundige dat ik gewoon minder lang zwanger was en dat er daardoor geen hartje was. Maar een week later bleek dat de groei was gestopt rond de 6 weken. Toen meteen medicijnen gehaald en 4 dagen later ingenomen. Beide miskramen uiteindelijk ongeveer 4 weken na het stoppen van de groei/hartactie opgewekt.
Het verloop was redelijk vergelijkbaar. Flinke menstruatie krampen die erger werden tot het vruchtje los liet en daarna vrij snel afnamen. Gek genoeg was het de tweede keer (waar het dus eerder mis ging) heviger dan de eerste keer qua pijn. Eerste keer veel stolsels verloren, tweede keer alleen slijm. Beide keren was het vloeien na 2 weken over en werd ik na een maand weer ongesteld.
Heel veel succes met afwachten en je eventuele beslissing. Je mag altijd je VK bellen als je niet meer wil wachten, om alsnog voor medicatie oid te kiezen.
Ik heb er dit jaar 2 gehad, wel iets vroegere termijn dan jij (beide keren bij de eerste echo al mis).
De eerst keer heb ik afgewacht, 2 weken. Vond het zenuwslopend. Steeds bij het afvegen afwachten of er al bloed was, kwaaltjes nog in lichtere mate aanwezig... En ik moest evengoed gewoon naar m'n werk enzo. Uiteindelijk na 2 weken gekozen voor medicatie en dat is vrij goed verlopen, zeker als je het vergelijkt met de horror verhalen die je meestal tegen komt op Google.
De tweede keer hoopte de verloskundige dat ik gewoon minder lang zwanger was en dat er daardoor geen hartje was. Maar een week later bleek dat de groei was gestopt rond de 6 weken. Toen meteen medicijnen gehaald en 4 dagen later ingenomen. Beide miskramen uiteindelijk ongeveer 4 weken na het stoppen van de groei/hartactie opgewekt.
Het verloop was redelijk vergelijkbaar. Flinke menstruatie krampen die erger werden tot het vruchtje los liet en daarna vrij snel afnamen. Gek genoeg was het de tweede keer (waar het dus eerder mis ging) heviger dan de eerste keer qua pijn. Eerste keer veel stolsels verloren, tweede keer alleen slijm. Beide keren was het vloeien na 2 weken over en werd ik na een maand weer ongesteld.
Heel veel succes met afwachten en je eventuele beslissing. Je mag altijd je VK bellen als je niet meer wil wachten, om alsnog voor medicatie oid te kiezen.
donderdag 2 september 2021 om 20:45
Ontzettend rot Jasmijn, zeker als je al een kloppend hartje gezien hebt.
Ik had ongeveer dit meegemaakt, 8 weken echo alles oké en 2.5 weken later kreeg ik bloedverlies. Omdat we al vermoedden dat het slecht nieuws was, hebben ze de 12wk echo iets eerder gedaan. Daarop zagen we dat het vruchtje inderdaad dood was. Diezelfde avond begon de daadwerkelijke miskraam. Viel alles mee (afgezet tegen een bevalling...).Ik denk 3 dagen wat bloedverlies gehad maar daarna klaar. 6 maanden later zwanger (nu 16wk).
Al met al duurde het dus denk ik 2 weken ofzo, waarin het bloedverlies steeds erger werd maar zonder pijn. Wij hebben afgewacht vanwege dat er dus al vanalles aan de hand was. Ook hou ik niet zo van ingrijpen als het niet echt nodig is, curettage kleven best nadelen aan en cytotec geeft kans op grotere en heftiger bloedingen en weeën. Maar als het te lang duurt snap ik vanwege het psychische stuk ook wel dat mensen daar toch voor kiezen.
Wij hadden het na de slechte echo nog 1.5 week willen geven, dan was ik ook zo 3 weken zoet geweest, alles bij elkaar. "Gelukkig" was dat niet nodig. Sterkte
Ik had ongeveer dit meegemaakt, 8 weken echo alles oké en 2.5 weken later kreeg ik bloedverlies. Omdat we al vermoedden dat het slecht nieuws was, hebben ze de 12wk echo iets eerder gedaan. Daarop zagen we dat het vruchtje inderdaad dood was. Diezelfde avond begon de daadwerkelijke miskraam. Viel alles mee (afgezet tegen een bevalling...).Ik denk 3 dagen wat bloedverlies gehad maar daarna klaar. 6 maanden later zwanger (nu 16wk).
Al met al duurde het dus denk ik 2 weken ofzo, waarin het bloedverlies steeds erger werd maar zonder pijn. Wij hebben afgewacht vanwege dat er dus al vanalles aan de hand was. Ook hou ik niet zo van ingrijpen als het niet echt nodig is, curettage kleven best nadelen aan en cytotec geeft kans op grotere en heftiger bloedingen en weeën. Maar als het te lang duurt snap ik vanwege het psychische stuk ook wel dat mensen daar toch voor kiezen.
Wij hadden het na de slechte echo nog 1.5 week willen geven, dan was ik ook zo 3 weken zoet geweest, alles bij elkaar. "Gelukkig" was dat niet nodig. Sterkte
vrijdag 3 september 2021 om 02:43
Ach, wat naar! Heel veel sterkte!
Bij mij ontdekten ze met 7 weken dat er een leeg vruchtzakje was, en bleek mijn slechte voorgevoel te kloppen. Ook ik kreeg de keuze tussen afwachten of naar de gynaecoloog om de miskraam op te wekken. Aangezien er bij mij dus geen dood vruchtje was (het is al zo vroeg misgegaan dat dat nog niet te zien was) dacht ik dat ik het wel prima aankon om af te wachten. Alles beter dan pillen of curettage. Van beide ingrepen kende ik namelijk in de praktijk slechte verhalen (hele heftige bloedingen van de pillen, en verkleving na curettage).
Uiteindelijk bleek dat afwachten in de praktijk mentaal toch behoorlijk heftig te zijn. Alleen al de onzekerheid of het uit zichzelf zou komen en of er dan niet alsnog nabehandeling nodig zou zijn. Gelukkig kwam het binnen een paar dagen op gang. Qua heftigheid viel me dat alles mee (weinig krampen, en ook geen dramatische hoeveelheid bloedverlies). Achteraf was ik erg blij dat ik toch gekozen had voor afwachten.
Het ontzettende lastige is dus alleen dat je van tevoren niet kunt weten hoe het gaat lopen - en je ziet hier ook dat de ervaringen totaal verschillend zijn.
Bij mij ontdekten ze met 7 weken dat er een leeg vruchtzakje was, en bleek mijn slechte voorgevoel te kloppen. Ook ik kreeg de keuze tussen afwachten of naar de gynaecoloog om de miskraam op te wekken. Aangezien er bij mij dus geen dood vruchtje was (het is al zo vroeg misgegaan dat dat nog niet te zien was) dacht ik dat ik het wel prima aankon om af te wachten. Alles beter dan pillen of curettage. Van beide ingrepen kende ik namelijk in de praktijk slechte verhalen (hele heftige bloedingen van de pillen, en verkleving na curettage).
Uiteindelijk bleek dat afwachten in de praktijk mentaal toch behoorlijk heftig te zijn. Alleen al de onzekerheid of het uit zichzelf zou komen en of er dan niet alsnog nabehandeling nodig zou zijn. Gelukkig kwam het binnen een paar dagen op gang. Qua heftigheid viel me dat alles mee (weinig krampen, en ook geen dramatische hoeveelheid bloedverlies). Achteraf was ik erg blij dat ik toch gekozen had voor afwachten.
Het ontzettende lastige is dus alleen dat je van tevoren niet kunt weten hoe het gaat lopen - en je ziet hier ook dat de ervaringen totaal verschillend zijn.
vrijdag 3 september 2021 om 10:36
vrijdag 3 september 2021 om 10:49
Heel veel sterkte!
Ik zou je aanraden om een periode af te spreken met je verloskundige. Bijvoorbeeld: als het na twee weken nog niet vanzelf op gang komt, gaan we telefonisch overleggen om te kijken wat we willen doen.
Ik heb zelf uiteindelijk na 1,5 week al gebeld omdat ik het wachten toen wel zat was en er niks gebeurde. Toen duurde het nog bijna een week totdat ik terecht kon bij de gyneacoloog, dus ik was blij dat ik niet nog langer had gewacht met bellen. Overigens begon ik een paar dagen voor de afspraak in het ziekenhuis alsnog te vloeien (met ook al wel flinke buikkramp), maar uit de echo bleek dat er toen eigenlijk nog niet zo veel was gebeurd.
Toevoeging: ik vond de krampen die ik had door de medicatie meevallen. Ik vond het erger dat ik daarvoor al een week pijn had zonder dat de miskraam al doorzette. Maar dat is vast bij iedereen anders.
Ik zou je aanraden om een periode af te spreken met je verloskundige. Bijvoorbeeld: als het na twee weken nog niet vanzelf op gang komt, gaan we telefonisch overleggen om te kijken wat we willen doen.
Ik heb zelf uiteindelijk na 1,5 week al gebeld omdat ik het wachten toen wel zat was en er niks gebeurde. Toen duurde het nog bijna een week totdat ik terecht kon bij de gyneacoloog, dus ik was blij dat ik niet nog langer had gewacht met bellen. Overigens begon ik een paar dagen voor de afspraak in het ziekenhuis alsnog te vloeien (met ook al wel flinke buikkramp), maar uit de echo bleek dat er toen eigenlijk nog niet zo veel was gebeurd.
Toevoeging: ik vond de krampen die ik had door de medicatie meevallen. Ik vond het erger dat ik daarvoor al een week pijn had zonder dat de miskraam al doorzette. Maar dat is vast bij iedereen anders.
