Zwanger
alle pijlers
Misselijk
zondag 12 februari 2023 om 21:35
Ongeveer 9 weken zwanger en zo misselijk… ik heb emesafene gekregen via de huisarts waardoor het iets beter gaat, maar alsnog zeker 90% van de tijd enorm misselijk. Geen HG, want ik geef niet zo veel over en dreig niet uit te drogen of iets dergelijks, maar wel echt heel beroerd, heel de dag door.
Daarnaast doodmoe natuurlijk, dus heel veel slapen en als ik uit mijn werk kom ga ik ook eind van de middag direct plat terwijl man voor het eten zorgt.
Ik voel me echt slecht en herken dit helaas wel van mijn eerdere zwangerschappen al lijkt het nu in nog grotere mate dan eerder. Ik voel me schuldig naar mijn werk, want omdat ik dit eerder heb gehad en deze zwangerschap wel heel gewenst is, voelt het alsof ik er bewust voor heb gekozen om nu weer een periode zo minimaal belastbaar te zijn.
Een stapje terug doen in mijn werk is vrijwel niet mogelijk (ik sta voor de klas, vo), dus het is alles of niets. Ik neig ernaar me ziek te melden omdat ik me zo slecht voel, maar tegelijkertijd vind ik dat ik dat eigenlijk niet kan maken, want ik ben niet ziek, alleen zwanger.
Hoe doen anderen dit? Ik weet het gewoon echt niet meer nu en kan alleen maar hopen en bidden dat die vreselijke misselijkheid zo snel mogelijk minder wordt…
Daarnaast doodmoe natuurlijk, dus heel veel slapen en als ik uit mijn werk kom ga ik ook eind van de middag direct plat terwijl man voor het eten zorgt.
Ik voel me echt slecht en herken dit helaas wel van mijn eerdere zwangerschappen al lijkt het nu in nog grotere mate dan eerder. Ik voel me schuldig naar mijn werk, want omdat ik dit eerder heb gehad en deze zwangerschap wel heel gewenst is, voelt het alsof ik er bewust voor heb gekozen om nu weer een periode zo minimaal belastbaar te zijn.
Een stapje terug doen in mijn werk is vrijwel niet mogelijk (ik sta voor de klas, vo), dus het is alles of niets. Ik neig ernaar me ziek te melden omdat ik me zo slecht voel, maar tegelijkertijd vind ik dat ik dat eigenlijk niet kan maken, want ik ben niet ziek, alleen zwanger.
Hoe doen anderen dit? Ik weet het gewoon echt niet meer nu en kan alleen maar hopen en bidden dat die vreselijke misselijkheid zo snel mogelijk minder wordt…
zondag 12 februari 2023 om 21:40
Van een zwangerschap kun je wel degelijk flink ziek zijn. Dus ik zou me toch ziek melden, al is het maar voor halve dagen.
Ik ben nu ook zwanger en was tot 16 weken ook hondsberoerd. De emesafene haalde er bij mij de scherpste randjes vanaf, maar ik zou toen echt niet in staat geweest zijn om voor een klas pubers te staan.
Je stelt je niet aan, het is gewoon heel zwaar als je zo misselijk bent.
Ik ben nu ook zwanger en was tot 16 weken ook hondsberoerd. De emesafene haalde er bij mij de scherpste randjes vanaf, maar ik zou toen echt niet in staat geweest zijn om voor een klas pubers te staan.
Je stelt je niet aan, het is gewoon heel zwaar als je zo misselijk bent.
zondag 12 februari 2023 om 21:45
Tranen in mijn ogen echt, gekke hormonen. Maar dankjewel! Die erkenning alleen al. Ik heb een vrouwelijke leidinggevende met kinderen en die blijkt op de een of andere manier een stuk minder begripvol dan mijn voorgaande mannelijke leidinggevenden (tijdens mijn vorige zwangerschappen). Een beetje een ‘ik was ook misselijk, maar je kunt best werken, even doorbikkelen ‘s ochtends’ achtige reactie. En van een collega die het weet ‘je wilde zelf nog een kind, kun je nu niet gaan piepen’. Dan voel ik me echt een aansteller.Procne schreef: ↑12-02-2023 21:40Van een zwangerschap kun je wel degelijk flink ziek zijn. Dus ik zou me toch ziek melden, al is het maar voor halve dagen.
Ik ben nu ook zwanger en was tot 16 weken ook hondsberoerd. De emesafene haalde er bij mij de scherpste randjes vanaf, maar ik zou toen echt niet in staat geweest zijn om voor een klas pubers te staan.
Je stelt je niet aan, het is gewoon heel zwaar als je zo misselijk bent.
En dan komt er nog het gekke hormonale gedoe bij dat ik me nu zo slecht voel en dan helemaal niet blij ben met de zwangerschap terwijl daaronder echt enorm veel dankbaarheid zit dat het ons nog een keer gegund is, en dan ga ik me daar weer schuldig over zitten voelen. Pfff ik ga niet goed op hormonen.
zondag 12 februari 2023 om 22:06
Leidinggevende kan niet oordelen over jouw misselijkheid. Klinkt namelijk niet “als een beetje ochtendmisselijkheid”, maar als flink misselijk zijn.
Zelf zou ik een stap terug doen. Hoe vaak en lang ben je in je leven nu zwanger? Het is een tijdelijk iets en je wilt je kindje en jezelf goed door deze periode laten komen.
Ik word altijd beetje chagrijnig van het feit dat we in een maatschappij leven, waarin vrouwen moeten werken (wat uiteraard goed is), maar wij worden ook geacht kinderen te baren, dat kunnen mannen niet doen, dus daar zal links of rechts toch rekening mee moeten worden gehouden. Het is niet anders. Van zwanger zijn kun je je wel degelijk beroerd en ziek voelen. Ik zou aansturen op de bedrijfsarts.
Zelf zou ik een stap terug doen. Hoe vaak en lang ben je in je leven nu zwanger? Het is een tijdelijk iets en je wilt je kindje en jezelf goed door deze periode laten komen.
Ik word altijd beetje chagrijnig van het feit dat we in een maatschappij leven, waarin vrouwen moeten werken (wat uiteraard goed is), maar wij worden ook geacht kinderen te baren, dat kunnen mannen niet doen, dus daar zal links of rechts toch rekening mee moeten worden gehouden. Het is niet anders. Van zwanger zijn kun je je wel degelijk beroerd en ziek voelen. Ik zou aansturen op de bedrijfsarts.
zondag 12 februari 2023 om 22:10
Wat een ontzettend belachelijke reacties van je leidinggevende en collega..Minik schreef: ↑12-02-2023 21:45Tranen in mijn ogen echt, gekke hormonen. Maar dankjewel! Die erkenning alleen al. Ik heb een vrouwelijke leidinggevende met kinderen en die blijkt op de een of andere manier een stuk minder begripvol dan mijn voorgaande mannelijke leidinggevenden (tijdens mijn vorige zwangerschappen). Een beetje een ‘ik was ook misselijk, maar je kunt best werken, even doorbikkelen ‘s ochtends’ achtige reactie. En van een collega die het weet ‘je wilde zelf nog een kind, kun je nu niet gaan piepen’. Dan voel ik me echt een aansteller.
En dan komt er nog het gekke hormonale gedoe bij dat ik me nu zo slecht voel en dan helemaal niet blij ben met de zwangerschap terwijl daaronder echt enorm veel dankbaarheid zit dat het ons nog een keer gegund is, en dan ga ik me daar weer schuldig over zitten voelen. Pfff ik ga niet goed op hormonen.
Als je last hebt van extreme misselijkheid dan is er gewoon sprake van 'zwangerschapsgerelateerde ziekte'. De zwangerschap an sich is geen ziekte, maar de zwangerschap kan wel klachten veroorzaken die ervoor zorgen dat je niet of minder kunt werken. Er zijn niet voor niks speciale regelingen voor ziekte veroorzaakt door zwangerschap.
zondag 12 februari 2023 om 22:13
Je zegt ‘het is geen HG want ik braak niet’, maar er bestaat ook zoiets als droge HG, waarbij de misselijkheid en het daardoor niet kunnen functioneren op de voorgrond staat in plaats van het overgeven. Daar klinkt dit toch wel een beetje naar. Google er anders eens naar (stichting ZEHG heeft veel goede informatie, ook over HG en werk).
En of je het nou HG noemt of niet, je bent beroerd en kan eigenlijk niet functioneren zoals anders. Als dit het gevolg was van een virus zou je je waarschijnlijk ziekmelden en lekker in bed blijven. Maar omdat de oorzaak anders is, mag je van jezelf het gevolg ook niet zo behandelen?
Ik herken het, heb zelf 2 HG zwangerschappen achter de rug en heb me ook heel schuldig gevoeld over het niet kunnen werken. Maar de denkwijze dat je bij een fikse buikgriep iedere college naar huis zou sturen, helpt mij wel om te accepteren dat er met zulke misselijkheid gewoon niet te functioneren valt. Bovendien kan vermoeidheid/niet voldoende rust nemen je klachten fors verergeren of in stand houden en daar help je ook niemand mee. Ik hoop dat jij het jezelf ook kan toestaan een stapje terug te mogen doen, des te sneller voel je je misschien ook weer goed genoeg om wél weer je werk te kunnen doen. In de tussentijd lijkt de bedrijfsarts me inderdaad een goede stap!
En of je het nou HG noemt of niet, je bent beroerd en kan eigenlijk niet functioneren zoals anders. Als dit het gevolg was van een virus zou je je waarschijnlijk ziekmelden en lekker in bed blijven. Maar omdat de oorzaak anders is, mag je van jezelf het gevolg ook niet zo behandelen?
Ik herken het, heb zelf 2 HG zwangerschappen achter de rug en heb me ook heel schuldig gevoeld over het niet kunnen werken. Maar de denkwijze dat je bij een fikse buikgriep iedere college naar huis zou sturen, helpt mij wel om te accepteren dat er met zulke misselijkheid gewoon niet te functioneren valt. Bovendien kan vermoeidheid/niet voldoende rust nemen je klachten fors verergeren of in stand houden en daar help je ook niemand mee. Ik hoop dat jij het jezelf ook kan toestaan een stapje terug te mogen doen, des te sneller voel je je misschien ook weer goed genoeg om wél weer je werk te kunnen doen. In de tussentijd lijkt de bedrijfsarts me inderdaad een goede stap!
zondag 12 februari 2023 om 22:22
Adaline, je hebt natuurlijk gelijk. Als ik niet zwanger zou zijn, had ik me met deze klachten allang ziek gemeld. Maar omdat ik weet dat het nu niet zo gauw over gaat, zoals bij buikgriep ofzo, durf ik me niet goed ziek te melden.
Ik zoek net op droge HG, daar had ik nog nooit van gehoord. Ik herken me wel in veel, hoewel het me nog wel lukt om steeds wat te eten gelukkig. Maar soms het gevoel hebben flauw te vallen, slechter evenwicht en gewoon echt constant misselijk (inclusief bijvoorbeeld ‘s nachts ervan wakker worden en dan moeten overgeven) en daardoor niet meer in staat mijn dagelijkse dingen te doen zijn heel herkenbaar.
Dit weekend was man een dag weg en had ik de kinderen alleen en dus geen moment om even te gaan liggen. Dat gaat eigenlijk niet. Echt vrijwel niks gedaan, maar toch zo verschrikkelijk misselijk en echt de kinderen in leven kunnen houden maar daar is alles mee gezegd. Gelukkig hele lieve kinderen, die heel lief zelf gaan spelen als ik aangeef dat het niet gaat en ik even op de bank moet liggen ofzo, maar t is eigenlijk echt geen doen. En in vergelijking met zo’n dag is een werkdag nog veel intensiever, na een werkdag lig ik om half 7 in bed en slaap ik (met plas/kotspauzes) tot half 7 de volgende ochtend. Ik had nu ook allang willen slapen maar lig nog wakker van de misselijkheid, gevoel dat ik nog moet spugen voor ik kan slapen.
Ik zoek net op droge HG, daar had ik nog nooit van gehoord. Ik herken me wel in veel, hoewel het me nog wel lukt om steeds wat te eten gelukkig. Maar soms het gevoel hebben flauw te vallen, slechter evenwicht en gewoon echt constant misselijk (inclusief bijvoorbeeld ‘s nachts ervan wakker worden en dan moeten overgeven) en daardoor niet meer in staat mijn dagelijkse dingen te doen zijn heel herkenbaar.
Dit weekend was man een dag weg en had ik de kinderen alleen en dus geen moment om even te gaan liggen. Dat gaat eigenlijk niet. Echt vrijwel niks gedaan, maar toch zo verschrikkelijk misselijk en echt de kinderen in leven kunnen houden maar daar is alles mee gezegd. Gelukkig hele lieve kinderen, die heel lief zelf gaan spelen als ik aangeef dat het niet gaat en ik even op de bank moet liggen ofzo, maar t is eigenlijk echt geen doen. En in vergelijking met zo’n dag is een werkdag nog veel intensiever, na een werkdag lig ik om half 7 in bed en slaap ik (met plas/kotspauzes) tot half 7 de volgende ochtend. Ik had nu ook allang willen slapen maar lig nog wakker van de misselijkheid, gevoel dat ik nog moet spugen voor ik kan slapen.
zondag 12 februari 2023 om 22:37
Misselijkheid continue voelen is allesoverheersend... wat de oorzaak ook is..
Kijk je uit voor uitdroging? Verdraag je sportdrank zoals aquarius (verschillende smaken)? Ijsklontjes.. of ijsklontjes van een frisdrank maken.. ice tea green bijvoorbeeld..
Kijk je uit voor uitdroging? Verdraag je sportdrank zoals aquarius (verschillende smaken)? Ijsklontjes.. of ijsklontjes van een frisdrank maken.. ice tea green bijvoorbeeld..
enigme wijzigde dit bericht op 13-02-2023 00:12
0.79% gewijzigd
zondag 12 februari 2023 om 22:40
Ice tea green is één van de weinige dingen die ik drink en goed binnen kan houden, dus op zich komt het wel goed, ik zit niet op randje uitdroging oid. Daarnaast soms water en thee, die gaan redelijk maar in kleine beetjes.
zondag 12 februari 2023 om 23:17
Allereerst een dikke knuffel voor jou 
Ik ben momenteel 8 weken zwanger en ik ben al zeker 2,5 week kotsmisselijk. Letterlijk dag en nacht. Het enige wat ik binnen kan houden is frituur en cola. Helaas was dit bij mijn 1e zwangerschap ook het geval tot zeker 4 maanden. Hierdoor heb ik me regelmatig ziek moeten melden en kon ik al vrij snel niet meer (kokhalzend) aan de telefoon op het werk dus werd het de administratie.
Het lijkt me ontzettend zwaar om de hele dag les te moeten geven. Voel jezelf absoluut niet schuldig hè. Jij kan er niks aan doen dat jij deze extreme klachten hebt. Ik weet hoe het is de misselijkheid en de vermoeidheid, het is om te janken. Soms voel ik me zo hulpeloos en vraag ik me af waar ik weer aan begonnen ben ondanks een 2e kindje hier zeer welkom is. Stiekem had ik gehoopt dat de klachten minder zouden zijn maar helaas. Pak je rust en kies voor jezelf. Uiteindelijk ben je bij iedere werkgever “vervangbaar”.
Je kan lid worden op Facebook van de “praatgroep ZEHG”.
Ik ben momenteel 8 weken zwanger en ik ben al zeker 2,5 week kotsmisselijk. Letterlijk dag en nacht. Het enige wat ik binnen kan houden is frituur en cola. Helaas was dit bij mijn 1e zwangerschap ook het geval tot zeker 4 maanden. Hierdoor heb ik me regelmatig ziek moeten melden en kon ik al vrij snel niet meer (kokhalzend) aan de telefoon op het werk dus werd het de administratie.
Het lijkt me ontzettend zwaar om de hele dag les te moeten geven. Voel jezelf absoluut niet schuldig hè. Jij kan er niks aan doen dat jij deze extreme klachten hebt. Ik weet hoe het is de misselijkheid en de vermoeidheid, het is om te janken. Soms voel ik me zo hulpeloos en vraag ik me af waar ik weer aan begonnen ben ondanks een 2e kindje hier zeer welkom is. Stiekem had ik gehoopt dat de klachten minder zouden zijn maar helaas. Pak je rust en kies voor jezelf. Uiteindelijk ben je bij iedere werkgever “vervangbaar”.
Je kan lid worden op Facebook van de “praatgroep ZEHG”.
maandag 13 februari 2023 om 07:33
Och wat heftig.
Ik kan me dat nog zo goed herinneren. Je bent blij dat je zwanger bent, maar zo vreselijk beroerd.
Toen was ik zo eigenwijs en keihard voor mezelf.
Nu ik jaren verder ben had ik best wat liever voor mezelf mogen zijn.
En ik hoop dat jij jezelf dat ook gunt. Je bent gewoon hartstikke ziek. Dus ga erover in gesprek met de bedrijfsarts. Misschien kun je tijdelijk halve dagen werken?
Je werk is belangrijk, maar gaat ook door zonder jou. Dat is de les die ik jaren te laat geleerd heb.
Sterkte!
Ik kan me dat nog zo goed herinneren. Je bent blij dat je zwanger bent, maar zo vreselijk beroerd.
Toen was ik zo eigenwijs en keihard voor mezelf.
Nu ik jaren verder ben had ik best wat liever voor mezelf mogen zijn.
En ik hoop dat jij jezelf dat ook gunt. Je bent gewoon hartstikke ziek. Dus ga erover in gesprek met de bedrijfsarts. Misschien kun je tijdelijk halve dagen werken?
Je werk is belangrijk, maar gaat ook door zonder jou. Dat is de les die ik jaren te laat geleerd heb.
Sterkte!
maandag 13 februari 2023 om 08:48
Wat naar! En helaas herkenbaar die droge HG. En dan overal vrouwen horen op je werk die fluitend door hun zwangerschap heen gingen… ik wilde t ook heel graag en voelde me daarom ook schuldig. Maar ik heb verantwoordelijk werk waarbij ik ook veel moest staan en lange dagen moest maken. Leek me voor mijn patiënten (in mijn geval) ook niet fijn om een dokter te hebben die alle energie nodig had om recht op te blijven staan. Datzelfde lijkt me gelden vr de kinderen in jouw lessen.
Hier hielp t enorm om niet al om 7:45 te hoeven beginnen mr pas om 9u. En laagdrempelig ziek melden als t echt niet ging. Hier werd t beter met 16 wkn, dus zolang was er helemaal geen probleem op de werkvloer achteraf. Er midden in zittend en geen idee wanneer t beter gaat maakt wel dat je strenger bent voor jezelf.
Kortom: kies voor jezelf en kijk wat evt wel werkt, en anders toch ziekmelden!
En ik dacht ook nog maar zo: als een collega z’n been breekt met skiën, vindt ook niemand dat ie alsnog moet komen werken want ja, hij is toch zelf gaan skiën? En anderen breken toch niet hun been? Lief zijn voor jezelf
Hier hielp t enorm om niet al om 7:45 te hoeven beginnen mr pas om 9u. En laagdrempelig ziek melden als t echt niet ging. Hier werd t beter met 16 wkn, dus zolang was er helemaal geen probleem op de werkvloer achteraf. Er midden in zittend en geen idee wanneer t beter gaat maakt wel dat je strenger bent voor jezelf.
Kortom: kies voor jezelf en kijk wat evt wel werkt, en anders toch ziekmelden!
En ik dacht ook nog maar zo: als een collega z’n been breekt met skiën, vindt ook niemand dat ie alsnog moet komen werken want ja, hij is toch zelf gaan skiën? En anderen breken toch niet hun been? Lief zijn voor jezelf
maandag 13 februari 2023 om 08:57
Wat een lieve reacties. Mijn topic plaatste ik gisteravond echt met wanhoop bijna omdat ik me zo ellendig voelde en sindsdien lijkt het hek van de dam. Ik houd nu helemaal niets meer binnen ondanks de emesafene, heb me nu ook echt ziek moeten melden want ik kan helemaal niks. Echt bedankt voor al jullie begripvolle reacties!
maandag 13 februari 2023 om 09:05
Vraag je dokter om iets ipv of naast de emesafene. En zijn meer opties die ook veilig zijn.
En je stelt je zeker niet aan, wees wat milder voor jezelf... Misselijkheid beinvloedt je hele functioneren. Dat het bij je leidinggevende kennelijk minder erg was doet daar niks aan af. Dat de zwangerschap heel gewenst is ook niet.
Is er overleg mogelijk waarbij bijv 1 of 2 klassen voorlopig opgevangen worden door een collega zodat je wél een stapje terug kan doen? Voelt misschien beter dan helemaal ziekmelden?
Ik herken je klachten van begin van mijn zwangerschap, ook relatief weinig spugen maar veel en lang misselijk. Alleen had ik het makkelijker qua werk; het zwaartepunt van mijn klachten lag steeds in de avond wanneer ik niks hoefde, en mijn collega's waren heel begripvol en coulant met dingen opvangen als het even niet ging. Daarnaast hielp de emesafene me meestal mijn maaltijd binnenhouden.
Ik merkte zelf heel duidelijk dat de klachten toenamen als ik vermoeider was. Als dat bij jou ook zo is; let echt op qua belasting. Anders blijf je teveel doen, krijg je meer klachten. Is het sneller teveel, krijg je nog meer klachten, etc.
Voor wat het waard is; hier werd het snel beter vanaf week 13...
En je stelt je zeker niet aan, wees wat milder voor jezelf... Misselijkheid beinvloedt je hele functioneren. Dat het bij je leidinggevende kennelijk minder erg was doet daar niks aan af. Dat de zwangerschap heel gewenst is ook niet.
Is er overleg mogelijk waarbij bijv 1 of 2 klassen voorlopig opgevangen worden door een collega zodat je wél een stapje terug kan doen? Voelt misschien beter dan helemaal ziekmelden?
Ik herken je klachten van begin van mijn zwangerschap, ook relatief weinig spugen maar veel en lang misselijk. Alleen had ik het makkelijker qua werk; het zwaartepunt van mijn klachten lag steeds in de avond wanneer ik niks hoefde, en mijn collega's waren heel begripvol en coulant met dingen opvangen als het even niet ging. Daarnaast hielp de emesafene me meestal mijn maaltijd binnenhouden.
Ik merkte zelf heel duidelijk dat de klachten toenamen als ik vermoeider was. Als dat bij jou ook zo is; let echt op qua belasting. Anders blijf je teveel doen, krijg je meer klachten. Is het sneller teveel, krijg je nog meer klachten, etc.
Voor wat het waard is; hier werd het snel beter vanaf week 13...
Heb lief, houd moed. Komt goed.
maandag 13 februari 2023 om 12:03
He bah, wat vervelend dat het nu nog zoveel erger is geworden. Let goed op jezelf, vraag hulp bij de huisarts of de gynaecoloog. Er zijn meer mogelijkheden dan alleen emesafene, dat is de moeite waard om uit te zoeken. En nu vooral focussen op jezelf en jouw toestand! Veel sterkte komende tijdMinik schreef: ↑13-02-2023 08:57Wat een lieve reacties. Mijn topic plaatste ik gisteravond echt met wanhoop bijna omdat ik me zo ellendig voelde en sindsdien lijkt het hek van de dam. Ik houd nu helemaal niets meer binnen ondanks de emesafene, heb me nu ook echt ziek moeten melden want ik kan helemaal niks. Echt bedankt voor al jullie begripvolle reacties!
maandag 13 februari 2023 om 16:37
Dit herken ik ook. Heb rond de 10 weken een keer huilend tegen m’n man geroepen dat ik een abortus wilde, omdat ik me zo enorm beroerd voelde en ervan overtuigd was dat deze zwangerschap een slecht idee was. Terwijl het enorm gewenst en gepland was. Kort daarna heb ik me een paar dagen ziek gemeld en doordat ik eindelijk wat rust kon nemen, voelde ik me ook mentaal een stuk beter.Minik schreef: ↑12-02-2023 21:45En dan komt er nog het gekke hormonale gedoe bij dat ik me nu zo slecht voel en dan helemaal niet blij ben met de zwangerschap terwijl daaronder echt enorm veel dankbaarheid zit dat het ons nog een keer gegund is, en dan ga ik me daar weer schuldig over zitten voelen. Pfff ik ga niet goed op hormonen.
Dus TO, zorg een beetje goed voor de moeder van je kind!
maandag 13 februari 2023 om 19:55
Ik herken je verhaal, Minik. En echt waar: ziekmelden. Hier vanaf 6 weken 24/7 kotsmisselijk, Emesafene deed niks en ik gooide alles eruit. Werk ook als docent in het VO, dus ook de alles-of-nietsoptie en dus ziekgemeld, omdat de andere optie er simpelweg niet was. Ik heb meteen mijn leidinggevende op de hoogte gesteld van mijn zwangerschap, die reageerde gelukkig heel begripvol. Voelde me wel enorm schuldig naar mijn (examen)leerlingen toe. Ben bij 12 weken weer gaan werken. Overlevingspakket met allerlei eterij mee de klas in. Mijn verhaal deed het volgens mij beter dan een les over anticonceptie 
Bij 16 wk was de misselijkheid over, gelukkig. Tussen week 6 en 12 op spa rood, cola en kleine hapjes brood geleefd. Kilo’s afgevallen. Inmiddels ruim 26 weken zwanger en ben het al bijna weer vergeten, terwijl ik niet dacht dat dat óóit zou kunnen. Dus: ziekmelden, goed voor jezelf en je baby zorgen (rust nemen dus) en hoop houden. Het gaat echt voorbij! Ik denk aan je!
Bij 16 wk was de misselijkheid over, gelukkig. Tussen week 6 en 12 op spa rood, cola en kleine hapjes brood geleefd. Kilo’s afgevallen. Inmiddels ruim 26 weken zwanger en ben het al bijna weer vergeten, terwijl ik niet dacht dat dat óóit zou kunnen. Dus: ziekmelden, goed voor jezelf en je baby zorgen (rust nemen dus) en hoop houden. Het gaat echt voorbij! Ik denk aan je!
donderdag 16 februari 2023 om 21:31
Hey TO, je bent ziek van het zwanger zijn. Niet schuldig over voelen hoor. Vermoeidheid maakte het spugen veel erger bij mij. Rustige dag thuis kon ik wel wat rondrommelen. Ik hoop dat je ziekmelding je wat rust geeft.
Ook hier herkenbaar verhaal. Van de misselijkheid tot de vermoeidheid en het schuldgevoel. Ik kon drinken ook gewoon binnenhouden en af en toe wat eten, dus vond het ook maar onzin om mij ziek te melden... Tot ik op de heenweg niet meer de parkeerplaats haalde maar op de vluchtstrook stond om te spugen. Het was gewoon niet meer verantwoord. Ik was van 60 naar 50 kilo afgevallen tussen de positieve test en 18 weken.
Van week 7 tot week 20 niet gewerkt en daarna de draad weer opgepakt tot 36 weken.
Ook hier herkenbaar verhaal. Van de misselijkheid tot de vermoeidheid en het schuldgevoel. Ik kon drinken ook gewoon binnenhouden en af en toe wat eten, dus vond het ook maar onzin om mij ziek te melden... Tot ik op de heenweg niet meer de parkeerplaats haalde maar op de vluchtstrook stond om te spugen. Het was gewoon niet meer verantwoord. Ik was van 60 naar 50 kilo afgevallen tussen de positieve test en 18 weken.
Van week 7 tot week 20 niet gewerkt en daarna de draad weer opgepakt tot 36 weken.
Look at the stars, look how they shine for you
And everything you do; Yeah, they were all yellow
And everything you do; Yeah, they were all yellow
donderdag 16 februari 2023 om 21:43
Het gaat de laatste dagen met heel veel rust iets beter. Ik spuug nu weer weinig tot niet dus van afvallen is bij mij gelukkig geen sprake, de misselijkheid blijft wel. Vandaag toch gewerkt, maar een halve dag, dat ging best aardig al was ik daarna wel echt gesloopt en heb ik de andere helft van de dag op bed gelegen.
Ik heb nu nog geen andere medicatie omdat het nu dus wel weer soort redelijk gaat. Ik zie wel erg op tegen de komende twee dagen. Ik hoef niet te werken maar man is weg dus ik moet wel twee hele dagen de kinderen verzorgen en kan niet rusten tussendoor. Dat zal ik wel voelen zaterdagavond…
Naar omstandigheden gaat het nu dus heel aardig gelukkig.
Ik heb nu nog geen andere medicatie omdat het nu dus wel weer soort redelijk gaat. Ik zie wel erg op tegen de komende twee dagen. Ik hoef niet te werken maar man is weg dus ik moet wel twee hele dagen de kinderen verzorgen en kan niet rusten tussendoor. Dat zal ik wel voelen zaterdagavond…
Naar omstandigheden gaat het nu dus heel aardig gelukkig.
donderdag 16 februari 2023 om 21:47
Oh vrouw ik herken zo wat je schrijft! Ben zelf 7.5e week en oh wat ben ik misselijk. Heb van de week hetzelfde medicijn gekregen maar probeer het zo min mogelijk in te nemen.
Ben erachter gekomen dat waterijsjes goed gaan hier. In oktober aan mijn amandelen geopereerd en had er nog een vracht met waterijsjes van over. Toch wat extra vocht en suiker binnen (hoewel minimaal maar toch)
Verder veel aan de cola en de mariabiscuitjes, ook rijstewafels gaan goed...
Heel veel sterkte! Zo misselijk zijn is echt geen pretje. Ik snap ook echt niet waarom ze het "ochtendmisselijkheid" noemen terwijl het de hele bloody dag aanwezig is
Ben erachter gekomen dat waterijsjes goed gaan hier. In oktober aan mijn amandelen geopereerd en had er nog een vracht met waterijsjes van over. Toch wat extra vocht en suiker binnen (hoewel minimaal maar toch)
Verder veel aan de cola en de mariabiscuitjes, ook rijstewafels gaan goed...
Heel veel sterkte! Zo misselijk zijn is echt geen pretje. Ik snap ook echt niet waarom ze het "ochtendmisselijkheid" noemen terwijl het de hele bloody dag aanwezig is
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
donderdag 16 februari 2023 om 21:54
Waarom niet gewoon innemen? Ik ben zelf ook niet zo van de medicatie, maar ik merk gewoon direct wanneer het uitwerkt, dus ik neem het heel consequent twee keer per dag in, dan is in elk geval 2/3 van de dag dragelijk.Nolanollie schreef: ↑16-02-2023 21:47Oh vrouw ik herken zo wat je schrijft! Ben zelf 7.5e week en oh wat ben ik misselijk. Heb van de week hetzelfde medicijn gekregen maar probeer het zo min mogelijk in te nemen.
Ben erachter gekomen dat waterijsjes goed gaan hier. In oktober aan mijn amandelen geopereerd en had er nog een vracht met waterijsjes van over. Toch wat extra vocht en suiker binnen (hoewel minimaal maar toch)
Verder veel aan de cola en de mariabiscuitjes, ook rijstewafels gaan goed...
Heel veel sterkte! Zo misselijk zijn is echt geen pretje. Ik snap ook echt niet waarom ze het "ochtendmisselijkheid" noemen terwijl het de hele bloody dag aanwezig is
donderdag 16 februari 2023 om 21:57
Omdat ik heb ervaren dat het bij mij niet consistent is. Afgelopen weekend had ik een heel slecht weekend, 48 uur niks kunnen binnenhouden, vandaar nu de medicatie maar zolang ik me enigszins redelijk voel vind ik het niet nodig. Vandaag een goede dag gehad zonder medicijnen maar ik heb het zodra het wel nodig heb
Ik lach in de regen, dans in de wind en kijk niet achterom. Of zoiets...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
