Na 11 maanden nog niet zwanger... (deel 5)

Marloes dat is lief van je. Natuurlijk baal ik dat het ook deze maand weer niet gelukt is, maar ik wil mijn leven niet laten beheersen door die ene wens die niet in vervulling gaat, terwijl er zoveel andere dingen wel lukken. Het leven is voor mij gewoon te leuk om alleen maar met kinderen bezig te zijn. En nogmaals, dat betekent echt niet dat ik ze niet wil, in tegendeel, maar ik voel me gewoon een stuk relaxter dan bijvoorbeeld een jaar geleden. Maar ik weet ook wel dat gevoelens zich niet laten dwingen, dus voor hetzelfde geld heb ik ineens volgend jaar paniek en ren ik alsnog naar het ziekenhuis. Want mijn motto is wel, zeg nooit nooit. We shall see.



Zo, dat even que filosofie van mijn kant

Ooo meiden een paar dagen niet online geweest en wat een negatieve maar ook positieve berichten!!!



Tazzle lieve Tazzle

Wat een k*t kl*te sh*t nieuws!!! Ik vind het zo vreselijk voor je! Ik snap dat je meteen door wilt met de cryo. Dikke



Dibbels jouw gevoelens zijn ook heel begrijpelijk.... Verdriet, woede... het wordt echt eens tijd voor blijheid en geluk bij jou!



Marloes wat breng jij fantastisch nieuws! Het is je gegund meid! Geniet er van enne.... een maart baby jeeeeeej!

Hoe reageerde je moeder?



Peet geniet je nog? Wat heb jij je man leuk ten huwelijk gevraagd zeg! Ben zelf niet getrouwd maar ik zou er bijna op terug komen



Boem welkom terug! Hoop dat je wel een beetje hebt kunnen genieten van je vakantie en dat je je een beetje hebt kunnen opladen.



Imara ook welkom terug! Nu niet meer te veel zon pakken he, straks krijg je een zwangerschapsmasker

Krijg je al een buikje?



Miepje toch dikke sh*t dat je ongesteld bent geworden.

Sneeuwvlokkie jaaaaa trouwen jullie! Geen idee hoe je dat subtiel kunt brengen... trouwen tijdschrift kopen en ergens laten slingeren is misschien iets te obvious

Marloes, fijn dat de digitale test je meer zekerheid heeft gegeven. Je ouders zullen ongetwijfeld heel blij zijn geweest.

tja en afvallen, misschien is dat toch net het duwtje in de juiste richting geweest of een lucky shot, maakt niet uit, je bent gewoon lekker zwanger!!!! dus genieten., wij zijn beiden op goed gewicht, dus in onze situatie zal dat niets doen helaas.



tazzle, ja mocht meteen door met de cryo's, maar doordat mijn cyclus zo raar deed, dus noodgedwongen even uitstel. hopelijk maandag dus wel door en dan red ik het ook net voor mijn vakantie. Hopelijk geen roseetjes voor mij met 30 graden dan.

maar hoe bedoel je dat juist andersom? Jij hebt dan toch precies dezelfde gedachte als ik in je kinderwens? als ik ook niet zo nodig hoefde en er totaal niet mee bezig was, had groentjeman het ook niet zo nodig gewild.



peper, volgens mij heb jij nu ook wel behoeft om te trouwen of niet



miepje, het lijkt me toch wel relaxed hoe je er in staat, al blijft het natuurlijk ontzettend k%t dat je weeer bongesteld bent geworden



dibbels, hoest nu met jou? Kun je weer een beetje verder vooruit denken?

Groentje, precies, ik heb dezelfde kinderwens als jij, vriend had dit helemaal niet zo sterk en wist ook niet of hij wel kinderen wilde.

In het begin van onze relatie heb ik hem meteen verteld, dat als hij écht geen kinderen wilde, ik niet met hem verder zou gaan, juist omdat die kinderwens zo sterk is.

Dat bedoel ik met andersom.

Heb Umcg gebeld, en mag idd in augustus verder met de cryo´s.



Hebben jullie wel eens over acupunctuur nagedacht? Zit wat te googelen, en lees er best positieve verhalen over..

He meiden, heftige dingen om over na te denken zeg, dat relaties hierop kunnen stuklopen. Ik was ook niet bij iemand gebleven die geen kinderen had gewild. Ik denk wel bij iemand die ze me wel had willen maar niet had kunnen geven - maar ik zit niet in die situatie dus daarvoor durf ik mijn hand niet in het vuur te steken.



Groentje, hoe sta je eigenlijk tegenover andere mogelijkheden? En je vriend? Moet een kindje echt uit jouw buik komen?

(Oh goed geprobeerd trouwens, meteen Peper ook even aan het trouwen proberen te krijgen )



Tazzle, fijn dat je zo snel alweer door mag. Hopelijk helpt dat weer om vooruit te kijken. Snap trouwens dat je ook aan het denken bent over 'wat nu als alle behandelingen mislukken' . Er kan nog vanalles gebeuren (en wat hoop ik daarop!!!) maar het zou mij ook rust geven om een soort plan B te hebben. Wil jouw vriend daaraan of is het alleen uit jouw buik en anders niet?

Oh en acupunctuur: nooit gedaan, wel veel over gehoord. Waarom zou je het niet doen? Kwaad kan het zeker niet!



Dibbels, ben ook benieuwd hoe jij hierin staat. Aan de ene kant is het misschien nog te vroeg, aan de andere kant denk ik dat ik zelf alweer snel behoefte zou hebben aan mogelijkheden ipv aan teleurstelling... Maar ook in deze situatie heb ik niet gezeten dus ik weet het niet.



Meiden, wat is het toch allemaal moeilijk. Ik denk aan jullie.

Marloes, voor jou super, een positieve digitale test en het vertellen aan je moeder!!! Het is je enorm gegund hoor!

Miepje, relativeren is goed en van gedachten veranderen mag altijd nog. Zet 'm op meid, ik vind dat die orthomoleculedinges NU zijn nut eens mag gaan bewijzen!

Hi meiden,

wat een hoop geschreven!



Tazzle, kan me voorstellen, gauw aan de cryo's! Sterkte meis!



Groentje, ook aan de cryo binnenkort, hoop voor je!



Miepje, jammer, maar je had er dus ook al rekening mee gehouden.



Sneeuwvlokkie, en als je hem nu eens zelf vraagt? (ik moest altijd erg lachen om een collega van me die ook maar zat te wachten en te wachten op een aanzoek, op een gegeven moment kun je zelf toch je lot in je eigen hand nemen?)



Over relatie, nee ik denk niet dat ik bij mn partner weg zou gaan om mijn kinderwens. Nu heb ik makkelijk praten, mij man wilde al lang voordat ik wilde. En nu legt hij de beslissing ook vooral bij mij (omdat het mijn lichaam is).Maar ik ben gewoon erg gelukkig met mn man (op onze wens na) en ik zou hem niet willen inruilen (met het risico dat ik ook geen geschikt alternatief vind waarmee ik een kind wil opvoeden binnen de gestelde tijd die de natuur me geeft)



Over nog meer mogelijkheden Aatje, ik dacht vooraf echt dat ik een 4e poging zou willen. En met mijn hormonen-achteroverdrukgedoe was ik er dus ook al bewust mee bezig.

Alleen nu weet ik het niet meer hoor. Ik heb er gewoon geen vertrouwen in. En met die matige kwaliteit van de vorige keer... Nee, vooralsnog neig ik het meeste naar adoptie (heb de aanvraagformulieren al bijna aangevraagd, maar zag toen dat de wachtlijst flink aan het krimpen was en je dan al snel aan de beurt was voor de cursus (+kosten!)), dus nog even gewacht en eerst nog es met mn man over hebben )



Weet je, op een gegeven moment weegt de steeds grotere ingeslagen hoop niet meer op tegen de (steeds kleinere?) kans. Op een gegeven moment moet het denk ik ook klaar zijn en dan lucht een besluit ook op denk ik, kun je je richten op iets anders.

(weet je dat ik toen ik zondag nog een 'voor de zekerheids-test' deed ik ergens ook opgelucht was?)

Marloes: van harte gefeliciteerd! Kan me heel goed voorstellen dat je wilde wachten op de digitale test voordat je blij durfde te zijn. Hoe reageerden je ouders?



Miepje: fijn om te lezen hoe jij erin staat. Mijn vriend en ik denken er ook zo over. Maar ik ben wel benieuwd hoe het gaat voelen als we meer vrienden hebben met kinderen, dat is nu nog niet zo aan de orde. Op dit moment worden we er nog niet zo mee geconfronteerd, alleen elke maand weer als ik ongesteld word



Groentje: wij zijn nog niet naar de huisarts geweest. We willen het nog 1x proberen met ovu-testen, daar ben ik nu mee bezig. En dan zijn we een jaar verder en wil ik naar de huisarts. Vriendlief vindt dit een heel vervelend idee, maar ik wil in ieder geval onze mogelijkheden weten.

Hoop dat jij maandag door mag en geen roseetjes mag drinken tijdens jullie vakantie!

Tazzle, fijn dat je gelijk door mag met de cryo's! Je had er toch 2?

Ik heb bij de afgelopen poging accupunctuur gedaan en ik vond t erg prettig, vond t in t begin wel vaag, maar de bedoeling is dat ze de baarmoedeer klaarmaken voor een mogelijke innesteling. Ik heb eerst veel op internet erover gelezen en las er best veel positieve verhalen over. Een collegaatje van nme, die via de 3de IVF zwanger is geworden, had bij de laatste ook accupunctuur gedaan en t was raak. Nu ben ik wel zo reeel dat t niet alleen daar door komt, maar t gaf me een rustgevend gevoel...en ik geloof er wel in dat ze iets met je energiebanen en obstakels hierin kunnen.



Groentje, voor jou maandag een spannende dag, hopelijk dan gelijk door!!! En idd hopen dat ze alle 2 goed ontdooien. Heb je al vaker cryotp gedaan?



Miepje, lijkt me een fijn gevoel geven hoe je er in staat. Maar zoals je zelf ook omschrijft, t is je gevoel en dat kan alle kanten op gaan...



Marloes, ben benieuwd hoe je ouders reageerden. Maar dat zal SUPER BLIj zijn!!!



Heb gister nog met mijn man over de gedachten van bblijf je bij elkaar als je samen geen kinderen nkunt krijgen. Mijn man heeft een eerdere relatie gehad en hierin 3 IVF pogingen en alle IUI gedaan en daarna was t klaar, meer van haar kant, voor hem redelijk onverwacht.

Ik heb altijd gezegd, als t niet lukt dan stellen we een ander doel in ons leven, zal heel moeilijk zijn, maar ik was ervan overtuigd dat ons dat zou lukken. Hij heeft in eerste instantie ook wel getwijfeld of hij door moest gaan jmet ons want als t nu niet lukte, maar omdat ik zo sterk er van overtuigd was, dat we dan verder zouden gaan, heeft hem geholpen. Maar ik snap heel goed als je kinderwens zoooo groot is, dat t moeilijk kan worden in een relatie.



Verder hier wat moeite met warm avond eten, niet echt misselijk maar wel een opgeblazen gevoel, maar krijg t allemaal moeilijk weg...dus eet maar veel fruit, yoghurt, soep, brood...verder voel ik me gelukkig weer prima!!!

Nu ga ik weer verder met poetsen....mijn hobby

Groentje, ik lees mijn eigen stukje nog eens terug, en het is natuurlijk niet andersom, maar precies hetzelfde, alleen iets anders , snap je m nog?



Aaatje, het is idd wel fijn om vooruit te kijken nu, tuurlijk doet het mislukken pijn, maar het is nog niet klaar.

We gaan er gewoon weer voor, en hopelijk ontdooit onze cryo goed, en kunnen de duimen weer draaien over een maand.

Adoptie is voor ons sowieso geen optie, omdat mijn vriend te oud is, en ik moet eerlijk zeggen, ik wil graag een kind wat van mezelf is, en wat ik in mijn buik heb gevoeld.

Dus mocht de ivf niet aanslaan dan is het echt over voor ons, maar daar wil ik eigenlijk nog niet overna denken.



Mnr Dibbels, ik dacht dat adoptie soms jaren kon duren voor er uiteindelijk concreet iets gebeurde, maar dat valt mee dus zo te lezen.

En idd, op een gegeven moment moet je voor jezelf ook besluiten dat het klaar is,want steeds de hoop en daarna die teleursteling, dat trek je niet voor eeuwig.

Ik heb ook echt het gevoel dat ons leven al dik 3 jaar alleen om kinderen krijgen draait, en ik vind het ook steeds moeilijker om te geloven dat ik ooit moeder ga worden, het lijkt zo iets ongrijpbaars, een positieve test, een dikke buik, en dan een kindje zijn tot nu toe alleen maar een droom geweest.

Ik vind het knap van je dat je zo sterk bent, het lijkt me echt ontzettend zwaar als je eenmaal op dit punt bent aangekomen.

tazzle, haha, ik dacht al huh, maar goed snap 'm nu. groentjeman wilde eerst ook geen kinderen, als het aan mij had gelegen werd ik op mijn 20ste al moeder, dus ook al heel lang lopen zeuren hierover. en 'm ook echt wel aan het verstand gepeuterd dat als hij niet wilde, hij me dat moest vertellen, want dan ging ik toch echt bij 'm weg.



en mochten de cryo's niet aanslaan ,ga ik idd acupunctuur doen, nu wil ik nog niet, want er bestaat natuurlijk een kans dat de cryo's niet goed ontdooien, ja dan heb je niets aan acupunctuur natuurlijk, dus dan hou ik het geld liever even in mijn zak tot de derde poging. ik heb wel gelezen dat de resultaten door acupunctuur beter waren, dus ja, je probeert de laatste keer toch alles.



peet, ja eerder een cryotp en zwanger, met 9 weken toen geieindigd in een missed abortion. dus mocht ik zwanger worden hiervan, zal ik ben ik bang nog niet echt happy kunnen zijn.

maar begrijp ik nu goed uit je verhaal dat je bij nieuwe partner gewoon weer de volle mep vergoed krijgt? of ligt het voor de man anders?



dibbels, ik vind je echt heel sterk overkomen. voor mij is adoptie geen optie, maar als jullie daar ook iets in zien, zou het alleen maar geweldig zijn voor jullie.

heb je trouwens nog een keer een antwoord gekregen over jullie matige kwaliteit embryo's? want dat blijft toch apart als alles er verder goed uitziet.



aaatje, ja wil wel uit eigen buik. het grote probleem ligt bij groentjeman, dus ja, dan is de kans redelijk aanwezig dat het met een andere partner wel lukt. bij jullie was geen oorzaak gevonden, dus mochten er geen kindjes komen, dan kun je lijkt mij moeilijker zeggen sorry ik ga weg, want wil een kind, want dan heb je natuurlijk kans dat het bij een andere partner ook niet lukt (snap je 'm nog). maar goed, gelukkig bij jullie niet aan de orde.

en dat betekent niet meteen dat ik bij 'm weg ga als het niets wordt, maar ik kan voor mezelf ook geen garanties geven, dus ben daar ook wel eerlijk in naar groentjeman (wel zo fair tegenover hem, dan zou hij nu zelf ook nog kunnen beslissen weg te gaan). En ik hou echt ontzettend veel van 'm, dus zomaar weggaan is natuurlijk ook makkelijker gezegd dan gedaan.



stefje, ja mannen klagen altijd als ze voor zoeits naar de dokter moeten, maar zij hoeven alleen een kwakje in te leveren, wij vrouwen moeten het ondergaan. Hopelijk voor jullie niet nodig, doe maar net als marloes

Groentje, ik heb volgende maand een evaluatie/afrondingsgesprek, dan ga ik dat zeker vragen

Ik las op internet dat het met de kwaliteit van zowel eicel als zaadcel te maken kan hebben, dus ik denk dat ik niet echt een bevredigend antwoord kan verwachten (net als de vorige evaluatiegesprekken: gewoon pech, dikke vette pech)

En adoptie, mij lijkt het best wel wat, maar man is vooralsnog ook niet erg enthousiast hoor.

Dat eigen buik ding vind ik ook wel lastig hoor, ik zou het onwijs leuk vinden om zwanger te zijn (klachten neem ik er gratis bij ) en je buik te zien groeien, leven in je te voelen. Maar die bevalling hoef ik nou ook weer niet zo nodig mee te maken. ik geloof er niks van dat je door die ervaring dichter bij je kind staat. (maar ja, what do I know?)



En Tazzle, inderdaad ik krijg steeds meer het gevoel dat het gewoon niet voor mij weggelegd is en ik ook wel een beetje klaar ben met die focus op datgene wat ik niet krijg (al drie jaar lang)

En zaaddonatie dan Groentje? Wel uit eigen buik maar eh dan dus wel uit andermans piemel...

Heb zelf altijd erg open gestaan voor adoptie, zag alleen op tegen de lange wachtlijst. Ik twijfel er geen seconde aan of we van een kind uit andermans buik zouden kunnen houden. Denk dat ik daar eerder voor zou kiezen dan wanneer 1 van beide niet de biologische ouder zou zijn, dan maar liever allebei geen biologische ouder, denk ik dan.

Dibbels, ik snap heel goed dat dit traject op dit moment al veel te lang heeft geduurd en dat je twijfelt aan het nut van nog een poging...



Stefje, veel succes met de ovu-testen! Schrik niet al te erg van al deze heftige keuzes en onderwerpen hier, we kunnen allemaal meeleven met diverse stadia en duimen voor iedereen voor een goede afloop!

(En groot gelijk Dibbels, geloof ze maar niet )

MeneerDibbels (als ik even mag inbreken), neem het van mij aan dat de bevalling en dichter bij je kind staan niks met elkaar te maken hebben. Mij hebben ze dat ook ooit wijsgemaakt, dat je met een keizersnede niet zo dicht bij je kind kan staan als bij een normale bevalling (bij mij was het dus keizersnede)... De dikste zever die ik ooit gehoord heb. Als dat al zou kloppen, hoe komt het dan dat al die papa's zo'n goede band met hun kinderen hebben? Ik heb nog geen enkele man weten bevallen tot nu toe

dibbels, ja dat zal ook wel, ik krijg ook steeds dikke vette pech te horen. ja wat koop ik daar dan voor he?



aaatje, ja ik heb toch gezegd dat ik egoistisch ben, als ik alleen was geweest, had i kzelf ook wel wat geregeld. Het zit gewoon heel erg in mijn hoofd ik wordt moeder en i kdenk gewoon niet dat ik zoveel van een ander kind kan pikken als van een eigen kind, maar goed dat is mijn gevoel hierover.



maar he, zover ben ik nog lang niet natuurlijk, het gaat gewoon goedkomen, sowieso hierna nog 3 pogingen, 1 vergoed en desnoods 2 zelf betalen



en aaatje wil je erover praten? Je bevalling?

Ik vind dat niet egoistisch Groentje, je moet 'gewoon' proberen een oplossing te vinden waar je je allebei goed/het beste bij voelt. Of dat nou adoptie, donatie, pleegzorg of stoppen met de kinderwens is. Zou Groentjeman openstaan voor een kindje via donorzaad?



Oh en over dat laatste: breek me de bek niet open.

Ja die konden het niet geloven natuurlijk, hadden er ook nooit meer op gerekend dat t ook nog weleens via de 'natuurlijke weg' kon gebeuren. Moeders had de hele avond last van waterige oogjes. Ze belde me net in m'n pauze op hoe ik me voelde (gisteren was ik erg beroerd) dus ik haar weer even gerust gesteld. Mijn vader had vanmorgen een briefje voor haar geschreven toen hij naar z'n werk was gegaan over avondeten en dat ondertekend met opa. Ze klonk zo trots..

Ik heb 1 aug m'n eerste echo, bij 8 weken. Heel fijn dat we nog 'maar' 2,5 week hoeven te wachten. M'n eigen gyn is net op vakantie, erg jammer want wat had ik die man graag persoonlijk willen bedanken. Als alles goed is met de echo mogen we daarna door naar de VK.

Pff vandaag weer voor t eerst aan t werk er komt letterlijk niets uit m'n handen. Zit hier maar te zweten, heb totaal geen eetlust en drink alleen maar water. Bizar hoe je je binnen een paar dagen zo 'anders' kan voelen. Maar 'geniet' ervan met een grote glimlach

Groen en Tazz jullie klinken sterk! Duim zo dat de cryo poging het gaat worden voor jullie!

Goed dat je naar de ha gaat Stefje. En dat mannen hier minder voor openstaan, ook herkenbaar Maar een testje voor jou en hem kan geen kwaad, er hoeft niets aan de hand te zijn maar als er wel iets is kun je het maar beter weten zodat je naar een vervolgtraject kan gaan kijken. Maar zover is het nog lang niet, we duimen eerst gewoon heel hard dat t deze ronde wel mag lukken! En die onderzoeken daar groei je vanzelf in, en mocht je vragen hebben kunnen velen van ons die beantwoorden!

Adoptie en donorzaad lastige keuzes meiden! Ik stond wel meteen open voor adoptie maar manlief wilde echt alleen een kind van zichzelf, lastig hoor als je daar niet hetzelfde over denkt! En donorzaad durfde ik niet eens uit te spreken, dat zou hij helemaal niet goedkeuren, snap ik ook wel hoor.. Collega van me is bezig met IUI met donorzaad, haar man is onvruchtbaar. Maar weet van haar dat ze vele jaren met hem heeft moeten praten tot hij hier achter kon staan.

Heftig om te lezen dat relaties hierop kunnen stuk lopen. Ik kan me hier nu nog niks bij voorstellen, maar bij ons is het nog niet aan de orde. Ik zou het wel heel moeilijk te accepteren vinden als mijn vriend zou weigeren mee te werken aan onderzoeken. En zoals Groentje al zegt, hij hoeft alleen maar een kwakje in te leveren haha



Tazzle: wat fijn dat je door mag met de cryo's. Hoop dat ze aanslaan, het is je zo gegund!



Aaatje: ik heb een aantal termen hier wel even moeten googlen Als ik lees hoelang sommige van jullie al bezig zijn, voelt het soms wel een beetje alsof ik me nog niet zo moet aanstellen. Hou me voor nu vast aan de hoop dat het deze keer gaat lukken!



Marloes: wat fijn, je eerste echo. Wat gaat het dan opeens allemaal snel!

Stefje, een van de moeilijkste momenten in dit traject vond ik zelf de periode waar jij nu in zit: de teleurstelling dat het niet zomaar lukt, de onzekerheid over wat er aan de hand is, de angst voor de toekomst. Ik was blij toen we eindelijk hulp kregen en er eindelijk een eind aan die periode kwam... Dus nee, ik vind zeker niet dat je je aanstelt! Je hebt even de 'pech' dat er nu ook een paar meiden in heel spannende tijden zitten, dus kan me voorstellen dat je dat zo voelt, maar ik denk dat we allemaal die tijd nog zo voor ons kunnen halen... Ik hoop dat je het gewoon met de ovu-tests gaat redden! Kun je er al wijs uit? Vond ze zelf best lastig af te lezen (want is-ie nou donker genoeg, en als-ie donker genoeg is, dan kan het nog steeds 48 uur duren tot eisprong - zucht!).



Boem, volgens mij was ik helemaal vergeten om op jou te reageren! Fijn dat je het goed hebt gehad in Portugal en al helemaal dat je alles even hebt weten los te laten. Nog 1,5 week tot Deca dus? Brrr, wat een heftige tijd gaan jullie weer tegemoet...



Wat een shitweer trouwens meiden! Gaan bijna op vakantie maar ook naar een shitweerbestemming. Zucht.



Liefs.

Hallo! Wat een zware gesprekken! Ik kan me heel goed voorstellen dat relaties hierop stuklopen. Ik zou zelf denk ik niet 'mijn heil ergens anders zoeken' als mijn man onvruchtbaar was, maar als hij geen kinderen zou willen kan ik me er wel wat bij voorstellen, of in ons geval waarschijnlijker andersom. Wat ook een factor is lijkt Mw., is dat je een heel proces doorgaat en je doet dat elk op je eigen manier, en als de een eerder wil stoppen of langer wil doorgaan of er meer voor over heeft of er meer mee bezig is, dan kan dat volgens mij gemakkelijk voor vergaande frictie zorgen, het is immers nogal een ingrijpend iets, zowel het wel, als het geen kinderen krijgen.

Bij mij is het momenteel heel rustig in mijn hoofd: ik zie wel. Man is wat ongeduldiger, maar we bedenken ons wel elke dag dat we het zo ook leuk hebben en een kindje is bonus.



Oh, Sneeuwvlokkie, het is zo leuk om hem te vragen, vooral als hij het totaal niet verwacht! Ik heb mijn man ook gevraagd, in een schrikkeljaar. Ik had een reisgids als cadeau onder de kerstboom gelegd onder het mom van 'daar wil ik graag samen met je naartoe' en midden in de gids had ik geschreven of hij met me wilde trouwen. Dat gezicht! Onbetaalbaar!



Marloes..... Hoe TOF! Gefeliciteerd, het is je zo gegund! (en je ouders ook, lief hoor) genieten nu!



Tazzle: dikke hug van mij.... Klotezooi. Ik snap je twijfels helemaal, en hoe oneerlijk dat je over dit soort dingen na moet denken. Nog een knuffel.



Verder ook voor iedereen een dikke knuffel lieve meiden. Ik denk aan jullie, kom waarschijnlijk eerder naar huis, later schrijf ik uitgebreider.



Liefs! Staal

Groentje, ik heb even snel een vraag voor jou, hoe zat dat bij jou met de cryoterugplaatsing, op weke cyclus dag was dat ongeveer?

Heb net het schema binnen, en zoals ik dat bekijk is dat pas rond de 25e dag?

Dat lijkt me zo laat... en dan zijn we net met vakantie, zoals het nu lijkt.



Reageer later op de rest hoor, liefs

Hey meiden,

Even niet kunnen reageren, lag met een buikgriepje op bed en op de bank, en ondertussen komen hier even wat onderwerpen voorbij zeg! (daar is mijn buikgriepje niets bij!!) (nu trouwens weer een stuk aan de betere hand)

Ik vind het nog al moeilijke onderwerpen, en het is volgens mij ook niet voor te stellen wat je zelf zou doen als je er niet midden in zit.

Ik laat me daarom maar niet uit wat ik zelf zou doen als ik in de situatie zit waar sommige van jullie nu in zitten, want ik heb echt geen idee.

Ik weet alleen dat de wens voor een kindje zooo ontzettend groot kan zijn en ik me ook geen leven zou willen en kunnen voorstellen zonder kind(eren).

Maar ja..tot hoever ga je? Voor iedereen weer anders zo te lezen, maar kan me voorstellen dat je heel ver gaat en ook steeds de grens verlegd.

Meiden, ik kan me voorstellen dat je gaat denken wat als... Maar vergeet niet dat er nog steeds mogelijkheden zijn!

Verlies de hoop niet...al is dat misschien ook makkelijk gezegd..

Een dikke voor jullie die het zo moeilijk hebben!

Ik hoop echt dat jullie diepste wens ooit vervuld gaat worden!



Dibbels: Voor jou is het nu natuurlijk zo ontzettend moeilijk nu je de drie pogingen gehad hebt. Jeetje meis, ik vind het zo zwaar voor je allemaal! Ik wens je echt sterkte met het maken van de juiste keuze voor hoe je nu verder wilt.



Tazzle: Fijn dat je gelijk verder mag met de cryo terugplaatsing! Je woorden naar Aaatje vond ik heel mooi en goed: Het is nog niet klaar! zo is het maar net!! Goed zo meid! Natuurlijk is het heel pijnlijk, maar ook knap dat je er weer helemaal voor gaat en het is zeker en nog lang niet klaar voor jullie! Hopelijk deze cyclus meer geluk en succes!

Al gaat het schema en de vakantie nu toch geen roet in het eten gooien he?! Ik hoop zo dat het allemaal precies goed uitkomt en je met een cryo terugplaatst in je buik op vakantie kan!



Groentje: Gelukkig gaat het weer beginnen voor je. Hopelijk ontdooien de cryo's goed en krijg je er snel een of twee teruggeplaatst. Hoeveel cryo's had je ook alweer?

En geen roseetjes dan voor jou op vakantie! Ik hoop het zoo!!!!



En acupunctuur; kan me voorstellen dat je er alles voor over hebt, dus zelfs al die kleine naaldjes! En als de verhalen er goed over zijn is het zeker het proberen waard toch?

Vergoed je verzekering hier ook niet een deel van... volgens mij wel...



Miepjemol, Wat knap dat je er zo rustig in staat. Het is natuurlijk voor iedereen weer anders en het geeft denk ik wel rust dat je er zo over denkt.

En als je er later weer anders over denkt kan je inderdaad altijd nog naar het ziekenhuis.

Ik hoop dat het niet nodig is en je straks toch zwanger raakt en dan toch je wens in vervulling ziet gaan.



Staal: Fijn dat jij er ook zo rustig in staat. En dus bijna weer thuis! Gaan jullie dan de volgende cyclus weer verder met de Clomid?



Sneeuvlokkie, hoe gaat het met je? Wanneer weet je meer?

Ik duim voor je!

Weet je al hoe je het gaat 'aanpakken' met de trouwplannen?



Peet, vervelend dat je je af en toe beroerd voelt en het eten wat lastiger wordt, maar je hebt het er vast graag voor over. Hopelijk is het over een paar weekjes weer over!

Gelukkig verder alles oke bij je!



Marloes, wat heerlijk dat je het mooie nieuws zo met je ouders hebt kunnen delen! Het nieuws begint dan bij jezelf ook steeds meer aan te komen he! En als je je dan ook anders gaat voelen..tja dan weet je het zeker, het is echt zo!!



Stefje: hoever zit jij nu in je cyclus? Al bijna je eisprong denk je?

Hopelijk gaat dit hem worden en hoeven jullie niet de stap naar de huisarts te zetten.



Boem: Hoe gaat het met jou?



Nog wat dikke knuffles voor de meiden die het zo nodig hebben: