Onverwacht zwanger; ervaring met nakomertje gezocht!

11-04-2022 14:45 122 berichten
Alle reacties Link kopieren
Hi allemaal,

Nieuw account.. even compleet anoniem.

Ik heb 2 kinderen van bijna 5 en 7. Meer was niet de bedoeling.. En nu ben ik zwanger.

Hoe kan dit gebeuren? Het voelt als een soort wonder, 1x seks zonder voorbehoedsmiddel, precies tijdens overgang van pil naar spiraal. Mijn zwangerschappen uit het verleden lieten lang op zich wachten en lukten niet zonder hulp. Blijft onverstandig en onvoorzichtig natuurlijk. Maar vertrouwen in mijn lijf en een natuurlijke zwangerschap was 0,0.

Ik heb niets tegen abortus, maar toch.. het voelt zo egoistisch, we kunnen dit kindje namelijk een prachtig leven bieden. Maar 'hebben er niet zo'n zin meer in'.. Heerlijk beide kinderen op school, werken beide 4 dagen, geen slaapjes, luiers, gebroken nachten meer..

En dan de andere kinderen. Zij zullen ook weer vrijheid moeten inleveren met een baby in huis. Laat staan als het kindje niet gezond blijkt.


Liefs

Edit: ik hoop niemand te kwetsen met dit topic. Ik weet zelf ook hoe irritant die ongelukjes van anderen zijn als je zelf maar niet zwanger wordt. Sorry!

Edit oktober: baby komt. Staan er beide helemaal achter (waren wel lastige eerste 2 maanden, ook tussen man en mij) en hebben er inmiddels helemaal zin in. Testen en echo's tot nu toe allemaal goed, baby lijkt kerngezond:).

Nogmaals dank voor alle adviezen!
nakomertje wijzigde dit bericht op 04-10-2022 15:05
24.43% gewijzigd
Agg TO wat lastig. Helemaal als je moeilijk zwanger wordt en nu dus wel.
Nogmaals sterkte met je keuze.
Alle reacties Link kopieren
Heftig Nakomertje! Ongelooflijk veel sterkte bij het maken van de keuze.
Alle reacties Link kopieren
[...]

Je mag mij pb'en als je wil. Ik ken deze situatie, maar schrijf er liever niet over in een topic.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 14-04-2022 12:01
Reden: OP gequote
88.23% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Aan de hulp van je man heb je weinig.
Ik zou dit zelf heel erg moeilijk vinden, omdat er eigenlijk geen reden is om de zwangerschap niet door te laten gaan.
Je zult toch zelf de beslissing moeten maken en er rekening mee houden dat je geen spijt zult krijgen achteraf.
Aan een antwoord van een mede forummer zul je weinig hebben omdat iedereen er anders in staat.
Alle reacties Link kopieren
raccoon schreef:
13-04-2022 16:02
Aan de hulp van je man heb je weinig.
Ik zou dit zelf heel erg moeilijk vinden, omdat er eigenlijk geen reden is om de zwangerschap niet door te laten gaan.
Je zult toch zelf de beslissing moeten maken en er rekening mee houden dat je geen spijt zult krijgen achteraf.
Aan een antwoord van een mede forummer zul je weinig hebben omdat iedereen er anders in staat.
Als je gezin compleet is.
Als een derde net te veel van het bestaande gezin vraagt.
Genoeg moeders doe na de afgelopen 2 jaar uitgeblust zijn.
Weer aan huis gebonden.

Genoeg reden maar misschien ook genoeg redenen om het te houden.
Alleen TO en man weten dat.

Één ding:kinderen krijg je samen.
Alle reacties Link kopieren
ardni schreef:
13-04-2022 19:49
Als je gezin compleet is.
Als een derde net te veel van het bestaande gezin vraagt.
Genoeg moeders doe na de afgelopen 2 jaar uitgeblust zijn.
Weer aan huis gebonden.

Genoeg reden maar misschien ook genoeg redenen om het te houden.
Alleen TO en man weten dat.

Één ding:kinderen krijg je samen.
Het is en blijft een moeilijke beslissing. Ik heb een stukje van mijn post weggehaald omdat het niet van toepassing is.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb een dochter van nu bijna 8 en 1 van 20 maanden en 1 die vandaag of morgen geboren wordt.
Mijn oudste vindt het geweldig. Ze is enorm betrokken en heel lief voor haar jongere zusje. Ze helpt wat mee en natuurlijk houdt zij ook haar behoefte aan aandacht en vindt ze haar zus soms irritant, maar dat hoort erbij en is ook gezond.
Ze zou haar zus en straks haar broer ws ook voor geen goud meer willen missen.
Sterkte met de keuze.
Alle reacties Link kopieren
Tussen kinderen van mijn man uit zijn eerste huwelijk en onze dochter zit een enorm groot leeftijdsverschil. Zijn oudste, volwassen dochter had daar heel veel moeite mee en dat kon ik mij goed voorstellen. Maar goed, dit is een andere situatie naar waar jij naar op zoek bent vermoed ik.

Meer in lijn met jouw verhaal: een vriendin van mijn moeder die na sterilisatie en twee kinderen ongewenst zwanger bleek. Zij heeft een abortus ondergaan - ze hadden immers heel bewust voor een gezin van twee gekozen en wenste geen uitbreiding. Is iets voor te zeggen. Er is ook van alles voor te zeggen om de zwangerschap door te zetten. Het is een duivels dilemma… Sterkte!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Jaar terug een abortus gehad. Bij mij op zaal lagen twee vrouwen wiens gezin al compleet was en die toch per ongeluk nog zwanger geraakt waren. Beide vrouwen zo richting rond de 40 schat ik. Het komt dus regelmatig voor en absoluut geen schande om voor abortus te kiezen.

Zelf hier een zusje die 10 jaar jonger is. Ik vond het vreselijk de eerste twee jaar. Daarna geen problemen meer mee gehad. Andere siblings en ik hebben echter een betere band met elkaar dan met zusje, helaas.
Alle reacties Link kopieren
Het is gewoon een lastige situatie. Hoewel ik tot 1,5-2 jaar na er komst van mijn dochter nog wel erg graag een tweede kind had gewild, zou ik dat nu bijvoorbeeld echt niet meer willen. Mijn dochter wordt in oktober 5 en ik vind dit zo’n leuke leeftijd. Blij dat de eerste tropen jaren -hoe schattig en leuk ook- ook gewoon achter mij liggen. En of je nou makkelijk of moeilijk zwanger wordt staat daar wat mij betreft los van. Mijn dochter is een ICSI kindje waar ik intens dankbaar voor ben, maar nu een tweede zou ik niet overwegen in onze situatie. Mijn man zou dat ook niet meer willen. En dat terwijl we heel veel gedaan hebben om ons meisje te mogen verwelkomen destijds en enorm dankbaar zijn dat zij er is. Dat is wel een fase die we nu voorbij zijn. Komt misschien ook omdat mijn man een stuk ouder is, TO.

Ik kan mij, zeker bij een compleet gezin, best voorstellen dat je het afbreekt. Dat gezegd hebbende: ik kan mij ook goed voorstellen dat je het wel doorzet en er gewoon voor gaat. Er is geen beste beslissing in dit soort situaties, eerder een minst bezwaarlijke gegeven de omstandigheden. Dit was niet gepland, is je overkomen. En als je niet kiest, dan wordt de beslissing natuurlijk vanzelf voor je genomen…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Ik heb twee kinderen van 9 en 11 en dan nog een peuter van 2. Een groot leeftijdsverschil dus. Maar ik vind het geen enkel probleem, integendeel zelfs! Iedereen is gek op de kleinste, soms helpen ze een handje mee en als de oudsten op school zijn heb ik heerlijk de tijd om samen met peuter naar de kinderboerderij te gaan. Ik vind dit eigenlijk leuker dan toen ik er twee snel na elkaar had!
Vertrouwen - als je alles loslaat, heb je twee handen vrij
Alle reacties Link kopieren
Hoe is het, to?
Alle reacties Link kopieren
Bedankt voor jullie berichtjes, en jouw vraag Socie:)

Het gaat mweh. Ik heb nog steeds niets besloten.. Vandaag 7 weken zwanger. En zo een weekje op vakantie dus dan gebeurt er sowieso niets.

Ik loop echt helemaal vast met mijn gevoel.. En ook man weet het allemaal niet. Flink schuldgevoel ook nu ivf poging van zus net weer mislukt is. Laat staan andere zus die vroeg in de overgang kwam en geen kindje mocht krijgen.. wat is het oneerlijk verdeeld!

We gaan op vakantie de knoop maar doorhakken. Want kop in het zand steken (zou ik het liefste doen) is geen optie.
Alle reacties Link kopieren
Sterkte nakomertje. Hoe langer het duurt, hoe lastiger het me lijkt. Zeker als je lichaam zo gaat veranderen.
Alle reacties Link kopieren
Tja Nakomertje, hoe langer je de beslissing voor je uitschuift… des te moeilijker het wordt. En dan zit je straks tegen de 8/9 weken en wordt het, naar mijn idee, gewoon moeilijker.

Persoonlijk vind ik alle argumenten van ongewenst kinderloosheid eigenlijk niet zo ter zake doen. Dat bijvoorbeeld de een (en niet jij) makkelijk zwanger wordt en de ander geen kind kan krijgen betekent niet dat diegene die ongewenst zwanger is, het kind dan maar moet houden en opvoeden. Bovendien heeft de ongewenst kinderloze daar geen bal aan.

De enige overweging die mijn inziens geldt is of jij en je man hiervoor willen gaan en opnieuw ouders willen worden gelet op jullie gezinssamenstelling. En die beslissing kun je eigenlijk maar het beste zo snel mogelijk maken - zeker als je besluit het niet door te zetten. Sterkte en fijne vakantie!
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Hmm, ik heb zelf ook behoorlijk wat moeite moeten doen om zwanger te raken. In die tijd had ik een vriendin die een zwangerschap heeft afgebroken omdat een kind niet helemaal paste in haar leven. Gevoelsmatig kon ik dat perfect loskoppelen. En ik respecteerde haar keuze. Wat ik veel moeilijker vond - en dat is zonder misgunnen, maar het gevoel was er wel - was telkens de mededeling horen dat er iemand weer zwanger was, zeker als het ongepland was.
Dan zei ik altijd tegen mezelf dat een ander zijn leven geen impact heeft op het mijne.
Je schuldgevoel is misplaatst. Het is oneerlijk verdeeld, maar wat je ook beslist, je beslissing verandert hier niks aan.
Voor mezelf zou ik een zwangerschap sowieso afbreken, maar dat gevoel heb ik niet altijd gehad. Ik heb geen zin in slapeloze nachten, de beperkingen die een baby met zich meebrengt. Mijn tweede kind was een slechte slaper en ik weet dat als zich dat nog eens voordoet, dat ik maar een halve moeder ben voor mijn andere kinderen.
Maar iedereen is anders en heeft ook een andere draagkracht en draaglast. Het lijkt me erg lastig als je er echt niet uitbent. Misschien ben je er diep vanbinnen wel uit, maar durf je het nog niet aan jezelf toegeven, laat staan zeggen?
Alle reacties Link kopieren
Dat is 100% herkenbaar Poloppie: toen ik nog ongewenst zwanger was haatte ik dat soort verhalen, maar besefte ook dat het losstond van mij of mijn eigen situatie.
Ik heb het eerder geschreven: ik zou NU geen tweede meer willen en hoewel ik de baby/peuter fase echt leuk vond, zit ik echt in een andere fase met ons gezin zeg maar. En dat terwijl ik die tweede een tijd lang wel gewenst heb.

Dat gezegd hebbende: ik snap mensen die voor een tweede/derde gaan of een onverwachte zwangerschap doorzetten ook heel goed en zeker als ze al wat verder gevorderd zijn in de zwangerschap. Als ik er bijv. bij 11+ weken (ik roep maar iets) achter zou komen zwanger te zijn, zou dat anders zijn (en mogelijk gecompliceerder liggen) dan een dergelijke constatering bij 5/6 weken vermoed ik. Hoewel ik hard roep geen tweede te willen, weet ik niet wat ik gedaan zou hebben als de situatie zich daadwerkelijk aan zou dienen overigens. Mijn situatie met een oudere partner is ook weer heel anders…
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren
Kop in het zand steken is ook een beslissing nemen eigenlijk. Geen actie ondernemen is ook een keuze maken. Ik hoop dat de vakantie jullie de rust geeft om een beslissing te nemen. Het lijkt me lastig om nu zo te “zweven” en niet te weten wat de keuze gaat worden.

Ik wens je alle wijsheid!
Alle reacties Link kopieren
Hoe gaat het nu TO?
[...]
moderatorviva wijzigde dit bericht op 03-01-2024 07:15
Reden: Privacy
99.35% gewijzigd
To, probeer wel om de situatie los te zien van andere situaties. Of andere mensen moeilijk zwanger raken of niet, staat er echt helemaal los van. Zelfs als het over je familie gaat. Het heeft niets met jouw situatie te maken. Dat je zelf destijds moeilijk zwanger raakte, staat er ook los van. Echt proberen om dat soort dingen niet aan elkaar te koppelen.
Alle reacties Link kopieren
Eens met Jufjoke en Mimimouse. De verhalen van andere mensen die moeilijk zwanger worden staan hier volledig los van. Het is goed dat iemand zich er van bewust is dat kinderen krijgen niet vanzelfsprekend is voor iedereen, maar dat is een ander verhaal.

Ik denk dat veel mensen onderschatten dat het ontzettend veel aanpoten is met een baby. Ik vond het geweldig, maar ook zwaar. Mijn man, dochter en ik waren bij mijn man’s oudste dochter (uit een vorig huwelijk) afgelopen weekend en die heeft een dochter van 5 en een zoontje van bijna 3. De oudste kan zich prima vermaken, de jongste nog niet. Ontzettend leuk jochie, maar ook zo ontzettend vermoeiend en heeft continue aandacht nodig. Ik zei in de auto nog tegen mijn man: ik zou dat niet meer willen en dat terwijl ik 3 jaar geleden nog heel graag een 2e wilde.

Maar goed, ik zou het ook lastig vinden, zeker als je termijn oploopt, om tot een abortus over te gaan. Hoe verder je vordert in je zwangerschap, des te moeilijker het wordt om het af te breken natuurlijk.
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven