Zwanger
alle pijlers
onverwacht zwanger!!
woensdag 10 augustus 2011 om 15:31
Ik zou graag wat onbevangen advies van jullie krijgen!
Ik zit in een moeilijke situatie, ik ben er net achter gekomen, dat ik zwanger ben. Ik weet nog niet hoe lang, want ik ga overmorgen pas langs de dokter. Maar 2 thuis testen zijn positief. Dit is voor mij totaal onverwacht!
Ik ben 29 en heb nooit een uitgesproken kinderwens gehad en ik ben nog maar 5 maanden met mijn partner. We wonen niet samen en zijn behoorlijk op onze eigen plekken gesteld. Bovendien hebben we een hoop dieren wat lastig combineren is in 1 huis.
Ik schat dat ik ongeveer 4 weken zwanger ben en ik heb in die periode gerookt, geblowt en gedronken, in onwetendheid. Nu ben ik bang dat hierdoor het kindje ongezond is.
Zelf heb ik borderline en ik kan niet voor een ongezond kindje zorgen, dat zou mij zelf teveel belasten.
Ik ben nu erg in de war, want als ik niet zwanger was, zou ik op dit moment nee tegen kinderen zeggen, maar nu ik t wel ben weet ik t allemaal niet meer en mn partner staat er net zo in.
Graag zou ik wat gedachtengangen en invalshoeken van jullie horen! Thx!!
Ik zit in een moeilijke situatie, ik ben er net achter gekomen, dat ik zwanger ben. Ik weet nog niet hoe lang, want ik ga overmorgen pas langs de dokter. Maar 2 thuis testen zijn positief. Dit is voor mij totaal onverwacht!
Ik ben 29 en heb nooit een uitgesproken kinderwens gehad en ik ben nog maar 5 maanden met mijn partner. We wonen niet samen en zijn behoorlijk op onze eigen plekken gesteld. Bovendien hebben we een hoop dieren wat lastig combineren is in 1 huis.
Ik schat dat ik ongeveer 4 weken zwanger ben en ik heb in die periode gerookt, geblowt en gedronken, in onwetendheid. Nu ben ik bang dat hierdoor het kindje ongezond is.
Zelf heb ik borderline en ik kan niet voor een ongezond kindje zorgen, dat zou mij zelf teveel belasten.
Ik ben nu erg in de war, want als ik niet zwanger was, zou ik op dit moment nee tegen kinderen zeggen, maar nu ik t wel ben weet ik t allemaal niet meer en mn partner staat er net zo in.
Graag zou ik wat gedachtengangen en invalshoeken van jullie horen! Thx!!
woensdag 10 augustus 2011 om 15:59
Pff wat een lastige situatie! Mijn zus is borderliner én zwanger en dat vind ik ook een lastige situatie. Niet dat het een onmogelijke combi is maar je kent je eigen beperking... Je schrijft al dat een kindje met een afwijking niet past in je leven. Een kind kan natuurlijk nu gezond zijn ondanks je ongezonde leefgewoonten maar dan nog is dat geen garantie. Tijdens en na de bevalling kan het natuurlijk alsnog gebeuren dat je kindje iets krijgt waardoor het meer dan reguliere zorg vraagt. Sowieso is een kindje in je leven enorm ingrijpend, kost veel tijd en verantwoordelijkheid. Ga na of je dat aan kunt. Kan jij je leefgewoonte zodanig aanpassen dat een kindje een gezonde en stabiele toekomst kan krijgen, want dat is wat ieder kindje verdient. Ik weet niet in hoeverre je borderline persoonlijkheid deze zaken in de weg kunnen staan, dat kan per borderliner zó verschillen! Maar het feit dat je zegt dat een ongezond kindje té belastend zal zijn zegt dank ik wel al iets..
Ook een abortus brengt veel met zich mee, daar ben ik me van bewust. Alleen weet ik als moeder ook dat de zorg voor een kindje zwaar is, ook als het gezond is. Je moet 27/7 klaar kunnen staan voor je kindje, voor hem kunnen zorgen. Je zelf kunnen wegcijferen. Ik geniet enorm van moeder zijn maar ik kan me voorstellen dat het voor mijn zus een stuk moeilijker kan zijn om te genieten. Gewoon omdat haar borderline persoonlijkheidhaar nogal in de weg kan staan. Zij heeft moeite met het inleven in andere, in zichzelf weg cijferen en in een stabiel leven lijden.
Heb je in je omgeving mensen die je kunnen helpen met deze keuzen? Mensen die jou en je beperking kennen én weten wat het inhoud om voor een kindje te zorgen?
Ik wens je veel sterkte met het nemen van een verstandige en goed doordachte keuze, wat de uitkomst ook is.
Ook een abortus brengt veel met zich mee, daar ben ik me van bewust. Alleen weet ik als moeder ook dat de zorg voor een kindje zwaar is, ook als het gezond is. Je moet 27/7 klaar kunnen staan voor je kindje, voor hem kunnen zorgen. Je zelf kunnen wegcijferen. Ik geniet enorm van moeder zijn maar ik kan me voorstellen dat het voor mijn zus een stuk moeilijker kan zijn om te genieten. Gewoon omdat haar borderline persoonlijkheidhaar nogal in de weg kan staan. Zij heeft moeite met het inleven in andere, in zichzelf weg cijferen en in een stabiel leven lijden.
Heb je in je omgeving mensen die je kunnen helpen met deze keuzen? Mensen die jou en je beperking kennen én weten wat het inhoud om voor een kindje te zorgen?
Ik wens je veel sterkte met het nemen van een verstandige en goed doordachte keuze, wat de uitkomst ook is.
woensdag 10 augustus 2011 om 16:52
quote:panadol schreef op 10 augustus 2011 @ 16:03:
Zorg voor kittens is leuk lief en aardig maar dat kun je niet vergelijken met een kind.
Denk er eens goed over na en praat ook met je vriend.
Vraag ook hulp voor dat je een beslissing maakt.
Borderline is heftig.Dit ja, het zorgen voor kittens komt niet overeen met de zorg voor een kind.
Zorg voor kittens is leuk lief en aardig maar dat kun je niet vergelijken met een kind.
Denk er eens goed over na en praat ook met je vriend.
Vraag ook hulp voor dat je een beslissing maakt.
Borderline is heftig.Dit ja, het zorgen voor kittens komt niet overeen met de zorg voor een kind.
woensdag 10 augustus 2011 om 16:59
quote:mareli schreef op 10 augustus 2011 @ 15:31:
Ik schat dat ik ongeveer 4 weken zwanger ben en ik heb in die periode gerookt, geblowt en gedronken, in onwetendheid. Nu ben ik bang dat hierdoor het kindje ongezond is.
En waarschijnlijk heb je ook geen B12 geslikt...?
Of wordt dat niet meer geadviseerd voor het voortraject??
(dat weet ik nl. niet, ben er te lang uit).
Voor een gesprek kun je zeker ook terecht bij het FIOM.
Een abortus hoeft je niet je leven lang te achtervolgen, al is het geen gemakkelijk besluit. Een geboren kind behoor je echter wel zijn (of haar) leven lang te volgen. Dat is in beide gevallen mijn eigen ervaring.
Wat je ook besluit: veel sterkte en wijsheid gewenst.
Dimpf (moeder van drie plus nog een)
Ik schat dat ik ongeveer 4 weken zwanger ben en ik heb in die periode gerookt, geblowt en gedronken, in onwetendheid. Nu ben ik bang dat hierdoor het kindje ongezond is.
En waarschijnlijk heb je ook geen B12 geslikt...?
Of wordt dat niet meer geadviseerd voor het voortraject??
(dat weet ik nl. niet, ben er te lang uit).
Voor een gesprek kun je zeker ook terecht bij het FIOM.
Een abortus hoeft je niet je leven lang te achtervolgen, al is het geen gemakkelijk besluit. Een geboren kind behoor je echter wel zijn (of haar) leven lang te volgen. Dat is in beide gevallen mijn eigen ervaring.
Wat je ook besluit: veel sterkte en wijsheid gewenst.
Dimpf (moeder van drie plus nog een)
woensdag 10 augustus 2011 om 17:11
quote:norma_jeane schreef op 10 augustus 2011 @ 15:54:
[...]
Dat kan ik wel begrijpen hoor, Ik heb zelf ook borderline, en neem bewust geen kinderen omdat ik het me rete lastig lijkt. En al helemaal als je een kindje krijgt die gehandicapt is. En klinkt misschien erg rot, maar zo is het wel.
Nee hoor, ik vind het alleen maar heel realistisch. En goed van je, dat je bereid bent om een eventuele kinderwens niet werkelijkheid te laten worden. Met al het leed dat kinderen soms wordt aangedaan, zou ik juist wensen dat meer mensen eerst eens zouden nadenken of ze een kind aan zouden kunnen in plaats van maar raak te fokken.
Maar goed TO, In jouw reaktie komt voor mij heel duidelijk naar voren dat je niet denkt dat je het kunt in combi met je borderline. Kinderen opvoeden is heel wat lastiger dan een kitten opvoeden. Een kitten kun je altijd nog straatkat laten worden, naar een asiel doen, met een kind wordt dat een stuk lastiger.......
[...]
Dat kan ik wel begrijpen hoor, Ik heb zelf ook borderline, en neem bewust geen kinderen omdat ik het me rete lastig lijkt. En al helemaal als je een kindje krijgt die gehandicapt is. En klinkt misschien erg rot, maar zo is het wel.
Nee hoor, ik vind het alleen maar heel realistisch. En goed van je, dat je bereid bent om een eventuele kinderwens niet werkelijkheid te laten worden. Met al het leed dat kinderen soms wordt aangedaan, zou ik juist wensen dat meer mensen eerst eens zouden nadenken of ze een kind aan zouden kunnen in plaats van maar raak te fokken.
Maar goed TO, In jouw reaktie komt voor mij heel duidelijk naar voren dat je niet denkt dat je het kunt in combi met je borderline. Kinderen opvoeden is heel wat lastiger dan een kitten opvoeden. Een kitten kun je altijd nog straatkat laten worden, naar een asiel doen, met een kind wordt dat een stuk lastiger.......
woensdag 10 augustus 2011 om 17:48
woensdag 10 augustus 2011 om 17:57
quote:mareli schreef op 10 augustus 2011 @ 17:48:
kittens zijn op sommige punten zeker vergelijkbaar en op sommige punten helemaal niet, maar laten we daar niet teveel op focussen, want daar hangt t niet van af!
Ik vind t zelf wel moeilijk in te schatten wat haalbaar is met de borderline en wat niet.
beesten zijn 'n stuk minder intensief dan 'n kind, beesten kun je zonder problemen 'n paar uur thuis achter laten, katten zelfs 'n hele dag, aan 'n kind zit je echt 24/7 vast wat me zelfs met 'n braaf kind 'n hele opgave lijkt (heb dan wel geen borderline, maar kan niet veel verdragen)
en waar hebben we 't hier over? over 'n stukje ongewenste celdeling van 'n paar weken, dus ga gewoon naar de dokter, slik 'n overtijdpil en klaar ben je (en laat er 'n spiraaltje inzetten als je herhaling wilt voorkomen, want condooms zijn natuurlijk totaal niet betrouwbaar)
kittens zijn op sommige punten zeker vergelijkbaar en op sommige punten helemaal niet, maar laten we daar niet teveel op focussen, want daar hangt t niet van af!
Ik vind t zelf wel moeilijk in te schatten wat haalbaar is met de borderline en wat niet.
beesten zijn 'n stuk minder intensief dan 'n kind, beesten kun je zonder problemen 'n paar uur thuis achter laten, katten zelfs 'n hele dag, aan 'n kind zit je echt 24/7 vast wat me zelfs met 'n braaf kind 'n hele opgave lijkt (heb dan wel geen borderline, maar kan niet veel verdragen)
en waar hebben we 't hier over? over 'n stukje ongewenste celdeling van 'n paar weken, dus ga gewoon naar de dokter, slik 'n overtijdpil en klaar ben je (en laat er 'n spiraaltje inzetten als je herhaling wilt voorkomen, want condooms zijn natuurlijk totaal niet betrouwbaar)
woensdag 10 augustus 2011 om 19:21
En nog geen stabiele relatie, en borderline, en nog nooit een kinderwens gehad, en niet bewust ermee bezig geweest, en de twijfel of je nu wel eigenlijk dit kind wil, en de twijfel of je überhaupt een kind aan kunt, gezond of ongezond.
Tja, voor mij zou het duidelijk zijn. Ik lees in jouw posts ook geen enkele keer een reden waarom je dit kind wel zou willen krijgen.
Succes en maak een keuze wat het beste is
voor jou! Dit is je kans. Als je de zwangerschap volbrengt dan kun je geen keuzes meer maken dan alleen de beste voor je kind. Realiseer je je dat jij dan op nr 2 staat. Voor altijd als het om jouw kind gaat. Wil je dat, kun je dat?
Succes TO.
Tja, voor mij zou het duidelijk zijn. Ik lees in jouw posts ook geen enkele keer een reden waarom je dit kind wel zou willen krijgen.
Succes en maak een keuze wat het beste is
voor jou! Dit is je kans. Als je de zwangerschap volbrengt dan kun je geen keuzes meer maken dan alleen de beste voor je kind. Realiseer je je dat jij dan op nr 2 staat. Voor altijd als het om jouw kind gaat. Wil je dat, kun je dat?
Succes TO.
donderdag 11 augustus 2011 om 02:37
quote:mareli schreef op 10 augustus 2011 @ 22:44:
thx iedereen, veel stof tot nadenken!
Misschien nog iets dat stof tot nadenken geeft, een documentaire in twee delen over ouders die moeite hebben met de opvoeding van en omgang met hun kinderen. Ze krijgen hier hulp bij. Ik vind het een goede eyeopener, wie weet helpt het je om dingen in het juiste perspectief te zien.
Deel 1
Deel 2
thx iedereen, veel stof tot nadenken!
Misschien nog iets dat stof tot nadenken geeft, een documentaire in twee delen over ouders die moeite hebben met de opvoeding van en omgang met hun kinderen. Ze krijgen hier hulp bij. Ik vind het een goede eyeopener, wie weet helpt het je om dingen in het juiste perspectief te zien.
Deel 1
Deel 2
donderdag 11 augustus 2011 om 03:46
quote:driewieler schreef op 10 augustus 2011 @ 19:21:
En nog geen stabiele relatie, en borderline, en nog nooit een kinderwens gehad, en niet bewust ermee bezig geweest, en de twijfel of je nu wel eigenlijk dit kind wil, en de twijfel of je überhaupt een kind aan kunt, gezond of ongezond.
Tja, voor mij zou het duidelijk zijn. Ik lees in jouw posts ook geen enkele keer een reden waarom je dit kind wel zou willen krijgen.
mee eens,
andere vraag: is er kans dat je kindje ook borderline krijgt?
of hoog risico?
En nog geen stabiele relatie, en borderline, en nog nooit een kinderwens gehad, en niet bewust ermee bezig geweest, en de twijfel of je nu wel eigenlijk dit kind wil, en de twijfel of je überhaupt een kind aan kunt, gezond of ongezond.
Tja, voor mij zou het duidelijk zijn. Ik lees in jouw posts ook geen enkele keer een reden waarom je dit kind wel zou willen krijgen.
mee eens,
andere vraag: is er kans dat je kindje ook borderline krijgt?
of hoog risico?
donderdag 11 augustus 2011 om 04:00
Borderline lijkt erfelijk te zijn. De kans dat kinderen waarvan de ouders borderline hebben zelf ook borderline ontwikkelen is vijf maal zo groot als wanneer er geen familieleden met borderline zijn. Een afwijkend gen is echter (nog) niet gevonden.
Kinderen van ouders met borderline maken vaak tijdens hun jeugd enge dingen mee. Emotionele en fysieke mishandeling wordt veel gemeld. Ouders scheiden vaak waardoor verlatingsangst veroorzaakt kan worden. Verder worden de kinderen vaak seksueel misbruikt waardoor een slecht zelfbeeld kan ontstaan en allerlei psychologische verschijnselen tot uiting kunnen komen. Daarbij worden kinderen vaak opgevoed met veel emotionele chantage, kinderen worden tegen elkaar opgezet of tegen elkaar uitgespeeld en krijgen al vroeg te maken met achterdocht en plots wisselende stemmingen. Vaak wordt dit gedrag door de kinderen gekopieerd. Het is dan ook moeilijk te zeggen of er sprake is van nature of nurture. Vermoedelijk is er bij borderline patiënten sprake van een genetische aanleg en dragen traumatische ervaringen ertoe bij dat de stoornis zich daadwerkelijk ontwikkelt.
Deze informatie vind ik nogal zorgelijk eerlijk gezegd.
Kinderen van ouders met borderline maken vaak tijdens hun jeugd enge dingen mee. Emotionele en fysieke mishandeling wordt veel gemeld. Ouders scheiden vaak waardoor verlatingsangst veroorzaakt kan worden. Verder worden de kinderen vaak seksueel misbruikt waardoor een slecht zelfbeeld kan ontstaan en allerlei psychologische verschijnselen tot uiting kunnen komen. Daarbij worden kinderen vaak opgevoed met veel emotionele chantage, kinderen worden tegen elkaar opgezet of tegen elkaar uitgespeeld en krijgen al vroeg te maken met achterdocht en plots wisselende stemmingen. Vaak wordt dit gedrag door de kinderen gekopieerd. Het is dan ook moeilijk te zeggen of er sprake is van nature of nurture. Vermoedelijk is er bij borderline patiënten sprake van een genetische aanleg en dragen traumatische ervaringen ertoe bij dat de stoornis zich daadwerkelijk ontwikkelt.
Deze informatie vind ik nogal zorgelijk eerlijk gezegd.
donderdag 11 augustus 2011 om 12:01
ja de borderline en erfelijkheid spelen bij mij ook mee hoor! Hoewel ik mij persoonlijk niet kan vinden in het verhaal van hierboven. Maar het is zeker een factor ja! Maar ik heb nu al een stuk meer duidelijkheid voor mezelf en hoewel het niet makkelijk is denk ik niet dat ik t kindje ga houden. Maar goed, morgen gesprek met de de dokter en van daaruit gaan we weer verder.
donderdag 11 augustus 2011 om 13:10
