Onze spin-off!

Esle, wat schrikken even zeg! Een vriendin van mij heeft het ook gehad, tot twee keer toe, en bij haar was er helaas minder goed nieuws, beide kinderen slechthorend. Hoewel ze er best prima mee functioneren is het wel heftig hoor, maar gelukkig is jouw lieve kleintje helemaal gezond! Wat een opluchting! Jammer dat ie je 's nachts nog uit je slaap haalt, maar mijn ervaring is dat het ritme veranderen bij een kleine baby echt ondoenlijk is. Ik zou me er niet al te druk over maken, het hoort erbij in het begin, gebroken nachten. Probeer vooral overdag lekker bij te slapen als je baby slaapt, het huishouden komt later wel weer hoor!



Jesje, wat jammer dat de productie terugloopt! Heb je vooral stress over je nieuwe baan of denk je dat het ook bij je oude baan zou zijn gebeurd? (voor zover je dat kan inschatten natuurlijk). Het kan ook per dag verschillen hè, ik had goede en ook minder goede dagen, maar gelukkig genoeg goede dagen om voldoende te hebben. Heb je wel een lekkere plek waar je zit? Lekkere tijdschriftjes, kopje thee, niets aan je hoofd?



Prinsesje, wat een reuze sprong heeft Robin gemaakt. Niet verwonderlijk dat ie 't zo moeilijk had de laatste tijd! Zal wel echt een ander mannetje zijn nu hij ineens zoveel kan. En voor jou lekker dat ie weer doorslaapt, kun je weer wat slaap inhalen, want dat klonk wel heftig hoor, al die gebroken nachten en ook zware dagen. Dat sloopt je echt!



Veerle, complimenten weer voor je huis, wat gaat het snel nu hè?



Mugske, wat klink je toch altijd ontspannen en opgewekt!!



KS, knuffel voor jou! Wilde ik al eerder doen, maar was er niet van gekomen. Wat een rotavond weer even, vrijdag. Gelukkig toch nog goed gekomen, maar kan je me verdriet heel goed voorstellen, alles en iedereen gaat maar door en bij jou is het nog helemaal leeg! Ja, leeg, dat is misschien het goede woord, nog een leeg huis, nog een lege buik. Verdorie, waarom lukt het nou niet hè? En kan me voorstellen dat je meer steun van je vriend wil hoor! Aan de andere kant, ja, mannen, ze zijn toch echt heel anders, en er zijn natuurlijk hele zorgzame exemplaren, maar de meeste mannen die ik ken zijn toch een stuk nuchterder dan de gemiddelde vrouwen die ik ken, kunnen zich gewoon veel minder goed inleven in dit soort dingen. Ik denk ook zeker dat je vriend heel veel van je houdt en voor je gaat maar het gewoon moeilijk vindt dat jij zoveel verdriet heeft en hij daar niet zoveel tegen kan doen. Zou het ook nog kunnen meespelen dat hij onderdeel is van het probleem? Dat hij het daarom nóg moeilijker vindt om over te praten, omdat hij een soort van veroorzaker van het probleem is? Het staat er harder dan ik bedoel hoor, maar je snapt 'm wel, toch? Ik zeg ook maar wat, maar wie weet dat dat ook nog ergens meespeelt. Ik ga even posten..

Leoni, goed om alles op te schrijven en straks te bespreken bij de gyn. Kunnen ze goed in de gaten houden wat er allemaal bij je gebeurd, voor zover ze dat kunnen duiden natuurlijk. Hopelijk heb je snel goed nieuws!!!!!!!!



Hier alles goed, best spannende tijden, want ben gevraagd te solliciteren voor functie als projectleider binnen mijn organisatie, nota bene als directe collega van P. KS! Ben erover aan het nadenken, lijkt me heel leuk, maar ook pittig en bleeh, geen zin om te sollicteren. Lui hè? Ik ben sowieso mega lui thuis, zit veel te vaak te forummen, meelezen, en doe heus wel wat in huis, maar ben gewoon niet zo geïnspireerd om te lezen of te schrijven of iets creatiefs te doen. Kom ik bij mijn ouders, zijn ze weer muziek aan het maken of aan het lezen of is mijn vader weer bezig met een 1 of ander projectje op de computer, en dan voel ik me zo lui! Op het werk werk ik (meestal, haha) hard hoor, maar thuis heb ik vaak gewoon zin om te hangen, lekker makkelijk uitzending gemist te kijken, in bad te dobberen. Niet zo inspirererend eigenlijk. Nou ja, het zal de fase wel zijn, ofzo?? Anyway, solliciteren misschien dus! Verder goede gesprekken met vriend, hij lijkt toch wat verder te komen met zijn psych, ben ik blij om. Het is een langdurig en echt niet makkelijk proces, maar hopelijk komen we er goed uit.



Nou lieve meiden, ga de boel hier een beetje opruimen. Sofie was gisteren en vandaag ziekjes, is ze nooit, dus even wennen, soms heeft ze wel even oplevingen, maar verder voor haar doen hangerig, dikke ogen, heeeel veel snot en niet zoveel eetlust. Echt zielig hoor! Verder doet ze het super, alweer tien maanden, op naar haar eerste verjaardag, bizar hoor. Vorig jaar had ik nu verlof!! En leek dat eindeloos te gaan duren, maar aan alles komt een eind...



Kus!