Onzekerheid en twijfels Geen OP

24-07-2024 15:19 99 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
.
moderatorviva wijzigde dit bericht op 23-08-2024 06:40
Reden: OP verwijderd, maatregelen zijn genomen.
99.91% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Iedereen in ieder geval bedankt voor jullie reacties!
Alle reacties Link kopieren Quote
nausicaa schreef:
25-07-2024 16:10
Hoewel ik het zeker oprecht vind dat iemand ook een negatieve ervaring durft te delen, vind ik het ook opmerkelijk dat ervaringen als ‘spijt en loodzwaar” altijd als ‘eerlijk en oprecht’ gezien worden, en ervaringen als ‘ik vind het geweldig’ als ‘niet het hele beeld’. Alsof er geen mensen kunnen zijn die het gewoon wel leuk vinden, en niet loeizwaar.
Ontzettend eens. Wat een gekleurd beeld heb je dan.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
Eens met t hierboven. Kinderen hebben is soms zwaar. Maar mijn kinderloze vriendinnen hebben het ook wel eens zwaar, sommigen hebben het vaak zwaar. Want dat vond ik nog wel een opvallende in de OP, je leven veranderd voorgoed. Dat is wel waar, maar ook zonder kinderen verandert je leven voortdurend en daardoor ook je relatie want ook je partner, daarnaast verandert de wereld en je werk, je andere relaties, dat gaat altijd door.

En ook nog eens met dat je soms gewoon moet doen, ook al twijfel je, heel herkenbaar want dan had ik ook nog op mijn kamertje bij paps en mams gezeten. Ik ben een twijfelaar, dus ik doe dingen als ze me voor meer dan de helft een goed plan lijken waar ik zin in heb. Anders kom ik nooit ergens.

Veel wijsheid gewenst!
Alle reacties Link kopieren Quote
slekire schreef:
25-07-2024 17:57
Eens met t hierboven. Kinderen hebben is soms zwaar. Maar mijn kinderloze vriendinnen hebben het ook wel eens zwaar, sommigen hebben het vaak zwaar. Want dat vond ik nog wel een opvallende in de OP, je leven veranderd voorgoed. Dat is wel waar, maar ook zonder kinderen verandert je leven voortdurend en daardoor ook je relatie want ook je partner, daarnaast verandert de wereld en je werk, je andere relaties, dat gaat altijd door.

En ook nog eens met dat je soms gewoon moet doen, ook al twijfel je, heel herkenbaar want dan had ik ook nog op mijn kamertje bij paps en mams gezeten. Ik ben een twijfelaar, dus ik doe dingen als ze me voor meer dan de helft een goed plan lijken waar ik zin in heb. Anders kom ik nooit ergens.

Veel wijsheid gewenst!
Daar heb je ook helemaal gelijk in dat alles veranderd. Zo had ik het nog niet bekeken.

Kan soms ook enorme nostalgische gevoelens krijgen of terugverlangen naar een periode.
Alle reacties Link kopieren Quote
DALF96 schreef:
25-07-2024 15:24
Zoals vreemdgaan? Ik heb ook wel eens onderbuik gevoelens maar vooral omdat ik mezelf dan helemaal gek kan maken over van alles en nog wat.
Mijn (inmiddels dode ex, dus de zorg voor kind heb ik inmiddels 12 jaar 24/7) was een meester in het mij laten geloven dat ik degene was die gek was.

Ik sta er gedeeltelijk in zoals Calvijn: als ik het over zou mogen doen met de kennis van nu dan was ik single gebleven en kinderloos.

Ik hoef ook geen relatie meer.

En een kind in je eentje opvoeden is verre van peanuts.

Door alle gebeurtenissen is er bij mij ptss geconstateerd en mijn kind heeft ASS en loopt tegen flinke barrières aan momenteel.

Ik hou vreselijk veel van haar, ze is mijn alles, maar ik had haar ook veel kunnen besparen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Flipflop schreef:
25-07-2024 19:27
En een kind in je eentje opvoeden is verre van peanuts.
En ook dit is persoonlijk, ik vond het een enorme opluchting toen hij elders ging wonen en ik alleen bleef met 3 kinderen. Alles lekker op mijn manier, op mijn tempo, zonder blok beton aan mijn been.
Tig keer makkelijker dan toen hij er nog was.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
DALF96 schreef:
24-07-2024 15:19
De nodige ups and downs meegemaakt, waar ik soms zelf nog wel last van heb. Kan dit goed bespreken met mijn partner. Maar goed: In onze omgeving begint iedereen aan kinderen en ik weet niet zo goed wat ik er mee moet.
.
DALF96 schreef:
24-07-2024 22:22
Waarom ik bang ben geen goede moeder te zijn? Volgens mij is het leven niet altijd prachtig mooi maar soms ook verdomde kut. Hier krijgen je kinderen ook mee te maken en op dit moment vind ik het zelf lastig om hiermee te dealen, maar ik wil ook een goed voorbeeld aan m’n kinderen meegeven.
.
DALF96 schreef:
25-07-2024 12:50
Ik merk wel dat ik me afvraag wat ‘normaal is’ bij veel dingen. Dat ik daar graag aan ‘voldoe’. Dat geeft me rust ?
.
Deze zaken vielen mij op. Ik heb de indruk dat je nog erg worstelt met bepaalde dingen in je leven, maar dat je om je heen ziet wat anderen doet en ergens vindt dat je ook die weg nu moet bewandelen. Misschien pakt het prima uit als je nu zwanger wordt en aan kinderen begint, je kunt immers niet in de toekomst kijken. Toch, als ik jouw berichten lees zou ik je nog een paar jaar gunnen om jezelf beter te leren kennen en steviger in je eigen schoenen te staan. Je hebt echt prima nog tijd hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
yawny schreef:
25-07-2024 21:43
.

.

.
Deze zaken vielen mij op. Ik heb de indruk dat je nog erg worstelt met bepaalde dingen in je leven, maar dat je om je heen ziet wat anderen doet en ergens vindt dat je ook die weg nu moet bewandelen. Misschien pakt het prima uit als je nu zwanger wordt en aan kinderen begint, je kunt immers niet in de toekomst kijken. Toch, als ik jouw berichten lees zou ik je nog een paar jaar gunnen om jezelf beter te leren kennen en steviger in je eigen schoenen te staan. Je hebt echt prima nog tijd hoor.
Geeft me wel rust als ik dat tegen mezelf zeg. Dat ik er nog een paar jaar over na mag denken. Dus snap ook dat ik die tijd dus moet nemen.
Alle reacties Link kopieren Quote
nausicaa schreef:
25-07-2024 16:10
Hoewel ik het zeker oprecht vind dat iemand ook een negatieve ervaring durft te delen, vind ik het ook opmerkelijk dat ervaringen als ‘spijt en loodzwaar” altijd als ‘eerlijk en oprecht’ gezien worden, en ervaringen als ‘ik vind het geweldig’ als ‘niet het hele beeld’. Alsof er geen mensen kunnen zijn die het gewoon wel leuk vinden, en niet loeizwaar.
:worship:
Alle reacties Link kopieren Quote
DALF96 schreef:
25-07-2024 13:40
Als ik dit lees wordt ik juist heel verdrietig. Ik WIL gewoon niet dat het zo zou eindigen met mijn relatie alleen maar om een kinderwens.
Ik denk dat je hier de kern vast hebt van je hele topic. Ik zie je vooral heel hard aan iedereen willen vertellen waarom het echt wel een goed idee is hoor, met deze man. Die kinderwens lijk je echt wel te hebben, dat is het niet… Waarom doe je het dan niet? Denk dat je van binnen stiekem best het antwoord weet maar daar gewoon niet aan wil.
zeeschelp wijzigde dit bericht op 26-07-2024 08:39
5.89% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
DALF96 schreef:
25-07-2024 10:51
[..]
Soms lijkt het me ook mooi om een hele tafel vol te hebben. Iedereen die goed met elkaar kan en dat mijn vriend en ik elkaar dan tevreden aankijken. Dat we altijd heel innig verliefd zijn gebleven en alles gelukkig bla bla. Aan de andere kant kan ik me hier niks bij voorstellen en snap ik dat dit een heel ‘romantisch’ beeld is.
Maar je bent nu al niet heel innig verliefd. Je omschrijft het als ‘best prima’ en ‘voldoende’
Het gras is niet altijd minder groen he. Mijn man en ik hebben wél een relatie die jij omschrijft met tomeloze liefde en na 11 jaar nog steeds verliefdheid. Ik weet dat er meerdere van zulke op dit forum zijn. En ja, wij hebben ook onze hele pittige periodes gehad, met mijn twee postpartum depressies. Maar er was een stevige fundering om op te blijven bouwen. Die kon die aardbeving aan.
De ‘best prima’s’ in onze omgeving zijn allemaal geklapt na het krijgen van kinderen. Het is zó’n heftige verandering in je leven. Ik had vantevoren niet echt een grote kinderwens maar met deze man onstond die. En wat vind ik het moederschap fantastisch, maar zeker ook omdat het samen met hem is. Ik denk dat ik met een andere man geen moeder was geworden (bijv mijn ex, met wie de relatie ook ‘voldoende’ en ‘leuk’ was, bleef de kinderwens uit)
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
25-07-2024 20:16
En ook dit is persoonlijk, ik vond het een enorme opluchting toen hij elders ging wonen en ik alleen bleef met 3 kinderen. Alles lekker op mijn manier, op mijn tempo, zonder blok beton aan mijn been.
Tig keer makkelijker dan toen hij er nog was.
Uiteraard is dat persoonlijk. Ik spreek alleen namens mezelf en niet namens anderen.
DALF96 schreef:
25-07-2024 08:00
En ben je er uiteindelijk voor gegaan? Wat was de reden?

Ik heb het er met regelmaat over met mijn partner. Dat is fijn en daarna kan ik er ook direct een stukje positiever overna denken.
Er is nog geen kind, maar we gaan er wel voor. Als het ons gegeven is.

Grappig genoeg geeft juist hoe goed we het nu samen hebben de doorslag: we willen voor een of twee kinderen gaan, maar mocht het niet lukken, ook dan hebben we het goed. Een kind zou echt een extra zijn, maar niet iets wat nodig is om ons te binden of om het leven te vullen. Hoe het leven ook loopt: ik heb er vertrouwen in met hem. En juist dat geeft de ruimte om de stap te wagen samen.

En eh, superblij dat ik het niet eerder heb gedaan omdat anderen in mijn omgeving eraan begonnen. Laat je niet opjutten of afremmen door anderen, het is aan jullie. Maakt het misschien niet makkelijker, maar het is wel zo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeeschelp schreef:
26-07-2024 08:25
Ik denk dat je hier de kern vast hebt van je hele topic. Ik zie je vooral heel hard aan iedereen willen vertellen waarom het echt wel een goed idee is hoor, met deze man. Die kinderwens lijk je echt wel te hebben, dat is het niet… Waarom doe je het dan niet? Denk dat je van binnen stiekem best het antwoord weet maar daar gewoon niet aan wil.
Omdat ik het leven wat ik nu heb en wat er samen hebben ook nog heel erg fijn vind. Ik weet dat er dan dingen gaan veranderen en ik weet nog niet of ik daar al aantoe ben.

Daarnaast ben ik soms een grote twijfel kont, wat ik ook al beschreef eerder.

Maar goed, wie weet heb je ook gelijk hoor. Denk gewoon dat ik het stapje maken naar we gaan ervoor spannend vind en dat ik er nog niet helemaal klaar voor ben.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeeschelp schreef:
26-07-2024 08:31
Maar je bent nu al niet heel innig verliefd. Je omschrijft het als ‘best prima’ en ‘voldoende’
Het gras is niet altijd minder groen he. Mijn man en ik hebben wél een relatie die jij omschrijft met tomeloze liefde en na 11 jaar nog steeds verliefdheid. Ik weet dat er meerdere van zulke op dit forum zijn. En ja, wij hebben ook onze hele pittige periodes gehad, met mijn twee postpartum depressies. Maar er was een stevige fundering om op te blijven bouwen. Die kon die aardbeving aan.
De ‘best prima’s’ in onze omgeving zijn allemaal geklapt na het krijgen van kinderen. Het is zó’n heftige verandering in je leven. Ik had vantevoren niet echt een grote kinderwens maar met deze man onstond die. En wat vind ik het moederschap fantastisch, maar zeker ook omdat het samen met hem is. Ik denk dat ik met een andere man geen moeder was geworden (bijv mijn ex, met wie de relatie ook ‘voldoende’ en ‘leuk’ was, bleef de kinderwens uit)
Wie zegt dat ik niet heel innig verliefd ben? Er zijn echt wel veel momenten waarop ik denk ‘god wat ben je een leuke en mooie vent en je bent van mij’. Alleen niet continu meer en dan is het ‘oké en prima’. Is toch vrij logisch naar 10 + jaar?

Ik heb net een fijn gesprek gehad met hem en daar heb ik weer wat rust van gekregen. Alles stap voor stap en het gevoel van ‘ik wil een baby nu zo graag’ kun je niet opwekken. Dat moet vanzelf komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik was ook niet meer innig verliefd op mijn partner hoor, toen we ervoor kozen ons gezin te gaan stichten. We hadden het goed samen, er was harmonie en we hadden bewezen een heel aardig team te zijn. Dat was wel goed genoeg eigenlijk.
.
Alle reacties Link kopieren Quote
DALF96 schreef:
26-07-2024 10:43
Wie zegt dat ik niet heel innig verliefd ben? Er zijn echt wel veel momenten waarop ik denk ‘god wat ben je een leuke en mooie vent en je bent van mij’. Alleen niet continu meer en dan is het ‘oké en prima’. Is toch vrij logisch naar 10 + jaar?

Ik heb net een fijn gesprek gehad met hem en daar heb ik weer wat rust van gekregen. Alles stap voor stap en het gevoel van ‘ik wil een baby nu zo graag’ kun je niet opwekken. Dat moet vanzelf komen.
Ook dat gevoel van 'ik wil een baby nu zo graag' hoeft niet vanzelf te komen. Dat is volgens mij echt een mythe.
Zoals ik al eerder schreef kregen sommige vrouwen dat gevoel pas nadat ze al zwanger waren of zelfs pas na de geboorte.
Ik zou niet gaan zitten wachten op dat speciale gevoel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Het heeft ook een reden om eerst een aanloop te hebben naar zwanger worden. En daarna duurt het 9 maanden om eraan te wennen dat er een kindje onderweg is.
Gelukkig is het kind er niet van de een op de andere dag. In ons (gelukkige geval) 13 maanden nadat we besloten ervoor te gaan, hadden we een baby in de armen.

Het is dus zo dat je tijd krijgt om aan het idee te wennen.
I noticed how your people didn't support you. So, I sent you strangers -- The Universe
Alle reacties Link kopieren Quote
Frietjespeciaal schreef:
25-07-2024 15:23
Dankje, met momenten ervaar ik het ook wel positief maar het is heftiger dan veel mensen vooraf denken (ik dacht er zelf niet licht over, en dat klopt nu ook met hoe ik het ervaar)
Ik heb je eerdere eigen topic gelezen. Nav deze twijfels heb je dus de keuze gemaakt om zwanger te worden of was het ongepland ?
Alle reacties Link kopieren Quote
Rooss4.0 schreef:
26-07-2024 10:47
Ik was ook niet meer innig verliefd op mijn partner hoor, toen we ervoor kozen ons gezin te gaan stichten. We hadden het goed samen, er was harmonie en we hadden bewezen een heel aardig team te zijn. Dat was wel goed genoeg eigenlijk.
Maar uiteindelijk wel uit elkaar gegaan dus?
Alle reacties Link kopieren Quote
To, het klinkt een beetje alsof je de 100% garantie wilt hebben dat je relatie nooit zal stranden als je aan kinderen begint. Of in elk geval een angst dat je relatie het hebben van kinderen niet zal overleven. Klopt dat?

Die garantie heb je echter nooit. En ook zonder kinderen heb je die garantie niet. Een relatie kan altijd over gaan.

Misschien is het zinvol om je eens in die angst te verdiepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
l2l89 schreef:
26-07-2024 12:32
To, het klinkt een beetje alsof je de 100% garantie wilt hebben dat je relatie nooit zal stranden als je aan kinderen begint. Of in elk geval een angst dat je relatie het hebben van kinderen niet zal overleven. Klopt dat?

Die garantie heb je echter nooit. En ook zonder kinderen heb je die garantie niet. Een relatie kan altijd over gaan.

Misschien is het zinvol om je eens in die angst te verdiepen.
Klopt, is inderdaad een angst van me. Er zijn wel meerdere mensen bij me weg gegaan of hebben me een soort van in de steek gelaten en daar komt die angst vandaan. Dat weet ik zelf ook erg goed.
Alle reacties Link kopieren Quote
DALF96 schreef:
24-07-2024 22:23
Dan had ik alles want ik nu had bereikt ook nooit gehad.
Een kind is heel wat anders dan keuzes qua werk, woning etc. Dus als dit jouw antwoord is, zeker nog niet doen!
Alle reacties Link kopieren Quote
Je bent 28.. Neem nog even de tijd.. laat je niet opjagen..

Moeder worden is prachtig maar life changing... ik had heus m'n twijfels.. maar wist wel zeker dat ik heel graag moeder wilde worden.. Ben ik een fijne goede moeder? Ik vraag het m'n zoon over over een jaar of 15 wel ;)

Het leven is niet perfect.. zonder een kind of kinderen niet.. met een kind of kinderen niet.. kies voor hetgeen wat het meest bij je past.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven