Zwanger
alle pijlers
Opnieuw proberen na miskraam
woensdag 26 februari 2014 om 09:03
Hoi allemaal. Ik ben benieuwd of er meiden zijn die (onlangs) een miskraam hebben gehad en nu opnieuw zwanger willen worden. Ik ben zelf op 5 december in ronde 2 al zwanger geraakt van ons eerste kindje maar heb op 8 februari een miskraam gehad middels cytotec-tabletten. Het hartje was toen net gestopt.
De miskraam is goed verlopen en op de nacontrole bleek ik helemaal "schoon". Na 11 dagen was mijn hcg weg (af en toe een zw-test gedaan). Ik voel me weer redelijk goed en we willen eigenlijk direct verder proberen om weer zwanger te worden. Maar nu slaat de onzekerheid toe. Wat nou als het weer gebeurt? Wanneer begint mijn cyclus weer? Etc. Ik weet dat er al vaker zulke forums zijn geweest, maar hoop toch dat er meiden zijn die willen meeschrijven.
De miskraam is goed verlopen en op de nacontrole bleek ik helemaal "schoon". Na 11 dagen was mijn hcg weg (af en toe een zw-test gedaan). Ik voel me weer redelijk goed en we willen eigenlijk direct verder proberen om weer zwanger te worden. Maar nu slaat de onzekerheid toe. Wat nou als het weer gebeurt? Wanneer begint mijn cyclus weer? Etc. Ik weet dat er al vaker zulke forums zijn geweest, maar hoop toch dat er meiden zijn die willen meeschrijven.
woensdag 26 februari 2014 om 09:10
Jeetje, wat heftig, je was al best even zwanger toch?
Hier helaas vorige week een vroege miskraam gehad (was nog geen 5 wkn), wat vooral erg verdrietig was omdat het niet zo mocht zijn. Kan het wel een beetje naast me neerleggen gezien het nog zo pril was. Hoe is dat bij jou? Ik wil weer heel graag zwanger worden, maar ook een beetje de twijfels en onzekerheid. Mijn gevoel zegt ervoor gaan, mijn verstand om nog even te wachten (ook vanwege stress binnen werk, verhuizing etc.)
Helaas ben ik nogal een gevoelsmens dus hoop zsm weer zwanger te worden.
Veel sterkte met de verwerking!
Hier helaas vorige week een vroege miskraam gehad (was nog geen 5 wkn), wat vooral erg verdrietig was omdat het niet zo mocht zijn. Kan het wel een beetje naast me neerleggen gezien het nog zo pril was. Hoe is dat bij jou? Ik wil weer heel graag zwanger worden, maar ook een beetje de twijfels en onzekerheid. Mijn gevoel zegt ervoor gaan, mijn verstand om nog even te wachten (ook vanwege stress binnen werk, verhuizing etc.)
Helaas ben ik nogal een gevoelsmens dus hoop zsm weer zwanger te worden.
Veel sterkte met de verwerking!
woensdag 26 februari 2014 om 09:27
Hoi meiden,
Ook ik heb afgelopen maand een vroege miskraam gehad met 5 weken. Ik had al direct mijn twijfels en die zijn uiteindelijk helaas ook waar geworden toen ik begon met bloeden.
Het was nog even spannend of het nog zou leven want ik heb dus geen erge krampen gehad of veel bloed verloren maar uiteindelijk toen het vloeien stopte toch een negatieve test gehad.
Hierna controle gehad en bleek alles schoon te zijn. De vlos gaf aan dat er geen reden was om het niet gelijk weer te proberen. We hebben dus ook weer sex gehad rond de vruchtbare periode en het is nu afwachten tot mijn menstruatie. Ik weet dus ook niet precies wanneer deze nu gaat komen maar ik verwacht rond dit weekend. (dan pak ik 28 dagen tellende vanaf de miskraam)
Vind het zelf ook erg spannend allemaal en loop met dezelfde vragen. Wat als het weer gebeurd, wanneer word ik weer ongesteld en weer die spanning.
Ik vind het zelf ook best moeilijk om hier mee om te gaan maar probeer mezelf elke keer maar in te prenten dat het doel uiteindelijk wel een kindje is en dat ik dit maar moet doorstaan anders zal onze grote wens nooit in vervulling gaan.
Er is ook nog een topic beginnen na een miskraam jan/feb waar je ook mee kunt schrijven. Dit is niet een heel actief topic maar zitten wel meiden die in hetzelfde schuitje zitten.
succes en veel sterkte de komende tijd want het is gewoon echt heel rot!!
Ook ik heb afgelopen maand een vroege miskraam gehad met 5 weken. Ik had al direct mijn twijfels en die zijn uiteindelijk helaas ook waar geworden toen ik begon met bloeden.
Het was nog even spannend of het nog zou leven want ik heb dus geen erge krampen gehad of veel bloed verloren maar uiteindelijk toen het vloeien stopte toch een negatieve test gehad.
Hierna controle gehad en bleek alles schoon te zijn. De vlos gaf aan dat er geen reden was om het niet gelijk weer te proberen. We hebben dus ook weer sex gehad rond de vruchtbare periode en het is nu afwachten tot mijn menstruatie. Ik weet dus ook niet precies wanneer deze nu gaat komen maar ik verwacht rond dit weekend. (dan pak ik 28 dagen tellende vanaf de miskraam)
Vind het zelf ook erg spannend allemaal en loop met dezelfde vragen. Wat als het weer gebeurd, wanneer word ik weer ongesteld en weer die spanning.
Ik vind het zelf ook best moeilijk om hier mee om te gaan maar probeer mezelf elke keer maar in te prenten dat het doel uiteindelijk wel een kindje is en dat ik dit maar moet doorstaan anders zal onze grote wens nooit in vervulling gaan.
Er is ook nog een topic beginnen na een miskraam jan/feb waar je ook mee kunt schrijven. Dit is niet een heel actief topic maar zitten wel meiden die in hetzelfde schuitje zitten.
succes en veel sterkte de komende tijd want het is gewoon echt heel rot!!
woensdag 26 februari 2014 om 09:39
woensdag 26 februari 2014 om 10:24
Ik heb begin januari 2011 een miskraam gehad met bijna negen weken, het was mijn derde zwangerschap, heel erg groot was onze verbazing dat ik in februari alweer een positieve test in handen had en dat resultaat loopt hier nu vrolijk rond <3
Ik hoop dat jullie snel weer zwanger mogen zijn en een gezond kindje in de armen mogen houden
Ik hoop dat jullie snel weer zwanger mogen zijn en een gezond kindje in de armen mogen houden
woensdag 26 februari 2014 om 10:56
@mimani: wat goed, en wat snel! Dat geeft hoop Gefeliciteerd zeg! Heb jij toevallig ook een eisprong gevoeld?
Mijn zwangerschapstest was gelukkig weer negatief vorige week, maar hetzelfde geldt voor de ovulatietesten. Ik kon altijd de klok gelijk zetten op dag 14 (heb hiervoor nooit getest want was snel zwanger) maar voelde t altijd duidelijk. Op dit moment snap ik niks van wat mn lichaam doet. Wel buikpijn gehad maar de andere symptomen waren me totaal onduidelijk. Ik heb ook geen idee of je je cyclus moet gaan rekenen vanaf het moment dat de hcg uit je lijf is, of vanaf de dag van de miskraam....
@007washere: voor jou ook gefeliciteerd! Hoe zat t bij jou met eisprong/menstruatie na je miskraam?
@loetje84: wat naar voor je. Sterkte. Begrijp dat jij dus gewoon van 28 dagen uit bent gegaan zoals voor je zwangerschap. In mijn geval klopt er dan niks van op dit moment. We hebben ook gewoon seks gehad maar heb mn eisprong dus niet duidelijk gevoeld zoals voorheen. Ps: andere topic gemist bij het zoeken. Maar als ie toch al niet meer actief is...
ik hoop voor je dat je snel wat duidelijkheid krijgt en dat je vlug weer zwanger bent!
@Rowe: ik ging richting de 9 weken. Kindje was met 8,4 gestopt.ik merkte het aan wat bloedverlies en verdwijnen van mn zwangerschaps-verschijnselen. Ik kan het ook redelijk naast me neer leggen, op wat dipjes na. Vond die week met cytotec erg zwaar maar nu wel weer redelijk op de been. Ik twijfel niet of ik direct verder wil. Ik zou alleen heel blij zijn als ik weer een beetje zou weten waar ik aan toe ben en wat mn lijf gaat doen. Gewoon weer een beetje mezelf!
Kan me voorstellen dat jij nog extra twijfelt in zo'n drukke tijd. Maar de wens overheerst toch hè! Ik ben ook een gevoelsmens. Wat praktisch en verstandig is, zegt me niet altijd evenveel
En ja die onzekerheid: misschien nog wel het ergste! De kans is natuurlijk even groot (of klein eigenlijk) dat het volgende keer weer misgaat. Maar toch....
Mijn zwangerschapstest was gelukkig weer negatief vorige week, maar hetzelfde geldt voor de ovulatietesten. Ik kon altijd de klok gelijk zetten op dag 14 (heb hiervoor nooit getest want was snel zwanger) maar voelde t altijd duidelijk. Op dit moment snap ik niks van wat mn lichaam doet. Wel buikpijn gehad maar de andere symptomen waren me totaal onduidelijk. Ik heb ook geen idee of je je cyclus moet gaan rekenen vanaf het moment dat de hcg uit je lijf is, of vanaf de dag van de miskraam....
@007washere: voor jou ook gefeliciteerd! Hoe zat t bij jou met eisprong/menstruatie na je miskraam?
@loetje84: wat naar voor je. Sterkte. Begrijp dat jij dus gewoon van 28 dagen uit bent gegaan zoals voor je zwangerschap. In mijn geval klopt er dan niks van op dit moment. We hebben ook gewoon seks gehad maar heb mn eisprong dus niet duidelijk gevoeld zoals voorheen. Ps: andere topic gemist bij het zoeken. Maar als ie toch al niet meer actief is...
ik hoop voor je dat je snel wat duidelijkheid krijgt en dat je vlug weer zwanger bent!@Rowe: ik ging richting de 9 weken. Kindje was met 8,4 gestopt.ik merkte het aan wat bloedverlies en verdwijnen van mn zwangerschaps-verschijnselen. Ik kan het ook redelijk naast me neer leggen, op wat dipjes na. Vond die week met cytotec erg zwaar maar nu wel weer redelijk op de been. Ik twijfel niet of ik direct verder wil. Ik zou alleen heel blij zijn als ik weer een beetje zou weten waar ik aan toe ben en wat mn lijf gaat doen. Gewoon weer een beetje mezelf!
Kan me voorstellen dat jij nog extra twijfelt in zo'n drukke tijd. Maar de wens overheerst toch hè! Ik ben ook een gevoelsmens. Wat praktisch en verstandig is, zegt me niet altijd evenveel
En ja die onzekerheid: misschien nog wel het ergste! De kans is natuurlijk even groot (of klein eigenlijk) dat het volgende keer weer misgaat. Maar toch....
woensdag 26 februari 2014 om 11:39
@doornroosje Ja klopt ik ben uitgegaan van de eerst dag van de miskraam dat ik een bloeding kreeg.
Dit is wat ik op internet had gelezen en gevonden.
Op het moment dat je stopt met vloeien en alles is schoon en er geen hcg meer in je lichaam zit kun je weer een eisprong krijgen. In mijn geval had ik een negatieve test na 1 week vloeien en een echo gekregen waarin alles schoon was.
Men zegt wel vaak hoe langer je zwanger bent geweest kan het ook langer duren voordat je cyclus weer op gang komt (hoeft niet) en de hormonen uit je lichaam zijn. Je kunt dus nu ook nog even niet de klok er gelijk op zetten dat je na 14 dagen weer een eisprong hebt dit kan nu ook wat later zijn.
Als je er weer voor wilt gaan kun je nu het best gewoon om de dag sex hebben dan weet je zeker dat je hem niet mist.
Dan is het gewoon wachten tot je weer voor het eerst menstrueert of hopelijk zwanger bent.
Dit is wat ik op internet had gelezen en gevonden.
Op het moment dat je stopt met vloeien en alles is schoon en er geen hcg meer in je lichaam zit kun je weer een eisprong krijgen. In mijn geval had ik een negatieve test na 1 week vloeien en een echo gekregen waarin alles schoon was.
Men zegt wel vaak hoe langer je zwanger bent geweest kan het ook langer duren voordat je cyclus weer op gang komt (hoeft niet) en de hormonen uit je lichaam zijn. Je kunt dus nu ook nog even niet de klok er gelijk op zetten dat je na 14 dagen weer een eisprong hebt dit kan nu ook wat later zijn.
Als je er weer voor wilt gaan kun je nu het best gewoon om de dag sex hebben dan weet je zeker dat je hem niet mist.
Dan is het gewoon wachten tot je weer voor het eerst menstrueert of hopelijk zwanger bent.
woensdag 26 februari 2014 om 13:29
ja ik voel mijn eisprong wel aankomen ja. Ik voel niet een steek ofzo maar wat weeïg onderin mijn buik en meer slijm tijdens het afvegen. Ik heb ook ovulatietesten gebruikt maar dat is vaak voor mij een bevestiging van wat ik al wist en die waren dus ook weer positief deze maand. Ik ga meestal wel echt volgens het boekje en dit keer ook alleen dan nu vanaf mijn miskraam gerekend in plaats van ongesteldheid. Maar dit komt ook omdat ik dus een vroege miskraam had en alles schoon was na een weekje.
Ik heb echt begin februari een vroege miskraam gehad dus ik zal rond het weekend ongesteld worden of niet.
Ik heb besloten dit keer het maar gewoon af te wachten en niet te gaan testen.
Dit is ook beetje zelfbescherming om niet teleurgesteld te hoeven zijn.
Ik heb weer pijnlijke borsten aan de zijkant en blauwe aders en was ook wat misselijk geweest bij vlagen deze week maar ik voel nu toch wel weer een ongesteldheidsgevoel onderin mijn buik sinds vandaag dus ga er van uit dat het gewoon gaat doorbreken over enkele dagen.
Mijn vriend gaat een week weg dit weekend dus mocht ik nog niet ongesteld zijn eind volgende week ga ik pas testen dan zou ik een week overtijd zijn als mijn berekeningen kloppen.
Vind er niets aan zo hoor... dat afwachten... hopen op... misschien weer de teleurstelling... en als die er niet is bang zijn dat het weer mis gaat.....
Heb ook weinig afleiding op werk dus ben er veel mee bezig momenteel vandaar ook de snelle reacties
Ik heb echt begin februari een vroege miskraam gehad dus ik zal rond het weekend ongesteld worden of niet.
Ik heb besloten dit keer het maar gewoon af te wachten en niet te gaan testen.
Dit is ook beetje zelfbescherming om niet teleurgesteld te hoeven zijn.
Ik heb weer pijnlijke borsten aan de zijkant en blauwe aders en was ook wat misselijk geweest bij vlagen deze week maar ik voel nu toch wel weer een ongesteldheidsgevoel onderin mijn buik sinds vandaag dus ga er van uit dat het gewoon gaat doorbreken over enkele dagen.
Mijn vriend gaat een week weg dit weekend dus mocht ik nog niet ongesteld zijn eind volgende week ga ik pas testen dan zou ik een week overtijd zijn als mijn berekeningen kloppen.
Vind er niets aan zo hoor... dat afwachten... hopen op... misschien weer de teleurstelling... en als die er niet is bang zijn dat het weer mis gaat.....
Heb ook weinig afleiding op werk dus ben er veel mee bezig momenteel vandaar ook de snelle reacties
woensdag 26 februari 2014 om 13:56
Op zich wel fijn om te merken dat je weer een vruchtbare periode hebt gehad toch!? Maar inderdaad, toch weer spannend! Ik voel me ook zo genept dat ik hiermee bezig moet zijn, heb jij dat ook? Ik was al zwanger. Niet eerlijk! Succes met het wachten, ik hoop echt dat je snel wat weet! Ben je al lang bezig om zwanger te worden? Ik was in oktober gestopt met de pil na 14 jaar. En na 6 weken al zwanger. Met mijn vruchtbaarheid zal dus niet zoveel mis zijn maar toch ben ik bang dat het niet meer gaat lukken. Stom hè?
Ik heb ook al een paar dagen buikpijn links onderin mijn buik. Voelt enigszins zoals een eisprong, maar heftiger dan normaal. Ovulatietesten blijven negatief en gisteren heb ik 1 keer klein beetje rekbaar slijm gevoeld, maar misschien voel je dat altijd wel een keer als je er zo obsessief naar op zoek bent. Ja, ik word moe van mezelf. geduld hebben en afwachten is zo moeilijk!
Ik heb ook al een paar dagen buikpijn links onderin mijn buik. Voelt enigszins zoals een eisprong, maar heftiger dan normaal. Ovulatietesten blijven negatief en gisteren heb ik 1 keer klein beetje rekbaar slijm gevoeld, maar misschien voel je dat altijd wel een keer als je er zo obsessief naar op zoek bent. Ja, ik word moe van mezelf.
geduld hebben en afwachten is zo moeilijk!
woensdag 26 februari 2014 om 14:25
Ik heb twee miskramen gehad in het verleden, één keer met 8 weken en één keer met 7 weken. Beide keren 'gewoon' verder gegaan en opvallend genoeg ook na beide keren meteen daarna zwanger. Dus zonder tussendoor ongesteld te zijn geweest. Volgens mijn eigen berekeningen was de eisprong bij mijn 'goede' zwangerschappen ongeveer drie weken na de miskraam.
Buiten dat het emotioneel best even slikken was en dat ik echt angstig ben geweest, lichamelijk dus geen pauzes of wat dan ook nodig gehad.
Sterkte en succes, het afwachten is inderdaad het ergste.
Buiten dat het emotioneel best even slikken was en dat ik echt angstig ben geweest, lichamelijk dus geen pauzes of wat dan ook nodig gehad.
Sterkte en succes, het afwachten is inderdaad het ergste.
woensdag 26 februari 2014 om 15:27
@ doornroosje Ja het is wel fijn om te merken dat ik weer een eisprong heb gehad maar wij hebben voor de zekerheid om de dag sex gehad zodat ik me ieder geval geen zorgen hoefde te maken dat ik hem miste. Dit is mij wel goed bevallen en dit ga ik de volgende keer ook doen mocht dit nodig zijn.
Ik heb dat ook wel hoor! kun je weer vanaf voor af aan beginnen!
Maar ook ik was eigenlijk vrijwel meteen zwanger. Ik ben ik november met pil gestopt. Toen nog een beetje wel/niet met condoom gevreeën en vanaf januari helemaal niet meer en toen was het ook gelijk raak dus ik mag ook helemaal niet klagen want zolang zijn we helemaal nog niet bezig! Maar ook ik ben bang dat het niet gaat lukken of dat het elke keer niet blijft plakken.
Nogmaals zou ik niet zo obsessief op zoek gaan maar gewoon lekker om de dag vrijen dan weet je altijd dat het goed zit.Uiteindelijk ga je echt wel weer een eisprong krijgen dus maak van de nood een deugt Ik heb nu als het niet gelukt is wel het gevoel dat we er alles aan gedaan hebben dus dat geeft wel rust.
Maar zoals Nebu schrijft en vele anderen het komt nou eenmaal echt vaak voor een miskraam en gelukkig gaat het bijna altijd goed
Ik heb dat ook wel hoor! kun je weer vanaf voor af aan beginnen!
Maar ook ik was eigenlijk vrijwel meteen zwanger. Ik ben ik november met pil gestopt. Toen nog een beetje wel/niet met condoom gevreeën en vanaf januari helemaal niet meer en toen was het ook gelijk raak dus ik mag ook helemaal niet klagen want zolang zijn we helemaal nog niet bezig! Maar ook ik ben bang dat het niet gaat lukken of dat het elke keer niet blijft plakken.
Nogmaals zou ik niet zo obsessief op zoek gaan maar gewoon lekker om de dag vrijen dan weet je altijd dat het goed zit.Uiteindelijk ga je echt wel weer een eisprong krijgen dus maak van de nood een deugt Ik heb nu als het niet gelukt is wel het gevoel dat we er alles aan gedaan hebben dus dat geeft wel rust.
Maar zoals Nebu schrijft en vele anderen het komt nou eenmaal echt vaak voor een miskraam en gelukkig gaat het bijna altijd goed
woensdag 26 februari 2014 om 21:47
Sorry beetje laat antwoord, maar ik voel/voelde mijn eisprong nooit, vond het op een gegeven moment vreemd dat ik nog steeds geen menstruatie had na de miskraam en had nog een test liggen en die was dus positief 
Volgens mij was de miskraam 19 januari 2011 en in februari had ik een positieve test dus ben niet meer ongesteld geweest en in oktober dat jaar is ons derde kindje geboren
Volgens mij was de miskraam 19 januari 2011 en in februari had ik een positieve test dus ben niet meer ongesteld geweest en in oktober dat jaar is ons derde kindje geboren
woensdag 26 februari 2014 om 21:51
@ Loetje. Dat 'ik mag niet klagen' gevoel herken ik wel. Ik was natuurlijk ook in no-time zwanger en dat is al een groot geluk. Nu maar hopen dat het volgende keer een blijvertje is!
@Nebu: Wat fijn je reactie en dat je lichaam zich zo snel herstelde! Zulk nieuws mogen we natuurlijk graag horen!
Toevallig vanmiddag na mn laatste bericht naar huis gegaan vanaf t werk. De buikpijn bleef maar erger en erger worden. Nu heb ik zulke scherpe steken links onderin mn buik, dat ik er naar van wordt. nog nooit eerder gehad! Even met de VK gebeld omdat ik me een klein beetje zorgen begon te maken. Zij gaf aan dat ze denkt aan een eisprong (typisch omdat we het er vandaag over hadden) omdat het alleen links onderin is. Ik herken de pijn ergems wel maar heb het dus nog nooit zo erg gehad als nu. Maar het kan blijkbaar juist een goed teken zijn, dus vooralsnog kijk ik t rustig even aan met een kruik op de buik en klaag ik niet
@loetje: en ja je hebt helemaal gelijk over het op zoek gaan hoor. We vrijen regelmatig dus dat is geen probleem en ik ben ook niet obsessief dat ik meteeeen weer zwanger moet zijn. Het is meer gewoon weer de controle terug willen. Dat loslaten heb ik het momenteel even moeilijk mee. Maar dit hele miskraam-gebeuren is heftig en je kan niets anders dan het laten gebeuren. ..
@Nebu: Wat fijn je reactie en dat je lichaam zich zo snel herstelde! Zulk nieuws mogen we natuurlijk graag horen!
Toevallig vanmiddag na mn laatste bericht naar huis gegaan vanaf t werk. De buikpijn bleef maar erger en erger worden. Nu heb ik zulke scherpe steken links onderin mn buik, dat ik er naar van wordt. nog nooit eerder gehad! Even met de VK gebeld omdat ik me een klein beetje zorgen begon te maken. Zij gaf aan dat ze denkt aan een eisprong (typisch omdat we het er vandaag over hadden) omdat het alleen links onderin is. Ik herken de pijn ergems wel maar heb het dus nog nooit zo erg gehad als nu. Maar het kan blijkbaar juist een goed teken zijn, dus vooralsnog kijk ik t rustig even aan met een kruik op de buik en klaag ik niet
@loetje: en ja je hebt helemaal gelijk over het op zoek gaan hoor. We vrijen regelmatig dus dat is geen probleem en ik ben ook niet obsessief dat ik meteeeen weer zwanger moet zijn. Het is meer gewoon weer de controle terug willen. Dat loslaten heb ik het momenteel even moeilijk mee. Maar dit hele miskraam-gebeuren is heftig en je kan niets anders dan het laten gebeuren. ..
woensdag 26 februari 2014 om 23:52
Ik heb een missed abortion gehad eind december. Het is onder narcose weggehaald. Dat vond ik wel een ding. Had nog nooit in t ziekenhuis gelegen. Daarna direct op reis gegaan naar een ver land. Was blij dat daar de miskraam niet meer hoefde te komen. Ik had niet veel last van 'ontzwangeren', het leek eerder of ik last had van de narcose. Veel hoofdpijn en vermoeidheid gehad de eerste dagen van de vakantie, maar wellicht ook last van jetlag. Ben er nu wel helemaal overheen, maar die cyclus is wel van slag Zeg! Van een keurige 27 dagen naar 32 dagen in de eerste daarna. Zit nu op 30 en nog geen ongesteldheid. Zal vast niet weer zwanger zijn want zo voel ik me niet en dat had ik toen wel. Heb voor t eerst een ovulatietest gedaan deze maand maar heb m niet op kunnen sporen, die eisprong. Hoopte stiekem dat ik gelijk weer zwanger zou worden maar heb mijn eisprong twee keer gemist volgens mij. Hoe is jullie cyclus nu en heb je nog last van de emotie van t verlies. Ik heb dat zelf niet zo. Alleen jammer dat zwanger worden voor mij nu iets meer een ding is geworden, want nu ik eenmaal even heb gevoeld (9 weken) hoe t was, wil ik het zo graag weer...
donderdag 27 februari 2014 om 20:22
@Mimami: Wat fijn dat dat beide keren zo snel is gegaan en je toch 3 kindjes hebt. Hoewel het natuurlijk erg genoeg is dat je twee keer een miskraam hebt gehad 
Ik hou het toch liefst bij deze ene keer. Lijkt me een verschrikking om dat nog een keer mee te maken.
@River79: Sorry vd trage reactie, drukke werkweek. Wat naar om te horen dat je het ook hebt meegemaakt. En ook rond 9 weken. Inmiddels op dag 31 al enig teken van menstruatie of iets anders??
Ik kan nog niet zoveel zeggen over mijn cyclus want de miskraam is zaterdag pas 3 weken geleden. Het enige wat ik weet... normaal heb ik altijd exact op dag 14 mijn eisprong en 14 dagen later mijn menstruatie. Dit keer op dag 14 geen enkel signaal. Mogelijk gisteren dus vanwege de heftige steken links onderin mijn buik. Het zou kunnen dat dat mijn eisprong was maar die was dan wel een week later dan normaal en veeeel heftiger dan voor mijn zwangerschap, zonder de overige symptomen. Dus ik weet het niet. Daarvan uitgaande zou ik dan over 13 dagen ongesteld moeten worden, of niet. Dus dat wordt afwachten. Als mijn cyclus weer normaal is, zou ik eind volgende week alweer ongesteld moeten worden. Ik heb echt geen idee
Ik kan het verlies wel een plek geven, hoewel ik af en toe nog best even boos of verdrietig ben als ik bijvoorbeeld de echo zie. Ik voelde me juist zo gezegend dat ik zo snel zwanger was en me daar nooit druk over heb hoeven maken zoals vriendinnen om me heen, en nu is het inderdaad meer een ding geworden. Als ik nog ergens last van heb is het vooral frustratie: terug bij af, lichamelijk nog herstellende van alle buikpijn (vooral die cytotec 5 dagen lang, mijn hemel...), geen idee wat je lichaam gaat doen. Dat kan ik minder goed een plek geven en loslaten. Misschien heel stom. Maar het verlies had ik geen controle over en dat wil ik over mijn lichaam weer terug. Maar ik vrees dat ik me ook daarbij zal moeten neerleggen dat dat nu eenmaal niet kan.
Ik heb ook voor het eerst een ovulatietest gebruikt. Die was 2 dagen geleden (1e dag buikpijn) redelijk donker maar lichter dan de controlestreep. Gisteren (ernstige buikpijn) bijna niet meer. Ik had eigenlijk eerder moeten beginnen. Misschien is er wel een piek geweest voor de buikpijn begon, maar dat weet ik dus niet.
@River79: voelde je je eisprong voor je zwangerschap wel? Ik hoop dat je vandaag al iets meer weet!
Ik hou het toch liefst bij deze ene keer. Lijkt me een verschrikking om dat nog een keer mee te maken.@River79: Sorry vd trage reactie, drukke werkweek. Wat naar om te horen dat je het ook hebt meegemaakt. En ook rond 9 weken. Inmiddels op dag 31 al enig teken van menstruatie of iets anders??
Ik kan nog niet zoveel zeggen over mijn cyclus want de miskraam is zaterdag pas 3 weken geleden. Het enige wat ik weet... normaal heb ik altijd exact op dag 14 mijn eisprong en 14 dagen later mijn menstruatie. Dit keer op dag 14 geen enkel signaal. Mogelijk gisteren dus vanwege de heftige steken links onderin mijn buik. Het zou kunnen dat dat mijn eisprong was maar die was dan wel een week later dan normaal en veeeel heftiger dan voor mijn zwangerschap, zonder de overige symptomen. Dus ik weet het niet. Daarvan uitgaande zou ik dan over 13 dagen ongesteld moeten worden, of niet. Dus dat wordt afwachten. Als mijn cyclus weer normaal is, zou ik eind volgende week alweer ongesteld moeten worden. Ik heb echt geen idee
Ik kan het verlies wel een plek geven, hoewel ik af en toe nog best even boos of verdrietig ben als ik bijvoorbeeld de echo zie. Ik voelde me juist zo gezegend dat ik zo snel zwanger was en me daar nooit druk over heb hoeven maken zoals vriendinnen om me heen, en nu is het inderdaad meer een ding geworden. Als ik nog ergens last van heb is het vooral frustratie: terug bij af, lichamelijk nog herstellende van alle buikpijn (vooral die cytotec 5 dagen lang, mijn hemel...), geen idee wat je lichaam gaat doen. Dat kan ik minder goed een plek geven en loslaten. Misschien heel stom. Maar het verlies had ik geen controle over en dat wil ik over mijn lichaam weer terug. Maar ik vrees dat ik me ook daarbij zal moeten neerleggen dat dat nu eenmaal niet kan.
Ik heb ook voor het eerst een ovulatietest gebruikt. Die was 2 dagen geleden (1e dag buikpijn) redelijk donker maar lichter dan de controlestreep. Gisteren (ernstige buikpijn) bijna niet meer. Ik had eigenlijk eerder moeten beginnen. Misschien is er wel een piek geweest voor de buikpijn begon, maar dat weet ik dus niet.
@River79: voelde je je eisprong voor je zwangerschap wel? Ik hoop dat je vandaag al iets meer weet!
woensdag 2 april 2014 om 09:32
Hoi Dames, ik ben nieuw hier en voel sterk de behoefte om met lotgenoten te praten.
Ik heb een vroege miskraam gehad na 5,5 weken eind december. De week van mijn miskraam erg zwaar gehad. Vooral emotioneel. Vanaf het moment dat ik zwanger bleek (na 1 poging) toch onbewust de hele 40 weken al doordacht. Momenten bedacht waarop ik het heugelijke feit kon vertellen en hoe ik dat dan wilde doen.
We hebben het meteen aan onze ouders verteld omdat kerst naderde en ik, wanneer ik me beroerd zou voelen, gewoon op de bank zou kunnen liggen ipv het te verbergen. Iedereen was mega blij! Ik kreeg een baby-truitje en het werd allemaal nog 'echter'! We zouden een kindje krijgen! Hoe leuk!!
1e kerstdag kreeg ik een steek links onderin mijn buik met een uitloop tot aan mij knie. Mij werd verteld dat dat innestelingspijn was dus ik kon het beter verdragen. Na een uur met een kruik te hebben gezeten trok de pijn langzaam weg en mijn onbewuste stress ook. 's Nachts kwam de pijn helaas weer. Ik kon niet lopen en moest mijn man wakker maken voor een kruik. De pijn werd als maar erger. Ik begon me ernstige zorgen te maken maar sprak dit niet uit.
Halverwege 2e kerstdag begon ik te bloeden..... bruin weliswaar maar voor mij genoeg om in paniek te raken. Mijn zus zei dat het innestelingsbloeding kon zijn en ik moest me niet druk maken tot het helder rood bloed zou worden. Dit heb ik geprobeerd maar de angst bleef. We zijn naar huis gegaan en naar bed gegaan. De ochtend erna was het duidelijk. Ik verloor mega veel bloed!
Zo kan ik nog wel even doorschrijven maar dan wordt het wel een erg lang verhaal.
Dit alles is nu, 3 maanden geleden. Het gaat steeds iets beter maar kan er nog intens verdrietig om zijn. Elke maand hoop ik weer dat ik zwanger ben en ben ik 'schijn-zwanger'.
Maar wat ik het moeilijkste vind, is dat mijn vriendin ook een poging doet tot zwanger worden. Zij loopt nu een week en een dag over tijd. Ik gun het haar van harte maar zal er zoveel moeite mee hebben als ik met haar zwangerschap mee moet kijken terwijl de mijne abrupt is afgebroken.
Herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie hiermee om?
PS. sorry voor het lange verhaal...
Ik heb een vroege miskraam gehad na 5,5 weken eind december. De week van mijn miskraam erg zwaar gehad. Vooral emotioneel. Vanaf het moment dat ik zwanger bleek (na 1 poging) toch onbewust de hele 40 weken al doordacht. Momenten bedacht waarop ik het heugelijke feit kon vertellen en hoe ik dat dan wilde doen.
We hebben het meteen aan onze ouders verteld omdat kerst naderde en ik, wanneer ik me beroerd zou voelen, gewoon op de bank zou kunnen liggen ipv het te verbergen. Iedereen was mega blij! Ik kreeg een baby-truitje en het werd allemaal nog 'echter'! We zouden een kindje krijgen! Hoe leuk!!
1e kerstdag kreeg ik een steek links onderin mijn buik met een uitloop tot aan mij knie. Mij werd verteld dat dat innestelingspijn was dus ik kon het beter verdragen. Na een uur met een kruik te hebben gezeten trok de pijn langzaam weg en mijn onbewuste stress ook. 's Nachts kwam de pijn helaas weer. Ik kon niet lopen en moest mijn man wakker maken voor een kruik. De pijn werd als maar erger. Ik begon me ernstige zorgen te maken maar sprak dit niet uit.
Halverwege 2e kerstdag begon ik te bloeden..... bruin weliswaar maar voor mij genoeg om in paniek te raken. Mijn zus zei dat het innestelingsbloeding kon zijn en ik moest me niet druk maken tot het helder rood bloed zou worden. Dit heb ik geprobeerd maar de angst bleef. We zijn naar huis gegaan en naar bed gegaan. De ochtend erna was het duidelijk. Ik verloor mega veel bloed!
Zo kan ik nog wel even doorschrijven maar dan wordt het wel een erg lang verhaal.
Dit alles is nu, 3 maanden geleden. Het gaat steeds iets beter maar kan er nog intens verdrietig om zijn. Elke maand hoop ik weer dat ik zwanger ben en ben ik 'schijn-zwanger'.
Maar wat ik het moeilijkste vind, is dat mijn vriendin ook een poging doet tot zwanger worden. Zij loopt nu een week en een dag over tijd. Ik gun het haar van harte maar zal er zoveel moeite mee hebben als ik met haar zwangerschap mee moet kijken terwijl de mijne abrupt is afgebroken.
Herkennen jullie dit? Hoe gaan jullie hiermee om?
PS. sorry voor het lange verhaal...
