Opzien tegen bevalling (na sterrenkijker)

24-01-2022 06:05 51 berichten
Alle reacties Link kopieren
In maart ben ik uitgerekend van mijn tweede kindje. Mijn eerste bevalling duurde 33 uur en was ronduit verschrikkelijk. Mijn zoontje was sterrenkijker en heeft het destijds maar net overleefd. Ik heb altijd gezegd: dit nóóit meer, maar de wens voor een tweede bleek groter en ik dacht de nare ervaring goed verwerkt weggestopt te hebben. Maar naarmate de bevalling dichterbij komt word ik steeds angstiger. Hierdoor kom ik in aanmerking voor een keizersnede, maar natuurlijk bevallen kan ook. De keuze is aan mij.

Ik ben dus op zoek naar ervaringen: wie had ook een (lange) sterrenkijker bevalling bij de eerste en hoe verliep de tweede bevalling?
Alle reacties Link kopieren
Ik had een lastige eerste bevalling die eindigde in een spoedkeizersnee. Bij de tweede hebben we toen afspraken gemaakt over de "voortgang". Als het niet in een bepaald aantal uren tot punt x kwam, dan zou het een keizersnee worden. Misschien kun jij ook zulke afspraken maken?

En is vooraf te zien of het een sterrenkijker is?

Een keizersnee is een flinke operatie. Er zijn vrouwen die er fluitend uitkomen, maar ook vrouwen die er levenslang klachten aan overhouden.
Alle reacties Link kopieren
Zelfde meegemaakt. 1e bevalling (sterrenkijker) duurde ontzettend lang. Uiteindelijk een ruggenprik gehad, wat niet hielp. Daarna ook lang de tijd nodig gehad om bij te komen.
2e was wéér een sterrenkijker. Van te voren hadden ze gezegd dat die kans klein was, maar goed tijdens de bevalling kwamen ze er achter. Ik dacht dat ik gek werd toen. Maar een fantastische gynaecoloog kon het hoofdje nog wat draaien. Daarna toch nog een fijne bevalling gehad, waar ik met een goed gevoel op terug kijk. Deze bevalling heb ik geen medicatie gehad en uiteindelijk als heel goed ervaren.

Ik snap je angst helemaal. Angst werkt je lichaam tegen, dat zou in wel in mijn achterhoofd houden. Bij de tweede bevalling kreeg ik uiteindelijk het gevoel dat het goed ging komen en kreeg ik het vertrouwen in m'n lichaam terug.
Alle reacties Link kopieren
Eerste was een sterrenkijker die me 28 uur heeft gemarteld. Ook lang geen tweede aangedurfd uit angst voor herhaling.
Uiteindelijk heb ik bij de tweede maar 1 wee gehad (in 7 uur) die ik weg moest puffen en waren mijn persweeen zo sterk dat ze letterlijk over het matje heenvloog.
Twee uur later zat ik aan de ontbijttafel.
Alle reacties Link kopieren
Voorafgaand aan de eerste kende ik het hele begrip sterrenkijker niet. Ze hadden bij echo’s wel gezegd dat ze naar voren keek, maar niemand deed daar verder moeilijk over. Bevalling was een langdurige aangelegenheid, met bijna drie uur persen, flinke knip en vacuüm. Bij de tweede perste ik een keer, na 2 uur weeën, en ik voelde de baby zo ineens zakken. Terwijl ik dus maar heel zacht perste, omdat ik eerst even wilde ervaren hoe dat voelde. De wee erna werd ze geboren. Was een heel snelle bevalling dus, binnen 2,5 uur nadat ik aan het infuus ging was ze er.
Alle reacties Link kopieren
Mijn oudste was ook sterrenkijker. Ik had geen hele lange bevalling, maar ik vond de uitsluitingsfase een hel. Ik kon geen enkele wee opvangen en heb bijna alleen maar in paniek gegild. Hij was heel klein en ik denk dat dat mijn geluk geweest is. Het persen duurde een uur en een kwartier. Ik ben toen thuis bevallen. Na de bevalling heb ik er veel over gepraat en gehuild en het toen ook wel verwerkt. Ik heb er geen trauma aan over gehouden en keek er eigenlijk heel positief op terug.

De jongste was er met een half uur en de bevallingen waren niet te vergelijken. Ik heb amper pijn gehad tijdens die bevalling. Ik dacht ook lang dat ik nog niet aan het bevallen was, omdat ik op de pijn van de eerste bevalling zat te wachten. Pas toen ik dat voelde, zat ik op 10 cm en 3 minuten later was hij er. Iedere bevalling is gewoon heel anders.

Ik zou je angsten bespreken met je verloskundige. Zij maken dit veel vaker mee.
tinkeltje33 wijzigde dit bericht op 24-01-2022 11:05
1.54% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Hier was de 1e ook een sterrenkijker en de bevalling hels. Paniekrit naar het ziekenhuis in de auto van de verloskundige (sneller dan de ambulance), geen mogelijkheid meer tot een keizersnede en uiteindelijk een pompbevalling.

Bij nummer 2 (durfde pas na jaren weer) daarom al met 2 cm naar het ziekenhuis en aan het infuus zodat ik in geval van nood zo de operatiekamer in kon. Maar... binnen een uur ging ik van 2 naar 9 cm, zoon bleek ook een sterrenkijker (blinde paniek bij mij) maar draaide op het allerlaatste moment.
In 3 uur bevallen en op de dag na de bevalling stond ik alweer mijn haren te föhnen.
Wereld van verschil.

Ik denk dat nr 1 de weg al heeft vrijgemaakt :-)
Alle reacties Link kopieren
Oudste was een sterrenkijker en na 21 uren horror is ze met een keizersnede gehaald. M'n tweede lag niet sterrenkijker en die bevalling ging heel voorspoedig. Er was wel met de gyn afgesproken dat we niet weer 21 uren zouden 'aanmodderen'. Als er niet genoeg schot in de ontsluiting kwam, zou het weer een keizersnede worden. Maar dat was dus gelukkig niet nodig!
Alle reacties Link kopieren
MarijeMarije schreef:
24-01-2022 09:43
Ik had een lastige eerste bevalling die eindigde in een spoedkeizersnee. Bij de tweede hebben we toen afspraken gemaakt over de "voortgang". Als het niet in een bepaald aantal uren tot punt x kwam, dan zou het een keizersnee worden. Misschien kun jij ook zulke afspraken maken?

En is vooraf te zien of het een sterrenkijker is?

Een keizersnee is een flinke operatie. Er zijn vrouwen die er fluitend uitkomen, maar ook vrouwen die er levenslang klachten aan overhouden.
Zulke afspraken kan ik inderdaad ook maken hebben ze aangegeven. Maar mijn angst is dan dat het alsnog in een spoedkeizersnede eindigt op die manier (en dan heb ik liever een geplande keizersnede natuurlijk) of erger; dezelfde ervaring als de vorige keer. De kans is klein dat het weer een sterrenkijker is begreep ik, máár dit hebben ze vorige keer ook pas tijdens de bevalling opgemerkt. Mag ik vragen wat voor afspraken jij dan gemaakt had hierin?
Alle reacties Link kopieren
Lilili schreef:
24-01-2022 09:56
Zelfde meegemaakt. 1e bevalling (sterrenkijker) duurde ontzettend lang. Uiteindelijk een ruggenprik gehad, wat niet hielp. Daarna ook lang de tijd nodig gehad om bij te komen.
2e was wéér een sterrenkijker. Van te voren hadden ze gezegd dat die kans klein was, maar goed tijdens de bevalling kwamen ze er achter. Ik dacht dat ik gek werd toen. Maar een fantastische gynaecoloog kon het hoofdje nog wat draaien. Daarna toch nog een fijne bevalling gehad, waar ik met een goed gevoel op terug kijk. Deze bevalling heb ik geen medicatie gehad en uiteindelijk als heel goed ervaren.

Ik snap je angst helemaal. Angst werkt je lichaam tegen, dat zou in wel in mijn achterhoofd houden. Bij de tweede bevalling kreeg ik uiteindelijk het gevoel dat het goed ging komen en kreeg ik het vertrouwen in m'n lichaam terug.
Pfff dat is ook precies mijn angst! Wat ontzettend fijn dat jij alsnog een goede bevalling had op die manier.
Alle reacties Link kopieren
KamilleT schreef:
24-01-2022 10:56
Voorafgaand aan de eerste kende ik het hele begrip sterrenkijker niet. Ze hadden bij echo’s wel gezegd dat ze naar voren keek, maar niemand deed daar verder moeilijk over. Bevalling was een langdurige aangelegenheid, met bijna drie uur persen, flinke knip en vacuüm. Bij de tweede perste ik een keer, na 2 uur weeën, en ik voelde de baby zo ineens zakken. Terwijl ik dus maar heel zacht perste, omdat ik eerst even wilde ervaren hoe dat voelde. De wee erna werd ze geboren. Was een heel snelle bevalling dus, binnen 2,5 uur nadat ik aan het infuus ging was ze er.
Oef ja dat ging hier ook ongeveer zo. Wat geweldig dat je tweede bevalling zo vlot verliep. Dat geeft hoop haha. Ik heb zelf trouwens ook nooit persweeën gehad bij de eerste dus ik zou geeneens weten hoe dat voelt..
Alle reacties Link kopieren
Tinkeltje33: ja die angsten heb ik al wel besproken maar de keuze wordt ook bij mij gelaten. En de opties zijn een keizersnede of afspraken maken of het verloop (al weet ik niet zo goed wat ik daarin moet voorstellen)

Kolfdekolf: wat fijn dat hij alsnog gedraaid is op het laatste moment. Dat kan dus ook.
Duidelijk wel dat alle bevallingen anders verlopen en de eerste niet perse iets zegt over de tweede. Maar dat maakt de keus voor mij nu ook zo lastig vind ik
Alle reacties Link kopieren
Ik heb in dezelfde situatie gezeten. 1e bleek een sterrenkijker en heb een helse bevalling gehad (ruggeprik was ook niet mogelijk) die uiteindelijk leidde tot een keizersnede. Die keizersnede en de nasleep ervan vond ik allemaal wel meevallen, daarom neigde ik bij de 2e daar ook weer naar. Toch heb ik me laten overhalen tot een natuurlijke bevalling door een gyn die me erg geruststelde. Ik was wel bang, maar ging ervoor. En daar heb ik geen moment spijt van gehad!

Mijn tweede bevalling begon met wat weeën die niet heel pijnlijk waren, om 18:45 toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Daar nog steeds niet erg pijnlijke weeën, dus ik dacht dat dat nog wel zou komen. Maar opeens voldoende ontsluiting om te persen en binnen 2x persen was om 21:15 de baby er al. Geen knip, geen scheur, niks. Een uur later gingen we al naar huis en de dag erna kon ik alweer alles, letterlijk. Het was echt een eitje.

Je weet het natuurlijk nooit van tevoren, maar ik was enorm blij dat ik voor een natuurlijke bevalling ben gegaan.

Sterkte met de laatste maanden en de bevalling!
pamelacourson wijzigde dit bericht op 24-01-2022 11:31
3.07% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Mijn eerste was ook een sterrenkijker en ik was maanden kapot daarna. No fucking way dat ik het nog eens vaginaal uren ging proberen. De tweede werd ook een ks maar dan lekker veilig en rustig en happy :heart:
Vorige week bevallen van een sterrenkijker. Weeën begonnen om 4u in de nacht en om 11u bij de eerste controle zat ik al op 8cm. Snel naar het ziekenhuis gegaan, maar de ontsluiting stagneerde compleet. Verloskundige wilde me nog 2 uur laten afwachten (om 16u) maar ik kon helemaal niks meer, de weeën waren echt intens en ik had er de kracht niet meer voor. Gelukkig toen een volledige ruggenprik kunnen krijgen en toen was ik volledig zen. Ziekenhuis heeft het toen overgenomen en zagen al snel dat hij nog veel te hoog lag en dat het nog lang zou gaan duren. Wee versterkers gekregen maar daar voelde ik niks meer van. Rond 21u kreeg ik wat bloed bij de urine en baby was nog altijd niet gedraaid / ingedaald (wel inmiddels 10cm ontsluiting) en toen is besloten om hem met keizersnede te halen. Na de keizersnede nog een infectie gehad door het vruchtwater en die nacht amper kunnen ademhalen en flink veel pijn / koorts gehad. Na 3 dagen naar huis met een gezonde (en kleine!) baby. Uiteindelijk bleek mijn geboortekanaal ook erg klein te zijn dus als er ooit een tweede komt wordt het sowieso een keizersnede.

De ruggenprik heeft mij enorm geholpen. Zonder had ik niet geweten hoe ik het klaar had moeten spelen. Uiteindelijk was het een opluchting dat ik de persfase kon overslaan.
Alle reacties Link kopieren
Mijn 1e werd gehaald met 42 weken. Een sterrenkijker die tijdens het persen verder vast draaide. Na 2 uur persen lag hij te diep voor een spoedkeizersnede, maar kon er ook niet vaginaal uit. Nou niet echt prettige ervaring dus, vond t zeer traumatisch.

Eenmaal zwanger van de 2e heb ik dit ook direct besproken met de vk’s. Mijn angst werd serieus genomen en ik kreeg de regie. Een keizersnede wilde ik liever niet. Dus met 40 weken mocht ik naar zhuis om sowieso inleiding te plannen en extra liggingsecho. Kleine lag goed (geen sterrenkijken, diep ingedaald, dus was hoopvol) en is diezelfde nacht geboren. De aanloop was zwaar, pijnlijker weeen en ontsluiting vlotte niet. Conclusie; wederom een kind dat gedraaid was naar sterrenkijker, ik heb shot morfine gehad en moest op mijn zij liggen. 2 weeen op mijn zij later draaide ze goed (heeeel raar gevoel/zicht) en 20 minuten later is ze geboren. Zonder scheurtje, zonder ellende. Al met al een prachtige bevalling.

Door het regelmatig checken (mijn verzoek), shotje morfine en op mijn zij liggen heb ik dus uiteindelijk geen sterrenkijker gehad. Van 3 tot 5 cm duurde 5 uur, de laatste 5 cm kwamen in die 10 minuten dat ik op mijn zij lag.

Het hielp mij goed om deze afspraken duidelijk vooraf te hebben, bij onze derde zal het weer zo afgesproken worden. Grote kans dat deze weer tot sterrenkijker draait.


Succes met welke keuze je ook maakt!
Alle reacties Link kopieren
Luchtig schreef:
24-01-2022 11:19
Mijn eerste was ook een sterrenkijker en ik was maanden kapot daarna. No fucking way dat ik het nog eens vaginaal uren ging proberen. De tweede werd ook een ks maar dan lekker veilig en rustig en happy :heart:
Dit! Mijn 1e was een sterrenkijker, ben in totaal nog "maar" 7 uur bezig geweest. Maar dat nooit meer. Uiteindelijk toch een spoed-Ks

Over 5 weken krijg ik een geplande keizersnede, dat herstel komt wel goed...
Alle reacties Link kopieren
Alissavi schreef:
24-01-2022 11:06
Zulke afspraken kan ik inderdaad ook maken hebben ze aangegeven. Maar mijn angst is dan dat het alsnog in een spoedkeizersnede eindigt op die manier (en dan heb ik liever een geplande keizersnede natuurlijk) of erger; dezelfde ervaring als de vorige keer. De kans is klein dat het weer een sterrenkijker is begreep ik, máár dit hebben ze vorige keer ook pas tijdens de bevalling opgemerkt. Mag ik vragen wat voor afspraken jij dan gemaakt had hierin?
De afspraken waren vooral gericht op wat bij de 1e niet goed ging. Bij mij was dat het vorderen van de ontsluiting. Bij de eerste ging dat heel traag (ondanks infuus) en ging het met zoon helemaal niet goed, daarom moest hij met spoed gehaald worden. Die hele keizersnee was gewoon kut; een rottige dienstdoende gynaecoloog die een stuk placenta heeft laten zitten, veel bloed verloren, veel pijn erna.

Met mijn eigen gynaecoloog heb ik toen voor de 2e bevalling afspraken gemaakt over minimaal 1 cm ontsluiting per uur erbij. En mijn eigen verloskundige mocht erbij zijn, die ik echt vertrouwde. Ik werd ingeleid vanwege 42 weken zwanger, ontsluiting vorderde als een tierelier, maar jongste daalde pas in tijdens de bevalling en zijn hoofd lag verkeerd waardoor hij er nooit uit zou komen. Dat werd toen bij volledige ontsluiting alsnog een spoedkeizersnee, maar dat was een totaal ander verhaal. Echt, die 2e keizersnee heeft de eerste ervaring helemaal goed gemaakt. Een spoedkeizersnee hoeft echt niet minder fijn te zijn dan een geplande.

Je zou afspraken kunnen maken over vorderen van de ontsluiting, hoelang maximaal persen, of op welk moment je kijkt of je nog verder kunt. Ik denk dat een fijne gynaecoloog of verloskundige je hiermee op weg kan helpen. Bij mij scheelde het heel veel dat mijn eigen verloskundige erbij mocht zijn die ik echt vertrouwde. Uiteindelijk ging de ontsluiting zo snel, dat ze nog niet eens in het ziekenhuis was, maar we hadden wel een paar keer telefonisch contact.
Alle reacties Link kopieren
Alissavi schreef:
24-01-2022 11:09
Oef ja dat ging hier ook ongeveer zo. Wat geweldig dat je tweede bevalling zo vlot verliep. Dat geeft hoop haha. Ik heb zelf trouwens ook nooit persweeën gehad bij de eerste dus ik zou geeneens weten hoe dat voelt..
Bij de eerste geen persweeën inderdaad, maar ook bij de tweede heb ik niet ervaren hoe vrouwen dat beschrijven (persdrang). Wel heb ik bij de tweede gevoeld dat het hoofdje stond. Bij de eerste zei de arts dat ik door het branderige heen moest persen, maar er brandde helemaal niets. Mijn hele lichaam deed pijn, maar juist in dat gebied voelde ik vrij weinig. Dat branden merk je wel, als je het ervaart :)
Alle reacties Link kopieren
pamelacourson schreef:
24-01-2022 11:17
Ik heb in dezelfde situatie gezeten. 1e bleek een sterrenkijker en heb een helse bevalling gehad (ruggeprik was ook niet mogelijk) die uiteindelijk leidde tot een keizersnede. Die keizersnede en de nasleep ervan vond ik allemaal wel meevallen, daarom neigde ik bij de 2e daar ook weer naar. Toch heb ik me laten overhalen tot een natuurlijke bevalling door een gyn die me erg geruststelde. Ik was wel bang, maar ging ervoor. En daar heb ik geen moment spijt van gehad!

Mijn tweede bevalling begon met wat weeën die niet heel pijnlijk waren, om 18:45 toch maar naar het ziekenhuis gegaan. Daar nog steeds niet erg pijnlijke weeën, dus ik dacht dat dat nog wel zou komen. Maar opeens voldoende ontsluiting om te persen en binnen 2x persen was om 21:15 de baby er al. Geen knip, geen scheur, niks. Een uur later gingen we al naar huis en de dag erna kon ik alweer alles, letterlijk. Het was echt een eitje.

Je weet het natuurlijk nooit van tevoren, maar ik was enorm blij dat ik voor een natuurlijke bevalling ben gegaan.

Sterkte met de laatste maanden en de bevalling!
Dankjewel :heart: wat een fijne tweede ervaring. Duurde je eerste bevalling ook zo lang?
Alle reacties Link kopieren
Luchtig schreef:
24-01-2022 11:19
Mijn eerste was ook een sterrenkijker en ik was maanden kapot daarna. No fucking way dat ik het nog eens vaginaal uren ging proberen. De tweede werd ook een ks maar dan lekker veilig en rustig en happy :heart:
Fijn zeg. En hoe heb je het herstel na de keizersnede ervaren?
Alle reacties Link kopieren
Mila_70 schreef:
24-01-2022 11:32
Mijn 1e werd gehaald met 42 weken. Een sterrenkijker die tijdens het persen verder vast draaide. Na 2 uur persen lag hij te diep voor een spoedkeizersnede, maar kon er ook niet vaginaal uit. Nou niet echt prettige ervaring dus, vond t zeer traumatisch.

Eenmaal zwanger van de 2e heb ik dit ook direct besproken met de vk’s. Mijn angst werd serieus genomen en ik kreeg de regie. Een keizersnede wilde ik liever niet. Dus met 40 weken mocht ik naar zhuis om sowieso inleiding te plannen en extra liggingsecho. Kleine lag goed (geen sterrenkijken, diep ingedaald, dus was hoopvol) en is diezelfde nacht geboren. De aanloop was zwaar, pijnlijker weeen en ontsluiting vlotte niet. Conclusie; wederom een kind dat gedraaid was naar sterrenkijker, ik heb shot morfine gehad en moest op mijn zij liggen. 2 weeen op mijn zij later draaide ze goed (heeeel raar gevoel/zicht) en 20 minuten later is ze geboren. Zonder scheurtje, zonder ellende. Al met al een prachtige bevalling.

Door het regelmatig checken (mijn verzoek), shotje morfine en op mijn zij liggen heb ik dus uiteindelijk geen sterrenkijker gehad. Van 3 tot 5 cm duurde 5 uur, de laatste 5 cm kwamen in die 10 minuten dat ik op mijn zij lag.

Het hielp mij goed om deze afspraken duidelijk vooraf te hebben, bij onze derde zal het weer zo afgesproken worden. Grote kans dat deze weer tot sterrenkijker draait.


Succes met welke keuze je ook maakt!
Dankjewel :heart: heftig verhaal. Hier ongeveer net zo, een keizersnede had ook niet meer gekund. Wel op mijn zij gelegen maar dat hielp helaas niets. Fijn dat jouw kindje alsnog goed draaide. Was het anders wel een spoed keizersnede geworden?
Alle reacties Link kopieren
MarijeMarije schreef:
24-01-2022 11:48
De afspraken waren vooral gericht op wat bij de 1e niet goed ging. Bij mij was dat het vorderen van de ontsluiting. Bij de eerste ging dat heel traag (ondanks infuus) en ging het met zoon helemaal niet goed, daarom moest hij met spoed gehaald worden. Die hele keizersnee was gewoon kut; een rottige dienstdoende gynaecoloog die een stuk placenta heeft laten zitten, veel bloed verloren, veel pijn erna.

Met mijn eigen gynaecoloog heb ik toen voor de 2e bevalling afspraken gemaakt over minimaal 1 cm ontsluiting per uur erbij. En mijn eigen verloskundige mocht erbij zijn, die ik echt vertrouwde. Ik werd ingeleid vanwege 42 weken zwanger, ontsluiting vorderde als een tierelier, maar jongste daalde pas in tijdens de bevalling en zijn hoofd lag verkeerd waardoor hij er nooit uit zou komen. Dat werd toen bij volledige ontsluiting alsnog een spoedkeizersnee, maar dat was een totaal ander verhaal. Echt, die 2e keizersnee heeft de eerste ervaring helemaal goed gemaakt. Een spoedkeizersnee hoeft echt niet minder fijn te zijn dan een geplande.

Je zou afspraken kunnen maken over vorderen van de ontsluiting, hoelang maximaal persen, of op welk moment je kijkt of je nog verder kunt. Ik denk dat een fijne gynaecoloog of verloskundige je hiermee op weg kan helpen. Bij mij scheelde het heel veel dat mijn eigen verloskundige erbij mocht zijn die ik echt vertrouwde. Uiteindelijk ging de ontsluiting zo snel, dat ze nog niet eens in het ziekenhuis was, maar we hadden wel een paar keer telefonisch contact.
Dankjewel voor je tips. Dat ga ik inderdaad nog maar weer bespreken. Ik heb bij de vorige zeer lang moeten persen terwijl ik al geen kracht meer had. Het idee dat het dan alsnog een spoedkeizersnede zou worden vind ik wel heel eng. Daar hoor je toch vaak niet zulke fijne verhalen over helaas.
Alle reacties Link kopieren
Alissavi schreef:
24-01-2022 13:27
Dankjewel :heart: wat een fijne tweede ervaring. Duurde je eerste bevalling ook zo lang?
De eerste duurde ongeveer 16 uur, waarvan 2 uur persen en ondertussen proberen met tang en vacuümpomp. Ze kwamen er pas na uren en uren achter dat ze een sterrenkijker was :facepalm: Daarna dus nog een keizersnede omdat het minder goed met haar ging.

33 uur… dat is echt bizar lang, waarom hebben ze niet eerder ingegrepen? Ik vond het bij mij al veel te lang duren.
Alle reacties Link kopieren
KamilleT schreef:
24-01-2022 10:56
Voorafgaand aan de eerste kende ik het hele begrip sterrenkijker niet. Ze hadden bij echo’s wel gezegd dat ze naar voren keek, maar niemand deed daar verder moeilijk over. Bevalling was een langdurige aangelegenheid, met bijna drie uur persen, flinke knip en vacuüm. Bij de tweede perste ik een keer, na 2 uur weeën, en ik voelde de baby zo ineens zakken. Terwijl ik dus maar heel zacht perste, omdat ik eerst even wilde ervaren hoe dat voelde. De wee erna werd ze geboren. Was een heel snelle bevalling dus, binnen 2,5 uur nadat ik aan het infuus ging was ze er.
Ongeveer dit.
Een feest was het, die tweede bevalling.
Chocolade, altijd goed!

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven