Zwanger
alle pijlers
PCOS, behandeling zwaar?
maandag 4 februari 2013 om 16:57
Afgelopen vrijdag heeft de huisarts mij de uitslag vertelt van de echo die de gynaecoloog heeft gemaakt: PCOS.
Ivm kinderwens moet ik beslissen of ik behandeld wil worden met hormonen en met de vele bijbehorende ziekenhuisbezoeken of dat ik voorlopig afwacht of ik toch spontaan zwanger word. Gezien mijn leeftijd, 25 jaar, raadde de huisarts me aan daar goed over na te denken omdat nog weleens onderschat word hoe zwaar de behandelingen je kunnen vallen.
Dames met PCOS hoe ervaren jullie de behandelingen om zwanger te worden?
Ivm kinderwens moet ik beslissen of ik behandeld wil worden met hormonen en met de vele bijbehorende ziekenhuisbezoeken of dat ik voorlopig afwacht of ik toch spontaan zwanger word. Gezien mijn leeftijd, 25 jaar, raadde de huisarts me aan daar goed over na te denken omdat nog weleens onderschat word hoe zwaar de behandelingen je kunnen vallen.
Dames met PCOS hoe ervaren jullie de behandelingen om zwanger te worden?
maandag 4 februari 2013 om 17:03
maandag 4 februari 2013 om 17:15
Ik kreeg dezelfde diagnose in 2009. Ik was op dat moment iets jonger dan jij nu bent. Onze kinderwens was heel groot en wij besloten er voor te gaan op dat moment.
Inmiddels ben ik 8 maanden met Clomid verder, 11 keer een iui behandeling met Puregon, Pregnyl en een inseminatie.
In de bijna 4 jaar dat wij proberen heeft het ons 6 miskramen gebracht, waarvan men in het ziekenhuis de oorzaak heeft getracht te vinden, maar manlief en ik zijn beide gezond.
Eigenlijk heb ik er nooit zo'n moeite gehad met de behandelingen enzo, het zijn de miskramen die ervoor gezorgd hebben dat wij er mee gestopt zijn en onze toekomst anders invullen.
Inmiddels ben ik 8 maanden met Clomid verder, 11 keer een iui behandeling met Puregon, Pregnyl en een inseminatie.
In de bijna 4 jaar dat wij proberen heeft het ons 6 miskramen gebracht, waarvan men in het ziekenhuis de oorzaak heeft getracht te vinden, maar manlief en ik zijn beide gezond.
Eigenlijk heb ik er nooit zo'n moeite gehad met de behandelingen enzo, het zijn de miskramen die ervoor gezorgd hebben dat wij er mee gestopt zijn en onze toekomst anders invullen.
maandag 4 februari 2013 om 17:24
Voor mij heel zwaar. Van Clomid werd ik een heks en elke maand weer teleurstellingen maakte van mij een gebroken mens.
De verwachtingen, teleurstellingen, behandelingen, afspraken in het ziekenhuis. Je leven staat er 24/7 van in het teken.
Ik kon aan niks anders meer denken.
Ik heb 5 jaar in de medische molen gezeten en ben niet zwanger geraakt.
De verwachtingen, teleurstellingen, behandelingen, afspraken in het ziekenhuis. Je leven staat er 24/7 van in het teken.
Ik kon aan niks anders meer denken.
Ik heb 5 jaar in de medische molen gezeten en ben niet zwanger geraakt.
maandag 4 februari 2013 om 17:36
Hier ook PCOS, maar geen zwaar traject omdat ik gelijk de eerste cyclus met gebruik van Clomid (50 mg) zwanger was.
Ik heb wel een jaar voordat ik ging beginnen ervoor uitgetrokken om gezonder te worden. (sporten, voeding, acupunctuur, DCI vitamines) Er is een heel goed boek dat uitlegt wat PCOS is en hoe je het kunt verminderen. Wat niet wil zeggen dat zwanger worden dan de uitkomst is, maar ik vond het fijn om het idee te hebben er zelf iets aan te kunnen doen. En ik had het geluk zo supersnel zwanger te zijn.
Succes!
Ik heb wel een jaar voordat ik ging beginnen ervoor uitgetrokken om gezonder te worden. (sporten, voeding, acupunctuur, DCI vitamines) Er is een heel goed boek dat uitlegt wat PCOS is en hoe je het kunt verminderen. Wat niet wil zeggen dat zwanger worden dan de uitkomst is, maar ik vond het fijn om het idee te hebben er zelf iets aan te kunnen doen. En ik had het geluk zo supersnel zwanger te zijn.
Succes!
maandag 4 februari 2013 om 17:46
Het traject is zeker heel zwaar, maar wat het denk ik zo zwaar maakt is de onzekerheid dat je niet weet of het gaat lukken. Ik ben na 3 jaar bij de 8e IUI zwanger geraakt. Dat is helaas een miskraam geworden. Daarna ben ik geheel onverwachts spontaan zwanger geworden. Toen wij voor de nacontrole van de curettage kwamen, bleek ik alweer 6 weken zwanger.
Ik snap dat de keuze heel moeilijk is, maar ik zou kijken naar hoe groot de kans is dat het spontaan zou lukken. Ik zelf heb een cyclus van 6 maanden, en daardoor helemaal geen eisprong. Dus de kans dat ik spontaan zwanger wordt is zo goed als nul. Op die ene keer na dan! Heel veel sterkte met het maken van een beslissing.
Ik snap dat de keuze heel moeilijk is, maar ik zou kijken naar hoe groot de kans is dat het spontaan zou lukken. Ik zelf heb een cyclus van 6 maanden, en daardoor helemaal geen eisprong. Dus de kans dat ik spontaan zwanger wordt is zo goed als nul. Op die ene keer na dan! Heel veel sterkte met het maken van een beslissing.
maandag 4 februari 2013 om 17:57
@Jojo: zijn jullie al bezig om proberen een kindje te krijgen en is de echo daarom gemaakt?
Ik vraag dat omdat ik (om een andere reden) op mijn 25ste een echo van mijn eierstokken kreeg: uitslag passend bij PCOS.
Verbaasde mij niet want ik heb altijd al een zeer onregelmatige cyclus gehad. Op dat moment geen (actieve) kinderwens en de gynaecoloog raadde mij aan het in de toekomst eerst 6 maanden te proberen. Als het niet zou lukken dan was ik meteen welkom bij de gynaecoloog. Op mijn 27ste wilden en ik en mijn partner kinderen. En gelukkig ben ik zonder problemen vlot zwanger geraakt; ik ben nu zwanger van mijn derde kindje. Kortom, de echo hoeft niet alles te zeggen, tenzij jullie natuurlijk al lang aan het proberen zijn.
Al besef ik wel dat ik heel erg veel geluk heb gehad...zeker als ik de verhalen van de posters hierboven lees...enorm verdrietig...een hele dikke knuffel voor jullie.
Ik vraag dat omdat ik (om een andere reden) op mijn 25ste een echo van mijn eierstokken kreeg: uitslag passend bij PCOS.
Verbaasde mij niet want ik heb altijd al een zeer onregelmatige cyclus gehad. Op dat moment geen (actieve) kinderwens en de gynaecoloog raadde mij aan het in de toekomst eerst 6 maanden te proberen. Als het niet zou lukken dan was ik meteen welkom bij de gynaecoloog. Op mijn 27ste wilden en ik en mijn partner kinderen. En gelukkig ben ik zonder problemen vlot zwanger geraakt; ik ben nu zwanger van mijn derde kindje. Kortom, de echo hoeft niet alles te zeggen, tenzij jullie natuurlijk al lang aan het proberen zijn.
Al besef ik wel dat ik heel erg veel geluk heb gehad...zeker als ik de verhalen van de posters hierboven lees...enorm verdrietig...een hele dikke knuffel voor jullie.
maandag 4 februari 2013 om 18:04
Ik ben ook 25. We zijn mei vorig jaar met de pil gestopt maar ik werd niet ongesteld. Inmiddels heb ik 4 rondes clomid gehad, de hoogste dosis van 150mg sloeg gelukkig aan.
Ik merk weinig van de clomid gelukkig. Hetgene wat ik zwaar vind zijn de teleurstellingen steeds weer en in mijn omgeving zijn redelijk wat mensen in verwachting dus ook dat vind ik wel eens zwaar (ik gun het ze absoluut hoor maar wil zelf ook graag en door er steeds zo mee bezig te zijn, de ziekenhuisbezoeken etc. maken het wel intensief en soms zwaar).
Ik zou zelf niet te lang afwachten maar het is net hoe groot je wens ook is.
Ik merk weinig van de clomid gelukkig. Hetgene wat ik zwaar vind zijn de teleurstellingen steeds weer en in mijn omgeving zijn redelijk wat mensen in verwachting dus ook dat vind ik wel eens zwaar (ik gun het ze absoluut hoor maar wil zelf ook graag en door er steeds zo mee bezig te zijn, de ziekenhuisbezoeken etc. maken het wel intensief en soms zwaar).
Ik zou zelf niet te lang afwachten maar het is net hoe groot je wens ook is.
maandag 4 februari 2013 om 18:13
Wat vervelend voor jullie! Geen leuk nieuws om te krijgen.
Zelf heb ik ook PCOS. En, ik vond het gehele traject eigenlijk best zwaar als ik eerlijk ben. Lichamelijk had ik weinig klachten van de 50 mg Clomid. Ik was een beetje uit mijn doen en had soms pijn in mijn buik ervan. Maar wat voor mij het traject zwaar maakte was de onzekerheid. Gaat het ooit lukken. En je bent zo bezig met het proberen zwanger te worden dat het veel impact heeft op je leven. En er niet mee bezig zijn lukt niet. Je moet op bepaalde dagen de medicijnen slikken, op andere dagen bloedprikken op bepaalde dagen sex hebben.
Ik vond het ook best zwaar door de vele bezoeken aan het ziekenhuis. Het bloedprikken, de gesprekken, de onderzoeken etc.
Zelf heb ik ook PCOS. En, ik vond het gehele traject eigenlijk best zwaar als ik eerlijk ben. Lichamelijk had ik weinig klachten van de 50 mg Clomid. Ik was een beetje uit mijn doen en had soms pijn in mijn buik ervan. Maar wat voor mij het traject zwaar maakte was de onzekerheid. Gaat het ooit lukken. En je bent zo bezig met het proberen zwanger te worden dat het veel impact heeft op je leven. En er niet mee bezig zijn lukt niet. Je moet op bepaalde dagen de medicijnen slikken, op andere dagen bloedprikken op bepaalde dagen sex hebben.
Ik vond het ook best zwaar door de vele bezoeken aan het ziekenhuis. Het bloedprikken, de gesprekken, de onderzoeken etc.
maandag 4 februari 2013 om 18:42
Wat tot voor jullie!
Menstrueer (en dus ovuleer) je zelf nog wel af en toe? Dan zou ik liever zelf nog even proberen. Het traject is mij ook flink tegengevallen en je kunt er niet niet mee bezig zijn door alle ziekenhuis bezoeken enzo.
Je klinkt niet overtuigd dat je NU wilt beginnen. Ik zou ook wachten tot je die motivatie hebt.
Menstrueer (en dus ovuleer) je zelf nog wel af en toe? Dan zou ik liever zelf nog even proberen. Het traject is mij ook flink tegengevallen en je kunt er niet niet mee bezig zijn door alle ziekenhuis bezoeken enzo.
Je klinkt niet overtuigd dat je NU wilt beginnen. Ik zou ook wachten tot je die motivatie hebt.
maandag 4 februari 2013 om 18:47
Bedankt dat jullie je ervaringen willen delen! Hoe vervelend die voor velen ook zijn.
Dat je niet weet hoe lang het gaat duren is inderdaad een reden voor mij, ondanks dat ik nog vrij jong ben, om er niet te lang mee te willen wachten.
De klachten vallen mee. Eigenlijk alleen acne en uitblijvende menstruatie. Nu ruim een half jaar niet ongesteld geweest na het stoppen van de pil ivm kinderwens.
De kans dat het spontaan gaat gebeuren is hierdoor denk ik erg klein. Dus ik neig er toch wel naar aan de behandelingen te beginnen.
Als er nog meer ervaringen zijn hoor ik die graag. Bedankt!
Dat je niet weet hoe lang het gaat duren is inderdaad een reden voor mij, ondanks dat ik nog vrij jong ben, om er niet te lang mee te willen wachten.
De klachten vallen mee. Eigenlijk alleen acne en uitblijvende menstruatie. Nu ruim een half jaar niet ongesteld geweest na het stoppen van de pil ivm kinderwens.
De kans dat het spontaan gaat gebeuren is hierdoor denk ik erg klein. Dus ik neig er toch wel naar aan de behandelingen te beginnen.
Als er nog meer ervaringen zijn hoor ik die graag. Bedankt!
maandag 4 februari 2013 om 18:50
maandag 4 februari 2013 om 18:57
Op mijn werk weten ze het nog niet. De bezoeken heb ik tot nu toe bijna altijd buiten werktijd kunnen doen. 2 keer niet, toen aangegeven dat ik naar de dokter mo3st. Een hele tijd hebben we het voor ons gehouden, nouja er wisten 3 vriendinnen van af maar sprak hen ook weer niet zo vaak. Pas sinds november ofzo weten mijn zus en ouders er van. Dat is wel heel fijn.
maandag 4 februari 2013 om 19:13
Wij hebben het volledig "out in the open" gedaan, toen de behandeling ons zwaar begon te vallen. Dat was eigenlijk al vrij snel en we hebben nooit spijt gehad van die beslissing om open te zijn.
Als je echt al een half jaar niet gemenstrueerd hebt, zou ik denk ik wel willen beginnen.. De kans dat het vanzelf lukt is dan zo klein.. Maar even een maandje nemen om te bedenken wat je wilt, kan geen kwaad! Hoewel ook in die tijd de "gaat het ooit likken?" angst gewoon doorgaat.
Als je echt al een half jaar niet gemenstrueerd hebt, zou ik denk ik wel willen beginnen.. De kans dat het vanzelf lukt is dan zo klein.. Maar even een maandje nemen om te bedenken wat je wilt, kan geen kwaad! Hoewel ook in die tijd de "gaat het ooit likken?" angst gewoon doorgaat.
maandag 4 februari 2013 om 20:43
Bij ons was iedereen vrijwel meteen op de hoogte van wat er aan de hand was. Ik kreeg het niet voor elkaar om de afspraken buiten werktijd in te plannen omdat ik in de periode van behandelingen gemiddeld drie keer in de week naar het ziekenhuishuis moest voor follikelmetingen.
Probeer vooral te doen wat voor jullie goed voelt, en laat je niet beïnvloeden door domme opmerkingen die je misschien krijgt.
(Mijn baas vond bijvoorbeeld dat ik alle afspraken die ik moest door de behandelingen maar moest afnemen van mijn vakantiedagen, gezien het mijn eigen keuze was om kinderen 'te willen' )
Heel veel suc6, ik hoop dat het snel raak zal zijn voor jullie. Ik duim iig voor je!
Probeer vooral te doen wat voor jullie goed voelt, en laat je niet beïnvloeden door domme opmerkingen die je misschien krijgt.
(Mijn baas vond bijvoorbeeld dat ik alle afspraken die ik moest door de behandelingen maar moest afnemen van mijn vakantiedagen, gezien het mijn eigen keuze was om kinderen 'te willen' )
Heel veel suc6, ik hoop dat het snel raak zal zijn voor jullie. Ik duim iig voor je!
maandag 4 februari 2013 om 20:54
quote:Friezin71 schreef op 04 februari 2013 @ 17:36:
Er is een heel goed boek dat uitlegt wat PCOS is en hoe je het kunt verminderen.
Ik wilde dit boek hier net komen posten. Ik heb hier veel aan gehad.
Wat betreft het traject: nee, vond het totaal niet zwaar.
Nou ja... Wij waren op ICSI aangewezen vanwege de zeer slechte kwaliteit van het zaad van mijn man. Was er bij hem niets aan de hand geweest, dan was er zelfs niet echt een behandeling geweest.
Ik had een BMI van 28 toen er PCOS geconstateerd werd. Ik heb mijn levensstijl aangepast en ben (met behulp van het eerder genoemde boek) op mijn eten gaan letten. Na de eerste 4 kilo afvallen (van de 8 a 9 totaal) kwam mijn cyclus terug. Die werd weer helemaal regelmatig, en ik heb meerdere terugplaatsingen in eigen cyclus gehad.
De ICSI was behoorlijk pittig, maar de reden dat ik die moest ondergaan was dus vanwege mijn man, en niet vanwege de PCOS.
Er is een heel goed boek dat uitlegt wat PCOS is en hoe je het kunt verminderen.
Ik wilde dit boek hier net komen posten. Ik heb hier veel aan gehad.
Wat betreft het traject: nee, vond het totaal niet zwaar.
Nou ja... Wij waren op ICSI aangewezen vanwege de zeer slechte kwaliteit van het zaad van mijn man. Was er bij hem niets aan de hand geweest, dan was er zelfs niet echt een behandeling geweest.
Ik had een BMI van 28 toen er PCOS geconstateerd werd. Ik heb mijn levensstijl aangepast en ben (met behulp van het eerder genoemde boek) op mijn eten gaan letten. Na de eerste 4 kilo afvallen (van de 8 a 9 totaal) kwam mijn cyclus terug. Die werd weer helemaal regelmatig, en ik heb meerdere terugplaatsingen in eigen cyclus gehad.
De ICSI was behoorlijk pittig, maar de reden dat ik die moest ondergaan was dus vanwege mijn man, en niet vanwege de PCOS.
