Zwanger
alle pijlers
Per ongeluk zwanger, wie is de vader?
vrijdag 20 mei 2011 om 20:50
Ik bezwijk op dit moment zowat aan een panic-attack.
5 minuten geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Dit is absoluut niet de bedoeling. Wat het nog erger maakt is dat ik niet weet wie de vader is. Ik heb ook geen idee hoelang ik al zwanger ben, aangezien ik de pil altijd doorslik en mijn laatste menstruatie al een paar maanden geleden heeft plaatsgevonden.
Ik ben 24 jaar en heb geen relatie. Mijn vrijgezelle studentenleven is al een tijdje erg wild en ik heb meerdere bedpartners in korte tijd gehad. Ik slik al jaren trouw de pil, maar blijkbaar is er iets misgegaan.
Weet nu echt even niet wat ik moet doen. Het liefst zou ik een ticket boeken naar ver weg, verdwijnen en nooit meer terugkomen, maar dat kan natuurlijk niet.
Ik ben dol op kinderen en wil ze heel graag, maar niet nu.. en niet op deze manier. Een kind moet toch op zijn minst kunnen weten wie de vader is?! Wat voel ik me dom dom dom!! Stomme trut die ik ben..
Heb het nog niet aan iemand verteld, ook niet dat ik me zorgen maakte. Hoe ga ik dit in godsnaam aanpakken? En die mannen..wat ga ik zeggen? Een aantal ken ik goed en kom ik regelmatig tegen. Ik zie het al voor me: Hoi ja hoe is het? Goh ehh ik moet wat vertellen.. ik ben zwanger en jij zou wel eens de vader kunnen zijn, maar dat weet ik ook niet zeker.
Abortus is niet echt een optie, ik kan me niet voorstellen dat ik dat ooit zou doen. En wat ik me net bedenk, ik heb al die tijd gewoon alcohol gebruikt en zelfs laatst nog xtc, wat heb ik dat kind aangedaan?!
Wat een zooitje heb ik ervan gemaakt, ik kan wel janken.
Ik moest mijn verhaal even kwijt om niet gillend gek te worden. Dit was het wel even.
Nu maar naar vriendin één om het te gaan vertellen.
(Ik zet het er maar even onder: ik ben gaan testen omdat ik al een paar weken menstruatie achtige kramp in mijn onderbuik heb, dacht eerst aan een soa dus heb me laten testen (dit doe ik sowieso zeer regelmatig) maar dat was het niet, dus toen een zwangerschapstest gedaan.)
5 minuten geleden ben ik erachter gekomen dat ik zwanger ben. Dit is absoluut niet de bedoeling. Wat het nog erger maakt is dat ik niet weet wie de vader is. Ik heb ook geen idee hoelang ik al zwanger ben, aangezien ik de pil altijd doorslik en mijn laatste menstruatie al een paar maanden geleden heeft plaatsgevonden.
Ik ben 24 jaar en heb geen relatie. Mijn vrijgezelle studentenleven is al een tijdje erg wild en ik heb meerdere bedpartners in korte tijd gehad. Ik slik al jaren trouw de pil, maar blijkbaar is er iets misgegaan.
Weet nu echt even niet wat ik moet doen. Het liefst zou ik een ticket boeken naar ver weg, verdwijnen en nooit meer terugkomen, maar dat kan natuurlijk niet.
Ik ben dol op kinderen en wil ze heel graag, maar niet nu.. en niet op deze manier. Een kind moet toch op zijn minst kunnen weten wie de vader is?! Wat voel ik me dom dom dom!! Stomme trut die ik ben..
Heb het nog niet aan iemand verteld, ook niet dat ik me zorgen maakte. Hoe ga ik dit in godsnaam aanpakken? En die mannen..wat ga ik zeggen? Een aantal ken ik goed en kom ik regelmatig tegen. Ik zie het al voor me: Hoi ja hoe is het? Goh ehh ik moet wat vertellen.. ik ben zwanger en jij zou wel eens de vader kunnen zijn, maar dat weet ik ook niet zeker.
Abortus is niet echt een optie, ik kan me niet voorstellen dat ik dat ooit zou doen. En wat ik me net bedenk, ik heb al die tijd gewoon alcohol gebruikt en zelfs laatst nog xtc, wat heb ik dat kind aangedaan?!
Wat een zooitje heb ik ervan gemaakt, ik kan wel janken.
Ik moest mijn verhaal even kwijt om niet gillend gek te worden. Dit was het wel even.
Nu maar naar vriendin één om het te gaan vertellen.
(Ik zet het er maar even onder: ik ben gaan testen omdat ik al een paar weken menstruatie achtige kramp in mijn onderbuik heb, dacht eerst aan een soa dus heb me laten testen (dit doe ik sowieso zeer regelmatig) maar dat was het niet, dus toen een zwangerschapstest gedaan.)
maandag 15 augustus 2011 om 09:09
Goedemorgen Hima,
ik ben benieuwd hoe de relatie met de vader gaat verlopen, weet je of hij ook iets van die gevoelens voor jou heeft? Zijn je ouders inmiddels al een beetje bijgedraaid?
Sorry ik kom steeds met van die vragen, maar ik leef gewoon enorm met je mee!
Wel super dat je nog lekker gaat kamperen en feesten, nog even genieten van de 'vrijheid'!
ik ben benieuwd hoe de relatie met de vader gaat verlopen, weet je of hij ook iets van die gevoelens voor jou heeft? Zijn je ouders inmiddels al een beetje bijgedraaid?
Sorry ik kom steeds met van die vragen, maar ik leef gewoon enorm met je mee!
Wel super dat je nog lekker gaat kamperen en feesten, nog even genieten van de 'vrijheid'!
This is not kosher!
maandag 15 augustus 2011 om 13:24
Heey Welhello!
Geeft niet hoor, die vragen leuk juist dat je met me meeleeft! Vind het ook leuk om erover te praten dus het is prima.
Ik weet niet zo goed hoe de relatie met de vader gaat verlopen. Ben een beetje in de war over mijn gevoelens en weet ook niet hoe hij er in staat. Ik denk dat ik het laat rusten, tot dat ik zeker weet of mijn gevoelens oprecht zijn of dat ik ze alleen heb door de hormonen en deze situatie. Als ik oprecht gevoelens voor hem heb moet ik dat natuurlijk wel bespreekbaar maken, maar tot die tijd is het wel even goed zo. Morgen vertrekken we met een groepje naar een festival in het buitenland, daar slapen we samen op een kamer (is geen kampeerfestival), misschien dat dat wat duidelijkheid biedt, als we een paar dagen zo dicht bij elkaar zijn.
Mijn ouders heb ik niet heel veel meer gezien en gesproken, maar inmiddels hebben ze zich er wel bij neergelegd dat zij opa en oma gaan worden. Ze zien wel dat het met mij goed gaat en dat ik zelf tevreden ben over hoe ik omga met deze situatie. Er zijn veel dingen die ik anders doe dan hoe zij ze zouden willen zien en dat vinden ze niet leuk, vooral mijn moeder niet. Daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Het is jammer, maar misschien draait het nog bij. Ik heb gezegd dat ik open sta voor een gesprek maar dat het van hun kant moet komen.
Mijn vader is wel iets meer bijgedraaid, hij wil graag dat het contact goed wordt en dat ze straks een goede relatie op kunnen bouwen met dit kindje. We zien wel hoe het loopt, kan me er niet heel druk om maken eigenlijk.
Nu maar eventjes buiten genieten van het zonnetje, voor 'ie weer weg is!
Geeft niet hoor, die vragen leuk juist dat je met me meeleeft! Vind het ook leuk om erover te praten dus het is prima.
Ik weet niet zo goed hoe de relatie met de vader gaat verlopen. Ben een beetje in de war over mijn gevoelens en weet ook niet hoe hij er in staat. Ik denk dat ik het laat rusten, tot dat ik zeker weet of mijn gevoelens oprecht zijn of dat ik ze alleen heb door de hormonen en deze situatie. Als ik oprecht gevoelens voor hem heb moet ik dat natuurlijk wel bespreekbaar maken, maar tot die tijd is het wel even goed zo. Morgen vertrekken we met een groepje naar een festival in het buitenland, daar slapen we samen op een kamer (is geen kampeerfestival), misschien dat dat wat duidelijkheid biedt, als we een paar dagen zo dicht bij elkaar zijn.
Mijn ouders heb ik niet heel veel meer gezien en gesproken, maar inmiddels hebben ze zich er wel bij neergelegd dat zij opa en oma gaan worden. Ze zien wel dat het met mij goed gaat en dat ik zelf tevreden ben over hoe ik omga met deze situatie. Er zijn veel dingen die ik anders doe dan hoe zij ze zouden willen zien en dat vinden ze niet leuk, vooral mijn moeder niet. Daar heb ik me inmiddels bij neergelegd. Het is jammer, maar misschien draait het nog bij. Ik heb gezegd dat ik open sta voor een gesprek maar dat het van hun kant moet komen.
Mijn vader is wel iets meer bijgedraaid, hij wil graag dat het contact goed wordt en dat ze straks een goede relatie op kunnen bouwen met dit kindje. We zien wel hoe het loopt, kan me er niet heel druk om maken eigenlijk.
Nu maar eventjes buiten genieten van het zonnetje, voor 'ie weer weg is!
maandag 15 augustus 2011 om 21:21
Hima, ik kwam weer even spieken, hoe het met je gaat.
En wat klink je goed! Zo anders dan je openings topic...
Lekker genieten van je buik, het kindje erin die nu nog lekker alleen van jou is, die jij alleen voelt, voedt en beschermd.
Heel veel geluk en we houden je in de gaten hier!
veel plezier met t festival!
En wat klink je goed! Zo anders dan je openings topic...
Lekker genieten van je buik, het kindje erin die nu nog lekker alleen van jou is, die jij alleen voelt, voedt en beschermd.
Heel veel geluk en we houden je in de gaten hier!
veel plezier met t festival!
dinsdag 16 augustus 2011 om 10:47
@Him
Nee, ik zit niet in een aparte situatie en behalve 1 stel heeft de rest heel erg enthousiast gereageerd. Ik weet ook niet wat hun reactie zo `lauw` maakte... Het was heel vreemd en misschien ook wel op een verkeerd moment verteld (hoewel er niet direct een aanleiding voor was om dat aan te nemen). Het was echt zo raar: `Oh, nou... Gefeliciteerd, tja, leuk voor jullie. Oke, we moeten nu weg, oke?` En verder niets. Nu verwacht ik echt niet van iedereen dat ze een gat in de lucht springen maar een beetje enthousiasme is toch niet teveel gevraagd? Ik weet dat ze zelf geen kinderen willen dus een soort `jaloezie` kan het ook niet zijn. Maar als gezegd, de rest was en is, erg enthousiast en meelevend hoor!
Ik herinner me nu inderdaad dat je erover geschreven had, of het een jongetje of meisje zou worden en dat jullie beiden een ander voorgevoel hadden op dat moment. Ik vind het altijd erg knap als iemand tot de daadwerkelijke geboorte kan wachten op de uitslag. Hoewel ik ook de charme daarvan begrijp kan ik echt het geduld niet opbrengen, ben de weken aan het aftellen naar de 20-weken echo, hahaha. Qua namen wil het hier nog niet echt vlotten, we vinden vooral veel jongensnamen leuk, voor meisjes vinden we het gauw wat ordinair klinken, heel vreemd.
Het gekke is ook dat we voor de inrichting van de babykamer vooral inspiratie hebben voor een meisje... Tja, zo schiet het niet erg op natuurlijk...
Knap dat je zo nuchter tegen de relatie met je ouders aan kunt kijken, mijn indruk is dat je daar erg goed mee omgaat.
Veel plezier op het festival en uiteraard hoor ik graag hoe het geweest is en of er nog duidelijkheid in je gevoelens naar de papa is gekomen.
Nee, ik zit niet in een aparte situatie en behalve 1 stel heeft de rest heel erg enthousiast gereageerd. Ik weet ook niet wat hun reactie zo `lauw` maakte... Het was heel vreemd en misschien ook wel op een verkeerd moment verteld (hoewel er niet direct een aanleiding voor was om dat aan te nemen). Het was echt zo raar: `Oh, nou... Gefeliciteerd, tja, leuk voor jullie. Oke, we moeten nu weg, oke?` En verder niets. Nu verwacht ik echt niet van iedereen dat ze een gat in de lucht springen maar een beetje enthousiasme is toch niet teveel gevraagd? Ik weet dat ze zelf geen kinderen willen dus een soort `jaloezie` kan het ook niet zijn. Maar als gezegd, de rest was en is, erg enthousiast en meelevend hoor!
Ik herinner me nu inderdaad dat je erover geschreven had, of het een jongetje of meisje zou worden en dat jullie beiden een ander voorgevoel hadden op dat moment. Ik vind het altijd erg knap als iemand tot de daadwerkelijke geboorte kan wachten op de uitslag. Hoewel ik ook de charme daarvan begrijp kan ik echt het geduld niet opbrengen, ben de weken aan het aftellen naar de 20-weken echo, hahaha. Qua namen wil het hier nog niet echt vlotten, we vinden vooral veel jongensnamen leuk, voor meisjes vinden we het gauw wat ordinair klinken, heel vreemd.
Het gekke is ook dat we voor de inrichting van de babykamer vooral inspiratie hebben voor een meisje... Tja, zo schiet het niet erg op natuurlijk...
Knap dat je zo nuchter tegen de relatie met je ouders aan kunt kijken, mijn indruk is dat je daar erg goed mee omgaat.
Veel plezier op het festival en uiteraard hoor ik graag hoe het geweest is en of er nog duidelijkheid in je gevoelens naar de papa is gekomen.
dinsdag 16 augustus 2011 om 20:33
Hier (nog)een stille meelezer
Wil even zeggen, dat ik vind dat je het super aanpakt allemaal !
En ook hier, nog een romanticus ... wie weet ... en ze leefden nog lang en gelukkig *zucht*
Succes met alles en voor nu, geniet er maar lekker van !
Van je 'vrije' leven (lekker nog ff een festival pakken) én het zwanger zijn.
Straks is het ook genieten, maar op een andere manier !
Wil even zeggen, dat ik vind dat je het super aanpakt allemaal !
En ook hier, nog een romanticus ... wie weet ... en ze leefden nog lang en gelukkig *zucht*
Succes met alles en voor nu, geniet er maar lekker van !
Van je 'vrije' leven (lekker nog ff een festival pakken) én het zwanger zijn.
Straks is het ook genieten, maar op een andere manier !
dinsdag 16 augustus 2011 om 21:37
@himareable
ik heb je verhaal "even" gelezen en vind het erg volwassen en knap hoe je met de situatie om gaat. Ik ben blij voor je dat het contact met vader ook goed is gebleven en hoop dat het nog wat wordt tussen jullie!
Heb je trouwens helemaal geen last gehad van zwangerschapskwaaltjes, buiten af en toe moe zijn?
Heel veel sterkte en succes de komende maanden!
ik heb je verhaal "even" gelezen en vind het erg volwassen en knap hoe je met de situatie om gaat. Ik ben blij voor je dat het contact met vader ook goed is gebleven en hoop dat het nog wat wordt tussen jullie!
Heb je trouwens helemaal geen last gehad van zwangerschapskwaaltjes, buiten af en toe moe zijn?
Heel veel sterkte en succes de komende maanden!
donderdag 18 augustus 2011 om 19:57
Him! Hier een stille meelezert. Hoor net op de televisie dat er noodweer is op Pukkelpop (helaas zijn ook doden gevallen). Het stond mij bij dat jij dit weekend in het buitenland naar een festival zou gaan. Ik hoop dat je daar niet bent en dat je nog even een berichtje achterlaat dat alles oké met je is.
donderdag 18 augustus 2011 om 22:33
@Quacker Nouja, nu achteraf, kan ik mij zo bedenken dat mijn bericht enigszins sensatiebelust over kan komen. Dit is/was echter niet de bedoeling. TO en ik zijn omstreeks dezelfde periode achtergekomen dat wij zwanger zijn. Ik weet niet, voel mij wel enigszins verbonden omdat ik haar vragen en verhaal (gedeeltelijk) herken. Ik ben/was gewoon oprecht bezorgd, maar ga ervan uit dat alles oké is. Dus ja ik kan iets bij voorstellen bij de opmerking van faalhaas.
woensdag 24 augustus 2011 om 15:20
Hoi!
Ik was niet op Pukkelpop! Gelukkig maar zeg, wat een vreselijke gebeurtenis daar
Was op een klein festivalletje in Servië en daarna nog paar daagjes blijven hangen, het was heerlijk. Het weer is daar een stuk beter dan hier sommige dagen zelfs absurd heet, had van mij ook weer niet gehoeven.
En wat is hier gebeurd? Wat had faalhaas gezegd? Jammer dat het bericht weg is, ben wel nieuwsgierig
Verder bedankt voor alle lieve berichtjes
@xnicki, heb nergens echt last van nee. Wel af en toe wat pijntjes, krampjes en ongemakjes, maar vind het de naam 'zwangerschapskwaaltjes' niet waard. Het enige wat ik kan bedenken is dat mijn huis baat heeft bij deze zwangerschap, ben normaal een enorme sloddervos en ook niet zo'n ijverige schoonmaakster, maar nu blinkt en straalt alles, zelfs de plinten
En over het festival, het was heel leuk. Stiekem toch wel blij dat ik niet weer in een tentje op een matje hoefde, een bed is toch wel wat comfortabeler. Veel ontspannen en van het lekkere weer genoten, leven in Nederland even helemaal vergeten.
En met de vader.. tja.. We kunnen het erg goed met elkaar vinden, we hebben veel gelachen en veel gepraat. Twee avonden ben ik eerder dan hij naar bed gegaan, en toen hij later (redelijk aangeschoten) ook naar bed ging kwam 'ie tegen me aan liggen met z'n armen om me heen en was het wel duidelijk waar 'ie zin in had. Ik ben daar toen niet op ingegaan, al vond ik dat wel lastig. Ik vind hem erg aantrekkelijk, maar ik wil niet (nog een keer ) zomaar met hem naar bed gaan, zeker niet nu er voor mij gevoelens meespelen. Op de terugweg ben ik er (na langggg twijfelen) over begonnen en heb ik uitgelegd hoe ik er in sta, wat het met me doet, en gevraagd hoe hij het ziet. Hij moest lang nadenken (zo'n 100 km) en begon er toen zelf opnieuw over. Hij zei dat hij me heel speciaal vindt, dat hij het heel bijzonder vindt dat ik ons kind in mijn buik heb, dat 'ie veel warmte voor me voelt en me aantrekkelijk vindt. Maar ook dat 'ie niet weet wat 'ie daarmee wil doen en dat 'ie het idee van een relatie eng vindt, omdat het dan (met kind erbij enzo) wel erg serieus wordt, en hij zichzelf nog lang niet in die rol ziet/zag.
Erg begrijpelijk vond ik, en ook erg fijn dat 'ie er zo helder en eerlijk over was. Hierna hebben we nog veel gepraat en samen nagedacht. Ook over het wel of niet samenwonen. We zijn er toch nog niet helemaal over uit. We hebben nu bedacht dat 'ie de eerste periode na de geboorte (voor onbepaalde tijd) bij mij komt wonen, maar wel zijn eigen kamer aanhoudt. En dat we dan na een tijdje kijken wat we ervan vinden en wat we willen. Dus niet meteen een definitieve keuze, vind ik ook wel erg prettig.
We hebben ook afgesproken, dat ging heel vanzelf, dat we beiden niet met anderen gaan daten om de situatie niet nog complexer te maken. Ikzelf heb er totaal geen behoefte aan, hij ook niet zei hij, en we vinden het allebei wel een fijn idee om dat afgesproken te hebben. (Moet er ook eigenlijk niet aan denken dat hij nu zou aanpappen met een andere vrouw, word al boos bij het idee!)
Dus tja, zo gaat het allemaal maar weer verder. Over twee weekjes begint het college jaar weer en is het voorbij met de complete vrijheid. Ben benieuwd wat de studiegenootjes die ik al een tijd niet heb gezien zeggen van mijn buik. Die is toch wel zichtbaar inmiddels, maar nog wel bescheiden. Ben zelf maar klein gebouwd, buikje past mooi bij de rest. Ben nu bijna 6 maanden zwanger, heel raar idee dat ik over iets meer dan 3 maanden een baby heb. Als ik er eventjes heel bewust over nadenk vind ik het toch nog wel heel raar allemaal hoor.
En kindje beweegt veel, speelt zich helemaal een ongeluk geloof ik, erg leuk. Vader heeft het inmiddels ook gevoeld, erg aandoenlijk, hij werd er helemaal stil van. En toen moest ik huilen
Nou goed, dit is het weer even. Ik ga maar weer iets opruimen ofzo.. het weer is weer lekker Hollands dus ik blijf binnen vandaag.
Ik was niet op Pukkelpop! Gelukkig maar zeg, wat een vreselijke gebeurtenis daar
Was op een klein festivalletje in Servië en daarna nog paar daagjes blijven hangen, het was heerlijk. Het weer is daar een stuk beter dan hier sommige dagen zelfs absurd heet, had van mij ook weer niet gehoeven.
En wat is hier gebeurd? Wat had faalhaas gezegd? Jammer dat het bericht weg is, ben wel nieuwsgierig
Verder bedankt voor alle lieve berichtjes
@xnicki, heb nergens echt last van nee. Wel af en toe wat pijntjes, krampjes en ongemakjes, maar vind het de naam 'zwangerschapskwaaltjes' niet waard. Het enige wat ik kan bedenken is dat mijn huis baat heeft bij deze zwangerschap, ben normaal een enorme sloddervos en ook niet zo'n ijverige schoonmaakster, maar nu blinkt en straalt alles, zelfs de plinten
En over het festival, het was heel leuk. Stiekem toch wel blij dat ik niet weer in een tentje op een matje hoefde, een bed is toch wel wat comfortabeler. Veel ontspannen en van het lekkere weer genoten, leven in Nederland even helemaal vergeten.
En met de vader.. tja.. We kunnen het erg goed met elkaar vinden, we hebben veel gelachen en veel gepraat. Twee avonden ben ik eerder dan hij naar bed gegaan, en toen hij later (redelijk aangeschoten) ook naar bed ging kwam 'ie tegen me aan liggen met z'n armen om me heen en was het wel duidelijk waar 'ie zin in had. Ik ben daar toen niet op ingegaan, al vond ik dat wel lastig. Ik vind hem erg aantrekkelijk, maar ik wil niet (nog een keer ) zomaar met hem naar bed gaan, zeker niet nu er voor mij gevoelens meespelen. Op de terugweg ben ik er (na langggg twijfelen) over begonnen en heb ik uitgelegd hoe ik er in sta, wat het met me doet, en gevraagd hoe hij het ziet. Hij moest lang nadenken (zo'n 100 km) en begon er toen zelf opnieuw over. Hij zei dat hij me heel speciaal vindt, dat hij het heel bijzonder vindt dat ik ons kind in mijn buik heb, dat 'ie veel warmte voor me voelt en me aantrekkelijk vindt. Maar ook dat 'ie niet weet wat 'ie daarmee wil doen en dat 'ie het idee van een relatie eng vindt, omdat het dan (met kind erbij enzo) wel erg serieus wordt, en hij zichzelf nog lang niet in die rol ziet/zag.
Erg begrijpelijk vond ik, en ook erg fijn dat 'ie er zo helder en eerlijk over was. Hierna hebben we nog veel gepraat en samen nagedacht. Ook over het wel of niet samenwonen. We zijn er toch nog niet helemaal over uit. We hebben nu bedacht dat 'ie de eerste periode na de geboorte (voor onbepaalde tijd) bij mij komt wonen, maar wel zijn eigen kamer aanhoudt. En dat we dan na een tijdje kijken wat we ervan vinden en wat we willen. Dus niet meteen een definitieve keuze, vind ik ook wel erg prettig.
We hebben ook afgesproken, dat ging heel vanzelf, dat we beiden niet met anderen gaan daten om de situatie niet nog complexer te maken. Ikzelf heb er totaal geen behoefte aan, hij ook niet zei hij, en we vinden het allebei wel een fijn idee om dat afgesproken te hebben. (Moet er ook eigenlijk niet aan denken dat hij nu zou aanpappen met een andere vrouw, word al boos bij het idee!)
Dus tja, zo gaat het allemaal maar weer verder. Over twee weekjes begint het college jaar weer en is het voorbij met de complete vrijheid. Ben benieuwd wat de studiegenootjes die ik al een tijd niet heb gezien zeggen van mijn buik. Die is toch wel zichtbaar inmiddels, maar nog wel bescheiden. Ben zelf maar klein gebouwd, buikje past mooi bij de rest. Ben nu bijna 6 maanden zwanger, heel raar idee dat ik over iets meer dan 3 maanden een baby heb. Als ik er eventjes heel bewust over nadenk vind ik het toch nog wel heel raar allemaal hoor.
En kindje beweegt veel, speelt zich helemaal een ongeluk geloof ik, erg leuk. Vader heeft het inmiddels ook gevoeld, erg aandoenlijk, hij werd er helemaal stil van. En toen moest ik huilen
Nou goed, dit is het weer even. Ik ga maar weer iets opruimen ofzo.. het weer is weer lekker Hollands dus ik blijf binnen vandaag.
woensdag 24 augustus 2011 om 15:49
Zow Himerable! Ben tnt meelezer geweest... maar toch even een reactie
Er zijn dus wat duidelijke (en ook positieve vind ik) afspraken gemaakt... wat onwijs fijn voor je!
Goed dat hij je komt helpen de periode na de geboorte.. Zal hij ook bij de bevalling zijn of weten jullie dat nog niet?
Maar jullie zullen nog vast tegen heel veel emotionele en praktische dingen aanlopen omdat de situatie nu eenmaal niet simpel is.. Toch wens ik jullie veel geluk alvast en succes met alles regelen etc! Blijf je ons af en toe op de hoogte houden?
Er zijn dus wat duidelijke (en ook positieve vind ik) afspraken gemaakt... wat onwijs fijn voor je!
Goed dat hij je komt helpen de periode na de geboorte.. Zal hij ook bij de bevalling zijn of weten jullie dat nog niet?
Maar jullie zullen nog vast tegen heel veel emotionele en praktische dingen aanlopen omdat de situatie nu eenmaal niet simpel is.. Toch wens ik jullie veel geluk alvast en succes met alles regelen etc! Blijf je ons af en toe op de hoogte houden?
woensdag 24 augustus 2011 om 22:15
In een adem dit topic uitgelezen. Wat begon met een hoop onzekerheid is nu aan het uitlopen op een leuk topic vol vertrouwen. Ik vind het goed hoe je alles hebt opgelost een aangepakt, ik vraag me af of ik dat had gekund in zo'n situatie. En erg fijn dat de band met de vader zo fijn verloopt. Ik blijf je graag volgen.
Veel sterkte
Veel sterkte
vrijdag 26 augustus 2011 om 03:23
Hier ook een reactie van een meelezer, als steuntje in de rug. Ik wil je even zeggen dat ik denk dat je je kindje de eerste maanden prima mee kan nemen naar college. Zeker in een draagdoek (ik ben ook fan) gaat dat best.
Ik nam mijn kleintje ook vaak mee naar mijn werk, als hij huilde liep ik gewoon even de gang op of gaf ik hem de borst.
Maar vanaf een maand of 4-5 lukte dat niet meer, toen werd hij te bewegelijk en was hij ook meer wakker, dus toen vond ik het ook `zielig` om hem zo lang in de draagdoek te houden. Dan is een oppasmoeder inderdaad wel een goede optie.
Ik nam mijn kleintje ook vaak mee naar mijn werk, als hij huilde liep ik gewoon even de gang op of gaf ik hem de borst.
Maar vanaf een maand of 4-5 lukte dat niet meer, toen werd hij te bewegelijk en was hij ook meer wakker, dus toen vond ik het ook `zielig` om hem zo lang in de draagdoek te houden. Dan is een oppasmoeder inderdaad wel een goede optie.
vrijdag 26 augustus 2011 om 16:41
Hoi
@Enigme, bedankt voor je berichtje. We hebben besloten dat hij bij de bevalling aanwezig zal zijn ja, eerder twijfelde ik daar nog over maar wil het zelf toch ook wel heel graag, en hij ook.
@Welhello, bedankt, ik ben inderdaad erg voorzichtig, wil niet (weer) gekwetst worden of (weer) mezelf voor de gek houden. Gelukkig neemt hij het allemaal heel serieus.
@MissLoki, ook bedankt voor je berichtje!
@alejandra, wat fijn om te lezen! Het is inderdaad mijn plan om mijn kindje in draagdoek mee te nemen. Als ik na de bevalling snel weer op kan starten en dan in 4/5 maanden mijn scriptie kan schrijven zou het net lukken allemaal voor het kindje te oud wordt. Hoe het in praktijk loopt moet ik nog maar afwachten natuurlijk.
@misspoes1, ben helemaal vergeten vorige keer om te reageren op jouw bericht, sorry! Vreemd van de reactie van dat ene stel, lijkt mij, na wat je zo schrijft, dat ze geen reden hebben voor zo'n lauwe reactie.
Ik ben met je mee nieuwsgierig naar het geslacht van je baby, al moet ik zeggen dat ik zelf prima kan wachten tot de geboorte om te weten wat het is, raar is dat! Voor een meisje zijn we er wat namen betreft inmiddels uit, we weten het heel zeker. Voor een jongetje twijfelen we nog tussen twee namen, wel twee hele mooie namen dus daar komen we wel uit.
Zoals je kan lezen hierboven is het met de vader nog steeds niet helemaal duidelijk, maar dat had ik ook niet verwacht. Ik zie wel hoe het loopt, kan alleen maar wachten
Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat! Al zal er misschien niet heel veel veranderd zijn de afgelopen anderhalve week.
Dit was het weer.
Groetjes!
@Enigme, bedankt voor je berichtje. We hebben besloten dat hij bij de bevalling aanwezig zal zijn ja, eerder twijfelde ik daar nog over maar wil het zelf toch ook wel heel graag, en hij ook.
@Welhello, bedankt, ik ben inderdaad erg voorzichtig, wil niet (weer) gekwetst worden of (weer) mezelf voor de gek houden. Gelukkig neemt hij het allemaal heel serieus.
@MissLoki, ook bedankt voor je berichtje!
@alejandra, wat fijn om te lezen! Het is inderdaad mijn plan om mijn kindje in draagdoek mee te nemen. Als ik na de bevalling snel weer op kan starten en dan in 4/5 maanden mijn scriptie kan schrijven zou het net lukken allemaal voor het kindje te oud wordt. Hoe het in praktijk loopt moet ik nog maar afwachten natuurlijk.
@misspoes1, ben helemaal vergeten vorige keer om te reageren op jouw bericht, sorry! Vreemd van de reactie van dat ene stel, lijkt mij, na wat je zo schrijft, dat ze geen reden hebben voor zo'n lauwe reactie.
Ik ben met je mee nieuwsgierig naar het geslacht van je baby, al moet ik zeggen dat ik zelf prima kan wachten tot de geboorte om te weten wat het is, raar is dat! Voor een meisje zijn we er wat namen betreft inmiddels uit, we weten het heel zeker. Voor een jongetje twijfelen we nog tussen twee namen, wel twee hele mooie namen dus daar komen we wel uit.
Zoals je kan lezen hierboven is het met de vader nog steeds niet helemaal duidelijk, maar dat had ik ook niet verwacht. Ik zie wel hoe het loopt, kan alleen maar wachten
Ik ben benieuwd hoe het nu met je gaat! Al zal er misschien niet heel veel veranderd zijn de afgelopen anderhalve week.
Dit was het weer.
Groetjes!
zondag 28 augustus 2011 om 11:50
Hoi Him, geeft niet hoor dat je een reactie vergeten was, het is niet dat dit geen populair topic is, hahaha.
Het gaat hier goed, ik heb deze week het hartje horen kloppen wat natuurlijk een heel mooi moment was. Het klonk erg gezond en maakt het weer even zo echt, zo dichtbij ineens. Ik voel het nog niet bewegen natuurlijk en dat zorgt er soms wel voor dat het wat surrealistisch kan aanvoelen allemaal. Op de momenten van de echo´s en het horen van het hartje wordt je dan weer even extra met je neus op de (mooie) feiten gedrukt. Verder gaat het hier erg goed, ik begin me toch steeds meer zwanger te voelen. Begin er ook steeds meer zwanger uit te zien, ik heb een zachtere uitstraling en er begint zich al een buikje te vormen. Heel mooi en heel vreemd allemaal. Het gaat gelukkig wel geleidelijk dus ik krijg mooi de tijd om er in mee te gaan.
Wat fijn dat je niet op Pukkelpop was, verschrikkelijk natuurlijk wat daar gebeurd is. Gelukkig heb jij een heel mooi festival meegemaakt. Wb de vader, ik vind het echt heel knap hoe jullie met elkaar communiceren, weloverwogen, weldoordacht. Ik denk ook dat het verstandig is om je op dit moment niet te laten leiden dor de hormonen en na de bevalling te kijken hoe jullie ervoor staan met de gevoelens naar elkaar toe. Erg fijn is ook dat jullie een afspraak hebben kunnen maken over het niet ´daten´ met anderen, dat zou de situatie inderdaad heel complex kunnen maken.
Als het goed is heb je nog 1 week vakantie, geniet ervan! Ik hoop dat alles goed met je/jullie blijft gaan!
Het gaat hier goed, ik heb deze week het hartje horen kloppen wat natuurlijk een heel mooi moment was. Het klonk erg gezond en maakt het weer even zo echt, zo dichtbij ineens. Ik voel het nog niet bewegen natuurlijk en dat zorgt er soms wel voor dat het wat surrealistisch kan aanvoelen allemaal. Op de momenten van de echo´s en het horen van het hartje wordt je dan weer even extra met je neus op de (mooie) feiten gedrukt. Verder gaat het hier erg goed, ik begin me toch steeds meer zwanger te voelen. Begin er ook steeds meer zwanger uit te zien, ik heb een zachtere uitstraling en er begint zich al een buikje te vormen. Heel mooi en heel vreemd allemaal. Het gaat gelukkig wel geleidelijk dus ik krijg mooi de tijd om er in mee te gaan.
Wat fijn dat je niet op Pukkelpop was, verschrikkelijk natuurlijk wat daar gebeurd is. Gelukkig heb jij een heel mooi festival meegemaakt. Wb de vader, ik vind het echt heel knap hoe jullie met elkaar communiceren, weloverwogen, weldoordacht. Ik denk ook dat het verstandig is om je op dit moment niet te laten leiden dor de hormonen en na de bevalling te kijken hoe jullie ervoor staan met de gevoelens naar elkaar toe. Erg fijn is ook dat jullie een afspraak hebben kunnen maken over het niet ´daten´ met anderen, dat zou de situatie inderdaad heel complex kunnen maken.
Als het goed is heb je nog 1 week vakantie, geniet ervan! Ik hoop dat alles goed met je/jullie blijft gaan!
woensdag 31 augustus 2011 om 21:04
Bedankt Elmervrouw!
En misspoes wat leuk dat je het hartje hebt gehoord maakt het inderdaad weer wat echter! Nog een paar weekjes en dan voel je je kindje ook bewegen, dat is ook zo speciaal! Heel raar, maar begin er al aan te wennen, aan dat ge-beweeg in mijn buik. Morgen zes maanden zwanger.. wat lang alweer zeg! Maar ik weet het natuurlijk pas iets meer dan drie maanden.
En wat leuk dat je inmiddels steeds meer zwanger gaat voelen en er zwanger uit gaat zien. Heb jij last van kwaaltjes? Buiten dan de weerzin tegen varkensvlees
Hier nog steeds niet echt iets. Soms krijg ik een schop in mijn blaas en dan moet ik toch écht meteen naar de wc, anders plas ik in mijn broek En ik heb iets meer last van brandend maagzuur dan voorheen. Dat had ik altijd al wel, maar nu vaker en moeilijker te bedwingen. Op zich vervelend, maar prima mee te leven allemaal.
Buik lijkt wel met de dag groter te worden, vind het zo bijzonder! Zie kindje ook echt bewegen als ik rustig op de bank zit of op bed ligt, buik beweegt en zie dan een hoofd of kont uitsteken, zo leuk!
Vandaag een lekker luie dag, nog een paar dagen voor college begint. Mijn hoofd staat er echt niet naar! Heb besloten dat ik het tweede blok niet mee ga doen, anders val ik halverwege uit en dat schiet niet op. Dus op zich een fijn vooruitzicht, dat ik maar 9 weken hoef voor ik weer lekker vrij ben
Heb jij nog zomervakantie gehad? En ben je nog ergens heen geweest? En weer aan het werk/studie? Weet eigenlijk niet eens wat jij doet..
En misspoes wat leuk dat je het hartje hebt gehoord maakt het inderdaad weer wat echter! Nog een paar weekjes en dan voel je je kindje ook bewegen, dat is ook zo speciaal! Heel raar, maar begin er al aan te wennen, aan dat ge-beweeg in mijn buik. Morgen zes maanden zwanger.. wat lang alweer zeg! Maar ik weet het natuurlijk pas iets meer dan drie maanden.
En wat leuk dat je inmiddels steeds meer zwanger gaat voelen en er zwanger uit gaat zien. Heb jij last van kwaaltjes? Buiten dan de weerzin tegen varkensvlees
Hier nog steeds niet echt iets. Soms krijg ik een schop in mijn blaas en dan moet ik toch écht meteen naar de wc, anders plas ik in mijn broek En ik heb iets meer last van brandend maagzuur dan voorheen. Dat had ik altijd al wel, maar nu vaker en moeilijker te bedwingen. Op zich vervelend, maar prima mee te leven allemaal.
Buik lijkt wel met de dag groter te worden, vind het zo bijzonder! Zie kindje ook echt bewegen als ik rustig op de bank zit of op bed ligt, buik beweegt en zie dan een hoofd of kont uitsteken, zo leuk!
Vandaag een lekker luie dag, nog een paar dagen voor college begint. Mijn hoofd staat er echt niet naar! Heb besloten dat ik het tweede blok niet mee ga doen, anders val ik halverwege uit en dat schiet niet op. Dus op zich een fijn vooruitzicht, dat ik maar 9 weken hoef voor ik weer lekker vrij ben
Heb jij nog zomervakantie gehad? En ben je nog ergens heen geweest? En weer aan het werk/studie? Weet eigenlijk niet eens wat jij doet..
donderdag 8 september 2011 om 09:48
Bijzonder hoor dat je de kleine zo goed kunt voelen, wen er nog maar niet aan joh, over een paar maandjes is dat over. Oke, dan heb je de baby natuurlijk wel `live` in handen, wat zal dat mooi zijn!
Ik vind het ook bizar hoe de tijd vliegt, ik ben nu al 18 weken zwanger, nog even en ik zit op de helft! En als ik me dat bedenk begint er wel iets te pushen: `Je moet aan de babykamer beginnen, je bent bijna op de helft!` Tegelijk bedenk ik me dan ook weer dat ik daar dus nog wel een paar maanden de tijd voor heb. Ik zou het wel fijn vinden als het klaar is wanneer de kraamzorg langskomt (7 maanden), dan kunnen ze nog eventuele tips geven. Maar dat laat nog tijd genoeg over om het te realiseren. Het laminaat ligt al maar er moet behangen worden en de kozijnen moeten geschilderd worden. Dan is het een kwestie van meubeltjes ophalen (die hebben we wel al) en de finishing touch. Dus hoe lang denk ik daarmee bezig te zijn...? Hahaha, dat kan binnen een week of 3 zeker wel gedaan zijn. Het zullen de hormonen wel zijn.
Ook merk ik dat ik wel last heb van wat stemmingswisselingen, die gaan dan ook heel snel. Als iets me irriteert zeg ik dat meteen en ben ik er vrijwel gelijk ook weer overheen. Voor mij heel fijn maar ik kan me voorstellen dat dat voor mijn omgeving soms wat moeilijk bij te benen is.
Normaliter werk ik wel maar omdat ik lichamelijk zwaar werk heb merk ik dat ik dat op dit moment niet echt kan doen. Op zich wel jammer want dat maakt je toch meer huisgebonden. De werkgever heeft ook geen vervangend werk voor me, wat ook jammer is. Ik vul mijn dagen nu dus vooral met vriendinnen, forummen, shoppen, (mentaal) voorbereiden op de baby enzovoorts. Je kunt wel zeggen dat ik een verder een vrij relaxt leventje heb zo.
Inmiddels is jouw college weer begonnen, hoe bevalt dat? Hoe zijn de reacties van de medestudenten? Hoe voel je je verder?
Ik vind het ook bizar hoe de tijd vliegt, ik ben nu al 18 weken zwanger, nog even en ik zit op de helft! En als ik me dat bedenk begint er wel iets te pushen: `Je moet aan de babykamer beginnen, je bent bijna op de helft!` Tegelijk bedenk ik me dan ook weer dat ik daar dus nog wel een paar maanden de tijd voor heb. Ik zou het wel fijn vinden als het klaar is wanneer de kraamzorg langskomt (7 maanden), dan kunnen ze nog eventuele tips geven. Maar dat laat nog tijd genoeg over om het te realiseren. Het laminaat ligt al maar er moet behangen worden en de kozijnen moeten geschilderd worden. Dan is het een kwestie van meubeltjes ophalen (die hebben we wel al) en de finishing touch. Dus hoe lang denk ik daarmee bezig te zijn...? Hahaha, dat kan binnen een week of 3 zeker wel gedaan zijn. Het zullen de hormonen wel zijn.
Ook merk ik dat ik wel last heb van wat stemmingswisselingen, die gaan dan ook heel snel. Als iets me irriteert zeg ik dat meteen en ben ik er vrijwel gelijk ook weer overheen. Voor mij heel fijn maar ik kan me voorstellen dat dat voor mijn omgeving soms wat moeilijk bij te benen is.
Normaliter werk ik wel maar omdat ik lichamelijk zwaar werk heb merk ik dat ik dat op dit moment niet echt kan doen. Op zich wel jammer want dat maakt je toch meer huisgebonden. De werkgever heeft ook geen vervangend werk voor me, wat ook jammer is. Ik vul mijn dagen nu dus vooral met vriendinnen, forummen, shoppen, (mentaal) voorbereiden op de baby enzovoorts. Je kunt wel zeggen dat ik een verder een vrij relaxt leventje heb zo.
Inmiddels is jouw college weer begonnen, hoe bevalt dat? Hoe zijn de reacties van de medestudenten? Hoe voel je je verder?
