Richtlijnen

03-02-2014 22:04 13 berichten
Hi allemaal,



Er zullen al tig topics hierover zijn, maar ik krijg nergens een duidelijk antwoord. Ik verwacht het hier ook niet te krijgen, maar misschien een richtlijn van jullie kant.



Ik ben sinds afgelopen maand gestopt met de pil, niet perse om nu meteen zwanger te worden, maar om eerst maar eens te kijken of er een regelmatige cyclus is etc etc.



Mijn vriend en ik gaan eind deze maand verhuizen naar een mooi en groot nieuwbouwhuis (huur), je begrijpt, een huis voor op de groei. Er zitten wat hogere kosten aan dan waar we nu wonen, maar alles met het oog op de toekomst.



Ik heb net een jaarcontract gekregen en mijn vriend kan ook naar een jaarcontract uitkijken. We hebben beide een studieschuld, waarvoor we per maand een vast bedrag moeten aflossen, maar allemaal overzichtelijk.



Daarnaast hebben we wat spaargeld opgebouwd, maar ik vraag me af wanneer er genoeg spaargeld is. Ik ben op zoek naar richtlijnen voordat wij beginnen aan een kindje.



Er zijn zo verschrikkelijk veel dingen waar ik aan ga denken namelijk. Mijn gevoel zegt dat ik er klaar voor ben, maar mijn gedachten gaan alle kanten op, zoals:



* Hoeveel spaargeld moeten we hebben?

* Hoeveel kost een kindje het eerste jaar?

* Moeten we blijven afwachten tot betere contracten/banen?



En het laatste, waar ik eigenlijk altijd al mee stoei, wat zal iedereen om me heen ervan vinden? Mijn ouders hebben eigenlijk altijd hun oordeel wel klaar en dat trek me ik me vaak aan. Ze zullen ook op deze keus iets te zeggen hebben, maar het is mijn/onze keus (het zou fijn zijn als ik ook zo stevig in mijn schoenen stond naar mijn ouders)



Man man man, het zijn een hoop gedachten in de hoofd van een vrouw. Hebben jullie dit ook? Kunnen jullie me wat richtlijnen geven?



Ik hoor het graag.
Ik ben een tienermoeder maar nog altijd samen met de vader, inmiddel hebben we een koophuis, een studieschuld maar ook goede banen...kortom kies voor waar je gelukkig wordt. Niemand gaf ook maar iets voor onze toekomst samen maar zie... Het is allemaal goed gekomen.



Oh en op een vast contract zou ik niet wachten. Dat wilde wij voor we aan een tweede begonnen. Respectievelijk 3 en 2 maanden voor de uitgerekende datum verloren we allebei onze baan. Lang leven de economische crisis.
Dankjewel Prior dat je de moeite neemt om t verhaal te lezen en te reageren. Jullie zullen door de ongeloof van mensen niet een heel makkelijke start hebben gehad. Hoe ben jij/zijn jullie daarmee om gegaan?



Zo te horen doen jullie het goed zo met z'n tweetjes, dat is goed om te horen :)!
Tja, jullie hebben allebei een opleiding en werk en gaan een huis huren, dus de risico's lijken me te overzien.



De kosten van een kind zijn natuurlijk geen vast gegeven: ze bestaan deels uit inkomstenderving, deels uit opvangkosten en deels uit onderhoud en dat kun je allemaal zo inrichten als je wilt. Stel dat je een betere baan vindt en je moeder komt oppassen, dan word je alleen maar rijker.



Ik zou in ieder geval zorgen dat je de huur probleemloos een tijdje kunt blijven voldoen als een van jullie of jullie beiden je baan verliezen. Dat hangt weer af van je ww-periode, spaargeld en kansen op de arbeidsmarkt.



Verder lijkt het me vooral belangrijk dat je als je dit allemaal goed hebt uitgezocht, sterk genoeg in je schoenen staat om druk van buiten over je keuzes te weerstaan. Volgens mij is het krijgen van een kind bij vlagen zwaar en heftig (ben zwanger van de eerste) en dan moet je sterk zijn om de combi werk/kind/relatie te laten werken zonder dat je je ook nog eens te veel aantrekt van hoe anderen vinden dat het moet.
Overigens hier geen vaste contracten. Man is ondernemer, ik heb onlangs mn baan opgezegd en ga na mijn verlof als consultant aan de slag. Dat voelt helemaal niet onverantwoord, maar andere mensen gruwelen wellicht van het idee.
Alle reacties Link kopieren
Wachten op een vast contract zou ik in ieder geval niet doen.

Voor je het weet ben je 3x 3 tijdelijke contracten verder en dat is dan wel 10 jaar.



Hoeveel spaargeld je moet hebben hangt ook van je inkomen af.

Heb je een laag inkomen waarbij je weinig overhoud nadat de vaste lasten betaald zijn dan is het lastiger om babyspullen aan te schaffen en is het fijn als je daarvoor wat gespaard hebt.



Heb je een goed inkomen zodat er na de vaste lasten nog best een leuk bedrag over blijft dan zijn babyspullen zo gekocht en hoef je er geen spaargeld voor te hebben.



Een kind woont toch wel zo'n 18 jaar thuis en de kosten van die 18 jaar kan je gewoon niet van te voren bij elkaar sparen.

Dus vind ik sparen voor een kind onzin. Wat niet weg neemt dat het altijd handig is om spaargeld achter de hand te hebben.
Alle reacties Link kopieren
ach als het allemaal te overzien is, en je klinkt verstandig (uberhaupt al dat je er over na denkt), zou ik er gewoon voor gaan. Je weet niet wanneer je daadwerkelijk zwanger bent en overal valt een mouw aan te passen. Ook qua kosten van een kind. Tuurlijk kost het geld, maar wij hebben nu een hele baby-uitzet voor nog geen 150euro (kinderwagen incl alles, ledikant, wieg, box, kleertjes, etc etc). Gewoon creatief zijn en het op jullie eigen manier doen.



Veel plezier alvast;)!
Alle reacties Link kopieren
Idd je klinkt verstandig! Heel veel stellen denken hier überhaupt niet aan.



Hoe oud zijn jullie? Gewoon ff nieuwsgierig.

Ik zou niet wachten tot vast contract, de tijd gaat gewoon door! Hebben jullie hypotheek gekregen op dat tijdelijke contract?



Ik zou minimaal 10 dzd euro aanhouden als spaargeld, maar goed das mijn mening, met minder lukt het vast.

Kinderen heb je niet op afbestelling. Hier half jaar verder er twee miskramen achter de rug, en voorlopig even geen nieuwe zwangerschap, eerst trouwen. Je weet echt nooit hoe t loopt. Volgt je/jullie hart!
Super lief dat jullie allemaal reageren en het helpt om er weer wat verder over na te denken.



Ik ben 24, mijn vriend 27, dus het heeft nog geen haast maar we zijn er gewoon ontzettend mee bezig en samen die voorpret hebben over kinderen, namen verzinnen etc maakt het allemaal super leuk en spannend.



We hebben nu al een lekker bedrag gespaard en dat kan alleen maar meer worden. Dus die baby-uitzet komt ook wel goed.



Voor alsnog eerst verhuizen (gelukkig bijna) dan daar even stabiliseren zoals Mile_l af noemt en dan kijken we weer verder. Dan zijn we ook alweer een aantal maanden verder. Voor alsnog houd ik t even op september om te beginnen, wie weet hoe lan he dan nog duurt.



Mile_I geniet van je zwangerschap en super stoer dat je voor jezelf die keus durft te nemen om je baan op te zeggen en wat anders te gaan doen!



Enya29 ontzettend kut!! Misschien is het even de tijd nemen en in die tussentijd trouwen (awesome) een goed plan!



Nogmaals dank jullie wel voor de berichtjes
Tja het is maar net wat je wilt. Een ton op de bank of in de bijstand: groot worden ze wel. Het is maar net hoe je het zelf wilt doen.



Wij willen graag 10.000 euro buffer hebben, en dat willen we opbouwen voor de geboorte van een kind omdat we daarna minder kunnen sparen.



Eerste jaar baby is zo duur als je het zelf wilt maken. Grootste kostenpost is de opvang.



Wachten op betere banen, is ook maar net wat je zelf prettig vindt, maar op een vast contract kun je in deze tijden heel lang wachten.
quote:sugarmiss schreef op 04 februari 2014 @ 10:12:



Dus vind ik sparen voor een kind onzin. Wat niet weg neemt dat het altijd handig is om spaargeld achter de hand te hebben.Dat is helemaal geen onzin. De meeste stellen kunnen namelijk met baby/kind veel minder sparen dan zonder baby/kind.
Dank voor de berichten dames.
Alle reacties Link kopieren
leuk he, die voorpet?

heeerlijk, discussieren over namen, en over welke eigenschappen van je partner je ( niet) hoopt terug te zien (''als hij maar niet jouw neus en mijn dikke enkels krijgt!")

We hebben best lang getwijfeld, maar ons huurhuis gaat nergens heen en inderdaad weet je het nooit qua werk tegenwoordig.

We hebben in oktober (2013) besloten het te gaan proberen en we merken nu dat je er toch niks over kan zeggen, Het kan deze maand raak zijn, of pas over vier maanden. Of dan gaat het alsnog mis. Of het kindje is ziek. Of ik raak ondertussen toch mijn baan kwijt....of,of,of.

Wij hebben ervoor gekozen om er voor te gaan zolang we denken dat we het gaan redden ( dus geen geldnood, goed huis, relatie is helemaal top, gezondheid van ons allebei is ok). Zolang dat allemaal in orde is - en dat is allemaal relatief - is er geen reden voor ons om te wachten.

succes en veel plezier met dromen. En onthou; als het is gelukt om zwanger te worden en alles gaat goed, zelfs dan heb je nog acht maanden om: je druk te maken/te sparen/je omgeving te overtuigen/een cursus opvoeden te volgen/je baan te verliezen/een nieuwe baan te vinden/verliefd te worden op je verloskundige/een miljoen te winnen/......./te bedenken hoe je alles gaat oplossen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven