Zwanger
alle pijlers
Slechte 20 weken echo
dinsdag 9 juli 2019 om 14:10
Hoi,
Afgelopen 25 juni een 20 weken echo gehad. Daaruit bleek dat alle organen van onze dochter en haar hersenen uitstekend waren. Haar buikje en benen liepen goed qua groei. Alleen haar hoofdje zat op de onderste lijn. Verder lag ze compleet dubbel gevouwen en kon ze het hartje niet heel goed zien. Een week (afgelopen 3 juli) later nogmaals een 20 echo gehad en hopen dat ze nu wat meer mee wilde werken qua ligging.
Hier kon de echoscopiste bevestigen dat alle organen etc. er uitstekend uitzagen. Alleen haar hoofdje zat nu onder de onderste lijn en haar buikje en benen kwamen nu in de buurt van de onderste lijn. Bovendien vond ze dat ik ook weinig vruchtwater had.
Ze heeft ons doorgestuurd naar het Erasmus. Afgelopen vrijdag hadden we daar een afspraak voor een guo.
Daaruit bleek dat de organen er inderdaad goed uitzagen alleen dat onze dochter ruim 3 weken achter liep op groei en echodense darmen heeft.
Gisteren een vlokkentest gehad, omdat ik te weinig vruchtwater had voor een punctie.
Het kan zijn dat er een chromosoomafwijking is (nipt met nevenbevindingen gedaan en daaruit kwam dat ze gezond is) en ze gaan ook nog verder kijken op genenafwijkingen.
Heb wel gemeld dat ik dacht dat ik vruchtwater lekte. Ik voelde een week of wat geleden wat druppelen en heb toen snel mn vingers eronder gehouden en geroken, maar was absoluut geen urine geur.
Ze denken dat dat inderdaad goed mogelijk is, omdat ik weinig vruchtwater heb in combi met een niet goed werkende placenta dat onze dochter daarom nu achterloopt op groei. Maar het kan ook een afwijking zijn. Al had ik toen ik 16 weken was ook nog een echo gehad en daar zag alles er goed uit qua groei en vruchtwater.
Nu nog 10 dagen in de stress zitten voor de uitslagen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Zowel positief als negatief? Ik maak me zo ontzettend veel zorgen. Ik voel haar meerdere keren per dag bewegen en kan me niet voorstellen dat er iets mis met haar is.
Sorry voor het lange en warrige verhaal.
Liefs,
Ginny
Afgelopen 25 juni een 20 weken echo gehad. Daaruit bleek dat alle organen van onze dochter en haar hersenen uitstekend waren. Haar buikje en benen liepen goed qua groei. Alleen haar hoofdje zat op de onderste lijn. Verder lag ze compleet dubbel gevouwen en kon ze het hartje niet heel goed zien. Een week (afgelopen 3 juli) later nogmaals een 20 echo gehad en hopen dat ze nu wat meer mee wilde werken qua ligging.
Hier kon de echoscopiste bevestigen dat alle organen etc. er uitstekend uitzagen. Alleen haar hoofdje zat nu onder de onderste lijn en haar buikje en benen kwamen nu in de buurt van de onderste lijn. Bovendien vond ze dat ik ook weinig vruchtwater had.
Ze heeft ons doorgestuurd naar het Erasmus. Afgelopen vrijdag hadden we daar een afspraak voor een guo.
Daaruit bleek dat de organen er inderdaad goed uitzagen alleen dat onze dochter ruim 3 weken achter liep op groei en echodense darmen heeft.
Gisteren een vlokkentest gehad, omdat ik te weinig vruchtwater had voor een punctie.
Het kan zijn dat er een chromosoomafwijking is (nipt met nevenbevindingen gedaan en daaruit kwam dat ze gezond is) en ze gaan ook nog verder kijken op genenafwijkingen.
Heb wel gemeld dat ik dacht dat ik vruchtwater lekte. Ik voelde een week of wat geleden wat druppelen en heb toen snel mn vingers eronder gehouden en geroken, maar was absoluut geen urine geur.
Ze denken dat dat inderdaad goed mogelijk is, omdat ik weinig vruchtwater heb in combi met een niet goed werkende placenta dat onze dochter daarom nu achterloopt op groei. Maar het kan ook een afwijking zijn. Al had ik toen ik 16 weken was ook nog een echo gehad en daar zag alles er goed uit qua groei en vruchtwater.
Nu nog 10 dagen in de stress zitten voor de uitslagen.
Heeft iemand hier ervaring mee? Zowel positief als negatief? Ik maak me zo ontzettend veel zorgen. Ik voel haar meerdere keren per dag bewegen en kan me niet voorstellen dat er iets mis met haar is.
Sorry voor het lange en warrige verhaal.
Liefs,
Ginny
zondag 15 september 2019 om 13:16
Vertrouwen heeft de overhand. Ben niet heel erg bang meer om haar te verliezen. Houd wel in mn achterhoofd dat het kan gebeuren.Naatje2000 schreef: ↑09-09-2019 20:51De achtbaan houdt maar niet op hè meid...
Blijf maar lekker warm zitten bij je mama, kleintje, je doet het zo goed! Iedereen hier is heel trots op jou en je mama!
Fijn dat je thuis kunt slapen in elk geval. Hoe ben je er zelf nu onder? Kun je vertrouwen hebben of heeft de angst de overhand?
Nogmaals, Rotterdam is ver voor me, maar als ik IETS kan doen voor je...
Vooral omdat ik haar zo veel voel en zoveel controles heb heb ik er vertrouwen in.
zondag 15 september 2019 om 13:20
Alles nog steeds rustig. Gisteren de verrjaardag van mn zoon en cadeauzoon gevierd. Hadden we 2 dagen geleden besloten. Dacht ben nu thuis dus laten we het nu maar doen. Voor hetzelfde geldt lig ik over een halve week wel weer in het ziekenhuis.
Morgen weer de groeiecho. Ben benieuwd hoeveel ze gegroeid is.
Ga wel vragen op welke datum ze haar willen halen als ze niet voor de 37 gehaald moet worden. Dan hebben we een datum waar we naar toe kunnen leven.
Morgen weer de groeiecho. Ben benieuwd hoeveel ze gegroeid is.
Ga wel vragen op welke datum ze haar willen halen als ze niet voor de 37 gehaald moet worden. Dan hebben we een datum waar we naar toe kunnen leven.
dinsdag 17 september 2019 om 02:39
Had de echo oorspronkelijk om 15.00 dat werd alleen 16.15. Ze liepen nogal uit. Erg vervelend vooral omdat ik om 13.30 een ctg had en dus erg lang moest wachten daarna.
Maar alles zag er weer goed uit. Ze schatten haar nu op ongeveer 1050 gram. Dus weer zo een 180 gram aangekomen. Ze volgt nog steeds heel goed haar eigen lijntje.
Heb gelijk maar gevraagd als ze niet voor de 37 weken gehaald hoeft te worden wanneer de keizersnee dan zal plaatsvinden. Arts zei dat ongeveer 2 weken voor de 37 weken een datum wordt afgesproken. Dat is over een week of 3. Best spannend de gedachte dat over 6 weken de kleine meid niet meer in mn buik zit.
Begin alleen heel nerveus te worden voor de keizersnee. Ik moet onder algehele narcose ivm de bloedverdunners die ik spuit (aangeboren bloedafwijking) en ben nu een beetje bang dat ik straks niet meer wakker ga worden. Weet dat die kans die kans nihil is, maar toch. Ik ben nog nooit geopereerd dus vind dat al eng en dan helemaal dat ik helemaal weg ben.
Maar alles zag er weer goed uit. Ze schatten haar nu op ongeveer 1050 gram. Dus weer zo een 180 gram aangekomen. Ze volgt nog steeds heel goed haar eigen lijntje.
Heb gelijk maar gevraagd als ze niet voor de 37 weken gehaald hoeft te worden wanneer de keizersnee dan zal plaatsvinden. Arts zei dat ongeveer 2 weken voor de 37 weken een datum wordt afgesproken. Dat is over een week of 3. Best spannend de gedachte dat over 6 weken de kleine meid niet meer in mn buik zit.
Begin alleen heel nerveus te worden voor de keizersnee. Ik moet onder algehele narcose ivm de bloedverdunners die ik spuit (aangeboren bloedafwijking) en ben nu een beetje bang dat ik straks niet meer wakker ga worden. Weet dat die kans die kans nihil is, maar toch. Ik ben nog nooit geopereerd dus vind dat al eng en dan helemaal dat ik helemaal weg ben.
dinsdag 17 september 2019 om 07:01
Fijn dat ze nog mag blijven zitten.
Waarom zou je niet meer wakker worden? Natuurlijk is het spannend maar ze laten je echt niet zomaar dood gaan. Er staat een heel team om je heen en alles wat nodig kan zijn, hebben ze bij de hand.
Voordat je de keizersnede krijgt, word je ook nog bij de anesthesie verwacht om het een en ander te bespreken (als dat nog niet gedaan is). De anesthesie moet je eerst goedkeuren voordat ze eraan beginnen. De kans op complicaties is veel kleiner nu alles gepland wordt dan wanneer je met spoed geholpen zou moeten worden.
Mag je man mee naar de operatiekamer?
Waarom zou je niet meer wakker worden? Natuurlijk is het spannend maar ze laten je echt niet zomaar dood gaan. Er staat een heel team om je heen en alles wat nodig kan zijn, hebben ze bij de hand.
Voordat je de keizersnede krijgt, word je ook nog bij de anesthesie verwacht om het een en ander te bespreken (als dat nog niet gedaan is). De anesthesie moet je eerst goedkeuren voordat ze eraan beginnen. De kans op complicaties is veel kleiner nu alles gepland wordt dan wanneer je met spoed geholpen zou moeten worden.
Mag je man mee naar de operatiekamer?
dinsdag 17 september 2019 om 07:12
Die angst ken ik meisje, had ik ook toen mijn galblaas verwijderd moest worden en mijn dochtertje net drie maanden was en zelfs met mijn curretage afgelopen mei.
Het is niet niets om je over te moeten geven aan een situatie waarin jij er niet meer “bij” bent en anderen de controle hebben over jouw leven.
Maar lieverd, zoals hier boven al staat, er staat een heel gespecialiseerd team om jou heen met als enige doel dat jij en je dochtertje gezond en wel uit die keizersnee komen. Die dit al heel vaak gedaan hebben en precies weten wat ze doen.
Je wordt helemaal door het proces heen gelopen, wat ze precies gaan doen en waarom en je mag van te voren al je vragen stellen die je wil: aan de verpleging, aan de anesthesisten en aan de artsen.
Je kunt je ook van te voren in lezen hoe de ingreep er precies uit zal zien, dan heb je weer een beetje grip op de situatie.
Leg ze ook vooral deze angst voor en blijf er niet mee rond lopen. Dan kan het ook niet groter worden in je hoofd en de boel over nemen.
Het komt echt goed lieve Ginny. Echt waar. Deze mensen weten wat ze doen en hebben ook de tijd zich voor te bereiden op jouw situatie en deze operatie zoals hierboven ook al genoemd wordt.
Heb je je angst besproken met je man?
Echt, het uitspreken en er even om kunnen huilen doet al zoveel met die angst, geloof me maar.
Ach schat, ik zal zo blij voor je zijn als je niet meer zo bang hoeft te zijn voor alles en je over een week of vijf/zes gewoon dat mooie meisje in je armen hebt en wij hier in dit topic allemaal tranen van geluk met je meehuilen
Het is niet niets om je over te moeten geven aan een situatie waarin jij er niet meer “bij” bent en anderen de controle hebben over jouw leven.
Maar lieverd, zoals hier boven al staat, er staat een heel gespecialiseerd team om jou heen met als enige doel dat jij en je dochtertje gezond en wel uit die keizersnee komen. Die dit al heel vaak gedaan hebben en precies weten wat ze doen.
Je wordt helemaal door het proces heen gelopen, wat ze precies gaan doen en waarom en je mag van te voren al je vragen stellen die je wil: aan de verpleging, aan de anesthesisten en aan de artsen.
Je kunt je ook van te voren in lezen hoe de ingreep er precies uit zal zien, dan heb je weer een beetje grip op de situatie.
Leg ze ook vooral deze angst voor en blijf er niet mee rond lopen. Dan kan het ook niet groter worden in je hoofd en de boel over nemen.
Het komt echt goed lieve Ginny. Echt waar. Deze mensen weten wat ze doen en hebben ook de tijd zich voor te bereiden op jouw situatie en deze operatie zoals hierboven ook al genoemd wordt.
Heb je je angst besproken met je man?
Echt, het uitspreken en er even om kunnen huilen doet al zoveel met die angst, geloof me maar.
Ach schat, ik zal zo blij voor je zijn als je niet meer zo bang hoeft te zijn voor alles en je over een week of vijf/zes gewoon dat mooie meisje in je armen hebt en wij hier in dit topic allemaal tranen van geluk met je meehuilen
woensdag 18 september 2019 om 05:38
Het is geen reële angst dat weet ik. Ik ben qua medische dingen best angstig aangelegd. Geen idee hoe dat komt. Misschien omdat mn eerste operatie word.huisduif schreef: ↑17-09-2019 07:01Fijn dat ze nog mag blijven zitten.
Waarom zou je niet meer wakker worden? Natuurlijk is het spannend maar ze laten je echt niet zomaar dood gaan. Er staat een heel team om je heen en alles wat nodig kan zijn, hebben ze bij de hand.
Voordat je de keizersnede krijgt, word je ook nog bij de anesthesie verwacht om het een en ander te bespreken (als dat nog niet gedaan is). De anesthesie moet je eerst goedkeuren voordat ze eraan beginnen. De kans op complicaties is veel kleiner nu alles gepland wordt dan wanneer je met spoed geholpen zou moeten worden.
Mag je man mee naar de operatiekamer?
Nee hij mag niet mee, omdat ik onder al gehele narcose ga. Dan mag dat niet. Hij zal in de opvangruimte wachten waar de baby heen gebracht wordt zodra ze haar gehaald hebben.
woensdag 18 september 2019 om 05:40
Factor V Leiden en ben homozygoot.Vanessakusje1987 schreef: ↑17-09-2019 13:06Ginny wat voor bloedafwijking heb je?
Spannende tijd hoor.
Geen enkele kans op een natuurlijke bevalling?
Nee helaas niet. Ze vinden dat voor de baby een te groot risico.
woensdag 18 september 2019 om 05:45
Ik heb me inderdaad al ingelezen over hoe het in zn werk gaat. En heb al een anasthesist aan mn bed gehad toen ik in het ziekenhuis lag. Heb daar ook de vragen die ik had gesteld.Naatje2000 schreef: ↑17-09-2019 07:12Die angst ken ik meisje, had ik ook toen mijn galblaas verwijderd moest worden en mijn dochtertje net drie maanden was en zelfs met mijn curretage afgelopen mei.
Het is niet niets om je over te moeten geven aan een situatie waarin jij er niet meer “bij” bent en anderen de controle hebben over jouw leven.
Maar lieverd, zoals hier boven al staat, er staat een heel gespecialiseerd team om jou heen met als enige doel dat jij en je dochtertje gezond en wel uit die keizersnee komen. Die dit al heel vaak gedaan hebben en precies weten wat ze doen.
Je wordt helemaal door het proces heen gelopen, wat ze precies gaan doen en waarom en je mag van te voren al je vragen stellen die je wil: aan de verpleging, aan de anesthesisten en aan de artsen.
Je kunt je ook van te voren in lezen hoe de ingreep er precies uit zal zien, dan heb je weer een beetje grip op de situatie.
Leg ze ook vooral deze angst voor en blijf er niet mee rond lopen. Dan kan het ook niet groter worden in je hoofd en de boel over nemen.
Het komt echt goed lieve Ginny. Echt waar. Deze mensen weten wat ze doen en hebben ook de tijd zich voor te bereiden op jouw situatie en deze operatie zoals hierboven ook al genoemd wordt.
Heb je je angst besproken met je man?
Echt, het uitspreken en er even om kunnen huilen doet al zoveel met die angst, geloof me maar.
Ach schat, ik zal zo blij voor je zijn als je niet meer zo bang hoeft te zijn voor alles en je over een week of vijf/zes gewoon dat mooie meisje in je armen hebt en wij hier in dit topic allemaal tranen van geluk met je meehuilen
Alleen dat angstige gevoel wilt niet weggaan. Ik moet het gewoon over me heen laten komen. Meer kan ik toch niet toch doen. Loslaten is alleen makkelijker gezegd dan gedaan.
Heb het er met mn man over gehad en hij probeert me ook echt wel gerust te stellen. Het werkt alleen niet
.Maar ik ben ook blij als ze er is dan kunnen we dit achter ons laten en ons verder bezig houden met de kleine meid.
woensdag 18 september 2019 om 09:29
Wat er ook gebeurd, tis belangrijk dat je probeert met een positieve gedachte de narcose in te gaan. Altijd denken aan een leuk iets, mooie vakantie, het inrichten van t kamertje van die kleine, hoe mooi ze straks zal zijn zoiets. Ik heb het de afgelopen 3 jaar 3x gehad en mij viel t allemaal erg mee. De eerste keer huilend van angst ingegaan maar keihard gelachen op de ok voordat ik in slaap viel, werd top wakker.
woensdag 18 september 2019 om 09:40
Oh daar mag je best van balen Ginny, dat je een algehele narcose moet. Ik snap heel goed dat je daar wat angstige gevoelens bij hebt.
Schroom vooral niet om meer vragen te stellen bij de anesthesist en geef vooral ook aan dat je er angstig onder bent, wanneer je hem weer spreekt.
Welke gyn heb jij trouwens? Zit jij ook bij dr van Rijn toevallig?
Schroom vooral niet om meer vragen te stellen bij de anesthesist en geef vooral ook aan dat je er angstig onder bent, wanneer je hem weer spreekt.
Welke gyn heb jij trouwens? Zit jij ook bij dr van Rijn toevallig?
woensdag 18 september 2019 om 13:57
Ik weet niet of je als je zwanger bent ook dat rustgevende pammetje krijgt, maar dat helpt in ieder geval tegen de zenuwen.
Ik ben in mijn leven al vaak onder narcose geweest en het valt echt mee. Je wordt naar een kamer naast de OK gebracht en daar krijg je een infuus, lekkere warme dekens (want het is er fris) en je wordt aangesloten op de hartbewaking. Dan rijden ze je naar de OK, iedereen stelt zich aan je voor (later weet je geen enkele naam meer).
Ik kreeg altijd een injectie in mijn infuus en moest dan samen met de anesthesist tot tien tellen.
Op het moment dat ik die injectie kreeg voelde ik een warm gevoel via mijn arm naar boven gaan en soms telde ik tot 4 en soms tot 9 en dan werd ik wakker doordat iemand mevrouw Cheshire tegen me zei. Het voelt alsof je uit een diepe slaap komt en dan ben je wat versuft, maar totdat je wakker bent lig je aan het zuurstof en hartbewaking.
Ze houden je heel goed in de gaten.
Ik ben in mijn leven al vaak onder narcose geweest en het valt echt mee. Je wordt naar een kamer naast de OK gebracht en daar krijg je een infuus, lekkere warme dekens (want het is er fris) en je wordt aangesloten op de hartbewaking. Dan rijden ze je naar de OK, iedereen stelt zich aan je voor (later weet je geen enkele naam meer).
Ik kreeg altijd een injectie in mijn infuus en moest dan samen met de anesthesist tot tien tellen.
Op het moment dat ik die injectie kreeg voelde ik een warm gevoel via mijn arm naar boven gaan en soms telde ik tot 4 en soms tot 9 en dan werd ik wakker doordat iemand mevrouw Cheshire tegen me zei. Het voelt alsof je uit een diepe slaap komt en dan ben je wat versuft, maar totdat je wakker bent lig je aan het zuurstof en hartbewaking.
Ze houden je heel goed in de gaten.
We’re all mad here
woensdag 18 september 2019 om 14:27
Ik voel t koud naar boven gaan, wat grappig! Mijn ervaring is ook dat iedereen heel lief is en grapjes maakt met je maakt van te voren om je gerust te stellen.Cheshire-cat schreef: ↑18-09-2019 13:57Ik weet niet of je als je zwanger bent ook dat rustgevende pammetje krijgt, maar dat helpt in ieder geval tegen de zenuwen.
Ik ben in mijn leven al vaak onder narcose geweest en het valt echt mee. Je wordt naar een kamer naast de OK gebracht en daar krijg je een infuus, lekkere warme dekens (want het is er fris) en je wordt aangesloten op de hartbewaking. Dan rijden ze je naar de OK, iedereen stelt zich aan je voor (later weet je geen enkele naam meer).
Ik kreeg altijd een injectie in mijn infuus en moest dan samen met de anesthesist tot tien tellen.
Op het moment dat ik die injectie kreeg voelde ik een warm gevoel via mijn arm naar boven gaan en soms telde ik tot 4 en soms tot 9 en dan werd ik wakker doordat iemand mevrouw Cheshire tegen me zei. Het voelt alsof je uit een diepe slaap komt en dan ben je wat versuft, maar totdat je wakker bent lig je aan het zuurstof en hartbewaking.
Ze houden je heel goed in de gaten.
woensdag 18 september 2019 om 17:37
O Ginny, wat rot dat je je zo angstig voelt over de operatie! Ik kan me trouwens goed voorstellen dat je zwangerschap(shormonen) daar ook niet bij helpen. Ik ging op het laatst ook helemaal over de flip omdat de gynaecoloog iets perse op een bepaalde manier wilde. Gelukkig heeft mijn man toen geholpen om dit te accepteren met heeeeeeel veeeel geduld van zijn kant.
Wat ik nog dacht: ik ben in het ziekenhuis geholpen door het medisch maatschappelijk werk. Ik had ook nog wat dingen waarmee ik zat van voor en tijdens de zwangerschap en ze hebben met toen zelfs een cursus hypnobirthing gegeven om beter met de stress om te gaan. Dat heeft echt goed geholpen!
In voorbereiding kreeg daarop ook een filmpje te zien over medische hypnose. Misschien is dat iets dat je kan helpen?
Dit filmpje: https://youtu.be/-qIjwGxWaCs
En deze: https://youtu.be/S631FZs1ngM
Sterkte!!! Voor de komende weken gewoon en in voorbereiding op de geboorte van je dochtertje
Wat ik nog dacht: ik ben in het ziekenhuis geholpen door het medisch maatschappelijk werk. Ik had ook nog wat dingen waarmee ik zat van voor en tijdens de zwangerschap en ze hebben met toen zelfs een cursus hypnobirthing gegeven om beter met de stress om te gaan. Dat heeft echt goed geholpen!
In voorbereiding kreeg daarop ook een filmpje te zien over medische hypnose. Misschien is dat iets dat je kan helpen?
Dit filmpje: https://youtu.be/-qIjwGxWaCs
En deze: https://youtu.be/S631FZs1ngM
Sterkte!!! Voor de komende weken gewoon en in voorbereiding op de geboorte van je dochtertje
donderdag 19 september 2019 om 11:24
Mijn hoofdbehandelaar is dr duvekot. Maar heb ondertussen al 6 verschillende gynaecologen gezienPinda-Kaas schreef: ↑18-09-2019 09:40Oh daar mag je best van balen Ginny, dat je een algehele narcose moet. Ik snap heel goed dat je daar wat angstige gevoelens bij hebt.
Schroom vooral niet om meer vragen te stellen bij de anesthesist en geef vooral ook aan dat je er angstig onder bent, wanneer je hem weer spreekt.
Welke gyn heb jij trouwens? Zit jij ook bij dr van Rijn toevallig?
donderdag 19 september 2019 om 11:28
donderdag 19 september 2019 om 13:04
Ik kan je niet echt met je angst helpen, maar ik ben één keer onder volledige hypnose geweest en mijn ervaring daarbij was, dat de mensen gezellig met je kletsen, de anesthesist alles in orde brengt en ook aangeeft wat hij doet en voor je het weet, ben je weg.....
Maar ik beken, ik vond het ook wel fijn dat ik op een gegeven moment weer bij kwam op de kamer waar je moet bijkomen.... je merkt alleen helemaal niks van wat er gebeurt in die tussentijd.
Ik was niet bang vooraf, maar wel wat gespannen. Maar het stelde niks voor, al moet je je natuurlijk wel overgeven aan de handen van anesthesist en de artsen.. maar ze houden je goed in de gaten!
Maar ik beken, ik vond het ook wel fijn dat ik op een gegeven moment weer bij kwam op de kamer waar je moet bijkomen.... je merkt alleen helemaal niks van wat er gebeurt in die tussentijd.
Ik was niet bang vooraf, maar wel wat gespannen. Maar het stelde niks voor, al moet je je natuurlijk wel overgeven aan de handen van anesthesist en de artsen.. maar ze houden je goed in de gaten!
