Spontane miskraam afwachten?

theepoes schreef: ↑

07-08-2022 20:52

We hebben het begraven in de tuin. Dus het voelde wel 'dichtbij'.
Verder had ik veel foto's gemaakt. Ik heb toen een fotoboekje gemaakt van de aanloop richting de zwangerschap (hormonen spuiten en zo), de eerste goede echo, de echo waarop geen kloppend hartje meer te zien was en foto's van het minimensje.
Zo nu en dan kijk ik dat nog eens door. Het is inmiddels 6 jaar geleden.
Een paar maanden na de miskraa werd ik zwanger van ons tweede zoontje. Dat heeft, hoewel ik me er schuldig over heb gevoeld, uiteindelijk ook wel geholpen. Hij is zo leuk. Als ik die miskraam niet gehad, hadden we ons tweede zoontje ook nooit gehad...

Noekie-Noek schreef: ↑

07-08-2022 13:45

Vanaf het moment dat ik wist dat het mis was. Het was een rare tijd, vruchtje bleef achter op groei dus eigenlijk wisten we al dat dit fout zou aflopen. Op de dag van de echo kreeg ik einde van de dag wat bruinverlies en dat was soms een beetje rood, dan weer bruin en dat 2 weken. De verloskundige wilde me doorsturen naar de gynecoloog en voordat de afspraak was, kwam het tich zelf los. Ik ben toen 1x ongesteld geworden omdatvik graag zelf wilde zien hoe mijn lichaam het zou oppakken. Ik was meteen weer met 28 dagen ongesteld en de maand erop was ik weer zwanger.

JustMeDaan schreef: ↑

07-08-2022 18:42

Ik heb afgelopen dinsdag een miskraam gehad. Met 6,5 week echo gehad toen was er nog geen embryo te zien wel een dooierzakje enz maar ik heb dan ook flink overgewicht en een gekantelde baarmoeder waardoor je al snel onduidelijk beeld krijgt. Wel dachten ze aan een meerling. Met 9 weken weer een echo. Bleek er geen embryo te zijn ontstaan. Een windei dus en de holte/zwangerschap was blijven hangen op 6 weken qua grootte, wel waren er inmiddels 3 holtes. Meerling dus waarbij de deling vroeg is mis gegaan. Uiteindelijk heeft het nog 2 weken ruim geduurd voor het zelf op gang kwam. Ruim 4 weken na het stoppen met groei dus. Ik wilde perse dat mijn lichaam het zelf deed ivm complicaties. Afgelopen dinsdag had ik een echo bij de gynaecoloog staan om te kijken hoe of wat maar die dag is het dus begonnen. Heb de echo wel gehad en de gyn bevestigde het ook. Kreeg meteen erna(inwendige echo gehad) flinke krampen. Echt op en af als weeën. En toen ik thuis kwam na een half uurtje is het er meteen uit gekomen. Veel stolsels en bloedverlies. Krampen een paar uur. En bijna van mijn houtje gegaan. Vandaag eerste dag zonder buikpijn en verlies van stolsels. Ik vloei wel nog steeds. Nu ongeveer gelijk aan een menstruatie. Over ruime week controle echo bij de gyn of alles eruit is. Ik heb niks kunnen ontdekken van een vruchtzak. Ik heb ibuprofen geslikt omdat ik flinke krampen heb gehad. Mocht ook van de gyn. Ik zou zorgen voor een aantal pakken kraamverband. Die heb je echt wel nodig.

Pimpelmeesje87 schreef: ↑

08-08-2022 12:55

Hey babs,

Wat naar dat dit staat te gebeuren. De symptomen die je hebt zouden goed een voorteken kunnen zijn. Ik heb 2 miskramen gehad, allebei spontaan. Begon ook zo.

Miskraam 1:
Ik was 9 weken zwanger en dacht dat ik wat bruin bloed had door seks en ik had wat krampjes. Maar in de namiddag ging ik naar de wc en toen ging het helemaal mis. Er viel iets uit mij, gevolgd door heel veel bloed en stolsels. Ik schreeuwde meteen de naam van mijn vriend, hij was er meteen. Er was geen houden meer aan en in vier uur tijd heeft mijn lichaam alles wat met de zwangerschap te maken heeft naar buiten geduwd. Het ging gepaard met krampen die op weeën leken. Ik heb me heel ziek gevoeld, heel erg gebloed en veel pijn gehad. Het was heel heftig, maar mijn vriend was erbij. We hebben het vruchtje gezien, dat leek duidelijk niet op een embryo van 9 weken dus is waarschijnlijk al met 7 weken opgehouden met ontwikkelen.

Miskraam 2:
Ik had een sterk vermoeden dat ik een maand na mijn eerste miskraam alweer zwanger was; alle symptomen van de eerste zwangerschap had ik. Nog voor mijn menstruatiedatum en een testmoment had ik heel veel buikpijn, en ik ben zelfs naar de huisartsenpost geweest. Een dag daarna begon ik te vloeien en het was een extra zware menstruatie, met donkerbruine afscheiding, rood bloed en ministolsels. Heel anders dan een normale menstruatie. Ik was waarschijnlijk 3 weken zwanger (chemische zwangerschap heet dat).

Hoewel ik de eerste miskraam het heftigst vond, (je weet nog hoe lang iets duurt en of alles goed gaat) was het achteraf een miskraam volgens het boekje. Ik ben dankbaar dat mijn lichaam alles goed heeft afgerond en dat ik geen complicaties heb gehad. Het blijft altijd heel naar en verdrietig, en het doet ook echt veel pijn. Ik had een maand nodig om mentaal bij te komen, en ik heb ook EMDR gehad. Dat heeft heel goed geholpen.

Sterkte!

p.s. er zijn verschillende topics met ervaringsdeskundigen, ik schrijf mee in deze: zwanger/zwanger-worden-na-een-miskraam- ... #p34037448

Pimpelmeesje87 schreef: ↑

08-08-2022 12:55

Hey babs,

Wat naar dat dit staat te gebeuren. De symptomen die je hebt zouden goed een voorteken kunnen zijn. Ik heb 2 miskramen gehad, allebei spontaan. Begon ook zo.

Miskraam 1:
Ik was 9 weken zwanger en dacht dat ik wat bruin bloed had door seks en ik had wat krampjes. Maar in de namiddag ging ik naar de wc en toen ging het helemaal mis. Er viel iets uit mij, gevolgd door heel veel bloed en stolsels. Ik schreeuwde meteen de naam van mijn vriend, hij was er meteen. Er was geen houden meer aan en in vier uur tijd heeft mijn lichaam alles wat met de zwangerschap te maken heeft naar buiten geduwd. Het ging gepaard met krampen die op weeën leken. Ik heb me heel ziek gevoeld, heel erg gebloed en veel pijn gehad. Het was heel heftig, maar mijn vriend was erbij. We hebben het vruchtje gezien, dat leek duidelijk niet op een embryo van 9 weken dus is waarschijnlijk al met 7 weken opgehouden met ontwikkelen.

Miskraam 2:
Ik had een sterk vermoeden dat ik een maand na mijn eerste miskraam alweer zwanger was; alle symptomen van de eerste zwangerschap had ik. Nog voor mijn menstruatiedatum en een testmoment had ik heel veel buikpijn, en ik ben zelfs naar de huisartsenpost geweest. Een dag daarna begon ik te vloeien en het was een extra zware menstruatie, met donkerbruine afscheiding, rood bloed en ministolsels. Heel anders dan een normale menstruatie. Ik was waarschijnlijk 3 weken zwanger (chemische zwangerschap heet dat).

Hoewel ik de eerste miskraam het heftigst vond, (je weet nog hoe lang iets duurt en of alles goed gaat) was het achteraf een miskraam volgens het boekje. Ik ben dankbaar dat mijn lichaam alles goed heeft afgerond en dat ik geen complicaties heb gehad. Het blijft altijd heel naar en verdrietig, en het doet ook echt veel pijn. Ik had een maand nodig om mentaal bij te komen, en ik heb ook EMDR gehad. Dat heeft heel goed geholpen.

Sterkte!

p.s. er zijn verschillende topics met ervaringsdeskundigen, ik schrijf mee in deze: zwanger/zwanger-worden-na-een-miskraam- ... #p34037448