Stom lijf

Ik snap niets meer van mijn lichaam en hoop dat jullie me misschien advies kunnen geven.



- Begin 2011 gestopt met condooms, toen al even gestopt met de pil.

- Juni 2011 zwanger, bloeding met 8wk, maar kloppend hartje. Termijn echo met 11wk: geen hartactie meer. Miskraam kwam niet op gang, dus eind september curettage. Tweede week oktober controle en toen net ongesteld geworden.

- Sinds de curettage is mijn lijf in de war, eerst maandenlang nauwelijks ongesteld (wel dag of 4, maar heel licht). Daarna werd dat weer normaal, maar wel afwijkende cycli ertussen (langer dan normaal).

- Last van contactbloedingen. Baarmoedermond erg gevoelig. Uitstrijkje gehad, maar was prima. Is vanzelf over gegaan.

- Ik temperatuur en kon op een gegeven moment geen eisprong meer vinden, twee maanden achter elkaar. Dat was deze zomer. De derde cyclus duurde ook alweer 30+ dagen, toen een paar echo's gehad. Baarmoeder prima, eitjes zichtbaar, uiteindelijk wel eisprong. Bloed normaal, conclusie gyn: gewoon je best doen.



We zitten nu in november, makkelijk een jaar na de curettage. Daarna is het dus behoorlijk in de war geweest en ik ben niet meer zwanger geweest. Mijn afgelopen cyclus was weer afwijkend, normaal 28/29 dg en toen 37. Getest: niet zwanger. Ik kreeg toen een normale menstruatie, maar heb nu (dg 18) weer bloedverlies. WTF???

Ik snap geen reet meer van mijn lichaam. Natuurlijk baal ik ervan dat ik niet zwanger wordt, maar vooral dat er elke keer weer iets anders lijkt te zijn. Dán is het onregelmatig, dan contactbloedingen, nu ineens weer tussentijds bloedverlies. Wat moet ik hiermee? Een gyn kan hier volgens mij ook geen wijs uit?

Dan nog een vraag (excuus voor het lange verhaal) Ik heb nu echt bloedverlies (maandverband noodzakelijk), moet ik vandaag dan maar weer als dag 1 gaan tellen? Of niet?

@ Makreel, Dankjewel!



@ Fiddeldee: Dat zit zeker in de planning, maar ik ben dus niet lang geleden geweest voor n uitstrijkje ivm contactbloeding en toen ik geen eisprong kreeg. Ben een beetje bang nu niet serieus genomen te worden. Hoeveel ik van mijn lichaam gewoon moet accepteren vind ik moeilijk te bepalen.

Ja ik moet weer naar de gyn, die heeft ook het uitstrijkje afgenomen (werkt hier zo) en een paar echo's gemaakt. Dat was dus allemaal goed, vandaar dat het nu even een drempel voor me is. Nemen ze me toch serieus? Dat moet ik gewoon even opzij zetten, want er klopt iets niet en ik wil graag antwoorden.

Ik wil natuurlijk het liefst niet meer aan de pil, maar als dat helpt dan moet het maar.

Yezka: Bedankt voor je reactie, ik ken jou ook nog. Wat vervelend dat het bij jou ook nog niet gelukt is! Ik heb niet echt meer bij de andere onderwerpen gereageerd omdat dat het voor mij op de een of andere manier te pijnlijk maakte. Ik denk dat er ik voor mezelf omga door het een beetje op afstand te houden. Er met lotgenoten over praten is fijn, maar maakt het ook heel 'echt'. Als je snapt wat ik bedoel. Ik wens je het allerbeste!



In het algemeen weet ik dat ik zeker weer contact met de gyn ga opnemen. Nu ik er over nadenk lijken al mijn klachten in ieder geval te draaien om het baarmoederslijmvlies, wellicht dat dat onderzocht kan worden. Ik zal hier laten weten hoe het loopt.