Zwanger
alle pijlers
STRIPPEN
maandag 1 oktober 2012 om 15:55
Hallo
IAl negen acht dagen stond ik op scherp.
Na de uitgerekende datum hoorde ik ‘s nachts om drie uur piep, piep. Ik had amper de slaap kunnen vatten en dacht: hoor ik het nu echt of verbeeld ik het me. En inderdaad onze zoon had mij een smsje gestuurd dat het eindelijk, EINDELIJK doorzette en zij in het ziekenhuis waren gearriveerd.
De ochtend ervoor leek het voor de zoveelste keer zich te willen aankondigen maar ’s middags belde onze zoon weer met:
‘Mam, het is weer gestopt! Ik ga morgen maar weer gewoon naar mijn werk.’
Ik had onze schoondochter 's morgens nog ge- smst.
‘Op naar de baring meisje. Het gaat je nu echt lukken! X.
Op de dag dat zij was uitgerekend en haar baarmoeder nog niet rijp bleek ging de vroedvrouw maar even strippen. En verdomd de weeën begonnen die dag meteen, twee dagen erna verloor ze haar beschermingskussentje, de slijmprop, die van het gestrip van de vroedvrouw zich wezenloos was geschrokken en te zijn gevlucht. Maar, zei de vroedvrouw tegen mijn schoondochter.
‘Dat zegt helemaal niks, het kan zelfs nog een week duren.’
O! Maar wat valt er dan te strippen dacht ik nog en zij voegde er nog aan toe.
‘In Strippen ben ik heel erg goed!’
Maar waar dat strippen nu goed voor is begrijp ik niet echt, haar baarmoeder was op de uitgerekende datum nog niet rijp. Dat strippen maakte het volgens mij veel en veel onrustiger maar ik ben maar een doodgewone oma hoor. Het zal vast ergens goed voor zijn. Het houdt in ieder geval de gemoederen behoorlijk bezig.
Ondanks dat mijn belegen oor op mijn kussen van de wereld afgesloten was sta ik er versteld van hoe antennegevoelig ik ben. Nooit geweten dat zo’n enkel smsje van mijn zoon in de nacht bij mij als een schotelantenne werkte. Dat had ik van te voren echt niet kunnen bedenken. Meer dan ‘piep, piep’ was er niet.
Nu was ik pal voor 'piep, piep' een moment wakker geweest en na een bezoek aan de toilet weer van de wereld maar kun je nagaan hoe je daar al een aantal dagen op gefocust bent want piep,piep is maar een simpeltoontje.
Een paar dagen ervoor vroeg iemand nog aan mij.
'Zeg! Ben jij soms moe?'
Nu teken ik snel maar ik antwoorde:
'Nee hoor!’
Maar ondertussen... Ja! Eigenlijk wel.
Dus schatte ik in na piep, piep rond zes uur die ochtend eindelijk een verlossend telefoontje zou krijgen. Ik kon de slaap niet meer vatten want het leek serieus.
Tot vijf uur in de ochtend ben ik beneden in de huiskamer natuurfilms gaan kijken en was op de bank heel even weggedoezeld. Precies om zes uur werd ik ergens in Afrika wakker maar er was nog geen enkel bericht binnen gekomen.
Toen besloot ik echt te proberen mij erbij neer te leggen met de intentie het misschien weer loos alarm was en probeerde de slaap te vatten na een kop goede nachtrust thee. Aangezien schoondochterlief al acht dagen ervoor steeds weer met die strippende vroedvrouw ons heeft weten bezig te houden en ons al verrast had met tussentijdse weeën en minimale ontsluiting... en voor ik er erg in had zat ik weer ergens in de bush, bush. Om kwart voor zeven werd ik ergens in de Zambezi rivier tussen de krokodillen wakker gebelddoor mijn zoon.
Nou probeer dan maar eens zwaar slaapdronken snel de huistelefoon te pakken na een kop goede nachtrustthee. Ik flikkerde meteen van de bank want ik wist dat ik ergens beneden in de huiskamer naar natuurfilms lag te kijken. Het duurde even eer ik begreep dat ik mijn oor tegen de huistelefoon moest zetten en niet gebeten zou worden door uitheemse diersoorten.
Opa en oma hebben zich meteen aangekleed en zijn na een snelle bak koffie naar het ziekenhuis die niet naast de deur is afgereisd. Met onze andere kleindochter die uit hetzelfde hout is gesneden hebben wij een grote bos roze rozen zaangeschaft die wij bij hun thuis in een vaas hebben gelanceerd.
Het kleine wondertje is op dag negen na de uitgerekende datum om 6. 40 geboren en had een kaliber van zes en halfpond en ze drinkt… als een ervaren rot.
Die middag lag ik thuis uitgevloerd op de bank ennheb maar de natuurfilms aangezet maar ik vermoed dat door al dat gestrip van die vroedvrouw ik eindelijk als een blok in slaap ben gevallen.
Afrika was ineens wel heel erg ver weg want het duurde zo lang, zo lang.
Maar ach, is het strippen toch nog ergens goed voor geweest.
rijna
IAl negen acht dagen stond ik op scherp.
Na de uitgerekende datum hoorde ik ‘s nachts om drie uur piep, piep. Ik had amper de slaap kunnen vatten en dacht: hoor ik het nu echt of verbeeld ik het me. En inderdaad onze zoon had mij een smsje gestuurd dat het eindelijk, EINDELIJK doorzette en zij in het ziekenhuis waren gearriveerd.
De ochtend ervoor leek het voor de zoveelste keer zich te willen aankondigen maar ’s middags belde onze zoon weer met:
‘Mam, het is weer gestopt! Ik ga morgen maar weer gewoon naar mijn werk.’
Ik had onze schoondochter 's morgens nog ge- smst.
‘Op naar de baring meisje. Het gaat je nu echt lukken! X.
Op de dag dat zij was uitgerekend en haar baarmoeder nog niet rijp bleek ging de vroedvrouw maar even strippen. En verdomd de weeën begonnen die dag meteen, twee dagen erna verloor ze haar beschermingskussentje, de slijmprop, die van het gestrip van de vroedvrouw zich wezenloos was geschrokken en te zijn gevlucht. Maar, zei de vroedvrouw tegen mijn schoondochter.
‘Dat zegt helemaal niks, het kan zelfs nog een week duren.’
O! Maar wat valt er dan te strippen dacht ik nog en zij voegde er nog aan toe.
‘In Strippen ben ik heel erg goed!’
Maar waar dat strippen nu goed voor is begrijp ik niet echt, haar baarmoeder was op de uitgerekende datum nog niet rijp. Dat strippen maakte het volgens mij veel en veel onrustiger maar ik ben maar een doodgewone oma hoor. Het zal vast ergens goed voor zijn. Het houdt in ieder geval de gemoederen behoorlijk bezig.
Ondanks dat mijn belegen oor op mijn kussen van de wereld afgesloten was sta ik er versteld van hoe antennegevoelig ik ben. Nooit geweten dat zo’n enkel smsje van mijn zoon in de nacht bij mij als een schotelantenne werkte. Dat had ik van te voren echt niet kunnen bedenken. Meer dan ‘piep, piep’ was er niet.
Nu was ik pal voor 'piep, piep' een moment wakker geweest en na een bezoek aan de toilet weer van de wereld maar kun je nagaan hoe je daar al een aantal dagen op gefocust bent want piep,piep is maar een simpeltoontje.
Een paar dagen ervoor vroeg iemand nog aan mij.
'Zeg! Ben jij soms moe?'
Nu teken ik snel maar ik antwoorde:
'Nee hoor!’
Maar ondertussen... Ja! Eigenlijk wel.
Dus schatte ik in na piep, piep rond zes uur die ochtend eindelijk een verlossend telefoontje zou krijgen. Ik kon de slaap niet meer vatten want het leek serieus.
Tot vijf uur in de ochtend ben ik beneden in de huiskamer natuurfilms gaan kijken en was op de bank heel even weggedoezeld. Precies om zes uur werd ik ergens in Afrika wakker maar er was nog geen enkel bericht binnen gekomen.
Toen besloot ik echt te proberen mij erbij neer te leggen met de intentie het misschien weer loos alarm was en probeerde de slaap te vatten na een kop goede nachtrust thee. Aangezien schoondochterlief al acht dagen ervoor steeds weer met die strippende vroedvrouw ons heeft weten bezig te houden en ons al verrast had met tussentijdse weeën en minimale ontsluiting... en voor ik er erg in had zat ik weer ergens in de bush, bush. Om kwart voor zeven werd ik ergens in de Zambezi rivier tussen de krokodillen wakker gebelddoor mijn zoon.
Nou probeer dan maar eens zwaar slaapdronken snel de huistelefoon te pakken na een kop goede nachtrustthee. Ik flikkerde meteen van de bank want ik wist dat ik ergens beneden in de huiskamer naar natuurfilms lag te kijken. Het duurde even eer ik begreep dat ik mijn oor tegen de huistelefoon moest zetten en niet gebeten zou worden door uitheemse diersoorten.
Opa en oma hebben zich meteen aangekleed en zijn na een snelle bak koffie naar het ziekenhuis die niet naast de deur is afgereisd. Met onze andere kleindochter die uit hetzelfde hout is gesneden hebben wij een grote bos roze rozen zaangeschaft die wij bij hun thuis in een vaas hebben gelanceerd.
Het kleine wondertje is op dag negen na de uitgerekende datum om 6. 40 geboren en had een kaliber van zes en halfpond en ze drinkt… als een ervaren rot.
Die middag lag ik thuis uitgevloerd op de bank ennheb maar de natuurfilms aangezet maar ik vermoed dat door al dat gestrip van die vroedvrouw ik eindelijk als een blok in slaap ben gevallen.
Afrika was ineens wel heel erg ver weg want het duurde zo lang, zo lang.
Maar ach, is het strippen toch nog ergens goed voor geweest.
rijna
maandag 1 oktober 2012 om 18:41
Strippen is inderdaad losmaken van de vliezen van de baarmoedermond. Hierbij komen prostaglandines vrij die de baarmoedermond weker moeten maken. In 1 op de 8 keer heeft het ook daadwerkelijk effect (vroeger op gang komen baring dan bij afwachten) maar omdat het een makkelijke handeling is wordt het wel gewoon gedaan.
