Stuitbevalling

Manta schreef: ↑

07-06-2020 08:09

Volgens mij zijn bevallingen van kleine baby's niet makkelijker dan van grote. Bij prematuren wordt bijvoorbeeld vaker een knip gezet dan gemiddeld, omdat ze minder lang willen laten persen. Ik weet niet hoe dit zit met stuurbevallingen, maar ik zou toch goed informeren of de groeiachterstand van jouw kind de kans op complicaties tijdens de bevalling niet nog verder vergroot.

Volgens mijn verloskundige en gynaecoloog klopt het wat je zegt. Mijn zoon was erg groot maar daarover zeiden ze dat hij dan geen ruimte over heeft en maar 1 kant op kon en het daardoor soepeler kan gaan dan bij een kleiner kind. En mijn verloskundige zei heel nuchter: ach of je nou 3,5 of 4,5 kg naar buiten perst, dat verschil merk je op het moment supreme echt niet.

Maar goed bij mij werd het na 20 uur bevallen toch een keizersnee. Dus zo soepel ging dat ook niet helaas

TO, geen ervaring met stuitligging maar wel met keizersnee. Als je natuurlijk kunt bevallen is dat wel echt veel chiller, de zorg is met een keizersnee in het begin gewoon echt zwaar. Maar ook het herstel van een keizersnee is echt wel te doen. Zo goed te doen dat ik vrijwillig bij mijn volgende voor een ks ga, terwijl ik ook weer natuurlijk mag proberen.

Ik heb geen ervaring met een stuitbevalling, maar ik lees hier over vroege persdrang. Dit kun je ook hebben bij een normale bevalling. Naja normaal weet ik ook niet zeker, want ik werd ingeleid, maar ik heb ruim 2,5 uur persdrang tegen moeten houden, omdat ik te weinig ontsluiting had en al wel persweeën had. Dat is echt super naar en helemaal tegenhouden lukt je ook niet, maar ook dat overleef je.

Heel goed dat je al je vragen verzameld hebt, zodat je ze door kunt nemen. Zet ze ook echt even op papier, zodat je niks vergeet als je daar zit.
Hoe een bevalling gaat, valt niet te voorspellen. Het belangrijkste is dat jij je zo goed mogelijk voelt als je eraan begint.

Ik ken overigens wel 2 dames die succesvol een stuitbevalling hebben gedaan. Beide hebben 1 stuit en 1 gewone bevalling gedaan en beide vonden uiteindelijk dat de stuitbevalling makkelijker was gegaan. Lag natuurlijk niet aan de stuitligging, maar aan allerlei factoren, maar het waren dus geen helse bevallingen.

Mijn oudste dochter, 14 jaar, lag in stuit. Dat wisten we niet, ze was met haar billen ingedaald en toen kreeg je niet standaard een liggingsecho. Mijn vliezen braken met 39 weken en 5 dagen, vruchtwater was troebel. Maar dat is standaard bij een stuitligging. De verloskundige wist het toen gelijk, dus naar het ziekenhuis. Daar moest de gyn opgetrommeld worden. Ik kreeg een infuus met weeënopwekkers want de weeën mochten niet wegzakken. Ik werd goed in de gaten gehouden en het infuus werkte erg goed, ik kreeg een weeënstorm, wat niet fijn was. Tussen wee 1 en 2 zat 45 seconden, tussen wee 2 en 3 30 seconden en daarna zat er geen tijd meer tussen de weeën.
Toen ik mocht persen kreeg ik standaard een knip, zodat ze snel geboren zou worden. Ik weet niet of ze dat nog steeds doen.
De hele bevalling was erg heftig en snel 3 1/2 uur en daarmee ook mijn kortste bevalling. Daarna nog twee kinderen gekregen die thuis geboren zijn in 4 1/2 uur en 4 uur. Ik vond het erg heftig, maar kijk er niet met een slecht gevoel op terug.
Ik ben wel hier op het forum zo'n beetje voor gek verklaard en aangevallen op het feit dat ik geen keizersnee heb gekozen toen, want zo ontzettend gevaarlijk.
Dat de gyn het toen de beste keuze vond, deed daar niet zo veel aan af. Dat haar hoofdomtrek en heupomtrek gemeten was met een echo ook niet en ook dat ik heel goed in de gaten gehouden werd en in het geval van stagnatie gelijk een keizersnee zou krijgen ook niet.

Ik denk dat het goed is om te vragen wat er gebeurd als je voor een vaginale baring gaat, en de dienstdoende gyn is niet ervaren in stuitbevallingen. Is er altijd nog een achterwacht die dit wel is? Dat is meer praktisch, maar ik weet van mijn werk op de verloskamers dat dit wel handig is om van te voren te weten.

Ze zijn er bij mij met ruim 37 weken achter gekomen dat ons kind in stuit lag. Er is geprobeerd te draaien dit lukte niet bij de gespecialiseerde verloskundige dus ook naar de gyn in het ziekenhuis om het eventueel met een verdoving te proberen. Hij kreeg het al niet los uit het bekken dus toen meteen besproken. Hij stond open voor een vaginale bevalling en zei schrijf al je vragen op dan plannen we voor volgende week een afspraak om alles door te nemen. Ik had vragen staan als:hoe groot is de kans dat de baby iets breekt, wat als... Etc. Wist wel al dat ik ten alle tijden zelf ook nog kon kiezen voor een keizersnede ook tijdens de bevalling.
Uiteindelijk heb ik het gesprek nooit gehad want toen was ik al bevallen.

Ben echt super goed begeleid en zat in mijn eigen bubbel. Had wel infuus met weeenopwekkers want de weeën waren niet sterk genoeg. Toen ik mocht gaan persen werd de OK gereed gemaakt. Ons kind zat wel even vast met het hoofd en toen stond er een heel team klaar voor het geval het niet ging lukken (niets van mee gekregen) ze willen een stuit kindje liever niet aanraken aangezien het dan kan begginnen met ademenen. Ik ben nu zwanger van de 2e en zou echt zo weer een stuitbevalling doen. Geen twijfel over mogelijk.

Ben in 9 uurtjes bevallen dat was de tijd van vliezen breken tot geboorte. Hou er ook rekening mee dat je na 10cm niet meteen mag persen omdat je kindje veel meer moet indalen dan bij een gewone bevalling.