Zwanger
alle pijlers
Tabel - Zwanger worden in 2016!
maandag 28 december 2015 om 19:48
Wil je graag zwanger worden in 2016 en op dit forum lief en leed met elkaar delen? Praat dan gezellig mee in dit topic! De tabel is gesloten.
NaamLeeftijdStartRondeN.O.D.ZwangerUitgerekend?Bijzonderheden88kiki28januari 2016xxEerste kindjesalacia28januari 2016424 meiEerste kindjeSade778332zsm0xEerste kindjeJaim201623februari/maart 2016111 maartEerste kindjeHakunamatata9026januari 2016619 juniEerste kindjeMevrouw_X30maart 20160Eerste kindjebelle8828maart 201656 juliEerste kindjeUilenkopje27november 2015627 aprilEerste kindjeNanny9421november 2015428 juniEerste kindjeTeja29201615 mei1e kindje via IUIBloempje18729maart 2016230 aprilEerste kindjeCarmen8828januari 201639 maartEerste kindjeProfessor8629november 2015415 maartnovember 2016Eerste kindjevalkgezicht27januari 2016120 maartEerste kindjeWomen198926november 2015411 januari22 september 2016Eerste kindjeineke120227november 201529 januari19 september 2016Tweede kindje-elle-30december 20151x 1 november 2016Eerste kindje
NaamLeeftijdStartRondeN.O.D.ZwangerUitgerekend?Bijzonderheden88kiki28januari 2016xxEerste kindjesalacia28januari 2016424 meiEerste kindjeSade778332zsm0xEerste kindjeJaim201623februari/maart 2016111 maartEerste kindjeHakunamatata9026januari 2016619 juniEerste kindjeMevrouw_X30maart 20160Eerste kindjebelle8828maart 201656 juliEerste kindjeUilenkopje27november 2015627 aprilEerste kindjeNanny9421november 2015428 juniEerste kindjeTeja29201615 mei1e kindje via IUIBloempje18729maart 2016230 aprilEerste kindjeCarmen8828januari 201639 maartEerste kindjeProfessor8629november 2015415 maartnovember 2016Eerste kindjevalkgezicht27januari 2016120 maartEerste kindjeWomen198926november 2015411 januari22 september 2016Eerste kindjeineke120227november 201529 januari19 september 2016Tweede kindje-elle-30december 20151x 1 november 2016Eerste kindje
zondag 15 mei 2016 om 08:39
Ik heb ook veel aan je gedacht Teja. Voelde ook minder de noodzaak om hier van me af te schrijven, vind het zo naar voor jullie!
Gefeliciteerd Nanny! Ik herken je gevoel haha. In mijn omgeving nu ook 2 vriendinnen die zwanger zijn. Wel heel verschillend, bij de ene was het gelijk raak, terwijl de ander 1.5 jaar bezig was.
Hier veel last van afscheiding, waarvan ook een dag lichtbruin (sorry voor de details). Ik ging alweer met Google aan de haal waar stond dat het kon getuigen van een vroeg signaal van zwangerschap.. Vervolgens las ik later dat het ook met de eisprong te maken kon hebben dus denk dat dat het was haha.
Uilenkopje hoe is het met jou?
Gefeliciteerd Nanny! Ik herken je gevoel haha. In mijn omgeving nu ook 2 vriendinnen die zwanger zijn. Wel heel verschillend, bij de ene was het gelijk raak, terwijl de ander 1.5 jaar bezig was.
Hier veel last van afscheiding, waarvan ook een dag lichtbruin (sorry voor de details). Ik ging alweer met Google aan de haal waar stond dat het kon getuigen van een vroeg signaal van zwangerschap.. Vervolgens las ik later dat het ook met de eisprong te maken kon hebben dus denk dat dat het was haha.
Uilenkopje hoe is het met jou?
zondag 15 mei 2016 om 09:53
@nanny. Gefeliciteerd! Jaa dat heb ik ook altijd. Ben erg blij voor anderen altijd maar merk dan zelf hoe graag ik het ook wil ja ...
@salacia: dat klinkt hoopvol!!
Hier niks 0 symptomen... Nod zal rond 24 mei liggen. Ik heb wel gelukkig voor de eerste x geen pijnlijke borsten na de eisprong. Waar ik normaal altijd last van heb misschien was dat dan toch nog ontpillen.
@salacia: dat klinkt hoopvol!!
Hier niks 0 symptomen... Nod zal rond 24 mei liggen. Ik heb wel gelukkig voor de eerste x geen pijnlijke borsten na de eisprong. Waar ik normaal altijd last van heb misschien was dat dan toch nog ontpillen.
zondag 15 mei 2016 om 10:30
Denk ook nog steeds aan jullie Teja!
Gefeliciteerd Nanny!
Het blijft moeilijk he als iemand het vertelt.
Salacia, zou het ook een innesteling kunnen zijn???
Spannend Hakunama!
Ik duim voor jullie!!!
Vrijdag is er iemand van mvm geweest. Gelukkig was de test positief
Leuke tijdschriften gehad en al een cadeautje voor de kleine
Gisteren hebben we het mijn ouders vertelt. Ik kan slecht liegen en ze ziet dit gelijk aan me. Dus was het liever voor!
Wat een moment!!
Allebei huilen en super blij!!!
Gefeliciteerd Nanny!
Het blijft moeilijk he als iemand het vertelt.
Salacia, zou het ook een innesteling kunnen zijn???
Spannend Hakunama!
Ik duim voor jullie!!!
Vrijdag is er iemand van mvm geweest. Gelukkig was de test positief
Leuke tijdschriften gehad en al een cadeautje voor de kleine
Gisteren hebben we het mijn ouders vertelt. Ik kan slecht liegen en ze ziet dit gelijk aan me. Dus was het liever voor!
Wat een moment!!
Allebei huilen en super blij!!!
zondag 15 mei 2016 om 14:22
Ik heb enkele dagen tijd genomen om een plaatsje te geven aan de gebeurtenissen van woensdag. Mijn vriendin en ik hebben vooral rust genomen, en gisteren hebben we een heleboel vrienden uitgenodigd voor een feestje, en deugd dat dat deed! Ondertussen groeit er weer wat hoop bij ons. En dat is momenteel het enige wat ons kan doen verder gaan.
Woensdag wist ik meteen dat er iets goed fout zat. Er liepen klonters bloed langs mijn benen. Ik zat op mijn werk en voelde iets lopen, en toen ik in de toilet ging kijken wist ik genoeg. En toen begon de pijn. Het leek alsof mijn baarmoeder helemaal bijeen kromp, als weeën in feite, en gek is dat niet want blijkbaar is dat wat er dan echt gebeurd: de baarmoeder wil het vruchtje uit zich hebben en trekt samen om het weg te duwen. Pijnlijk. Zeer pijnlijk. Ik heb zitten puffen om de pijn onder controle te houden, het leek echt alsof ik zat te bevallen. En de paniek was groot, want ik wist meteen: ik ben het kwijt.
Mijn leidinggevende heeft me gevonden. Ze wist niet dat ik zwanger was, maar nu kon ik niet anders dan het te vertellen. Ze heeft heel snel gehandeld en ervoor gezorgd dat ik veilig thuis geraakte. Ze is nu de enige die weet van ons traject (naast jullie uiteraard) en steunde me de afgelopen dagen enorm.
Ik heb die woensdag van twee uur in de namiddag tot ongeveer acht uur 's avonds hevige krampen gehad. Mijn vriendin was die dag toevallig thuis en heeft me de hele tijd, met tranen in de ogen, bijgestaan. Maar ze voelde zich vooral verveeld met het feit dat ze me niet kon helpen.
Zij heeft dan het ziekenhuis gebeld, die zeiden dan ook meteen dat het als een miskraam klonk.
Pas tegen de avond nam de pijn af, ik ben dan ook een hele grote klonter verloren. Geen idee of dat nu het vruchtje was of iets anders, ik voelde niet bepaald de behoefte om het te gaan analyseren.
De dagen nadien verloor ik nog wat bloed. Vandaag is de eerste dag dat mijn maandverband proper blijft.
Donderdag moest ik mijn bloed laten trekken en daaruit bleek dat mijn hcg op 11 stond. De dokter zei dat die op vier weken en half zwangerschap rond de 100 moet liggen. Dus dat gaf dan de bevestiging. Maar ik wist het al op woensdag. De gespannen borsten waren weg, de bobbeltjes op mijn tepels zijn verdwenen, die verpletterende vermoeidheid verdween als sneeuw voor de zon.
Dinsdagochtend moet ik mijn bloed opnieuw laten onderzoeken. Ze verwachten dat mijn hcg dan op 0 zal staan. En ik hoop het eigenlijk, want zodra dat het geval is mag ik beginnen aan een nieuwe poging.
Ze rekenen woensdag, de dag van de bloeding, als de zogezegde eerste dag van de menstruatie dus dat wil zeggen dat volgende vrijdag dag 10 van mijn cyclus is en dan begint het weer allemaal opnieuw: echo's, bloedafname, wachten op de dag van de eisprong...
We hebben nu wel weer hoop gevonden, we geloven dat het de volgende keer wel goed kan gaan. En we zien het positief: want het is bewezen dat ik zwanger kán worden. Er is alleen iets misgegaan met het vruchtje.
Ik ben ergens ook blij dat het zo vroeg in de zwangerschap gebeurd is. Ik kan me niet voorstellen wat het moet zijn om een miskraam op 6,7,8,9,10,...weken te hebben.
Het klinkt gek want lang ben ik niet zwanger geweest, maar ik mis het zwanger zijn. Ik mis het gevoel dat er iets in me groeit, het gevoel dat er iets heel bijzonders aan het gebeuren is.
Af en toe valt dat gemis me zwaar. Deze morgen bijvoorbeeld, het overviel me weer en ik zag het niet zitten om aan de dag te beginnen. Maar een half uurtje later is dat gevoel weer weg en maakt het plaats voor HOOP.
Woensdag wist ik meteen dat er iets goed fout zat. Er liepen klonters bloed langs mijn benen. Ik zat op mijn werk en voelde iets lopen, en toen ik in de toilet ging kijken wist ik genoeg. En toen begon de pijn. Het leek alsof mijn baarmoeder helemaal bijeen kromp, als weeën in feite, en gek is dat niet want blijkbaar is dat wat er dan echt gebeurd: de baarmoeder wil het vruchtje uit zich hebben en trekt samen om het weg te duwen. Pijnlijk. Zeer pijnlijk. Ik heb zitten puffen om de pijn onder controle te houden, het leek echt alsof ik zat te bevallen. En de paniek was groot, want ik wist meteen: ik ben het kwijt.
Mijn leidinggevende heeft me gevonden. Ze wist niet dat ik zwanger was, maar nu kon ik niet anders dan het te vertellen. Ze heeft heel snel gehandeld en ervoor gezorgd dat ik veilig thuis geraakte. Ze is nu de enige die weet van ons traject (naast jullie uiteraard) en steunde me de afgelopen dagen enorm.
Ik heb die woensdag van twee uur in de namiddag tot ongeveer acht uur 's avonds hevige krampen gehad. Mijn vriendin was die dag toevallig thuis en heeft me de hele tijd, met tranen in de ogen, bijgestaan. Maar ze voelde zich vooral verveeld met het feit dat ze me niet kon helpen.
Zij heeft dan het ziekenhuis gebeld, die zeiden dan ook meteen dat het als een miskraam klonk.
Pas tegen de avond nam de pijn af, ik ben dan ook een hele grote klonter verloren. Geen idee of dat nu het vruchtje was of iets anders, ik voelde niet bepaald de behoefte om het te gaan analyseren.
De dagen nadien verloor ik nog wat bloed. Vandaag is de eerste dag dat mijn maandverband proper blijft.
Donderdag moest ik mijn bloed laten trekken en daaruit bleek dat mijn hcg op 11 stond. De dokter zei dat die op vier weken en half zwangerschap rond de 100 moet liggen. Dus dat gaf dan de bevestiging. Maar ik wist het al op woensdag. De gespannen borsten waren weg, de bobbeltjes op mijn tepels zijn verdwenen, die verpletterende vermoeidheid verdween als sneeuw voor de zon.
Dinsdagochtend moet ik mijn bloed opnieuw laten onderzoeken. Ze verwachten dat mijn hcg dan op 0 zal staan. En ik hoop het eigenlijk, want zodra dat het geval is mag ik beginnen aan een nieuwe poging.
Ze rekenen woensdag, de dag van de bloeding, als de zogezegde eerste dag van de menstruatie dus dat wil zeggen dat volgende vrijdag dag 10 van mijn cyclus is en dan begint het weer allemaal opnieuw: echo's, bloedafname, wachten op de dag van de eisprong...
We hebben nu wel weer hoop gevonden, we geloven dat het de volgende keer wel goed kan gaan. En we zien het positief: want het is bewezen dat ik zwanger kán worden. Er is alleen iets misgegaan met het vruchtje.
Ik ben ergens ook blij dat het zo vroeg in de zwangerschap gebeurd is. Ik kan me niet voorstellen wat het moet zijn om een miskraam op 6,7,8,9,10,...weken te hebben.
Het klinkt gek want lang ben ik niet zwanger geweest, maar ik mis het zwanger zijn. Ik mis het gevoel dat er iets in me groeit, het gevoel dat er iets heel bijzonders aan het gebeuren is.
Af en toe valt dat gemis me zwaar. Deze morgen bijvoorbeeld, het overviel me weer en ik zag het niet zitten om aan de dag te beginnen. Maar een half uurtje later is dat gevoel weer weg en maakt het plaats voor HOOP.
zondag 15 mei 2016 om 20:17
Ik ben blij om te lezen dat jullie de hoop terug hebben gevonden. Maar ik vind het echt ontzettend naar voor jullie.
Ik duim dan ook dat volgend traject alles goed verloopt.
Zoals Kiki zegt het doet je wel relativeren. Dat ondanks dat ik het soms best zwaar heb in mijn zwangerschap vanwege de vele pijnen in m'n liezen etc. Dat ik heel blij ben dat het wondertje wel in me mag blijven groeien. En ik hoop voor alle meiden hier die nog niet zwanger zijn dat zij dit ook snel mogen ervaren, want dat het bijzonder is, is een feit!
Ik duim dan ook dat volgend traject alles goed verloopt.
Zoals Kiki zegt het doet je wel relativeren. Dat ondanks dat ik het soms best zwaar heb in mijn zwangerschap vanwege de vele pijnen in m'n liezen etc. Dat ik heel blij ben dat het wondertje wel in me mag blijven groeien. En ik hoop voor alle meiden hier die nog niet zwanger zijn dat zij dit ook snel mogen ervaren, want dat het bijzonder is, is een feit!
maandag 16 mei 2016 om 20:52
@belle, dat klopt. Ik gebruik ovulatietesten. Het kost geld en je bent er op die manier nog meer mee bezig , ik stop er ook mee na deze maand. Dan laat ik het eens even op zijn beloop gaan ...
Het enige fijne is de bevestiging dat je wel een eisprong hebt.
Hoe is het met de dames? En met de zwangeren?
Kiki bij jou al iets van nieuws. Hoevee dagen is je cyclus nu?
Het enige fijne is de bevestiging dat je wel een eisprong hebt.
Hoe is het met de dames? En met de zwangeren?
Kiki bij jou al iets van nieuws. Hoevee dagen is je cyclus nu?
dinsdag 17 mei 2016 om 11:11
Dank je wel voor de lieve woorden dames. Ik heb goede en minder goede momenten, maar ik sla er mij wel door.
Vanmorgen ben ik bloed gaan laten prikken. Vanavond weet ik de uitslag. Hopelijk staat hcg dan op 0, dan is mijn lichaam klaar voor een nieuwe poging.
De dokter zei: "Stel je nu eens voor dat je vanavond te horen krijgt dat je hcg gestegen is!"
Neen. Niet grappig dokter.
Jeetje Kiki, hoe houd je dit vol? Zou je niet naar de dokter gaan voor verder onderzoek? Ontpillen, oke, maar dit...
Vanmorgen ben ik bloed gaan laten prikken. Vanavond weet ik de uitslag. Hopelijk staat hcg dan op 0, dan is mijn lichaam klaar voor een nieuwe poging.
De dokter zei: "Stel je nu eens voor dat je vanavond te horen krijgt dat je hcg gestegen is!"
Neen. Niet grappig dokter.
Jeetje Kiki, hoe houd je dit vol? Zou je niet naar de dokter gaan voor verder onderzoek? Ontpillen, oke, maar dit...
dinsdag 17 mei 2016 om 11:27
Goed dat je vooruit kan kijken Teja en hopelijk gewoon een nieuwe start krijgt vanaf vanavond. Niet erg grappig van de huisarts idd.. Soms weten mensen toch echt niet wat grappig is precies.
Maak jullie geen zorgen dames, ik vind het veel lief dat jullie bezorgd zijn. Maar ik ben echt niet zo abnormaal en geld uitgeven aan dokterskosten of lang wachten alvorens ik weer bij mijn gynaecoloog terecht kan is nutteloos. En ja dit is nog altijd ontpillen.. Je hoort de verhalen misschien minder maar blijkbaar heb ik een lichaam dat iets langer nodig heeft alvorens ik terug in mijn normaal ritme zit. Enige wat erop zit is afwachten.
Maak jullie geen zorgen dames, ik vind het veel lief dat jullie bezorgd zijn. Maar ik ben echt niet zo abnormaal en geld uitgeven aan dokterskosten of lang wachten alvorens ik weer bij mijn gynaecoloog terecht kan is nutteloos. En ja dit is nog altijd ontpillen.. Je hoort de verhalen misschien minder maar blijkbaar heb ik een lichaam dat iets langer nodig heeft alvorens ik terug in mijn normaal ritme zit. Enige wat erop zit is afwachten.
dinsdag 17 mei 2016 om 12:11
Je hebt gelijk Kiki. Mijn lichaam heeft van maart 2015 t/m nov/dec 2015 moeten ontpillen.
Ik ben eerlijk gezegd er ook nooit voor naar de dokter geweest. Behalve 1x dat het gewoon leek alsof ik zwanger was eigenlijk precies hetzelfde als wat jij toen had. Dokters zeggen dat ontpillen 1 jaar kan duren. Een goede vriendin van mij heeft ook echt 1 jaar moeten ontpillen. Kwam pas na dat jaar regelmaat en toen raakte ze ook zwanger. Niet dat ik wil zeggen dat het perse 1 jaar moet duren bij jou maar meer om aan te geven dat het niet abnormaal is. Beetje hart onder de riem.
Ik ben eerlijk gezegd er ook nooit voor naar de dokter geweest. Behalve 1x dat het gewoon leek alsof ik zwanger was eigenlijk precies hetzelfde als wat jij toen had. Dokters zeggen dat ontpillen 1 jaar kan duren. Een goede vriendin van mij heeft ook echt 1 jaar moeten ontpillen. Kwam pas na dat jaar regelmaat en toen raakte ze ook zwanger. Niet dat ik wil zeggen dat het perse 1 jaar moet duren bij jou maar meer om aan te geven dat het niet abnormaal is. Beetje hart onder de riem.
dinsdag 17 mei 2016 om 12:57
Dankjewel! Ik ben mij er bewust van dat het "normaal" is en eigenlijk is het erg als mensen dan naar je kijken alsof je abnormaal bent haha. Je hoort gewoon de verhalen van die jonge vrouwen niet zo snel omdat je daar minder snel mee te koop loopt.
Hoe is het verder met je women? Nog altijd zo weinig bij gekomen? Is wel weer positief dat jij zo weinig aankomt e
Hoe is het verder met je women? Nog altijd zo weinig bij gekomen? Is wel weer positief dat jij zo weinig aankomt e
dinsdag 17 mei 2016 om 13:08
Haha je bent niet abnormaal hoor
Ja met mij gaat het wel goed behalve dat ik nu gigantisch verkouden ben en alles nog zwaarder maakt haha.
Zijn net terug van onze vakantie en hebben nog echt ff genoten van ons tweetjes en het geschop in mijn buik.
Vanochtend zei mijn weegschaal dat ik nu op bijna 22 weken 3kg ben aangekomen. En dat na mijn vakantie waar ik echt meer heb gesnoept enzo dan dat ik thuis doe. Ik heb wel een duidelijke zwangerschapsbuik maar alleen mijn buik en borsten zijn gegroeid. Dus mag niet klagen.
Al wist ik niet dat je borsten soms zulke fikse groeispurten kunnen hebben. Had twee weken voor de vakantie een nieuwe bikini gekocht en tijdens mijn vakantie was deze al stiekem te klein.
Verder merk ik dat ik toch niet meer lekker actief kan zijn want dat moet ik bekopen met flinke pijnen in mijn rug en lies. 40 uur werken wordt dus geen optie meer en wil mijn 32 uur blijven aanhouden.
Ja met mij gaat het wel goed behalve dat ik nu gigantisch verkouden ben en alles nog zwaarder maakt haha.
Zijn net terug van onze vakantie en hebben nog echt ff genoten van ons tweetjes en het geschop in mijn buik.
Vanochtend zei mijn weegschaal dat ik nu op bijna 22 weken 3kg ben aangekomen. En dat na mijn vakantie waar ik echt meer heb gesnoept enzo dan dat ik thuis doe. Ik heb wel een duidelijke zwangerschapsbuik maar alleen mijn buik en borsten zijn gegroeid. Dus mag niet klagen.
Al wist ik niet dat je borsten soms zulke fikse groeispurten kunnen hebben. Had twee weken voor de vakantie een nieuwe bikini gekocht en tijdens mijn vakantie was deze al stiekem te klein.
Verder merk ik dat ik toch niet meer lekker actief kan zijn want dat moet ik bekopen met flinke pijnen in mijn rug en lies. 40 uur werken wordt dus geen optie meer en wil mijn 32 uur blijven aanhouden.
