Zwanger
alle pijlers
Toch wel heel erg bang.
donderdag 8 augustus 2013 om 20:11
Eigenlijk wou ik er niet over schrijven en vooral niet over lezen.
Maar misschien is het toch fijn om het kwijt te zijn en zijn er mensen met de zelfde ervaring.
Ik ben vandaag 32 weken en 4 dagen zwanger.
We lopen bij de gynaecoloog omdat ik bepaalde medicijnen moet blijven doorgebruiken en het niet zeker was of mijn lichaam de zwangerschap zou kunnen dragen.
Dit gaat echter boven elke verwachting van welke arts dan ook geweldig goed.
Ons kindje is al die tijd al klein en ligt op de onderste groeicurve.
Kindje loopt al die tijd 1 weekje achter in groei en gewicht.
Dit was echter nooit erg en had de gynaecoloog ook zo ingeschat door mijn bouw en die van mijn partner.
Gister hadden wij een echo, de laatste echo als de kleine goed zou liggen en goed gegroeid zou zijn.
Al snel bleek het alleen niet zo goed te zijn.
Ons kindje loopt ineens ruim 5 weken achter in de groei.
Kleine zit op 27 weken en word 1300 gr geschat inplaats van 1800 gr.
Mijn bloeddruk is zins de laatste controle ineens erg hoog geworden, te hoog.
Ze hebben meteen allemaal metingen gedaan.
Een uitgebreid bloed onderzoek.
Aan de ctg en bloeddruk controle in rust een half uur.
Ik heb medicijnen gekregen om de bloeddruk omlaag te krijgen en moet rust houden, in en om het huis wat lopen en dat is het.
3 keer per week een ctg en bloeddruk controle en over 2 weken een echo.
Is de kleine dan niet gegroeid en aangekomen willen ze hem halen.
Het zou dan veiliger zijn buiten mijn buik dan binnen.
Heel erg geschrokken natuurlijk.
Ik hou mij aan de rust en duim dat de medicatie aanslaat.
Maar het van me af zetten vind ik zo moeilijk.
In vlagen ben ik zo bang dat er iets heel ergs is, dat het niet goed komt.
Morgen is er weer een ctg en bloeddruk controle, volgend week een gesprek met de kinderarts (die zouden we al hebben betreft de behandeling na de geboorte door mijn medicijnen) gelukkig kunnen we dan weer een hoop vragen.
De angst en het niets kunnen doen. Je zo machteloos voelen vind ik zo verschrikkelijk.
Misschien dat het helpt om het zo even kwijt te zijn en misschien zijn er mensen die het ook hebben mee gemaakt of maken. Het opschrijven helpt het wel om het een beetje op een rijtje te krijgen.
Maar misschien is het toch fijn om het kwijt te zijn en zijn er mensen met de zelfde ervaring.
Ik ben vandaag 32 weken en 4 dagen zwanger.
We lopen bij de gynaecoloog omdat ik bepaalde medicijnen moet blijven doorgebruiken en het niet zeker was of mijn lichaam de zwangerschap zou kunnen dragen.
Dit gaat echter boven elke verwachting van welke arts dan ook geweldig goed.
Ons kindje is al die tijd al klein en ligt op de onderste groeicurve.
Kindje loopt al die tijd 1 weekje achter in groei en gewicht.
Dit was echter nooit erg en had de gynaecoloog ook zo ingeschat door mijn bouw en die van mijn partner.
Gister hadden wij een echo, de laatste echo als de kleine goed zou liggen en goed gegroeid zou zijn.
Al snel bleek het alleen niet zo goed te zijn.
Ons kindje loopt ineens ruim 5 weken achter in de groei.
Kleine zit op 27 weken en word 1300 gr geschat inplaats van 1800 gr.
Mijn bloeddruk is zins de laatste controle ineens erg hoog geworden, te hoog.
Ze hebben meteen allemaal metingen gedaan.
Een uitgebreid bloed onderzoek.
Aan de ctg en bloeddruk controle in rust een half uur.
Ik heb medicijnen gekregen om de bloeddruk omlaag te krijgen en moet rust houden, in en om het huis wat lopen en dat is het.
3 keer per week een ctg en bloeddruk controle en over 2 weken een echo.
Is de kleine dan niet gegroeid en aangekomen willen ze hem halen.
Het zou dan veiliger zijn buiten mijn buik dan binnen.
Heel erg geschrokken natuurlijk.
Ik hou mij aan de rust en duim dat de medicatie aanslaat.
Maar het van me af zetten vind ik zo moeilijk.
In vlagen ben ik zo bang dat er iets heel ergs is, dat het niet goed komt.
Morgen is er weer een ctg en bloeddruk controle, volgend week een gesprek met de kinderarts (die zouden we al hebben betreft de behandeling na de geboorte door mijn medicijnen) gelukkig kunnen we dan weer een hoop vragen.
De angst en het niets kunnen doen. Je zo machteloos voelen vind ik zo verschrikkelijk.
Misschien dat het helpt om het zo even kwijt te zijn en misschien zijn er mensen die het ook hebben mee gemaakt of maken. Het opschrijven helpt het wel om het een beetje op een rijtje te krijgen.
donderdag 8 augustus 2013 om 20:25
donderdag 8 augustus 2013 om 20:29
Een naast familielid idem. Met 32 weken een zoontje gehad die 1500 gram woog. Bij haar bleek een bloedziekte de oorzaak te zijn. Haar zoon heeft een aantal weken op de couveuseafdeling van een regulier ZH gelegen. Na zes weken ging het zo goed dat hij naar huis mocht. Hij deed het buiten de baarmoeder beduidend beter dan erin.
Die jongen is nu bijna negen en leuk en gezond joch.
Die jongen is nu bijna negen en leuk en gezond joch.
donderdag 8 augustus 2013 om 20:54
Dank jullie wel allemaal! Voor de lieve woorden en knuffels.
Fijn om wat postieve verhalen te lezen!
En idd dat ik nu 32 weken ben vind ik een fijn idee. Qua vroeg geboorte valt het dan mee!
Ik ben het meest bang dat er iets mis is met de kleine wat ze over het hoofd gezien hebben of wat nu nog niet te zien is.
Bang waarom hij zo ligt is en ineens zo ver achterloopt.
Terwijl de meest logische verklaring mijn bloeddruk is.
Ze willen nu kijken of de groei in mijn buik gaat toe nemen als mijn bloeddruk omlaag gaat en met rust. Omdat in mijn buik toch het veiligste plekje is.
Het relativeren is ineens een stuk moeilijk als het over jezelf gaat zeg. Fijn om jullie antwoorden te lezen dat helpt mij zeker!
En
Mariska85: moest haar kindje de couveuse in?
Fijn om wat postieve verhalen te lezen!
En idd dat ik nu 32 weken ben vind ik een fijn idee. Qua vroeg geboorte valt het dan mee!
Ik ben het meest bang dat er iets mis is met de kleine wat ze over het hoofd gezien hebben of wat nu nog niet te zien is.
Bang waarom hij zo ligt is en ineens zo ver achterloopt.
Terwijl de meest logische verklaring mijn bloeddruk is.
Ze willen nu kijken of de groei in mijn buik gaat toe nemen als mijn bloeddruk omlaag gaat en met rust. Omdat in mijn buik toch het veiligste plekje is.
Het relativeren is ineens een stuk moeilijk als het over jezelf gaat zeg. Fijn om jullie antwoorden te lezen dat helpt mij zeker!
En
Mariska85: moest haar kindje de couveuse in?
donderdag 8 augustus 2013 om 20:57
donderdag 8 augustus 2013 om 21:57
Herkenbaar. Wat vervelend zo laat in de zwangerschap.
Hier vanaf 36 weken om de dag een ctg gehad. Te hoge hartslag en te klein voor de duur. Kleine werd geschat op nog geen 4 pond. Uiteindelijk 2 weken later geboren en ze woog ruim 2800 gram. Viel dus mee, maar heb ook in angst gezeten. Op het laatst het advies om echt rust te houden....diezelfde nacht braken mijn vliezen.
Ze kunnen er dus ook naast zitten. Het blijft een schatting. Sterkte.
Hier vanaf 36 weken om de dag een ctg gehad. Te hoge hartslag en te klein voor de duur. Kleine werd geschat op nog geen 4 pond. Uiteindelijk 2 weken later geboren en ze woog ruim 2800 gram. Viel dus mee, maar heb ook in angst gezeten. Op het laatst het advies om echt rust te houden....diezelfde nacht braken mijn vliezen.
Ze kunnen er dus ook naast zitten. Het blijft een schatting. Sterkte.
donderdag 8 augustus 2013 om 22:23
Tuorrebout: wat fijn om te lezen dat het bij jullie zo goed is gelopen!
Dat zou zeker ook nog kunnen dat ze er naast zitten. Het blijft idd schatten en het op meten lijkt mij soms best lastig als ze lekker opgekruld liggen.
Heeft jullie kindje langer in het ziekenhuis moeten verblijven hiervoor?
Onze kleine moet sowieso al een dag of 4 in het ziekenhuis blijven om te ontwennen van de medicijnen.
De angst en zorgen zijn heel lastig he?
Dank je voor je bericht.
Dat zou zeker ook nog kunnen dat ze er naast zitten. Het blijft idd schatten en het op meten lijkt mij soms best lastig als ze lekker opgekruld liggen.
Heeft jullie kindje langer in het ziekenhuis moeten verblijven hiervoor?
Onze kleine moet sowieso al een dag of 4 in het ziekenhuis blijven om te ontwennen van de medicijnen.
De angst en zorgen zijn heel lastig he?
Dank je voor je bericht.
donderdag 8 augustus 2013 om 22:33
Er is indertijd heel veel langs mij heen gegaan. Vooral de dagen tussen de ctg's vond ik zenuwslopend. Uiteindelijk is mijn oudste geboren met een ks (stuit). Dus ze heeft nog wel in het ziekenhuis gelegen, maar dat was voor mij niet voor haar. Ze is met 38,1 weken geboren en mooi gewicht dus geen reden om extra in de gaten te houden.
Ze heeft echter wel moeite gehad met drinken (veel spugen) en moeite met de fles leeg drinken (maar 1 speen werkte). Kon haar temperatuur niet vasthouden.
Na de geboorte van mijn tweede zag ik eigenlijk dat ze best een lastige start had. Mijn jongste is met 36 weken geboren en heeft in de couveuse gelegen, maar dat was eigenlijk niet nodig. Ze was klein (41 cm) maar door haar gewicht van 2600 leek ze best stevig. Ze hield haar temp. prima en dronk direct goed.
Een hele andere start terwijl ze vroeger is geboren.
Dus op zich lijkt het goed dat jullie kleine de eerste dagen onder controle is. Vooral die eerste dagen zijn best pittig en dan is het fijn dat ze het kindje goed in de gaten houden. Wat ik jammer vond is dat ik niet meer kon genieten van de voorpret voor de bevalling. Je bent puur gericht op de gezondheid van je kindje. Ik had mij dus verheugd op een fijne verlofperiode voor de bevalling bij de tweede, maar goed die kwam op mijn laatste werkdag.
Ze heeft echter wel moeite gehad met drinken (veel spugen) en moeite met de fles leeg drinken (maar 1 speen werkte). Kon haar temperatuur niet vasthouden.
Na de geboorte van mijn tweede zag ik eigenlijk dat ze best een lastige start had. Mijn jongste is met 36 weken geboren en heeft in de couveuse gelegen, maar dat was eigenlijk niet nodig. Ze was klein (41 cm) maar door haar gewicht van 2600 leek ze best stevig. Ze hield haar temp. prima en dronk direct goed.
Een hele andere start terwijl ze vroeger is geboren.
Dus op zich lijkt het goed dat jullie kleine de eerste dagen onder controle is. Vooral die eerste dagen zijn best pittig en dan is het fijn dat ze het kindje goed in de gaten houden. Wat ik jammer vond is dat ik niet meer kon genieten van de voorpret voor de bevalling. Je bent puur gericht op de gezondheid van je kindje. Ik had mij dus verheugd op een fijne verlofperiode voor de bevalling bij de tweede, maar goed die kwam op mijn laatste werkdag.
donderdag 8 augustus 2013 om 22:42
vrijdag 9 augustus 2013 om 08:36
Tuorrebout: wat een verschil dan zeg! Zo zie je idd dat op tijd geboren worden met een goed gewicht niet per definitie ook een goede start betekent.
Fijn om te lezen dat het met allebei je kindjes toch zo goed is gegaan.
Dat we sowieso nog even in het ziekenhuis zijn stelt mij idd gerust.
Ik ben liever even daar met een goede controle en begleiding.
Het was al zo spannend en nu vooral eng en spannend.
Ik kijk idd ineens heel anders naar de laatste weken. Waar ik al heel erg uit keek naar eindelijk de kleine zien en vasthouden is nu nog meer geworden maar dan meer vasthouden en zien dat alles echt goed gaat. Het is niet meer alleen het leuke maar alles is gericht op de gezondheid van de kleine.
Waar ik uit keek naar de kleertjes wassen, nog wat leuke dingen op de planning lig ik nu plat te tijd af te tellen tot de ctg.
Gelukkig is die van middag.
Al geven deze berichten mij toch een fijn gevoel en groeit mijn vertrouwen.
Fijn om te lezen dat het met allebei je kindjes toch zo goed is gegaan.
Dat we sowieso nog even in het ziekenhuis zijn stelt mij idd gerust.
Ik ben liever even daar met een goede controle en begleiding.
Het was al zo spannend en nu vooral eng en spannend.
Ik kijk idd ineens heel anders naar de laatste weken. Waar ik al heel erg uit keek naar eindelijk de kleine zien en vasthouden is nu nog meer geworden maar dan meer vasthouden en zien dat alles echt goed gaat. Het is niet meer alleen het leuke maar alles is gericht op de gezondheid van de kleine.
Waar ik uit keek naar de kleertjes wassen, nog wat leuke dingen op de planning lig ik nu plat te tijd af te tellen tot de ctg.
Gelukkig is die van middag.
Al geven deze berichten mij toch een fijn gevoel en groeit mijn vertrouwen.
vrijdag 9 augustus 2013 om 08:45
dramaqueen5: dank je wel voor je lieve bericht! Hoe ver ben jij ? Gaat alles goed?
Het is idd heel erg schrikken misschien nog wel meer omdat alles zo goed ging.
Dat stelt mij idd gerust dat de kleine de "engste" weken gehad heeft. Het is vroeg maar niet te vroeg.
Mijn grootste angst is ook meer dat er anderen redenen zijn waarom de kleine ineens zo klein is ineens zo ver achterloopt.
Of er niet iets mis is met de kleine.
Komt het echt door mijn bloeddruk.
Er gaat zoveel door me heen. Ik mag van mij zelf niet niet op internet lezen omdat ik dan alleen maar banger word.
Ik probeer te vertrouwen op de gynaecologen en zoals ze hier boven zeggen, als het echt niet goed is dan grijpen ze meteen in.
Ik hoop dat jij een heerlijke zwangerschap mag hebben!
Ik vind het zwanger zijn heerlijk mooi bijzonder en heel speciaal maar ook heel eng vooral omdat je niks kunt doen als er iets is.
Het is idd heel erg schrikken misschien nog wel meer omdat alles zo goed ging.
Dat stelt mij idd gerust dat de kleine de "engste" weken gehad heeft. Het is vroeg maar niet te vroeg.
Mijn grootste angst is ook meer dat er anderen redenen zijn waarom de kleine ineens zo klein is ineens zo ver achterloopt.
Of er niet iets mis is met de kleine.
Komt het echt door mijn bloeddruk.
Er gaat zoveel door me heen. Ik mag van mij zelf niet niet op internet lezen omdat ik dan alleen maar banger word.
Ik probeer te vertrouwen op de gynaecologen en zoals ze hier boven zeggen, als het echt niet goed is dan grijpen ze meteen in.
Ik hoop dat jij een heerlijke zwangerschap mag hebben!
Ik vind het zwanger zijn heerlijk mooi bijzonder en heel speciaal maar ook heel eng vooral omdat je niks kunt doen als er iets is.
vrijdag 9 augustus 2013 om 12:37
Mijn nichtje hoefde niet de couveuse in, heeft in een warmtebedje gelegen maar dat had niet het gewenste resultaat dus al snel in een gewoon bedje en dat ging goed. Ze heeft een week sondevoeding gehad (eerst geheel en steeds meer als bijvoeding) en na 1,5 week mocht dat eruit. Verder ontwikkelt ze zich als alle andere kinderen.
