Zwanger
alle pijlers
Tweestrijd abortus of niet..
maandag 14 april 2014 om 10:06
Goedemorgen,
Sinds anderhalve week, weet ik dat ik zwanger ben van ons 3e kindje.. Het zat absoluut niet in de planning, maar ondanks anticonceptie toch zwanger..
Mijn eerste reactie, ik was ontzettend geschrokken, dit wilde ik niet.. Partner reageerde net zo, hij wilde dit ook niet..
We besloten om het allemaal even te laten bezinken, en het weekend er over na te denken, en na het weekend een beslissing te maken.
Ik zat in een ongelofelijke twee strijd, wel of niet.. Waarom zou dit kindje geen recht hebben op een leven, we wilden altijd nog een kindje, maar we zouden eerst verhuizen.. We hebben hier maar drie slaapkamers, dus moeten de oudste twee samen op 1 kamer..
Maar hoe kan ik nu een kindje weg halen, en over een paar jaar, wel voor een kindje gaan.. Hoe krom is dat?
Mijn vriend wil het kindje nog steeds niet, hij zegt dat hij, mij niet kan dwingen om een abortus te plegen, en hij staat achter elke keuze die ik maak, maar hoe kan ik blij zijn en trots zijn, als ik weet dat mijn vriend dat niet is..
Hij zal uiteindelijk net zoveel van dit kindje gaan houden, als dat hij doet van de andere twee.. Maar als mijn vriend mij niet kan dwingen om een abortus te plegen, kan ik hem dan wel dwingen om nog een kindje te krijgen..
Kortom.. Ik weet het gewoon allemaal niet meer zo goed..
Sinds anderhalve week, weet ik dat ik zwanger ben van ons 3e kindje.. Het zat absoluut niet in de planning, maar ondanks anticonceptie toch zwanger..
Mijn eerste reactie, ik was ontzettend geschrokken, dit wilde ik niet.. Partner reageerde net zo, hij wilde dit ook niet..
We besloten om het allemaal even te laten bezinken, en het weekend er over na te denken, en na het weekend een beslissing te maken.
Ik zat in een ongelofelijke twee strijd, wel of niet.. Waarom zou dit kindje geen recht hebben op een leven, we wilden altijd nog een kindje, maar we zouden eerst verhuizen.. We hebben hier maar drie slaapkamers, dus moeten de oudste twee samen op 1 kamer..
Maar hoe kan ik nu een kindje weg halen, en over een paar jaar, wel voor een kindje gaan.. Hoe krom is dat?
Mijn vriend wil het kindje nog steeds niet, hij zegt dat hij, mij niet kan dwingen om een abortus te plegen, en hij staat achter elke keuze die ik maak, maar hoe kan ik blij zijn en trots zijn, als ik weet dat mijn vriend dat niet is..
Hij zal uiteindelijk net zoveel van dit kindje gaan houden, als dat hij doet van de andere twee.. Maar als mijn vriend mij niet kan dwingen om een abortus te plegen, kan ik hem dan wel dwingen om nog een kindje te krijgen..
Kortom.. Ik weet het gewoon allemaal niet meer zo goed..
maandag 14 april 2014 om 10:50
maandag 14 april 2014 om 10:50
Ik wil jullie absoluut niet veroordelen want jullie klinken als lieve en verstandige mensen. Maar toch verbaast het me dat jullie abortus overwegen. Abortus is heel heftig. Je haalt leven weg. Iets dat je kindje kan worden. Dat doe je mijns inziens alleen om hele andere redenen. Niet omdat je man het nu liever niet wil vanwege tijd en ruimtegebrek. Dat snap ik echt niet.
Ik zou het eerder begrijpen als je echt geen 3de kind wilt en aan denkt te kunnen. Maar dit? Gaat nergens over.
Ik zou het eerder begrijpen als je echt geen 3de kind wilt en aan denkt te kunnen. Maar dit? Gaat nergens over.
maandag 14 april 2014 om 10:51
Als je absoluut zeker te weten nog 'n extra kind wil met verloop van tijd, zou ik deze gewoon nemen. Enkel als je nog twijfelt of je het financieel en mentaal wel op kan brengen zo'n 3e druktemaker erbij, zou ik het weg laten halen.
Maak je gewoon wat sneller werk van dat verhuizen zodat je tegen de tijd dat het kind er is ook gewoon de ruimte ervoor hebt.
Maak je gewoon wat sneller werk van dat verhuizen zodat je tegen de tijd dat het kind er is ook gewoon de ruimte ervoor hebt.
maandag 14 april 2014 om 10:52
Dus jullie willen wel een derde, maar deze komt een paar jaar te vroeg en daarom overweeg je abortus?
Hier valt mijn mond ook wel even van open, en ook van het feit dat je je man niet gewoon een enorme trap onder zijn hol geeft.
Overigens kunnen jullie zelf ook een slaapbank aanschaffen en in de huiskamer gaan liggen als jullie het zo verschrikkelijk ontaard vinden om twee kinderen een kamer te laten delen. Maar dat zal dan wel weer niet tot de opties behoren. Abortus blijkbaar wel.
Hier valt mijn mond ook wel even van open, en ook van het feit dat je je man niet gewoon een enorme trap onder zijn hol geeft.
Overigens kunnen jullie zelf ook een slaapbank aanschaffen en in de huiskamer gaan liggen als jullie het zo verschrikkelijk ontaard vinden om twee kinderen een kamer te laten delen. Maar dat zal dan wel weer niet tot de opties behoren. Abortus blijkbaar wel.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 14 april 2014 om 10:52
We willen inderdaad nog wel een derde kindje, maar niet hier en nu in dit huis.. Voor mij is de ruimte een bijzaak, en vinden we daar wel een oplossing voor.
Wat ik al aangaf, hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak, maar ik vind het ontzettend moeilijk om voor hem een beslissing te maken, en hem te 'dwingen' tot nog een kind..
Ergens denk ik ook, dat hij helemaal geen beslissing durft te maken, waarom weet ik niet.. Maar laat hij de keus aan mij, terwijl ik weet dat hij dit kindje niet wil.. Maar ik weet ook dat hij net zoveel van dit kindje gaat houden, en dat hij er net zo goed voor zal zorgen als voor onze andere kindjes..
En dat is dus de tweestrijd.. De knoop door hakken en hem zeggen dat dit kindje komt, of blijven piekeren en twijfelen over wel of geen abortus..
Wat ik wel heel sterk voel, is dat mocht ik nu besluiten om dit kindje weg te laten halen, dan komt er geen derde kindje meer, daar zou ik niet mee kunnen leven, om nu een zwangerschap te beëindigen , en vervolgens over een paar jaar, vrolijk weer voor een zwangerschap te gaan.
Ik ga nu iig mijn huisarts bellen, om hier ook met haar over te praten..
Wat ik al aangaf, hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak, maar ik vind het ontzettend moeilijk om voor hem een beslissing te maken, en hem te 'dwingen' tot nog een kind..
Ergens denk ik ook, dat hij helemaal geen beslissing durft te maken, waarom weet ik niet.. Maar laat hij de keus aan mij, terwijl ik weet dat hij dit kindje niet wil.. Maar ik weet ook dat hij net zoveel van dit kindje gaat houden, en dat hij er net zo goed voor zal zorgen als voor onze andere kindjes..
En dat is dus de tweestrijd.. De knoop door hakken en hem zeggen dat dit kindje komt, of blijven piekeren en twijfelen over wel of geen abortus..
Wat ik wel heel sterk voel, is dat mocht ik nu besluiten om dit kindje weg te laten halen, dan komt er geen derde kindje meer, daar zou ik niet mee kunnen leven, om nu een zwangerschap te beëindigen , en vervolgens over een paar jaar, vrolijk weer voor een zwangerschap te gaan.
Ik ga nu iig mijn huisarts bellen, om hier ook met haar over te praten..
maandag 14 april 2014 om 10:54
Ik kan me man wel voorstellen. Als je al vindt dat je tekort schiet en je krijgt er nóg meer verantwoordelijkheid bij, dan schiet je in de stress.
Werk jij TO? Of hebben jullie een klassieke verdeling waarbij hij alle tijd in zijn eigen zaak steekt en jij in de kinderen, met misschien een bijbaantje? Ik dat geval kan ik me hem helemaal voorstellen ,nog een extra verantwoordelijkheid, het verhuizen hangt volledig van hem af, hij heeft al te weinig tijd voor de andere twee...
Geen reden voor abortus, maar wel een teken dat dingen anders moeten misschien .
Werk jij TO? Of hebben jullie een klassieke verdeling waarbij hij alle tijd in zijn eigen zaak steekt en jij in de kinderen, met misschien een bijbaantje? Ik dat geval kan ik me hem helemaal voorstellen ,nog een extra verantwoordelijkheid, het verhuizen hangt volledig van hem af, hij heeft al te weinig tijd voor de andere twee...
Geen reden voor abortus, maar wel een teken dat dingen anders moeten misschien .
maandag 14 april 2014 om 10:54
maandag 14 april 2014 om 10:54
Ik zou mn levenlang een schuldgevoel hebben tegenover dit kindje hebben als ik het nu weg zou laten halen om vervolgens doodleuk over een tijd wel voor een derde te gaan omdat het jullie beter uitkomt. Onze meiden slapen op een grote meidenkamer en daar is niks mis mee!
Als je echt geen derde had gwild had je beter met je ac om moeten gaan.
Als je echt geen derde had gwild had je beter met je ac om moeten gaan.
maandag 14 april 2014 om 10:55
Je dwingt hem niet tot nog een kind, hij wíl nog een kind, alleen zijn de omstandigheden niet optimaal. En dan bedoel ik niet dat jullie nu onder een stuk golfplaat in het open veld wonen, maar dat jullie huis een kamer te weinig heeft dan in jullie ideaalplaatje. Nou poe poe, wat een armoe, wat een erbarmelijke omstandigheden.
Ik vind het echt te zot voor woorden dat je er zelf maar aan denkt.
Ik vind het echt te zot voor woorden dat je er zelf maar aan denkt.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 14 april 2014 om 10:56
En hij stelt zich zwak op: ik wil dit kind niet, maar jij mag kiezen.
Dat gaat natuurlijk niet.
Maar als jij geen abortus wilt, dan zou ik geen abortus plegen, en daar ook niet dubbelzinnig over doen. Als jij zegt ' ik denk erover na' dan heeft hij geen idee hoe je er eigenlijk over denkt en weet hij ook niet dat je eigenlijk niet wilt en er alleen vanwege hem over nadenkt. Ik zou dus gewoon eerlijk zijn: dit kind komt er, en hoe gaan we dat oplossen zodat iedereen er gelukkig mee is?
De zwangerschap is niet jouw schuld. Die dingen gebeuren en daar deal je dan mee.
Dat gaat natuurlijk niet.
Maar als jij geen abortus wilt, dan zou ik geen abortus plegen, en daar ook niet dubbelzinnig over doen. Als jij zegt ' ik denk erover na' dan heeft hij geen idee hoe je er eigenlijk over denkt en weet hij ook niet dat je eigenlijk niet wilt en er alleen vanwege hem over nadenkt. Ik zou dus gewoon eerlijk zijn: dit kind komt er, en hoe gaan we dat oplossen zodat iedereen er gelukkig mee is?
De zwangerschap is niet jouw schuld. Die dingen gebeuren en daar deal je dan mee.
maandag 14 april 2014 om 10:59
Wil jou partner überhaupt wel een derde? Ook later als alles wel goed uitkomt?
Abortus is een recht. Ik vind dat iedereen het mag uitvoeren. Persoonlijk zal ik het doen als ik niet voor het kindje kan zorgen, als het heel ernstige afwijkingen heeft, als ik absoluut geen kinderen meer wil, bij misbruik enz.
Maar de reden ooit wel maar nu niet want te weinig ruimte en mijn man werkt zo veel vind ik echt gelul.
Abortus is een recht. Ik vind dat iedereen het mag uitvoeren. Persoonlijk zal ik het doen als ik niet voor het kindje kan zorgen, als het heel ernstige afwijkingen heeft, als ik absoluut geen kinderen meer wil, bij misbruik enz.
Maar de reden ooit wel maar nu niet want te weinig ruimte en mijn man werkt zo veel vind ik echt gelul.
maandag 14 april 2014 om 10:59
quote:elninjoo schreef op 14 april 2014 @ 10:57:
Wil je man in de toekomst wel 'n derde kind (en kan ie dat financieel opbrengen) of was dat meer jouw eigen wens?Dat staat in de openingspost, ze wilden nog een kindje, maar eerst verhuizen.
Wil je man in de toekomst wel 'n derde kind (en kan ie dat financieel opbrengen) of was dat meer jouw eigen wens?Dat staat in de openingspost, ze wilden nog een kindje, maar eerst verhuizen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
maandag 14 april 2014 om 11:00
maandag 14 april 2014 om 11:02
quote:grasshoppers8 schreef op 14 april 2014 @ 10:52:
We willen inderdaad nog wel een derde kindje, maar niet hier en nu in dit huis.. Voor mij is de ruimte een bijzaak, en vinden we daar wel een oplossing voor.
Wat ik al aangaf, hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak, maar ik vind het ontzettend moeilijk om voor hem een beslissing te maken, en hem te 'dwingen' tot nog een kind..
Ergens denk ik ook, dat hij helemaal geen beslissing durft te maken, waarom weet ik niet.. Maar laat hij de keus aan mij, terwijl ik weet dat hij dit kindje niet wil.. Maar ik weet ook dat hij net zoveel van dit kindje gaat houden, en dat hij er net zo goed voor zal zorgen als voor onze andere kindjes..
En dat is dus de tweestrijd.. De knoop door hakken en hem zeggen dat dit kindje komt, of blijven piekeren en twijfelen over wel of geen abortus..
Wat ik wel heel sterk voel, is dat mocht ik nu besluiten om dit kindje weg te laten halen, dan komt er geen derde kindje meer, daar zou ik niet mee kunnen leven, om nu een zwangerschap te beëindigen , en vervolgens over een paar jaar, vrolijk weer voor een zwangerschap te gaan.
Ik ga nu iig mijn huisarts bellen, om hier ook met haar over te praten..
Volgens mij dwing je hem niet tot 'een' kind, want jullie zijn er al over uit dat er een derde gaat komen. Het enige waar de omstandigheden (niet jij) hem toe dwingen, is een kind op dit moment.
En zoals zo velen hier voor mij, denk ik ook dat je beter geen kind weg kan laten halen, als er nog wel een wens is. Het klinkt én voelt zó krom. Als jullie toch ooit groter gaan wonen, dan kunnen de kinderen dán een eigen kamer krijgen. De kamer delen is maar voor een beperkte periode, en ook nog als ze jong zijn. Oudere kinderen hebben eerder een wens naar privacy.
We willen inderdaad nog wel een derde kindje, maar niet hier en nu in dit huis.. Voor mij is de ruimte een bijzaak, en vinden we daar wel een oplossing voor.
Wat ik al aangaf, hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak, maar ik vind het ontzettend moeilijk om voor hem een beslissing te maken, en hem te 'dwingen' tot nog een kind..
Ergens denk ik ook, dat hij helemaal geen beslissing durft te maken, waarom weet ik niet.. Maar laat hij de keus aan mij, terwijl ik weet dat hij dit kindje niet wil.. Maar ik weet ook dat hij net zoveel van dit kindje gaat houden, en dat hij er net zo goed voor zal zorgen als voor onze andere kindjes..
En dat is dus de tweestrijd.. De knoop door hakken en hem zeggen dat dit kindje komt, of blijven piekeren en twijfelen over wel of geen abortus..
Wat ik wel heel sterk voel, is dat mocht ik nu besluiten om dit kindje weg te laten halen, dan komt er geen derde kindje meer, daar zou ik niet mee kunnen leven, om nu een zwangerschap te beëindigen , en vervolgens over een paar jaar, vrolijk weer voor een zwangerschap te gaan.
Ik ga nu iig mijn huisarts bellen, om hier ook met haar over te praten..
Volgens mij dwing je hem niet tot 'een' kind, want jullie zijn er al over uit dat er een derde gaat komen. Het enige waar de omstandigheden (niet jij) hem toe dwingen, is een kind op dit moment.
En zoals zo velen hier voor mij, denk ik ook dat je beter geen kind weg kan laten halen, als er nog wel een wens is. Het klinkt én voelt zó krom. Als jullie toch ooit groter gaan wonen, dan kunnen de kinderen dán een eigen kamer krijgen. De kamer delen is maar voor een beperkte periode, en ook nog als ze jong zijn. Oudere kinderen hebben eerder een wens naar privacy.
Later is nu
maandag 14 april 2014 om 11:02
quote:Susan schreef op 14 april 2014 @ 10:59:
[...]
Dat staat in de openingspost, ze wilden nog een kindje, maar eerst verhuizen.
Dat staat er ja, maar dat kan de interpretatie van de vrouw zijn, terwijl de man misschien denkt: "laat maar lullen, met twee hebben we onze handen vol genoeg en al zoveel kosten dat we die derde uiteindelijk gewoon laten schieten"
Anders was die man nu toch ook niet zo geflipt over 't feit dat een 'gewenste' derde zich gewoon ietsje vroeger heeft aangediend?
[...]
Dat staat in de openingspost, ze wilden nog een kindje, maar eerst verhuizen.
Dat staat er ja, maar dat kan de interpretatie van de vrouw zijn, terwijl de man misschien denkt: "laat maar lullen, met twee hebben we onze handen vol genoeg en al zoveel kosten dat we die derde uiteindelijk gewoon laten schieten"
Anders was die man nu toch ook niet zo geflipt over 't feit dat een 'gewenste' derde zich gewoon ietsje vroeger heeft aangediend?
maandag 14 april 2014 om 11:03
quote:grasshoppers8 schreef op 14 april 2014 @ 10:52:
We willen inderdaad nog wel een derde kindje, maar niet hier en nu in dit huis.. Voor mij is de ruimte een bijzaak, en vinden we daar wel een oplossing voor.
Wat ik al aangaf, hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak, maar ik vind het ontzettend moeilijk om voor hem een beslissing te maken, en hem te 'dwingen' tot nog een kind..
Ergens denk ik ook, dat hij helemaal geen beslissing durft te maken, waarom weet ik niet.. Maar laat hij de keus aan mij, terwijl ik weet dat hij dit kindje niet wil.. Maar ik weet ook dat hij net zoveel van dit kindje gaat houden, en dat hij er net zo goed voor zal zorgen als voor onze andere kindjes..
En dat is dus de tweestrijd.. De knoop door hakken en hem zeggen dat dit kindje komt, of blijven piekeren en twijfelen over wel of geen abortus..
Wat ik wel heel sterk voel, is dat mocht ik nu besluiten om dit kindje weg te laten halen, dan komt er geen derde kindje meer, daar zou ik niet mee kunnen leven, om nu een zwangerschap te beëindigen , en vervolgens over een paar jaar, vrolijk weer voor een zwangerschap te gaan.
Ik ga nu iig mijn huisarts bellen, om hier ook met haar over te praten..
Je creëert drama daar waar het niet is.
Je wil nog een kind, jouw man ook. Maak korte metten met dat zgn schuldgevoel/ misplaatste loyaliteit naar je man toe en neem je verantwoordelijkheid.
Wat een ongelooflijke zeurpost vind ik dit.
We willen inderdaad nog wel een derde kindje, maar niet hier en nu in dit huis.. Voor mij is de ruimte een bijzaak, en vinden we daar wel een oplossing voor.
Wat ik al aangaf, hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak, maar ik vind het ontzettend moeilijk om voor hem een beslissing te maken, en hem te 'dwingen' tot nog een kind..
Ergens denk ik ook, dat hij helemaal geen beslissing durft te maken, waarom weet ik niet.. Maar laat hij de keus aan mij, terwijl ik weet dat hij dit kindje niet wil.. Maar ik weet ook dat hij net zoveel van dit kindje gaat houden, en dat hij er net zo goed voor zal zorgen als voor onze andere kindjes..
En dat is dus de tweestrijd.. De knoop door hakken en hem zeggen dat dit kindje komt, of blijven piekeren en twijfelen over wel of geen abortus..
Wat ik wel heel sterk voel, is dat mocht ik nu besluiten om dit kindje weg te laten halen, dan komt er geen derde kindje meer, daar zou ik niet mee kunnen leven, om nu een zwangerschap te beëindigen , en vervolgens over een paar jaar, vrolijk weer voor een zwangerschap te gaan.
Ik ga nu iig mijn huisarts bellen, om hier ook met haar over te praten..
Je creëert drama daar waar het niet is.
Je wil nog een kind, jouw man ook. Maak korte metten met dat zgn schuldgevoel/ misplaatste loyaliteit naar je man toe en neem je verantwoordelijkheid.
Wat een ongelooflijke zeurpost vind ik dit.
maandag 14 april 2014 om 11:03
quote:elninjoo schreef op 14 april 2014 @ 11:02:
[...]
Dat staat er ja, maar dat kan de interpretatie van de vrouw zijn, terwijl de man misschien denkt: "laat maar lullen, met twee hebben we onze handen vol genoeg en al zoveel kosten dat we die derde uiteindelijk gewoon laten schieten"
Anders was die man nu toch ook niet zo geflipt over 't feit dat een 'gewenste' derde zich gewoon ietsje vroeger heeft aangediend?Dit denk ik dus ook.
[...]
Dat staat er ja, maar dat kan de interpretatie van de vrouw zijn, terwijl de man misschien denkt: "laat maar lullen, met twee hebben we onze handen vol genoeg en al zoveel kosten dat we die derde uiteindelijk gewoon laten schieten"
Anders was die man nu toch ook niet zo geflipt over 't feit dat een 'gewenste' derde zich gewoon ietsje vroeger heeft aangediend?Dit denk ik dus ook.
maandag 14 april 2014 om 11:04
quote:grasshoppers8 schreef op 14 april 2014 @ 10:52:
We willen inderdaad nog wel een derde kindje, maar niet hier en nu in dit huis.. Voor mij is de ruimte een bijzaak, en vinden we daar wel een oplossing voor.
Wat ik al aangaf, hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak, maar ik vind het ontzettend moeilijk om voor hem een beslissing te maken, en hem te 'dwingen' tot nog een kind.. Hier maak je een denkfout. Als hij jou de ruimte geeft om de beslissing te nemen, dwing jij hem niet tot een derde kind. Dat zou wel het geval zijn als jij bijv. opzettelijk de anticonceptie weg had gelaten, zonder hem daarover in te lichten.
Ergens denk ik ook, dat hij helemaal geen beslissing durft te maken, waarom weet ik niet.. Dat zou best eens kunnen. Vraag hem eens waarom hij de keuze bij jou neerlegt. Vraag hem ook eens wat het voor hem zou betekenen als jij besluit om het kindje te houden. Maar laat hij de keus aan mij, terwijl ik weet dat hij dit kindje niet wil.. Maar ik weet ook dat hij net zoveel van dit kindje gaat houden, en dat hij er net zo goed voor zal zorgen als voor onze andere kindjes..
En dat is dus de tweestrijd.. De knoop door hakken en hem zeggen dat dit kindje komt, of blijven piekeren en twijfelen over wel of geen abortus.. Ik denk dat je een stap overslaat. Het is net of jij denkt dat je apart van jouw vriend de beslissing moet nemen. (En dat snap ik wel een beetje gezien het feit dat hij aangeeft achter je staan welke beslissing je ook neemt.) Ik heb het idee dat jullie nog helemaal niet van elkaar weten wat jullie belangrijk vinden bij het nemen van deze beslissing. Jij lijkt allerlei zaken voor hem in te vullen en daar je beslissing op te gaan nemen. Praat alsjeblieft goed met elkaar en vraag door!!! Anders neem jij straks een beslissing die op verkeerde bedoelingen/argumenten gestoeld is, omdat jullie helemaal niet van elkaar weten hoe jullie er precies in staan.
Wat ik wel heel sterk voel, is dat mocht ik nu besluiten om dit kindje weg te laten halen, dan komt er geen derde kindje meer, daar zou ik niet mee kunnen leven, om nu een zwangerschap te beëindigen , en vervolgens over een paar jaar, vrolijk weer voor een zwangerschap te gaan.
Ik ga nu iig mijn huisarts bellen, om hier ook met haar over te praten..
We willen inderdaad nog wel een derde kindje, maar niet hier en nu in dit huis.. Voor mij is de ruimte een bijzaak, en vinden we daar wel een oplossing voor.
Wat ik al aangaf, hij staat achter mij, welke keuze ik ook maak, maar ik vind het ontzettend moeilijk om voor hem een beslissing te maken, en hem te 'dwingen' tot nog een kind.. Hier maak je een denkfout. Als hij jou de ruimte geeft om de beslissing te nemen, dwing jij hem niet tot een derde kind. Dat zou wel het geval zijn als jij bijv. opzettelijk de anticonceptie weg had gelaten, zonder hem daarover in te lichten.
Ergens denk ik ook, dat hij helemaal geen beslissing durft te maken, waarom weet ik niet.. Dat zou best eens kunnen. Vraag hem eens waarom hij de keuze bij jou neerlegt. Vraag hem ook eens wat het voor hem zou betekenen als jij besluit om het kindje te houden. Maar laat hij de keus aan mij, terwijl ik weet dat hij dit kindje niet wil.. Maar ik weet ook dat hij net zoveel van dit kindje gaat houden, en dat hij er net zo goed voor zal zorgen als voor onze andere kindjes..
En dat is dus de tweestrijd.. De knoop door hakken en hem zeggen dat dit kindje komt, of blijven piekeren en twijfelen over wel of geen abortus.. Ik denk dat je een stap overslaat. Het is net of jij denkt dat je apart van jouw vriend de beslissing moet nemen. (En dat snap ik wel een beetje gezien het feit dat hij aangeeft achter je staan welke beslissing je ook neemt.) Ik heb het idee dat jullie nog helemaal niet van elkaar weten wat jullie belangrijk vinden bij het nemen van deze beslissing. Jij lijkt allerlei zaken voor hem in te vullen en daar je beslissing op te gaan nemen. Praat alsjeblieft goed met elkaar en vraag door!!! Anders neem jij straks een beslissing die op verkeerde bedoelingen/argumenten gestoeld is, omdat jullie helemaal niet van elkaar weten hoe jullie er precies in staan.
Wat ik wel heel sterk voel, is dat mocht ik nu besluiten om dit kindje weg te laten halen, dan komt er geen derde kindje meer, daar zou ik niet mee kunnen leven, om nu een zwangerschap te beëindigen , en vervolgens over een paar jaar, vrolijk weer voor een zwangerschap te gaan.
Ik ga nu iig mijn huisarts bellen, om hier ook met haar over te praten..
maandag 14 april 2014 om 11:04
maandag 14 april 2014 om 11:04
quote:bonuhbakkie schreef op 14 april 2014 @ 11:01:
Misschien kan je tegen je man zeggen: wat je ook beslist ik sta erachter. Nu lijkt het een beetje alsof t jouw keuze wordt. Is mooi zeggen ik steun je keus maar dan ligt de verantw
Bij jou. En de druk van een keuze. Neem je man mee naar de huisarts.Eens. Jullie zijn beiden verantwoordelijk.
Misschien kan je tegen je man zeggen: wat je ook beslist ik sta erachter. Nu lijkt het een beetje alsof t jouw keuze wordt. Is mooi zeggen ik steun je keus maar dan ligt de verantw
Bij jou. En de druk van een keuze. Neem je man mee naar de huisarts.Eens. Jullie zijn beiden verantwoordelijk.
Stressed is just desserts spelled backwards
