Zwanger
alle pijlers
Uitgerekend juli 2012!
dinsdag 27 december 2011 om 22:35
Hé Sparood, wij gaan gelijk op dus! Had de lijst wel bekeken, maar heb zo'n last van mijn geheugen, niet normaal. Onthoud niks en lijk soms wel een lekker zeef, echt.
Maarre, gefeliciteerd dus!
Heb ook wel zin in vrijdag hoor, kleintje weer zien. Is ook wel een dubbele dag trouwens. NPM, spruitje dus goed zien en mijn vriend en ik zijn vijf jaar samen op die dag...
Maarre, gefeliciteerd dus!
Heb ook wel zin in vrijdag hoor, kleintje weer zien. Is ook wel een dubbele dag trouwens. NPM, spruitje dus goed zien en mijn vriend en ik zijn vijf jaar samen op die dag...
dinsdag 27 december 2011 om 22:43
Ja we gaan nog wel wat leuks doen, hoewel we het al heel lekker vinden samen rustig de tijd te hebben en niks te hoeven. Mijn kinders en die van hem zijn bij de ex-partners dus we zijn echt samen en dat komt niet zo vaak voor.
Hoop wel dat we ergens lekker gaan eten...... . Hoe laat hebben jullie de NPM? Mijn afspraak is pas om kwart voor drie helaas.
Hoop wel dat we ergens lekker gaan eten...... . Hoe laat hebben jullie de NPM? Mijn afspraak is pas om kwart voor drie helaas.
woensdag 28 december 2011 om 04:15
Brigitte ik schrik er van wat je man allemaal tegen jou zegt. Ik hoop dat je alle adviezen die gegeven zijn ten harte neemt en voor jezelf gaat opkomen.
VM wat rot dat het zo pijnlijk was! Ik ga hard duimen voor een goede uitslag
Biglove en fuzzie van harte welkom hier en gefeliciteerd natuurlijk!
Juutje spannend morgen de echo! Ik heb met 8 weken ook weinig klachten, maar ook nooit echt erge klachten gehad. (al heb ik ook volgens man best wel last van me hormonen haha)
Ik kan niet slapen en zit dus met een kopje thee beneden. Normaal gezien ga ik niet zo snel uit bed als ik niet kan slapen, kom ik geheid in een vicieuze cirkel, maar kreeg zo honger dat ik er maar ben uitgegaan. Dus nu met broodje en kopje thee hier aan bijlezen. Kerst was erg gezellig maar wel druk en denk dat ik mede daardoor beetje uit me ritme ben en ander eetpatroon dus zit weer verstopt en me buik voelt daardoor echt niet fijn. Genoeg geklaag, verder gaat alles goed
VM wat rot dat het zo pijnlijk was! Ik ga hard duimen voor een goede uitslag
Biglove en fuzzie van harte welkom hier en gefeliciteerd natuurlijk!
Juutje spannend morgen de echo! Ik heb met 8 weken ook weinig klachten, maar ook nooit echt erge klachten gehad. (al heb ik ook volgens man best wel last van me hormonen haha)
Ik kan niet slapen en zit dus met een kopje thee beneden. Normaal gezien ga ik niet zo snel uit bed als ik niet kan slapen, kom ik geheid in een vicieuze cirkel, maar kreeg zo honger dat ik er maar ben uitgegaan. Dus nu met broodje en kopje thee hier aan bijlezen. Kerst was erg gezellig maar wel druk en denk dat ik mede daardoor beetje uit me ritme ben en ander eetpatroon dus zit weer verstopt en me buik voelt daardoor echt niet fijn. Genoeg geklaag, verder gaat alles goed
woensdag 28 december 2011 om 08:04
woensdag 28 december 2011 om 09:03
Goedemorgen allen,
Juutje veel succes vandaag!!
Dat geheugen big love, dat herken ik
Zie nu pas dat @Helene en ik dezelfde dag zijn uitgerekend, allebei 31 en van de 2e zwanger :d Grappig!
Nou volgens mij begint mn kuur een beetje te helpen..Voel me niet meer zo beroerd als gisteren :s Hoop dat het snel beter gaat!
Fijne dag allemaal!
Juutje veel succes vandaag!!
Dat geheugen big love, dat herken ik
Zie nu pas dat @Helene en ik dezelfde dag zijn uitgerekend, allebei 31 en van de 2e zwanger :d Grappig!
Nou volgens mij begint mn kuur een beetje te helpen..Voel me niet meer zo beroerd als gisteren :s Hoop dat het snel beter gaat!
Fijne dag allemaal!
woensdag 28 december 2011 om 10:53
Hallo dames!
Brigitte, hoe is het vandaag met je. Ben je niet al te zeer geschrokken van onze meningen en uitspraken? We zijn zwanger he...
Vandaag laatste gesprek in zkh, ik mag de eerste lijn weer in (verloskundige). Uitslag combinatietest nog niet bekend ondanks verstrijken termijn van een week: ook bij het RIVM zullen ze feestdagen-reces en bijbehorende onderbezetting hebben. Omdat NPM er goed uit leek te zien maak ik me geen echte zorgen.
Voor het eerst gewogen, met kleren aan was ik onder het gewicht dat ik verwacht had zonder kleren aan. Durfde me de laatste weken gewoonweg niet meer te wegen want echt te zwaar... Wacht maar, als de bv terugloopt dan gaat mijn gewicht méé (zei ze vol goede moed *slik*). Alleen bloeddruk was wat hoger, zeker voor mijn (lagere) doen. Zal ook wel door gewicht komen. Beetje op mijn eten letten kortom.
Brigitte, hoe is het vandaag met je. Ben je niet al te zeer geschrokken van onze meningen en uitspraken? We zijn zwanger he...
Vandaag laatste gesprek in zkh, ik mag de eerste lijn weer in (verloskundige). Uitslag combinatietest nog niet bekend ondanks verstrijken termijn van een week: ook bij het RIVM zullen ze feestdagen-reces en bijbehorende onderbezetting hebben. Omdat NPM er goed uit leek te zien maak ik me geen echte zorgen.
Voor het eerst gewogen, met kleren aan was ik onder het gewicht dat ik verwacht had zonder kleren aan. Durfde me de laatste weken gewoonweg niet meer te wegen want echt te zwaar... Wacht maar, als de bv terugloopt dan gaat mijn gewicht méé (zei ze vol goede moed *slik*). Alleen bloeddruk was wat hoger, zeker voor mijn (lagere) doen. Zal ook wel door gewicht komen. Beetje op mijn eten letten kortom.
woensdag 28 december 2011 om 11:33
Brigitte,
Het meeste is al gezegd door de anderen. Laat je niet afschrikken door ons om af en toe te komen vertellen hoe het met je gaat. Je beschrijft dat je man veel is kwijtgeraakt de afgelopen tijd en daardoor zichzelf niet meer is. Dat klinkt in mijn ogen alsof hij hulp nodig heeft. Iemand die hem uitlegt dat zijn zekerheid niet uit materiele zaken hoeft te komen, auto, bloedmooie vrouw etc....
En voor jou hoop ik een ding.....raak jezelf niet kwijt doordat hij zaken is kwijtgeraakt. Accepteer jezelf, ook als dat betekent dat je niet aan zijn droombeeld voldoet. Ik kan me goed voorstellen dat jij dat ook al niet meer kan zien zonder professionele hulp....na 20 jaar huwelijk erachter komen dat je mijlenver van jezelf verwijderd bent is ook niet alles hoor.....
VM wat klinkt het als een akelig onderzoek. Wij hebben bij de intake besloten geen npm te doen ( de kans is toch groot dat die afwijkend is gezien mijn leeftijd). Tijdnes de kerst gesproken over vlokkentest of vruchtwaterpunctie.....blijft lastig omdat de afwijking van ons zoontje bij beide niet te detecteren was geweest. En al hebben we nu geen verhoogde kans dat dit kind datzelfde heeft, dat blijft toch in je hoofd.
Eigenlijk waren we het er wel over eens: geen testen (muv 20 wekenecho), kind is sowieso welkom. Mijn lieve man maakt daarop ( ook vanwege de vorige zwangerschap) een uitzondering en dat is als het voor mij een risico zou opleveren. (als zoontje was blijven doorgroeien en we hadden niets geweten had ik de bevalling niet overleefd).
Het meeste is al gezegd door de anderen. Laat je niet afschrikken door ons om af en toe te komen vertellen hoe het met je gaat. Je beschrijft dat je man veel is kwijtgeraakt de afgelopen tijd en daardoor zichzelf niet meer is. Dat klinkt in mijn ogen alsof hij hulp nodig heeft. Iemand die hem uitlegt dat zijn zekerheid niet uit materiele zaken hoeft te komen, auto, bloedmooie vrouw etc....
En voor jou hoop ik een ding.....raak jezelf niet kwijt doordat hij zaken is kwijtgeraakt. Accepteer jezelf, ook als dat betekent dat je niet aan zijn droombeeld voldoet. Ik kan me goed voorstellen dat jij dat ook al niet meer kan zien zonder professionele hulp....na 20 jaar huwelijk erachter komen dat je mijlenver van jezelf verwijderd bent is ook niet alles hoor.....
VM wat klinkt het als een akelig onderzoek. Wij hebben bij de intake besloten geen npm te doen ( de kans is toch groot dat die afwijkend is gezien mijn leeftijd). Tijdnes de kerst gesproken over vlokkentest of vruchtwaterpunctie.....blijft lastig omdat de afwijking van ons zoontje bij beide niet te detecteren was geweest. En al hebben we nu geen verhoogde kans dat dit kind datzelfde heeft, dat blijft toch in je hoofd.
Eigenlijk waren we het er wel over eens: geen testen (muv 20 wekenecho), kind is sowieso welkom. Mijn lieve man maakt daarop ( ook vanwege de vorige zwangerschap) een uitzondering en dat is als het voor mij een risico zou opleveren. (als zoontje was blijven doorgroeien en we hadden niets geweten had ik de bevalling niet overleefd).
woensdag 28 december 2011 om 12:55
Yeah, ik ben zo blij!!!!!
De echoscopiste zag in het systeem dat het vorige zwangerschap niet goed was gegaan, dus het gesprek ging als volgt:
Ohh dit zal wel een hele spannende dag zijn voor jullie he???
Laten we dan maar snel gaan kijken. (dit kon gewoon uitwendig)...
Ze legde het apparaat op mijn buik en binnen een paar tellen zei ze:
Ik zie een vruchtzak, er zit iets in, en het hartje klopt!!!!!!!!!
Tranen van blijdschap bij mij en mijn man!!!!!!
Toen we weer waren bijgekomen zei ze: "zullen we dan nu even rustig verder kijken? En toen heeft ze alle tijd voor ons genomen om alles te bekijken!!! De armpjes en beentjes bewogen ook, echt zo geweldig om te zien!!!
uitgerekende datum 1 augustus mag ik wel met jullie mee blijven schrijven???
woensdag 28 december 2011 om 13:17
Juutje, van harte gefeliciteerd met je goede echo!!!
VM, wat vervelend, dat het onderzoek toch pijnlijk was. Veel succes de komende weken en doe lekker rustig aan. Ik duim voor je voor een goede uitslag.
Brigitte, wat rot dat het zo slecht gaat tussen jou en je man. Hopelijk zoekt hij daadwerkelijk hulp voor zijn problemen en reageert hij deze niet meer op jou af. Probeer hem zo veel mogelijk te steunen, maar laat niet over je heen lopen!
Met mij gaat het beter. Gisteren hebben we een pretecho laten doen. We zagen een druk, beweeglijk kindje spartelen met zijn/ haar duim in de mond. De ergste stress is verdwenen. De misselijkheid verdwijnt gelukkig ook steeds meer en is nu alleen nog 's ochtends aanwezig. Wel vreemd eigenlijk, in de eerste zwangerschap had ik helemaal geen last van misselijkheid en nu heb ik toch wel flink last gehad.
VM, wat vervelend, dat het onderzoek toch pijnlijk was. Veel succes de komende weken en doe lekker rustig aan. Ik duim voor je voor een goede uitslag.
Brigitte, wat rot dat het zo slecht gaat tussen jou en je man. Hopelijk zoekt hij daadwerkelijk hulp voor zijn problemen en reageert hij deze niet meer op jou af. Probeer hem zo veel mogelijk te steunen, maar laat niet over je heen lopen!
Met mij gaat het beter. Gisteren hebben we een pretecho laten doen. We zagen een druk, beweeglijk kindje spartelen met zijn/ haar duim in de mond. De ergste stress is verdwenen. De misselijkheid verdwijnt gelukkig ook steeds meer en is nu alleen nog 's ochtends aanwezig. Wel vreemd eigenlijk, in de eerste zwangerschap had ik helemaal geen last van misselijkheid en nu heb ik toch wel flink last gehad.
woensdag 28 december 2011 om 13:28
Tia, ik wil dat best vertellen (had ook al wel gedaan maar dat is iets van zestig paginas terug ofzo) wel een waarschuwing voor degenen die liever geen akelige verhalen lezen tijden hun zwangerschap, stop dan nu met lezen.....
Ik was uitgerekend begin juni 2011....liep dus vorig jaar ongeveer hetzelfde traject als nu maar dan met een week of acht verschil.
Het ging super, heerlijke zwangerschap ik heb werkelijk nergens last van gehad, zag er de hele tijd stralend uit. Voor mijn (toen vriend, nu man) was ht de eerste zwangerschap, ik heb al drie grote kinderen uit een eerdere relatie. Die waren ook helemaal blij dat er een broer of zus bij kwam.
Wij dachten even leuk naar de baby te gaan spieken toen we aan de beurt waren voor een 20 weken echo. En alles leek ook heel goed, alleen zat beebje met zijn hoofd erg in het bekken, dus was daar niet alles goed te zien. Alle andere onderdelen waren prima. Toen moest ze nog naar zijn hoofdje gaan kijken...en dat was niet goed. Er liep geen rechte lijn tussen beide hersenhelften en het hoofd zag er groter uit dan zou moeten.....ze vermoedde al meteen een waterhoofd.
Dan is het of je in een achtbaan komt, nog diezelfde dag werd een afspraak gepland in het academisch ziekenhuis en daar zaten we smiddags met een kinderneuroloog en twee gynaecologen naast ons. En ze keken allemaal even zorgelijk.
Op dat moment werd gedacht dat onze zoon een arachnoidale cyste had, een vochtblaas in zijn hersenen waardoor het hersenvocht niet voldoende werd afgevoerd en hij een waterhoofd kreeg. Ernstig, maar wel operabel met een drain in het hoofdje.....
We moesten twee weken later terug komen om te lten zien of de cyste gegroeid was. Als hij niet zou groeien zou ik met 34 weken kunnen bevallen en zou hij geopereerd kunnen worden....ik was op dat moment net geen 20 weken, dus dat duurt dan nog heel lang.
Helaas bleek twee weken later dat de cyste wel heel erg gegroeid was. Bij 20 weken was het een kwart van een hersenhelft, bij 22 weken een derde van de totale herseninhoud. Zijn hersentjes waren helemaal naar de zijkant gedrukt.
Ze gaven ons nog maar heeel heel weinig kans. Ik wilde echter wel dat ook een neonatoloog hier naar ozu kijken, die zou tenslotte hem moeten helpen als hij wel geboren kon worden. Daarom werd er nog een MRI gemaakt, van de baby terwijl die in mijn buik zat. De resultaten hiervan waren niet goed.....in de ong tien procent hersenen die hij nog had, had een hersenbloeding plaatsgevonden. Als hij al zou kunnen leven buiten de baarmoeder, zou hij waarschijnlijk nooit meer kunnen dan liggen en eten.....
Dat vonden we te erg om ons kind aan te doen, dus we hebben, na heel veel praten, besloten de adviezen vande artsen op te volgen en de zwangerschap af te laten breken.
Na zijn geboorte, februari 2011, is obductie gedaan. Toen bleek dat het ding in zijn hersentjes geen cyste was die je leeg zou kunnen zuigen, maar een tumor, een teratoom. Hij was al helemaal tot in zijn nekje gegroeid. Onze zoon had nooit kunnen slikken of ademen. Zo bizar, want in mijn buik schopte hij er vrolijk op los.
De tumor die hij had, is gevormd uit embryonale cellen waarvan er een of een paar op een verkeerde plek zijn terecht gekomen en pas later zich zijn gaan ontwikkelen ( en dan niet tot het weefsel wat op die plek hoort, maar tot iets anders, hij had haren, darmweefsel en een gewricht in zijn hoofd). Omdat dit cellen zijn van nature ook in die vorm voorkomen in het lichaam is het niet aan te tonen dmv een punctie ofzo.
Deze afwijking is ongelooflijk zeldzaam, er is bijna geen info over te vinden. Een tweede kindje heeft daardoor geen vergrote kans het ook te krijgen, ook heeft het niets met leeftijd te maken of met genen.
Na zijn geboorte heb ik nog twee miskramen met vijf weken gehad. Ik zal deze zwangerschap tot na de 20 wekenecho spannend blijven vinden.....en af en toe kan ik het nog nauwelijks geloven.
Ik was uitgerekend begin juni 2011....liep dus vorig jaar ongeveer hetzelfde traject als nu maar dan met een week of acht verschil.
Het ging super, heerlijke zwangerschap ik heb werkelijk nergens last van gehad, zag er de hele tijd stralend uit. Voor mijn (toen vriend, nu man) was ht de eerste zwangerschap, ik heb al drie grote kinderen uit een eerdere relatie. Die waren ook helemaal blij dat er een broer of zus bij kwam.
Wij dachten even leuk naar de baby te gaan spieken toen we aan de beurt waren voor een 20 weken echo. En alles leek ook heel goed, alleen zat beebje met zijn hoofd erg in het bekken, dus was daar niet alles goed te zien. Alle andere onderdelen waren prima. Toen moest ze nog naar zijn hoofdje gaan kijken...en dat was niet goed. Er liep geen rechte lijn tussen beide hersenhelften en het hoofd zag er groter uit dan zou moeten.....ze vermoedde al meteen een waterhoofd.
Dan is het of je in een achtbaan komt, nog diezelfde dag werd een afspraak gepland in het academisch ziekenhuis en daar zaten we smiddags met een kinderneuroloog en twee gynaecologen naast ons. En ze keken allemaal even zorgelijk.
Op dat moment werd gedacht dat onze zoon een arachnoidale cyste had, een vochtblaas in zijn hersenen waardoor het hersenvocht niet voldoende werd afgevoerd en hij een waterhoofd kreeg. Ernstig, maar wel operabel met een drain in het hoofdje.....
We moesten twee weken later terug komen om te lten zien of de cyste gegroeid was. Als hij niet zou groeien zou ik met 34 weken kunnen bevallen en zou hij geopereerd kunnen worden....ik was op dat moment net geen 20 weken, dus dat duurt dan nog heel lang.
Helaas bleek twee weken later dat de cyste wel heel erg gegroeid was. Bij 20 weken was het een kwart van een hersenhelft, bij 22 weken een derde van de totale herseninhoud. Zijn hersentjes waren helemaal naar de zijkant gedrukt.
Ze gaven ons nog maar heeel heel weinig kans. Ik wilde echter wel dat ook een neonatoloog hier naar ozu kijken, die zou tenslotte hem moeten helpen als hij wel geboren kon worden. Daarom werd er nog een MRI gemaakt, van de baby terwijl die in mijn buik zat. De resultaten hiervan waren niet goed.....in de ong tien procent hersenen die hij nog had, had een hersenbloeding plaatsgevonden. Als hij al zou kunnen leven buiten de baarmoeder, zou hij waarschijnlijk nooit meer kunnen dan liggen en eten.....
Dat vonden we te erg om ons kind aan te doen, dus we hebben, na heel veel praten, besloten de adviezen vande artsen op te volgen en de zwangerschap af te laten breken.
Na zijn geboorte, februari 2011, is obductie gedaan. Toen bleek dat het ding in zijn hersentjes geen cyste was die je leeg zou kunnen zuigen, maar een tumor, een teratoom. Hij was al helemaal tot in zijn nekje gegroeid. Onze zoon had nooit kunnen slikken of ademen. Zo bizar, want in mijn buik schopte hij er vrolijk op los.
De tumor die hij had, is gevormd uit embryonale cellen waarvan er een of een paar op een verkeerde plek zijn terecht gekomen en pas later zich zijn gaan ontwikkelen ( en dan niet tot het weefsel wat op die plek hoort, maar tot iets anders, hij had haren, darmweefsel en een gewricht in zijn hoofd). Omdat dit cellen zijn van nature ook in die vorm voorkomen in het lichaam is het niet aan te tonen dmv een punctie ofzo.
Deze afwijking is ongelooflijk zeldzaam, er is bijna geen info over te vinden. Een tweede kindje heeft daardoor geen vergrote kans het ook te krijgen, ook heeft het niets met leeftijd te maken of met genen.
Na zijn geboorte heb ik nog twee miskramen met vijf weken gehad. Ik zal deze zwangerschap tot na de 20 wekenecho spannend blijven vinden.....en af en toe kan ik het nog nauwelijks geloven.
woensdag 28 december 2011 om 13:35
Zo Annali, wat een heftig verhaal zeg!!! Wat moet dit een moeilijke tijd voor je geweest zijn. Ik kan me heel goed voorstellen dat je pas rust hebt na de 20 weken echo!!! Zoals je al zei, is er nu geen verhoogde kans, en is het heel zeldzaam, dus ik heb er vertrouwen in dat het nu allemaal goed blijft gaan!!!
Ik blijf voor je duimen!!!
Ik blijf voor je duimen!!!
woensdag 28 december 2011 om 13:48
Jaaaa! Juutje wat een goed nieuws!
Helemaal opgelucht nu?
En brigitte, ik hoop ook dat je niet al teveel bent geschrokken van onze reacties.
Misschien reageren we ook allemaal wel wat heftiger door de hormonen. Enne... Ondanks wat we hier gelezen hebben geloof ik meteen dat je man ook heel erg lief is hoor!
Ik had het stukje even gemist dat je man het nogal moeilijk heeft in zijn leven. Ik heb er ook zo eentje thuis (ontslagen, nog geen nieuwe baan. Ik veel thuiswerken, dus constant op elkaars lip), en dat is niet makkelijk. Maar als je kijkt wat jullie al hebben meegemaakt, dan moeten jullie hier wel doorheen komen. (Maar laat niet over je heen lopen hoor!)
Helemaal opgelucht nu?
En brigitte, ik hoop ook dat je niet al teveel bent geschrokken van onze reacties.
Misschien reageren we ook allemaal wel wat heftiger door de hormonen. Enne... Ondanks wat we hier gelezen hebben geloof ik meteen dat je man ook heel erg lief is hoor!
Ik had het stukje even gemist dat je man het nogal moeilijk heeft in zijn leven. Ik heb er ook zo eentje thuis (ontslagen, nog geen nieuwe baan. Ik veel thuiswerken, dus constant op elkaars lip), en dat is niet makkelijk. Maar als je kijkt wat jullie al hebben meegemaakt, dan moeten jullie hier wel doorheen komen. (Maar laat niet over je heen lopen hoor!)
woensdag 28 december 2011 om 14:59
Hello!
Volgens mij ben ik een van de laatsten met de echo over twee weken of niet? Hopelijk kan ik dan ook goed nieuws melden. Hier alles prima, vanwege de vakantie minder tijd om te schrijven hier maar lees wel mee. Voel me redelijk, met vlagen moe/misselijk en ik moet er echt aan denken dat ik genoeg eet aangezien m'n eetlust sterk verminderd is.
Fijn en mooi om te zien al die hartjes in de tabel!
Volgens mij ben ik een van de laatsten met de echo over twee weken of niet? Hopelijk kan ik dan ook goed nieuws melden. Hier alles prima, vanwege de vakantie minder tijd om te schrijven hier maar lees wel mee. Voel me redelijk, met vlagen moe/misselijk en ik moet er echt aan denken dat ik genoeg eet aangezien m'n eetlust sterk verminderd is.
Fijn en mooi om te zien al die hartjes in de tabel!
woensdag 28 december 2011 om 15:47
Juutje en yam! Yes goeie echo's!! Heerlijk!
Annali, jeetje wat een heftig verhaal! Lijkt me best moeilijk om dan weer zwanger te zijn.
Ik ben bij de ha geweest, heb geen medicijnen gekregen. Wel heeft ze mn oren uitgespoten waardoor er iets minder druk staat op mn hoofd. ook raadde ze aan om nu even 5 dagen wel neusspray te gebruiken om de holtes open te houden, dus ik heb net bij de drogist keelsnoepjes, neusspray een mentholdouche gehaald, hopelijk gaat het dan snel over. Voel me wel ietsje beter dan gisteren, hopelijk blijft t zo. Goed ga even powernappen, tot later!
Annali, jeetje wat een heftig verhaal! Lijkt me best moeilijk om dan weer zwanger te zijn.
Ik ben bij de ha geweest, heb geen medicijnen gekregen. Wel heeft ze mn oren uitgespoten waardoor er iets minder druk staat op mn hoofd. ook raadde ze aan om nu even 5 dagen wel neusspray te gebruiken om de holtes open te houden, dus ik heb net bij de drogist keelsnoepjes, neusspray een mentholdouche gehaald, hopelijk gaat het dan snel over. Voel me wel ietsje beter dan gisteren, hopelijk blijft t zo. Goed ga even powernappen, tot later!
woensdag 28 december 2011 om 15:47
Nee, hoor ben niet geschokken. Hoor kan best wel iets hebben.
Het is ook een beetje mijn eigenschuld. Gisteren met hem gesproken en vandaag kwam hij eerder naar huis had hij mooie sleeschoenen gekocht. Hij weet ook wel dat hij verkeerd bezig is. Super lief van hem en hij heeft beloofd dat hij weg gaat als ik gewoogen wordt. Hij wist niet dat het zo hoog zat.
Ben altijd zeker van mijn zaak en nu niet zo ken hij mijn ook niet. Ben ook wel veranderd.
En dat hij bijna alles is kwijt geraakt heeft een klap gegeven daar door is hij andere mens geworden. Hij weet dat hij voor een gezin moet zorgen en luxe kan zo voorbij zijn.
Komt ook omdat ik niet weet of ik blijf werken.
Als ik voor kinder opvang moet werken ga ik het niet doen.
Wil er wel iets van overhouden.
Het is ook een beetje mijn eigenschuld. Gisteren met hem gesproken en vandaag kwam hij eerder naar huis had hij mooie sleeschoenen gekocht. Hij weet ook wel dat hij verkeerd bezig is. Super lief van hem en hij heeft beloofd dat hij weg gaat als ik gewoogen wordt. Hij wist niet dat het zo hoog zat.
Ben altijd zeker van mijn zaak en nu niet zo ken hij mijn ook niet. Ben ook wel veranderd.
En dat hij bijna alles is kwijt geraakt heeft een klap gegeven daar door is hij andere mens geworden. Hij weet dat hij voor een gezin moet zorgen en luxe kan zo voorbij zijn.
Komt ook omdat ik niet weet of ik blijf werken.
Als ik voor kinder opvang moet werken ga ik het niet doen.
Wil er wel iets van overhouden.
woensdag 28 december 2011 om 16:32
Ja!!!! ook ik mag weer goed nieuws brengen:
Mijn hartje klopt, ik ben zo groot als ik zou moeten zijn, ik heb een neusbotje en geen verdikte nekplooi! Verder was ik lekker aan het zwaaien en aan het springen. Mijn mama is helemaal verliefd op mij!!!
@ juutje en yum, gefeliciteerd met jullie goede echo's.
En beterschap voor alle zieke en misselijke dames.
Mijn hartje klopt, ik ben zo groot als ik zou moeten zijn, ik heb een neusbotje en geen verdikte nekplooi! Verder was ik lekker aan het zwaaien en aan het springen. Mijn mama is helemaal verliefd op mij!!!
@ juutje en yum, gefeliciteerd met jullie goede echo's.
En beterschap voor alle zieke en misselijke dames.
