Zwanger
alle pijlers
Voorkeur voor een meisje
vrijdag 30 augustus 2013 om 12:23
Mijn vriend heeft uit het niets ineens het woord baby laten vallen. Nu was ik hier niet echt mee bezig maar nu moet ik mijzelf tegenhouden om dit nu nog niet te willen.
Ik kom zelf uit een mannenfamilie, verschrikkelijk en wil daarom een dochtertje. Nouja wil, ik heb voorkeur voor een dochter. Zijn beiden welkom maar het heeft mijn voorkeur om een meisje te krijgen. Heerlijk zo'n prinsesje. Die mannelijkheid heb ik nog trauma's van.
Toen ik dit tegen een familielid zei schoot diegene lichtelijk uit zijn slof. Mag toch aannemen dat iedereen een voorkeur had?
Ik kom zelf uit een mannenfamilie, verschrikkelijk en wil daarom een dochtertje. Nouja wil, ik heb voorkeur voor een dochter. Zijn beiden welkom maar het heeft mijn voorkeur om een meisje te krijgen. Heerlijk zo'n prinsesje. Die mannelijkheid heb ik nog trauma's van.
Toen ik dit tegen een familielid zei schoot diegene lichtelijk uit zijn slof. Mag toch aannemen dat iedereen een voorkeur had?
zondag 1 september 2013 om 20:20
quote:miedo schreef op 01 september 2013 @ 20:03:
Nogmaals ; waarschijnlijk iedere aanstaande moeder heeft haar voorkeuren over haar kind, alleen in de praktijk blijkt een moeder die verwachtingen vaak te moeten herzien .
Houden van een kind is hem/haar de (geestelijke) vrijheid geven, niet naar je eigen voorkeuren, maar naar aard en leeftijd van het kindJa heb 1 voorkeur, maar die is los van het geslacht. Gezond zijn. Wat maakt dan het geslacht nog uit?
Nogmaals ; waarschijnlijk iedere aanstaande moeder heeft haar voorkeuren over haar kind, alleen in de praktijk blijkt een moeder die verwachtingen vaak te moeten herzien .
Houden van een kind is hem/haar de (geestelijke) vrijheid geven, niet naar je eigen voorkeuren, maar naar aard en leeftijd van het kindJa heb 1 voorkeur, maar die is los van het geslacht. Gezond zijn. Wat maakt dan het geslacht nog uit?
Als ik mezelf voorbij loop, lach ik wel even vriendelijk
zondag 1 september 2013 om 20:26
quote:lemoos2 schreef op 01 september 2013 @ 20:19:
[...]
Dat hangt ook samen met cultuur. Als je in een cultuur woont/opgroeit waar een zoon betekent dat je je 'enige' taak hebt volbracht/een zoon jouw oudedagvoorziening is, dan vertekent dat wel.
Nee, bedoelde meer omdat je vaker hoort dat kleine meisjes nogal papaskindjes zijn en kleine jongetjes vaak sterk naar hun moeder toetrekken. Maar ook dat kan per kind natuurlijk verschillen.
Kind willen vanwege je oudedagvoorziening vind ik een gruwelijke reden om kinderen te willen trouwens. Maar in dat geval zou ik daar op de een of andere manier eerder een voorkeur voor een meisje bij verwachten, omdat vrouwen op oudere leeftijd misschien meer verbondenheid voelen met hun moeder dan met hun schoonmoeder.
[...]
Dat hangt ook samen met cultuur. Als je in een cultuur woont/opgroeit waar een zoon betekent dat je je 'enige' taak hebt volbracht/een zoon jouw oudedagvoorziening is, dan vertekent dat wel.
Nee, bedoelde meer omdat je vaker hoort dat kleine meisjes nogal papaskindjes zijn en kleine jongetjes vaak sterk naar hun moeder toetrekken. Maar ook dat kan per kind natuurlijk verschillen.
Kind willen vanwege je oudedagvoorziening vind ik een gruwelijke reden om kinderen te willen trouwens. Maar in dat geval zou ik daar op de een of andere manier eerder een voorkeur voor een meisje bij verwachten, omdat vrouwen op oudere leeftijd misschien meer verbondenheid voelen met hun moeder dan met hun schoonmoeder.
zondag 1 september 2013 om 20:32
quote:female86 schreef op zondag 01 september 2013 19:29 Joh anders trek je het even uit verband....
Als mijn zoon dan homo zou zijn is dat helemaal niet erg, ik had het alleen allemaal anders voorgesteld. Dat hij dan ook op de 'ouderwetse' manier een vriendin krijg, gaat trouwen, kinderen krijgt etc. Het is zijn leven, zijn keuze, daar heb ik niks over te zeggen. Ik zeg alleen dat ik het jammer zou vinden. Misschien alleen dan verkeerd uitgedrukt.
Niemand trekt iets uit verband. Je neemt net zelf het woord VERSCHRIKKELIJK in de mond...
Je zei niet: 'och jammer dan' of 'kan gebeuren'. Je zei: VERSCHRIKKELIJK.
Als mijn zoon dan homo zou zijn is dat helemaal niet erg, ik had het alleen allemaal anders voorgesteld. Dat hij dan ook op de 'ouderwetse' manier een vriendin krijg, gaat trouwen, kinderen krijgt etc. Het is zijn leven, zijn keuze, daar heb ik niks over te zeggen. Ik zeg alleen dat ik het jammer zou vinden. Misschien alleen dan verkeerd uitgedrukt.
Niemand trekt iets uit verband. Je neemt net zelf het woord VERSCHRIKKELIJK in de mond...
Je zei niet: 'och jammer dan' of 'kan gebeuren'. Je zei: VERSCHRIKKELIJK.
zondag 1 september 2013 om 20:40
Ik had een voorkeur voor een meisje, man ook, nog veel sterker dan ik. En het bleek bij de echo inderdaad een meisje. Alleen, ik kon niet zo direct aangeven waarom ik die voorkeur had, gewoon een gevoel. Niet omdat ik een prinsesje wil, of wil tutten met haarspeldjes ofzo. Uiteindelijk blijkt ons meisje bij voorkeur in een prinsessenjurk in een boom te klimmen, alles moet wel roze zijn, maar er mag geen kantje of friemeltje aanzitten. Elastiekjes in dr haar mag, maar alleen pippi-vlechtjes. Een eigengereid, bijdehand brutaal aapje, en ondanks al dr roze en jurkjes komt het woord prinses niet in je op als je haar ziet en hoort.
Hoe je kind wordt, kan alle kanten op. Kunt best een voorkeur hebben, maar wees zo realistisch dat je weet het heel anders kan lopen.
Mijn dochter is overigens een papakindje, sja.
Hoe je kind wordt, kan alle kanten op. Kunt best een voorkeur hebben, maar wees zo realistisch dat je weet het heel anders kan lopen.
Mijn dochter is overigens een papakindje, sja.
zondag 1 september 2013 om 20:47
Vraag me trouwens ook af of er hier mensen zijn met dochters die aanvankelijk een stoere look hadden, maar die nu uit zichzelf vragen of de haren gekamd, gevochten etc mogen worden. Ik zou dat bij een dochter met liefde willen proberen hoor, maar ik vrees dan dat het arme meisje er niet uit ziet. speldjes scheef enzo.
zondag 1 september 2013 om 21:05
Mijn God.
TO, wat praat jij als een klein kind zeg! Alsof je even een meisje op bestelling kan plaatsen. Alsof het een soort babypop is die je lekker aan kan kleden.
Ga je haar dan ook Princess Preciouss Tinkerbell of iets dergelijks noemen?
Echt... Bah bah bah. Werkelijk.
Ik ga bijna hopen dat je nooit een kind krijgt.
En wat betreft je eigenlijke vraag: hier hetzelfde als Stoeltie.
Toen ik na ICSI zwanger was, was ik in de wolken. Eindelijk. Ik zou een kind gaan krijgen. Of het gezond zou zijn, dat moest ik nog even afwachten. Maar eindelijk was het ineens heel dichtbij.
En wat het geslacht zou zijn, dat kon me werkelijk aan mn reet roesten. Maar... Ik kon me er niet zoveel bij voorstellen dat het een meisje zou zijn. Ik zag mezelf altijd meer als een jongetjesmoeder. Maar dan nog boeide me het totaal niet wat er uit zou komen. Ik was zwanger en dat was al heel bijzonder (want de artsen in nederland hadden ons verteld dat zij dat niet voor elkaar zouden krijgen, en de artsen in belgie kregen dat zomaar wel voor elkaar). Ik had een voorgevoel dat het een jongetje zou zijn, en daar verheugde ik me op. Tot ik bij een van de echo's dacht dat ik 2 streepjes zag. Een meisje dus. Ik moest even omschakelen. En dus keek ik 2 weken lang naar meisjeskleren. Want stel dat het een meisje was, dan zou die misschien wel voelen dat ik me verheugde op een jongetje... En dan zou ze zich misschien minder welkom voelen.
2 weken later kregen we weer een echo. En dit keer besloten we te vragen wat het geslacht was. Het bleek een jongetje te zijn. En na 2 weken meisjesdingen bekijken, moest ik nu wederom omschakelen. Maar wat was ik blij. Net zo blij als ik was geweest met een meisje. En toen weer 2 weken later bij de 20 weken echo bleek dat het een gezond jongetje was, toen begon het genieten pas echt.
En nu heb ik een jongetje van 14 maanden. Die blind verliefd op me is. Die om mijn nek hangt zodra hij me ziet. Die heel goed kan lopen maar als hij mij ziet liever gaat rennen, zodat hij zijn armpjes om mijn nek kan klemmen en niet meer loslaten zolang hij het volhoudt. En bij voorkeur nog mijn gezicht onderlebberend kusjes gevend.
En als hij in het weekend wakker wordt en mijn vriend haalt hem uit bed, dan hoor ik hem eerst heel verheugd roepen: papa! En daarna gevolgd door: mama! mamaaa!
Fuck it met die prinsesjes. Ik mag hopen dat die net zoveel liefde geven als mijn mannetje.
En TO, ik heb nu al medelijden met je toekomstige zoontje(s)!!!
TO, wat praat jij als een klein kind zeg! Alsof je even een meisje op bestelling kan plaatsen. Alsof het een soort babypop is die je lekker aan kan kleden.
Ga je haar dan ook Princess Preciouss Tinkerbell of iets dergelijks noemen?
Echt... Bah bah bah. Werkelijk.
Ik ga bijna hopen dat je nooit een kind krijgt.
En wat betreft je eigenlijke vraag: hier hetzelfde als Stoeltie.
Toen ik na ICSI zwanger was, was ik in de wolken. Eindelijk. Ik zou een kind gaan krijgen. Of het gezond zou zijn, dat moest ik nog even afwachten. Maar eindelijk was het ineens heel dichtbij.
En wat het geslacht zou zijn, dat kon me werkelijk aan mn reet roesten. Maar... Ik kon me er niet zoveel bij voorstellen dat het een meisje zou zijn. Ik zag mezelf altijd meer als een jongetjesmoeder. Maar dan nog boeide me het totaal niet wat er uit zou komen. Ik was zwanger en dat was al heel bijzonder (want de artsen in nederland hadden ons verteld dat zij dat niet voor elkaar zouden krijgen, en de artsen in belgie kregen dat zomaar wel voor elkaar). Ik had een voorgevoel dat het een jongetje zou zijn, en daar verheugde ik me op. Tot ik bij een van de echo's dacht dat ik 2 streepjes zag. Een meisje dus. Ik moest even omschakelen. En dus keek ik 2 weken lang naar meisjeskleren. Want stel dat het een meisje was, dan zou die misschien wel voelen dat ik me verheugde op een jongetje... En dan zou ze zich misschien minder welkom voelen.
2 weken later kregen we weer een echo. En dit keer besloten we te vragen wat het geslacht was. Het bleek een jongetje te zijn. En na 2 weken meisjesdingen bekijken, moest ik nu wederom omschakelen. Maar wat was ik blij. Net zo blij als ik was geweest met een meisje. En toen weer 2 weken later bij de 20 weken echo bleek dat het een gezond jongetje was, toen begon het genieten pas echt.
En nu heb ik een jongetje van 14 maanden. Die blind verliefd op me is. Die om mijn nek hangt zodra hij me ziet. Die heel goed kan lopen maar als hij mij ziet liever gaat rennen, zodat hij zijn armpjes om mijn nek kan klemmen en niet meer loslaten zolang hij het volhoudt. En bij voorkeur nog mijn gezicht onderlebberend kusjes gevend.
En als hij in het weekend wakker wordt en mijn vriend haalt hem uit bed, dan hoor ik hem eerst heel verheugd roepen: papa! En daarna gevolgd door: mama! mamaaa!
Fuck it met die prinsesjes. Ik mag hopen dat die net zoveel liefde geven als mijn mannetje.
En TO, ik heb nu al medelijden met je toekomstige zoontje(s)!!!
zondag 1 september 2013 om 21:07
zondag 1 september 2013 om 21:09
zondag 1 september 2013 om 21:09
quote:NYC schreef op 01 september 2013 @ 20:26:
[...]
Nee, bedoelde meer omdat je vaker hoort dat kleine meisjes nogal papaskindjes zijn en kleine jongetjes vaak sterk naar hun moeder toetrekken. Maar ook dat kan per kind natuurlijk verschillen.
Ah, op die fiets. Ja, dat had ik wel gehoord, maar ik geloofde dat niet zo. En als je zwanger bent, droom je nogal over de zeer lange termijn, shopmidagjes met je volwassen dochter . Als de baby er eenmaal is durf je in het begin nog geen dag verder te kijken, haha. Maar idd, in mijn omgeving zijn de meisjes overwegend papakindjes, en de jongens echte mamakindjes. Komt mij wel heel goed uit .
Kind willen vanwege je oudedagvoorziening vind ik een gruwelijke reden om kinderen te willen trouwens. Maar in dat geval zou ik daar op de een of andere manier eerder een voorkeur voor een meisje bij verwachten, omdat vrouwen op oudere leeftijd misschien meer verbondenheid voelen met hun moeder dan met hun schoonmoeder.Hierbij dacht ik meer aan landen als China, Afghanistan, enz. Heb je niet zoveel aan een lieve zorgzame dochter als er geen zoon is om voedsel en onderdak te regelen mocht je voortijdig weduwe worden. Compleet afhankelijk van de goodwill en beursinhoud van schoonzoon (de lagere 'standen' dan).
[...]
Nee, bedoelde meer omdat je vaker hoort dat kleine meisjes nogal papaskindjes zijn en kleine jongetjes vaak sterk naar hun moeder toetrekken. Maar ook dat kan per kind natuurlijk verschillen.
Ah, op die fiets. Ja, dat had ik wel gehoord, maar ik geloofde dat niet zo. En als je zwanger bent, droom je nogal over de zeer lange termijn, shopmidagjes met je volwassen dochter . Als de baby er eenmaal is durf je in het begin nog geen dag verder te kijken, haha. Maar idd, in mijn omgeving zijn de meisjes overwegend papakindjes, en de jongens echte mamakindjes. Komt mij wel heel goed uit .
Kind willen vanwege je oudedagvoorziening vind ik een gruwelijke reden om kinderen te willen trouwens. Maar in dat geval zou ik daar op de een of andere manier eerder een voorkeur voor een meisje bij verwachten, omdat vrouwen op oudere leeftijd misschien meer verbondenheid voelen met hun moeder dan met hun schoonmoeder.Hierbij dacht ik meer aan landen als China, Afghanistan, enz. Heb je niet zoveel aan een lieve zorgzame dochter als er geen zoon is om voedsel en onderdak te regelen mocht je voortijdig weduwe worden. Compleet afhankelijk van de goodwill en beursinhoud van schoonzoon (de lagere 'standen' dan).
zondag 1 september 2013 om 21:13
quote:NYC schreef op 01 september 2013 @ 20:47:
Vraag me trouwens ook af of er hier mensen zijn met dochters die aanvankelijk een stoere look hadden, maar die nu uit zichzelf vragen of de haren gekamd, gevochten etc mogen worden. Ik zou dat bij een dochter met liefde willen proberen hoor, maar ik vrees dan dat het arme meisje er niet uit ziet. speldjes scheef enzo.
Meldt zich! Ik kon mij mezelf absoluut niet voorstellen als meisjesmoeder, en de verrassing dat mijn kleine schoppert een meisje bleek was dan ook groot. Het eerste jaar van haar leven heeft ze dan ook grotendeels doorgebracht in de kleren die ik van mijn zus (moeder van een zoon) had gekregen, want ik vond het zonde om die aan de straat te zetten en ik hoorde haar niet klagen . Toen ze een jaar of twee werd werden mijn ergste dromen werkelijkheid: ze wilde roze kleren en jurkjes en staartjes met lieverheersbeestspeldjes en zo. En leuk dat ik het vond !
Alleen vlechten heb ik nooit gedaan. Ik kan het niet, het ziet er niet uit, en dat heb ik haar ook gewoon uitgelegd. Ik was al blij als ik de staartjes gelijk kreeg. En dochter kon daar prima mee leven.
Ze is nu twaalf en vlecht haar haren gewoon zelf, op de meest rare manieren die ik nooit voor elkaar zou krijgen. Staat wel grappig, die vlechtjes bij die stoere spijkerbroeken, zwarte laarzen en dito shirtjes .
Vraag me trouwens ook af of er hier mensen zijn met dochters die aanvankelijk een stoere look hadden, maar die nu uit zichzelf vragen of de haren gekamd, gevochten etc mogen worden. Ik zou dat bij een dochter met liefde willen proberen hoor, maar ik vrees dan dat het arme meisje er niet uit ziet. speldjes scheef enzo.
Meldt zich! Ik kon mij mezelf absoluut niet voorstellen als meisjesmoeder, en de verrassing dat mijn kleine schoppert een meisje bleek was dan ook groot. Het eerste jaar van haar leven heeft ze dan ook grotendeels doorgebracht in de kleren die ik van mijn zus (moeder van een zoon) had gekregen, want ik vond het zonde om die aan de straat te zetten en ik hoorde haar niet klagen . Toen ze een jaar of twee werd werden mijn ergste dromen werkelijkheid: ze wilde roze kleren en jurkjes en staartjes met lieverheersbeestspeldjes en zo. En leuk dat ik het vond !
Alleen vlechten heb ik nooit gedaan. Ik kan het niet, het ziet er niet uit, en dat heb ik haar ook gewoon uitgelegd. Ik was al blij als ik de staartjes gelijk kreeg. En dochter kon daar prima mee leven.
Ze is nu twaalf en vlecht haar haren gewoon zelf, op de meest rare manieren die ik nooit voor elkaar zou krijgen. Staat wel grappig, die vlechtjes bij die stoere spijkerbroeken, zwarte laarzen en dito shirtjes .
zondag 1 september 2013 om 21:20
quote:NYC schreef op 01 september 2013 @ 20:12:
(Ik ben trouwens heel verbaasd dat de voorkeur van zoveel vrouwen naar een meisje uitgaat. Ik dacht altijd dat vrouwen een lichte voorkeur hadden voor zoontjes, en mannen een lichte voorkeur voor dochtertjes, maar lees op het forum veel ervaringen van vrouwen met voorkeur voor een dochtertje. Had ik niet verwacht!)
Ik had ook een lichte voorkeur voor een meisje (hoewel ik ook super blij zou zijn met een jongen). In mijn omgeving hoor ik meestal dat de vrouw een (lichte) voorkeur heeft voor een meisje en de man voor een jongen.
Ach... ik vind het niet raar om een lichte voorkeur te hebben. Ik denk dat de meesten dat wel hebben. Maar TO gaat daarin te ver.
(Ik ben trouwens heel verbaasd dat de voorkeur van zoveel vrouwen naar een meisje uitgaat. Ik dacht altijd dat vrouwen een lichte voorkeur hadden voor zoontjes, en mannen een lichte voorkeur voor dochtertjes, maar lees op het forum veel ervaringen van vrouwen met voorkeur voor een dochtertje. Had ik niet verwacht!)
Ik had ook een lichte voorkeur voor een meisje (hoewel ik ook super blij zou zijn met een jongen). In mijn omgeving hoor ik meestal dat de vrouw een (lichte) voorkeur heeft voor een meisje en de man voor een jongen.
Ach... ik vind het niet raar om een lichte voorkeur te hebben. Ik denk dat de meesten dat wel hebben. Maar TO gaat daarin te ver.
zondag 1 september 2013 om 21:24
Mijn vrouw zei net exact hetzelfde, vrouwen met lichte voorkeur voor een meisje, mannen met lichte voorkeur voor een jongetje. Hier een lichte voorkeur voor een jongen, maar dat komt eigenlijk vooral door de kleren en omdat ik zou opzien tegen haren vlechten, maar dat argument is eigenlijk te verwaarlozen en dat zou ik ook mooi aan mijn vrouw overlaten.
zondag 1 september 2013 om 21:32
Ik heb via youtube in leren vlechten omdat mijn toen 3 jarige dochter mij met haar handen in de zij vertelde dat het de taaaaaak van moeder is om de haren van hun dochter in te vlechten. Uren heb ik, met haar op de bureaustoel voor me, stapje voor stapje haar haar gevlochten. En stil dat kon zitten. Nu vlecht ik de meest kunstige werken in 3 minuten. Want dat invlechten moet nog steeds.
zondag 1 september 2013 om 21:33
quote:kokkie3 schreef op 01 september 2013 @ 21:32:
Ik heb via youtube in leren vlechten omdat mijn toen 3 jarige dochter mij met haar handen in de zij vertelde dat het de taaaaaak van moeder is om de haren van hun dochter in te vlechten. Uren heb ik, met haar op de bureaustoel voor me, stapje voor stapje haar haar gevlochten. En stil dat kon zitten. Nu vlecht ik de meest kunstige werken in 3 minuten. Want dat invlechten moet nog steeds.
Ik heb via youtube in leren vlechten omdat mijn toen 3 jarige dochter mij met haar handen in de zij vertelde dat het de taaaaaak van moeder is om de haren van hun dochter in te vlechten. Uren heb ik, met haar op de bureaustoel voor me, stapje voor stapje haar haar gevlochten. En stil dat kon zitten. Nu vlecht ik de meest kunstige werken in 3 minuten. Want dat invlechten moet nog steeds.
zondag 1 september 2013 om 21:36
quote:NYC schreef op 01 september 2013 @ 21:32:
Grappig hè, Emma! Hoor van andere jongensmama's namelijk heel vaak dat ze juist moeite hebben met het vinden van leuke kleren. Voor meisjes is er wellicht meer keuze, maar er zit daar wel meer rotzooi tussen. Mijn persoonlijke mening dan.Ik vind wel dat je met meisjes wat meer kanten op kan. Mijn dochter draagt de ene dag een ubermeisjesachtige jurk en de volgende dag een baggy jeans met gympen om de dag erop een skinny met jasje te dragen. Mijn zoon draagt altijd een beetje hetzelfde soort kleding. Ik vind wel dat hij er altijd leuk uitziet, maar hij heeft of een beetje preppie, of iets stoers aan.
Grappig hè, Emma! Hoor van andere jongensmama's namelijk heel vaak dat ze juist moeite hebben met het vinden van leuke kleren. Voor meisjes is er wellicht meer keuze, maar er zit daar wel meer rotzooi tussen. Mijn persoonlijke mening dan.Ik vind wel dat je met meisjes wat meer kanten op kan. Mijn dochter draagt de ene dag een ubermeisjesachtige jurk en de volgende dag een baggy jeans met gympen om de dag erop een skinny met jasje te dragen. Mijn zoon draagt altijd een beetje hetzelfde soort kleding. Ik vind wel dat hij er altijd leuk uitziet, maar hij heeft of een beetje preppie, of iets stoers aan.
zondag 1 september 2013 om 21:37
quote:NYC schreef op 01 september 2013 @ 21:32:
Grappig hè, Emma! Hoor van andere jongensmama's namelijk heel vaak dat ze juist moeite hebben met het vinden van leuke kleren. Voor meisjes is er wellicht meer keuze, maar er zit daar wel meer rotzooi tussen. Mijn persoonlijke mening dan.Helemaal eensch. Gelukkig koopt dochter nu gewoon haar eigen kleding, met wat financiële hulp van ons. Zoon heeft precies mijn smaak: jeans, beetje baggy en ook al veel zwart. Hij wil niet eens mee kleren kopen, hij vindt het allemaal prima wat wij voor hem halen.
Grappig hè, Emma! Hoor van andere jongensmama's namelijk heel vaak dat ze juist moeite hebben met het vinden van leuke kleren. Voor meisjes is er wellicht meer keuze, maar er zit daar wel meer rotzooi tussen. Mijn persoonlijke mening dan.Helemaal eensch. Gelukkig koopt dochter nu gewoon haar eigen kleding, met wat financiële hulp van ons. Zoon heeft precies mijn smaak: jeans, beetje baggy en ook al veel zwart. Hij wil niet eens mee kleren kopen, hij vindt het allemaal prima wat wij voor hem halen.
zondag 1 september 2013 om 21:40
zondag 1 september 2013 om 21:42
quote:kokkie3 schreef op 01 september 2013 @ 21:32:
Ik heb via youtube in leren vlechten omdat mijn toen 3 jarige dochter mij met haar handen in de zij vertelde dat het de taaaaaak van moeder is om de haren van hun dochter in te vlechten. Uren heb ik, met haar op de bureaustoel voor me, stapje voor stapje haar haar gevlochten. En stil dat kon zitten. Nu vlecht ik de meest kunstige werken in 3 minuten. Want dat invlechten moet nog steeds.Dat ga ik doen, ik ben namelijk ook helemaal niet goed in vlechten. Dan nog een make-up cursus en het komt goed
Ik heb via youtube in leren vlechten omdat mijn toen 3 jarige dochter mij met haar handen in de zij vertelde dat het de taaaaaak van moeder is om de haren van hun dochter in te vlechten. Uren heb ik, met haar op de bureaustoel voor me, stapje voor stapje haar haar gevlochten. En stil dat kon zitten. Nu vlecht ik de meest kunstige werken in 3 minuten. Want dat invlechten moet nog steeds.Dat ga ik doen, ik ben namelijk ook helemaal niet goed in vlechten. Dan nog een make-up cursus en het komt goed
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
zondag 1 september 2013 om 21:56
Oh en TO mijn meisje ging met itsman mee naar de volkstuin. Daar hielp ze met aardappels rooien. Toen ze terug kwamen was ze helemaal zwart, zat de modder in haar haren en was haar kleding kleddernat omdat ze de waskuip met water had ontdekt.
Het is dat ik haar herkende aan haar blonde krullen
Het is dat ik haar herkende aan haar blonde krullen
Je moet soms vallen om weer leren op te staan
