
Vroeggeboorte

donderdag 20 augustus 2020 om 22:19
Hey iedereen, ik ben vandaag 24 weken, maar ben sinds afgelopen vrijdag opgenomen ivm pre eclampsie.
Ik wou graag verhalen van andere vrouwen horen hoe zij een vroeggeboorte en/of zwangerschapsvergiftiging hebben meegemaakt, hoe het is verlopen na de bevalling mentaal/fysiek/ en met de baby.
Ik lig nu in het maxima in Veldhoven. Ik weet dat helaas niet alles goed gaat bij zo’n vroege geboorte. Maar zou toch graag andere verhalen horen
Ik wou graag verhalen van andere vrouwen horen hoe zij een vroeggeboorte en/of zwangerschapsvergiftiging hebben meegemaakt, hoe het is verlopen na de bevalling mentaal/fysiek/ en met de baby.
Ik lig nu in het maxima in Veldhoven. Ik weet dat helaas niet alles goed gaat bij zo’n vroege geboorte. Maar zou toch graag andere verhalen horen

woensdag 9 september 2020 om 21:05
Ik vond de NICU rondleiding fijn. Ook duidelijkheid hoe het gaat zijn dalijk tijdens de keizersnede en erna was fijn. Ook wat we wel en niet mogen, mits de gezondheid van onze dochter dat toelaat. Morgen even een gesprek aan vragen met de neonatoloog om te vragen hoe de percentages met 27 wkn er nu uit zien. Qua handicaps enzo. Ben ik benieuwd naar. Op dit moment geen klachten gelukkig

donderdag 10 september 2020 om 11:46
Ja vandaag 27 weken! Kreeg weer een opmerking in het ziekenhuis dat ze Het zo knap vonden dat ik er nogsteeds lig
. Omdat meeste vrouwen binnen 1-1,5 week bevallen als ze opgenomen worden zeiden ze. En ik lig er al 4 weken.
Jaa ik kan er wel aan wennen maar ben wel blij dat ik morgen een gesprek met de psycholoog heb. Vind het soms erg lastig om het vol te blijven houden mentaal, heb soms liever gewoon dat de baby eruit gehaald word en ik niet meer ziek ben. Maar ik weet ook wel dat dat echt niet beter is voor de baby. Blijft soms lastig
Jaa ik kan er wel aan wennen maar ben wel blij dat ik morgen een gesprek met de psycholoog heb. Vind het soms erg lastig om het vol te blijven houden mentaal, heb soms liever gewoon dat de baby eruit gehaald word en ik niet meer ziek ben. Maar ik weet ook wel dat dat echt niet beter is voor de baby. Blijft soms lastig
donderdag 10 september 2020 om 21:35
Elke dag is er één, Kenzo. Je doet het goed. ‘Ze’ zeggen soms ook maar wat hoor, in zo’n ziekenhuis.
Ik heb er 9 weken gelegen (8 weken voor, 1 week na bevalling) en ik kwam er later achter dat ik tot ‘voorbeeld’ was gesteld aan andere zwangeren daar omdat ik zo braafjes lag te wachten “zonder te klagen”. Ik was daar te ziek voor!
Dus lekker je hart luchten en je mag best boos zijn dat je daar ligt als veredelde broedkip ‘omdat je beter bent dan de beste couveuse’ of wat ze dan ook maar voor motiverends verzonnen.
Ik heb er 9 weken gelegen (8 weken voor, 1 week na bevalling) en ik kwam er later achter dat ik tot ‘voorbeeld’ was gesteld aan andere zwangeren daar omdat ik zo braafjes lag te wachten “zonder te klagen”. Ik was daar te ziek voor!
Dus lekker je hart luchten en je mag best boos zijn dat je daar ligt als veredelde broedkip ‘omdat je beter bent dan de beste couveuse’ of wat ze dan ook maar voor motiverends verzonnen.
donderdag 10 september 2020 om 21:49
Hey Kenzo,
Wat goed dat je de 27 weken hebt gehaald! Dat is echt een wereld van verschil met 24 weken qua geboorte.
Ik heb niet alles gelezen, maar mijn verhaal is:
Met 29 weken braken m'n vliezen spontaan. 1,5 dag later werd ons kindje al geboren.
Na twee weken Nicu mochten we door naar een high Care dichter bij ons huis. Uiteindelijk zijn we daar tot ongeveer de uitgerekende datum gebleven.
Ons kindje doet het nu eigenlijk gewoon super goed. Het was wel echt een rare en spannende tijd, echt een achtbaan. Soms ging het dagen super, en dan weer even niet.
Wat me vooral is bijgebleven, is het verschil tussen alle kindjes voor de 27 weken, allen tussen de 27-30 en de kinderen daarna. Vooral na de 32 weken was het voor de meeste kinderen een kwestie van even aansterken en naar huis (uitzonderingen daar gelaten). Wat wel eens lastig was, want als je dan bijna drie maanden in het ziekenhuis zit wil je je kindje ook gewoon mee naar huis nemen....
Maar, zo achteraf terug kijkend, knijp ik vooral m'n handen dicht met hoe het nu gaat. Met het kamergenootje (ook 29-weker) trouwens ook!
Super fijn dat je een rondleiding hebt gehad, dan heb je een beetje een beeld van deze compleet nieuwe wereld, waar je toch wel even een tijdje in rond zult lopen.
Sterkte in deze gekke en heftige tijd
Wat goed dat je de 27 weken hebt gehaald! Dat is echt een wereld van verschil met 24 weken qua geboorte.
Ik heb niet alles gelezen, maar mijn verhaal is:
Met 29 weken braken m'n vliezen spontaan. 1,5 dag later werd ons kindje al geboren.
Na twee weken Nicu mochten we door naar een high Care dichter bij ons huis. Uiteindelijk zijn we daar tot ongeveer de uitgerekende datum gebleven.
Ons kindje doet het nu eigenlijk gewoon super goed. Het was wel echt een rare en spannende tijd, echt een achtbaan. Soms ging het dagen super, en dan weer even niet.
Wat me vooral is bijgebleven, is het verschil tussen alle kindjes voor de 27 weken, allen tussen de 27-30 en de kinderen daarna. Vooral na de 32 weken was het voor de meeste kinderen een kwestie van even aansterken en naar huis (uitzonderingen daar gelaten). Wat wel eens lastig was, want als je dan bijna drie maanden in het ziekenhuis zit wil je je kindje ook gewoon mee naar huis nemen....
Maar, zo achteraf terug kijkend, knijp ik vooral m'n handen dicht met hoe het nu gaat. Met het kamergenootje (ook 29-weker) trouwens ook!
Super fijn dat je een rondleiding hebt gehad, dan heb je een beetje een beeld van deze compleet nieuwe wereld, waar je toch wel even een tijdje in rond zult lopen.
Sterkte in deze gekke en heftige tijd


zaterdag 12 september 2020 om 12:22
Gister had ik echt een goede dag tot smiddags. Toen toch weer hoofdpijn en niet lekker voelen. Vanochtend weer een wat hogere bloeddruk maar toen heb ik een uur aan de meting gelegen en het zakte naar een acceptabelere bloeddruk, wel nog verhoogd maar niet zodanig dat ik extra medicijnen nodig heb. Omdat ik nogsteeds wat hoofdpijn heb gaan ze kijken hoe ik me voel na het douchen om te kijken of het gezakt is anders toch weer magnesium
. Op de ctg had de baby wel wat dipjes dus om 2 uur krijg ik weer een nieuwe ctg om te kijken of ze deze dipjes nogsteeds heeft.

zondag 13 september 2020 om 11:57
Begin een beetje gefrustreerd te raken. Vannacht bloeddruk van 161/146. Aangegeven mezelf ook écht niet lekker meer te voelen en echt ziek te zijn. Telkens horen ja we wachten nog eventjes. Weer nuchter moeten blijven. Ook is er gezegd als de baby nog 1x zo’n dip heeft dan gaan we dr halen. Tot nu toe weer 4x zo’n dip gehad. Deze gynaecoloog is van een nieuwe shift en deze doet er niks mee. Het zit me echt niet lekker gewoon want hiervoor waren de ctgs prachtig en nu elke keer een dip. Ik heb nogsteeds super veel hoofdpijn en ze willen telkens wachten wachten wachten. Ik heb weer opnieuw magnesium gekregen. Bij mij begint de maat echt vol te raken want ik kan gewoon niet de dag door komen als ik me zo voel. Vind dit lastig aan te geven omdat ik het gevoel heb dat ze me niet serieus nemen.
zondag 13 september 2020 om 12:17
BroodjePindakaas123 schreef: ↑13-09-2020 12:13Mijn situatie werd toen dagelijks met het team besproken. Waarschijnlijk staan alle gynaecologen er hetzelfde in.
Je kunt ook een keertje op de knop duwen. Dan heb je kans dat er een andere gynaecoloog binnenloopt en geef je daar je klachten aan door. Misschien dat een andere jouw gerust kan stellen of beter kan uitleggen waarom de keuze is gemaakt om de baby nog te laten zitten.
zondag 13 september 2020 om 12:34
Wat naar Kenzo! Kan je je post op deze manier aan artsen/verpleging verwoorden? Want dit lijkt me niet de bedoeling. En ja, het is nu wikken en wegen: wat is de balans, wat is goed voor zowel jou als je kindje? Maar het kan nooit de bedoeling zijn dat jij je niet serieus genomen voelt. Bespreken hoor, niet afwachten. Sterkte, het IS ook gewoon heftig