Zwanger
alle pijlers
vruchtbaarheidsbehandeling in het buitenland
dinsdag 29 maart 2022 om 16:10
Hallo, samen met mijn man heb ik een kinderwens, die we helaas tot op heden niet vervuld krijgen. Recent heb ik mijn 4e miskraam gekregen en zijn we nu op het punt gekomen om ons in het buitenland te laten behandelen. Waarom? Inmiddels ben ik 42 jaar, tegen de grens aan van uitbehandeld te zijn in Nederland, als het gaat om vruchtbaarheidsbehandelingen. Eerder ben ik niet in aanmerking gekomen voor IVF of iets dergelijks, omdat ik telkens op de natuurlijke wijze zwanger ben geworden. Helaas houdt mijn lijf het max. 8 weken vol met de zwangerschap.
Uit onderzoeken is eigenlijk weinig zinnigs uitgekomen, waarom ik de miskramen heb gekregen. De arts hamert er op dat het aan mijn leeftijd ligt. Dat is natuurlijk een feit waar ik niet om heen kan. Maar ik vermoed dat mijn immuunsysteem misschien ook mee te maken heeft, wat niet nader is onderzocht, maar wel wordt aangekaart als een mogelijke medische oorzaak bij herhaalde miskramen in de wetenschap.
Daarbij wil ik de optie donoreicellen toch achter de hand hebben, mochten mijn resterende eicellen van onvoldoende kwaliteit zijn.
Kortom, ik ben op zoek naar verhalen van andere mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt en hun toevlucht in het buitenland hebben gezocht (en gevonden). Succesverhalen waar ik nog enige hoop uit kan putten, want mijn eigen arts heeft het mij sterk afgeraden, vanwege de financiën en valse hoop die je krijgt.
Zelf zit ik te denken aan Spanje, omdat donoreicellen daar gangbaarder is.
Ik ben heel erg benieuwd naar de ervaringen.
Uit onderzoeken is eigenlijk weinig zinnigs uitgekomen, waarom ik de miskramen heb gekregen. De arts hamert er op dat het aan mijn leeftijd ligt. Dat is natuurlijk een feit waar ik niet om heen kan. Maar ik vermoed dat mijn immuunsysteem misschien ook mee te maken heeft, wat niet nader is onderzocht, maar wel wordt aangekaart als een mogelijke medische oorzaak bij herhaalde miskramen in de wetenschap.
Daarbij wil ik de optie donoreicellen toch achter de hand hebben, mochten mijn resterende eicellen van onvoldoende kwaliteit zijn.
Kortom, ik ben op zoek naar verhalen van andere mensen die iets soortgelijks hebben meegemaakt en hun toevlucht in het buitenland hebben gezocht (en gevonden). Succesverhalen waar ik nog enige hoop uit kan putten, want mijn eigen arts heeft het mij sterk afgeraden, vanwege de financiën en valse hoop die je krijgt.
Zelf zit ik te denken aan Spanje, omdat donoreicellen daar gangbaarder is.
Ik ben heel erg benieuwd naar de ervaringen.
dinsdag 29 maart 2022 om 17:02
dinsdag 29 maart 2022 om 17:06
Soms zou je willen dat je leven een boek is en je even kan spieken hoe het verder zal gaan.
Je bent voor mij al een moeder. Al vier keer had je alle hoop dat je de zwangerschap zou voldragen.
Ik heb geen ervaring met vruchtbaarheidsbehandelingen. Wel met een kinderwens en daarmee flexibele grens. Dus ik kan me heel goed voorstellen dat je alles overweegt.
Blijf vooral samen in gesprek.
Check of jullie dit allebei willen. En wat jullie doen als het alsnog niet gaat lukken. Je kan niet tot je zestigste blijven proberen, dat kan je hart toch helemaal niet aan.
Heel veel sterkte, liefde en geluk, in welke vorm dan ook.
Je bent voor mij al een moeder. Al vier keer had je alle hoop dat je de zwangerschap zou voldragen.
Ik heb geen ervaring met vruchtbaarheidsbehandelingen. Wel met een kinderwens en daarmee flexibele grens. Dus ik kan me heel goed voorstellen dat je alles overweegt.
Blijf vooral samen in gesprek.
Check of jullie dit allebei willen. En wat jullie doen als het alsnog niet gaat lukken. Je kan niet tot je zestigste blijven proberen, dat kan je hart toch helemaal niet aan.
Heel veel sterkte, liefde en geluk, in welke vorm dan ook.
dinsdag 29 maart 2022 om 17:19
Wat vervelend van je miskramen en om te horen dat je in Nederland een beetje vastloopt.
Ik vind eicel donatie wel heel heftig. Kijk ook vooral naar de andere kant van de medaille: wie zijn die vrouwen die hun eicellen doneren en waarom doen ze dat? Liesbeth Staats heeft er ooit een documentaire over gemaakt: de baby industrie. Terug te kijken bij 2doc.
Succes toegewenst! Hopelijk kan jullie wens op de een of andere manier in vervulling gaan.
Ik vind eicel donatie wel heel heftig. Kijk ook vooral naar de andere kant van de medaille: wie zijn die vrouwen die hun eicellen doneren en waarom doen ze dat? Liesbeth Staats heeft er ooit een documentaire over gemaakt: de baby industrie. Terug te kijken bij 2doc.
Succes toegewenst! Hopelijk kan jullie wens op de een of andere manier in vervulling gaan.
dinsdag 29 maart 2022 om 17:21
Ik snap de kinderwens, maar pas wel een beetje op:
https://www.rathenau.nl/nl/individuele- ... iet-op-met
https://www.linda.nl/nieuws/kind-eicel- ... industrie/
https://www.rathenau.nl/nl/individuele- ... iet-op-met
https://www.linda.nl/nieuws/kind-eicel- ... industrie/
dinsdag 29 maart 2022 om 17:34
Hoi TO,
Ik heb gedeeltelijk een soortgelijke ervaring. Ik heb in totaal 8 miskramen gehad en altijd net zo vroeg als jij. Killing!
Wij waren na miskraam 6 en twee verschillende 'opinions' hier in Nederland al eens gestopt met proberen, maar toen kwamen vorig jaar de resultaten van het PROMISEonderzoek. Daaruit bleek dat extra progesteron toedienen bij vrouwen met >3 miskramen de kans op een voldragen zwangerschap aanzienlijk vergroot. Dus toen ging voor ons de deur toch weer open. Wel hebben we er voor gekozen dan gelijk uit te wijken naar Duitsland. Enerzijds omdat ze daar wat meer onderzoeken, anderzijds omdat we voor het verwerken als het niet zou lukken, ook de buitenlandstap gezet wilden hebben.
In Duitsland hebben ze me, aanvullend op alle testen in NL, ook getest op plasma- en NK-cellen. Daarnaast hebben ze een kijkoperatie gedaan in de baarmoeder.
Het laatste wat ze nog konden doen was een onderzoek naar de poollichamen van een gesprongen ei of een dna-fragmentatie-onderzoek. Deze zijn bedoeld om te kijken of er chromosomaal iets te veel afwijkt bij de zaad- of eicel. Wij hebben ervoor gekozen om dat niet te doen, want de uitslag zou voor ons niets veranderen. Wij wilden niet met een donor voor ei- of zaadcellen aan het werk. Voor ons was het zo: het is van ons beiden of we laten het erbij zitten en richten ons op een andere levensinvulling.
Ook met de progesteron heb ik nog 2 miskramen gehad. We hebben nog een 'vruchtbaarheidsdieet' gevolgd, op basis van het boek It starts with the egg, maar waren er op een gegeven moment helemaal klaar mee. Het is goed zo. Een kind zou fantastisch zijn geweest, maar het is (voor ons) uiteindelijk niet zaligmakend.
Het is nu een half jaar na die beslissing en voelt nog steeds hartstikke goed. Natuurlijk af en toe een huilbui om wat er niet is, en vooral om wat er nooit zal komen. Je neemt dat toch altijd mee. Maar over het algemeen zijn we allebei kei-gelukkig. En hebben we een goede band met kinderen in onze omgeving, met wie we vaak dagjes op pad gaan.
Ik ben overigens wel heel blij dat we nog naar Duitsland zijn geweest. Ik ben nu een stuk rustiger over het 'stoppen' dan de vorige keer. We hebben er voor mijn gevoel nu écht alles aan gedaan. Of in elk geval alles wat redelijk is. En het was ons niet gegeven.
Inmiddels wil ik ook niet meer. Doordat er niets is gevonden, heb ik het gevoel dat de miskramen het gevolg zijn van te sterke chromosomale afwijkingen en ik ben bang dat het risico op een (erg) beperkt kindje bij ons dus hoger is wanneer de zwangerschap wel een keer doorzet. Ik ben nu over de 40, er is een nieuwe fase aangebroken en voor mij is die heel zonnig. Wat jouw toekomst ook gaat zijn, met of zonder kind, ik hoop dat dat voor jou ook gaat gelden.
Heel veel sterkte en succes!
Ik heb gedeeltelijk een soortgelijke ervaring. Ik heb in totaal 8 miskramen gehad en altijd net zo vroeg als jij. Killing!
Wij waren na miskraam 6 en twee verschillende 'opinions' hier in Nederland al eens gestopt met proberen, maar toen kwamen vorig jaar de resultaten van het PROMISEonderzoek. Daaruit bleek dat extra progesteron toedienen bij vrouwen met >3 miskramen de kans op een voldragen zwangerschap aanzienlijk vergroot. Dus toen ging voor ons de deur toch weer open. Wel hebben we er voor gekozen dan gelijk uit te wijken naar Duitsland. Enerzijds omdat ze daar wat meer onderzoeken, anderzijds omdat we voor het verwerken als het niet zou lukken, ook de buitenlandstap gezet wilden hebben.
In Duitsland hebben ze me, aanvullend op alle testen in NL, ook getest op plasma- en NK-cellen. Daarnaast hebben ze een kijkoperatie gedaan in de baarmoeder.
Het laatste wat ze nog konden doen was een onderzoek naar de poollichamen van een gesprongen ei of een dna-fragmentatie-onderzoek. Deze zijn bedoeld om te kijken of er chromosomaal iets te veel afwijkt bij de zaad- of eicel. Wij hebben ervoor gekozen om dat niet te doen, want de uitslag zou voor ons niets veranderen. Wij wilden niet met een donor voor ei- of zaadcellen aan het werk. Voor ons was het zo: het is van ons beiden of we laten het erbij zitten en richten ons op een andere levensinvulling.
Ook met de progesteron heb ik nog 2 miskramen gehad. We hebben nog een 'vruchtbaarheidsdieet' gevolgd, op basis van het boek It starts with the egg, maar waren er op een gegeven moment helemaal klaar mee. Het is goed zo. Een kind zou fantastisch zijn geweest, maar het is (voor ons) uiteindelijk niet zaligmakend.
Het is nu een half jaar na die beslissing en voelt nog steeds hartstikke goed. Natuurlijk af en toe een huilbui om wat er niet is, en vooral om wat er nooit zal komen. Je neemt dat toch altijd mee. Maar over het algemeen zijn we allebei kei-gelukkig. En hebben we een goede band met kinderen in onze omgeving, met wie we vaak dagjes op pad gaan.
Ik ben overigens wel heel blij dat we nog naar Duitsland zijn geweest. Ik ben nu een stuk rustiger over het 'stoppen' dan de vorige keer. We hebben er voor mijn gevoel nu écht alles aan gedaan. Of in elk geval alles wat redelijk is. En het was ons niet gegeven.
Inmiddels wil ik ook niet meer. Doordat er niets is gevonden, heb ik het gevoel dat de miskramen het gevolg zijn van te sterke chromosomale afwijkingen en ik ben bang dat het risico op een (erg) beperkt kindje bij ons dus hoger is wanneer de zwangerschap wel een keer doorzet. Ik ben nu over de 40, er is een nieuwe fase aangebroken en voor mij is die heel zonnig. Wat jouw toekomst ook gaat zijn, met of zonder kind, ik hoop dat dat voor jou ook gaat gelden.
Heel veel sterkte en succes!
dinsdag 29 maart 2022 om 17:57
Wij zijn ook voor verdere behandelingen naar Duitsland gegaan. Hier in Nederland krijg je een standaardbehandeling, in Duitsland is dat veel meer gepersonaliseerd. Daarnaast heb ik daar aanvullende onderzoeken gehad en zou ik nog met een infuus starten na de laatste picsi. Daar waren echter geen bevruchtingen.
Voor ons is het heel hard geëindigd op die manier. Maar zoals hierboven staat, we hebben wel alles geprobeerd en daar ben ik wel blij mee. Het is nu 2,5 jaar geleden. Doet nog altijd veel pijn maar ik ben dolblij dat we er klaar mee zijn.
Donoreicellen ging ons te ver. We waren er ook wel klaar mee na 5 jaar.
Wij kregen de behandelingen in Duitsland overigens vergoed.
Voor ons is het heel hard geëindigd op die manier. Maar zoals hierboven staat, we hebben wel alles geprobeerd en daar ben ik wel blij mee. Het is nu 2,5 jaar geleden. Doet nog altijd veel pijn maar ik ben dolblij dat we er klaar mee zijn.
Donoreicellen ging ons te ver. We waren er ook wel klaar mee na 5 jaar.
Wij kregen de behandelingen in Duitsland overigens vergoed.
cliopatra wijzigde dit bericht op 29-03-2022 17:59
4.59% gewijzigd
dinsdag 29 maart 2022 om 17:57
Wij zijn ook in Düsseldorf geweest en daar eindelijk een diagnose gekregen. Niet één die je wil horen, maar zo hebben we ons er wel bij neer kunnen leggen. Ik zou er dus zeker voor gaan! Ik dacht dat broer en zus Cuypers nu in NL een kliniek hebben, maar ik weet niet of ze in NL wettelijk gezien dezelfde onderzoeken mogen doen. Je mag me altijd een PB sturen, als je vragen hebt.
dinsdag 29 maart 2022 om 19:27
Ik ben in Spanje (Alicante) geweest voor ivf + pgd omdat in Nl de wachtlijsten enorm waren (en nu nog langer geloof ik) wat al genoemd is in Nederland houden ze zich heel erg aan standaard protocollen en zijn ze erg conservatief. In het buitenland kijken ze meer naar de persoon/stel en gebruiken ze sneller nieuwe technieken en doen ze meer onderzoek. Ook tijdens de behandeling kreeg ik de laatste 10 dagen dagelijks en echo en bloedwaardes prikken om exact de juiste timing te bepalen.
Wij hebben het als zeer prettig ervaren om bij een privékliniek te zijn geweest, ze hebben natuurlijk een goede naam hoog te houden en daar doen ze ook alles aan. Ook qua succes hebben ze het liefst een hoge succesrate want dat is goed voor de business.
Waar ik vooral tegenaan liep is dat je in Nederland echo's moet laten maken en dat het ziekenhuis en veel echobureaus dat niet willen (of kunnen). Qua kosten die krijg je bij de intake en ik geloof dat een zelf betaalde poging in Nl duurder is, al heb je hier wel reiskosten erbij natuurlijk.
Veel succes en sterkte met het maken van een keuze.
Wij hebben het als zeer prettig ervaren om bij een privékliniek te zijn geweest, ze hebben natuurlijk een goede naam hoog te houden en daar doen ze ook alles aan. Ook qua succes hebben ze het liefst een hoge succesrate want dat is goed voor de business.
Waar ik vooral tegenaan liep is dat je in Nederland echo's moet laten maken en dat het ziekenhuis en veel echobureaus dat niet willen (of kunnen). Qua kosten die krijg je bij de intake en ik geloof dat een zelf betaalde poging in Nl duurder is, al heb je hier wel reiskosten erbij natuurlijk.
Veel succes en sterkte met het maken van een keuze.
woensdag 30 maart 2022 om 07:34
woensdag 30 maart 2022 om 10:00
Hoi TO, je spreekt over eiceldonatie, maar de vraag is of dat de oplossing is. Als er iets anders is waardoor je lichaam het afstoot, zal het ook met eiceldonatie niet lukken.
Ik heb zelf meerdere miskramen gehad en ben uitgeweken naar Gent. Daar heb ik allerlei onderzoeken gehad. Bij mij bleek uiteindelijk extra progesteron de oplossing te zijn. En na de positieve test moest ik steeds bloedprikken om de waardenvte checken en hebben ze het progesteron ook nog verhoogd. Ik ben nu 22 weken zwanger van ons eerste kindje.
Ik kan je dus vooral aanraden om in Gent en/of Duitsland eerst nogceat onderzoek te laten doen voordat je uitwijkt naar donoreicellen. In mijn geval had ik zonder de extra progesteron met donoreicellen opnieuw miskramen gekregen.
Sterkte!
Ik heb zelf meerdere miskramen gehad en ben uitgeweken naar Gent. Daar heb ik allerlei onderzoeken gehad. Bij mij bleek uiteindelijk extra progesteron de oplossing te zijn. En na de positieve test moest ik steeds bloedprikken om de waardenvte checken en hebben ze het progesteron ook nog verhoogd. Ik ben nu 22 weken zwanger van ons eerste kindje.
Ik kan je dus vooral aanraden om in Gent en/of Duitsland eerst nogceat onderzoek te laten doen voordat je uitwijkt naar donoreicellen. In mijn geval had ik zonder de extra progesteron met donoreicellen opnieuw miskramen gekregen.
Sterkte!
woensdag 30 maart 2022 om 11:30
Allereerst, dank jullie wel voor jullie snelle reacties, het delen van jullie adviezen en ervaringen!
@Rilena: geen idee, dat zou ik moeten uitzoeken. Ik heb inderdaad wel over Gent en Dusseldorf gehoord. Maar het aanbod is groot en zie door het bos de boom niet meer. Vandaar dat ik deze topic heb geopend.
@Caramelfudge: het is niet dat ik sta te juichen om eiceldonatie hoor. Laat ik dat voorop stellen. Het is nog steeds wikken en wegen voor mij. Het is ook een ethische kwestie, maar meer om het idee of het kind dan nog echt van mijzelf is. Dank voor de tip: ik was nog niet zo ver om vanuit die invalshoek te bekijken. Wel had ik gelezen dat vrouwen dit vrijwillig doen in Spanje. Maar ja, je hebt gelijk: met welke motieven? Ik had ook nooit van mijzelf gedacht dat ik tot deze optie zou kunnen komen. Maar blijkbaar doet het zwanger worden iets met je brein; in je wanhoop verleg je je grenzen (onbewust) na elke mislukte poging.
@lilalinda: dank voor de links, ik heb de artikelen gelezen en moet nog de docu zien, maar het zet mij wel aan het denken. Zie ook mijn eerdere reactie op Caramelfudge.
@beetjebl: wat ontzettend verdrietig dat jij dit ook hebt moeten doormaken. En dan nog 8 miskramen. Mentaal hakt het iedere keer steeds harder in. Het is frustrerend, omdat je enerzijds wel vruchtbaar genoeg ben om zwanger te raken, maar door een 'manko' het niet kan voldragen. Bedankt voor het delen van jouw persoonlijk verhaal. Ik ben blij voor jullie dat jullie er inmiddels vrede in hebben gevonden. Maar wij zijn nog niet tot dit stadium gekomen. Ter meer omdat ik het gevoel heb dat ik in Nederland tegen muren aanloop op medisch vlak. En ik lees al er in het buitenland meer 'maatwerk' is. En dat is wat ik nodig heb, een specialist die even verder onderzoekt en niet alleen fixeert op leeftijd.
Overigens heeft progesteron bij mij ook niet geholpen.
@Gizmoreturns: jouw reactie schiet bij mij in het verkeerde keelgat. Hiervoor heb ik deze topic niet geopend. Lees eens de ervaringen van de andere dames, dan hoop ik dat je het beter begrijpt.
@Lady*Voldemort: omdat ze in het buitenland meer onderzoek naar doen en deze wel kunnen behandelen. Daarom ben ik op zoek naar ervaringsdeskundigen.
@Cliopatra: ontzettend verdrietig dat het zo voor jullie is gelopen. Maar net wat je zegt: je hebt je best voor gedaan. En dat is ook mijn insteek, zodat ik straks niet met spijt op dit proces terugblik. Het leven is niet maakbaar, daar ben ik mij ook van bewust. Maar dankzij moderne technologieën hebben meer vrouwen kinderen weten te krijgen, wat voorheen niet mogelijk is geweest.
@Animal2307: als ik jouw bericht goed begrijp, is het bij jullie het niet gelukt. Wat naar en verdrietig. Een (foute) diagnose is natuurlijk heel pijnlijk, maar dat verklaart dan wel jullie situatie, wat weer een bepaalde opluchting met zich mee kan brengen. Ik heb inderdaad gehoord over Cuypers en Cuypers. Dank voor de tip!
@DaisyLiz: dank voor de tip en ontzettend fijn voor jouw vriendin en jou dat het wel is gelukt!
@banaaaana: dank voor het delen van jouw verhaal. Is het bij jullie dus gelukt om een gezond kindje te krijgen? Ik hoop het! Waar staat PGD voor? Ik begrijp dat Spanje op het vlak van fertiliteit vooruitstrevender is. Vandaar dat ik Spanje in gedachten had.
@Due-scimmie: dank voor de tips!
@Madderijn: dat klopt en dat heb ik ook in mijn achterhoofd.
@heartsxdaggers: wow, dat is bijzonder, maar dat vind ik ergens nog lastiger dan een anonieme donor. Daarbij zijn de meeste van mijn vriendinnen ook niet meer d jongste en ik wil hun dat ook niet aandoen.
@Zizo: wat geweldig voor je en proficiat! Ik hoop van harte dat je een gezond kindje krijgt! Je hebt gelijk, het punt is, dat ik het niet weet betreft mijn immuunsysteem, maar ik heb wel indicaties. Ik wil het verder onderzocht krijgen, wat in Nederland niet lukt. Eiceldonatie is een eventuele laatste optie.
@Rilena: geen idee, dat zou ik moeten uitzoeken. Ik heb inderdaad wel over Gent en Dusseldorf gehoord. Maar het aanbod is groot en zie door het bos de boom niet meer. Vandaar dat ik deze topic heb geopend.
@Caramelfudge: het is niet dat ik sta te juichen om eiceldonatie hoor. Laat ik dat voorop stellen. Het is nog steeds wikken en wegen voor mij. Het is ook een ethische kwestie, maar meer om het idee of het kind dan nog echt van mijzelf is. Dank voor de tip: ik was nog niet zo ver om vanuit die invalshoek te bekijken. Wel had ik gelezen dat vrouwen dit vrijwillig doen in Spanje. Maar ja, je hebt gelijk: met welke motieven? Ik had ook nooit van mijzelf gedacht dat ik tot deze optie zou kunnen komen. Maar blijkbaar doet het zwanger worden iets met je brein; in je wanhoop verleg je je grenzen (onbewust) na elke mislukte poging.
@lilalinda: dank voor de links, ik heb de artikelen gelezen en moet nog de docu zien, maar het zet mij wel aan het denken. Zie ook mijn eerdere reactie op Caramelfudge.
@beetjebl: wat ontzettend verdrietig dat jij dit ook hebt moeten doormaken. En dan nog 8 miskramen. Mentaal hakt het iedere keer steeds harder in. Het is frustrerend, omdat je enerzijds wel vruchtbaar genoeg ben om zwanger te raken, maar door een 'manko' het niet kan voldragen. Bedankt voor het delen van jouw persoonlijk verhaal. Ik ben blij voor jullie dat jullie er inmiddels vrede in hebben gevonden. Maar wij zijn nog niet tot dit stadium gekomen. Ter meer omdat ik het gevoel heb dat ik in Nederland tegen muren aanloop op medisch vlak. En ik lees al er in het buitenland meer 'maatwerk' is. En dat is wat ik nodig heb, een specialist die even verder onderzoekt en niet alleen fixeert op leeftijd.
Overigens heeft progesteron bij mij ook niet geholpen.
@Gizmoreturns: jouw reactie schiet bij mij in het verkeerde keelgat. Hiervoor heb ik deze topic niet geopend. Lees eens de ervaringen van de andere dames, dan hoop ik dat je het beter begrijpt.
@Lady*Voldemort: omdat ze in het buitenland meer onderzoek naar doen en deze wel kunnen behandelen. Daarom ben ik op zoek naar ervaringsdeskundigen.
@Cliopatra: ontzettend verdrietig dat het zo voor jullie is gelopen. Maar net wat je zegt: je hebt je best voor gedaan. En dat is ook mijn insteek, zodat ik straks niet met spijt op dit proces terugblik. Het leven is niet maakbaar, daar ben ik mij ook van bewust. Maar dankzij moderne technologieën hebben meer vrouwen kinderen weten te krijgen, wat voorheen niet mogelijk is geweest.
@Animal2307: als ik jouw bericht goed begrijp, is het bij jullie het niet gelukt. Wat naar en verdrietig. Een (foute) diagnose is natuurlijk heel pijnlijk, maar dat verklaart dan wel jullie situatie, wat weer een bepaalde opluchting met zich mee kan brengen. Ik heb inderdaad gehoord over Cuypers en Cuypers. Dank voor de tip!
@DaisyLiz: dank voor de tip en ontzettend fijn voor jouw vriendin en jou dat het wel is gelukt!
@banaaaana: dank voor het delen van jouw verhaal. Is het bij jullie dus gelukt om een gezond kindje te krijgen? Ik hoop het! Waar staat PGD voor? Ik begrijp dat Spanje op het vlak van fertiliteit vooruitstrevender is. Vandaar dat ik Spanje in gedachten had.
@Due-scimmie: dank voor de tips!
@Madderijn: dat klopt en dat heb ik ook in mijn achterhoofd.
@heartsxdaggers: wow, dat is bijzonder, maar dat vind ik ergens nog lastiger dan een anonieme donor. Daarbij zijn de meeste van mijn vriendinnen ook niet meer d jongste en ik wil hun dat ook niet aandoen.
@Zizo: wat geweldig voor je en proficiat! Ik hoop van harte dat je een gezond kindje krijgt! Je hebt gelijk, het punt is, dat ik het niet weet betreft mijn immuunsysteem, maar ik heb wel indicaties. Ik wil het verder onderzocht krijgen, wat in Nederland niet lukt. Eiceldonatie is een eventuele laatste optie.
woensdag 30 maart 2022 om 11:34
@Madderijn: op jouw bericht wil ik apart berichten. Ik werd er even stil van bij het lezen, maar ontzettend lief en hartverwarmend! Dank je!Madderijn schreef: ↑29-03-2022 17:06Soms zou je willen dat je leven een boek is en je even kan spieken hoe het verder zal gaan.
Je bent voor mij al een moeder. Al vier keer had je alle hoop dat je de zwangerschap zou voldragen.
Ik heb geen ervaring met vruchtbaarheidsbehandelingen. Wel met een kinderwens en daarmee flexibele grens. Dus ik kan me heel goed voorstellen dat je alles overweegt.
Blijf vooral samen in gesprek.
Check of jullie dit allebei willen. En wat jullie doen als het alsnog niet gaat lukken. Je kan niet tot je zestigste blijven proberen, dat kan je hart toch helemaal niet aan.
Heel veel sterkte, liefde en geluk, in welke vorm dan ook.
En ik hoop dat ook jouw kinderwens in vervulling zal gaan!
woensdag 30 maart 2022 om 11:41
Umamiflavour schreef: ↑30-03-2022 11:30Allereerst, dank jullie wel voor jullie snelle reacties, het delen van jullie adviezen en ervaringen!
@Rilena: geen idee, dat zou ik moeten uitzoeken. Ik heb inderdaad wel over Gent en Dusseldorf gehoord. Maar het aanbod is groot en zie door het bos de boom niet meer. Vandaar dat ik deze topic heb geopend.
Moeilijk he al die informatie? Gent en Dusseldorf zijn de plekken waar vanuit Nederland naar uitgeweken wordt (als het niet om eiceldonatie gaat). Wellicht zijn er meer, maar deze hoor je het vaakst.
Ik had mij al ingeschreven in Gent voordat ik icsi poging 2 deed in Nederland. Gewoon omdat ik er geen vertrouwen meer in had. Icsi 2 lukte wonder boven wonder wel. Met stiekem extra progesteron van ivf 1 (gents protocol gevolgd van iemand anders, of dat het was geen idee maar meer vertrouwen in de protocollen van de buren).
Wellicht kun je je alvast bij allebei inschrijven en ondertussen informatie verzamelen over wat het beste bij jou past (en volgens mij toestemming vd zorgverzekering).
woensdag 30 maart 2022 om 11:55
woensdag 30 maart 2022 om 15:45
Ja joh, adviseer lekker om naar een land met een dictatuur af te reizen waar mensenrechten niet tellen en vrouwen uitgebuit worden om eicellen af te staan. Brrrrrr
Je moet ook aan je kind kunnen uitleggen waar hij/zij vandaan komt later en zonder dat dit schimmige morele en ethische vragen oproept.
woensdag 30 maart 2022 om 15:47
dat adviseert Rilena niet, ze uit vooral haar verbazingCaramelfudge schreef: ↑30-03-2022 15:45Ja joh, adviseer lekker om naar een land met een dictatuur af te reizen waar mensenrechten niet tellen en vrouwen uitgebuit worden om eicellen af te staan. Brrrrrr
Je moet ook aan je kind kunnen uitleggen waar hij/zij vandaan komt later en zonder dat dit schimmige morele en ethische vragen oproept.
