Zwanger
alle pijlers
waarsch toch curetteren. wat kan ik verwachten?
maandag 22 juli 2013 om 13:10
5 weken geleden kwam ik erachter dat er geen hartactie meer was. Ik was toen ruim 10 weken zwanger. Om een lang verhaal kort te maken heeft de gynaecoloog het vruchtzakje er met een tangetje uigetrokken maar dat knapte natuurlijk en op een echo 3 weken geleden bleek er nog iets te zitten.
De gynaecoloog had er het volste vertrouwen in dat mijn lichaam dat zelf zou oplossen. Ik voide toen al een week niet meer, had een negatieve zwangerschapstest en een paar dagen later een positieve ovulatietest. We gingen dus vol goede moed verder.
Maar 2 weken geleden begon ik weer te vloeien en nu sinds een week ook echt veel. Afgelopen vrijdag weer een echo gehad en dat weefsel was onveranderd. Ik heb me weer over laten halen om toch nog 2 x 4 pillen cytotec te nemen en die deden wel iets maar ik durf niet te hopen dat ik het nu kwijt ben.
Aanstaande vrijdag krijg ik weer een echo en als het dan nog niet weg is wordt er een curettage ingepland. Zie er aan de ene kant enorm tegen op en aan de andere kant betekent dat dat ik daarna hopelijk verder kan.
Want al bijna 4 weken bloedverlies en kraamverbanden is ook niet echt lekker voor de boel daar beneden en met dit weer ook klote. Bovendien wil ik zo graag verder. Wat een gedoe zeg!
Maar wat kan ik verwachten van zo'n curettage? Moet ik dan onder narcose? Moet ik nog pijn verwachten? Duurt het dan lang voor mijn cyclus weer op gang komt? En hoe zit het met de complicaties?
De gynaecoloog had er het volste vertrouwen in dat mijn lichaam dat zelf zou oplossen. Ik voide toen al een week niet meer, had een negatieve zwangerschapstest en een paar dagen later een positieve ovulatietest. We gingen dus vol goede moed verder.
Maar 2 weken geleden begon ik weer te vloeien en nu sinds een week ook echt veel. Afgelopen vrijdag weer een echo gehad en dat weefsel was onveranderd. Ik heb me weer over laten halen om toch nog 2 x 4 pillen cytotec te nemen en die deden wel iets maar ik durf niet te hopen dat ik het nu kwijt ben.
Aanstaande vrijdag krijg ik weer een echo en als het dan nog niet weg is wordt er een curettage ingepland. Zie er aan de ene kant enorm tegen op en aan de andere kant betekent dat dat ik daarna hopelijk verder kan.
Want al bijna 4 weken bloedverlies en kraamverbanden is ook niet echt lekker voor de boel daar beneden en met dit weer ook klote. Bovendien wil ik zo graag verder. Wat een gedoe zeg!
Maar wat kan ik verwachten van zo'n curettage? Moet ik dan onder narcose? Moet ik nog pijn verwachten? Duurt het dan lang voor mijn cyclus weer op gang komt? En hoe zit het met de complicaties?
Ik heb ook een killer body. Als ik maar lang genoeg op je hoofd blijf zitten ga je dood.
maandag 22 juli 2013 om 13:40
Hai Boannan,
Wat een rot tijd is dit voor je zeg! Allereerst heel veel sterkte!
Een curettage is meestal onder algehele narcose (roesje) e duur een kwartiertje.
Nadien kun je inderdaad pijn hebben en nog wel even vloeien. Je kunt je ongesteldheid na ongeveer 4-6 weken verwachten.
Sterkte met alles. Ik was uiteindelijk blij met de curettages, dan kun je weer verder.
Wat een rot tijd is dit voor je zeg! Allereerst heel veel sterkte!
Een curettage is meestal onder algehele narcose (roesje) e duur een kwartiertje.
Nadien kun je inderdaad pijn hebben en nog wel even vloeien. Je kunt je ongesteldheid na ongeveer 4-6 weken verwachten.
Sterkte met alles. Ik was uiteindelijk blij met de curettages, dan kun je weer verder.
maandag 22 juli 2013 om 13:49
Hoi Boannan,
Wat een rotsituatie. Helaas herkenbaar.
Ik heb 2 curettages gehad. Beide keren onder narcose. Lieve mensen in de verpleging en ik mocht dezelfde dag weer naar huis. Lag bij de dagopnames dus gelukkig niet op de kraamafdeling en ik lag alleen op een kamer. Van tevoren kreeg ik nog een kalmerend pilletje.
De eerste keer heb ik na afloop wel een paar dagen pijn gehad en licht gevloeid. Ben toen een week thuisgebleven, maar dat was ook wel vanwege de emoties.
Ze bleken niet alles te hebben weggehaald (ben ik boos om geweest, maar achteraf zie ik het als een teken dat ze juist heel voorzichtig zijn geweest, wat het risico op verklevingen heeft verkleint). Daarom pillen gekregen in de hoop dat de rest alsnog weg zou gaan. Niet gelukt, dus tweede curettage.
De tweede keer (was eigenlijk een hysteroscopie, kijkoperatie, maar tijdens die operatie zijn ze de inmiddels vastgegroeide resten weer gaan curetteren) wel een kamer met een andere mevrouw gedeeld, maar verder ook allemaal heel ok verlopen en het kalmerende pilletje vooraf was niet meer nodig. De tweede keer is wel alles verwijderd en toen heb ik misschien nog 2 dagen wat gevloeid en daarna was het klaar, ook bijna geen napijn gehad, wel wat meer last van de narcose, maar het duurde ook wat langer.
Vervolgens na 2 weken wat bloedverlies gehad. Toen dacht ik dat het weer niet alles weg was, maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn. Achteraf is dat een menstruatie geweest. Daarna baalde ik dat mijn ongesteldheid maar niet op gang kwam, maar bleek ik alweer zwanger te zijn! Inmiddels 19 weken.
Moet je daarbij wel bekennen dat ik niet zorgeloos in deze zwangerschap ben. Ook is het zo dat ondanks dat ik heel gelukkig ben, ik toch wat moeite heb met bijv. de berichten van Kate Middleton aangezien ik eigenlijk ook deze week eigenlijk uitgerekend was. Verder heb ik het inmiddels (speelde tussen eind december en eind februari) goed een plek heb kunnen geven, maar vond het destijds eeuwen duren en vond die nasleep zo zwaar. Ook dat bloeden dat steeds maar weer stopte en weer begon, dat doet je energie geen goed.
Dus heel veel sterkte, voor je het weet is het voorbij en de curettage zelf stelt echt niet veel voor. Ik vond het de tweede keer ook niet zo emotioneel meer, toen waren het alleen nog maar resten en niet het kindje zelf.
Wat een rotsituatie. Helaas herkenbaar.
Ik heb 2 curettages gehad. Beide keren onder narcose. Lieve mensen in de verpleging en ik mocht dezelfde dag weer naar huis. Lag bij de dagopnames dus gelukkig niet op de kraamafdeling en ik lag alleen op een kamer. Van tevoren kreeg ik nog een kalmerend pilletje.
De eerste keer heb ik na afloop wel een paar dagen pijn gehad en licht gevloeid. Ben toen een week thuisgebleven, maar dat was ook wel vanwege de emoties.
Ze bleken niet alles te hebben weggehaald (ben ik boos om geweest, maar achteraf zie ik het als een teken dat ze juist heel voorzichtig zijn geweest, wat het risico op verklevingen heeft verkleint). Daarom pillen gekregen in de hoop dat de rest alsnog weg zou gaan. Niet gelukt, dus tweede curettage.
De tweede keer (was eigenlijk een hysteroscopie, kijkoperatie, maar tijdens die operatie zijn ze de inmiddels vastgegroeide resten weer gaan curetteren) wel een kamer met een andere mevrouw gedeeld, maar verder ook allemaal heel ok verlopen en het kalmerende pilletje vooraf was niet meer nodig. De tweede keer is wel alles verwijderd en toen heb ik misschien nog 2 dagen wat gevloeid en daarna was het klaar, ook bijna geen napijn gehad, wel wat meer last van de narcose, maar het duurde ook wat langer.
Vervolgens na 2 weken wat bloedverlies gehad. Toen dacht ik dat het weer niet alles weg was, maar dat bleek gelukkig niet zo te zijn. Achteraf is dat een menstruatie geweest. Daarna baalde ik dat mijn ongesteldheid maar niet op gang kwam, maar bleek ik alweer zwanger te zijn! Inmiddels 19 weken.
Moet je daarbij wel bekennen dat ik niet zorgeloos in deze zwangerschap ben. Ook is het zo dat ondanks dat ik heel gelukkig ben, ik toch wat moeite heb met bijv. de berichten van Kate Middleton aangezien ik eigenlijk ook deze week eigenlijk uitgerekend was. Verder heb ik het inmiddels (speelde tussen eind december en eind februari) goed een plek heb kunnen geven, maar vond het destijds eeuwen duren en vond die nasleep zo zwaar. Ook dat bloeden dat steeds maar weer stopte en weer begon, dat doet je energie geen goed.
Dus heel veel sterkte, voor je het weet is het voorbij en de curettage zelf stelt echt niet veel voor. Ik vond het de tweede keer ook niet zo emotioneel meer, toen waren het alleen nog maar resten en niet het kindje zelf.
maandag 22 juli 2013 om 13:50
He wat een gedoe Boannan. Mag ik je een tip geven? Bel de afdeling op of ze alvast een currettage in kunnen plannen, als het dan vrijdag toch mooi schoon is kunnen ze die cancelen. Je bent al zo lang bezig nu, het is fijn als je dan niet óók nog eens lang op de laatste stap moet wachten.
Verder is mijn ervaring zoals die van Yoogali en mijn menstruatie kwam meteen weer op het moment dat ik het verwachtte (in mijn geval 31 dagen, de duur van mijn gewone cyclus)
Verder is mijn ervaring zoals die van Yoogali en mijn menstruatie kwam meteen weer op het moment dat ik het verwachtte (in mijn geval 31 dagen, de duur van mijn gewone cyclus)
maandag 22 juli 2013 om 13:53
Wat een naar verhaal Boannan. Ik had gelezen dat je weer zwanger was en nu dit.
Een curettage valt ontzettend mee. Zelf twee keer ondergaan na twee keer een missed abortion te hebben gehad. Je komt nuchter, krijgt een infuus, je bloeddruk, pols en temperatuur wordt gecontroleerd en je krijgt OK kleding aan. Dan ga je naar de OK als het je tijd is. Daar wordt je onder narcose gebracht en voor je gevoel wordt je direct weer wakker. Ik was vooral ontzettend opgelucht dat het voorbij was. Als alles goed met je gaat mag je weer terug naar de afdeling. Daar krijg je eten. Ze controleren je nog een paar keer (temp, bloeddruk, bloedverlies) en ongeveer twee tot drie uur na de curettage mag je naar huis als je geplast hebt (de gynaecoloog loopt meestal daarvoor nog even langs).
Twee weken daarna krijg je vaak een telefonisch of 'echt' consult voor de uitslag.Als je een menstruatie gehad hebt mag je weer proberen zwanger te worden.
Na de eerste curettage had ik na ongeveer een week wat stolsels bloedverlies. Dit was niet abnormaal, bleek. Verder voelde ik me lichamelijk al snel weer goed. Na beide curettages hadden we ongelukkigerwijs een (zomer, buitenland)vakantie gepland staan, die kon gewoon doorgaan. Maar het was wel minder leuk dat ik door het vloeien nier kon zwemmen.
Een curettage valt ontzettend mee. Zelf twee keer ondergaan na twee keer een missed abortion te hebben gehad. Je komt nuchter, krijgt een infuus, je bloeddruk, pols en temperatuur wordt gecontroleerd en je krijgt OK kleding aan. Dan ga je naar de OK als het je tijd is. Daar wordt je onder narcose gebracht en voor je gevoel wordt je direct weer wakker. Ik was vooral ontzettend opgelucht dat het voorbij was. Als alles goed met je gaat mag je weer terug naar de afdeling. Daar krijg je eten. Ze controleren je nog een paar keer (temp, bloeddruk, bloedverlies) en ongeveer twee tot drie uur na de curettage mag je naar huis als je geplast hebt (de gynaecoloog loopt meestal daarvoor nog even langs).
Twee weken daarna krijg je vaak een telefonisch of 'echt' consult voor de uitslag.Als je een menstruatie gehad hebt mag je weer proberen zwanger te worden.
Na de eerste curettage had ik na ongeveer een week wat stolsels bloedverlies. Dit was niet abnormaal, bleek. Verder voelde ik me lichamelijk al snel weer goed. Na beide curettages hadden we ongelukkigerwijs een (zomer, buitenland)vakantie gepland staan, die kon gewoon doorgaan. Maar het was wel minder leuk dat ik door het vloeien nier kon zwemmen.
maandag 22 juli 2013 om 14:18
He wat rot voor je!
Curettage is niet zwaar, je krijgt een roesje en na tien minuten, kwartiertje word je weer wakker. Ik heb geen pijn gehad naderhand (ze laten je vooraf vaak al een pijnstiller nemen) en na bijna zes weken werd ik weer ongesteld. Wel was mij. Altijd zo regelmatige cyclus ineens volkomen de weg kwijt, helemaal van slag.
Sterkte!
Curettage is niet zwaar, je krijgt een roesje en na tien minuten, kwartiertje word je weer wakker. Ik heb geen pijn gehad naderhand (ze laten je vooraf vaak al een pijnstiller nemen) en na bijna zes weken werd ik weer ongesteld. Wel was mij. Altijd zo regelmatige cyclus ineens volkomen de weg kwijt, helemaal van slag.
Sterkte!
maandag 22 juli 2013 om 14:36
Hey TO, allereerst een dikke knuffel vanwege heel deze situatie! Wat klote ook dat je zo lang aan heb moeten rommelen.
Ik heb zelf ruim een half jaar geleden ook een miskraam gehad. Die kwam zelf op gang maar ik bleef vloeien. Na een aantal controle echo's bleek ook dat er nog een stukje zat en ook ik moest toen een curettage. Ik vond het zooooo eng. Ik had nog nooit in het ziekenhuis gelegen en was ook nog nooit onder narcose geweest. Uiteindelijk is me dat echt 100% meegevallen. Het was een dagopname en ik had van te voren van de gyn oxazepam (als ik het zo goed schrijf) gekregen, omdat ik zo zenuwachtig was. Daar werd ik al heel rustig van. Daarna toen ik het infuus kreeg een soort roesje en daarna de narcose zelf. Ik kan me daar verder heel weinig meer van herinneren.
Toen ik weer wakker werd dacht ik, ze moeten nog beginnen. Ik voelde echt totaal niets. Nog geen krampje niks. Ik kon uiteindelijk toen ik naar de wc ging zien dat ze wel degelijk iets gedaan hadden want in het bed lag wel bloed. Maar ik heb dus helemaal niks gevoeld en toen ik naar huis ging ook niets. Ze waarschuwden me voor flinke menstruatie-achtige pijn, maar ik heb nergens last van gehad.
Na 5 weken werd ik weer ongesteld. Dat was voor mij heel snel, omdat ik heel onregelmatig was met vaak maandenlange tussenpozen. Door de curettage (denk ik) ben ik uiteindelijk erg regelmatig ongesteld geworden.
Mijn tip zou zijn, spreek je zorgen uit en geef het ook aan als je erg gespannen bent. Mij hebben ze toen erg gerustgesteld en wat pilletjes gegeven. Heel veel sterkte!
Ik heb zelf ruim een half jaar geleden ook een miskraam gehad. Die kwam zelf op gang maar ik bleef vloeien. Na een aantal controle echo's bleek ook dat er nog een stukje zat en ook ik moest toen een curettage. Ik vond het zooooo eng. Ik had nog nooit in het ziekenhuis gelegen en was ook nog nooit onder narcose geweest. Uiteindelijk is me dat echt 100% meegevallen. Het was een dagopname en ik had van te voren van de gyn oxazepam (als ik het zo goed schrijf) gekregen, omdat ik zo zenuwachtig was. Daar werd ik al heel rustig van. Daarna toen ik het infuus kreeg een soort roesje en daarna de narcose zelf. Ik kan me daar verder heel weinig meer van herinneren.
Toen ik weer wakker werd dacht ik, ze moeten nog beginnen. Ik voelde echt totaal niets. Nog geen krampje niks. Ik kon uiteindelijk toen ik naar de wc ging zien dat ze wel degelijk iets gedaan hadden want in het bed lag wel bloed. Maar ik heb dus helemaal niks gevoeld en toen ik naar huis ging ook niets. Ze waarschuwden me voor flinke menstruatie-achtige pijn, maar ik heb nergens last van gehad.
Na 5 weken werd ik weer ongesteld. Dat was voor mij heel snel, omdat ik heel onregelmatig was met vaak maandenlange tussenpozen. Door de curettage (denk ik) ben ik uiteindelijk erg regelmatig ongesteld geworden.
Mijn tip zou zijn, spreek je zorgen uit en geef het ook aan als je erg gespannen bent. Mij hebben ze toen erg gerustgesteld en wat pilletjes gegeven. Heel veel sterkte!
maandag 22 juli 2013 om 15:16
Volgens mij heb ik jouw vorige topic(s) ook gelezen en verbaas me dat ze je zo lang laten aanklooien. Waarom niet al eerder een curettage? Wat ontzettend vervelend en vreemd.
Ik heb vorig jaar een missed abortion gehad en een curettage. Het ging zoals de anderen ook beschrijven. Dezelfde dag ben je weer thuis. Ik voelde meteen verschil. Ik was erg ziek door de zwangerschap en na de curettage knapte ik meteen op. 's avonds kon ik voor het eerst in weken weer normaal eten.
Sterkte
Ik heb vorig jaar een missed abortion gehad en een curettage. Het ging zoals de anderen ook beschrijven. Dezelfde dag ben je weer thuis. Ik voelde meteen verschil. Ik was erg ziek door de zwangerschap en na de curettage knapte ik meteen op. 's avonds kon ik voor het eerst in weken weer normaal eten.
Sterkte
maandag 22 juli 2013 om 15:25
Ik sluit me aan bij de anderen. Ik had achteraf gezien wel een weekje rust nodig na de curettage. Mijn curettage was op een donderdag en zondags liep ik alweer rond te wandelen bij Ikea. Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik kreeg daar erge buikpijn en toen ik thuis naar de wc ging verloor ik een plonsje bloed (ik schrok ervan). Ik had echt een week rust nodig.
Heel veel sterkte!! het heeft nu toch wel lang genoeg geduurd dacht ik zo
Heel veel sterkte!! het heeft nu toch wel lang genoeg geduurd dacht ik zo
woensdag 31 juli 2013 om 15:54
[quote]GiuliettaCapuletti schreef op 22 juli 2013 @ 13:53:
(...)
Een curettage valt ontzettend mee. Zelf twee keer ondergaan na twee keer een missed abortion te hebben gehad. Je komt nuchter, krijgt een infuus, je bloeddruk, pols en temperatuur wordt gecontroleerd en je krijgt OK kleding aan. Dan ga je naar de OK als het je tijd is. Daar wordt je onder narcose gebracht en voor je gevoel wordt je direct weer wakker. Ik was vooral ontzettend opgelucht dat het voorbij was. Als alles goed met je gaat mag je weer terug naar de afdeling. Daar krijg je eten. Ze controleren je nog een paar keer (temp, bloeddruk, bloedverlies) en ongeveer twee tot drie uur na de curettage mag je naar huis als je geplast hebt (de gynaecoloog loopt meestal daarvoor nog even langs).
(...)
Voor dit gedeelte sluit ik me aan bij GiuliettaCapuletti.
Ter voorbereiding op de ingreep 's ochtends moest ik twee uur ervoor 2 tabletjes vaginaal inbrengen die mijn baarmoeder al wat weker zouden maken. Sorry, ik ben de naam kwijt van de pillen maar ze worden ook gebruikt als alternatief voor een curretage.
's Avonds op de dag van de ingreep had ik al geen last meer van pijntjes en bloedingen. Dit is later ook niet teruggekomen.
Het is voor mij nu bijna twee weken geleden, dus het is nog afwachten hoe mijn cyclus nu verloopt. Over een maandje heb ik nog een afspraak met de gyn staan als een soort van nacontrole.
Heel veel sterkte in ieder geval!
(...)
Een curettage valt ontzettend mee. Zelf twee keer ondergaan na twee keer een missed abortion te hebben gehad. Je komt nuchter, krijgt een infuus, je bloeddruk, pols en temperatuur wordt gecontroleerd en je krijgt OK kleding aan. Dan ga je naar de OK als het je tijd is. Daar wordt je onder narcose gebracht en voor je gevoel wordt je direct weer wakker. Ik was vooral ontzettend opgelucht dat het voorbij was. Als alles goed met je gaat mag je weer terug naar de afdeling. Daar krijg je eten. Ze controleren je nog een paar keer (temp, bloeddruk, bloedverlies) en ongeveer twee tot drie uur na de curettage mag je naar huis als je geplast hebt (de gynaecoloog loopt meestal daarvoor nog even langs).
(...)
Voor dit gedeelte sluit ik me aan bij GiuliettaCapuletti.
Ter voorbereiding op de ingreep 's ochtends moest ik twee uur ervoor 2 tabletjes vaginaal inbrengen die mijn baarmoeder al wat weker zouden maken. Sorry, ik ben de naam kwijt van de pillen maar ze worden ook gebruikt als alternatief voor een curretage.
's Avonds op de dag van de ingreep had ik al geen last meer van pijntjes en bloedingen. Dit is later ook niet teruggekomen.
Het is voor mij nu bijna twee weken geleden, dus het is nog afwachten hoe mijn cyclus nu verloopt. Over een maandje heb ik nog een afspraak met de gyn staan als een soort van nacontrole.
Heel veel sterkte in ieder geval!
woensdag 31 juli 2013 om 16:11
Ik heb na een curretage die dag nog wel aardig gevloeid en toen de pijnstilling van het ziekenhuis was uitgewerkt heb ik die avond nog 2 paracetamol genomen tegen de krampen. De volgende dag nog wat slap en moe en beetje krampen en rustig aan gedaan, maar het bloeden was al veel minder. De dag daarna op vakantie gegaan, lang vliegen, en dat ging prima. Gewoon alles gedaan wat ik wilde. Bleef nog ruim een week vloeien, maar kon dat met een superdun maandverbandje opvangen. Geen pijn meer. Mijn cyclus was direct normaal (ik schrok ervan, rekende op 6 weken en toen werd ik op die vakantie ook weer ongesteld).
Ik vond iedereen in het ziekenhuis echt heel lief, dat was fijn. Ik had geen ervaring met operaties, maar ik vond het niet eng, alles werd goed uitgelegd en alle artsen en verpleegkundigen waren lief.
Sterkte! Ik hoop dat het niet nodig is en dat je lijf alles toch zelf opgeruimd heeft. En dat je snel weer zwanger bent, als de wens er is.
Ik vond iedereen in het ziekenhuis echt heel lief, dat was fijn. Ik had geen ervaring met operaties, maar ik vond het niet eng, alles werd goed uitgelegd en alle artsen en verpleegkundigen waren lief.
Sterkte! Ik hoop dat het niet nodig is en dat je lijf alles toch zelf opgeruimd heeft. En dat je snel weer zwanger bent, als de wens er is.
woensdag 31 juli 2013 om 16:55
Ik heb vorig jaar ook een curretage moeten laten doen, duurt inderdaad helemaal niet lang, maar ik was niet onder narcose, bij ons is dat blijkbaar niet zo standaard. Ik moest op voorhand wel pilletjes slikken om alles soepeler te maken en voor de pijn, maar ik 'voelde' alles toch wel, ben eventjes beginnen huilen omdat het een rotvervelend gevoel en geluid is.
Ik heb na de curretage jammer genoeg heel veel last gehad. Ik ben blijven vloeien tot x weken na de ingreep. TOt op heden is het nog steeds niet zoals het hoort te zijn.. Maar ik denk dat ik op dat vlak eerder een uitzondering ben.
Ik heb na de curretage jammer genoeg heel veel last gehad. Ik ben blijven vloeien tot x weken na de ingreep. TOt op heden is het nog steeds niet zoals het hoort te zijn.. Maar ik denk dat ik op dat vlak eerder een uitzondering ben.
