Zwanger
alle pijlers
Wanneer proberen zwanger te worden??
woensdag 7 augustus 2013 om 08:53
Hoi iedereen!
Mijn vriend en ik hebben een kinderwens . We zouden deze ook graag op vrij korte termijn willen proberen te realiseren.
We zitten erover te denken om óf vanaf eind dit jaar proberen zwanger te worden óf begin voorjaar 2014.
In het eerste geval (als het allemaal lukt) zou ik net een paar maanden zwanger zijn op onze bruiloft en zou het kindje een paar maanden na afloop van mijn tijdelijke contract komen.
In het tweede geval (wederom: als het allemaal lukt) zouden we na de bruiloft beginnen, maar dat is ook precies nadat mijn contract is afgelopen. Dat zou dan inhouden dat ik evt. zwanger moet solliciteren, en dit terwijl de banen in mijn vakgebied al niet voor het oprapen liggen. In het eerste geval hoef ik pas weer te gaan solliciteren als het kindje er al is.
Als ik het nu allemaal zo opschrijf lijkt het eerste 'scenario' mij ideaal, alleen het enige waar wij mee zitten is: hoe realistisch is het om te denken dat je met een jaar werkervaring, een paar maanden tot een jaar pauze ivm het kindje, een baan kunt vinden??
Ik weet dat het ook allemaal niet te plannen/voorspellen valt, maar soms zijn we bang dat onze grote wens misschien onze realiteitszin aantast..
Hoe denken jullie hierover??
Mijn vriend en ik hebben een kinderwens . We zouden deze ook graag op vrij korte termijn willen proberen te realiseren.
We zitten erover te denken om óf vanaf eind dit jaar proberen zwanger te worden óf begin voorjaar 2014.
In het eerste geval (als het allemaal lukt) zou ik net een paar maanden zwanger zijn op onze bruiloft en zou het kindje een paar maanden na afloop van mijn tijdelijke contract komen.
In het tweede geval (wederom: als het allemaal lukt) zouden we na de bruiloft beginnen, maar dat is ook precies nadat mijn contract is afgelopen. Dat zou dan inhouden dat ik evt. zwanger moet solliciteren, en dit terwijl de banen in mijn vakgebied al niet voor het oprapen liggen. In het eerste geval hoef ik pas weer te gaan solliciteren als het kindje er al is.
Als ik het nu allemaal zo opschrijf lijkt het eerste 'scenario' mij ideaal, alleen het enige waar wij mee zitten is: hoe realistisch is het om te denken dat je met een jaar werkervaring, een paar maanden tot een jaar pauze ivm het kindje, een baan kunt vinden??
Ik weet dat het ook allemaal niet te plannen/voorspellen valt, maar soms zijn we bang dat onze grote wens misschien onze realiteitszin aantast..
Hoe denken jullie hierover??
woensdag 7 augustus 2013 om 09:05
Ik ben ook zwanger aan het solliciteren geslagen.
Je kan het niet plannen en een baby komt altijd 'ongelegen'. Want dan heb je net een nieuwe baan en dan raak je zwanger. En met een jaarcontract kun je op dat moment maar zo niet verlengd worden bijvoorbeeld.
Ga ervoor, als jullie financiën stabiel zijn, jullie stabiel zijn en de basis prima is. Wij zijn na ons trouwen begonnen met gezinsuitbreiding. Toen was ik net 2 maanden mijn baan kwijt...
Je kan het niet plannen en een baby komt altijd 'ongelegen'. Want dan heb je net een nieuwe baan en dan raak je zwanger. En met een jaarcontract kun je op dat moment maar zo niet verlengd worden bijvoorbeeld.
Ga ervoor, als jullie financiën stabiel zijn, jullie stabiel zijn en de basis prima is. Wij zijn na ons trouwen begonnen met gezinsuitbreiding. Toen was ik net 2 maanden mijn baan kwijt...
woensdag 7 augustus 2013 om 09:16
woensdag 7 augustus 2013 om 09:25
quote:nalala schreef op 07 augustus 2013 @ 09:16:
[...]
Gaf dat dan niet ontzettend veel stress? En heb je uiteindelijk een baan gevonden?
Nee, gaf mij eigenlijk helemaal geen stress. Want ik ga er met de instelling heen dat ik maar een paar maanden zwanger ben en een paar maanden verlof nodig heb en daarna nog jaren voor de werkgever aan de slag kan. En als we eruit waren gekomen in de onderhandelingen voor salaris, dan had ik ook de baan gekregen. Nu ben ik (nog stressvoller) voor mezelf begonnen en zit ik hier met allemaal werk om me heen en een 30 weken zwangere buik en mag ik even stiekem forummen van mezelf.
Het komt zoals het komt. Moet er wel bij zeggen dat man een goede, solide, vaste baan heeft, dus ik heb sowieso daardoor minder stress en druk om inkomen te vergaren.
[...]
Gaf dat dan niet ontzettend veel stress? En heb je uiteindelijk een baan gevonden?
Nee, gaf mij eigenlijk helemaal geen stress. Want ik ga er met de instelling heen dat ik maar een paar maanden zwanger ben en een paar maanden verlof nodig heb en daarna nog jaren voor de werkgever aan de slag kan. En als we eruit waren gekomen in de onderhandelingen voor salaris, dan had ik ook de baan gekregen. Nu ben ik (nog stressvoller) voor mezelf begonnen en zit ik hier met allemaal werk om me heen en een 30 weken zwangere buik en mag ik even stiekem forummen van mezelf.
Het komt zoals het komt. Moet er wel bij zeggen dat man een goede, solide, vaste baan heeft, dus ik heb sowieso daardoor minder stress en druk om inkomen te vergaren.
woensdag 7 augustus 2013 om 09:27
Ik heb wel om mijn contract heen gepland en het is, wonderbaarlijik genoeg, ideaal uitgekomen!
Ik ben inn maart 2012 gestopt met de pil, werd in juni zwanger en op de dag dat mijn contract af liep ging ik met verlof ( wat dan gewoon doorbetaald wordt) toen mijn mannetje 3 weken was heb ik gesolliciteerd en ben aangenomen, 2 dagen na het aflopen van mijn verlof mocht ik beginnen en werk daar nu met plezier. Het is niet mijnn droombaan maar wel perfect te combineren met mijn zoontje, wat op dit moment even voorrang had.
Maar ik besef heel goed dat ik wel heel veel geluk heb gehad.
Ik ben inn maart 2012 gestopt met de pil, werd in juni zwanger en op de dag dat mijn contract af liep ging ik met verlof ( wat dan gewoon doorbetaald wordt) toen mijn mannetje 3 weken was heb ik gesolliciteerd en ben aangenomen, 2 dagen na het aflopen van mijn verlof mocht ik beginnen en werk daar nu met plezier. Het is niet mijnn droombaan maar wel perfect te combineren met mijn zoontje, wat op dit moment even voorrang had.
Maar ik besef heel goed dat ik wel heel veel geluk heb gehad.
woensdag 7 augustus 2013 om 09:32
Het kan ook zomaar (zonder dat er iets "mis" is) een jaar duren voor je zwanger bent he?quote:nalala schreef op 07 augustus 2013 @ 08:53:
(...) hoe realistisch is het om te denken dat je met een jaar werkervaring, een paar maanden tot een jaar pauze ivm het kindje, een baan kunt vinden??
Niet. Het is net geluk hebben. Je zei zelf al dat de banen in jouw vakgebied niet voor het oprapen liggen. Me dunkt dat als je er een jaar tussenuit bent het nog veel lastiger wordt. Maar wie weet heb je net geluk. En als je het financieel op kunt vangen?
(...) hoe realistisch is het om te denken dat je met een jaar werkervaring, een paar maanden tot een jaar pauze ivm het kindje, een baan kunt vinden??
Niet. Het is net geluk hebben. Je zei zelf al dat de banen in jouw vakgebied niet voor het oprapen liggen. Me dunkt dat als je er een jaar tussenuit bent het nog veel lastiger wordt. Maar wie weet heb je net geluk. En als je het financieel op kunt vangen?
woensdag 7 augustus 2013 om 09:37
quote:nessemeisje schreef op 07 augustus 2013 @ 09:32:
Me dunkt dat als je er een jaar tussenuit bent het nog veel lastiger wordt.
Ja dat denk ik eigenlijk ook.. Maar daarentegen lijkt het me ook erg moeilijk om zwanger aan een baan te komen.
Misschien komt het er wel gewoon op neer dat werk vinden sowieso niet makkelijk is, en dat een kindje/zwangerschap dat waarschijnlijk alleen maar zal bemoeilijken. Het belangrijkste is dus, wat jij ook zegt, dat we het financieel kunnen opvangen. En hoe we het pas allemaal hebben doorgerekend moet dat lukken, alleen zal sparen er dan voorlopig niet meer bij zijn (gelukkig hebben we nog wel een buffer). Willen we wel kunnen sparen, dan zouden we eigenlijk moeten wachten tot ik een vast contract heb, maar ja, dan kan ook nog járen duren..
Kortom: moeilijk!!
Iedereen wel bedankt voor het delen van haar ervaringen/reacties .
Me dunkt dat als je er een jaar tussenuit bent het nog veel lastiger wordt.
Ja dat denk ik eigenlijk ook.. Maar daarentegen lijkt het me ook erg moeilijk om zwanger aan een baan te komen.
Misschien komt het er wel gewoon op neer dat werk vinden sowieso niet makkelijk is, en dat een kindje/zwangerschap dat waarschijnlijk alleen maar zal bemoeilijken. Het belangrijkste is dus, wat jij ook zegt, dat we het financieel kunnen opvangen. En hoe we het pas allemaal hebben doorgerekend moet dat lukken, alleen zal sparen er dan voorlopig niet meer bij zijn (gelukkig hebben we nog wel een buffer). Willen we wel kunnen sparen, dan zouden we eigenlijk moeten wachten tot ik een vast contract heb, maar ja, dan kan ook nog járen duren..
Kortom: moeilijk!!
Iedereen wel bedankt voor het delen van haar ervaringen/reacties .
woensdag 7 augustus 2013 om 09:39
Ik raakte zwanger nog voor de huidige crisis. Tijdens zwangerschap 1 zou uitzendcontract vast worden, maar werd teruggedraaid ivm reorganisatie, dus plots werkloos. Tijdens zwangerschap 2 alles in kannen & kruiken, verlof al aangevraagd: bedrijf failliet. "Life is what happens to you while you're busy making other plans", zei John Lennon al.
woensdag 7 augustus 2013 om 09:43
Ik ben van mening dat het eigenlijk nooit het ideale moment is. Het komt maar heel weinig voor dat een situatie perfect is (mbt geld, werk, tijd, situatie etc). Er komt altijd wel weer iets op je pad waardoor je even je route opnieuw moet uitstippelen. Of dingen waar je je zorgen over maakt.
Als jullie een kindje kunnen onderhouden (met of zonder baan) dan moeten jullie doen wat jullie hart je ingeeft. Bij mij was het na de eerste ronde raak en daar hebben we heel veel geluk mee gehad, maar het kan ook zo nog maar een half jaar tot een jaar (of langer) duren!
Heel veel plezier en succes met het maken van de keuze
Als jullie een kindje kunnen onderhouden (met of zonder baan) dan moeten jullie doen wat jullie hart je ingeeft. Bij mij was het na de eerste ronde raak en daar hebben we heel veel geluk mee gehad, maar het kan ook zo nog maar een half jaar tot een jaar (of langer) duren!
Heel veel plezier en succes met het maken van de keuze
woensdag 7 augustus 2013 om 09:44
Ben ook zwanger geworden met een tijdelijk contract, en deze is nu net tijdens mijn zwangerschap verlengd. Had ook anders kunnen lopen, maar dat risico heb ik genomen. Het is zoals je zelf zegt, heel lastig te plannen. Wij zijn 'begonnen' met het idee dat het wel eens lang zou kunnen duren maar ik was heel snel zwanger. Ik zou zeggen: kijk naar je financiële basis. Als jullie het een tijdje zonder jouw salaris kunnen uitzingen zou ik er gewoon voor gaan.
woensdag 7 augustus 2013 om 09:44
quote:lilalinda schreef op 07 augustus 2013 @ 09:39:
Ik raakte zwanger nog voor de huidige crisis. Tijdens zwangerschap 1 zou uitzendcontract vast worden, maar werd teruggedraaid ivm reorganisatie, dus plots werkloos. Tijdens zwangerschap 2 alles in kannen & kruiken, verlof al aangevraagd: bedrijf failliet. "Life is what happens to you while you're busy making other plans", zei John Lennon al.
O wow.. Heftig! Maar je bent er nog steeds zo te zien .
Ik zie het soms denk ik ook wel iets te somber in allemaal, alsof het niet hebben van een baan het einde van de wereld betekent.
Ik raakte zwanger nog voor de huidige crisis. Tijdens zwangerschap 1 zou uitzendcontract vast worden, maar werd teruggedraaid ivm reorganisatie, dus plots werkloos. Tijdens zwangerschap 2 alles in kannen & kruiken, verlof al aangevraagd: bedrijf failliet. "Life is what happens to you while you're busy making other plans", zei John Lennon al.
O wow.. Heftig! Maar je bent er nog steeds zo te zien .
Ik zie het soms denk ik ook wel iets te somber in allemaal, alsof het niet hebben van een baan het einde van de wereld betekent.
woensdag 7 augustus 2013 om 09:46
quote:Pantax schreef op 07 augustus 2013 @ 09:44:
Ik heb besloten om te wachten tot ik contractverlenging had, omdat ik niet meteen het eerste jaar zwanger wilde worden. Die verlenging kreeg ik, voor twee jaar Dat is nu twee jaar geleden, zwanger ben ik helaas tot nu toe niet geworden.Dat vind ik echt heel rot voor je! Zijn jullie nog wel steeds aan het proberen? Hoop dat het snel mag lukken!
Ik heb besloten om te wachten tot ik contractverlenging had, omdat ik niet meteen het eerste jaar zwanger wilde worden. Die verlenging kreeg ik, voor twee jaar Dat is nu twee jaar geleden, zwanger ben ik helaas tot nu toe niet geworden.Dat vind ik echt heel rot voor je! Zijn jullie nog wel steeds aan het proberen? Hoop dat het snel mag lukken!
woensdag 7 augustus 2013 om 09:49
quote:nucky schreef op 07 augustus 2013 @ 09:44:
Wij zijn 'begonnen' met het idee dat het wel eens lang zou kunnen duren ...
Dat is ook één van de redenen dat wij niet te lang willen wachten om proberen zwanger te raken. De kinderwens is er al een aantal jaartjes namelijk, maar toen was het gezien onze situatie echt niet te doen.
Nu eigenlijk wel, dus daarom zouden we er voor willen gaan. Maar er blijven dus puntjes die niet ideaal zijn.. Maarja, wat ik hier allemaal heb gelezen werkt wel relativerend: de basis is er, ideaal zal het nooit zijn, en voor het zelfde geld lukt het niet of duurt het jaren.
Wij zijn 'begonnen' met het idee dat het wel eens lang zou kunnen duren ...
Dat is ook één van de redenen dat wij niet te lang willen wachten om proberen zwanger te raken. De kinderwens is er al een aantal jaartjes namelijk, maar toen was het gezien onze situatie echt niet te doen.
Nu eigenlijk wel, dus daarom zouden we er voor willen gaan. Maar er blijven dus puntjes die niet ideaal zijn.. Maarja, wat ik hier allemaal heb gelezen werkt wel relativerend: de basis is er, ideaal zal het nooit zijn, en voor het zelfde geld lukt het niet of duurt het jaren.
woensdag 7 augustus 2013 om 09:51
Ik wilde niet zwanger zijn tijdens onze bruiloft en achteraf maar goed ook. Ik was namelijk hartstikke misselijk en labiel door de hormonen, de hele zwangerschap. Was geen leuke bruiloft geweest... Ik zat alleen wel in de luxe positie dat ik wel een baan had mét vast contract. Aan de andere kant was mijn man nog bezig met afstuderen, duurde het lange tijd voor hij een vast contract zou krijgen (twee jaar lang uitzendbaantjes gehad) en woonden we in een huis van 36 m2. Toen ik 7 maanden zwanger was zijn verhuisd. Dat heeft stress gegeven, maar is wel allemaal goed gekomen. John Lennon heeft gelijk
No but yeah but no but yeah but no but yeah no but yeah but no because I'm not even going on the pill because Nadine reckons they stop you from getting pregnant.
woensdag 7 augustus 2013 om 09:54
quote:VickyP schreef op 07 augustus 2013 @ 09:51:
Ik wilde niet zwanger zijn tijdens onze bruiloft en achteraf maar goed ook. Ik was namelijk hartstikke misselijk en labiel door de hormonen, de hele zwangerschap. Was geen leuke bruiloft geweest... Ik zat alleen wel in de luxe positie dat ik wel een baan had mét vast contract. Aan de andere kant was mijn man nog bezig met afstuderen, duurde het lange tijd voor hij een vast contract zou krijgen (twee jaar lang uitzendbaantjes gehad) en woonden we in een huis van 36 m2. Toen ik 7 maanden zwanger was zijn verhuisd. Dat heeft stress gegeven, maar is wel allemaal goed gekomen. John Lennon heeft gelijk
Zo dan, dat kan ik me voorstellen haha.
Wij verhuizen volgende maand naar een eengezinswoning met tuin, en voldoende ruimte voor een kindje, of zelfs twee . En afgestudeerd ben ik als het goed is over een maand of 2/3, lang leve de scriptie..!
Ik wilde niet zwanger zijn tijdens onze bruiloft en achteraf maar goed ook. Ik was namelijk hartstikke misselijk en labiel door de hormonen, de hele zwangerschap. Was geen leuke bruiloft geweest... Ik zat alleen wel in de luxe positie dat ik wel een baan had mét vast contract. Aan de andere kant was mijn man nog bezig met afstuderen, duurde het lange tijd voor hij een vast contract zou krijgen (twee jaar lang uitzendbaantjes gehad) en woonden we in een huis van 36 m2. Toen ik 7 maanden zwanger was zijn verhuisd. Dat heeft stress gegeven, maar is wel allemaal goed gekomen. John Lennon heeft gelijk
Zo dan, dat kan ik me voorstellen haha.
Wij verhuizen volgende maand naar een eengezinswoning met tuin, en voldoende ruimte voor een kindje, of zelfs twee . En afgestudeerd ben ik als het goed is over een maand of 2/3, lang leve de scriptie..!
woensdag 7 augustus 2013 om 10:01
Vicky, dat wilde ik net zeggen:
Ik zou niet zwanger willen trouwen.
De eerste maanden van mijn zwangerschap was ik vreselijk moe, met vlagen flink misselijk en zo hormonaal/emotioneel als de pest.
Ik denk dat ik mezelf erg in de weg had gezeten, en dat zou ik zonde vinden van een dag die zo mooi hoort te zijn!
En heel eerlijk: op mijn bruiloft zou ik ook erg graag een paar glazen champagne willen drinken ipv proosten met Spa rood. Maar dat ben ik.
Het lastige met zwangerworden: je kan het niet plannen. Als je nu begint kan je binnen een maand zwanger zijn, of het duurt ruim een jaar.
Ik zou niet zwanger willen trouwen.
De eerste maanden van mijn zwangerschap was ik vreselijk moe, met vlagen flink misselijk en zo hormonaal/emotioneel als de pest.
Ik denk dat ik mezelf erg in de weg had gezeten, en dat zou ik zonde vinden van een dag die zo mooi hoort te zijn!
En heel eerlijk: op mijn bruiloft zou ik ook erg graag een paar glazen champagne willen drinken ipv proosten met Spa rood. Maar dat ben ik.
Het lastige met zwangerworden: je kan het niet plannen. Als je nu begint kan je binnen een maand zwanger zijn, of het duurt ruim een jaar.
woensdag 7 augustus 2013 om 10:16
Je richt je logischerwijs erg op je baan, maar ik zou ook even nadenken of je wel een paar maanden zwanger wilt trouwen. De kans is best aanwezig dat je je de eerste 3 maanden van de zwangerschap bepaald niet top voelt en dat lijkt me zonde van je bruiloft, maar is natuurlijk ook afhankelijk wat jullie plannen zijn.
woensdag 7 augustus 2013 om 10:20
quote:nalala schreef op 07 augustus 2013 @ 09:54:
[...]
Zo dan, dat kan ik me voorstellen haha.
Wij verhuizen volgende maand naar een eengezinswoning met tuin, en voldoende ruimte voor een kindje, of zelfs twee . En afgestudeerd ben ik als het goed is over een maand of 2/3, lang leve de scriptie..!
Ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent, maar is het dan (aangezien je nog niet afgestudeerd bent) niet beter om nog 2/3 jaartjes te wachten?
Zelf ga ik mijn vierde studiejaar in en ga dus aankomend schooljaar ook afstuderen. Ook in mijn geval liggen de banen op mijn vakgebied niet voor het oprapen en mag ik blij zijn als het me gelijk lukt hier werk in te vinden als ik straks klaar ben. Wij hebben sinds september de sleutel van ons koophuis en hebben 7 maanden geklust. Wonen dus sinds april echt in ons eigen huisje. Ik ben alleen wel van het perfectionisme en wil eerst ALLES in en om het huis af hebben voor ik überhaupt aan kinderen begin. In ons huis is op de zolder aftimmeren na alles klaar, maar ik wil ook graag dat we de tuin nog gaan aanpakken in het voorjaar, er moet nog een muur gerenoveerd worden waar we inmiddels een afspraak voor hebben staan over 2 weken & alle kozijnen e.d. moeten aan de buitenkant geschilderd worden. Daarnaast wil ik, voor er kinderen komen toch wel graag wat werkervaring hebben opgebouwd op mijn vakgebied (ik vind namelijk dat stages niet mee tellen en mijn bijbaantjes zijn er niet altijd geheel aan gerelateerd) & nog wat meer genieten van het feit dat je samen dingen van de wereld kunt bekijken. Voor ik dit allemaal gerealiseerd heb, zijn we denk ik vanaf dit moment al gauw weer 3 a 5 jaar verder. Maar goed, dat ben ik natuurlijk en ik hou gewoon van zekerheid...
[...]
Zo dan, dat kan ik me voorstellen haha.
Wij verhuizen volgende maand naar een eengezinswoning met tuin, en voldoende ruimte voor een kindje, of zelfs twee . En afgestudeerd ben ik als het goed is over een maand of 2/3, lang leve de scriptie..!
Ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent, maar is het dan (aangezien je nog niet afgestudeerd bent) niet beter om nog 2/3 jaartjes te wachten?
Zelf ga ik mijn vierde studiejaar in en ga dus aankomend schooljaar ook afstuderen. Ook in mijn geval liggen de banen op mijn vakgebied niet voor het oprapen en mag ik blij zijn als het me gelijk lukt hier werk in te vinden als ik straks klaar ben. Wij hebben sinds september de sleutel van ons koophuis en hebben 7 maanden geklust. Wonen dus sinds april echt in ons eigen huisje. Ik ben alleen wel van het perfectionisme en wil eerst ALLES in en om het huis af hebben voor ik überhaupt aan kinderen begin. In ons huis is op de zolder aftimmeren na alles klaar, maar ik wil ook graag dat we de tuin nog gaan aanpakken in het voorjaar, er moet nog een muur gerenoveerd worden waar we inmiddels een afspraak voor hebben staan over 2 weken & alle kozijnen e.d. moeten aan de buitenkant geschilderd worden. Daarnaast wil ik, voor er kinderen komen toch wel graag wat werkervaring hebben opgebouwd op mijn vakgebied (ik vind namelijk dat stages niet mee tellen en mijn bijbaantjes zijn er niet altijd geheel aan gerelateerd) & nog wat meer genieten van het feit dat je samen dingen van de wereld kunt bekijken. Voor ik dit allemaal gerealiseerd heb, zijn we denk ik vanaf dit moment al gauw weer 3 a 5 jaar verder. Maar goed, dat ben ik natuurlijk en ik hou gewoon van zekerheid...
woensdag 7 augustus 2013 om 10:26
Ik denk, weet bijna wel zeker, dat het erg lastig is om als zwangere te gaan solliciteren. De kans is groot dat je geen baan kunt vinden, Hou hier rekening mee, Kunnen jullie eventueel een tijdje op een salaris rondkomen? Wie neemt de zorg van jullie kind als je wel een baan vind ( Kinderopvang oid) kost ook geld. En veel ook.
Als jullie het van een salaris kunnen redden ( die van je partner) dan zou ik er gewoon voor gaan, er valt toch niets te plannen.
Kunnen jullie van een salaris niet rondkomen, vind ik het een behoorlijk groot risico. De kans dat jij zonder baan komt te zitten is toch groot.
Succes!
Als jullie het van een salaris kunnen redden ( die van je partner) dan zou ik er gewoon voor gaan, er valt toch niets te plannen.
Kunnen jullie van een salaris niet rondkomen, vind ik het een behoorlijk groot risico. De kans dat jij zonder baan komt te zitten is toch groot.
Succes!
Weet wat je zegt, maar zeg niet alles wat je weet
