Zwanger
alle pijlers
wat nu?
zondag 31 juli 2011 om 14:37
Dat speelt de afgelopen 2 dagen voordurend in mijn hoofd...
Ik ben zwanger...
Ik ken mijn vriend nu een half jaar en door teleurstellingen in het verleden doen we het rustig aan samen. We zien elkaar zo een 2 keer per week en steeds voelt dat goed, fijn en vertrouwd. En nu opeens ben ik zwanger. Ik ben 40 en had me eigenlijk neergelegd bij een kinderloos leven en nu staat dat opeens op zijn kop.
Wil ik dit wel?
En hoe neem je over zoiets een beslissing?
Natuurlijk is dit iets van mijn vriend en mij samen. Hij neigt meer naar nee, maar zou meegaan bij wat ik ook beslis.
Ik ben nu 5/6 weken zwanger.
Vragen die door mijn hoofd spelen: Wil ik dit nog wel? Kan ik dit wel? Gaat het gevoel van fijn wel komen? Maar erger nog: zal ik spijt krijgen van een abortus? Hoe beslis je zoiets?
Ik ben zwanger...
Ik ken mijn vriend nu een half jaar en door teleurstellingen in het verleden doen we het rustig aan samen. We zien elkaar zo een 2 keer per week en steeds voelt dat goed, fijn en vertrouwd. En nu opeens ben ik zwanger. Ik ben 40 en had me eigenlijk neergelegd bij een kinderloos leven en nu staat dat opeens op zijn kop.
Wil ik dit wel?
En hoe neem je over zoiets een beslissing?
Natuurlijk is dit iets van mijn vriend en mij samen. Hij neigt meer naar nee, maar zou meegaan bij wat ik ook beslis.
Ik ben nu 5/6 weken zwanger.
Vragen die door mijn hoofd spelen: Wil ik dit nog wel? Kan ik dit wel? Gaat het gevoel van fijn wel komen? Maar erger nog: zal ik spijt krijgen van een abortus? Hoe beslis je zoiets?
zondag 31 juli 2011 om 14:56
quote:Fame schreef op 31 juli 2011 @ 14:40:
En hoe is deze zwangerschap tot stand gekomen dan?
Nou men neemt 1 vrouw en 1 man. De totstandkoming van het orgasme (waarin zich het belangrijkste onderdeel bevind) van de man kan op verschillende manieren. De meeste gebruikelijk manier is dat de vrouw op haar rug op het bed ligt met haar benen een beetje gespreid. Vervolgens klimt de man op de vrouw waarbij hij een beetje leunt met zijn ellebogen op het bed om verstikking of verdrukking te voorkomen. De man gaat met zijn penis bij de vrouw naar binnen en gaat een aantal keer heen en weer. De vrouw probeert hier een klein beetje geluid te maken, zodat de man denk dat vrouw het lekker vind en snel ejaculeert. Vervolgens spuit de man zijn zaad in de vrouw en dan is het hopen op een bevruchting.
Minimaal twee weken na de daad kan er een zwangerschaps test worden gedaan die je bij het kruidvat kan halen. Je krijgt er zelfs twee voor 5 euro. Een koopje dus.
Verschijnen er twee streepjes op de test? Gefeliciteerd. U ben zwanger op u 40e, en gaat een zware periode tegemoet met luiers, voeden spelletjes doen, kind van school en naar school brengen, vermoeiende dagjes weg en als laatst puberen. Met de leeftijd van 60 (als het goed is) Bent u weer een vrij vrouw!
En hoe is deze zwangerschap tot stand gekomen dan?
Nou men neemt 1 vrouw en 1 man. De totstandkoming van het orgasme (waarin zich het belangrijkste onderdeel bevind) van de man kan op verschillende manieren. De meeste gebruikelijk manier is dat de vrouw op haar rug op het bed ligt met haar benen een beetje gespreid. Vervolgens klimt de man op de vrouw waarbij hij een beetje leunt met zijn ellebogen op het bed om verstikking of verdrukking te voorkomen. De man gaat met zijn penis bij de vrouw naar binnen en gaat een aantal keer heen en weer. De vrouw probeert hier een klein beetje geluid te maken, zodat de man denk dat vrouw het lekker vind en snel ejaculeert. Vervolgens spuit de man zijn zaad in de vrouw en dan is het hopen op een bevruchting.
Minimaal twee weken na de daad kan er een zwangerschaps test worden gedaan die je bij het kruidvat kan halen. Je krijgt er zelfs twee voor 5 euro. Een koopje dus.
Verschijnen er twee streepjes op de test? Gefeliciteerd. U ben zwanger op u 40e, en gaat een zware periode tegemoet met luiers, voeden spelletjes doen, kind van school en naar school brengen, vermoeiende dagjes weg en als laatst puberen. Met de leeftijd van 60 (als het goed is) Bent u weer een vrij vrouw!
i'm on a seafood diet, i see food and i eat it
zondag 31 juli 2011 om 16:29
quote:elsje3000 schreef op 31 juli 2011 @ 14:37:
Ik ken mijn vriend nu een half jaar en door teleurstellingen in het verleden doen we het rustig aan samen. We zien elkaar zo een 2 keer per week en steeds voelt dat goed, fijn en vertrouwd. En nu opeens ben ik zwanger. Ik ben 40 en had me eigenlijk neergelegd bij een kinderloos leven en nu staat dat opeens op zijn kop.Neergelegd. Het was dus geen bewuste keuze om een kinderloos leven te leiden? Had je het geaccepteerd of vond je het nog steeds jammer?
Ik ken mijn vriend nu een half jaar en door teleurstellingen in het verleden doen we het rustig aan samen. We zien elkaar zo een 2 keer per week en steeds voelt dat goed, fijn en vertrouwd. En nu opeens ben ik zwanger. Ik ben 40 en had me eigenlijk neergelegd bij een kinderloos leven en nu staat dat opeens op zijn kop.Neergelegd. Het was dus geen bewuste keuze om een kinderloos leven te leiden? Had je het geaccepteerd of vond je het nog steeds jammer?
zondag 31 juli 2011 om 19:44
Zit hier echt met een dilemma en snap sommige reacties dan ook niet helemaal...
Als het makkelijk was had ik dit niet gepost. Ik weet het gewoon echt even niet en hoopte op wat zinnige opmerkingen om mijn gedachte wat vorm te geven.
Maar goed, misschien nog iets meer uitleg:
We hebben altijd sex met een condoom gehad. Behalve als ik net ongesteld geweest was... ja, heel stom, maar net als jullie verwacht ik niet dat ik op mijn 40ste nog even gemakkelijk zwanger wordt.... wel dus...
Het dilemma zit erin dat ik mijn leven met een kindje niet goed voor me zie... heel eerlijk neig ik naar een abortus, maar ik ben zo bang dat ik daar spijt van krijg. Net als jullie snap ik heus wel dat dit niet zomaar nog eens gebeurd, dit is al een wonder.... maar hoe beslis je of je ermee verder gaat of de meer veilige weg kiest en het weg laat halen... dat vriendlief neigt naar een abortus snap ik helemaal in zijn situatie, het maakt het ook moeilijker... pfff.... hoop op een zinnige reactie...
Als het makkelijk was had ik dit niet gepost. Ik weet het gewoon echt even niet en hoopte op wat zinnige opmerkingen om mijn gedachte wat vorm te geven.
Maar goed, misschien nog iets meer uitleg:
We hebben altijd sex met een condoom gehad. Behalve als ik net ongesteld geweest was... ja, heel stom, maar net als jullie verwacht ik niet dat ik op mijn 40ste nog even gemakkelijk zwanger wordt.... wel dus...
Het dilemma zit erin dat ik mijn leven met een kindje niet goed voor me zie... heel eerlijk neig ik naar een abortus, maar ik ben zo bang dat ik daar spijt van krijg. Net als jullie snap ik heus wel dat dit niet zomaar nog eens gebeurd, dit is al een wonder.... maar hoe beslis je of je ermee verder gaat of de meer veilige weg kiest en het weg laat halen... dat vriendlief neigt naar een abortus snap ik helemaal in zijn situatie, het maakt het ook moeilijker... pfff.... hoop op een zinnige reactie...
zondag 31 juli 2011 om 19:50
quote:TouchOfPink schreef op 31 juli 2011 @ 16:29:
[...]
Neergelegd. Het was dus geen bewuste keuze om een kinderloos leven te leiden? Had je het geaccepteerd of vond je het nog steeds jammer?
Dit vind ik anders een heel zinnige opmerking.
Het scheelt nogal of je bewust kinderloos bent en dan zwanger, of dat het er nooit van is gekomen en je het eigenlijk jammer vindt dat je geen kind hebt, maar nu wel zwanger bent.
[...]
Neergelegd. Het was dus geen bewuste keuze om een kinderloos leven te leiden? Had je het geaccepteerd of vond je het nog steeds jammer?
Dit vind ik anders een heel zinnige opmerking.
Het scheelt nogal of je bewust kinderloos bent en dan zwanger, of dat het er nooit van is gekomen en je het eigenlijk jammer vindt dat je geen kind hebt, maar nu wel zwanger bent.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
zondag 31 juli 2011 om 19:51
Hoe je dit beslist? Ik denk niets anders dan er heel goed over nadenken. En wat de uitkomst is zal voor iedereen verschillend zijn.
Voors en tegens op een rijtje zetten, al is dit een keuze die soms gewoon heel moeilijk rationeel te maken is. Want het is niet alleen de ratio die speelt. Je hebt het niet over de aanschaf van een auto, je hebt het over een levend wezen. Een kindje dat al in je buik groeit. En daar komt nu eenmaal meer bij kijken dan alleen ratio.
Denk dat je ook niet teveel mensen moet vragen 'wat zij zouden doen', want zij zijn jij niet. Ikzelf zou het bv nooit over mijn hart kunnen verkrijgen een kindje weg te laten halen. Wat niet betekent dat ik tegen abortus ben of tegen mensen die die keuze wel heel bewust maken. Ieder mens is anders. Misschien is het voor jou wel de beste keuze en misschien ook niet. Je moet die keuze zelf maken. Of je wel of geen spijt krijgt (van welke keuze je ook maakt) zul je altijd pas achteraf weten. Dus probeer daar niet teveel bij stil te staan.
Sterkte in ieder geval!
Voors en tegens op een rijtje zetten, al is dit een keuze die soms gewoon heel moeilijk rationeel te maken is. Want het is niet alleen de ratio die speelt. Je hebt het niet over de aanschaf van een auto, je hebt het over een levend wezen. Een kindje dat al in je buik groeit. En daar komt nu eenmaal meer bij kijken dan alleen ratio.
Denk dat je ook niet teveel mensen moet vragen 'wat zij zouden doen', want zij zijn jij niet. Ikzelf zou het bv nooit over mijn hart kunnen verkrijgen een kindje weg te laten halen. Wat niet betekent dat ik tegen abortus ben of tegen mensen die die keuze wel heel bewust maken. Ieder mens is anders. Misschien is het voor jou wel de beste keuze en misschien ook niet. Je moet die keuze zelf maken. Of je wel of geen spijt krijgt (van welke keuze je ook maakt) zul je altijd pas achteraf weten. Dus probeer daar niet teveel bij stil te staan.
Sterkte in ieder geval!
zondag 31 juli 2011 om 20:15
Sorry touchofpink!
Jouw opmerking was inderdaad een goede....
mijn reactie was met name op de meer lachwekkende reacties... ieder zijn ding...
djt bedankt voor je fijne reactie!
Tja, neergelegd... het gebeurde niet en op een gegeven moment ben ik daar wel de voordelen van gaan zien. Veel vriendinnen met kinderen om me heen laten me zien hoe intensief het krijgen van een kindje is. Voel me zelf nooit heel energierijk en heb het gevoel het misschien niet aan te kunnen...niet meer....
Jouw opmerking was inderdaad een goede....
mijn reactie was met name op de meer lachwekkende reacties... ieder zijn ding...
djt bedankt voor je fijne reactie!
Tja, neergelegd... het gebeurde niet en op een gegeven moment ben ik daar wel de voordelen van gaan zien. Veel vriendinnen met kinderen om me heen laten me zien hoe intensief het krijgen van een kindje is. Voel me zelf nooit heel energierijk en heb het gevoel het misschien niet aan te kunnen...niet meer....
zondag 31 juli 2011 om 20:23
Wij kunnen natuurlijk ook niet zeggen of je er spijt van gaat krijgen en of je het aan gaat kunnen.
Je bent de voordelen gaan zien. Ben je tot de conclusie gekomen dat een leven zonder kinderen eigenlijk beter bij je past? Of heb je het beste gemaakt van wat het leven je bracht?
Zelf ben ik net moeder, heb een zoon van 5,5e maand. Ik ben ook nooit echt energiek, of mijn energie is snel op. Toch vind ik het goed te doen, beter dan verwacht zelfs. Heb dan ook wel een partner die me erg steunt. We doen het echt samen. En ik vind het nog leuker dan verwacht.
Jij ziet het niet voor je. Ik zag het ook niet voor me. Mijn zoon was totaal abstract voor me totdat hij er was. Ik vond het ook zo moeilijk om me voor te stellen dat er een kind in mij groeide. Dat ik moeder werd, moeder wooow. En toch is dat allemaal goed gekomen. Dat kan het bij jou ook. Maar wil je dat ook? Ja dat het goedkomt natuurlijk wel, maar wil je dat het goedkomt met kind. Of past dit leven dat je nu hebt gewoon beter bij je. Kan toch ook gewoon.
Lastige keuze hoor, succes.
Je bent de voordelen gaan zien. Ben je tot de conclusie gekomen dat een leven zonder kinderen eigenlijk beter bij je past? Of heb je het beste gemaakt van wat het leven je bracht?
Zelf ben ik net moeder, heb een zoon van 5,5e maand. Ik ben ook nooit echt energiek, of mijn energie is snel op. Toch vind ik het goed te doen, beter dan verwacht zelfs. Heb dan ook wel een partner die me erg steunt. We doen het echt samen. En ik vind het nog leuker dan verwacht.
Jij ziet het niet voor je. Ik zag het ook niet voor me. Mijn zoon was totaal abstract voor me totdat hij er was. Ik vond het ook zo moeilijk om me voor te stellen dat er een kind in mij groeide. Dat ik moeder werd, moeder wooow. En toch is dat allemaal goed gekomen. Dat kan het bij jou ook. Maar wil je dat ook? Ja dat het goedkomt natuurlijk wel, maar wil je dat het goedkomt met kind. Of past dit leven dat je nu hebt gewoon beter bij je. Kan toch ook gewoon.
Lastige keuze hoor, succes.
