Zwanger
alle pijlers
Wat stond er in jouw geboorteplan
zondag 7 maart 2021 om 21:43
De hoogste tijd om er een te maken, zei mijn verloskundige. Online zijn er wel wat suggesties te vinden, maar aangezien het mijn eerste bevalling is heb ik geen flauw idee wat ik fijn ga vinden. Behalve dat ik mijn partner erbij wil en dat ik nu de intentie heb om thuis te bevallen (maar mezelf het recht geef om na twee weeen van gedachten te veranderen 
) is het
a-4tje nog maagdelijk wit.
Dus wat stond er in jouw geboorteplan? En had je er iets aan?
) is het a-4tje nog maagdelijk wit.
Dus wat stond er in jouw geboorteplan? En had je er iets aan?
maandag 8 maart 2021 om 12:57
maandag 8 maart 2021 om 12:59
montblanc schreef: ↑08-03-2021 12:53Dat is inderdaad ook iets waar ik me zorgen over maak. Vooral als ik toch naar het ziekenhuis wil/moet, aangezien ik er nog nooit opgenomen ben geweest en niet weet wat ik er kan/mag verwachten. Er worden nu ook alleen webinars gegeven die me niet het gevoel geven dat ik in controll zal zijn als ik daar zou gaan bevallen. Dat vind ik wel lastig en ik weet ook nog niet goed hoe ik dar gevoel in mn plan kam verwoorden.
Misschien helpt het om in geval van een medische bevalling aan te geven dat jij duidelijk benoemd wil hebben wie jouw directe aanspreekpunt is in het ziekenhuis, en hoeveel tijd/wanneer die persoon bij jou is en wanneer niet. Mijn bevalling was medisch en ik weet eigenlijk nog steeds niet wat standaard is/of niet. Ik had een vk in opleiding die non-stop bij mij gebleven is. Mijn grootste punt aan de medische bevalling vond ik het wisselen van de dienst. Gelukkig bij mij zag het er toen naar uit dat ik binnen afzienbare tijd kon gaan persen dus de vk in opleiding wilde nog wel het resultaat afwachten
Ik had echt gebaald als mijn enige houvast opeens om 8 uur de deur uitgelopen zou zijn (overigens wel volledig terecht gevonden vanuit haar perspectief!)
maandag 8 maart 2021 om 13:08
Ik had bij beide niet echt een geboorteplan, wel vroeg de gynaecoloog ernaar en die heeft toen verschillende punten in mijn dossier gezet. Volgens mij waren het dingen van baby moet huid op huid, als ik er niet ben dan bij papa. Navelstreng uitkloppen, maar dat schijnen ze tegenwoordig meestal wel te doen.
En bij de jongste was mijn belangrijkste geen flesvoeding geven. Bij mijn oudste gaven ze dat arme kind flesvoeding omdat hij niet goed op temperatuur bleef. Hij had er totaal geen behoefte aan en spuugde het meteen uit, maar als hij het wel had gedronken kon het wel een negatieve invloed hebben op het op gang komen van mijn melk. Wat bij mijn jongste achteraf ook erg moeizaam ging.
Een ruggenprik wilde ik juist heel graag, maar daar ging het bij de jongste veel te snel voor en bij de oudste werkte hij niet. Verder vertrouwde ik op de artsen, maar goed ik had achteraf gezien ook niet zulke zware bevallingen in vergelijking met sommige mensen. Het ging best vlot allemaal. Stagiaires erbij of co assistenten vond ik ook prima, toucheren vond ik juist fijn omdat ik daardoor wist waar ik aan toe was.
En bij de jongste was mijn belangrijkste geen flesvoeding geven. Bij mijn oudste gaven ze dat arme kind flesvoeding omdat hij niet goed op temperatuur bleef. Hij had er totaal geen behoefte aan en spuugde het meteen uit, maar als hij het wel had gedronken kon het wel een negatieve invloed hebben op het op gang komen van mijn melk. Wat bij mijn jongste achteraf ook erg moeizaam ging.
Een ruggenprik wilde ik juist heel graag, maar daar ging het bij de jongste veel te snel voor en bij de oudste werkte hij niet. Verder vertrouwde ik op de artsen, maar goed ik had achteraf gezien ook niet zulke zware bevallingen in vergelijking met sommige mensen. Het ging best vlot allemaal. Stagiaires erbij of co assistenten vond ik ook prima, toucheren vond ik juist fijn omdat ik daardoor wist waar ik aan toe was.
maandag 8 maart 2021 om 13:09
Goede tips. Ik was in een kliniek (niet medisch) met m'n eigen VK. Ik merkte daarnaast dat ook het personeel vd kliniek duidelijk de boodschap had gekregen dat ik ondanks het feit dat ik druk was met bevallen de bevoegde volwassene was. Met man heb ik dit ook afgesproken: mijn lijf, mijn bevalling, mijn keuzes, niet voor me spreken (tenzij ik onder zeil ben ofzo) en niet over me praten alsof ik er niet ben. Een vriendin van me zei dat ze keihard ah zwoegen was en dan haar vriend geinteresseerd tegen de arts hoorde zeggen 'vordert het een beetje volgens schema'? Ik zou daar absoluut niet tegen kunnen. Die bevalling draait om mij, mijn lijf en de veilige geboorte van wat op die dag toch echt even MIJN kind is. Help MIJ praat tegen MIJ vraag MIJ. Het is duidelijk ik ben een bevalzilla. En daar schaam ik me niet voor.Patatje15 schreef: ↑08-03-2021 12:59Misschien helpt het om in geval van een medische bevalling aan te geven dat jij duidelijk benoemd wil hebben wie jouw directe aanspreekpunt is in het ziekenhuis, en hoeveel tijd/wanneer die persoon bij jou is en wanneer niet. Mijn bevalling was medisch en ik weet eigenlijk nog steeds niet wat standaard is/of niet. Ik had een vk in opleiding die non-stop bij mij gebleven is. Mijn grootste punt aan de medische bevalling vond ik het wisselen van de dienst. Gelukkig bij mij zag het er toen naar uit dat ik binnen afzienbare tijd kon gaan persen dus de vk in opleiding wilde nog wel het resultaat afwachten
maandag 8 maart 2021 om 13:15
En dat is helaas nog steeds niet altijd het geval. Zoek maar eens op de #genoeggezwegen op facebook/twitter.mariposa2 schreef: ↑08-03-2021 11:55Ik heb bij beide niets opgeschreven. Beide werden tijdens de bevalling medisch dus kon ook weinig eisen in die zin.
De medici om je heen zetten niet onnodig een knip, maar handelen uit jouw of baby's belang. Dus zo heb ik me erbij neergelegd met wat er ging gebeuren. Ik denk persoonlijk hoe meer verwachtingen je hebt hoe meer tegenvallers.
Procedures, tijd, drukte maken ook deel uit van het keuzeproces. Zelf weten wat je wel en niet wilt en dit communiceren is belangrijk.
maandag 8 maart 2021 om 13:20
Westerpaviljoen schreef: ↑08-03-2021 11:54Wat erg!
Ik ben bij mijn vrouw weggelopen en heb letterlijk tegen de gynaecoloog gezegd: ik ben geen expert maar ik zie wel dat mijn vrouw kapot is dus ik verwacht van jou dat jij een keizersnee gaat uitvoeren. Binnen een half uur.
Mogelijk waren de artsen ook al op dat punt natuurlijk.
Bij een keizersnede is echt niet zo dat zij draaien wat u vraagt. Het is een complexe ingreep met risico's. Dat doen ze niet omdat de vader dat wil, dat doen ze als ze zelf ook de noodzaak zien.
maandag 8 maart 2021 om 13:27
Het enige dat ik in mn plan had staan dat ik in mn eigen ziekenhuis beviel (werkgever) en dus niet de gehele afdeling tussen mn benen wilde met mn naam groot op het planbord.
Uiteindelijk op een zaterdag ingeleid en eind vd dag een spoedsectio. Maar doordat het op een zaterdag gebeurde heeft niemand het op de dag zelf echt door gehad. Echter voelde ik me hierdoor wel genoodzaakt om direct zondag een berichtje te doen omdat ze er anders maandag zelf wel achter gekomen waren via het planbord en de weekendevaluatie.
Verder wel in het geboorteplan dat we huid-op-huid belangrijk vonden maar moesten we er op de OK wel zelf om vragen of dat bij mn man mocht want ja, toen ik daar met spoed heen ging had ik mn genoorteplan even niet meegenomen en hadden ze ook ff geen tijd om te lezen.
Ik denk dat geboorteplannen vooral dienen om je zelf bewust te worden wat je belangrijk vind zodat je op het moment zelf dat goed voor ogen hebt en niet overdonderd wordt. Je moet niet verwachten dat iedereen die de kamer binnen komt eerst je plan gaat lezen om te weten welke muziek je wel of niet wil horen. En flexibel blijven voor als het even anders loopt.
Uiteindelijk op een zaterdag ingeleid en eind vd dag een spoedsectio. Maar doordat het op een zaterdag gebeurde heeft niemand het op de dag zelf echt door gehad. Echter voelde ik me hierdoor wel genoodzaakt om direct zondag een berichtje te doen omdat ze er anders maandag zelf wel achter gekomen waren via het planbord en de weekendevaluatie.
Verder wel in het geboorteplan dat we huid-op-huid belangrijk vonden maar moesten we er op de OK wel zelf om vragen of dat bij mn man mocht want ja, toen ik daar met spoed heen ging had ik mn genoorteplan even niet meegenomen en hadden ze ook ff geen tijd om te lezen.
Ik denk dat geboorteplannen vooral dienen om je zelf bewust te worden wat je belangrijk vind zodat je op het moment zelf dat goed voor ogen hebt en niet overdonderd wordt. Je moet niet verwachten dat iedereen die de kamer binnen komt eerst je plan gaat lezen om te weten welke muziek je wel of niet wil horen. En flexibel blijven voor als het even anders loopt.
maandag 8 maart 2021 om 13:31
Artsen en verpleegkundigen kijken of iets medisch verantwoord is. Het moet daarin niet uitmaken of er een schreeuwende of boze vader bijstaat.
De medische conditie van moeder en kind zijn leidend. En randzaken (bijvoorbeeld plek op de OK iemand die de prik kan zetten etc).
In het buitenland kan je wel een keizersnede op bestelling krijgen (verdienen ze ook goed aan en makkelijk planbaar tijdens kantooruren). Hier werkt dat echt anders.
De medische conditie van moeder en kind zijn leidend. En randzaken (bijvoorbeeld plek op de OK iemand die de prik kan zetten etc).
In het buitenland kan je wel een keizersnede op bestelling krijgen (verdienen ze ook goed aan en makkelijk planbaar tijdens kantooruren). Hier werkt dat echt anders.
maandag 8 maart 2021 om 13:40
Ik ben niet zo zweverig, maar de gyn raadde me toch aan om er eentje te maken. Dus ik heb er praktische dingen in gezet:
- ik wilde pijnstilling als ik erom vroeg (de kans op een inleiding was groot) en ik wilde niet dat iemand me dat uit m'n hoofd probeerde te praten
- ik wilde de optie hebben om in bad te gaan
- ik wilde géén bezoek van de lactatiekundige (slechte ervaringen mee)
- ik wilde ten alle tijden een bril of lenzen op/in kunnen hebben (vreselijk slechte ogen)
- als er iets met de baby was moest man met de baby mee en niet bij mij blijven
- ik vond het niet erg als er een stagiair of co-assistent bij was, maar niet meer dan één (ziekenhuis heeft zich daar ook netjes aan gehouden)
- ik wilde betrokken worden in de besluitvorming, in de zin van: doe maar wat nodig is maar leg me uit wat je doet.
- ik wilde borstvoeding geven maar bijvoeden met de fles (de boel kwam bij mij traag op gang).
Verder heb ik het maar op me af laten komen. Ziekenhuis heeft het plan ook goed geleden en zich er netjes aan gehouden. Alleen dat laatste punt was een dingetje (vpk vond het maar niks, dat bijvoeden, wist zeker dat ik genoeg produceerde ook al dacht ik zelf van niet; uren later een krijsend kind met veel te lage bloedsuiker. Oeps). Maar dat was pas na de bevalling op de afdeling.
- ik wilde pijnstilling als ik erom vroeg (de kans op een inleiding was groot) en ik wilde niet dat iemand me dat uit m'n hoofd probeerde te praten
- ik wilde de optie hebben om in bad te gaan
- ik wilde géén bezoek van de lactatiekundige (slechte ervaringen mee)
- ik wilde ten alle tijden een bril of lenzen op/in kunnen hebben (vreselijk slechte ogen)
- als er iets met de baby was moest man met de baby mee en niet bij mij blijven
- ik vond het niet erg als er een stagiair of co-assistent bij was, maar niet meer dan één (ziekenhuis heeft zich daar ook netjes aan gehouden)
- ik wilde betrokken worden in de besluitvorming, in de zin van: doe maar wat nodig is maar leg me uit wat je doet.
- ik wilde borstvoeding geven maar bijvoeden met de fles (de boel kwam bij mij traag op gang).
Verder heb ik het maar op me af laten komen. Ziekenhuis heeft het plan ook goed geleden en zich er netjes aan gehouden. Alleen dat laatste punt was een dingetje (vpk vond het maar niks, dat bijvoeden, wist zeker dat ik genoeg produceerde ook al dacht ik zelf van niet; uren later een krijsend kind met veel te lage bloedsuiker. Oeps). Maar dat was pas na de bevalling op de afdeling.
Kijk uit malloot, een kokosnoot.
maandag 8 maart 2021 om 13:53
Dat kon mij dus weer helemaal niets schelen op dat moment. Als het kind er maar uit kwam. Ik had tussen de ontsluitingsfase en de persfase wisseling van dienst en dat kon mij dus weer helemaal niets schelen. Ze waren gelukkig allemaal heel duidelijk en goed qua communicatiePatatje15 schreef: ↑08-03-2021 12:59Misschien helpt het om in geval van een medische bevalling aan te geven dat jij duidelijk benoemd wil hebben wie jouw directe aanspreekpunt is in het ziekenhuis, en hoeveel tijd/wanneer die persoon bij jou is en wanneer niet. Mijn bevalling was medisch en ik weet eigenlijk nog steeds niet wat standaard is/of niet. Ik had een vk in opleiding die non-stop bij mij gebleven is. Mijn grootste punt aan de medische bevalling vond ik het wisselen van de dienst. Gelukkig bij mij zag het er toen naar uit dat ik binnen afzienbare tijd kon gaan persen dus de vk in opleiding wilde nog wel het resultaat afwachten
maandag 8 maart 2021 om 15:02
Maar hoe kun je als leek beoordelen of je kind in gevaar is tijdens de bevalling? Ik ben dan wat makkelijk wellicht, maar zij hebben er vele jaren studie voor gedaan. Dus ik vertrouw ze ook. Dat maakt het wellicht ook makkelijker om over je heen te laten komen. En natuurlijk zijn procedures ook van toepassing, maar volgens mij zijn de meeste medische procedures gebaseerd op onderzoek dus ik zie het probleem niet helemaal.
maandag 8 maart 2021 om 15:12
mariposa2 schreef: ↑08-03-2021 15:02Maar hoe kun je als leek beoordelen of je kind in gevaar is tijdens de bevalling? Ik ben dan wat makkelijk wellicht, maar zij hebben er vele jaren studie voor gedaan. Dus ik vertrouw ze ook. Dat maakt het wellicht ook makkelijker om over je heen te laten komen. En natuurlijk zijn procedures ook van toepassing, maar volgens mij zijn de meeste medische procedures gebaseerd op onderzoek dus ik zie het probleem niet helemaal.
Zaken zijn niet zo zwart-wit. Liggend bevallen is prettiger voor hulpverleners, maar het is bij een gezonde bevalling een houding die sneller leidt tot ingrepen. En iedere ingreep leidt vaker tot nieuwe ingrepen. Voor de barende is liggend bevallen dus niet altijd de beste keuze. Ook andere ingrepen, zoals hartmonitoring per hoofdschroef, hebben mogelijke negatieve bijeffecten; handelingen zijn zelden neutraal. Binnen dat scala aan handelingen en de kans op negatieve consequenties is alles een afweging. En die afweging kan voor de arts anders uitvallen dan voor de barende. Daarom is het prettig wanneer beslissingen samen besproken worden, in plaats van genomen vóór de barende.
maandag 8 maart 2021 om 15:16
Bij mijn eerste bevalling was volgens mij het halve ziekenhuis aanwezig. Ik heb drie diensten meegemaakt. Toen ik aan het eind van de dag mocht gaan persen was er ook een leerling die nog niet eerder een bevalling had meegemaakt. Na anderhalf uur kreeg ik vanaf de zijlijn mee dat zij er maar van baalde dat het allemaal zo lang duurde en dat het toch de bedoeling was dat het kind er binnen een uur was. Net of ik voor de lol de boel liep op te houden...Patatje15 schreef: ↑08-03-2021 12:59Misschien helpt het om in geval van een medische bevalling aan te geven dat jij duidelijk benoemd wil hebben wie jouw directe aanspreekpunt is in het ziekenhuis, en hoeveel tijd/wanneer die persoon bij jou is en wanneer niet. Mijn bevalling was medisch en ik weet eigenlijk nog steeds niet wat standaard is/of niet. Ik had een vk in opleiding die non-stop bij mij gebleven is. Mijn grootste punt aan de medische bevalling vond ik het wisselen van de dienst. Gelukkig bij mij zag het er toen naar uit dat ik binnen afzienbare tijd kon gaan persen dus de vk in opleiding wilde nog wel het resultaat afwachten
maandag 8 maart 2021 om 15:16
Ik had alleen een paar dingen die ik belangrijk vond:
- in het ziekenhuis bevallen (gelukt)
- niet op de rug liggen, maar gebruik maken van zwaartekracht (niet gelukt, maar geen probleem mee)
- pijnstilling op het moment zelf bepalen (gelukt en gekregen)
- rustige omgeving (3 vrouwen: artsen/coässistent al kletsend (het geluid kwam bij mijn nogal hard binnen, volgens mijn man praten ze 'normaal') bij mij aan bed en mijn man uiteraard (ik heb denk ik wel 50 keer gevraagd of het wat rustiger kon, omdat ik mij zo niet kon concentreren, uiteindelijk tegen de coässistent gezegd dat zij het woord mocht doen omdat zij fijn en rustig praatte, toen ging het beter)
- knip of iets dergelijks indien nodig (gelukt, kleine knip, doen ze ook alleen als het nodig is, denk ik)
Wat ik belangrijk vond: tijdens het proces ook blijven aangeven wat JIJ belangrijk vindt, ook al moet je het heel vaak zeggen
- in het ziekenhuis bevallen (gelukt)
- niet op de rug liggen, maar gebruik maken van zwaartekracht (niet gelukt, maar geen probleem mee)
- pijnstilling op het moment zelf bepalen (gelukt en gekregen)
- rustige omgeving (3 vrouwen: artsen/coässistent al kletsend (het geluid kwam bij mijn nogal hard binnen, volgens mijn man praten ze 'normaal') bij mij aan bed en mijn man uiteraard (ik heb denk ik wel 50 keer gevraagd of het wat rustiger kon, omdat ik mij zo niet kon concentreren, uiteindelijk tegen de coässistent gezegd dat zij het woord mocht doen omdat zij fijn en rustig praatte, toen ging het beter)
- knip of iets dergelijks indien nodig (gelukt, kleine knip, doen ze ook alleen als het nodig is, denk ik)
Wat ik belangrijk vond: tijdens het proces ook blijven aangeven wat JIJ belangrijk vindt, ook al moet je het heel vaak zeggen
maandag 8 maart 2021 om 15:36
Klopt, maar in Nederland is het echt een last resort. Dat zou anders kunnen.
leeuw32 wijzigde dit bericht op 08-03-2021 15:38
27.51% gewijzigd
maandag 8 maart 2021 om 15:37
Eens, ik kreeg uiteindelijke de keuze: KS of vacuumpomp/knip. Netjes zoals in het bevalplan, bij een andere vrouw hadden ze de keuze voor KS niet gegeven. Dan hadden ze gewoon de knip gezet.Thalas schreef: ↑08-03-2021 15:12Zaken zijn niet zo zwart-wit. Liggend bevallen is prettiger voor hulpverleners, maar het is bij een gezonde bevalling een houding die sneller leidt tot ingrepen. En iedere ingreep leidt vaker tot nieuwe ingrepen. Voor de barende is liggend bevallen dus niet altijd de beste keuze. Ook andere ingrepen, zoals hartmonitoring per hoofdschroef, hebben mogelijke negatieve bijeffecten; handelingen zijn zelden neutraal. Binnen dat scala aan handelingen en de kans op negatieve consequenties is alles een afweging. En die afweging kan voor de arts anders uitvallen dan voor de barende. Daarom is het prettig wanneer beslissingen samen besproken worden, in plaats van genomen vóór de barende.
maandag 8 maart 2021 om 15:40
er kunnen heel veel onnodige ingrepen plaats vinden zonder dat je kind (of jij) in gevaar is.mariposa2 schreef: ↑08-03-2021 15:02Maar hoe kun je als leek beoordelen of je kind in gevaar is tijdens de bevalling? Ik ben dan wat makkelijk wellicht, maar zij hebben er vele jaren studie voor gedaan. Dus ik vertrouw ze ook. Dat maakt het wellicht ook makkelijker om over je heen te laten komen. En natuurlijk zijn procedures ook van toepassing, maar volgens mij zijn de meeste medische procedures gebaseerd op onderzoek dus ik zie het probleem niet helemaal.
Check de #.
maandag 8 maart 2021 om 15:51
Van knippen kun je je ook afvragen of ze altijd nodig zijn. Er zijn ziekenhuizen waarin veel meer knippen worden gezet dan in andere ziekenhuizen, terwijl er geen reden is om aan te nemen dat de instroom aan barenden anders is. De beslissing voor de knip is een beslissing die voor een deel door subjectieve argumenten wordt gevoed. Of een knip die wordt gezet altijd 'nodig' is is discutabel.
maandag 8 maart 2021 om 15:56
Boeiend ook is dat hoger opgeleide vrouwen vaker de bevalling krijgen die ze wensen. Er wordt naar hun vaker geluisterd en er wordt vaker met ze overlegd, wat zorgt voor een groter gevoel van controle bij de bevalling. En dat laatste zorgt voor een kleinere kans op ingrepen en voor een kleinere kans op pnd's. Als je dat breder trekt, is de bevalling al een factor in maatschappelijke ongelijkheid. Ik vind dat onwenselijk.
maandag 8 maart 2021 om 15:58
Zo ging ik mijn eerste bevalling ook in... eindresultaat: PTSS. Want er werd (voor mij totaal uit het niets) na door drie verschillende mensen zeer pijnlijk toucheren (zonder toestemming!!) ingegrepen met een spoedkeizersnede waarbij mij de reden niet verteld was, dus ging ik er vanuit dat mijn kind in acuut levensgevaar was. Doodsangsten heb ik uitgestaan. Achteraf bleek de OK op dat moment toevallig vrij en vond baby het niet meer zo leuk dus leek keizersnede op dat moment de beste optie. Er was écht wel tijd geweest om mij dat uit te leggen, dat is ook toegegeven en er zijn veelvuldig excuses aangeboden, maar dan is het kwaad al geschied.mariposa2 schreef: ↑08-03-2021 15:02Maar hoe kun je als leek beoordelen of je kind in gevaar is tijdens de bevalling? Ik ben dan wat makkelijk wellicht, maar zij hebben er vele jaren studie voor gedaan. Dus ik vertrouw ze ook. Dat maakt het wellicht ook makkelijker om over je heen te laten komen. En natuurlijk zijn procedures ook van toepassing, maar volgens mij zijn de meeste medische procedures gebaseerd op onderzoek dus ik zie het probleem niet helemaal.
Natuurlijk kiezen ze zoiets niet om mij kapot te maken ofzo, en het komt echt wel voort uit de beste wil, maar dat betekent nog niet dat er altijd automatisch goed dingen uitgelegd en overlegd worden met de barende vrouw. En voor jezelf opkomen is heel lastig op zo’n moment. Ik hoor nog de verloskundige zeggen ‘we gaan nu ingrijpen, het wordt een keizersnede’ en mijn reactie ‘nee! Nee! Nee!’ en hoppa keizersnede werd uitgevoerd. Had achteraf NOOIT zo mogen gebeuren, maar wat heb je daaraan...
maandag 8 maart 2021 om 16:26
Dat lijkt me dus ook vreselijk! Heb je ook een idee van hoe dit voorkomen kan worden? Zou het liefst willen dat ingrepen aangekondigd worden en dat ik nog een gefundeerde keuze kan maken (bloedspoed daargelaten, maar zelfs dan verwacht ik dat er toch iemand is die het subject zelf even gaat vertellen waarom ze nu precies opgesneden/geknipt gaat worden i.p.v. dat je daar als lijdend voorwerp ligt).Minik schreef: ↑08-03-2021 15:58Zo ging ik mijn eerste bevalling ook in...
Natuurlijk kiezen ze zoiets niet om mij kapot te maken ofzo, en het komt echt wel voort uit de beste wil, maar dat betekent nog niet dat er altijd automatisch goed dingen uitgelegd en overlegd worden met de barende vrouw. En voor jezelf opkomen is heel lastig op zo’n moment. Ik hoor nog de verloskundige zeggen ‘we gaan nu ingrijpen, het wordt een keizersnede’ en mijn reactie ‘nee! Nee! Nee!’ en hoppa keizersnede werd uitgevoerd. Had achteraf NOOIT zo mogen gebeuren, maar wat heb je daaraan...
maandag 8 maart 2021 om 16:32
Even gekopieerd uit mijn eerdere reactie. Het heeft dus wel echt geholpen om dit héél expliciet te benoemen. Ik was echt doodsbang om weer te bevallen en moest ingeleid worden. Ik kwam huilend aan in het ziekenhuis en iedereen heeft echt zo goed met me meegedacht. Het duurde allemaal best lang en er zijn dus best wat verschillende mensen bij geweest, en iedere nieuwe persoon kwam rustig binnen, vroeg hoe het ging, of ik nog vragen had op dat moment, of er dingen waren die ik op dat moment belangrijk vond. Echt heel prettig.Bij de tweede stond er dus eigenlijk maar één ding: bespreek elke ingreep, hoe klein ook, duidelijk en expliciet met mij. Handel pas als ik toestemming heb gegeven en als ik dat niet meer kan mijn man. Alleen als baby of ik in acuut levensgevaar is, mag ervan afgeweken worden, verder heb IK de controle.
Dit heb ik letterlijk dikgedrukt met koeienletters bovenaan mijn dossier laten zetten, ik kon het vanuit mijn bed lezen op de pc in de hoek van de kamer. Ik ben echt geen controlfreak maar wat er bij de eerste gebeurde was echt verschrikkelijk. Heb ook gezegd er geen mensen in opleiding meer bij te willen, dat was bij de eerste heel slecht bevallen ().
Tweede bevalling ging absoluut niet volgens het boekje maar is dankzij de heldere communicatie voor mij een hele prettige ervaring geworden.
).Bij de nacontrole zei de vk: nou heb je toch wel weer een hele pittige bevalling gehad, hoe gaat het nu met je?
Mijn reactie: pittige bevalling? het ging toch harstikke goed?!
Conclusie: hoe er met je gecommuniceerd wordt en hoe je je gehoord en gezien voelt en niet alleen maar lijdend voorwerp maakt of breekt echt je bevalervaring. Ik heb ook een vriendin die op papier echt een prachtige, hele soepele bevalling heeft gehad, maar dit toch als heel heftig en naar heeft ervaren. De ervaring zelf zegt niet zoveel over hoe jij het als barende ervaart. Communicatie is daarin echt de sleutel, en ook al zou dat vanzelfsprekend moeten zijn, ik zou dat dus absoluut opnieuw in een bevalplan zetten.
maandag 8 maart 2021 om 16:40
Tuurlijk, dat staat ook in elk protocol. Zou absoluut logisch en normaal moeten zijn. Maar dat blijkt heel vaak toch te worden vergeten, dus ik zou t er zelf in zetten
