Wel of niet het geslacht weten: wat vond jij het leukst?

24-10-2022 12:31 82 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb al een dochter en ben zwanger van nr twee.
Afgelopen zomer waren we in Amerika, waar het nogal gangbaar is om een bloedtest te doen vanaf 7 weken om te kijken of je een jongen (XY) of meisje (XX) krijgt. Nadat we de uitslag kregen (XY: een jongen!), bleek op een echo dat ik zwanger was geweest van een tweeling maar eentje gestopt was met groeien. De ander deed en doet het gelukkig goed.
Maar, dit betekent wel dat de uitslag niet meer betrouwbaar is. Het overleden vruchtje kon een jongetje zijn en dat XY kan tot minimaal 8 weken na stoppen met groeien circuleren in mijn bloed. Ik ben inmiddels bijna 14 weken zwanger.

Nu weten we het geslacht dus alsnog niet, en overwegen we om het een verrassing te laten. Het lijkt me heel bijzonder om er pas bij de geboorte achter te komen. Daarentegen vond ik de geslachtsecho bij dochter ook erg bijzonder. Ik vind het wel ook best lastig dat ik het geslacht niet weet, want ik zou wel andere kleertjes en beddengoed etc uitkiezen. Die voorpret is nu wel iets minder leuk daardoor, denk ik. Namen zijn we al uit voor beide geslachten dus dat maakt niet uit.

Waar koos jij voor? En als je beiden hebt gedaan, wat vond je het leukst?
Alle reacties Link kopieren Quote
Pergamon schreef:
24-10-2022 13:20
Dat dacht mijn man ook. Bij de 20 weken echo. Ik weet niet meer precies hoe we keken, maar er was bovenbenen / heupgebied zichtbaar. Opeens veert hij op: 'het is een jongen!!!"

Echoscopist keek helemaal beduusd. Kijkt nog een goed naar het scherm en zegt droogjes. "Dat is de navelstreng".
😁
Misschien klopt het niet allemaal, maar het is wel waar
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb (nog) geen kinderen maar weet al wel dat ik het niet wil weten. De verassing lijkt mij namelijk ontzettend leuk :P
lemoos2 schreef:
24-10-2022 13:07
Nog voordat de echoscopiste de vraag kon stellen bij de 20 weken echo of wij het geslacht wilden weten, was het hele zaakje al in beeld.
Dit hadden wij precies zo bij de tweede! :)
Maar we wilden het ook wel weten. Hebben het overigens alle keren verder wel voor onszelf gehouden, niet tegen anderen het geslacht verteld
Alle reacties Link kopieren Quote
Pergamon schreef:
24-10-2022 13:20
Dat dacht mijn man ook. Bij de 20 weken echo. Ik weet niet meer precies hoe we keken, maar er was bovenbenen / heupgebied zichtbaar. Opeens veert hij op: 'het is een jongen!!!"

Echoscopist keek helemaal beduusd. Kijkt nog een goed naar het scherm en zegt droogjes. "Dat is de navelstreng".

:rofl:

Ik wilde het weten, maar dat was maar goed ook, want het was niet te missen. En dat was niet de navelstreng :D
Pergamon schreef:
24-10-2022 13:20
Dat dacht mijn man ook. Bij de 20 weken echo. Ik weet niet meer precies hoe we keken, maar er was bovenbenen / heupgebied zichtbaar. Opeens veert hij op: 'het is een jongen!!!"

Echoscopist keek helemaal beduusd. Kijkt nog een goed naar het scherm en zegt droogjes. "Dat is de navelstreng".
Bij zoon was het echt overduidelijk, het hele zaakje kwam vol in beeld.
Allemaal collega’s die vertelden dat de baby er ‘niet goed voor ging liggen’ en een pretecho moesten boeken om erachter te komen en bij ons was dat gelijk het eerste beeld :-)

En gewoon verteld aan anderen. Het is niet alsof de rest van de wereld in spanning zit af te wachten of na de geboorte zegt: ‘Meh, wat jammer, een jongen’.
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
24-10-2022 13:25
Bij zoon was het echt overduidelijk, het hele zaakje kwam vol in beeld.
Allemaal collega’s die vertelden dat de baby er ‘niet goed voor ging liggen’ en een pretecho moesten boeken om erachter te komen en bij ons was dat gelijk het eerste beeld :-)

Toen het eenmaal WEL in beeld kwam was het ook niette missen hoor. Maar man had (en heeft hahaha) een zeer positief beeld van het geslacht van (spreek het volgende met eerbied en trots uit) 'zijn zonen'.
Pergamon schreef:
24-10-2022 13:27
Toen het eenmaal WEL in beeld kwam was het ook niette missen hoor. Maar man had (en heeft hahaha) een zeer positief beeld van het geslacht van (spreek het volgende met eerbied en trots uit) 'zijn zonen'.
:rofl: Was ook het eerste wat man zei: ‘Zo dat is erg ehm… aanwezig hè’ met enige trots. Echoscopiste: ‘We kijken nu wel naar een ingezoomd beeld meneer’
Alle reacties Link kopieren Quote
Pelle schreef:
24-10-2022 13:14
mijn oudste is 18. en in mijn omgeving was een pretecho juist heel normaal. Ik kan me niet voorstellen dat dat in 3.5 jaar erg veranderd was.

Ik wist het bij beiden. Nieuwsgierigheid, praktisch en er blijven nog genoeg verrassingen over.
Ik ben 31 jaar. Toen mijn moeder zwanger was van mij, kwam het blijkbaar net een beetje op dat je het geslacht kon weten. Ze wilde het heel graag weten, maar de gynaecoloog weigerde het te vertellen, want "dan rent u meteen naar de stad om balletslofjes of voetbalschoentjes te kopen". Misogynistische lullo.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat hele ‘leuke verrassing’ nooit zo. Je kind wordt geboren, het is sowieso een grote verrassing hoe dat gaat zijn en hoe hij/zij er uit ziet. Wat er tussen de benen hangt kan dat onmogelijk nog bijzonderder maken.
Dus met het te weten te komen van het geslacht heb je er gewoon nog een extra spannend leuk momentje er bij.

En daarnaast vond ik het ook handig voor de naam.
Alle reacties Link kopieren Quote
Diediear schreef:
24-10-2022 13:22
Ik heb (nog) geen kinderen maar weet al wel dat ik het niet wil weten. De verassing lijkt mij namelijk ontzettend leuk :P
Ik mag toch hopen dat er geen verassing aan te pas komt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Chantilly21_2 schreef:
24-10-2022 13:21
Beide keren wilden we het absoluut wel weten, ik vond het echt de leukste echo tijdens de zwangerschap en het werd daardoor gewoon wat tastbaarder of zo. Om prktische zaken had het niet gehoeven, het meeste hebben we neutraal gekocht en en voor de zekerheid hadden we toch een jongensnaam. De kamer boeide me totaal niet, we hebben 'm wat meisjesachtig ingericht, maar een jongetje had daar prima kunnen liggen ( de eerste weken toch bij ons op de kamer).

Tijdens en vlak na de bevalling was ik zo bezig met het bewonderen van handjes, voetjes, gezichtje en wat er allemaal met mijn lichaam was gebeurd, dat ik heel blij was het vooraf te weten. Op dat moment had het me denk ik helemaal niet geboeid of bezig gehouden ;-)

Ik vond het feit hoe mijn kind eruit zag een stuk verrassender en meer bijzonder dan het hele geslacht.
Ja, dit herken ik wel. Toen dochter op mijn buik gelegd werd dacht ik: dit is er echt een van mij. Sprekend leek ze op me, met donkere haren en grote hele donkere ogen. Binnen een paar maanden werden die ogen groenblauw en het haar blond. Nu 15 maanden later is ze kopie van mijn man. :rofl:
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
24-10-2022 13:29
:rofl: Was ook het eerste wat man zei: ‘Zo dat is erg ehm… aanwezig hè’ met enige trots. Echoscopiste: ‘We kijken nu wel naar een ingezoomd beeld meneer’
toch ook wel raar?
weinig vrouwen, die zo naar de schaamlippen van hun dochters kijken?
Zeeschelp schreef:
24-10-2022 13:32
Ja, dit herken ik wel. Toen dochter op mijn buik gelegd werd dacht ik: dit is er echt een van mij. Sprekend leek ze op me, met donkere haren en grote hele donkere ogen. Binnen een paar maanden werden die ogen groenblauw en het haar blond. Nu 15 maanden later is ze kopie van mijn man. :rofl:
Grappig hè. Zoon had lang, veel en zwart haar met grote blauwe ogen. Vonden mensen zo apart. Binnen drie jaar was het een goudblond jochie met reebruine ogen.
Lila-Linda schreef:
24-10-2022 13:35
toch ook wel raar?
weinig vrouwen, die zo naar de schaamlippen van hun dochters kijken?
Ik snap de fascinatie ook niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
lemoos2 schreef:
24-10-2022 13:29
:rofl: Was ook het eerste wat man zei: ‘Zo dat is erg ehm… aanwezig hè’ met enige trots. Echoscopiste: ‘We kijken nu wel naar een ingezoomd beeld meneer’

:rofl:

Ik begrijp dat de mijne niet de enige is met plaatsvervangende trots!
Alle reacties Link kopieren Quote
Als je het met 18 weken hoort, is het op dat moment toch ook een verrassing? Voor mij was niet weten echt geen optie. Bij de eerste had ik ook een voorkeur, dus als het dan anders was geweest, had ik daar wel even aan willen wennen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Lila-Linda schreef:
24-10-2022 13:35
toch ook wel raar?
weinig vrouwen, die zo naar de schaamlippen van hun dochters kijken?
Nee niemand volgens mij. Die piemel is echt een DING. Mijn oudste was ook helemaal trots op de piemel van de jongste en barste laatst nog net niet in tranen uit toen bleek dat ik geen piemel heb. Ik stond onder de douche. Hij kwam kijken, Viel stil, en zei toen, totaal in shock. "MAMAAA!! PIEMEL!!!! (wijst en zegt, helemaal geschrokken) WEG!!!!"
4 keer niet geweten. Ik had geen enkele behoefte om het geslacht tijdens de zwangerschap te weten, ik had ook totaal geen voorkeur. Na de bevalling was ik er ook totaal niet mee bezig weet ik nog (het was dat mijn man even keek).
Met namen waren man en ik ook een beetje laks: die bedachten we in de laatste week voor de bevalling en bij 1 kind pas na de bevalling (de naam die we bedacht hadden, paste niet).

Nu lijkt het alsof we heel onverschillig waren, maar dat was absoluut niet zo. Alleen geslacht en naam vonden we niet heel belangrijk. Mijn jongste is 9 en toen vonden veel mensen het wel apart dat we niet wisten of het een jongen of meisje was. Bij de oudste van 18 was dat veel gangbaarder.
Alle reacties Link kopieren Quote
Toen ik zwanger was, waren er nog geen standaard echo's. Alleen als er een medische reden was, of voor termijnbepaling, werd er een echo gedaan.
Natuurlijk kon je een pretecho laten doen, maar ik had niet echt de behoefte om het te weten. Achteraf is er zo gemist dat ik zwanger was van een tweeling, dus dat was wel even schrikken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik wist bij 10/11 weken dat we een dochter zouden krijgen, omdat we de NIPT/Harmony test hier in Londen lieten uitvoeren. Ik vond het leuk om het te weten en het hielp met namen (al stond een deel daarvan al vast, ook als we een zoon hadden gekregen). Overigens wist mijn man het eerder dan ik, omdat hij de uitslag van de nipt per mail kreeg.

Ik had een kantoorgenoot die het niet wilde weten, maar een enorme voorkeur had. Ze kreeg uiteindelijk het andere geslacht en was daar een paar dagen toch wel teleurgesteld over. Inmiddels helemaal goed gekomen hoor. In zo’n geval denk ik dat je je maar beter kunt voorbereiden.

Wat verdrietig trouwens dat een van je tweelingen het niet gered heeft. Sterkte.
baggal wijzigde dit bericht op 24-10-2022 13:49
6.93% gewijzigd
A lie doesn't become truth, wrong doesn't become right, and evil doesn't become good, just because it's accepted by a majority.
Alle reacties Link kopieren Quote
ik wist het wel. de verrassing is er niet minder om toch? En ik vond het handig zodat ik alvast kleertjes in de juiste kleur kon kopen..
Alle reacties Link kopieren Quote
Wil je procenten? De kans dat deze ook een jongetje is is ongeveer 90 procent. Dus ik denk dat je gewoon een jongetje krijgt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn dochter is bijna 32. Destijds kreeg ik veel echo's in het ziekenhuis omdat het een medische bevalling zou gaan worden. Het was op de echo's echt niet goed te zien, er zat steeds een beentje voor. Geen idee of ik het echt had willen weten. De buren verwachtte in diezelfde periode ook een kindje(drie maanden na de geboorte van mijn dochter). Die hadden pretecho's laten maken, dat bestond toen ook al. En waren er echt van overtuigd dat ze ook een meisje zouden krijgen. Buurman verheugde zich er heel erg op want ze hadden al een jongetje. Kinderkamer helemaal in zalmroze, meisjeskleding etc. Bleek het toch een jongetje te zijn. Gelukkig kon ik aan hen de neutrale kleding kwijt, want ze hadden echt alleen maar roze kleertjes etc. Bij mijn jongste was het op de echo ook niet te zien. En ik wilde ook geen pretecho laten maken.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap nooit zo goed wat de verrassing is: er zijn maar 2 smaken en je kunt het niet nog veranderen ofzo.

(Hermafrodieten en trans daargelaten)

Zeker de mensen die het dan wel wisten, maar graag nog even 'een geheimpje van hun tweeën' wilden hebben. Hysterisch. Het boeit mij namelijk totaal niet wat iemand anders krijgt.

Ik wilde het daarom gewoon weten. Het kind zal de rest van zijn leven dat geslacht hebben, wat maakt die paar maanden nou uit.

Eigenlijk had ik ook meteen de naam erbij willen vertellen. Net als in Amerika. Maar dat wilde partner niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Dropdrop schreef:
24-10-2022 13:54
[..]
Eigenlijk had ik ook meteen de naam erbij willen vertellen. Net als in Amerika. Maar dat wilde partner niet.
Mensen schijnen te denken dat voor de geboorte het vertellen van de naam een suggestie is ofzo, en gaan er commentaar op leveren of alternatieven aandragen. Zou ik geen zin in hebben haha

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven