Wens voor nog een kind, maar toch wachten. Wie ook?

LauraRoar schreef: ↑

27-02-2022 22:08

Weet niet of ik het ooit hier heb verteld, maar heb dus ruim drie jaar op man gewacht voor hij toe was aan (het idee van) een derde. En nu hij eraan toe is, wil hij het wel heel graag maar werkt de natuur niet mee. Ik ben al naar de gynaecoloog geweest maar die kon niks vinden (alles doet het nog en volgens mijn bloedwaarden zit ik nog lang niet tegen de overgang aan). Man gaat binnenkort ook zijn zaad laten onderzoeken. Hij wil de MM niet in, ik twijfel. Soms denk ik ook: het is goed zo en ik ben blij met wat ik heb. Maar toch knaagt het wel, zeker omdat ik echt een beeld van mezelf heb met drie kinderen. Er is trouwens geen enkele rationele reden voor te geven, het zou bijvoorbeeld ook nu een carrièrestap in de weg staan. Behalve die wens en dat gevoel…

Oh wat rot dat je er dan al zo’n ‘wachttijd’ op heb zitten zeg. Ik snap je wel een beetje want mijn man moest wennen aan het idee van een tweede, en toen was hij uiteindelijk zo ver en kwamen er weer andere zaken roet in het eten gooien waardoor hij nu weer twijfelt.

Lastig hoor. En sowieso is een kinderwens inderdaad irrationeel maar ja. Zet het maar eens uit…

Ik hoop dat het jullie snel gegund mag zijn

Ik schrijf ook graag mee als het nog kan.
Mijn man en ik willen ook graag voor een 2e gaan en zijn er in ons hoofd ook klaar voor.

Maar we zullen geduld moeten hebben. Onze zoon is pas 5 maanden, dus voor mijn lichaam is het beter eea nog wat uit te stellen. Daarnaast geef ik nog borstvoeding en heb ik zodoende nog niet gemenstrueerd sinds de bevalling.

Hopelijk kunnen we in de 2e helft van 2022 verder kijken

Hier ook nog weinig tot geen stappen genomen. Ik ben nog aan de pil.
Wel begint het steeds meer te kriebelen.

We wonen nu officieel samen en zijn deze zomer 2 jaar bij elkaar.
Sowieso lijkt het me heerlijk dat mochten we een tweede mogen krijgen, mijn zoontje lekker op de basisschool zit. Hij is net 3 geworden.

Blijft wel spannend omdat mijn eerste zwangerschap niet echt leuk was.

Hier helaas niet zo’n leuk nieuws. Na een jaar tevergeefs proberen zijn we nu langs artsen aan het gaan. Met mij was alles goed, maar man blijkt verminderd vruchtbaar, al moeten ze nog precies nagaan waar dat door komt. Aan uitkomst zal het niks veranderen. Man wil geen medisch traject dus het stopt voor ons.

Laura Wat verdrietig dat ook bij jullie de wens voor een derde niet uit komt. Ik las hier al even mee, want was benieuwd hoe het verder met je ging. Ik lees dat je man niet de medische molen in wil. Had jij dat nog wel een kans willen geven? Dat lijkt me best moeilijk als je je dan bij de keuze van je man moet neerleggen.

Hier is het inmiddels 8 maanden geleden dat we zijn gestopt met proberen voor de derde, na de derde miskraam in 7 maanden tijd. Voor mijn gevoel was het toen ook echt klaar, ik wilde niet nog een zwangerschap die eventueel ook weer mis kon gaan. Maar nog steeds denk ik wel eens: misschien was het de vierde keer wel goed gegaan? Ondertussen geniet ik ook enorm van wat er wel is, onze twee jongens die nu allebei op de basisschool zitten en waarmee het ook steeds makkelijker wordt. De baby spullen zijn het huis uit, ik heb afscheid genomen van die fase, niet meer terug naar luiers en slechte nachten.. Ik ben blij met hoe het nu gaat en het is wat het is. En soms raakt het me weer en ben ik weer even verdrietig en denk aan hoe het ook had gekund.. (bijvoorbeeld dit weekend toen een vriendin haar derde zwangerschap aankondigde)..

Veel sterkte !

LauraRoar schreef: ↑

26-04-2022 19:02

Hier helaas niet zo’n leuk nieuws. Na een jaar tevergeefs proberen zijn we nu langs artsen aan het gaan. Met mij was alles goed, maar man blijkt verminderd vruchtbaar, al moeten ze nog precies nagaan waar dat door komt. Aan uitkomst zal het niks veranderen. Man wil geen medisch traject dus het stopt voor ons.

En hoe gaat het met jou? Kun jij dit accepteren?

Ik blijf nog even in de wachtstand…. Ik wil zoon borstvoeding geven tot hij 1 jaar is en daarna gaan we voor baby 2

Juul2014 schreef: ↑

08-03-2022 22:58

Ha meiden, lang geleden alweer dat ik hier heb meegeschreven.
Ik zie dat er de laatste week weer aardig wat is geschreven hier.
Hier kriebelde het de laatste tijd flink en zijn we eigenlijk toch wel soort van begonnen.
Ik ben nu een half jaar gestopt met de pil en mijn cyclus ligt weer lekker overhoop, net zoals toen we voor onze eerste begonnen. Het duurde toen ruim een jaar voor ik zwanger werd, ik hou er rekening mee dat het nu wel weer wat langer kan duren.
Sinds ‘n week of 2 gebruiken we niks meer aan voorbehoedsmiddelen en zien we wel wat er van komt.
De jongste is bijna 3, ik merk dat de wens echt met de week toeneemt.
Ben heel benieuwd hoe het gaat verlopen, vind het spannend maar kijk er ook weer naar uit.

Hoi! Ik was dit topic aan het lezen, en moest bij deze post aan mijn eigen onregelmatige cyclus denken, en hoe lang het bij mij duurde om zwanger te raken van mijn oudste. Een ronde Vitex tinctuur (homeopatisch, op aanraden van mijn huisarts) heeft mijn cyclus regelmatig gekregen en me mijn jongste opgeleverd. Wellicht het proberen waard voor je? Ik werd er overigens wel vrij labiel en emotioneel van, dus had me voorgenomen het bij een enkele ronde te houden, maar toen bleek ik gelukkig al zwanger. En opvallend genoeg is mijn cyclus na die zwangerschap regelmatig gebleven. Terwijl hij al sinds mijn tienerjaren onregelmatig was. Heel apart!

@worteltaart: ja, hier ben ik ook heel blij met wat wel is. sowieso is het natuurlijk gek dat hij verminderd vruchtbaar is, want ik ben 4x zwanger van hem geweest (twee miskramen, twee kinderen). we wachten even het gesprek met de arts af, maar man wil eigenlijk ook geen IUI als dat nog tot de mogelijkheden zou behoren. en ik wil niet doordrammen als hij niet wil.

We geven het volgende maand nog een kans en dan is het jaar om. we laten het dan op z’n beloop, maar gaan het ook niet meer actief proberen.

Ik vind het aan de ene kant erg moeilijk. aan andere kant zie ik nu ook wel dat ons leven ineens veel makkelijker aan het worden is nu ze wat groter zijn. hij wil zich richten op zijn studie, ik op mijn carrière. ik moet de komende weken weer een paar keer naar het buitenland en heb geen idee hoe ik dat zou moeten doen met een baby, zonder dat de oplossing gaat zijn dat ik het allemaal op mijn man afwentel. en met name vanwege dat laatste, vind ik het wel zwaar wegen hoe hij erin staat. want ik ken mezelf: als er iets interessants voorbij komt dan zeg ik toch weer “ja”.

Dus ja, ik zie net als jij ook de voordelen. ik heb een jongen en een meisje die het goed met elkaar kunnen vinden. ze zijn zindelijk, gaan inmiddels allebei naar school en de dynamiek is goed thuis. dat zouden we allemaal overhoop gooien met een derde erbij. maar als ik iemand hoor zeggen dat hij / zij drie kinderen heeft, dan voel ik me zo verdrietig. dan komt het gemis heel hard binnen omdat het onaf voelt. al blijven het echt first world problems, dat zie ik ook wel

Ach Laura, dat is verdrietig nieuws meid. Hoe is het nu met je?

Ik hoor toch wel van veel mensen dat ze als ze even de tijd hebben genomen om afscheid te nemen van de wens, inderdaad net als worteltaart wel heel goed mee kunnen groeien naar de volgende fases, dus als er deze maand geen klein wondertje gebeurt hoop ik dat dat voor jou ook zo is

Foutje

Juul2014 schreef: ↑

20-05-2022 15:39

Hoi meiden, ik wilde jullie even laten weten dat ik ondertussen zwanger ben. Het is nog pril, 5,5 week nu. We zijn heel blij en hopen dat alles goed mag gaan en we begin volgend jaar ons 3e kindje mogen vasthouden.

Gefeliciteerd, ik duim voor je!