Wieg vs ledikant en ouderslaapkamer vs eigen kamertje?

26-01-2012 14:07 48 berichten
Alle reacties Link kopieren
Kom er hier met manlief niet echt uit.



Kan aan een wiegje komen ( van mijzelf geweest) . Hoef nier weinig aan te doen alleen nieuw matrasje. Kost hoop ik niet zoveel.



Maar het kamertje incl ledikant is ook onderweg.



Nu weet ik niet beter dan dat je de eerste weken (?) het kindje op je eigen slaapkamer houdt in een wiegje waarna je op een x moment (hoelang ?) overgaat op het ledikant. Wat dan wel op het eigen kamertje staat.



Man snapt net nut niet van de wieg en denkt dat de kleine toch gelijk wel in het ledikant kan. Wat ook kan natuurlijk...



Wat zijn jullie persoonlijke ervaringen?
Alle reacties Link kopieren
Natuurlijk kan je kindje direct in het ledikantje, maar ik vind het zelf heel fijn dat onze baby (nu 3 maanden) lekker naast mij in bed of in haar wiegje naast mijn bed slaapt.



Wat wil je zelf?
Alle reacties Link kopieren
Persoonlijk had ik een wieg op onze slaapkamer en een ledikant op de babykamer.

Ik vond het heel fijn en handig dat de baby bij ons op de kamer stond. Na 4 tot 6 maanden zijn ze naar hun eigen kamer gegaan.
Ik vond het fijn om mijn dochter de eerste maanden naast me te hebben liggen. Zo konden we elkaar horen en voelen en sliepen we allebei rustiger. Het was ook fijn met de borstvoeding, zo hoefde ik 's nachts niet het halve huis door.



Bij mijn dochter had ik een wiegje naast het bed staan. Bij de volgende wil ik een aanschuifwieg (of co-sleeper, maar dat googelt niet zo commercieel ). Lijkt me nóg makkelijker.
Alle reacties Link kopieren
Onze uk sliep de eerste maanden bij ons op de slaapkamer in de kinderwagenbak. Ik vond het onzin om daarvoor speciaal een wiegje aan te schaffen. Na die maanden is ze langzamerhand verhuisd naar haar eigen kamertje en ledikantje. Ze sliep overdag trouwens ook beneden in de kinderwagenbak; handig want makkelijk verplaatsbaar naar waar wij zaten of juist naar een rustig plekje.
Alle reacties Link kopieren
Mijn dochter sliep de eerste weken in een wiegje op onze slaapkamer. Dat was heel handig met de voedingen 's nachts. En ook gewoon gezellig, zo'n hummel op je kamer. Ik vond het ook veilig; elk zuchtje en kuchje van de baby hoor je namelijk. Je kan gelijk troosten of een speentje geven en vervolgens weer lekker verder slapen. Maar... op een gegeven moment ging ik me echt irriteren aan elk huiltje en zuchtje en kon ik er gewoon niet van slapen. Toen is ze naar haar eigen kamer en haar eigen ledikant verhuisd. Ik ben nu 34 weken zwanger en zo ga ik het deze keer weer doen. Dus: beginnen met een wieg op onze slaapkamer en als ze eenmaal een beetje doorslaapt en wij min of meer een ritme hebben gevonden dan verhuist ze naar haar eigen kamer.
Alle reacties Link kopieren
Leuk toch een wiegje wat van jezelf is geweest. Tuurlijk kan kind gelijk in ledikantje maar een wiegje is ook wel heel schattig.
Ouwe tang, verveel je je soms? Zoek eens een andere hobby dan mensen op dit forum af te zeiken, graftak!
Onze baby heeft 3 uur bij ons op de kamer geslapen in het wiegje. Man en ik deden geen oog dicht van de snurkjes, piepjes en kreuntjes die het kleintje maakte. Dus na drie uur keken we elkaar vermoeid aan en hebben we haar in het ledikantje op haar eigen kamer gelegd. Vanaf dat moment heeft ze altijd in haar eigen kamer geslapen. Heerlijk!

We hoorden haar hongerhuiltjes nog wel (kamer naast onze eigen kamer), maar niet meer alle 'bij-geluiden".
Als je de baby de eerste 6 maanden bij je op de kamer laat slapen verklein je de kans op wiegedood. Dat komt doordat de baby dan minder diep slaapt omdat ze jouw geluiden hoort.

En met borstvoeding is het ook erg handig dat ik mijn bed niet uit hoef voor een nachtvoeding!
Alle reacties Link kopieren
O wacht, je krijgt het wiegje... Dan zou ik het gewoon doen, waarom niet? Anders staat 'ie toch maar ergens werkloos te zijn?
Alle reacties Link kopieren
Ligt ook aan het kind. Van de eerste werden we heel snel gek. Konden niet slapen van zijn gebrabbel. de tweede heeft best lang bij ons geslapen. Sliep nauwelijks dus was makkelijk om er snel bij te zijn. De derde sliep zo door en lag met een paar dagen in zijn kamertje. Kamertje in naast onze kamer en met de deuren open hoor je nog meer dan genoeg. Maar kijk het gewoon aan. Alles word vanzelf duidelijk als de kleine er is. Ik zou beginnen met de wieg en als er wat is is het ledikantje in 5 minuten opgemaakt.
Alle reacties Link kopieren
quote:isa26 schreef op 26 januari 2012 @ 14:12:

O wacht, je krijgt het wiegje... Dan zou ik het gewoon doen, waarom niet? Anders staat 'ie toch maar ergens werkloos te zijn?Precies! En vind je het niks, dan leg je je kindje gewoon op zijn/haar eigen kamer.
Alle reacties Link kopieren
Kindje de eerste weken op jouw slaapkamer schijnt (ik heb geen wetenschappelijk onderzoek gedaan dus kan ook complete onzin zijn) het risico op wiegendood te beperken.



Praktisch is het zeker, want je hoeft niet ver te lopen.



Daarnaast was ik in de eerste weken bang dat er iets zou gebeuren met mijn zoontje en kon ik vanuit mijn bed even kijken of hij nog ademde. Nu is hij bijna 3 maanden en zijn we er wel aan toe dat hij in een eigen kamertje gaat slapen. Baby's piepen, zuchten en hoesten namelijk nogal in hun slaap, dus echt heel rustig slapen is er niet bij.
Alle reacties Link kopieren
quote:mamaloes1984 schreef op 26 januari 2012 @ 14:07:

Man snapt net nut niet van de wieg en denkt dat de kleine toch gelijk wel in het ledikant kan. Wat ook kan natuurlijk...

Mannen staan daar wellicht wat nuchterder in. Vrouwen vinden het vaak ook gewoon heel fijn om het kindje dichtbij te hebben 's nachts. Mijn tip: lees samen even alle reacties hier door, dan komen jullie er vast uit!
Alle reacties Link kopieren
Ik vond het de eerste weken ook wel prettig om de kleine vlakbij te hebben (dus in wiegje naast ons bed). Met de bv was het ook erg practisch om niet (echt) je bed uit te hoeven. Na een paar weken sliep ze goed door en langzaam merkte ik dat we elkaar wakker maakten/hielden met gedraai en geluidjes. Na 10 weken is ze dus zonder problemen in 1x verhuisd naar haar ledikantje op haar kamer. Overigens sliep ze tot die tijd overdag ook in de kinderwagenbak beneden. Je merkt vast vanzelf wanneer je het niet meer prettig vindt om de baby op jullie kamer te hebben en tot die tijd kan je het gewoon proberen toch? Een oud wiegje lijkt me helemaal leuk! Vele succes!
Ons zoontje (5 mnd) ligt momenteel in het wiegje waar zijn vader ook nog in heeft gelegen. Ik heb het geverfd en mijn moeder heeft het opnieuw bekleed.



De wieg is vrij groot en daarom hebben wij gekozen voor een groot ledikant (om te bouwen tot juniorbed) als volgend bedje.



In het ziekenhuis (keizersnee) heeft ons zoontje 's nachts bij mij op de kamer gelegen, thuis heeft ie altijd in zijn wiegje in zijn eigen kamer geslapen. Mijn man (lichte slaper) wilde liever niet dat de baby in onze slaapkamer zou slapen en ik ben achteraf heel erg blij dat ik hem zijn zin heb gegeven. Doorwaakte nachten vanwege de baby zijn mij helemaal vreemd namelijk.
Alle reacties Link kopieren
Wat leuk dat je het wiegje kunt overnemen waar je zelf ook in gelegen hebt, ik zou het zelf een heel mooi idee vinden dat daar je kindje straks in komt te liggen (maar die nuchtere mannen snappen dat argument vast niet zo goed).



Zelf heb ik ook geen wieg, maar bij mijn oudste heeft het ledikant het eerste half jaar op onze slaapkamer gestaan. De jongste (4 maanden) slaapt nu bij ons op de kamer in haar ledikant. Ik vind het fijn om zo'n uk vlak naast me te hebben en het is handig dat je voor de nachtvoedingen niet over de gang hoeft.
Alle reacties Link kopieren
Bedankt allemaal voor jullie reacties.

Manlief is idd nuchter. Hij vind het overigens prima als het wiegje wel bij ons staat. Denkt alleen zo praktisch.... Waar moet het staan zodat we er nog wel goed omheen kunnen lopen enzo. Hihi... We hebben niet zo'n grote slaapkamer en laat de wieg nou net een best wel groot gevaarte zijn (incl sluier).



We kunnen hem idd lenen van mijn mams dus most ons niks. Moet alleen even een nieuw matrasje regelen want de huidige stampt uit mijn babytijd.
Alle reacties Link kopieren
Onderzoek heeft aangetoond dat de kans op wiegendood aanmerkelijk verkleind wordt als de baby de eerste 6 maanden bij de ouders op de slaapkamer ligt. Ik zou dus zeker de baby op jullie kamer laten slapen. Veel veiliger.

Daarnaast ook nog praktischer met nachtvoeding en dergelijke. Hoef je niet eens op te staan.
Alle reacties Link kopieren
Ja het emotionele aspect speelt ook zeker een rol. Vind het ook heel bijzonder dat mijn kindje straks in de wieg ligt waar ik bijn 30jaar geleden ook in lag.



Praktisch punt van manlief is de nachtrust en dat snap ik best. Als ik er 's nachts uit ga voor de borstvoeding moet toch even een lampje aan. En idd elk kuchtje, gaapje vd kleine hoor je....

Hij moet ook de volgende dag weer aan het werk.



Maar.... Vind het zelf gewoon heel fijn dus zie wel hoelang we het volhouden.



Zou je zo'n matrasje voor een oudere wieg wel kunnen kopen bij prenatal?
Alle reacties Link kopieren
Wij hadden geen wiegje. Dit vond ik vooraf overbodig.



Mijn kind heeft na zijn geboorte lang in het ziekenhuis gelegen.

Toen hij eindelijk thuis kwam hebben we hem vanaf het begin

's nachts op zijn eigen kamertje laten slapen. Hij was toch al gewend apart van ons te slapen. Bovendien sliep onze kat altijd bij ons op bed en waren we bang dat die erg jaloers zou worden als hij opeens uit de slaapkamer werd verbannen.



Overdag sliep hij wel beneden bij mij in de buurt.



Als we de kat niet gehad hadden had ik waarschijnlijk het bedje toch naar onze slaapkamer verplaatst. Vond het tijdens een vakantie toch wel fijn dat hij bij ons op de kamer sliep.



Je hebt een wiegje dus dan zou ik er zeker voor kiezen om je kind in het begin in jullie slaapkamer te laten slapen.
quote:mamaloes1984 schreef op 26 januari 2012 @ 14:43:

Ja het emotionele aspect speelt ook zeker een rol. Vind het ook heel bijzonder dat mijn kindje straks in de wieg ligt waar ik bijn 30jaar geleden ook in lag.



Praktisch punt van manlief is de nachtrust en dat snap ik best. Als ik er 's nachts uit ga voor de borstvoeding moet toch even een lampje aan. En idd elk kuchtje, gaapje vd kleine hoor je....

Hij moet ook de volgende dag weer aan het werk.



Maar.... Vind het zelf gewoon heel fijn dus zie wel hoelang we het volhouden.



Zou je zo'n matrasje voor een oudere wieg wel kunnen kopen bij prenatal?



Bij prenatal zijn nagenoeg alle matrasjes op maat te laten maken (ook ronde, ovale, met afgeronde hoeken, etc.). Ik had op een A0 formaat papieren vel de omtrek van het wiegje getekend en dat meegegeven. Kost volgens mij ongeveer ¤35,-



Er moet in het begin niet alleen een lampje aan, je moet het hummeltje ook verschonen, heet water in kruik doen, etc. En in het begin moet je waarschijnlijk ook jezelf verschonen....je bent dus wel effe bezig. Als mijn zoontje nu wakker wordt 's nachts dan lig ik binnen 20 minuten weer in mijn eigen bed, 4 mnd geleden was dat eerder drie kwartier tot een uur en mijn bv is eigenlijk altijd heel makkelijk gegaan, dus hoefde niet eens flesjes op te warmen oid.
Gewoon uittesten.



Als de wieg zo groot is, zou ik het ledikantje nog niet in elkaar zetten maar de eerste tijd de wieg gebruiken. Hoewel... je krijgt waarschijnlijk slaande ruzie met je kraamverzorgster want een wieg is (meestal) niet zo open als een ledikantje en dus minder zuurstofcirculatie enzo.

Daar staat tegenover dat de kleintjes in het ziekenhuis in een plastic bakje slapen. Als je de wieg wilt gebruiken moet je dus wel redelijk sterk tegen de kraam kunnen ingaan.



Mijn nichtje had een kraamverzorgster die de bak van de kinderwagen in het bedje zette, en daar de baby in legde want ´dan voelt het kleintje zich geborgen´. Terwijl mijn kraamhulp de hoofdbeschermer en het gordijntje eraf wilde halen vanwege die zogenaamde zuurstof. Het is dus ook een beetje de één voor de ander.



Op de markt kun je vaak schuimrubber kopen dat voor matrassen wordt gebruikt, dat kun je zelf op maat knippen.
Alle reacties Link kopieren
Nou...ik ben waarschijnlijk een man in mijn vorige leven geweest, want voor mij hoefde mijn baby-zoon destijds ook niet op mijn slaapkamer te slapen hoor. Gewoon lekker meteen in zijn eigen ledikantje. Van beide kamers de deur op een kier en in geval van nood hoor je dat toch wel.



Moet er niet aan denken om elk zuchtje, draaitje, brabbeltje te horen. Zou de hele nacht geen oog dichtdoen. Nu 13 jaar later slaap ik nog steeds moeilijk (niet) als we noodgedwongen een keer met z'n drietjes op een hotelkamer moeten pitten.



Ook bij ziek zijn heb ik 'm nooit bij me in bed genomen. Pakte een slaapzak en m'n kussen en ging op de grond naast z'n ledikantje liggen. Heb zulke horrorverhalen gehoord van als je

1 x je kind in bed hebt genomen.....



Maar ik zou zeggen: probeer het uit en bevalt het niet kun je alsnog verkassen.
Vind het altijd wel een beetje "zielig" voor de baby, om na de geboorte "gelijk" al in zo'n groot bed te moeten liggen. Zo heel alleen op zo'n grote kamer...

Zit je eerst lekker 9 maanden knus in je moeders buik.. En dan zo.. Zo, ja weet ik eigenlijk niet...

Mocht ik toch nog ooit een kindje krijgen, zou ik hem of haar ook liefst een tijdje, bij ons op de kamer willen, in mijn oude wiegje...

En dan naar het "grote" bed, in de "grote" kamer...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven