Zijn jullie er nog?

Hallo lieve dames!

Ik was heeel lang lid in het topic :

Ik wil zwanger worden praatgroepje.
Onderandere met Spruit, Winnie LionLily Mirna Dance..

Maar omdat er zoveel dingen gaande waren in mijn leven is het Forum mij helemaal ontschoten en had ik er geen zin meer in..

Vanmorgen moest ik even aan het topic denken waar we al ons zwangerschaps leed met elkaar deelde. En ik voelde de behoefte om te kijken hoe het jullie allemaal vergaan is het is voor de meeste al bijna 5/6 jaar geleden.

Even een kleine schets voor jullie hoe het mij/ons is vergaan.

Met ZL nog steeds alles wel, een heerlijk vrolijk en rustig kind, en doet het super goed op school! En wordt volgende maand alweer 6. Van dat kleine baby-tje destijds is nog maar weinig over haha, zijn schoonheid heeft hij wel behouden hihi.

1,5 jaar na zijn geboorte zijn, zijn vader en ik uit elkaar gegaan. We hebben tot op de dag van vandaag nog goed contact met elkaar omtrent onze zoon en de omgang gaat ook soepel.
Ondertussen heb ik een studie gevolgt en ben ik afgestudeerd Ben ik in 2016 bekeerd tot de islam, en heb ik sinds januari 2017 een hele lieve (turkse) man.

Lieve meiden, misschien hebben jullie inmiddels hier een andere naam of iets maar ik ben heel benieuwd hoe het met jullie en jullie kindjes is!

Heel veel liefs,
IME.

Ik zoek mijn oude forum vriendinnen, waarmee ik jaren geleden in een groepje zat. Was benieuwd naar hen.

JonathanStrange schreef: ↑

14-09-2020 06:27

Hoi Ime, stuur me maar een pbtje! Liefs!

Ga ik doen, leuk!

leolux schreef: ↑

14-09-2020 07:13

Ik heb ook in dat groepje meegeschreven met een andere nick. Laurie met een nummer schreef toen ook mee. Net als heytan, sandra19...

Dat was toen rond 2014 ofzo? Maar ik vroeg het me een tijdje terug ook af. Was een fijn groepje. Ondertussen hoogzwanger (34 weken) van de 2e.

Het was idd in 2014, ja nu je het zegt die namen komen mij ook bekend voor! Leuk dat je er nog bent! En gefeliciteerd met je zwangerschap super leuk, hopelijk verloopt alles voorspoedig

piene1987 schreef: ↑

14-09-2020 08:43

Je kan kijken naar je reacties, dan kom je vanzelf bij dat topic. Zo kun je ze een berichtje sturen

Dank je wel voor je tip, ga ik even doen!

leolux schreef: ↑

14-09-2020 09:48

Ik ben trouwens Caaf Dracula, ik sta nog in de op zag ik.

Was een leuk en waardevol groepje. Maar nu ik mijn reacties zie denk ik wel 'oei wat was ik nog jong'
Uiteindelijk het zwanger worden op gegeven voor op dat moment. En in 2016 toch nog ineens zwanger geraakt van onze peuterzoon.

Alles gaat hier voorspoedig, alleen een hg zwangerschap wat nu op z'n hoogtepunt lijkt te zitten. Maar mag niet klagen, de baby doet het goed en zit op de misselijkheid na lekker in mijn vel.

Maar wauw bekeerd tot de Islam. Mag ik vragen hoe dat zo? Jouw partner van die tijd was geen moslim toch? Of ben je voor jouw huidige partner bekeerd? Een grote maar mooie stap lijkt mij. Maar blij om te lezen dat alles hoed met jullie gaat.

Leuk dit topic. Heb er zelf ook nog wel eens overna gedacht om zo iets te openen.

Allereerst super fijn dat de baby t goed doet en die misselijkheid tja idd dat moet dan nog maar even, wel goed inn de gaten houden he!

Hahahaha als ik mijn reacties terug lees denk ik ook mijt wat was je lekker in een bubbel met je beeebje ik was destijds 20 de jongste geloof ik hahah. Ik heb het groepje ook altijd als vertrouwd en gezellig beschouwd, ondanks de tranen en ongeduldigheid soms we leefden allemaal enorm mee met elkaar. Wat bijzonder dat je uiteindelijk toch nog zwanger bent geraakt 2 jaar later!!


Islam; Klopt de vader van mijn zoontje is gewoon een Hollander en ongelovig. Ik ben er mee in aanraking gekomen toen wij uit elkaar gingen, heel veel over gelezen, weg gelegd maar het bleef triggeren en uiteindelijk heb ik toen in november 2016 besloten mij te bekeren. En in januari 2017 mijn man ontmoet, gewoon op school. Ik moest ook even een keer naar een les komen zei mijn leertrajectbegeleider. Maar ik ben zo bang voor stroom dus ik ging nooit, de laatste maandag dat we daar les hadden toch met lood in mn schoenen er heen gegaan, mijn man moest ons uitleg geven en ik was opslag verliefd, heel kinderachtig mn nummer op een briefje geschreven en gegeven. Later thuis had ik een app van m, en sinds die dag bij elkaar gebleven. Hij is geen leraar hoor, hij was op dat moment ook student en nu leren we elke dag samen een beetje bij, en heb van hem zoveel geleerd over ons geloof. Zo bijzonder en fijn dat ik dit met hem mag delen.

Je naam komt mij niet zo bekend voor eerlijk gezegd maar ik was ook als 1e bevallen destijds en las toen sporadisch mee en reageerde nog maar zo af en toe.

Nou dan is dit wel erg toevallig als jij er zelf ook over na dacht, grappig dan heeft het groepje toch een goede en fijne indruk achtergelaten

leolux schreef: ↑

14-09-2020 10:47

Volgens mij was jij al zwanger, of al bevallen toen ik mij aansloot bij de groep. Tenminste, dat staat me heel vaag bij.

Wat een bijzonder en mooi verhaal over jouw bekering. Het heeft echt zo moeten zijn, jouw man daar tegenkomen.

Heb je ook nog kinderen met je huidige man gekregen?

Ik ben uiteindelijk weer aan de pil gegaan en heb me op mijn werk gestort. En een jaar later dus dwars door de pil zwanger geraakt. Dat was toen behoorlijk heftig. Maar uiteindelijk het mooiste wat ons is overkomen.
Met zoon wel een hele heftige pre en post-natale depressie gehad. Ik was nu ook heel bang voor herhaling, maar tot nu toe gelukkig niet.

Dat zou best kunnen haha, ik ben in oktober 2014 bevallen namelijk en er zijn er idd wel veel bij gekomen!

Oh wat mooi dan was het echt een cadeautje voor jullie wat leuk!! Fijn dat je nu nog geen depressieve gedachtes hebt in deze zwangerschap ik hoop van ganze harte dat dat zo blijft! Ik heb na de bevalling van mijn zoon ook een postnatale depressie opgelopen maar heb dit heel lang onderdrukt.

Mijn man en ik hebben samen nog geen kind en staat voorlopig ook niet op de planning hij is een stuk jonger dan mij (24) en ik ben 26 inmiddels. We vinden het zo nog wel even prima er is veel gebeurd in ons leven, ik ben vorig jaar mijn beste vriend verloren aan zelfmoord, mijn broertje heeft een ernstig ongeluk gehad en dat was ook kantje boord, ik zat zelf midden in mn examens en toen alles een beetje is gezakt ben ik zelf compleet ingestort en loop ik al een tijdje bij de psychiater dus onze hoofden staan er ook niet na op t moment. Voorlopig staat verhuizen boven aan ons lijstje en dan kijken we wel verder. Ik mocht na de relatiebreuk met de vader van zoonlief in ons huis blijven maar ik merk dat alle herinneringen die er leven in dit huis mij opbreken, na 6 jaar ken ik elk hoekje en elke plint ik ben er klaar mee. Toe aan een nieuwe start in een nieuw huis met mijn mannen.