Zwanger
alle pijlers
Zwanger en angstklachten.
dinsdag 19 december 2023 om 06:02
Haay iedereen,
Ik ben nu een aantal maanden zwanger en ben daar heel erg blij mee. Maar vanaf het begin ervaar ik soms angstklachten. Ze houden niet aan maar als ze er zijn voelt het heel naar.
De angst zit hem vooral in mij onveilig voelen op straat. Wat als er iets met mijn buik gebeurd, wat als ik wordt aangevallen en ik mij niet kan verdedigen. En ik daardoor mijn kindje verlies. Wat als er iets met mijn partner gebeurd. Ik woon op dit moment ook in een buurt die ik verschrikkelijk vind. We gaan gelukkig begin volgend jaar verhuizen. Maar ik voel mij dus niet veilig in deze buurt. Het is een tijdelijke woonsituatie omdat ik eerder geen andere woning kon vinden vanwege de woningnood. Maar het is een achterstandsbuurt niet een plek waar ik voor langere tijd zou kunnen verblijven. Ik ben wat anders gewend. En er lopen gewoon heel wat ongure types rond.
Is er iemand die zich hierin herkent dus de angstgevoelens? Of tips heeft hoe ik deze beter kan opvangen en mij wat veiliger kan gaan voelen totdat ik verhuis?
Alvast heel erg bedankt voor eventuele reacties!
Ik ben nu een aantal maanden zwanger en ben daar heel erg blij mee. Maar vanaf het begin ervaar ik soms angstklachten. Ze houden niet aan maar als ze er zijn voelt het heel naar.
De angst zit hem vooral in mij onveilig voelen op straat. Wat als er iets met mijn buik gebeurd, wat als ik wordt aangevallen en ik mij niet kan verdedigen. En ik daardoor mijn kindje verlies. Wat als er iets met mijn partner gebeurd. Ik woon op dit moment ook in een buurt die ik verschrikkelijk vind. We gaan gelukkig begin volgend jaar verhuizen. Maar ik voel mij dus niet veilig in deze buurt. Het is een tijdelijke woonsituatie omdat ik eerder geen andere woning kon vinden vanwege de woningnood. Maar het is een achterstandsbuurt niet een plek waar ik voor langere tijd zou kunnen verblijven. Ik ben wat anders gewend. En er lopen gewoon heel wat ongure types rond.
Is er iemand die zich hierin herkent dus de angstgevoelens? Of tips heeft hoe ik deze beter kan opvangen en mij wat veiliger kan gaan voelen totdat ik verhuis?
Alvast heel erg bedankt voor eventuele reacties!
dinsdag 19 december 2023 om 09:41
Ik vind het herkenbaar. Ik had het niet in erge mate, dat zeker niet. Ik voelde mij juist erg gelukkig tijdens de zwangerschap. Maar ineens was ik bang voor dingen die ik nooit eng vond. Zoals een brug die ik over moest voor mijn werk, ineens bedacht ik dat die in kon storten en dat ik dan met auto en al in het water kon vallen. En zo waren er meer van dat soort angsten die uit het niets soms opkwamen. Ik hoor van zwangere vriendinnen soortgelijke verhalen. Door een zwangerschap kan je je soms erg kwetsbaar voelen. Ineens ben je ook verantwoordelijk voor een baby’tje, en die wil je beschermen.
Daardoor kan je situaties als gevaarlijk zien die je normaal gezien misschien niet als gevaarlijk zou bestempelen. Dat is vanuit de biologie gezien ook prima te verklaren, als zwanger “dier” ben je ook kwetsbaarder. Zolang de angsten geen overhand krijgen en ze je geluk niet beïnvloeden zou ik mijzelf niet teveel zorgen maken. En als je denkt dat de buurt waarin je woont echt gevaarlijk is zou ik zorgen dat je partner je wat vaker brengt en haalt. Die paar maanden tot je verhuizing zijn dan ook wel te overzien.
Sterkte, het kan best heftig zijn die hormonen
Daardoor kan je situaties als gevaarlijk zien die je normaal gezien misschien niet als gevaarlijk zou bestempelen. Dat is vanuit de biologie gezien ook prima te verklaren, als zwanger “dier” ben je ook kwetsbaarder. Zolang de angsten geen overhand krijgen en ze je geluk niet beïnvloeden zou ik mijzelf niet teveel zorgen maken. En als je denkt dat de buurt waarin je woont echt gevaarlijk is zou ik zorgen dat je partner je wat vaker brengt en haalt. Die paar maanden tot je verhuizing zijn dan ook wel te overzien.
Sterkte, het kan best heftig zijn die hormonen
dinsdag 19 december 2023 om 10:29
Herkenbaar, zij het in mindere mate. Ik ben vooral met het oversteken panisch om geschept te worden. Dat zorgt ervoor dat ik soms heel lang wacht totdat ik er 100% zeker van ben dat ik kan oversteken. Er is een stemmetje in mijn hoofd: "Het lijkt te kunnen maar stel je voor dat die auto veel harder rijdt dan ik het doorheb!"
En ook ik ben heel erg bang dat mijn partner onderweg iets overkomt. Een verkeersongeval of geweldsincident.
En ook ik ben heel erg bang dat mijn partner onderweg iets overkomt. Een verkeersongeval of geweldsincident.
dinsdag 19 december 2023 om 10:50
Zie het als iets heel moois. Je hebt namelijk nu al een heel natuurlijk instinct om je kindje te willen beschermen en daarmee ook je gezin. Je hormonen zorgen ervoor dat je dat nu heel erg belangrijk vindt om iedereen veilig te houden.
Echt prettig is het natuurlijk niet, maar wel heel normaal en natuurlijk. Praat er vooral over met mensen, vertel het bijv ook aan je verloskundige. Dan wordt het niet groter, of zo wel, zijn er mensen die op de hoogte zijn en een beetje op je kunnen letten.
Echt prettig is het natuurlijk niet, maar wel heel normaal en natuurlijk. Praat er vooral over met mensen, vertel het bijv ook aan je verloskundige. Dan wordt het niet groter, of zo wel, zijn er mensen die op de hoogte zijn en een beetje op je kunnen letten.
dinsdag 19 december 2023 om 13:25
Ik vind het ook herkenbaar hoor, in mindere mate misschien maar ik had het zeker ook. Vooral de angst dat er iets met partner zou gebeuren, maar ook wel dat ik zelf met fietsen/lopen geschept zou worden door een auto o.i.d..
Vraag of je partner misschien wat vaker mee kan gaan/kan halen en brengen deze laatste weken dat je in deze buurt woont. Je wilt je kindje graag beschermen en voelt je kwetsbaar, dat is normaal en eigenlijk heel mooi, zoals hierboven ook al gezegd. Bespreek het met je vriend en evt. anderen die je erbij kunnen helpen als het echt lastig is. Het bespreken kan al fijn zijn en wat opluchting geven.
Vraag of je partner misschien wat vaker mee kan gaan/kan halen en brengen deze laatste weken dat je in deze buurt woont. Je wilt je kindje graag beschermen en voelt je kwetsbaar, dat is normaal en eigenlijk heel mooi, zoals hierboven ook al gezegd. Bespreek het met je vriend en evt. anderen die je erbij kunnen helpen als het echt lastig is. Het bespreken kan al fijn zijn en wat opluchting geven.
dinsdag 19 december 2023 om 19:14
Oh ja herkenbaar,
En nu de kinderen er zijn is het misschien nog wel erger. Ik ben altijd een nette bestuurder geweest hoor, maar ben nu toch meer op mijn hoede en probeer alles extra extra te overzien. Grootste angst dat er iets met mijn kinderen gebeurd. Ik moet altijd een stuk rijden naar familie en merk dat ik toch wel een stuk angstiger in de auto stap, zo ben ik nooit geweest. Wil ze ook het liefste altijd dichtbij me houden.
Ik hoop dat je verhuizing er snel op zit en je dan wat meer kan genieten, maar het is een volkomen normaal gevoel! Fijne zwangerschap gewenst!
En nu de kinderen er zijn is het misschien nog wel erger. Ik ben altijd een nette bestuurder geweest hoor, maar ben nu toch meer op mijn hoede en probeer alles extra extra te overzien. Grootste angst dat er iets met mijn kinderen gebeurd. Ik moet altijd een stuk rijden naar familie en merk dat ik toch wel een stuk angstiger in de auto stap, zo ben ik nooit geweest. Wil ze ook het liefste altijd dichtbij me houden.
Ik hoop dat je verhuizing er snel op zit en je dan wat meer kan genieten, maar het is een volkomen normaal gevoel! Fijne zwangerschap gewenst!
woensdag 20 december 2023 om 06:59
Dankjewel voor alle mooie en lieve reacties en zo fijn om te lezen dat dit dus veel vaker voorkomt en erbij kan horen!
Ik ga het zeker in de gaten houden en er wat meer over praten ook in mijn eigen omgeving. Maar voelde mij er een beetje vervelend en ook wat beschaamd over. Dus vandaar nog niet zodanig uitgesproken.
Ik denk dat de verhuizing mij ontzettend goed zal gaan doen. En heel veel meer rust zal brengen. Zelfs het hier uitspreken en de reacties erop geven mij ook al rust.
Voor de anderen die hier ook doorheen gaan heel veel sterkte en succes toegewenst!
Dank nogmaals!
Ik ga het zeker in de gaten houden en er wat meer over praten ook in mijn eigen omgeving. Maar voelde mij er een beetje vervelend en ook wat beschaamd over. Dus vandaar nog niet zodanig uitgesproken.
Ik denk dat de verhuizing mij ontzettend goed zal gaan doen. En heel veel meer rust zal brengen. Zelfs het hier uitspreken en de reacties erop geven mij ook al rust.
Voor de anderen die hier ook doorheen gaan heel veel sterkte en succes toegewenst!
Dank nogmaals!
woensdag 20 december 2023 om 08:41
Tip voor álle nieuwe gevoelens die je nog gaat krijgen in de zwangerschap, tijdens de bevalling en als je kindje er is: niks is gek, praat er altijd over en schaam je niet. Je zult echt ontdekken dat zelfs de meest beschamende dingen in je hoofd ineens erg mee blijken te vallen als je ze uitspreekt en dat ze heel vaak herkenbaar zijn.
Het lijkt soms alsof je zwangerschap en moeder worden allemaal als iets prachtigs moet zien en ervan moet genieten ofzo. En begrijp me goed, het is ook echt prachtig, maar ook zó heftig en overweldigend en echt lang niet altijd leuk.
Praten over wat ik ervaarde na de bevalling heeft mij gered van een postpartum depressie (waarmee ik niet wil zeggen dat je dat zo makkelijk kunt voorkomen, maar in mijn geval ging het echt slecht en zodra ik ging praten en bleek dat ik niet gek was, kon er wat licht schijnen).
Het lijkt soms alsof je zwangerschap en moeder worden allemaal als iets prachtigs moet zien en ervan moet genieten ofzo. En begrijp me goed, het is ook echt prachtig, maar ook zó heftig en overweldigend en echt lang niet altijd leuk.
Praten over wat ik ervaarde na de bevalling heeft mij gered van een postpartum depressie (waarmee ik niet wil zeggen dat je dat zo makkelijk kunt voorkomen, maar in mijn geval ging het echt slecht en zodra ik ging praten en bleek dat ik niet gek was, kon er wat licht schijnen).
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
