zwanger en onzeker

14-02-2014 20:36 35 berichten
Hallo allemaal,



Ik ben 26 en zwanger van mijn eerste kindje en al hoewel iedereen zegt lekker van genieten kan ik dat echt niet. Ik ben stikonzeker over alles. Ik weet niks van baby's, ik heb geen idee hoe je een baby moet verzorgen en gisteravond kwam bij mij opeens het besef dat ik ook moet bevallen. Vind ik ook echt doodeng.



Zijn er meer meiden die er zo over denken en die nog niet veel over kinderen weten of groei je vanzelf in de rol? Ik ben wel van plan om naar een cursus te gaan waar de beginselen worden uitgelegd.
Alle reacties Link kopieren
Waarom zorg je dan niet dat je iets van baby's weet? Ik neem aan dat de meeste mensen dat van tevoren al doen (als je erover nadenkt dat je een baby wil, en zo).
Om eerlijk te zijn had ik echt niet verwacht dat ik zo snel zwanger zou worden en meer in een opwelling onder invloed van wijntjes had besloten om de pil weg te gooien. Toen ik met mijn ex was was ik geruime tijd met de pil gestopt en nooit zwanger geworden daarom dacht ik ook dat het nog heel erg lang zou duren maar nee niet dus.
anoniem_195400 wijzigde dit bericht op 14-02-2014 21:09
Reden: jkhk
% gewijzigd
Ik ben nu trouwens ook veel aan het lezen over de verzorging en noem maar op maar het beste leer je toch in de praktijk en dat is voor mij niet mogelijk. Ik heb geen baby's in mijn omgeving of familie.
Alle reacties Link kopieren
Echt! Dat komt helemaal vanzelf goed!!!



Tav de bevalling: die begint op een keer en dan kun je niet meer terug :-)

Maar gelukkig is er vanalles te doen als je je dan niet fijn voelt of als je teveel pijn hebt...



Tav de baby: er komt een kraamverzorgster die je op gang helpt en vanalles leert over het hoe en wat, daarna is er het consultatiebureau... Daarbij weet ik nu pas echt wat moederlijke intuitie is? Vertrouw op je kind en op je gevoel! Je doet het namelijk over het algemeen vanzelf goed omdat je vanuit je natuur wel weet wat je kind nodig heeft...(dit wordt wel steeds meer maar was bij mij ook in het begin al wel aanwezig)



Geen zorgen!!!!

Er is altijd nog wel iemand die je om hulp kunt vragen en anders is daar het viva-forum!
Als het niet gaat zoals het moet, moet het maar zoals het gaat.
Je bent niet voor niets 9 maanden zwanger! Je groeit toe naar de bevalling en de verzorging van je baby'tje!

Ga lekker een beetje lezen op internet of in tijdschriften, bel je moeder/zus/vriendin en vergeet niet dat de verloskundige en de kraamhulp je echt wel wegwijs gaan maken hoor! Dus geen stres!

En dat genieten blijft moeilijk (vind ik dan) want het blijft spannend!
Oh herkenbaar! Ondertussen wel al bevallen en dus moeder, maar ik wist echt niets van het vverzorgen van een baby (man ook niet), had nog nooit een luier verschoond en een baby vasthouden vond ik doodeng. En toen was dochter er en bleken we gewoon natuurtalenten . Je leert zo veel van de kraamverorgster in korte tijd en daarna gaat het echt vanzelf. Tuurlijk is het nu soms zoeken naar dingen, maar dan gaan we gewoon online wat dingen lezen of vragen het na bij iemand. Kan me nu niet meer voorstellen dat ik al die dingen niet kon.



En dan dat bevallen. Ook dat vond ik doodeng. Heb geen cursus ofzo gedaan want ik had echt geen zin in zo een vrouwen clubje . Maar ook dat ging vanzelf eigenlijk, het moet wel!

Succes, komt echt goed!
Ik hoop het maar. Ik heb gelukkig wel altijd mijn moeder in de buurt wonen die zelf heel wat kindertjes heeft grootgebracht en zij zegt ook dat ik het gaandeweg vanzelf wel leer.



Ze zegt ook: Bij je broer had ik geen idee waar ik mee bezig was en die leeft ook nog steeds en bij jou ( ik ben haar 5de kind) had ik eindelijk door hoe het allemaal moest. Maar toch maak ik mij er zorgen om.



Het meest bange ben ik nog dat ik mijn kind straks laat vallen als die pasgeboren is en doodgaat. Ik ben zo onhandig!



En dan nog die bevalling.. het liefste wil ik thuis bevallen maar ik las dat dat niet mogelijk is als je op 4 hoog woont en ik ben bang voor pijnstilling en stoned bevallen en dan er nog maar niet over te spreken hoe mijn poes er aan het einde van de rit uitziet.
Wat je zegt over een cursus daar heb ik dus ook geen zin in om met een clubje zwangere vrouwen te zitten. Ik heb gelukkig wel mijn beste vriendinnetje die ook zwanger is en een week na mij is uitgerekend en ook niks over baby's weet maar eigenlijk zitten we elkaar alleen maar doodsbang te maken.
Komt allemaal vanzelf goed!



Zodra dat kindje er is kikt er zo een moederinstinct in, al heb je van te voren geen idee wat je moet doen, dat komt allemaal goed. (en de kraamverzorgster geeft ook een hoop praktische tips, van luier verschonen tot hoe je het kindje het beste vast kunt houden als je het in bad doet zonder het onder water te laten schieten).



En je poes aan het einde van de rit, ach de eerste paar weken niet naar kijken (maar na een poosje trekt dat weer aardig bij hoor)



Voor mijn bevalling (dec. 2012) had ik ook nog nooit een luier verschoont, op kleine kindjes gepast of iets met hele kleine kindjes gedaan, maar dat is ook allemaal goed gekomen.
Alle reacties Link kopieren
Ach meid, maak je niet te druk. Ik ben jaren bezig geweest om zwanger te worden, medische molen en gedoe.



Pas toen ik zwanger was realiseerde ik me dat het kind er ook nog uit zou moeten nu het er eindelijk in zat. En afgezien van een enkele keer een baby in mijn armen had ik totaal geen ervaring met kinderen.



Het komt allemaal goed, je groeit er naar toe. En de bevalling waar ik zo bang voor was? Eitje.....
Ik hoop het maar. Gelukkig is mijn onderbuurvrouw een zeer ervaren moeder en oma, mijn naaste buurvrouw is hoogzwanger van de tweede dus er zijn zeker wel mensen in mijn omgeving aan wie ik dingen kan vragen en mijn vriend die heb ik gelukkig ook dus niet alles komt op mij neer. EN ik heb het geluk dat mijn complete familie allemaal op minder dan 5 minuten loopafstand woont.maar die onzekerheid blijft...



Ik vraag me ook af in hoeverre je dingen tijdens je bevalling zelf mag bepalen? Ik zou niet graag met mijn benen wijd liggen zonder een beetje bedekt te zijn dmv een laken over mijn benen maar mag dat wel? En ik ben nog dommer want ik heb nogal expliciete bevallingsfilmpjes opgezocht en daar had ik beter al helemaal niet naar moeten kijken.



Ik ben gewoon bang en zo leuk vind ik het op dit moment allemaal eigenlijk niet.
Alle reacties Link kopieren
Go with the flow

Heus, het komt goed
Alle reacties Link kopieren
quote:kiki1987 schreef op 14 februari 2014 @ 20:55:

Ik hoop het maar. Ik heb gelukkig wel altijd mijn moeder in de buurt wonen die zelf heel wat kindertjes heeft grootgebracht en zij zegt ook dat ik het gaandeweg vanzelf wel leer.



Ze zegt ook: Bij je broer had ik geen idee waar ik mee bezig was en die leeft ook nog steeds en bij jou ( ik ben haar 5de kind) had ik eindelijk door hoe het allemaal moest. Maar toch maak ik mij er zorgen om.



Het meest bange ben ik nog dat ik mijn kind straks laat vallen als die pasgeboren is en doodgaat. Ik ben zo onhandig!



En dan nog die bevalling.. het liefste wil ik thuis bevallen maar ik las dat dat niet mogelijk is als je op 4 hoog woont en ik ben bang voor pijnstilling en stoned bevallen en dan er nog maar niet over te spreken hoe mijn poes er aan het einde van de rit uitziet.



Misschien kun je kiezen voor een geboortecentrum. Dat is een soort middenweg tussen thuis en ziekenhuis. Dan is eventuele pijnstilling wel in de buurt, maar wordt er veel aan gedaan om te zorgen dat je ontspannen bent en dat je je thuis voelt. Hopelijk hoeft de bevalling dan niet medisch te worden.



En wat betreft je vagina: die is er voor gemaakt om een baby door geboren te laten worden! In de laatste weken voor de geboorte begint het zich daar langzaam aan te passen en uiteindelijk is het een heel natuurlijk proces. Het is wel zo dat bij veel westerse bevallingen tegenwoordig sprake is van knippen of inscheuren, maar als er geen bijzondere problemen zijn kun je schade vaak voorkomen door geen medische houding aan te nemen maar verschillende natuurlijke houdingen. Je hoeft dan niet tegen de zwaartekracht in te gaan en je voorkomt daarmee dat het babyhoofdje alle druk uitoefent op de achterkant van je vagina (wat bij medische bevallingen vaak wel gebeurt). Je verloskundige kan je hier vast meer over vertellen. Deel ook je angsten met je verloskundige! Een gesprek met haar kan een enorme opluchting zijn. De verloskundige is er niet alleen om toezicht te houden, maar ook om jou te helpen met ontspannen.
Ik ben blij dat een verloskundige daar ook voor is zelfs dat wist ik nog niet eens!! Ik heb over een baarkruk gelezen en ik zat zelf idd al te denken dat gewoon liggen met je benen wijd de zwaartekracht niet echt helpt.



Heeft echt niemand ooit zijn baby laten vallen? Ik ben daar ook zo bang voor hoor.
Alle reacties Link kopieren
De kraamhulp geeft je een stoomcursus van één week en dan ben helemaal op de hoogte. Ik heb nooit mijn baby laten vallen. Als je echt zó bang bent, zou ik met de vk doorspreken en eventueel naar een hulpverlener gaan. En verder? Baby's komen niet met een gebruiksaanwijzing, dus door schade en schande word je wijs.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
Als die onzekerheid de overhand neemt en je het niet meer ziet zitten is het echt tijd om hierover te gaan praten met je verloskundige of je huisarts. Je wil niet dat dit uiteindelijk leidt tot een PPD.

Daarnaast kan je de eerste tijd (ook als de kraamhulp weg is) altijd, dus ook 's nachts, de verloskundige bellen. Ook het consultatie bureau heeft een nummer dat je 24 uur per dag kan bellen.

O, en na mijn bevalling dacht ik dat het er daar onder er ook wel ontploft uit moest zien en heb ik er een spiegeltje bij gepakt. En het bleek er eigenlijk totaal normaal uit te zien, al voelde het echt nog niet zo.
Alle reacties Link kopieren
quote:kiki1987 schreef op 14 februari 2014 @ 21:05:

Ik hoop het maar. Gelukkig is mijn onderbuurvrouw een zeer ervaren moeder en oma, mijn naaste buurvrouw is hoogzwanger van de tweede dus er zijn zeker wel mensen in mijn omgeving aan wie ik dingen kan vragen en mijn vriend die heb ik gelukkig ook dus niet alles komt op mij neer. EN ik heb het geluk dat mijn complete familie allemaal op minder dan 5 minuten loopafstand woont.maar die onzekerheid blijft...



Ik vraag me ook af in hoeverre je dingen tijdens je bevalling zelf mag bepalen? Ik zou niet graag met mijn benen wijd liggen zonder een beetje bedekt te zijn dmv een laken over mijn benen maar mag dat wel? En ik ben nog dommer want ik heb nogal expliciete bevallingsfilmpjes opgezocht en daar had ik beter al helemaal niet naar moeten kijken.



Ik ben gewoon bang en zo leuk vind ik het op dit moment allemaal eigenlijk niet.



Puur juridisch gezien mag jij alles bepalen. Het gaat tenslotte om jouw lichaam en er mag geen enkele medische ingreep worden verricht zonder dat jij akkoord gaat. (Europees recht rond geboortezorg) Bovendien is het biologisch gezien goed als jij naar je lichaam luistert en aangeeft waar je behoefte aan hebt qua houding, aantal mensen om je heen et cetera. Dat helpt je te ontspannen en dat vergroot de kans dat je genoeg oxytocine aanmaakt en probleemloos bevalt.



In de praktijk ligt het vaak wat ingewikkelder: tijdens een bevalling ben je niet altijd in staat om een afgewogen mening te vormen en die te uiten. Daarom wordt tegenwoordig aangeraden om van tevoren een geboorteplan te maken waarin je jouw wensen kwijt kunt. Je kunt daar bijvoorbeeld in zetten hoe je wil begeleid wil worden tijdens de bevalling en hoe je wil dat er met het kind wordt omgegaan na de geboorte (navelstreng wel of niet meteen doorknippen, wel of geen borstvoeding, dat soort dingen). Hoe het uiteindelijk zal gaan, hangt ook van de omstandigheden af. Over het schrijven van een geboorteplan was laatst een uitgebreid topic waar je misschien nog iets aan hebt. Geboorteplan opstellen
Ik ben wel heel erg blij dat je dan ook midden in de nacht nog een prof kan opbellen, dat wist ik ook niet. Dat is wel een hele opluchting en begrijp me niet verkeerd ik vind het echt heel erg leuk dat ik een kindje krijg alleen vind ik het gewoon echt eng. De bevalling vind ik opzich nog niet het allerengste.



Meer om mijn baby te laten vallen, of niet genoeg te eten geven en zoals ik hier net las ( had ik zelf nog niet eens aan gedacht) mijn kind in het badje te laten vallen..Heb gewoon het vermoeden dat ik alles verkeerd ga doen. Waarom ik dat denk dat weet ik ook niet, Heb tot nu toe voor alles goed gezorgd wat ik onder mijn hoede had.
Dank je wel Femke. Ik weet dat je op de site van mijn verloskundige een geboorteplan kan bekijken en zelf op ideeen kan komen.



Klinkt ook heel erg stom. Mijn moeder haar eerste kindje overleed tijdens de bevalling en ze heeft haar kindje zelfs nog nooit mogen zien ( begin jaren 70) en daar ben ik ook bang voor terwijl het echt nergens op slaat.
och meid maak je geen zorgen alles valt op zijn plaats echt waar! ik denk dat het je nog zal verbazen wat voor oerkracht je beschik en hoe je in mama-mode valt zodra je dat kleintje in je armen hebt, geloof me ik dacht precies het zelfde als jou was ook doodsbang voor de bevalling, maar toen die kleine eenmaal op mijn buik lag werd ik een leeuwin! de bevalling is geen pretje maar zo de moeite waard ! en het is wat femke_leest zegt je vagina is er voor gemaakt en als jij niet wil hebben dat ze snel knippen of dat je uitscheurt kan je dat gewoon aangeven bij je verloskundige, mijn verloskundige zei ; geen garantie maar als je rustig aan perst heeft je vagina tijd om rustig op te rekken en al de schade minimaal zijn...



bij mij heeft dit heel goed geholpen want ik wandelde de zelfde avond 2 uurtjes na de bevalling doodleuk het ziekenhuis uit met een maxicosi in mijn hand. ook een bad schijnt heel goed te helpen , dan schijnt je huid weker te worden wat scheuren ook minimaliseert. maak je geen zorgen meid alles komt goed ! heel veel succes met je verdere zwangerschap, met de bevalling uiteraard kom op ! je kunt het!
Alle reacties Link kopieren
quote:kiki1987 schreef op 14 februari 2014 @ 21:22:

Dank je wel Femke. Ik weet dat je op de site van mijn verloskundige een geboorteplan kan bekijken en zelf op ideeen kan komen.



Klinkt ook heel erg stom. Mijn moeder haar eerste kindje overleed tijdens de bevalling en ze heeft haar kindje zelfs nog nooit mogen zien ( begin jaren 70) en daar ben ik ook bang voor terwijl het echt nergens op slaat.



Wat idioot dat daar zo mee om is gegaan!

Dat lijkt me nauwelijks te verwerken.
quote:kiki1987 schreef op 14 februari 2014 @ 21:22:

Dank je wel Femke. Ik weet dat je op de site van mijn verloskundige een geboorteplan kan bekijken en zelf op ideeen kan komen.



Klinkt ook heel erg stom. Mijn moeder haar eerste kindje overleed tijdens de bevalling en ze heeft haar kindje zelfs nog nooit mogen zien ( begin jaren 70) en daar ben ik ook bang voor terwijl het echt nergens op slaat.Dat slaat wel ergens op. Je kent dit verhaal al heel lang (misschien je hele leven). Daarnaast ga je je eigen zwangerschap vergelijken met die van je moeder. Echt tijd dat je gaat praten met iemand hierover, beter nu dan na je bevalling!
Alle reacties Link kopieren
quote:kiki1987 schreef op 14 februari 2014 @ 21:05:



Ik vraag me ook af in hoeverre je dingen tijdens je bevalling zelf mag bepalen? Ik zou niet graag met mijn benen wijd liggen zonder een beetje bedekt te zijn dmv een laken over mijn benen maar mag dat wel?

Van te voren maakte ik me hier ook heel druk over.

En toen ik net werd ingeleid hield ik ook steeds netjes alles bedekt maar toen het moment supreme kwam maakte het me geen reet meer uit en wilde ik alleen nog maar dat kind eruit hebben.



Mijn ( partners) shirt heb ik overigens wel aan gehouden. De assistent vroeg wel 3 keer of die uit moest en vertelde dat bijna iedereen naakt beviel. Maar dat vond ik niks.



Komt goed!
Geen zorgen. Ben een kleine drie weken geleden moeder geworden en het komt allemaal vanzelf (met een beetje hulp van de verloskundige en kraamzorg).



Bevalling: het is handig om je er een beetje in te verdiepen wat de verschillende fasen zijn, wat je kunt doen om de pijn op te vangen enz enz. Verder komt het zoals het komt, iedere bevalling is anders en hoe dan ook: je kunt het. Zeker tijdens de laatste fase (persen) is er een verloskundige die je precies vertelt wat je moet doen dus dat komt echt goed.



Verzorging kind: maak je niet druk. De kraamzorg weet werkelijk alles. Ook ik had nooit een luier verschoond, romper aangedaan, baby in bad gedaan of wat dan ook, maar dat leer je allemaal. Denk vooral na over dingen als: flesvoeding of borstvoeding, wil je de baby bij je op de kamer enz.

En als de kraamzorg weg is en je hebt vragen, kun je bellen met het consultatiebureau of iemand in je omgeving die veel weet (je (schoon)moeder bijv).

Verder is het een kwestie van elkaar leren kennen: wat betekent dit huiltje, wat vindt de baby fijn, wat juist niet. Dat is bij iedere baby verschillend.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven