Zwanger
alle pijlers
Zwanger en relatie verbroken
dinsdag 13 augustus 2013 om 15:58
Hallo dames, ik wil graag mijn verhaal kwijt en met jullie delen over de vervelende situatie waar ik momenteel in zit. Ik ben op dit moment 7 wkn zwanger en ik heb afgelopen week mijn relatie van bijna 2 jaar verbroken omdat ik erachter ben gekomen dat de hele relatie een spelletje voor hem was. Al bijna 2 jaar word ik bedrogen,belazerd,voorgelogen en als vanzelfsprekend genomen. We zijn recentelijk samen gaan wonen en zijn ware aard werd ineens heel erg zichtbaar. We hebben samen voor dit kindje gekozen, en nu ik hem niet meer wil vanwege zijn ontrouw,leugens en ontverantwoordelijkheid wil hij dat ik een abortus pleeg. Ik ben volgens hem niet bekwaam om alleen een kind op te voeden. Hij is heel kinderachtig bezig en beschuldigd mij er nu van dat ik vreemdga en dat ik aan de drugs zit en nog meer van dat soort rare uitspraken. Hij is de grootste egoist die ik ooit ontmoet heb en denkt alleen aan zichzelf en niet aan mij of het kind. We hebben nog geen jaar geleden een miskraam gehad en toen deed hij net alsof hij het heel erg vond, maar ik weet nu wel beter. Ik wil nooit meer wat met hem te maken hebben, hoe vervelend dat ook is voor het kindje, maar ik ben erachter gekomen dat hij 3 kinderen heeft waar hij nooit een dag naar omgekeken heeft en ik vermoed dat er momenteel nog iemand anders zwanger van hem is ivm foto's die een zwangere dame naar hem toe stuurt. Zit met m'n handen in m'n haar en ben echt heel verdrietig waardoor ik niet meer van mijn zwangerschap kan genieten en ben bang weer een miskraam te krijgen. Heeft iemand hier iets soortgelijks meegemaakt? Ik hoor het graag.
dinsdag 13 augustus 2013 om 17:53
quote:cayke schreef op 13 augustus 2013 @ 16:51:
Alleen ik zie heel duidelijk (en niet alleen in 1 geval maar meerdere helaas) hoe een leven beinvloed kan worden als er geen vader in beeld is.Het is maar wat je een kind meegeeft. Maar goed, ik begrijp dat volgens jou alle alleenstaande vrouwen en lesbiennes kinderloos zouden moeten blijven.
Alleen ik zie heel duidelijk (en niet alleen in 1 geval maar meerdere helaas) hoe een leven beinvloed kan worden als er geen vader in beeld is.Het is maar wat je een kind meegeeft. Maar goed, ik begrijp dat volgens jou alle alleenstaande vrouwen en lesbiennes kinderloos zouden moeten blijven.
Waar zit de any-key?
dinsdag 13 augustus 2013 om 17:53
quote:heliosje schreef op 13 augustus 2013 @ 17:43:
@ FV, die succesverhalen geven TO vast veel moed. Maar dat is nogmaals niet zoals het altijd gaat. En dat weet je. Alleen maar blijven volharden in de positieve ervaringen is niet reëel. Bij 'gewone' gezinnen gaat veel mis. En bij éénouder gezinnen net zo goed.
Het kind bepaald op een zekere leeftijd uiteindelijk toch zelf wat de schade wel of niet blijkt te zijn. Daar heb je als ouder verder niets over te zeggen, ook al heb jeje stinkende best gedaan.
Ik ken eerlijk gezegd meer mensen (zowel kind als volwassen) die vooral enorm beschadigd zijn door de slechte relatie die hun ouders hebben, dan dat ik mensen uit eenoudergezinnen ken die daar onder lijden.
Het grote voordeel van alleen-ouderen is namelijk dat het altijd heerlijk harmonieus, duidelijk en rustig is, als de moeder tenminste niet krampachtig achter het ideaalplaatje van een twee-oudergezin aanjaagt.
En als ik eerlijk ben: ook op dit forum komen de vrouwen die overtuigd alleen blijven met hun kinderen me vaak een stuk stabieler over dan al die vrouwen die vooral om relaties geven.
@ FV, die succesverhalen geven TO vast veel moed. Maar dat is nogmaals niet zoals het altijd gaat. En dat weet je. Alleen maar blijven volharden in de positieve ervaringen is niet reëel. Bij 'gewone' gezinnen gaat veel mis. En bij éénouder gezinnen net zo goed.
Het kind bepaald op een zekere leeftijd uiteindelijk toch zelf wat de schade wel of niet blijkt te zijn. Daar heb je als ouder verder niets over te zeggen, ook al heb jeje stinkende best gedaan.
Ik ken eerlijk gezegd meer mensen (zowel kind als volwassen) die vooral enorm beschadigd zijn door de slechte relatie die hun ouders hebben, dan dat ik mensen uit eenoudergezinnen ken die daar onder lijden.
Het grote voordeel van alleen-ouderen is namelijk dat het altijd heerlijk harmonieus, duidelijk en rustig is, als de moeder tenminste niet krampachtig achter het ideaalplaatje van een twee-oudergezin aanjaagt.
En als ik eerlijk ben: ook op dit forum komen de vrouwen die overtuigd alleen blijven met hun kinderen me vaak een stuk stabieler over dan al die vrouwen die vooral om relaties geven.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 13 augustus 2013 om 17:54
quote:Houston77007 schreef op 13 augustus 2013 @ 17:53:
[...]
Het is maar wat je een kind meegeeft. Maar goed, ik begrijp dat volgens jou alle alleenstaande vrouwen en lesbiennes kinderloos zouden moeten blijven.
Ja, en weduwes moeten allemaal hun kinderen preventief aanmelden voor Jeugdzorg.
Grrrr.
[...]
Het is maar wat je een kind meegeeft. Maar goed, ik begrijp dat volgens jou alle alleenstaande vrouwen en lesbiennes kinderloos zouden moeten blijven.
Ja, en weduwes moeten allemaal hun kinderen preventief aanmelden voor Jeugdzorg.
Grrrr.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:01
Ik vraag me af hoeveel van de vrouwen die een abortus aanraden zelf ooit zwanger geweest is?
Ik weet wat het is om een kind te verliezen. Ik weet niet hoe het is om daar bewust voor te kiezen.
Het lijkt me een onmogelijke keuze, die je vooral met je verstand neemt, ik vraag me af wat doe je daarna met je gevoel..
Ik weet wat het is om een kind te verliezen. Ik weet niet hoe het is om daar bewust voor te kiezen.
Het lijkt me een onmogelijke keuze, die je vooral met je verstand neemt, ik vraag me af wat doe je daarna met je gevoel..
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:02
quote:fashionvictim schreef op 13 augustus 2013 @ 17:53:
[...]
Ik ken eerlijk gezegd meer mensen (zowel kind als volwassen) die vooral enorm beschadigd zijn door de slechte relatie die hun ouders hebben, dan dat ik mensen uit eenoudergezinnen ken die daar onder lijden.
Het grote voordeel van alleen-ouderen is namelijk dat het altijd heerlijk harmonieus, duidelijk en rustig is, als de moeder tenminste niet krampachtig achter het ideaalplaatje van een twee-oudergezin aanjaagt.
En als ik eerlijk ben: ook op dit forum komen de vrouwen die overtuigd alleen blijven met hun kinderen me vaak een stuk stabieler over dan al die vrouwen die vooral om relaties geven.
Van mijn zusje 'mag' ik niet zwanger worden want ethisch niet verantwoord. Dat haar man de pedagogische tik voor zijn kinderen en - in ieder geval eenmalig - voor de kinderen van een ander gebruikt, vergeet ze voor het gemak. Dan liever een eenouder gezin waarbij het kind enorm gewenst is, op een liefdevollere manier wordt gecorrigeerd en al vanaf jongs af aan begeleidt wordt met het niet hebben van een vader.
[...]
Ik ken eerlijk gezegd meer mensen (zowel kind als volwassen) die vooral enorm beschadigd zijn door de slechte relatie die hun ouders hebben, dan dat ik mensen uit eenoudergezinnen ken die daar onder lijden.
Het grote voordeel van alleen-ouderen is namelijk dat het altijd heerlijk harmonieus, duidelijk en rustig is, als de moeder tenminste niet krampachtig achter het ideaalplaatje van een twee-oudergezin aanjaagt.
En als ik eerlijk ben: ook op dit forum komen de vrouwen die overtuigd alleen blijven met hun kinderen me vaak een stuk stabieler over dan al die vrouwen die vooral om relaties geven.
Van mijn zusje 'mag' ik niet zwanger worden want ethisch niet verantwoord. Dat haar man de pedagogische tik voor zijn kinderen en - in ieder geval eenmalig - voor de kinderen van een ander gebruikt, vergeet ze voor het gemak. Dan liever een eenouder gezin waarbij het kind enorm gewenst is, op een liefdevollere manier wordt gecorrigeerd en al vanaf jongs af aan begeleidt wordt met het niet hebben van een vader.
Waar zit de any-key?
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:04
quote:vergeetmenietjenietjes schreef op 13 augustus 2013 @ 18:01:
Ik vraag me af hoeveel van de vrouwen die een abortus aanraden zelf ooit zwanger geweest is?
Ik weet wat het is om een kind te verliezen. Ik weet niet hoe het is om daar bewust voor te kiezen.
Het lijkt me een onmogelijke keuze, die je vooral met je verstand neemt, ik vraag me af wat doe je daarna met je gevoel..
Ik ken vrouwen die bewust moeder zijn maar toch een abortus hebben laten doen van 'n ongelukje terwijl hun gezin al compleet was en zij hebben daar stuk voor stuk geen trauma van opgelopen. Dat trauma wordt je aangepraat als je niet uitkijkt.
Moet je kijken wat 'n vrijheid TO terugkrijgt als ze dit laat weghalen, dan kan ze met 'n schone lei haar leven oppakken en wellicht met 'n nieuwe relatie bewust 'n kind op de wereld zetten.
Ik vraag me af hoeveel van de vrouwen die een abortus aanraden zelf ooit zwanger geweest is?
Ik weet wat het is om een kind te verliezen. Ik weet niet hoe het is om daar bewust voor te kiezen.
Het lijkt me een onmogelijke keuze, die je vooral met je verstand neemt, ik vraag me af wat doe je daarna met je gevoel..
Ik ken vrouwen die bewust moeder zijn maar toch een abortus hebben laten doen van 'n ongelukje terwijl hun gezin al compleet was en zij hebben daar stuk voor stuk geen trauma van opgelopen. Dat trauma wordt je aangepraat als je niet uitkijkt.
Moet je kijken wat 'n vrijheid TO terugkrijgt als ze dit laat weghalen, dan kan ze met 'n schone lei haar leven oppakken en wellicht met 'n nieuwe relatie bewust 'n kind op de wereld zetten.
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:07
quote:chocolatechip schreef op 13 augustus 2013 @ 18:00:
Ik denk dat er een verschil is tussen alleenstaand ouderschap en alleenstaand ouderschap waarbij een ouder het kind afwijst, die afwijzing is juist zo schadelijk voor het kind.
Is er in deze situatie dan sprake van afwijzing? Dat is een serieuze vraag, hoor, ik lees dat zo vaak en vraag me dat af. Ook tegen mij zelf is dat weleens gezegd, maar ik weet oprecht niet of dat wel waar is. Ik heb gewoon nooit meer contact gehad met de verwekker van mijn kind, en dat is ook wat mijn kind weet. Ik heb niet de indruk dat hij dat ervaart als een afwijzing van hem als persoon, en als hij me dat zou vragen zou ik ook oprecht antwoorden dat dat niet het geval is. Mijn ex heeft mij afgewezen, of sterker nog, ik heb hem zonder dat ik dat wist nooit gehad. Dat staat helemaal los van mijn kind, en volgens mij is dat hier ook het geval. Het kind is niet de reden dat er geen contact is, de reden dat er geen contact is, is omdat de vader niet blijkt te zijn wie hij beweerde te zijn. Dat zijn twee verschillende dingen, mijns inziens.
Maar misschien zie ik dat verkeerd, hoor.
Ik denk dat er een verschil is tussen alleenstaand ouderschap en alleenstaand ouderschap waarbij een ouder het kind afwijst, die afwijzing is juist zo schadelijk voor het kind.
Is er in deze situatie dan sprake van afwijzing? Dat is een serieuze vraag, hoor, ik lees dat zo vaak en vraag me dat af. Ook tegen mij zelf is dat weleens gezegd, maar ik weet oprecht niet of dat wel waar is. Ik heb gewoon nooit meer contact gehad met de verwekker van mijn kind, en dat is ook wat mijn kind weet. Ik heb niet de indruk dat hij dat ervaart als een afwijzing van hem als persoon, en als hij me dat zou vragen zou ik ook oprecht antwoorden dat dat niet het geval is. Mijn ex heeft mij afgewezen, of sterker nog, ik heb hem zonder dat ik dat wist nooit gehad. Dat staat helemaal los van mijn kind, en volgens mij is dat hier ook het geval. Het kind is niet de reden dat er geen contact is, de reden dat er geen contact is, is omdat de vader niet blijkt te zijn wie hij beweerde te zijn. Dat zijn twee verschillende dingen, mijns inziens.
Maar misschien zie ik dat verkeerd, hoor.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:11
quote:Houston77007 schreef op 13 augustus 2013 @ 17:50:
[...]
Natuurlijk joh, dat rond de 6-7 weken het hartje al klopt en de wervelkolom, zenuwstelsel en hersenen al zijn ontwikkeld vergeten we liever. Klompje cellen klinkt beter
De abortus-kaart wordt sowieso vaak en snel getrokken. Ook nu weer.
- sarcasmemodus uit -
(helemaal met je eens dus)
Niet juist. Zenuwstelsel is pas volledig gevormd rond de 26 weken.. en het is niet duidelijk/aangetoond dat een foetus dan pijn kan voelen. Maar ook niet dat het geen pijn kan voelen.
[...]
Natuurlijk joh, dat rond de 6-7 weken het hartje al klopt en de wervelkolom, zenuwstelsel en hersenen al zijn ontwikkeld vergeten we liever. Klompje cellen klinkt beter
De abortus-kaart wordt sowieso vaak en snel getrokken. Ook nu weer.
- sarcasmemodus uit -
(helemaal met je eens dus)
Niet juist. Zenuwstelsel is pas volledig gevormd rond de 26 weken.. en het is niet duidelijk/aangetoond dat een foetus dan pijn kan voelen. Maar ook niet dat het geen pijn kan voelen.
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:13
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:19
Ik werk zelf in een abortuskliniek en ik zou TO geenszins iets willen adviseren wat ze zou moeten doen. Dat kan ze enkel zelf beslissen... En alle goede adviezen hier, van mensen met ervaring tot de mensen die wat anders zouden doen als ze in haar schoenen zou staan...
Het zijn de schoenen van TO. Zij moet er mee lopen. Zij bepaald.. maar ik hoop wel van ganser harte dat bijna alle energie en inspanningen naar haar kind zullen gaan. En niet naar die malle appie.
Het zijn de schoenen van TO. Zij moet er mee lopen. Zij bepaald.. maar ik hoop wel van ganser harte dat bijna alle energie en inspanningen naar haar kind zullen gaan. En niet naar die malle appie.
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:20
Dat zou een mooie ideale wereld zo zijn Elninjoo,
Jij bent zelf duidelijk nooit zwanger geweest...
Het is fijn voor je vriendinnen dat ze gezonde kinderen hebben maar:
„Zwangerschap kun je afbreken, niet uitwissen”
Vrouwen hebben na een abortus provocatus een beduidend hoger risico op psychische problemen dan vrouwen die hiermee niet te maken hebben gehad. Dat stelde de Amerikaans-Canadese organisatie LifeSiteNews recent vast op basis van een in de British Journal of Psychiatry gepubliceerde studie. Daaruit blijkt dat vrouwen na een abortus een 34 procent hoger risico hebben op het ontstaan van angststoornissen en een 37 procent hoger risico op depressie.
En een kindje hoeft jouw geluk niet in de weg te staan. Als het gewenst is zal het je geluk worden daar geloof ik in. Het zal vast geen gemakkelijke weg zijn, maar zeker de moeite waard.
Jij bent zelf duidelijk nooit zwanger geweest...
Het is fijn voor je vriendinnen dat ze gezonde kinderen hebben maar:
„Zwangerschap kun je afbreken, niet uitwissen”
Vrouwen hebben na een abortus provocatus een beduidend hoger risico op psychische problemen dan vrouwen die hiermee niet te maken hebben gehad. Dat stelde de Amerikaans-Canadese organisatie LifeSiteNews recent vast op basis van een in de British Journal of Psychiatry gepubliceerde studie. Daaruit blijkt dat vrouwen na een abortus een 34 procent hoger risico hebben op het ontstaan van angststoornissen en een 37 procent hoger risico op depressie.
En een kindje hoeft jouw geluk niet in de weg te staan. Als het gewenst is zal het je geluk worden daar geloof ik in. Het zal vast geen gemakkelijke weg zijn, maar zeker de moeite waard.
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:20
quote:fashionvictim schreef op 13 augustus 2013 @ 18:07:
[...]
Is er in deze situatie dan sprake van afwijzing? Dat is een serieuze vraag, hoor, ik lees dat zo vaak en vraag me dat af. Ook tegen mij zelf is dat weleens gezegd, maar ik weet oprecht niet of dat wel waar is. Ik heb gewoon nooit meer contact gehad met de verwekker van mijn kind, en dat is ook wat mijn kind weet. Ik heb niet de indruk dat hij dat ervaart als een afwijzing van hem als persoon, en als hij me dat zou vragen zou ik ook oprecht antwoorden dat dat niet het geval is. Mijn ex heeft mij afgewezen, of sterker nog, ik heb hem zonder dat ik dat wist nooit gehad. Dat staat helemaal los van mijn kind, en volgens mij is dat hier ook het geval. Het kind is niet de reden dat er geen contact is, de reden dat er geen contact is, is omdat de vader niet blijkt te zijn wie hij beweerde te zijn. Dat zijn twee verschillende dingen, mijns inziens.
Maar misschien zie ik dat verkeerd, hoor.TO schreef dat de vader niet betrokken wil zijn in het leven van het kind vandaar de afwijzing. IMO kan je ex je afwijzen en toch contact hebben met jullie kind. Het is voor een kind moeilijk te verkroppen dat zijn vader of moeder geen contact met hem wil en het schendt de basisbehoeftes van een kind. Ik vind het altijd jammer als mensen heel fel reageren dat hun kind ergens geen last van heeft, alsof het hun schuld is en de ouder zich aangesproken voelt. Er gebeuren nou eenmaal soms vervelende dingen die niet ideaal zijn en vaak komt iemand er pas later achter dat ze daar last van hebben. Als je open staan voor de mogelijkheid kun je het kind beter opvangen. Om bij TO te blijven denk ik dat ze goed moet kijken wat het beste is voor haar kind .
[...]
Is er in deze situatie dan sprake van afwijzing? Dat is een serieuze vraag, hoor, ik lees dat zo vaak en vraag me dat af. Ook tegen mij zelf is dat weleens gezegd, maar ik weet oprecht niet of dat wel waar is. Ik heb gewoon nooit meer contact gehad met de verwekker van mijn kind, en dat is ook wat mijn kind weet. Ik heb niet de indruk dat hij dat ervaart als een afwijzing van hem als persoon, en als hij me dat zou vragen zou ik ook oprecht antwoorden dat dat niet het geval is. Mijn ex heeft mij afgewezen, of sterker nog, ik heb hem zonder dat ik dat wist nooit gehad. Dat staat helemaal los van mijn kind, en volgens mij is dat hier ook het geval. Het kind is niet de reden dat er geen contact is, de reden dat er geen contact is, is omdat de vader niet blijkt te zijn wie hij beweerde te zijn. Dat zijn twee verschillende dingen, mijns inziens.
Maar misschien zie ik dat verkeerd, hoor.TO schreef dat de vader niet betrokken wil zijn in het leven van het kind vandaar de afwijzing. IMO kan je ex je afwijzen en toch contact hebben met jullie kind. Het is voor een kind moeilijk te verkroppen dat zijn vader of moeder geen contact met hem wil en het schendt de basisbehoeftes van een kind. Ik vind het altijd jammer als mensen heel fel reageren dat hun kind ergens geen last van heeft, alsof het hun schuld is en de ouder zich aangesproken voelt. Er gebeuren nou eenmaal soms vervelende dingen die niet ideaal zijn en vaak komt iemand er pas later achter dat ze daar last van hebben. Als je open staan voor de mogelijkheid kun je het kind beter opvangen. Om bij TO te blijven denk ik dat ze goed moet kijken wat het beste is voor haar kind .
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:24
quote:heliosje schreef op 13 augustus 2013 @ 18:11:
[...]
Niet juist. Zenuwstelsel is pas volledig gevormd rond de 26 weken.. en het is niet duidelijk/aangetoond dat een foetus dan pijn kan voelen. Maar ook niet dat het geen pijn kan voelen.
Bron?
Het zenuwstelsel wordt toch echt al mee begonnen in de vroege foetale fase.
Maar goed, mijn opmerking was niet om hierover een discussie op gang te brengen over abortus.
[...]
Niet juist. Zenuwstelsel is pas volledig gevormd rond de 26 weken.. en het is niet duidelijk/aangetoond dat een foetus dan pijn kan voelen. Maar ook niet dat het geen pijn kan voelen.
Bron?
Het zenuwstelsel wordt toch echt al mee begonnen in de vroege foetale fase.
Maar goed, mijn opmerking was niet om hierover een discussie op gang te brengen over abortus.
Waar zit de any-key?
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:27
quote:vergeetmenietjenietjes schreef op 13 augustus 2013 @ 18:20:
Dat zou een mooie ideale wereld zo zijn Elninjoo,
Jij bent zelf duidelijk nooit zwanger geweest...
Het is fijn voor je vriendinnen dat ze gezonde kinderen hebben maar:
„Zwangerschap kun je afbreken, niet uitwissen”
Vrouwen hebben na een abortus provocatus een beduidend hoger risico op psychische problemen dan vrouwen die hiermee niet te maken hebben gehad. Dat stelde de Amerikaans-Canadese organisatie LifeSiteNews recent vast op basis van een in de British Journal of Psychiatry gepubliceerde studie. Daaruit blijkt dat vrouwen na een abortus een 34 procent hoger risico hebben op het ontstaan van angststoornissen en een 37 procent hoger risico op depressie.
Ik zou niet zoveel waarde hechten aan dit onderzoek... Amerika is nogal streng religieus en anti abortus hè..
Check de site voortaan ff als je wilt.. het is een pro life organisatie.
Dat zou een mooie ideale wereld zo zijn Elninjoo,
Jij bent zelf duidelijk nooit zwanger geweest...
Het is fijn voor je vriendinnen dat ze gezonde kinderen hebben maar:
„Zwangerschap kun je afbreken, niet uitwissen”
Vrouwen hebben na een abortus provocatus een beduidend hoger risico op psychische problemen dan vrouwen die hiermee niet te maken hebben gehad. Dat stelde de Amerikaans-Canadese organisatie LifeSiteNews recent vast op basis van een in de British Journal of Psychiatry gepubliceerde studie. Daaruit blijkt dat vrouwen na een abortus een 34 procent hoger risico hebben op het ontstaan van angststoornissen en een 37 procent hoger risico op depressie.
Ik zou niet zoveel waarde hechten aan dit onderzoek... Amerika is nogal streng religieus en anti abortus hè..
Check de site voortaan ff als je wilt.. het is een pro life organisatie.
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:30
Even op de langere termijn denken.
Hoe denk je dat het zal zijn als dat kind er straks is en zijn genen overheersen? En je ziet hem in alles terug? Leuke herinnering aan iemand die je zo bedonderd heeft?
Nu kun je er nog voor kiezen om nooit meer iets met hem te maken te hebben, op wat voor manier dan ook. Kortom: gezonde verstand gebruiken, dat zou mijn advies zijn.
Hoe denk je dat het zal zijn als dat kind er straks is en zijn genen overheersen? En je ziet hem in alles terug? Leuke herinnering aan iemand die je zo bedonderd heeft?
Nu kun je er nog voor kiezen om nooit meer iets met hem te maken te hebben, op wat voor manier dan ook. Kortom: gezonde verstand gebruiken, dat zou mijn advies zijn.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:31
quote:chocolatechip schreef op 13 augustus 2013 @ 18:20:
[...]
TO schreef dat de vader niet betrokken wil zijn in het leven van het kind vandaar de afwijzing. IMO kan je ex je afwijzen en toch contact hebben met jullie kind. Het is voor een kind moeilijk te verkroppen dat zijn vader of moeder geen contact met hem wil en het schendt de basisbehoeftes van een kind. Ik vind het altijd jammer als mensen heel fel reageren dat hun kind ergens geen last van heeft, alsof het hun schuld is en de ouder zich aangesproken voelt. Er gebeuren nou eenmaal soms vervelende dingen die niet ideaal zijn en vaak komt iemand er pas later achter dat ze daar last van hebben. Als je open staan voor de mogelijkheid kun je het kind beter opvangen. Om bij TO te blijven denk ik dat ze goed moet kijken wat het beste is voor haar kind .Ja, dat snap ik wel, maar wat ik me afvraag is dus: wil hij niet betrokken zijn bij het kind omdat hij een oplichter is, of omdat hij het kind niet wil? Volgens mij is het het eerste en daar hoeft een kind dus verder geen trauma van op te lopen. Het kan wel, maar je bent er als ouder nog altijd zelf bij om dat onderscheid te maken en dat ook aan je kind mee te geven.
[...]
TO schreef dat de vader niet betrokken wil zijn in het leven van het kind vandaar de afwijzing. IMO kan je ex je afwijzen en toch contact hebben met jullie kind. Het is voor een kind moeilijk te verkroppen dat zijn vader of moeder geen contact met hem wil en het schendt de basisbehoeftes van een kind. Ik vind het altijd jammer als mensen heel fel reageren dat hun kind ergens geen last van heeft, alsof het hun schuld is en de ouder zich aangesproken voelt. Er gebeuren nou eenmaal soms vervelende dingen die niet ideaal zijn en vaak komt iemand er pas later achter dat ze daar last van hebben. Als je open staan voor de mogelijkheid kun je het kind beter opvangen. Om bij TO te blijven denk ik dat ze goed moet kijken wat het beste is voor haar kind .Ja, dat snap ik wel, maar wat ik me afvraag is dus: wil hij niet betrokken zijn bij het kind omdat hij een oplichter is, of omdat hij het kind niet wil? Volgens mij is het het eerste en daar hoeft een kind dus verder geen trauma van op te lopen. Het kan wel, maar je bent er als ouder nog altijd zelf bij om dat onderscheid te maken en dat ook aan je kind mee te geven.
Am Yisrael Chai!
dinsdag 13 augustus 2013 om 18:57
@bootjeopdegolven: een dna test is alleen mogelijk met de toestemming van de moeder en een rechter kan alleen een dna test verplichten uit naam van van de moeder die alimentatie eist, en niet door een vader die niet van plan is of voor een kind kan zorgen laat ik me net vertellen.
Tegen de tijd dat m'n kind vragen gaat stellen zal ik de waarheid vertellen en geen detail achterwege laten. Er zijn ergere dingen naar mijn mening dan een kind dat zonder vader opgroeid omdat hij het daar zelf naar gemaakt heeft. Wil hij betrokken zijn bij de opvoeding zal ik hem dat zeker niet weigeren, maar hij wil dat ik een abortus pleeg en daaruit concludeer ik dus dat hij het kind niet wil. Waarom zou ik hem dan ergens bij betrekken?
Tegen de tijd dat m'n kind vragen gaat stellen zal ik de waarheid vertellen en geen detail achterwege laten. Er zijn ergere dingen naar mijn mening dan een kind dat zonder vader opgroeid omdat hij het daar zelf naar gemaakt heeft. Wil hij betrokken zijn bij de opvoeding zal ik hem dat zeker niet weigeren, maar hij wil dat ik een abortus pleeg en daaruit concludeer ik dus dat hij het kind niet wil. Waarom zou ik hem dan ergens bij betrekken?
dinsdag 13 augustus 2013 om 19:07
quote:fashionvictim schreef op 13 augustus 2013 @ 18:31:
[...]
Ja, dat snap ik wel, maar wat ik me afvraag is dus: wil hij niet betrokken zijn bij het kind omdat hij een oplichter is, of omdat hij het kind niet wil? Volgens mij is het het eerste en daar hoeft een kind dus verder geen trauma van op te lopen. Het kan wel, maar je bent er als ouder nog altijd zelf bij om dat onderscheid te maken en dat ook aan je kind mee te geven.Ja precies dat hele verhaal over oplichting maakt het allemaal anders dan alleen een man die wegloopt voor zijn verantwoordelijkheden.
[...]
Ja, dat snap ik wel, maar wat ik me afvraag is dus: wil hij niet betrokken zijn bij het kind omdat hij een oplichter is, of omdat hij het kind niet wil? Volgens mij is het het eerste en daar hoeft een kind dus verder geen trauma van op te lopen. Het kan wel, maar je bent er als ouder nog altijd zelf bij om dat onderscheid te maken en dat ook aan je kind mee te geven.Ja precies dat hele verhaal over oplichting maakt het allemaal anders dan alleen een man die wegloopt voor zijn verantwoordelijkheden.
dinsdag 13 augustus 2013 om 19:09
quote:knijntje1 schreef op 13 augustus 2013 @ 18:57:
@bootjeopdegolven: een dna test is alleen mogelijk met de toestemming van de moeder en een rechter kan alleen een dna test verplichten uit naam van van de moeder die alimentatie eist, en niet door een vader die niet van plan is of voor een kind kan zorgen laat ik me net vertellen.
Tegen de tijd dat m'n kind vragen gaat stellen zal ik de waarheid vertellen en geen detail achterwege laten. Er zijn ergere dingen naar mijn mening dan een kind dat zonder vader opgroeid omdat hij het daar zelf naar gemaakt heeft. Wil hij betrokken zijn bij de opvoeding zal ik hem dat zeker niet weigeren, maar hij wil dat ik een abortus pleeg en daaruit concludeer ik dus dat hij het kind niet wil. Waarom zou ik hem dan ergens bij betrekken?
Weet je dat zeker?
http://www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=6864
@bootjeopdegolven: een dna test is alleen mogelijk met de toestemming van de moeder en een rechter kan alleen een dna test verplichten uit naam van van de moeder die alimentatie eist, en niet door een vader die niet van plan is of voor een kind kan zorgen laat ik me net vertellen.
Tegen de tijd dat m'n kind vragen gaat stellen zal ik de waarheid vertellen en geen detail achterwege laten. Er zijn ergere dingen naar mijn mening dan een kind dat zonder vader opgroeid omdat hij het daar zelf naar gemaakt heeft. Wil hij betrokken zijn bij de opvoeding zal ik hem dat zeker niet weigeren, maar hij wil dat ik een abortus pleeg en daaruit concludeer ik dus dat hij het kind niet wil. Waarom zou ik hem dan ergens bij betrekken?
Weet je dat zeker?
http://www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=6864
“Don’t look back – you’re not going that way.”
