Zwanger
alle pijlers
Zwanger maar ongelukkig gevoel
vrijdag 11 juli 2014 om 16:44
Ik ben inmiddels 29.5 weken zwanger.. Ik ben ongepland zwanger en we hebben dus de knop van feesten om moeten zetten naar het stichten van een gezinnetje.. Ondanks dat het ongepland is, is het wel super gewenst! Ik was de eerste 12 weken erg van slag.. Ook omdat ik nog ad slikte die ik heb moeten afbouwen.. Toen ging het tot aan de 25 weken goed.. Ik had wel mijn ups en downs en stemmingswisselingen maar ik voelde me niet zoals ik me nu voelde.. Toen hebben ze besloten om mijn medicatie te verhogen.. Ik had erg veel last van pieker gedachten... Ik ben een perfectionist dus wil alles perfect geregeld hebben voor de kleine komt.. Daarnaast ben ik te streng voor mezelf en lg ik bij mezelf de lat erg hoog... Nu sinds 27 weken voel ik me meer en meer depressief worden... Ik zie allerlei beren op de weg en zie tegen de bevalling op.. Ik weet niet wat ik kan verwachten.. Daarnaast ben ik bang dat ik een pnd krijg en niet van mijn kindje kan genieten.. Kortom ik leef op het moment in angst en in wat als.... Gedachten.. Gek wordt je er van! Want ik wil juist nu genieten het is zn bijzonder gegeven zwanger zijn..
Daarnaast voel ik me heel erg alleen.. Het leven van andere mensen on mij heen gaan door en die van mij staat stil.. Weinig vragen er aan mij hoe het met mij gaat maar zijn vooral bezig met hn eigen ding.. Juist van de mensen waar ik het van verwacht had lijkt alsof ze mij nu in de steek laten..
Wie herkent dit? Zijn dit de hormonen of mijn gevoeligheid voor een depressie?
Daarnaast voel ik me heel erg alleen.. Het leven van andere mensen on mij heen gaan door en die van mij staat stil.. Weinig vragen er aan mij hoe het met mij gaat maar zijn vooral bezig met hn eigen ding.. Juist van de mensen waar ik het van verwacht had lijkt alsof ze mij nu in de steek laten..
Wie herkent dit? Zijn dit de hormonen of mijn gevoeligheid voor een depressie?
vrijdag 11 juli 2014 om 16:49
Dat mijn leven staat stil snap ik niet?
Ik kan geen kinderen krijgen,dan staat je leven stil. Maar ik zou als ik jou was toch even aan de bel trekken bij degene die je je medicatie voorschrijft. Niet dat dat de oplossing is maar misschien kun je met ze praten. Hopelijk ga je je dan beter voelen! Sterkte.
Ik kan geen kinderen krijgen,dan staat je leven stil. Maar ik zou als ik jou was toch even aan de bel trekken bij degene die je je medicatie voorschrijft. Niet dat dat de oplossing is maar misschien kun je met ze praten. Hopelijk ga je je dan beter voelen! Sterkte.
vrijdag 11 juli 2014 om 16:52
Waarom staat je leven stil? Toen ik zwanger was, deed ik nog van alles. Yoga, fietsen, boodschappen halen, de komst voorbereiden, geboortekaartjes uitzoeken, naam bedenken. Ik had geen tijd genoeg, zo leek het.
En verder: terug naar je hulpverlener(s) en bespreek je gedachten, angsten en ideeën met hen.
En verder: terug naar je hulpverlener(s) en bespreek je gedachten, angsten en ideeën met hen.
vrijdag 11 juli 2014 om 16:56
Beiden, hormonen en depressie. De hormonen beïnvloeden de werking van je AD heel sterk en ook nog eens je hersenen. En dat is een enorm klotegevoel, I know. Trek aan de bel bij je behandelaars en laat het achterste van je tong zien, spreek al de gedachtenstromen die je in je hoofd hebt hardop uit tegen iemand, dat helpt enorm. En hou je vast aan het feit dat jij je gedachten niet bent. Dat er vreselijke gedachten in je hoofd opkomen, komt niet van jou, maar is een neurochemisch proces in je brein. Maak daar je mantra van. Sterkte.
You know how I know? Because I reeaally think so!
vrijdag 11 juli 2014 om 17:00
quote:feeerieke schreef op 11 juli 2014 @ 16:49:
Dat mijn leven staat stil snap ik niet? Ik kan geen kinderen krijgen,dan staat je leven stil. Maar ik zou als ik jou was toch even aan de bel trekken bij degene die je je medicatie voorschrijft. Niet dat dat de oplossing is maar misschien kun je met ze praten. Hopelijk ga je je dan beter voelen! Sterkte.
'Stil' in de zin van dat mijn leven zich nu concentreert op het stichten van een gezinnetje en de mensen om mij heen door gaan met hun dingen zonder om te kijken naar mij of om te vragen hoe het met me gaat...
Bedankt voor de reacties tot nog toe.. Het voelt al opgelucht om het hier even te delen..
Dat mijn leven staat stil snap ik niet?
Ik kan geen kinderen krijgen,dan staat je leven stil. Maar ik zou als ik jou was toch even aan de bel trekken bij degene die je je medicatie voorschrijft. Niet dat dat de oplossing is maar misschien kun je met ze praten. Hopelijk ga je je dan beter voelen! Sterkte.'Stil' in de zin van dat mijn leven zich nu concentreert op het stichten van een gezinnetje en de mensen om mij heen door gaan met hun dingen zonder om te kijken naar mij of om te vragen hoe het met me gaat...
Bedankt voor de reacties tot nog toe.. Het voelt al opgelucht om het hier even te delen..
vrijdag 11 juli 2014 om 17:04
quote:MrsStanleyWalker schreef op 11 juli 2014 @ 16:56:
Beiden, hormonen en depressie. De hormonen beïnvloeden de werking van je AD heel sterk en ook nog eens je hersenen. En dat is een enorm klotegevoel, I know. Trek aan de bel bij je behandelaars en laat het achterste van je tong zien, spreek al de gedachtenstromen die je in je hoofd hebt hardop uit tegen iemand, dat helpt enorm. En hou je vast aan het feit dat jij je gedachten niet bent. Dat er vreselijke gedachten in je hoofd opkomen, komt niet van jou, maar is een neurochemisch proces in je brein. Maak daar je mantra van. Sterkte. Ik wist niet dat hormonen de ad kunnen beïnvloeden... Hoe weet je dat?
Beiden, hormonen en depressie. De hormonen beïnvloeden de werking van je AD heel sterk en ook nog eens je hersenen. En dat is een enorm klotegevoel, I know. Trek aan de bel bij je behandelaars en laat het achterste van je tong zien, spreek al de gedachtenstromen die je in je hoofd hebt hardop uit tegen iemand, dat helpt enorm. En hou je vast aan het feit dat jij je gedachten niet bent. Dat er vreselijke gedachten in je hoofd opkomen, komt niet van jou, maar is een neurochemisch proces in je brein. Maak daar je mantra van. Sterkte. Ik wist niet dat hormonen de ad kunnen beïnvloeden... Hoe weet je dat?
vrijdag 11 juli 2014 om 17:11
Helaas zelf aan den lijve ondervonden. Voor mijn zwangerschap slikte ik Lexapro en dat beviel me prima, geen bijwerkingen, goed resultaat. Tijdens de zwangerschap verloor ik totaal de grip op mezelf, werd suïcidaal, extreem angstig, nachtmerries, hyperventilatie, etc. Tijdens de zwangerschap heb ik Seroquel om mijn slaap te verbeteren voorgeschreven gekregen, andere AD vonden ze te risicovol en ik zat al op de maximale dosis Lexapro.
Na de zwangerschap ben ik overgestapt naar andere AD onder begeleiding van de psychiater en na een bijna een jaar op- en afbouwen pas een cocktail gevonden die mijn symptomen voldoende verlichten.
Na de zwangerschap ben ik overgestapt naar andere AD onder begeleiding van de psychiater en na een bijna een jaar op- en afbouwen pas een cocktail gevonden die mijn symptomen voldoende verlichten.
You know how I know? Because I reeaally think so!
vrijdag 11 juli 2014 om 17:17
Van AD heb ik geen verstand en al helemaal niet in combinatie met een zwangerschap.
Maar ik vraag me af waarom je nu denkt dat anderen met je bezig zouden moeten zijn. Ben jij zo bezig met anderen in wat zij nu momenteel in hun leven doen? Ik gok van niet?
Zoals jij blijkbaar vindt dat iedereen doorgaat met leven, vinden anderen dat ook van jou. Ik gok maar zo dat het beeld bij hun leeft dat jij de volgende stap in jouw leven aan het nemen bent, verder groeit, omdat jij/jullie een gezin starten. Heel positief dus.
Jammer dat je je zo gek laat maken door angst die hoogstwaarschijnlijk echt helemaal nergens voor nodig is.
Maar ik vraag me af waarom je nu denkt dat anderen met je bezig zouden moeten zijn. Ben jij zo bezig met anderen in wat zij nu momenteel in hun leven doen? Ik gok van niet?
Zoals jij blijkbaar vindt dat iedereen doorgaat met leven, vinden anderen dat ook van jou. Ik gok maar zo dat het beeld bij hun leeft dat jij de volgende stap in jouw leven aan het nemen bent, verder groeit, omdat jij/jullie een gezin starten. Heel positief dus.
Jammer dat je je zo gek laat maken door angst die hoogstwaarschijnlijk echt helemaal nergens voor nodig is.
vrijdag 11 juli 2014 om 17:21
Je lichaam is je complete hormoonhuishouding aan het omgooien om zich door een zwangerschap heen te werken. Dus vooral veel meer met je arts praten over de directe invloed van al die medicatie die je krijgt om je te beinvloeden en stabiliseren.
Daarnaast, honderden generaties zijn je voor gegaan zonder dat die uitgebreide medische kennis tot hun beschikking hadden, en de huidige luxe en veilige maatschappij. Dus vergeet die nep perfectie die je nodig denkt te hebben en stop met die narcisistische inslag dat jij het centrum moet zijn in het leven van anderen.
Je had sex, je bent nu zwanger, en straks heb je de luxe van het opvoeden van een kind in een van de top maatschappijen op deze planeet in deze tijd. Gefeliciteerd, maak er wat moois van.
Daarnaast, honderden generaties zijn je voor gegaan zonder dat die uitgebreide medische kennis tot hun beschikking hadden, en de huidige luxe en veilige maatschappij. Dus vergeet die nep perfectie die je nodig denkt te hebben en stop met die narcisistische inslag dat jij het centrum moet zijn in het leven van anderen.
Je had sex, je bent nu zwanger, en straks heb je de luxe van het opvoeden van een kind in een van de top maatschappijen op deze planeet in deze tijd. Gefeliciteerd, maak er wat moois van.
Disclaimer: All presented text are opinionated and present only a written account of my mental state at that time.
vrijdag 11 juli 2014 om 17:50
vrijdag 11 juli 2014 om 21:26
quote:MrsStanleyWalker schreef op 11 juli 2014 @ 17:11:
Helaas zelf aan den lijve ondervonden. Voor mijn zwangerschap slikte ik Lexapro en dat beviel me prima, geen bijwerkingen, goed resultaat. Tijdens de zwangerschap verloor ik totaal de grip op mezelf, werd suïcidaal, extreem angstig, nachtmerries, hyperventilatie, etc. Tijdens de zwangerschap heb ik Seroquel om mijn slaap te verbeteren voorgeschreven gekregen, andere AD vonden ze te risicovol en ik zat al op de maximale dosis Lexapro.
Na de zwangerschap ben ik overgestapt naar andere AD onder begeleiding van de psychiater en na een bijna een jaar op- en afbouwen pas een cocktail gevonden die mijn symptomen voldoende verlichten.
Wat een heftige periode moet dat voor je zijn geweest! Ik hoop dat het inmiddels weer wat beter met je gaat!
Ik denk dat bij mij zelf ook de hormonen nu meer zn kop op steken.. Ik had er in t verleden voor mn menstruatie al wat meer last van en nu dus ook weer wat meer dezelfde klachten!
Narsistisch wil ik mezelf niet noemen.. Ik ben altijd druk met een ander geweest en geinteresseerd... En het is mij nu opgevallen dat de ander dus blijkbaar niet zo druk met mij is nu ik in de ander wat minder energie en tijd in steek doordat ik mij meer op mezelf concentreer.. En dat is nu de realiteit die ik voel..
Nola en jaw bedankt voor de reactie waarvoor ik een andere kijk op mijn gedachten kan zien..
Helaas zelf aan den lijve ondervonden. Voor mijn zwangerschap slikte ik Lexapro en dat beviel me prima, geen bijwerkingen, goed resultaat. Tijdens de zwangerschap verloor ik totaal de grip op mezelf, werd suïcidaal, extreem angstig, nachtmerries, hyperventilatie, etc. Tijdens de zwangerschap heb ik Seroquel om mijn slaap te verbeteren voorgeschreven gekregen, andere AD vonden ze te risicovol en ik zat al op de maximale dosis Lexapro.
Na de zwangerschap ben ik overgestapt naar andere AD onder begeleiding van de psychiater en na een bijna een jaar op- en afbouwen pas een cocktail gevonden die mijn symptomen voldoende verlichten.
Wat een heftige periode moet dat voor je zijn geweest! Ik hoop dat het inmiddels weer wat beter met je gaat!
Ik denk dat bij mij zelf ook de hormonen nu meer zn kop op steken.. Ik had er in t verleden voor mn menstruatie al wat meer last van en nu dus ook weer wat meer dezelfde klachten!
Narsistisch wil ik mezelf niet noemen.. Ik ben altijd druk met een ander geweest en geinteresseerd... En het is mij nu opgevallen dat de ander dus blijkbaar niet zo druk met mij is nu ik in de ander wat minder energie en tijd in steek doordat ik mij meer op mezelf concentreer.. En dat is nu de realiteit die ik voel..
Nola en jaw bedankt voor de reactie waarvoor ik een andere kijk op mijn gedachten kan zien..
