Zwanger
alle pijlers
Zwanger na doodgeboorte
zaterdag 7 januari 2012 om 17:36
Beste Viva forummers,
Man en ik willen toch heel graag een kindje,nu zijn er in het verleden wat dingen gebeurt,waarin dit mij belemmerd om er voor te gaan,
In 2008 is mijn zoontje geboren,door een fout van het ziekenhuis is hij in mijn buik overleden,de zwangerschap is niet vlekkeloos verlopen,met 20 weken al in het ziekenhuis gelegen omdat ik zelf met 23 weken en 6 dagen geboren ben,en 1 keer vanwege verdenking van een longembolie.......
Het enige wt het ziekenhuis nu zegt is,we hadden. Je Niet beter in de gaten kunnen houden,en dit zal ook zo blijven bij een 2e kindje.
Na de geboorte is er zelfs fout op fout gemaakt....
Misschien zijn er sommige onder julle die denken....sjee in 2008,het s nu 2012....
Gelukkig heb ik dit een plaatsje kunnen geven,maar verdriet hebik af en toe nog steeds,
Dit maakt het voor mij erg lastig om ervoor te gaan...
Mijn zoontje is met 37 weken gebeuren,dus alles op en aan zeg maar.
Herkenbaar?tips?
Misschien wil ik ook wel een van mij afschrijven
Liefs B
Man en ik willen toch heel graag een kindje,nu zijn er in het verleden wat dingen gebeurt,waarin dit mij belemmerd om er voor te gaan,
In 2008 is mijn zoontje geboren,door een fout van het ziekenhuis is hij in mijn buik overleden,de zwangerschap is niet vlekkeloos verlopen,met 20 weken al in het ziekenhuis gelegen omdat ik zelf met 23 weken en 6 dagen geboren ben,en 1 keer vanwege verdenking van een longembolie.......
Het enige wt het ziekenhuis nu zegt is,we hadden. Je Niet beter in de gaten kunnen houden,en dit zal ook zo blijven bij een 2e kindje.
Na de geboorte is er zelfs fout op fout gemaakt....
Misschien zijn er sommige onder julle die denken....sjee in 2008,het s nu 2012....
Gelukkig heb ik dit een plaatsje kunnen geven,maar verdriet hebik af en toe nog steeds,
Dit maakt het voor mij erg lastig om ervoor te gaan...
Mijn zoontje is met 37 weken gebeuren,dus alles op en aan zeg maar.
Herkenbaar?tips?
Misschien wil ik ook wel een van mij afschrijven
Liefs B
zaterdag 7 januari 2012 om 17:39
Jeetje, wat heftig zeg! En wat verschrikkelijk!
Ik begrijp alleen niet goed of je nu weer zwanger bent of weer zwanger wil worden.
Heb je een optie om naar een ander ziekenhuis uit te wijken? Ik zou op zoek gaan naar een goee arts die je vertrouwt. Vertel daar goed je verhaal en je angsten zodat ze daar heel goed rekening mee kunnen houden.
Ik begrijp alleen niet goed of je nu weer zwanger bent of weer zwanger wil worden.
Heb je een optie om naar een ander ziekenhuis uit te wijken? Ik zou op zoek gaan naar een goee arts die je vertrouwt. Vertel daar goed je verhaal en je angsten zodat ze daar heel goed rekening mee kunnen houden.
zaterdag 7 januari 2012 om 17:41
Och lieverd, wat vreselijk. Er bestaat geen tijdslimiet voor rouw en ik kan me zo goed voorstellen dat het je zoveel verdriet doet. Dit zal voor altijd een deel van jullie leven zijn.
Het is echter niet gezegd dat het zo een volgende keer ook zo zal gaan. Niets is gegarandeerd. Ook het prille leven van een zwangerschap of geboorte van een kindje en dat het mis zal gaan. Maar het gaat ook ontzettend vaak wel goed. Het is het wonder van het leven en de natuur.
Probeer vertrouwen in jezelf en in je lichaam te krijgen. En neem je tijd. Ik wens je veel sterkte, vertrouwen en ik hoop dat je ooit een gezond kindje in je armen mag houden...
Het is echter niet gezegd dat het zo een volgende keer ook zo zal gaan. Niets is gegarandeerd. Ook het prille leven van een zwangerschap of geboorte van een kindje en dat het mis zal gaan. Maar het gaat ook ontzettend vaak wel goed. Het is het wonder van het leven en de natuur.
Probeer vertrouwen in jezelf en in je lichaam te krijgen. En neem je tijd. Ik wens je veel sterkte, vertrouwen en ik hoop dat je ooit een gezond kindje in je armen mag houden...
zaterdag 7 januari 2012 om 17:42
Een vriendin van mij heeft haar kindje verloren door de bevalling die niet goed ging. ook daar zijn (waarschijnlijk) fouten gemaakt. Al blijft dat vaak lastig. Zij heeft inmiddels een gezond kindje gekregen en een goede zwangerschap en bevalling gehad. Maar is wel heel angstig geweest. Zij heeft bovenstaande gedaan.
zaterdag 7 januari 2012 om 17:46
Dankje voor de reacties,nee iet opnieuw zwanger,nog niet
Een ander ziekenhuis is zeker een optie,maar dit hoort ook in het leven,hoe moeilijk het ook is...
Noerie,ik heb veel gehad aan e boeken doodgewoon mijn kind en geen blote vetjes in het gras,misschien een tip voor je vriendin.?
Ja ik geloof zeker wel dat er ooit nog een levend kindjekomt,moet erbij zeggen dat mijn zoontje kerngezond was.
Dank voor jullie steun
Een ander ziekenhuis is zeker een optie,maar dit hoort ook in het leven,hoe moeilijk het ook is...
Noerie,ik heb veel gehad aan e boeken doodgewoon mijn kind en geen blote vetjes in het gras,misschien een tip voor je vriendin.?
Ja ik geloof zeker wel dat er ooit nog een levend kindjekomt,moet erbij zeggen dat mijn zoontje kerngezond was.
Dank voor jullie steun
zaterdag 7 januari 2012 om 17:59
Vreselijk voor jullie! Dikke knuf!
Ik weet niet waarom alles zo is gelopen. Is er kans op herhaling of was dit gewoon een geval van ' pech' ( beetje raar uitgedrukt, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel)?
Als er kans op herhaling is, dan zou ik goed informeren hoe groot de kans is, enz. Zo niet, dan zal het nog stressvol worden, denk ik. Een vriendin van mij kreeg een gehdicapt kindje dat na 4 weken overleden is. Het was geen erfelijke aandoening, maar de volgende zwangerschap was niet echt relaxed. Toch is t een heerlijke, lieve meid geworden van inmiddels 11 jaar!
Ik weet niet waarom alles zo is gelopen. Is er kans op herhaling of was dit gewoon een geval van ' pech' ( beetje raar uitgedrukt, maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel)?
Als er kans op herhaling is, dan zou ik goed informeren hoe groot de kans is, enz. Zo niet, dan zal het nog stressvol worden, denk ik. Een vriendin van mij kreeg een gehdicapt kindje dat na 4 weken overleden is. Het was geen erfelijke aandoening, maar de volgende zwangerschap was niet echt relaxed. Toch is t een heerlijke, lieve meid geworden van inmiddels 11 jaar!
zaterdag 7 januari 2012 om 18:13
Thnx cread,het is inderdaad pech hebben,schijnbaar komt dit veel voor,maar je hoort er zo weinig over terug,wel super om te horen dat mensen erna nog wel gezonde kindjes kunnen krijgen,om het zo maar te zeggen,
Ik heb daarna hulp gehad van een pschygoloog (schrijf ik volgens ik niet goed ).
Ik kreeg daarna last van paniekaanvallen,wat op kon lopen tot wel 9 keer in de week bij de huisartsenpost.zelfs een paar keer opname in het ziekenhuis,bètablokkers voor hart en vaten etc..
Nu gaat het zoveel beter,het enige wat ik nog niet goed kan,ik ervaar een rust sinds de laatste weken,waar die zo in een keer vandaan geen idee,vind het erg prettig,maar sta toch op de loer zeg maar......heb de laatste 2jaar behoorlijk onder druk gestaan..
Dankjewel lieverds hier,
Dat ik even mijn verhaal kan en mag doen
Liefs x
Ik heb daarna hulp gehad van een pschygoloog (schrijf ik volgens ik niet goed ).
Ik kreeg daarna last van paniekaanvallen,wat op kon lopen tot wel 9 keer in de week bij de huisartsenpost.zelfs een paar keer opname in het ziekenhuis,bètablokkers voor hart en vaten etc..
Nu gaat het zoveel beter,het enige wat ik nog niet goed kan,ik ervaar een rust sinds de laatste weken,waar die zo in een keer vandaan geen idee,vind het erg prettig,maar sta toch op de loer zeg maar......heb de laatste 2jaar behoorlijk onder druk gestaan..
Dankjewel lieverds hier,
Dat ik even mijn verhaal kan en mag doen
Liefs x
zaterdag 7 januari 2012 om 18:40
Poeh, wat heftig zeg!
Zou het je misschien een geruster gevoel geven als je al voor je weer zwanger wordt in een ander ziekenhuis met een gyn kan praten? Dan kan hij/zij met je overleggen over hoe je begeleid kan worden tijdens een tweede zwangerschap. Kijk, elke dag een echo is misschien niet nodig maar ik kan me indenken dat je bijvoorbeeld vaker op contole kan komen en dat je niet naar een verloskundige gaat maar meteen naar het ziekenhuis. Ik weet niet of het je zou helpen hoor maar dan weet je al een beetje meer wat je te wachten staat en heb je een wat geruster gevoel.
Heel veel sterkte met het nemen van deze beslissing. Kan me voorstellen dat je verlangen naar een tweede kindje heel groot is maar je angst op herhaling ook.
Zou het je misschien een geruster gevoel geven als je al voor je weer zwanger wordt in een ander ziekenhuis met een gyn kan praten? Dan kan hij/zij met je overleggen over hoe je begeleid kan worden tijdens een tweede zwangerschap. Kijk, elke dag een echo is misschien niet nodig maar ik kan me indenken dat je bijvoorbeeld vaker op contole kan komen en dat je niet naar een verloskundige gaat maar meteen naar het ziekenhuis. Ik weet niet of het je zou helpen hoor maar dan weet je al een beetje meer wat je te wachten staat en heb je een wat geruster gevoel.
Heel veel sterkte met het nemen van deze beslissing. Kan me voorstellen dat je verlangen naar een tweede kindje heel groot is maar je angst op herhaling ook.
zondag 8 januari 2012 om 13:33
Bedankt voor de tips voor mijn vriendin to. Geen blote voetjes in het gras heb ik zelf aan haar gegeven.
Natuurlijk is het zo dat dit soort dingen zo heel af en toe gebeuren. Maar het is wel bij jou gebeurt. En dan is het niet meer zo verstandelijk natuurlijk. Het gaat erom dat je je bij een volgende zwangerschap zo veilig mogelijk volet bij een arts. En ik kan me voorstellen dat je bij het ziekenhuis waar dit gebeurt is dat gevoel niet hebt.
Ik weet van mijn vriendin dat de geboorte van het kindje na haar doodgeboren kindje hele goed was. Ook wel eens dubbel natuurlijk, maar het bracht vooral zoveel blijheid en positiviteit in hun leven.
Natuurlijk is het zo dat dit soort dingen zo heel af en toe gebeuren. Maar het is wel bij jou gebeurt. En dan is het niet meer zo verstandelijk natuurlijk. Het gaat erom dat je je bij een volgende zwangerschap zo veilig mogelijk volet bij een arts. En ik kan me voorstellen dat je bij het ziekenhuis waar dit gebeurt is dat gevoel niet hebt.
Ik weet van mijn vriendin dat de geboorte van het kindje na haar doodgeboren kindje hele goed was. Ook wel eens dubbel natuurlijk, maar het bracht vooral zoveel blijheid en positiviteit in hun leven.
zondag 8 januari 2012 om 13:51
Blondiej, mijn eerste kindje is drie maanden geleden na 34 weken zwangerschap geboren. Door een combinatie van allerlei onverwachte factoren is ze helaas drie dagen later overleden... Ik weet hoe je je voelt. En of het nu drie maanden of vier jaar geleden is, pijn blijft het altijd doen.
Het ziekenhuis heeft er in ons geval alles aan gedaan om haar te helpen, dus hoewel ik me ontzettend verdrietig voel en wel eens denk 'Waarom?', leg ik bij niemand de schuld neer. Het was gewoon op alle mogelijke manieren pech... Hoe denk jij over het ziekenhuis? Je zegt dat ze fouten hebben gemaakt. Voel je je daarover boos, machteloos, geef je ze de schuld?
Ik wil ook heel graag nog een kindje. Daarom hebben we samen met de gynaecoloog en de kinderarts (en in mijn geval ook een cardioloog) een plan opgesteld voor een eventuele volgende zwangerschap. Ik zal goed in de gaten worden gehouden! Dat geeft iets meer rust, maar de angst dat het nog een keer fout zal gaan blijft. Dat hoor ik ook van lotgenoten die opnieuw een kindje hebben gekregen; onbezorgd is het nooit meer. Ik zou inderdaad contact opnemen met een ander ziekenhuis en dan ook een plan maken. Je kunt eventueel daarnaast ook nog kijken of je bij een verloskundige in de buurt terecht kan voor (extra) echo's als het zover is. En een maatschappelijk werker standby houden als je je gevoelens en angsten kwijt moet.
Hoe gaat het met je partner (even aannemende dat je die (nog steeds) hebt?) Hoe staat die erin?
Het ziekenhuis heeft er in ons geval alles aan gedaan om haar te helpen, dus hoewel ik me ontzettend verdrietig voel en wel eens denk 'Waarom?', leg ik bij niemand de schuld neer. Het was gewoon op alle mogelijke manieren pech... Hoe denk jij over het ziekenhuis? Je zegt dat ze fouten hebben gemaakt. Voel je je daarover boos, machteloos, geef je ze de schuld?
Ik wil ook heel graag nog een kindje. Daarom hebben we samen met de gynaecoloog en de kinderarts (en in mijn geval ook een cardioloog) een plan opgesteld voor een eventuele volgende zwangerschap. Ik zal goed in de gaten worden gehouden! Dat geeft iets meer rust, maar de angst dat het nog een keer fout zal gaan blijft. Dat hoor ik ook van lotgenoten die opnieuw een kindje hebben gekregen; onbezorgd is het nooit meer. Ik zou inderdaad contact opnemen met een ander ziekenhuis en dan ook een plan maken. Je kunt eventueel daarnaast ook nog kijken of je bij een verloskundige in de buurt terecht kan voor (extra) echo's als het zover is. En een maatschappelijk werker standby houden als je je gevoelens en angsten kwijt moet.
Hoe gaat het met je partner (even aannemende dat je die (nog steeds) hebt?) Hoe staat die erin?
zondag 8 januari 2012 om 16:15
Lieve TO, er is hier op t vivaforum ook het draadje " je kind verliezen tijdens de zwangerschap". Ook al was jouw verlies pas helemaal aan het eind, ik denk wel dat je daar veel herkenning zult vinden. Ik heb er zelf veel aan gehad toen mijn zoon na 23 weken geboren moest worden vanwege een niet met het leven veregbare aandoening.
Ik en nu elf weken zwanger, ik wens het jou ook toe dat je dit aandurft! Sterkte met verwerken, en een dikke knuffel!
Ik en nu elf weken zwanger, ik wens het jou ook toe dat je dit aandurft! Sterkte met verwerken, en een dikke knuffel!
