Zwanger, niet blij en hartstikke ziek

28-11-2024 14:11 14 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi, ik ben zwanger 8 weken van ons 3e kind. Het heeft 2 jaar geduurd voordat onze wens in verwachting ging, overigens zonder medisch traject. Dat wilden we bewust niet. Maar nu denk ik echt, waar zijn we aan begonnen?

Ik ben al 4 weken weken zo ziek als een hond. Non-stop overgeven, misselijk zijn, afvallen doordat ik niks meer lust. Echt met tegenzin moeten eten. Koken kan ik niet meer, want alle geuren staan me tegen. En een totaal wrak, constant moe. Ik heb medicatie tegen overgeven, maar dat helpt helaas maar gedeeltelijk. Ook verschrikkelijke buikpijn maar na controles blijkt alles goed. Soms heb ik gewoon spijt van deze zwangerschap en vraag me ik af of dit wel moet doorzetten. Ik heb immers nog 2 kinderen om voor te zorgen. Man doet wel veel, maar ik vind het gewoon zo verschrikkelijk dat ik niets meer kan. Ik zit ook in de ziektewet. Mijn man wil niet dat we het aan iemand vertellen, dus ondertussen denkt de halve familie dat ik een burn-out heb, dat helpt ook niet echt mee.

Van de eerste 2 zwangerschappen was ik niet zo ziek. En misschien klikt dit klagerig, omdat ik op dit forum ook genoeg vrouwen zie die heel graag zwanger willen worden en het niet lukken, maar ik voel me op dit moment zo ellendig :'-(
Alle reacties Link kopieren Quote
Zeker wel vertellen. Ook fijn om hulp te krijgen. Ik hoop dat je snel wat opknapt. Zo ziek zijn is echt ellendig.
En het licht schijnt in de duisternis, en de duisternis heeft het niet gegrepen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Neem contact op met je verloskundige. Ja, nu al.
Want dit lukt je niet zo. Dit is op alle vlakken niet iets wat je onder de pet moet houden, maar hulp bij mag zoeken.

Natuurlijk baal je nu, nu je er middenin zit. Vind ik helemaal niet gek. Maak het jezelf makkelijk, vertel het gewoon, dan kunnen mensen je helpen met koken, kinderen en alles eromheen.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat naar dat je je zo ellendig voelt.

Ik heb even geen tijd voor een lange reactie. Maar ik zou het in ieder geval wél aan je (directe) omgeving vertellen. Dan kunnen ze je gericht steunen en hoef je ook geen vragen te beantwoorden waar je geen antwoord op hebt. Wat is de reden dat jouw man de zwangerschap nog niet bekend wil maken?
Alle reacties Link kopieren Quote
Gefeliciteerd en wat rot tegelijk, klinkt inderdaad heel ellendig.

Volgens mij zijn er wel meerdere soorten medicatie tegen de misselijkheid, is het nog een optie daarin wat anders te proberen?

Helpt het jou om aan één of twee mensen te vertellen van je zwangerschap? Zodat je wel ergens je verhaal kwijt kan en troost krijgt.

Geen andere wondertips helaas, voor sommigen is een zwangerschap niet een en al stralen helaas (ik vind het zelf ook geen feest).
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat rot dat je je zo voelt, na eerdere zwangerschap zonder zo'n heftige klachten verwacht je dat ook ergens niet en dat maakt het er ook niet makkelijker op.
Zou ook zeker wel vertellen, zeker nu je alle hulp kan gebruiken. In het ergste geval gaat het mis maar dan heb je ook weer steun aan de mensen rondom je die het wel weten.
Hoop voor je dat je een van de mensen bent waarbij het tegen 12 weken allemaal beter gaat, want zo ziek zien is gewoon zwaar.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je hebt het superzwaar nu! Dis het gaat nu even niet om dat je man het niet bekend wil maken maar om jou en wat jij wil. Hij heeft makkelijk praten. Als het jou helpt om mensen om hulp te vragen en dat ze ook snappen waarom, vertel het dan gewoon joh.
Ze hebben toch al door dat er iets speelt. Dat is niet te verbergen. Dan kan je maar beter eerlijk zijn.

En hartstikke lief dat je rekening houdt met vrouwen die het niet lukt om zwanger te raken. Maar helaas word je daar niet minder beroerd van en misselijkheid is zo intens. Je mag echt ook aan jezelf denken hoor.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik zou zo snel mogelijk hulp inschakelen en misschien toch iemand vertellen wat er echt speelt. Nu moeten 'liegen' is ook niet echt bevordelijk denk ik.
Alle reacties Link kopieren Quote
Waarom wil man het niet aan anderen vertellen? Ziet hij niet in dat je hulp nodig hebt?
Alle reacties Link kopieren Quote
Hé wat ellendig!

Als jij er behoefte aan hebt om het met je meest dierbaren te delen dan moet je dat doen. Niet alleen voor hulp, ook voor begrip en steun. Je man kan wel willen dat jullie de zwangerschap nog even verborgen houden, maar hij is niet ziek. Dan deelt hij het nog maar even niet met zijn eigen kring en familie, maar als jij behoefte hebt aan je vriendin/zus/moeder/vader, dan telt dat momenteel gewoon zwaarder.

Heel veel sterkte en beterschap, hopelijk zakt het snel en kun je genieten van deze lang gewenste zwangerschap.
Alle reacties Link kopieren Quote
Pippeloentje schreef:
28-11-2024 14:18
Gefeliciteerd en wat rot tegelijk, klinkt inderdaad heel ellendig.

Volgens mij zijn er wel meerdere soorten medicatie tegen de misselijkheid, is het nog een optie daarin wat anders te proberen?

Dit dacht ik ook. Ik had zelf Hyperemesis gravidarum, net als jij, en in mijn ervaring vinden sommige artsen na een receptje Emesafene dat ze hun best wel gedaan hebben. Terwijl er andere (vaak geschiktere) medicijnen zijn bij zoveel overgeven en misselijkheid. Het is lastig om voor jezelf op te komen als je je zo beroerd voelt, laat desnoods je man dit doen. Let op je vochtinname, want uitdroging is heel geniepig en laat je vooral GEEN gember aanpraten.
Ben je bekend met Stichting ZEHG? Ik had destijds veel aan de informatie op hun website en aan de besloten Facebookgroep met lotgenoten.

En bespreek met je man de opheffing van de geheimhouding. Dat is mooi voor als alles goed gaat maar JIJ bent ziek en hebt nu hulp nodig. Wat is er belangrijker? Ik wilde het ook geheimhouden na 5 jaar proberen maar ja, als je dan met een infuus in je arm in het ziekenhuis ligt houdt het op.

Heel veel sterkte TO. Het is pittig.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Alle reacties Link kopieren Quote
He bah wat rot zeg! Zo kun je niet genieten.
Verder wel herkenbaar want ik ben ook dood- en doodziek geweest destijds, alleen sprak niemand bij mij over HG of een pilletje. Hield niks binnen en vond ook niets meer lekker. Koken lukte me niet want van de geur van gekookt water ging ik bij wijze van al over mijn nek. Ik zal je besparen hoelang het geduurd heeft bij mij, want dat geeft geen moed. Maar trek aan de bel en vraag om hulp! Je hoeft echt niet zo te lijden.

Sterkte.
Alle reacties Link kopieren Quote
Prikkels schreef:
28-11-2024 15:25

Verder wel herkenbaar want ik ben ook dood- en doodziek geweest destijds, alleen sprak niemand bij mij over HG of een pilletje.

Ik vind dat elke keer weer vreselijk om te horen, zoveel vrouwen die maar moeten lijden omdat er te weinig over bekend is. Het is een rotziekte, met een naam, met alle ellende van dien, met medicatie die voorgeschreven kan worden als iemand even de moeite neemt. Als een man maandenlang dag in dag uit zijn binnenste uitkotste, zou hij gewoon behandeld worden. Maar als zwangere word je dan geacht dankbaar te zijn.

Sorry, rant over.
Je moet niet alles geloven wat je denkt
Alle reacties Link kopieren Quote
Jij zou in dit geval toch het laatste woord moeten hebben als het gaat om wel of niet vertellen? Het speelt zich allemaal af in jouw lijf en jij bent degene die doodziek is en zich daarbovenop nog in bochten moet wringen richting anderen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven