Zwanger van zware baby, angst

11-08-2022 14:21 61 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Goedemiddag dames!

Ik ben momenteel 40 weken zwanger en kan dus elk moment bevallen. Ze verwachten een zware baby, een kilo meer als mijn eerste zoontje. Maar nu spookt het constant door mijn hoofd hoe hij er dan uit zal zien. Straks vind ik hem een lelijke baby en krijg ik geen goede band door die gedachten. Begrijp me niet verkeerd want ik ben super blij met dit 2de kindje en kan niet wachten om hem te ontmoeten maar de laatste tijd dwarrelt dit door mijn hoofd en ik schaam me voor die gedachten :(
Meeste baby's zijn lelijk hoor.

Een paar zijn wel mooi, de rest is vooral een 'lief' kind.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn reuzen zaten beiden rond de tien pond (eerste weet ik niet meer maar de tweede was 60cm O_O). Alle twee in een vloek en een zucht buiten. En... alle twee prachtexemplaren. Bij een grotere baby heb je wat minder plooien en rimpeligs.

Bovendien, je eigen baby's zijn toch altijd de aller- allermooiste? Lekker iets leuks gaan doen zodat je hoofd afleiding heeft van dit soort muizenissen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar even ontopic: TO, ik vind het jammer voor je dat je geen begrip vindt. Ik kan me wel voorstellen dat je nu wat irrationele gedachten/angsten hebt, hormonen kunnen veel met je doen. Bespreek dit met je partner of met je verlos/kraamhulp, want als je het niet kunt relativeren en alleen maar angstiger wordt kan het wel een trigger voor een pnd zijn.
Het komt vast goed, maar laat iemand een vinger aan de pols houden :hug: .
Alle reacties Link kopieren Quote
Sorry TO, maar ik schoot even in de lach. Ik dacht dat je angstig was voor de bevalling van een grote baby, blijkt het heel iets anders te zijn🤭

Wedden dat jij jou baby straks de mooiste baby ter wereld vindt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor jullie reacties!
Ik weet dat het echt stomme gedachtes zijn, daar schaam ik me ook diep voor.

Zoals sommige al vroegen, ik heb inderdaad met mijn eigen gewicht en uiterlijk ook geen vrede misschien dat dat dan ook mee speelt. Ik ben vroeger veel gepest omdat ik een pondje meer woog, misschien zit daar ook wel een beetje de angst.
Alle reacties Link kopieren Quote
Workaholiccc schreef:
11-08-2022 15:24
Bedankt voor jullie reacties!
Ik weet dat het echt stomme gedachtes zijn, daar schaam ik me ook diep voor.

Zoals sommige al vroegen, ik heb inderdaad met mijn eigen gewicht en uiterlijk ook geen vrede misschien dat dat dan ook mee speelt. Ik ben vroeger veel gepest omdat ik een pondje meer woog, misschien zit daar ook wel een beetje de angst.
Ik herken het deels in het feit dat ik dus ook bang was voor een grote baby toen ze zeiden dat hij op p97 zat. Niet omdat ik bang was dat ik hem niet mooi zou vinden maar omdat ik bang was dat hij zo 'dik' zou zijn omdat ik slecht aan het eten was en/of omdat hij mijn genen zou krijgen.
Dus ik was bang dat hij door mij opgezadeld zou zijn met overgewicht en voelde me super schuldig.
Maar naast dat het vaak verkeerd is ingeschat zegt geboortegewicht ook niks over hoe ze zich uiteindelijk ontwikkelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat rot dat je je zo voelt. Zou het kunnen zijn dat je bang bent dat je kindje het later ook moeilijk gaat krijgen vanwege zijn gewicht, net zoals jij dat hebt gehad? Misschien vul je het voor jezelf in als zijnde "ik ga hem niet mooi vinden" terwijl er eigenlijk een gevoel vanuit liefde aan vast hangt.
Ik heb ook mijn hele leven al problemen met mijn (te hoge) gewicht en toen in de zwangerschap bleek dat mijn dochter ook groter dan gemiddeld zou zijn vond ik dat heel moeilijk. Ik gun haar namelijk een beter zelfbeeld dan dat ik heb (gehad).
Uiteindelijk is ze een week voor de uitgerekende datum geboren, was ze 9 pond en prachtig. Ze was precies zoals ik mij haar had voorgesteld en zo veel meer. Ze is perfect.

Succes met de laatste loodjes!
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn oudste was dus een klein dikkerdje. Op de echo’s dachten ze dat ze (te) klein zou zijn omdat ze kort was. Die bolle baby had ook nog twee uur klem gezeten in het geboortekanaal, waardoor haar gezicht verfrommeld was, en er liep een rode striem over haar gezicht van de meetapparatuur. Desondanks stond ik de dag na de bevalling in de babykamer, naast andere kraamvrouwen, en kon me nog net inhouden om niet aan hen te vragen ‘vind je mijne ook niet de mooiste’. Ik heb dat dus serieus ook minstens een half jaar gevonden, dat ze uitzonderlijk mooi en veel mooier dan andere baby’s was.
Workaholiccc schreef:
11-08-2022 15:24
Bedankt voor jullie reacties!
Ik weet dat het echt stomme gedachtes zijn, daar schaam ik me ook diep voor.

Zoals sommige al vroegen, ik heb inderdaad met mijn eigen gewicht en uiterlijk ook geen vrede misschien dat dat dan ook mee speelt. Ik ben vroeger veel gepest omdat ik een pondje meer woog, misschien zit daar ook wel een beetje de angst.
Dacht ik al. Maar je denkt dan echt dat je dan minder gaat houden van je kind als het een dikke baby is?
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien een geruststelling, mijn zoon was 4.5 kilo en 55 cm. Hij was groot en niet dik, bij zijn geboorte, maar ook niet klein en stakerig. Ik vond hem prachtig! (Als ik nu foto’s kijk vind ik hem lief en schattig, maar net geboren niet echt mooi). De inschatting was gemiddeld, 3.5 kilo (veel checks, want stuitligging) en die inschatting heb ik dus weinig vertrouwen in, want die zat er flink naast.

Nu is hij altijd perfect gemiddeld qua gewicht, maar qua groei op de +1 lijn. Dus aan de lichte kant. Hij is een gespierde spijker zonder vet op zijn lijf. Dus een zware baby bij de geboorte zegt niet veel over het gewicht en uiterlijk later.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2022 schreef:
11-08-2022 15:37
Dacht ik al. Maar je denkt dan echt dat je dan minder gaat houden van je kind als het een dikke baby is?
Bij mij stond dat los van elkaar. Ik had net anorexia achter de rug, fysiek gezien, maar dat had geen invloed op hoe ik mijn dikke baby zag. Sowieso vond ik nooit zoveel van anderen. Ik vond mezelf dik, en dikker dan anderen.
KamilleT schreef:
11-08-2022 15:42
Bij mij stond dat los van elkaar. Ik had net anorexia achter de rug, fysiek gezien, maar dat had geen invloed op hoe ik mijn dikke baby zag. Sowieso vond ik nooit zoveel van anderen. Ik vond mezelf dik, en dikker dan anderen.
Dat snap ik. maar daar ging het mij niet om.

Maar TO denkt dat wel, vandaar mijn vraag aan haar.

Zij denkt dat ze minder houdt van haar baby is als hij/zij dik/groot is.
anoniem_63a4aa770857d wijzigde dit bericht op 11-08-2022 15:46
3.43% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn ex was groot bij zijn geboorte. Rond de 5,5 kilo groot
Ik heb tijdens de zwangerschappen wel even angst gehad dat mijn kinderen ook dat gewicht zouden hebben.
De bevalling leek mij zwaarder en ik wilde ergens wel een ‘ kleine’ baby.
Uiteindelijk hadden ze een normaal gewicht en vermoedelijk had ik ze ook prachtig gevonden als ze groter waren geweest.
KamilleT schreef:
11-08-2022 15:42
Bij mij stond dat los van elkaar. Ik had net anorexia achter de rug, fysiek gezien, maar dat had geen invloed op hoe ik mijn dikke baby zag. Sowieso vond ik nooit zoveel van anderen. Ik vond mezelf dik, en dikker dan anderen.
Anorexia is niet te vergelijken met iemand die echt te dik is
Goed dat je er van bewust bent TO
Kan je er ook wat aan doen tzt indien nodig
Voor nu sterkte met de as bevalling
Alle reacties Link kopieren Quote
Calla schreef:
11-08-2022 15:52
Anorexia is niet te vergelijken met iemand die echt te dik is
Ik heb altijd het idee dat je moederinstinct los staat van je zelfbeeld of je eigen gevoelens ten opzichte van je gewicht. De meeste moeders vinden hun baby de mooiste van de wereld of in ieder geval houden ze direct van hun kind.
Ik snap je wel TO. Ik ben bevallen van een zoon van 4.4kg bij nog net geen 39 weken. Ook ik kromp in elkaar elke keer dat gezegd werd "Zoooo wat een GROTE baby!".

Ik was hormonaal en ergens bang dat mijn baby dan minder lief of schattig gevonden zou worden door anderen. Hier zelf een verleden met een eetstoornis en slecht zelfbeeld en ondanks dat dat écht onder controle was (goede hulp gehad), kwamen die gevoelens keihard terug. Ik voelde me ook schuldig dat ik hem zo zwaar had "gemaakt" en was enorm blij dat het geen meid was omdat ik mezelf altijd groot en lomp heb gevoeld. Voor jongens is imposant groot zijn toch anders.

En ja, natuurlijk maakte het niet uit. Hij was en is volmaakt zoals hij was en is. Maar midden in die berg hormonen en na een bevalling waarvan ik óók vond dat ik faalde, kwam het allemaal keihard binnen.

Mijn vent is nog steeds groot. Groot en dun, een lange lijs. Roest me inmiddels allemaal aan mn achterwerk. Komt goed TO!!
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat vervelend dat je je dit soort gedachtes hebt TO en daarvoor ook schaamte met je meedraagt.
Ik denk, dat als je deze baby eenmaal in je armen houdt, je op slag je zorgen kwijt bent. Dat hoop ik tenminste!

En, for what it's worth: Ik vind grote baby's met michelin rimpels fantastisch :heart:
pinaco wijzigde dit bericht op 11-08-2022 16:21
4.06% gewijzigd
Als je dit houd nadat kind geboren is, dan zou ik kijken of wat hulp mbt eetproblemen in verleden en daardoor je zienswijze op dikke mensen of je baby, kan krijgen.

Misschien is dit zo weg na de geboorte maar anders heb je hulp nodig, voor jezelf maar ook om je kind dat soort denkwijzes niet mee te geven.
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2022 schreef:
11-08-2022 15:15
Meeste baby's zijn lelijk hoor.

Een paar zijn wel mooi, de rest is vooral een 'lief' kind.
Een laaf was er niks bij, bij die tweede van mij.
Honey, you should see me in a crown
Alle reacties Link kopieren Quote
Workaholiccc schreef:
11-08-2022 15:24
Bedankt voor jullie reacties!
Ik weet dat het echt stomme gedachtes zijn, daar schaam ik me ook diep voor.

Zoals sommige al vroegen, ik heb inderdaad met mijn eigen gewicht en uiterlijk ook geen vrede misschien dat dat dan ook mee speelt. Ik ben vroeger veel gepest omdat ik een pondje meer woog, misschien zit daar ook wel een beetje de angst.


Misschien een tip waar je niet op zit te wachten, als je wil haal ik dit weer weg.

Ik geloof zelf erg in 'voorleven'. Als jij zelf hier een onzekerheid hebt zitten, dan is er een kans dat je dit gaat meegeven aan je kinderen. Misschien is het op termijn mooi om hier voor jezelf aan te werken. Want ook al krijg je een baby van 5 kilo, die van jou is de allermooiste! En dat blijven ze ook, ook als ze veranderen in zo'n slungelige tiener die z'n ledematen niet goed kwijt kan en totaal uit verhouding is. Als jij dat over jezelf niet voelt, dan ga je ze die onzekerheid meegeven in hun toekomst en dat is echt zonde.
Alle reacties Link kopieren Quote
Euuuh ik zou me eerder zorgen maken over de bevalling dan het uiterlijk van de baby...........

Baby's met wat reserve.. zien er heerlijk uit. Ze hoeven niet knap te zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Rot dat je dit nu zo voelt. Als dat na de bevalling blijft zou ik daar met iemand over gaan praten.

De kans blijft natuurlijk groot dat je straks gewoon knetter-verliefd bent op je baby. En zoals iemand hier al zei, zelfs als ze lelijk zijn vinden wij ze toch de mooiste.

Eerlijk gezegd was mijn lichtste baby achteraf gezien de minst mooie omdat ze echt heel mager was. Maar dat zag ik maanden later pas toen ik de foto's zag :hihi:
Alle reacties Link kopieren Quote
Nachtvlinder2022 schreef:
11-08-2022 21:27

Eerlijk gezegd was mijn lichtste baby achteraf gezien de minst mooie omdat ze echt heel mager was. Maar dat zag ik maanden later pas toen ik de foto's zag :hihi:
Mijn oudste was ook mager mannetje bij de geboorte (nog geen 6 pond) en was net zo’n alien op de eerste foto’s 😁
Overigens is hij wel goed voorspeld in gewicht tijdens de zwangerschap, alle echo’s en metingen waren van, nou het is een goede kleintje. En bij de geboorte werd dat ook meteen gezegd, wat een kleintje.
Nog steeds een lange, gespierde spijker 😉

Maar to wat ontzettend lastig voor je je daar op die manier zorgen over maakt. Maak het bespreekbaar bij de verloskundige je zorgen (vanuit jezelf). Ze kan je vast geruststellen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Winterkoud schreef:
11-08-2022 21:57
Mijn oudste was ook mager mannetje bij de geboorte (nog geen 6 pond) en was net zo’n alien op de eerste foto’s 😁
Overigens is hij wel goed voorspeld in gewicht tijdens de zwangerschap, alle echo’s en metingen waren van, nou het is een goede kleintje. En bij de geboorte werd dat ook meteen gezegd, wat een kleintje.
Nog steeds een lange, gespierde spijker 😉

Bij ons werd ze ingeschat op 2900 gram, maar was maar 2300 o_o Dat was toch wel ver ernaast vond ik met de tig echo's die ik had gehad. Maar ze was ohzo schattig in maatje 44.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven