Zwanger willen worden inclusief tabel

@ Florita, wat waardeloos dat je na je verlof niet kan terugkomen! Zag je het aankomen of was het totaal onverwacht?? Ik hoop dat je snel een nieuwe uitdaging mag vinden!



Vrijdag idd in het ZH geweest! Op het eerste gezicht zag het er allemaal goed uit! Over drie weken worden er nog foto's gemaakt van mijn eileiders en baarmoeder. Nu heb ik een medicijn gekregen om mijn eisprong op te wekken nl: Clomifeencitraat 100 mg per dag. Dit is een kuur voor 5 dagen!

Verder wil mijn gyn dat mijn vriend een spermaonderzoek krijgt! Het liefst wil ik dat als laatste doen maar de gyn wilde zich niet alleen op mijn richten. Dus ik vrijdag heel voorzichtig aan hem gevraagd, en hij vond het zelfs een goed idee! Wel erg ongemakkelijk maarja het is voor een goed doel!



Wat denken jullie.... is dit te vroeg? Of zal ik het gewoon doen! Ik voel me er echt ongemakkelijk bij, laat staan hoe mijn vriend zicht voelt! Ik dacht dat het eerst om mij zal gaan en een spermaonnderzoek als laatste oplossing!!!maar spermaonderzoek zal de GYN ook niet verder kijken. puffff



Fijn weekend en geniet van het zonnetje!!!

Pat80, ik vind het niet zo onlogisch hoor, dat spermaonderzoek. We gaan er veel te vaak vanuit dat het aan de vrouw ligt en die wordt eerst helemaal doorgelicht. Terwijl die moeite (en natuurlijk kosten) wellicht gespaard kunnen worden wanneer blijkt dat het aan de man ligt. Het lijkt me dus niet meer dan logisch om beiden tegelijk te gaan onderzoeken.



Kan me voorstellen dat het wel even lastig is om ter sprake te brengen bij je vriend. Maar ik zou het wat naïef vinden als hij er nog helemaal niet bij stilgestaan zou hebben dat het ook aan hem kan liggen.

Gelukkig reageert hij positief. Ik zou het zeker doen. Het is iets wat jullie beiden aangaat en hoe eerder je mogelijk weet waar het aan ligt, hoe eerder er wellicht iets aan gedaan kan worden en jullie wens in vervulling kan gaan!

Hi DTJ,

Bedankt voor je berichtje...... Mijn vriend stond er aan het begin er al voor open dus dat is super positief! Ik ben gewoon een muts denk ik!!! Ben erg benieuwd!

Nu met die pillen zou ik netjes op tijd een eisprong moeten hebben dus ik zal aan het einde van de week me best doen! tevens mag je voor het spermaonderzoek minimaal 7 tot 2 dagen voor het onderzoek geen gemeenschap hebben gehad. Juist in mijn vruchtbare periode (denk ik) dus even kijken hoe dit uitpakt!!! hahahaha. Normaal ben ik er nooit zo mee bezig maar nu moet het wel! Het wordt steeds echter! Mijn vriend en ik praten er ook steeds meer over met elkaar. Tja zolang het leuk blijft en geen obsessie wordt gewoon lekker doorgaan hihihi.



Fijne week!!

Hoi allemaal!



Hier weer even een update van mij. Ik merk dat ik minder reageer hier maar dat wil niet zeggen dat ik niet meelees.

Vanmorgen is de babykamer, wandelwagen, badset, maxi-cosi en alle toebehoren gebracht. Het ziet er supermooi uit!! Nog mooier dan in de winkel



Nu kan ik eindelijk ruimte maken door de kast en commode in te ruimen. Ik heb toch al veel spullen en kleertjes nu...



Ik moet nog steeds rust houden, heb nu ook behoorlijk last van mijn bekken. Best een moeizame zwangerschap dus, maar ons mannetje stuitert vrolijk rond in mijn buik en dat maakt alles de moeite waard.



@Pat; goed dat ze je vriend ook nakijken, vaak is dat "makkelijker" dan bij de vrouw. Hopelijk lukt het jullie nu snel om zwanger te worden nu je cyclus geregeld wordt.



@Florita; Inderdaad stevig balen dat je straks zonder werk zit. Mag dat eigenlijk wel?? Had je nog geen vast contract? Je mag tijdens je zwangerschap/verlof/3 maanden na je bevallen toch niet ontslagen worden? Hopelijk maak je je niet druk om je werk. Lekker blijven genieten van je dikke buik en deze tijd. Werk komt later wel weer.



Alles voor ons huwelijk is inmiddels geregeld. De ringen hebben we vorige week uitgezocht en kunnen we volgende week ophalen. Ze zijn erg mooi!

Ik doe geen trouwjurk aan, maar gewoon een mooie positiejurk. We willen de bruiloft sowieso klein houden, dus een feest doen we ook niet. Alleen trouwen in het kasteel van deze stad, en daarna bij mijn schoonouders thuis de bruidstaart aansnijden met een borrel en 's avonds met wederzijdse ouders, broer/zus, opa en oma uit eten.

Naar de huwelijksvoltrekking mag iedereen komen die we kennen, maar daarna houden we het klein. Vooral omdat ik veel last heb. We willen als we (eindelijk) zijn verhuisd een groot feest geven. Vorige week deden we mee met de open huizenroute, hebben 2 kijkers gehad maar sindsdien niets meer van gehoord.



Nou, fijne dag iedereen!!!

Mikske, wat jammer dat je nog veel rust moet houden en nog veel last van je bekken hebt. Nu je buik straks steeds dikker wordt, is het natuurlijk ook niet de verwachting dat dat minder gaat worden. Kan me voorstellen dat je je zwangerschap iets anders had voorgesteld, maar zolang het goedgaat denk ik dat het je allemaal niet meer zoveel uitmaakt. Als je kindje maar gezond ter wereld komt, dat is het belangrijkste.



Pat80, ik vind je geen muts hoor. Als er iemand een muts is, ben ik het wel (lees dadelijk maar verder). Maar het is natuurlijk erg fijn dat je het gewoon goed met je vriend kunt bespreken. Soms kan dit best lastig zijn.

Da's ook wat, mag je net geen seks hebben in je vruchtbare periode! Maar aan de andere kant kun je nu beter 1 maandje laten schieten zodat het onderzoek wel goed uitgevoerd kan worden. Anders moet het wellicht weer over.



Hier verder wel ok. Nog steeds vrijwel niet misselijk dus dat is al super. Wel regelmatig krampen in mijn buik. Hoewel ik echt probeer rustig aan te doen is dat soms zo lastig met mijn werk. Ik heb nu gister bij de binnendienst (die mijn agenda inplant) weer aangegeven dat ik echt rustiger aan moet doen en ben nu zelf uit voorzorg wat middagen aan het uitblokken. Maandag had ik ook weer veel te lang gewerkt en had ik erg vaal last van mijn buik. Gelukkig gaf de verloskundige aan dat het op zich niet echt kwaad kan. Maar desalniettemin moet ik wel proberen iets rustiger aan te doen.

Gister alleen iets heel stoms gedaan. We hadden een etentje van de OR en ik zit gewoon heel erg onnadenkend wild te bestellen. Dus ik hen mijn bordje half leeg en realiseer me dat ik dus vlees zit te eten wat bij lange na niet goed doorbakken is. Omdat ik de helft toch al op had leek de rest laten staan me ook niet zinvol. Maar ik schoot thuis zo in de stress. Wat nu? Het is gebeurd, dus ik kan er toch niets meer aan veranderen, maar ik voelde me zo schuldig. Ik hou me zo netjes overal aan en bij twijfel eet ik iets gewoon niet en hoe kan ik dit nu dan zomaar vergeten!!!

Ik moest vanmorgen toch nog de verloskundige bellen voor iets anders (ivm mijn buikklachten wil ze toch even laten onderzoeken of ik geen blaasonsteking heb) dus dit maar even besproken. Gelukkig kon ze me wel geruststellen en gaf ze aan dat ik me geen zorgen moest maken. Dat hielp wel. De voorschriften waren er met name voor bedoeld dat je dit soort dingen niet dagelijks gaat eten en daarnaast is het risico dat een evt besmetting schade toebrengt met name de eerste 12 weken het grootst. Ze gaf aan dat het heel vaak voorkomt dat mensen nog een keer filet oid eten bv omdat ze nog niet weten dat ze zwanger zijn en dat ik me dus echt geen zorgen moet maken.

Ik voel me echt weer zo'n muts. Behalve dat ik mezelf wel voor mijn hoofd kan slaan, baal ik ook dat ik me overal zo druk over maak. Ik geniet er helemaal niet van. Ik maak me alleen maar heel veel zorgen. Ook al weet ik dat ik dat niet moet doen omdat het geen zin heeft en dat de stress zelf die daaruit voorkomt nog veel slechter is voor je kindje. Maar ik kan er niets aan doen. Ik zeg ook wel tegen mezelf dat ik me geen zorgen moet maken, maar hoe doe je dat in praktijk, je geen zorgen maken? Het is net als wanneer je ergens niet aan mag denken, dan denk je er ook de hele tijd aan!

Gelukkig heb ik een erg aardige verloskundige en een zeer lieve partner, want ik kan me voorstellen dat iemand anders helemaal gestoord zou worden van zo'n muts!



Pfff, sorry voor mijn geklaag, ik moest het even kwijt .

Ha meiden,

Minder dan 2 weken te gaan voor de 20 weken echo, spannend! Ben al een beetje zenuwachtig, maar heb er ook wel veel zin in. Zijn er nog meer die binnenkort 'moeten/mogen'?



Komende weekend een (schoon)familie weekend. Hopelijk krijg ik niet al te veel mensen om en over me heen, zoals de vorige keer met een familiedag. Ik merk dat ik best een beetje aan die aandacht moet wennen van iedereen nu ik zwanger ben. Ineens wil iedereen van je weten hoe je je voelt, wat je voelt, commentaar op hoe dik/niet dik (in mijn geval dan) je buik is, gelijk ongevraagd hele verhalen over hun eigen zwangerschap, etc. Pff, ik weet dat het goed bedoeld is, maar kan er nog niet helemaal aan wennen. Hebben jullie hier dit ook?



Van mijn werk is inderdaad wel balen, maar toch ook weer niet.Had een tijdelijk contract dus, werk ook pas een jaar. Heb het hier niet super naar mijn zin en ik kon op zich wel blijven, maar niet onder de voorwaarden waar ik op gehoopt had (klinkt een beetje vaag, maar wil niet te herkenbaar worden). Aan de ene kant moet ik zeggen dat ik toch in de verleiding kwam om te blijven, zodat je iig een inkomen en vastigheid hebt. Maar ik vind het ook zonde om ergens te blijven hangen om deze redenen, terwijl ik gewoon een leuke baan wil! Ik ben nu pas een jaar afgestudeerd en aan het werk, dus vind het echt zonde om werk te doen waar ik echt niet blij van word. Hopelijk kan ik tot mijn verlof blijven en dan moet ik dus per 1 juni iets anders hebben. Wel spannend allemaal, maar heb ook wel zin om aan iets nieuws te beginnen. Mocht het echt niet lukken allemaal dan kan ik altijd nog voor de klas (heb mijn lesbevoegdheid), daar is gelukkig wel werk in.



@DTJ, oei kan me je stress voorstellen van dat wild, maar denk ook dat een enkel keertje echt een heel klein risico is ja. Fijn dat de vk je een beetje gerust kon stellen. Vroeger waren deze dingen helemaal niet bekend en at iedereen ook gewoon alles. Niet dat je dat dan maar moet doen natuurlijk, maar dat zegt wel iets over het risico denk ik toch? Fijn dat bij jou de misselijkheid nu ook vrijwel over is.



@Pat, fijn dat alles er bij jou op zich goed uitziet. Ik zou gewoon die onderzoeken doen hoor, helemaal niet te vroeg. Zo'n onderzoek bij de man is veel makkelijker dan bij de vrouw volgens mij, en dan heb je iig zekerheid hoe het zit. En dat je vriend er zelf positief tegenover staat is helemaal mooi toch? Spannende tijd hoor! Ben je er veel mee bezig in je hoofd?



@Mikske, leuk je kamertje helemaal gebracht! Lijkt me echt heel leuk om alles in te gaan richten enzo. En dan ook nog je huwelijk binnenkort, spannend allemaal. Wel balen dat je zoveel last van je bekken hebt, je hoopt toch dat het na die misselijkheid even wat makkelijker wordt allemaal en dan krijg je dat. Gelukkig ben je al een heel eind en kan je over een paar maandjes je kleine man lekker vasthouden.

quote:florita schreef op 22 oktober 2010 @ 10:51:

Ha meiden,

Minder dan 2 weken te gaan voor de 20 weken echo, spannend! Ben al een beetje zenuwachtig, maar heb er ook wel veel zin in. Zijn er nog meer die binnenkort 'moeten/mogen'?



Komende weekend een (schoon)familie weekend. Hopelijk krijg ik niet al te veel mensen om en over me heen, zoals de vorige keer met een familiedag. Ik merk dat ik best een beetje aan die aandacht moet wennen van iedereen nu ik zwanger ben. Ineens wil iedereen van je weten hoe je je voelt, wat je voelt, commentaar op hoe dik/niet dik (in mijn geval dan) je buik is, gelijk ongevraagd hele verhalen over hun eigen zwangerschap, etc. Pff, ik weet dat het goed bedoeld is, maar kan er nog niet helemaal aan wennen. Hebben jullie hier dit ook?



....

Ik heb mijn 20-weken echo vandaag precies over 3 weken. Dus dat komt ook dichtbij!



Tot nu toe vind ik de extra aandacht niet vervelend, maar ik moet zeggen dat ik ook niet echt activiteiten had met heel veel mensen. Meer collega's of mensen uit je omgeving die gewoon even één op één belangstellend informeren en dat ervaar ik niet als vervelend. Wel krijg je idd (ongevraagd) allemaal verhalen over de eigen zwangerschap(pen). Dat vind ik op zich niet zo heel erg, maar je hoort dan ook opeens van heel veel mensen van wie je het niet wist dat ze een miskraam gehad hebben en hoeveel keer en wanneer in de zwangerschap precies. Die details hoor ik liever niet, omdat ze niet zo goed zijn voor mijn eigen gemoedsrust. Dat is net alsof je op internet gaat zoeken naar info over risico's verderop in de zwangerschap. Dan kom je op allemaal forums waar mensen schrijven die hun kindje verloren hebben verderop in de zwangerschap en dan lees je de meest vreselijke verhalen en lijkt het opeens heel veel voor te komen. Terwijl dat helemaal niet zo is, maar ze verzamelen zich gewoon op 1 forum/topic om hun verhaal kwijt te kunnen. Wat natuurlijk prima is en voor hen prettig is om ervaringen te delen, maar ik kan dat beter niet lezen dus.

Een tijdje geleden heb ik ovulatietesten gekocht. Omdat ik heel lang niet ongesteld was heb ik deze in de kast laten liggen. Nu ik die 5 daagse kuur van de Gyn heb gekregen dacht ik woensdag hmmm zal ik het eens proberen? Toch even kijken of die pil z'n werk deed en ik nu wel ovuleerde. Woensdag was het negatief..... Gisteren nog een keer getest en jawel 2 dikke strepen!! Dussss mijn vriend gelijk "mag het??"hahaha Ik ga vanavond nog een keer testen hoor! Hahaha erg he! Wie weet heeft het geholpen!!

Het erge is dat ik al die dames die dit deden voor gek uitmaakte en nu doe ik het zelf!! schaam....... hihihi



Tja zolang we er nog lol om hebben is het gezond toch??

Haha Pat, klinkt alsof het niet voelt als een verplichting voor jullie. Dat is toch alleen maar leuk dan? Trouwens echt super dat de test 2 dikke strepen aangeeft en de pillen dus werken!

Ach pat, wat maakt het uit. Ik heb die ovulatietesten ook gebruikt hoor. En ik heb het mijn eigen man niet eens verteld omdat ik me er ook wel een beetje voor schaamde.

Mooi dat je nu ovuleert. Weet je in ieder geval dat je kansen weer vergroot worden.

@Pat Gefeliciteerd met de positieve ovulatietesten uitslag! Nu gaan we met z'n allen heel hard voor je duimen dat je over 2 wkn een positieve zwangerschapstest in handen mag houden!!!



@florita ik heb 26nov m'n 20wk echo. over zo'n 5 weekjes dus.

spannend he!!???

Ik krijg ook allerlei verhalen over zwangerschappen van anderen te horen. Vooral van collega's waarbij het 18-25 jr geleden is. Of van m'n (schoon)moeder waarbij het 38-34jr geleden is! hi hi.

Ach ja, ik denk dan maar...het is een bijzondere tijd in een mensenleven en als een ander dan zwanger raakt komen al die herinneringen van de eigen zwangerschap weer boven.

Waarschijnlijk zijn we over 20jr niet anders, ha ha.



@dtj mijn schoonmoeder vertelde dat ze vroeger zwangeren juist lever lieten eten omdat dit zo goed zou zijn...(ijzerrijk?????) Nu wordt het ten strengste afgeraden.

Maar jouw stress hierom is erg herkenbaar, hi hi. Het zou mij ook zomaar kunnen overkomen.

De hormoontjes zorgen ervoor dat we ons een enorme muts kunnen voelen, en huilen terwijl daar geen reden voor is. We geven gewoon de hormoontjes de schuld! Komen we nu altijd mee weg



Wij hebben ons vandaag georiënteerd naar de babykamer. We hebben de boel opgemeten en hebben een bepaalde afmeting in ons hoofd voor de kledingkast. De kinderkledingkasten zijn vaak zo laag en klein, maar we willen optimaal van de ruimte gebruik maken en liever een hoge kast kopen die naast de andere kast & muur moet komen te staan. Het moet ook geen ratjetoe worden.

Als je een bepaalde afmeting in je hoofd hebt wat van de standaard afwijkt valt het nog helemaal niet mee om iets te vinden!

Maar goed, we hebben bij IKEA gekeken en bij nog een aantal zaken. We hebben een beeld gekregen wat "evt" zou kunnen. Nu eerst maar op marktplaats kijken of er niet toch een complete kamer wordt aangeboden met onze kast voorkeur...

Het is weer erg rustig hier. Zijn we er allemaal nog???



Hier gaat het zijn gangetje. Op zich voel ik me nog steeds vrij goed, maar nog wel regelmatig krampen. Ik blijf veel moeite houden met 'rustig aan' doen. Dit omdat mijn functie best veeleisend is. Dit maakt dat soms alles tegelijk komt en je niet zomaar kunt zeggen 'nu stop ik'. Natuurlijk is de gezondheid van ons kindje (en natuurlijk van mij) het belangrijkste, maar het punt bepalen waarop je gaat van: 'het is wel zwaar maar gaat nog wel' tot 'nu is het teveel' blijft moeilijk. Vooral omdat de klap vaak achteraf komt.

Morgen nog 1 dagje werken en dan heb ik weekend (vrije dag geruild deze week ivm een verplichtte vergadering op mijn normaal roostervrije dag).



Mijn buikje wordt steeds groter (zou niet goed zijn als het niet zo was ). Er is steeds minder kleding die nog echt fatsoenlijk zit, dus ik denk dat ik er straks toch echt aan moet geloven en aan het shoppen moet! Vorige week al wel een leuk soort van jurkje gekocht wat ik persoonlijk te kort vindt voor panty's of een legging eronder, maar ik nu over mijn zwarte pantalon aandoe en mooi verbloemt dat mijn broek niet meer dicht kan. Ook een zeer rekbare stof, dus kan mooi met me meegroeien .



Hoe is het verder met alle zwangeren en natuurlijk alle niet-zwangeren!

Zeker rustig hier! Het gaat hier eigenlijk erg goed. Mijn 'normale' leventje heb ik weer wat meer te pakken nu ik me veel minder misselijk voel en daardoor ben ik iets minder met zwanger zijn bezig. Voelt op zich erg prettig om weer even lekker mijn gang te kunnen gaan. Natuurlijk zijn er wel dingen anders, zo krijg ik meer last van mijn bekken en rug (stijf en spierpijn) en begint mijn buikje echt te groeien. Eigenlijk duurt het nog best lang voordat je er 'echt' zwanger uit ziet, althans, voordat anderen het zien (bij mij dan, verschilt denk ik wel per persoon). Ik ben nu zo goed als op de helft en nog steeds zien onbekenden het niet zonder dat ze het weten. Eigenlijk vind ik het niet zo erg, zit die buik ook nog niet zo in de weg en daar heb ik straks vast nog lang genoeg last van.



@Daanmarie, en al een mooi kamertje gezien? Wij zijn er nog steeds niet echt aan begonnen. Wel van het weekend te horen gekregen dat we van schoonouders een kinderwagen mogen uitzoeken! Heel mooi kado en zo fijn want die dingen zijn echt duur en we moeten toch al best veel kopen.



@Jacq, fijn dat het weer een beetje beter loopt nu. Je ongesteldheid is nu wel regelmatig dan of niet?



@DTJ, lastig hoor dat je zo druk bent op je werk dat je lichaam protesteert. Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om een grens te trekken. Wat gaat net wel en wat net niet? En je bent waarschijnlijk ook niet gewend om beperkt te worden door je lichaam of je wilt je zwangerschap niet als excuus gebruiken. Lekker uitrusten in het weekend en goed op jezelf passen!

@ Jacq,

Fijn dat het privé weer iets beter gaat! jammer dat al jullie plannen in beetje op hold staan. Ik hoop voor je dat jullie er snel uitkomen!



Wat gaat de tijd toch snel he zwangere lady's, de meeste zijn de 12 weken al voorbij of al zelfs over de helft!!



Ik heb afgelopen maandag avond op de huisartsenpost gezeten. Had aan het einde van de middag ontzettende pijn met plassen en er zat veel bloed bij! Het leek wel of mijn blaas eruit wilde! Ik had een flinke blaasontsteking! pufff heb ik dat!

Nu aan een peniciline kuur, de assistente vroeg wel of ik zwanger was, dus ik heb gezegd dat we wel bezig zijn en ik het voor nu nog niet weet. Nu heb ik een kuur wat niet schadelijk is voor zwangere vrouwen.... you never know!!! hihi.

Gelukkig slaat de kuur goed aan, heb nu ontzettend veel last van mijn onderbuik en ben erg misselijk. Denk door de blaasontsteking of toch............???? Hmmm we zullen het volgende week weten!

Van de week sperma onderzoek gehad, ik hoor het de 5e! ben erg benieuwd! Het viel allemaal niet mee voor mijn vriend ik had gewoon medelijden met hem hahahaha. Maar ja het is voor een goed doel! Dus ik om 8u s'ochtends met m'n potje tussen mijn borsten (het moest warm blijven) naar het ziekenhuis, wel een grappige situatie.



Fijne avond!

Hoi dames, ik ben er ook nog hoor. We zijn inmiddels verhuisd. En ook nog eens een andere functie en had ook nog eens inlog problemen hier op de site.



We hebben afgelopen zaterdag een geslachtsbepaling echo gehad en we krijgen een dochter. Zooooo leuk! Ben nu 16 wkn zwanger en 24 nov termijnecho. Mijn zus heeft op pcies dezelfde dag en tijd haatr 20 wkn echo.

Verder zie ik nog niet dat ik zwanger ben, kan nog steeds mijn broeken aan alleen de knoop niet meer dicht, dus zit vast met een haar elastiek.



Ik lig een beetje overhoop met mijn vriend over zijn zoon. Hij loopt mij constant uit te dagen of liegt en luistert niet meer naar mij! Vriendlief zegt dan hij is nog maar 4. Maar ik heb gezegd dat ik met hem en kind om de tafel wil zitten en de regels wil bepalen. Voel mij op het moment te gast in mijn eigen huis. Dat kan toch niet de bedoeling zijn? Iemand nog adviezen voor mij? Wordt er gestresst en hopeloos van.

Florita, wat lekker dat je weer gewoon je ding kunt doen en niet veel last heb. Op zich kan ik nu ook weer veel beter mijn gang gaan dan in het begin omdat ik toen zo ontzettend misselijk was en nu niet meer.

Het lastige is dat ik normaal ook wel beperkt word door mijn lichaam, aangezien ik al langere tijd (enkele jaren) continu heel erg moe ben. De oorzaak hiervan is onbekend, ik heb hiervoor al de nodige medische onderzoeken gehad. Normaal ga ik regelmatig flink over mijn grenzen heen en moet ik dat daarna ook wel bezuren, maar dan gaat het alleen om mijzelf. Nu wil ik hier meer mee oppassen gezien ons kindje.



Pat, wat vervelend dat je zo'n flinke blaasontsteking hebt! kan me voorstellen dat je liever veiligheidshalve de medicijnen krijgt die niet schadelijk zijn, mocht je eventueel zwanger zijn. Beterschap!

Haha, met een potje sperma tussen je borsten. Moet me er maar niet een te levendige voorstelling van maken... .



Dikkie, wat leuk dat jullie een dochter krijgen! En wat leuk ook dat je gelijk met je zus zwanger bent. Dat lijkt me echt heel gezellig.

Vervelend die situatie met de zoon van je vriend. Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar wat ik wel weet, is dat je met een vierjarige best om tafel kunt om afspraken te maken. En je moet dan ook beiden op 1 lijn zitten tegenover hem en duidelijk de grenzen aangeven. Kinderen hebben naar mijn mening gewoon heldere grenzen nodig en die tasten ze telkens af. Stel je ze niet, dan gaan ze steeds verder. Ik zie het zelf in mijn familie. Het zoontje van mijn ene zus heeft een behoorlijk pittig karaktertje (is ook 4). Mijn zus is echter heel zacht en lief en ik merk dat zij het heel moeilijk vind grenzen te stellen. Ze probeert het wel, maar geeft ook heel vaak toe (hij is nog maar klein, etc).Het kan echt een heel vervelend jochie zijn soms.

Sterkte in ieder geval!

@florita fijn dat het goed met je gaat....zou die misselijkheid dan echt verledentijd zijn???



@Pat wordt de last van de blaasontsteking al minder door de antibiotica?



@DTJ heb je al een goed gesprek gehad met je vriend en z'n zoontje??? Ik kan me voorstellen dat je je toch een beetje "geremd" voelt om streng op te treden omdat het niet je eigen kind is...moeilijk meis, ik hoop dat jullie eruit komen!



Van de week had ik zo'n "spierpijn" onder m'n ribben. Ik had het gevoel alsof ik de avond ervoor alleen maar buikspier oefeningen had gedaan!

Tot deze dag had ik alleen een bollend buikje tot de navel. De spieren zijn nu al zo opgerekt dat ik nu ook al boven de navel een flink buikje heb gekregen! Het is echt al een zwanger buikje geworden! Ik vind het nu wel opeens bizar had groeien moet ik zeggen!

Ik heb ook voor de zekerheid m'n navelpiercing staafje omgewisseld voor een "wokkel piercing". Ik ben er nog niet helemaal over uit of ik zo'n zwangerschapspiercing zal kopen of maar gewoon dicht laat groeien.



Wij gaan morgenochtend een baby kamertje ophalen. We hebben het op marktplaats gevonden. Een linnenkast, commode en ledikantje. We hebben er 230 euro voor geboden, ik vind dit best een koopje Ik neem aan dat het in het echt even mooi is als op de marktplaats foto's.

Vandaag ook even bij Prenatal rond gekeken. Je schrikt toch wel van de prijzen...ik hoop dat we veel dure dingen van vrienden doorgeschoven krijgen anders gaan we ook op marktplaats snuffelen.

een dochter, dikkie! wat leuk!!

tot nu toe de stand 1 jongen en 1 meisje hier op het forum



mijn buik groeit echt enorm, wat een toet zit daar aan zeg! ik word ook regelmatig 's nachts wakker geschopt haha, zo beweeglijk is hij! soms zien we mijn hele buik op en neer gaan.



helaas heb ik steeds meer last van mijn bekken, op sommige dagen kan ik me nauwelijks bewegen. van de vk heb ik een nummer gekregen van een fysio die gespecialiseerd is in bekkenklachten tijdens de zwangerschap, maandag dus een afspraak maken.



woensdag ben ik 26 weken en dan krijgen we de 3D-echo, ben zó benieuwd hoe ons ventje eruit ziet!



vanaf mijn volgende bezoek aan de vk moet ik al om de 3 weken op controle ipv 4 weken, het einde komt nu toch wel erg snel in zicht.



onze babykamer is helemaal af en supermooi! iedere avond lopen we er even binnen en kijken we rond. alles ruikt nog helemaal nieuw

we hebben trouwens nog steeds geen jongensnaam kunnen bedenken... dat is echt zo lastig! hebben jullie al namen bedacht? voor een meisje hebben we er wel een, maar daar hebben we nu niet zoveel aan

@Miske00 Ik kan me voorstellen dat de naam bedenken het ALLER MOEILIJKSTE is!



Wij hebben ons er nog niet zo mee bezig gehouden, eerst het geslacht afwachten. Maar ik probeer nu wel mooie namen te onthouden of op te schrijven als ik ergens een mooie naam zie staan.



Geven jullie gewoon één roep naam of ook een 2e of 3e naam?

Ik weet nog niet wat wij zullen doen. Waarschijnlijk gewoon één naam.

Vroeger was dit toch katholiek? Doop namen. Ik heb er zelf ook 3.

Hoi iedereen,



al weer even geleden dat ik hier was!



@Mikske: naar zeg van die bekkeninstabiliteit! Ik loop er nu al een week of 7 mee, en de fysio helpt wel om het niet té erg te laten worden. Maar het doet wel gewoon altijd pijn, dat vind ik erg vermoeiend. Ik zou zeggen, neem veel rust, maar dat doe je geloof ik toch al vanwege je buik toch? Fysiotherapie geeft in bij mij in ieder geval wat verlichting , dus veel succes morgen!



@Daanmarie: we hebben niet één naam bedacht, maar wel 5! Helaas zijn de namen die ik heb bedacht niet dezelfde als die van vriend, haha. Blijft dus wel even spannend. We geven wel een tweede naam, en een meisje ook een derde. Bij een jongen wordt de tweede naam Jan, naar de overleden vader van vriend, bij een meisje wordt het Rhea Sophie, naar mijn zusje (daar zijn we het dan wel over eens).



@Dikkie: ik kan me voorstellen dat het voor het zoontje van je vriend ook best heftig is dat jij nu zwanger bent. Zijn vader krijgt nu een nieuwe baby. Misschien is hij bang dat de baby de aandacht van hem af zal gaan leiden, dat papa misschien meer van de nieuwe baby zal houden dan van hem? Zou dat misschien een reden kunnen zijn voor zijn gedrag? Of was het voor je zwangerschap ook al zo? Misschien kunnen jullie eens met zoontje praten over wat hem dwars zit.



Ik kreeg het trouwens afgelopen week opeens op mijn heupen, en heb (na wat voorwerk) in één klap alle babymeuk die we nog niet hadden aangeschaft. We waren van plan om via marktplaats een kamertje te kopen, maar dan zou ik dat ook willen schuren en verven en dat zie ik mij met die bekkenklachten nu niet doen. Vriend is hard aan het werk om ons nieuwe huis af te krijgen, dus die heeft er ook geen tijd voor. Dus hebben we nu een nieuw kamertje gekocht in een winkel. Een showroom model, dus goedkoper, en zo gaaf! Ik heb via prenatal.nl een maxicosi pebble gekocht (nu enorm afgeprijsd in een paar kleuren!), en bij neckerman.nl een familyfix ding om de maxi cosi makkelijk in en uit de auto te krijgen. Ik heb nu ook een box (gekregen), lakentjes, een dekentje, een badset, wat kleertjes, luiertas, wandelwagen in bestelling, wat luiers uit gratis pakketten en wat verzorgingsproducten. De baby uitzet is nu dus helemaal compleet! Dat geeft me een gerust gevoel, dan kunnen we ons nu volledig op de verhuizing richten. En mocht het dan verder misgaan met mijn bekken (of iets anders natuurlijk) dan is alles in ieder geval in huis! (nog twee weekjes, dan zit ik op de 28 weken grens! Gaat inderdaad snel nu! En dik dat ik ben!)



Ik geef trouwens nog maar een keer of vier per week over. Hulde! Volgens de VK gaat het waarschijnlijk niet meer echt over totdat ik bevallen ben, maar het is nu in ieder geval een heel stuk minder en daarom heel goed te doen.



@pat: ik hoop dat je je beter voelt! Blaasontsteking is hartstikke vervelend!

@madieken ha ha waarschijnlijk komen we allemaal nog in zo'n fase dat we al het babyspul in huis willen hebben, en wel nu! Dat geeft rust, he???

Wat verveleld die bekkeninstabiliteit, kan me voorstellen dat het nu met de verhuizing & zwangerschap extra slecht uitkomt.



Hebben jullie al zwangerschapsdozen aangevraagd?? Ik alleen die van Prenatal.

Ik heb begrepen dat sommige dozen vooral reclame/folders zijn...met andere woorden...TROEP! En bij de Felicitas (etos?) box kun je een huisbezoek verwachten, of nare telefoontjes waar je niet op zit te wachten. Voorzichtig dus!

Wie heeft hier al ervaring mee?



Ik heb de laatste tijd steeds "bijna" bloedneuzen. Blijkt bij de zwangerschap te horen. Rare kwaaltjes zijn het maar!

Hallo,



En ik ben er ook nog hoor. Druk met vanalles maar het gaat hier goed.

Vandaag 20 weken en donderdag de echo, ik ben erg benieuwd.



Ik voel me trouwens erg goed, vrijwel nergens last van alleen van een snel groeiend buikje inmiddels en nog steeds last van mijn darmen (ook daarom zal die buik wel dik zijn).



Wij zijn al wel uit de namen, voor een jongentje en een meisje hebben we een naam. Ik wil wel graag meer dan één naam, vind ik bijzonder. Waarschijnlijk een roepnaam en nog een tweede naam.



Wij willen graag weten wat het wordt en daarna ga ik ook weer even shoppen, kunnen we vast dingen in de juiste kleur kopen!

Ik heb net een mailtje gehad dat ik de blije doos bij prenatal mag gaan ophalen. 2 weken geleden is er een doos thuis bezorgd, weet niet meer waar die vandaan kwam maar die viel zwaar tegen. Voornamelijk magazines van de zomerperiode.



Vanmiddag heb ik therapie gehad. Ik weet nu dat ik heel veel in mijn dagelijkse bezigheden moet veranderen om de pijn in de hand te houden. Ben er een stuk wijzer van geworden. Maandag moet ik weer terug.



Over namen; wij willen graag 2 namen geven. We laten ons kindje niet dopen maar vinden het leuk om een extra naam te geven. Maar het is zó moeilijk om één naam te bedenken, laat staan twee...



Eigenlijk hebben we alles voor de baby-uitzet al compleet, maar net in de stad een allerschattigst stoer pyamaatje gekocht in maat 56 En nog wat rompertjes lange mouw in 62. Nu moet ik echt stoppen met shoppen anders weet men niet meer wat ze ons kunnen geven als ik ben bevallen



Morgenavond de 3D-echo!! Daar kijken we enorm naar uit!