Zwanger willen worden inclusief tabel

Zo Emma is lekker wakker 's middags, van een middagdutje is al 2 dgn geen sprake, ze vecht echt tegen de slaap op het moment en dan wil ze het liefst bij mij of haar vader liggen. Hoop dat dit wel weer gaat veranderen. Daarentegen had ze gister om 10 uur de fles 's avonds en was ze gelijk in coma en om half 5 kwam ze weer een keertje.



Ik kink soms best uit naar het werk maar dat komt meer omdat ik het idee heb dat ik veel mis van de rest van het leven om mij heen. Ik moet er ook weer niet aan denken om Emma nu al naar een kv te brengen of straks.



Daanmarie ik ben zelf altijd van structuur maar die is ver te zoeken op het moment.

Hoe gaat het trouwens met je? Lichamelijk?

Mikske, bedankt voor je tip. Ik weet wel dat het met oudere kinderen zo werkt. De kinderen van mijn zus gaan vaak vrij laat naar bed onder het motto 'dan slapen ze 's morgens wat langer'. Maar dat gaat dus niet op. Dacht alleen met baby's dat het meer met het aantal uren te maken had voor ze weer honger krijgen. Maar manlief is al een paar keer zelf in slaap gevallen 's avonds waardoor ze haar flesje pas om half 1 of 1 uur 's nachts gehad heeft en dan slaapt ze idd niet langer dan dat ze hem om 12 uur krijgt. Dus ik denk dat we dat maar eens gaan proberen. Zal manlief ook blij mee zijn, want dan kan hij eerder naar bed!

Gelukkig wil ze tegenwoordig na de ochtendvoeding vaak ook wel wel even slapen, waardoor ik dan ook nog even kan gaan liggen.



Daanmarie, ik heb idd ook begrepen dat je een baby zo jong nog niet kunt verwennen. Maar ze kunnen natuurlijk wel ergens AAN wennen. Ik vind het ook een lastig punt. En ik kan het huilen ook niet aanzien. Maar eventjes huilen kan geen kwaad volgens mij. Ligt denk ik ook een beetje aan het soort huilen. M hier is een typje dat regelmatig alleen in slaap komt door zichzelf in slaap te huilen. Daar zijn we zo gaandeweg achtergekomen. Dan wilde ze niet slapen en begon te huilen en gaf ik haar de fopspeen. Dan was ze stil en sabbelde. Ze spuugt hem echter heel snel weer uit en kort daarna begint ze weer te huilen om de speen. Ik heb zo echt uren wakker gelegen naast haar en tig keer die speen gegeven. Maar op een gegeven moment hebben we eens geen speen gegeven en haar even laten huilen en spromt viel ze in slaap. Nu stop ik dus meestal na een minuut of 10 met het geven van de speen (ik geef hem eerst nog wel, want soms valt ze al sabbelent in slaap en dat is dan toch prettiger) en laat haar even huilen. Ik blijf dan wel in de buurt en als ze echt gaan krijsen troost ik haar nog wat, maar ik laat haar wel liggen (maar dan weet ze dus wel dat ik bij haar ben en ze niet alleen is). Hier werkt dit heel goed.

M begint soms ook midden in haar slaap te huilen. Dan krijst ze even heel hard en plots is ze weer stil (en al die tijd ogen gewoon dicht).



Tja het duurt even voor je de gebruiksaanwijzing door hebt! Maar ik blijf het wel moeilijk vinden, want ik kan er helemaal niet tegen als ze huilt.

Dikkie, ik kan me best voorstellen dat je weer uitkijkt naar het werk. Omdat je wereld idd wel heel klein wordt al je hele dagen thuis bent en alleen maar met de kleine bezig bent.

Ik had verwacht dat ik dit ook al wel zou hebben (na 8 weken nu), maar ik heb dat nog geen moment. Nu verveel ik me ook helemaal niet en ga ik er ook wel regelmatig op uit en neem M dan gewoon mee (of manlief blijft thuis). En muziekrepetities heb ik ook al weer opgepakt.

Ik zie er eigenlijk nog heel erg tegenop om weer te gaan werken. Enerzijds omdat ik M dan niet meer telkens bij me heb. Hoewel ik nu ook al wel een paar keer een avondje zonder M weggeweest ben, vind ik dat nog best moeilijk. Maar ik neem aan dat dit straks minder wordt.

Maar anderzijds zie ik gewoon best wel tegen het werken op. De combi van gebroken nachten en dan dus 's ochtends niet meer even kunnen gaan liggen. Maar ook het werk zelf. Ik ben straks een half jaar thuis geweest en de eerste maand heb ik vanuit huis nog wat gewerkt, maar de laatste 5 maanden heb ik ook echt niets meer gedaan behalve een keer of 3 mijn mail gelezen. In mijn werk veranderen er doorlopend veel dingen (fiscale regels, regels mbt vakgebied en interne werkwijzen), zodat ik nu een heleboel wijzigingen in 1x te verwerken krijg. Ook hebben we een nieuwe manager gekregen per 1 januari en 4 nieuwe collega's. Dus wel even wennen. Daarnaast ben ik dan opeens weer heel onzeker. Of ik wel geschikt ben voor mijn functie. Onzin, want ik vervul deze functie al 3 jaar en ze zijn super tevreden (heb over 2010 de hoogste beoordeling gehad die je kunt krijgen). Maar toch word ik dan weer heel onzeker of ik het allemaal wel kan. Echt heel vervelend! Ik ga dus nu nog maar niet aan werk denken, want ik heb nog ruim een maand verlof!

Genieten van je verlof DTJ want het is zo voorbij

Ik ben al 3 weken aan het werk en gelukkig bevalt het wel heel goed. Ik mis Bjorn eigenlijk niet wat ik wel had verwacht. Maar ik heb het te druk om stil te staan bij het feit dat ik nu moeder ben. Raar maar waar.

Alleen tijdens het kolven, 2 x per dag op het werk heb ik tijd om aan andere dingen te denken dan werk. Ik weet dat Bjorn in goede handen is dat maakt alles goed. 3 dagen achter elkaar werken vind ik wel veel, maar het vliegt voorbij en dan heb ik heerlijk 4 dagen achter elkaar met mijn mannetje.



Zo grappig, op donderdag gaat Bjorn naar mijn ouders toe en daar kibbelen ze de hele dag wie er aan de beurt is om met hem te wandelen. Ik breng Bjorn rond 8.00 uur en nog voordat ik de deur uit ben is mijn vader al met hem weg om te wandelen. Als ik in de middagpauze (ik heb een uur en ga altijd naar mijn ouders, die wonen dicht bij mijn werk) daar kom zijn mijn ouders allebei al minstens 2 x wezen wandelen. Tussendoor hangen ze om de beurt boven de box gek te doen naar hem. Tja...eerste kleinkind

Hij boft maar met zoveel liefde en aandacht.

Ik kreeg vandaag te horen dat ze het cadeau voor zijn 1e verjaardag al hebben hahaha.

Ik geniet er ook zeker van Mikske! Maar ik merk idd dat de tijd nu voorbij vliegt nu ik zelf weer goed kan en ook een stuk handiger met M ben.



Gisteravond zijn we voor het eerst samen weggeweest zonder M. Een paar uurtjes naar een verjaardag. Mijn moeder heeft opgepast.



Verder hebben we gisteravond de voeding eerder gegeven. Was eigenlijk meer toeval, want we zouden half 12 terug zijn en het dan doen, maar om kwart voor 11 belde mijn moeder of ik het goed vond dat ze nu de fles gaf, want M huilde aan één stuk door (dat deed ze de hele avond al vanaf de vorige fles, maar volgens mijn moeder was ze bekaf en misschien viel ze dan wel in slaap). Tuurlijk vond ik dat prima. Toen had ze dus de fles eerder dan normaal en toen wij thuis kwamen had ze hem net op en zijn we samen gelijk naar bed gegaan. Ze is meteen in slaap gevallen (ca kwart voor 12) en heeft vanmorgen geslapen tot kwart voor 9! Om 7u een keer een klein piepje, maar voor ik kon reageren sliep ze al weer. Om kwart voor 9 moeten we haar nog wakker maken want ze sliep nog steeds, maar anders kwamen we vandaag niet meer weg met het aantal voedingen.

Nu zal dit wel een uitzondering zijn. Ze was aardig bekaf gister, want 's middags had ze ook al zo goed als niet geslapen. Dus vanacht zal ze het wel compenseren want vandaag heeft ze al bijna de hele dag geslapen .

En inderdaad, vanacht heeft ze het gecompenseerd. Kwart voor 12 laatste fles en kwart voor 4 al weer wakker!

@ Mikske: wat goed dat Bjorn zich al omdraait!

@ Dikkie: G had ook huiluurtje s ochtends, maar ik leg hem meestal half 9 weer in bed (na fles van 7 uur) en dan slaapt hij even en is hij verder gezellig. Wel heeft hij s avonds nog steeds huiluurtje, maar dat lijkt wel minder te worden

Wij hebben nog steeds geen sex gehad, wilden wachten tot 6 weken na bevalling ivm wond in baarmoeder. En afgelopen vrijdag was het 6 weken geleden. Maar helaas is het weer niet van gekomen dit weekend, want ik ben ongesteld geworden! Ik schrok even toen ik bloed zag, maar bedacht me dat dat gewoon ongesteldheid is...

G slaapt sinds anderhalve week door! Heerlijk! Hij slaapt nu van 22 uur tot 6.45 uur. En sinds vorige week ligt hij ook in zijn eigen kamertje. We bakeren hem s nachts wel in omdat hij wakker wordt van zijn maaiende armen anders. We laten G trouwens wel even huilen als hij in bed ligt. Dat werkt goed, ook al vind ik het wel heel zielig, hij slaapt binnen een kwartier en laatste dagen zelfs al sneller.

Ik heb eigenlijk ook wel zin om aan het werk te gaan, maar heb alleen geen baan. Ben wel druk aan het solliciteren en heb ook al gesprek gehad, maar moet maar gewoon afwachten.

Hallo! Weer een tijdje terug alweer, de tijd vliegt echt voorbij. Net als Dikkie kijk ik soms best uit naar mijn werk, maar tegelijkertijd zie ik er erg tegenop. Een klein beetje om L. weg te brengen naar het kdv (al heb ik daar wel een heel goed gevoel over), maar vooral de combinatie zorgen, schoonmaken, slaapgebrek en werken...Volgens mij schiet je sociaal leven er echt compleet bij in met zo'n ukje en werk. Maar goed, we zullen zien. Ik heb nog ruim 6 weken te gaan, dus nog niet teveel over nadenken.



Alles gaat hier goed, L. wordt zo snel groot, ze is alweer druk aan het lachen. Nooit verwacht dat zo'n baby al elke week zoveel nieuwe dingen zou leren. Die lachjes, daar smelt je gewoon van! Trouwens, wij hebben hier gisteren ook op de tip van Mikske uitgeprobeert van eerder de laatste voeding 's avonds. Ik had al een tijdje het idee dat ze telkens tegen 22 uur in een diepe slaap viel. We maakten haar dan nog wakker tegen half 12 of 12 uur voor de laatste voeding, maar ik vond het zo zielig als ze net lekker sliep en ze was haast niet wakker te krijgen! Gister dus al om kwart voor 10 de laatste voeding en......ze sliep door tot 6 uur vanmorgen! Jeuj, echt heerlijk! Ik verwacht niet dat ze dit elke nacht gaat doen, want ook hier (net als bij DTJ) een heel actieve dag gehad met weinig slaap. Maar als dit gewoon af en toe zo gaat is het al heerlijk. Dus Mikske, thanks!



Daanmarie, druk zo he? Ik merk wel dat het steeds makkelijker gaat en ook ietsjes minder druk, al blijft het enorm aanpoten soms. Dat kraambezoek heb je er ook nog bij natuurlijk....Wel fijn dat alles goed gaat!



Godelinde, wow, G slaapt al door dus? Snel zeg! Wat goed dat je alweer aan het solliciteren bent, ik hoop dat je snel iets vindt.



DTJ, ik herken ook jouw zorgen om werk eigenlijk wel. Je bent er toch een behoorlijke tijd uitgeweest. Misschien kan ik het wel helemaal niet enzo (heb ik soms toch al een beetje last van in mn werk). Nu nog maar even genieten inderdaad. Klinkt trouwens wel alsof alles best wel lekker loopt nu bij jullie!



Mikske, wat rolt Bjorn al snel om, goed zeg. Hoe bevalt de combinatie nou met werken, is het vooral druk op je werk of ook heel druk om alles thuis een beetje voor elkaar te krijgen?

Godelinde, wat fijn dat G ook al door slaapt. Dat is echt wel snel!

Succes met solliciteren. Wat dat betreft mag ik natuurlijk helemaal niet klagen. Kan me voorstellen dat je graag snel weer een baan wilt hebben!



Florita, wat leuk he, al die ontwikkelingen die zo´n kleine uk doormaakt! Ik smelt ook altijd als ik naar haar zit te kijken.

Wat fijn dat je je wel een beetje herkend in hetgeen ik zei over weer werken. Ik voelde me al zo'n muts dat ik altijd zo onzeker ben over mijn kunnen terwijl daar over het algemeen helemaal geen reden toe is .



En hoe was jullie eerste moederdag gister?

Wij hebben er niets aan gedaan. We hadden dopen van mijn nichtje en in de kerk was M voorbeeldig (wakker, maar lag gewoon om zich heen te kijken). De rest van de middag (bij mijn zus) was ze echter niet in haar hum. Ze heeft de hele middag en ook zo'n beetje de hele avond gehuild. Denk de combi van warm weer en de hele dag weg zijn en teveel drukte om zich heen (veel spelende kids daar). We zouden nog uit eten gaan einde van de middag met mijn moeder, maar dat hebben we geschrapt. Het leek ons beter dat we lekker naar huis gingen met haar. Maar zoals gezegd heeft ze ook nog zowat de hele avond gehuild. Zelfs wandelen hielp niet (viel onderweg wel in slaap, maar werd thuis direct weer wakker). Wel goed geslapen vanacht, tot 7u vanmorgen en na de voeding ook weer tot 11u.

De komende dagen hou ik dus gewoon weer fijn haar regelmaat aan, wat wil zeggen dat ik boodschappen doen enzo alleen tussen 11-15u doe en dat ze van 15-19u lekker kan slapen en niet verplaatst hoeft te worden (wandelen kan dan wel, want daarvan valt ze juist in slaap).

Ik kreeg met moederdag een ontbijt op bed en een "zelfgemaakt" cadeautje van Bjorn. Hadden ze op het KDV gemaakt, erg leuk!



Hier gaat het nog steeds super! We boffen zo met onze (uit)slaper Op de dagen dat ik werk moet ik hem wakker maken.

Het werken valt me 100% mee, het is te druk om steeds aan hem te kunnen denken dus ik kan me helemaal met het werk bezig houden. Bjorn is in goede handen dus om hem maak ik me geen zorgen wanneer ik aan het werk ben.



Van zijn 2e spuitjes vorige week heeft hij veel last gehad 's avonds, dat was zó zielig!

Hij weegt inmiddels 7 kilo, een flink mannetje

Mikske, wat fijn dat het zo goed gaat met Bjorn!

En mooi ook dat het werken je 100% meevalt. Ik hoop dat dat straks bij mij ook zo is.



Spuitjes zijn zo zielig he. M heeft afgelopen week haar eerste prikjes gehad. Gelukkig heeft ze er niet echt veel last van gehad. Maar ik vind het prikken zelf al zo zielig. Ze lag zo lief op mijn arm en dan zie je dat koppie vertrekken en begint ze te brullen.



7 kilo, dat is al een flinke jongen!

M groeit gelukkig ook supergoed. Ze is inmiddels 55,8cm en weegt 5 kilo. De eerste maand is ze amper gegroeid door haar moeilijke start dus vergeleken bij haar geboortelengte en gewicht is het niet heel veel. Maar bijna alles is dus de laatste maand gegroeid, dus dat is supergoed!

Ze drinkt volgens de ´norm´ nog steeds te weinig, maar ze groeit er heel goed op, dus wij vinden het helemaal prima en het CB gelukkig ook. Blijkbaar heeft ons meisje hier genoeg aan. Ook blijft ze behoorlijk lang over haar fles doen (een half uurtje ben je zo bezig), maar het is niet anders (grotere speen verslikt ze zich, ik gebruik nu de standenspeen zodat ik makkelijk kan switchen als ze langzamer gaat drinken). Zolang ze over het algemeen haar flesjes leegdrinkt, ben ik super tevreden!



M slaapt niet zo lang door als Bjorn, maar ik vind dat wij in zijn geheel niet mogen klagen. We geven haar nu de laatste fles om 23:00 en dan slaapt ze meestal door tot ergens tussen 5:00 en 7:00. Als ik hoor dat er baby's zijn die 3-4 keer per nacht komen (of nog vaker), dan is dit dus heel erg netjes. En ze is ook pas goed 2 maanden oud.



Hoe is het met de rest?

Bjorn rolt zich dus sinds 2 weken om.

Vandaag maakte hij er een spelletje van, ik leg hem op zijn buik, hij rolt zich om naar zijn rug en kijkt me vervolgens met glimmende oogjes aan tot ik hem weer op zijn buik leg, waarna hij zich weer omrolt en dit 25 x achter elkaar. Ik heb het gefilmd want het is zó grappig



Er komt ook al een tandje door...hij is nu ruim 3 maanden oud. Ik denk dat hij tegen volgende week loopt

Haha, Mikske, dat gaat inderdaad hard met Bjorn zeg! Wat knap dat hij zich al zo goed omrolt en zelfs al een tandje ook. Niet alleen een flinke jongen, maar ook een snelle dus, leuk!



DTJ, zielig die prikjes! Wij moeten 1 juni voor de eerste prikjes, lijkt me ook echt zielig. Maar het is voor een goed doel natuurlijk. M. slaapt ongeveer net zo lang als onze dame. Wel fijn he om weer iets langere nachten te kunnen maken? Ik vind het wel een groot verschil met het begin in elk geval.



Hier begin ik echt mijn draai te vinden. Ik merk dat ik lichamelijk ook weer een stuk fitter (en vooral minder moe) begin te worden. Misschien zit er toch wel iets van waarheid in die 6 weken kraamperiode:-) Hoorde dat je lichaam ook wel 6 weken nodig heeft om van bloedverlies en laag ijzer te herstellen, dat zal wel een grote impact hebben gehad ook op mijn moeheid. Van de week ben ik weer eens gaan zwemmen, was erg lekker! L. groeit als kool en heeft het lachen en geluidjes maken nu echt onder de kniet. Ook merk ik dat ze het steeds wat langer volhoudt in de box of wipstoel. Dan ligt ze helemaal verbaasd naar haar eigen handje te kijken die ze voor haar gezicht houdt. Grappig gezicht.

Hallo allemaal,



Jeetje, Miske wat heb jij een snelle jongen!



Leuk om te lezen hoe het met iedereen gaat en hoe de kindjes zich ontwikkelen.

@Florita; dat herstellen is zeker belangrijk ja. Je lichaam heeft een hele prestatie geleverd en ook het einde van de zwangerschap is toch zwaar voor je. Ik had het toen ik zwanger was niet zo in de gaten maar toen die dikke buik weg was realiseerde ik mij pas hoeveel zwaarder alles is wanneer je zo'n dikke buik hebt.

Ik moet trouwens nog zo'n 9 kilo kwijt en het gaat jammer genoeg niet zo snel. Ben vorige week weer begonnen met sporten, vind dat wel erg lekker.



Met ons meisje gaat het gelukkig goed. We hebben best een zware periode gehad. Ze huilde overdag veel, wilde niet slapen en niet in de box, wipstoel of onder de babygym liggen.

Erg frustrerend als je niet weet wat er aan de hand is en wat je er aan kan doen. Daarnaast was ik ook de hele dag met haar bezig want ze wilde alleen op mijn arm liggen.

Inmiddels diverse 'hulpmiddelen' ingezet: osteopaat, omneovoeding, medicijnen tegen reflux, johannesbroodpitmeel tegen relfux en op advies van het consultatiebureua meer regelmaat en ze ligt vaker boven in haar eigen bedje.

Het resultaat mag er zijn, ze is vrolijker, huilt minder wanneer ze wakker is en slaapt beter. 's Nachts slaapt ze tussen de 6 en 8 uren en zefls al 1 x 9,5 uur achter elkaar! We zijn dus erg tevreden.



Ze lacht veel en begint echt geluidjes te maken, erg leuk.



@DTJ; fijn dat m ook goed groeit! En het slapen gaat dus ook redelijk. Wordt vanzelf steeds iets beter, fijn in ieder geval dat jullie tevreden zijn.

Hoi ik ben er ook weer eens, wat gaat er toch veel tijd in zitten met zo een kleintje. Lijkt wel of ik nu last heb van postnatale zwangerschapsdementie haha.



Zo Mikske die jongen van jouw is een snelle, draaien tandje pfoe. Wel leuk om te zien natuurlijk..



Met Emma gaat het goed, ze drinkt nu 5x 150cc en daarna valt ze lekker in slaap. Ben wel overgestapt op voeding voor hongerige baby's bij de gewone standaard voeding kwam ze na de 2 uur al weer voor een voeding. En dan had ze ook echt honger en nu gaat het perfect.

Af en toe nog een huil uurtje maar dan zit er meestal een boertje dwars. Of ze wil lekker over je schouder kijken. Waren jullie kindjes ook snel met het hoodje omhoog en stil kunnen houden? Ze stilt hem echt al helemaal zelf op.

Nu lacht ze ook lekker en kirt, heerlijk zo vrolijk koppie.



Vorige week bij het consultatiebureau geweest en ze woog bij de geboorte 3240 gr en vorige week 3,82 kilo dus nu zal ze wel over de 4 kilo zitten. Ze was ook 53,5 cm.



Oh ik heb een leuk adres voor babykleding in Almere het is een outlet. Kleertjes van barbara farber, pancake, feetje etc allemaal nieuw. Vanaf 5 euro voor een legging, truitjes 8 euro, rompertjes 5 euro etc. Ik had een jurkje van feetje in de winkel gekocht 21,50 hetzelfde jurkje bij de outlet 10 euro.



Deze outlet heet de kelder op de bolderweg 47 in Almere. Dus dames even googlen scheelt zoveel geld.

Zo he Mikske, die jongen van jullie is inderdaad erg snel! Nu al een tandje. En dat omrollen is volgens mij ook best vlot. Lijkt me inderdaad een erg leuk gezicht!



Florita, wat fijn dat je je ook weer wat beter begint te voelen. Bij mij duurde het ook ongeveer 6 weken voor ik me weer een beetje beter voelde en daarna ging het bij mij erg snel ´omhoog´ vond ik zelf. Toen ben ik ook begonnen met sporten, dat helpt natuurlijk ook. Maar veel eerder had ik dat ook echt niet gekund hoor. Fijn ook dat het met L zo goed gaat. Het is leuk om naar zo´n kleine krummel te kijken he? Hoe ze steeds iets nieuws ontdekken!

Ik heb nu op zich niet heel erg veel langere nachten dan eerst, aangezien manlief al een hele tijd bijna elke dag de late voeding deed. Ik heb overigens nog steeds een flink slaapgebrek, maar dat hoort erbij en wist ik van tevoren. Ik heb gewoon veel slaap nodig.



Lenthe, kan me voorstellen dat het zwaar is als je kleintje veel huilt. Zeker als je niet weet wat er aan de hand is. Goed dat je het nodige geprobeerd hebt. Dat is vaak de enige optie die je hebt. Gelukkig heeft het wel geholpen en gaat het nu beter!

Tja die kilo's he. Ik wist trouwens niet dat jij ook zoveel aangekomen was dat je er nu nog 9 af moet hebben?

Ik was er 20 aangekomen maar ben ze inmiddels gelukkig bijna allemaal kwijt (nog 2 ofzo) en met de nodige buikspieroefeningen kan mijn buikje er ook weer mee door.



Dikkie, druk ben je met zo'n kleintje he? Wat snel dat ze haar hoofdje al zelf overeind houdt! M doet het ook wel, maar is ook wat ouder. Een maad geleden deed ze dat echt nog niet.

Bedankt voor de outlet-tip. Ik heb er helaas niet zoveel aan, want ik woon in het oosten, dus dat is nogal uit de richting! Maar mocht ik een keer in de buurt zijn, dan ga ik kijken.



Ik merk de laatste 2 weken echt dat M meer kan. Ze kijkt nu veel meer geïnteresseerd om zich heen en reageert meer op dingen. Ook lacht ze nu echt heel duidelijk naar je als reactie ergens op. Voorheen wa het meer af en toe een trekje en nu echt een grote grijns!. Erg leuk!

Het is stil hier. Hoe is het met iedereen? En met alle kleintjes natuurlijk?

@dtj: t'is hier inderdaad stil. Ik lees wel zodra er een nieuwe reactie is maar het ontbreekt me vaak aan de tijd (en het geduld) om te reageren.

Ik was 23 kilo aangekomen, behoorlijk veel en ben dus blijven hangen bij die 9 kilo die er nog af moeten.

Wat goed dat jou kilo's er bijna allemaal weer af zijn! Ik blijf gewoon lekker sporten en gezond eten dan moet het met mij ook wel weer goed komen.



Verder gaat alles hier zijn gangetje, ik geniet nog volop van mijn verlof, heb nog zo'n 7 weken. Heerlijk!

Hoi! Hier een beetje hetzelfde probleem als bij Lenthe, wel lezen maar weinig tijd/puf om te reageren. En dat terwijl ik het zo leuk vind om te lezen hoe het bij jullie gaat.



Lenthe, klinkt inderdaad best zwaar zeg! Wat fijn dat ze nu beter slaapt en vrolijker is. Lijkt me echt moeilijk als je niet meer weet hoe je haar moet troosten en een beetje slaap heb je zelf echt nodig!



DTJ, leuk he dat lachen! Wat knap dat je al zo goed aan de buikspieroefeningen bent en bijna al je kilo's er weer af zijn. Ik ben erg gezegend denk ik dat de kilo's er hier zo makkelijk af gingen (inmiddels al ruim een kilo onder het gewicht van voor mijn zwangerschap), maar mijn buik is echt nog niet terug in z'n oorspronkelijke staat...En ik kan de discipline voor oefeningen nog niet echt opbrengen merk ik.



Dikkie, ja toch wel druk he, haha. Goed dat ze haar koppie al helemaal omhoog houdt. Die outlet is een goede tip, wel een beetje ver vanaf hier, maar misschien wel leuk om een keer een dag die kant op te gaan.



Hier gaat het z'n gangetje. Ik merk dat ik echt mn ups en downs heb. Af en toe voel ik me helemaal op die roze wolk, ben ik zo gelukkig dat we zomaar zo'n mooi, gezond meisje hebben gekregen. Maar af en toe voel ik me ineens zo aan huis gebonden, huilt ze even wat meer en kan ik er echt ineens even doorheen zitten. Vriend is dan bijvoorbeeld lekker de stad in 's avonds en ik zit met een huiler thuis die elke keer wil drinken en waar je continu klaar voor moet staan. Maar dan voel ik me ook weer heel ondankbaar:-( Zal ook wel veranderen als ik weer ga werken, dan ben je ook weer wat meer 'voor jezelf' bezig. Aan de andere kant wil ik er ook nog niet aan denken haar 4 dagen te moeten missen....

Lenthe, wat heb jij trouwens nog lang verlof! Of heb je er een vakantie achteraan? Ik moet over zo'n 4 weken weer aan de slag.

Lenthe, 23 kilo is idd ook best veel! Maar als je gewoon gezond blijft eten en sporten komt het hopelijk bij jou ook weer helemaal goed!

Je hebt idd nog erg lang verlof! Lekker van genieten. Hopelijk blijft het komende weken ook nog een beetje mooi weer!



Florita, ik denk dat die ups en downs wel normaal zijn hoor. Ik heb ze af en toe ook wel, maar niet heel veel. Moet zeggen dat ik ook een heel behulpzame partner heb. Als hij thuis is van zijn werk, geeft hij vaak de fles van 19u en doe ik ´s avonds vaak even wat voor mezelf (een half uurtje sporten, even muziek maken oid).Ik ga meestal vroeg naar bed en hij doet de late voeding (en ik de vroege weer). Alleen nu in het weekend draaien we het om, want dan mag ik uitslapen!



Hier nog 2,5 week verlof. Aan de ene kant heb ik best wel zin om weer te gaan werken, maar ik zie er ook wel tegenop. Ben er nu nog maar niet teveel mee bezig. De eerste week is gelukkig helemaal uitgeblokt voor afspraken en mag ik gebruiken om mail te lezen, gemiste zaken bij te lezen, etc.



M doet het heel goed. Ze drinkt nog steeds prima gemiddeld genomen en over het slapen mogen we ook niet klagen. Gister met mijn zus wezen winkelen en M heeft gewoon bijna de hele dag liggen slapen! En vanacht heeft ze ook zomaar 8,5 uur geslapen (terwijl ze normaal na 5,5/6 uur meestal komt)Vandaag heeft ze ook heel veel geslapen. Denk dat ze toch nog de nodige indrukken aan het verwerken is!

Maar dus lekker geshopt. Leuke dingen voor M gekocht en natuurlijk ook voor mezelf. Wilde bewust pas weer winkelen als ik weer een beetje op mijn oude gewicht zat, anders vind ik het helemaal niet leuk.

Die buikspieroefeningen vergen niet eens zo heel veel tijd hoor. Ik doe het meestal 1 of 2x per dag en is maar een paar minuutjes. Ik probeer het wel vol te houden, ook al heb ik geen zin.



We hebben vandaag ook voor het eerst weer sex gehad. Is dus relatief laat (want M is al 2,5 maand). Wilden al wel eerder, maar we waren telkens zo moe, dat het er niet van kwam.

DTJ, toch wel fijn om te lezen dat je de ups en downs herkent. Klinkt wel alsof jullie het goed geregeld hebben. Mijn vriend is ook helemaal gek van L. en doet veel zodra hij thuis is, maar de voedingen kan hij natuurlijk niet doen met die borstvoeding. En dat is toch nog steeds zo elke 3 uur overdag + 's avonds van 22-22.30 en dan 's morgens tegen half 6 weer. Daardoor heb ik het gevoel alsof ik lastig weg kan en bijv. een avondje een keer lekker aan de wijn kan ook niet. Soms ga ik wel een avondje lekker weg hoor, maar dan moet je alsnog kolven zodra je thuiskomt en voordat je weggaat (ook al is het al na 12en als je terugkomt). Maar goed, het is natuurlijk allemaal tijdelijk en 's nachts is het een kwestie van even aanleggen, 20 minuten drinken en haar weer terugleggen. Het zijn meer af en toe even momentjes dat ik me opeens heel erg gevangen voel thuis. Het is ook gewoon een grote overgang met voordat zij er was, toen ging ik heel regelmatig even de stad in 's avonds of sporten. Maar ik zou ons meisje nooit meer willen missen! Toch wel gek dat je prioriteiten echt heel erg veranderen met zo'n baby.

Hoi allemaal,



Ook hier weinig tijd/puf om te schrijven. Druk met G en solliciteren. Lees wel trouw mee. Ook het maart 2010-topic lees ik veel, erg herkenbaar.



Het gaat hier nog steeds heel goed. Gisteren weer bij CB geweest, G is al 6025 gr en 62,5 cm, behoorlijk groot voor zijn 9 weken. Bijna 2 kilo aangekomen sinds zijn geboorte. Alles was wel goed in proportie en binnen de curves, dus ze waren helemaal tevreden. Hoofdje optillen doet hij nog niet zo goed, dus we moeten meer met hem oefenen. Dwz op zijn buik, wat hij helemaal niets vindt! Hij zit veel liever in de wipper om zich heen te kijken.



Gisteren ook prikjes gehad. Oh wat was dat zielig! Tijdens het praten met CB-verpleegkundige was G in slaap gevallen en we kregen hem nauwelijks meer wakker omdat hij zo lekker bij mij lag. Die prikjes kwamen dus erg onverwacht voor hem. Zelfs ik kreeg tranen in mijn ogen, vond het zo zielig. Ben helemaal niet zo’n emotioneel type, maar nu dus wel, zullen ook de hormonen nog wel zijn. Hij was gisteren wel wat suffer en had lichte koorts, 38,1, maar verder viel het wel mee.



Konden hem alleen niet inbakeren vannacht vanwege mogelijke warmtestuwing en meteen werd hij weer om 3.45 wakker. Of dat nu door de prikken komt, of door het niet inbakeren, geen idee. Moeten het inbakeren ook op een gegeven moment afbouwen. Weet een van jullie wanneer inbakeren niet goed meer is? En wanneer we dus moeten afbouwen? We bakeren hem alleen s nachts in, hij wordt er wel echt rustiger van en maait niet meer zo met zijn armpjes. Overdag ligt hij in slaapzakje, dan slaapt hij ook wel, maar ook onrustiger.



Vorige week ben ik zelf ook weer op controle geweest bij gynaecoloog. Zag er allemaal goed uit. Werd wel echt benadrukt dat ik komende anderhalf jaar echt niet zwanger moet worden omdat ik dan kans op baarmoederscheuring heb. Eng idee, maar was toch niet van plan om weer zo snel zwanger te worden. Eerst maar weer een baan vinden en tijdje werken, dan zien we wel verder. Heb inmiddels al 2 gesprekken gehad en volgende week nog een. Valt niet tegen, want er is erg weinig werk in mijn vakgebied.



Toch kan ik mij er nu alweer op verheugen om weer zwanger te worden. Hoe eng ik zwangerschap ook vond, ik vond het wel heel bijzonder om mee te maken en heel soms mis ik mijn buik zelfs nog wel, heel apart! Vriend vindt het helemaal niet leuk dat ik nu al over een tweede praat, want hij weet helemaal niet of hij wel een tweede wil. Maar ja het is ook nog wel heel kort na de bevalling en hij heeft het als behoorlijk traumatisch ervaren hoe het allemaal is gelopen. Zien over anderhalf jaar wel weer verder.



Ik heb trouwens ook wel ups en downs, al wordt dat wel minder. Ga steeds meer genieten van G, helemaal nu hij zo lief lacht met geluidjes. Maar kan mij ook wel eenzaam voelen zo thuis. Ik wil graag weer werken en mis het samen op stap gaan met vriend af en toe ook wel.



Na een week was ik al 14 kilo afgevallen en nog maar 2 kilo boven mijn oude gewicht. Maar nu ben ik weer 2 kilo aangekomen! Dat is niet de bedoeling. Ga elke week naar nagym en ben ook weer begonnen met hardlopen, dat viel vies tegen. Hebben jullie ook nog zo’n blubberbuik? Bij mij hangt ie als het ware over mijn litteken heen. Hoop dat het op den duur wel weer wat strakker wordt. Al had ik altijd al wel een buikje. Ben 1.70m en weeg nu 76 kilo, wil graag naar de 70. Ik heb ook het idee dat ik nog wel vocht vasthoud, hebben jullie dat ook?

Godelinde, wat fijn om te horen dat het zo goed gaat met G!

Inbakeren heb ik geen verstand van, dus ik zou niet weten wanneer je dat af moet bouwen. Ik zou het eens op het CB vragen.



Mooi dat je al wel gesprekken hebt nav je sollicitaties. Ik hoop dat je snel weer een baan hebt! Ik moet zeggen dat ik nu ook wel weer een beetje uitkijk naar de afwisseling van het werken. Het is een beetje dubbel. Ik zie er aan de ene kant tegenop, maar aan de andere kant is de afwisseling ook wel welkom. Of klinkt het heel erg als een slechte moeder dat ik hele dagen thuis met mijn kind niet zo zie zitten.....? Ik hou zielsveel van M hoor. Maar ik zou er erg depressief van worden als ik altijd thuis zou zijn.



Wat betreft die buik: nee, ik heb geen blubberbuik meer. In het begin dacht ik 'dit komt nooit meer goed', maar de eerste weken kromp hij wel aardig en sinds ik buikspieroefeningen doe is hij weer redelijk strak. Niet zo strak al voorheen, maar ik ben redelijk tevreden (ik had van nature een hele platte buik en zo plat zal hij wel nooit meer worden).

Vocht houd ik ook niet vast. Ik zit inmiddels weer op mijn oude gewicht gelukkig. Maar wil het sporten wel proberen vol te houden, omdat ik me lichamelijk zoveel beter voel wanneer ik een beetje een goede conditie heb.

Kun jij al weer hardlopen? Ik kan eigenlijk alles weer, maar als ik hardloop dan heb ik het gevoel alsof alles van onderen wat 'zakt' of dat er de nodige druk op staat. Beetje moeilijk uit te leggen, maar dat gevoel heb ik ook als ik iets langer sta. Niet echt pijn, maar wel heel naar. Ik doe trouw mijn bekkenbodemspieroefeningen en verlies ook geen urine ofzo, maar dat gevoel blijft nog. Dus qua sporten hou ik het maar bij skeeleren (en veel wandelen). En als het slechter weer is denk ik dat ik maar weer ga zwemmen. Nu was ik van nature toch al niet zo'n hardloper. Maar ik had dat wel willen proberen op te pakken, omdat het iets is wat je zo makkelijk vanuit huis kunt doen wanneer je wilt en redelijk ongeacht weersomstandigheden.

DTJ, ik vind je geen slechte moeder hoor als je zegt dat je hele dagen thuis met je kind niet zo ziet zitten. Ik heb dat namelijk ook daarom ben ik al hard aan het solliciteren. Ik zou ook erg ongelukkig worden als ik alleen thuis zou zitten met G, hoe lief ik hem ook vind. Je wereldje wordt zo klein vind ik en de afwisseling van werken is wel lekker denk ik.



Ik heb nog wel last van mijn bekken, niet alleen met hardlopen, ook met wandelen en lang staan. Doe wel oefeningen zodat het niet erger wordt. Maar daarom gaat hardlopen ook niet echt geweldig. Tja ik had altijd al een buikje, maar het ziet er nu uit als een redelijke ravage met litteken, striae en flubberhuid. Maar ach, het zal wel beter worden en, hoe cliché ook, ik ben gewoon blij dat ik een gezond kind op de wereld heb gebracht. Maar deze zomer ga ik niet in bikini...