Zwanger worden met IVF of ICSI (deel 8)

Windmolen, kramp van de vloeistof,.. wow dat is een gek idee! Ik had van de utrogestan telkens inlegkruisjes in en soms voelden die wat ‘vochtiger’ dan alleen maar wat witte smurrie van die bolletjes en door jouw ‘vloeistof’-uitleg dacht ik daarna telkens dat het vloeistof (mét embryo) uit m’n baarmoeder was gelopen…. Maar dat 'lekken' is gebleven, dus nu ben ik ervan verzekerd dat het niet meer de vloeistof (met embryo) is haha!
Wat een fantastisch nieuws windmolen, heb je al een echo ingepland? Kunnen ze het hartje ook al horen met 5.3 weken?
Wat is dat embryo glue eigenlijk, hoe(vaak)/(lang) breng/neem je dat in?

Puk, nu ik op 7dpo zit snap ik wel wat je bedoelt met je niet kunnen beheersen met testen. Wanneer testte jij op z’n vroegst?? (en jij mamamaria?) Ik ben ook echt geneigd om het te doen, het enige wat me nog weerhoudt is dat ik mijn vriend heb beloofd om het samen te doen op woensdag 13dpo. Maar volgens een handig schemaatje die ik heb gemaakt is er op z’n vroegst pas zondag hcg in mijn bloed te vinden (10dpo) dus ik moet gewoon ophouden met eraan denken.

Vienna, my god ik kan me wel voorstellen dat het super eenzaam is! Dat heb ik nu al terwijl AL MIJN VRIENDINNEN, mijn moeder/zus, onze donor en dan nog zelfs al m’n vriend zn vrienden ervan weten. Ook omdat het natuurlijk zulk goed nieuws was dat we een donor hadden gevonden en dat de stimulatie goed was gegaan. We waren ook van plan om het alleen nu deze ene keer te vertellen en daarna voor ons te houden (daar vallen mijn beste vriendinnen en moeder/zus overigens alsnog wel buiten dan ). Kun je het er dan wel fijn met je vriend over hebben? En hoe kun je je een beetje afleiden?

@sofie Test je altijd alleen of met je vriend? Leuk dat je een foto meekreeg! Bij ons werd even op het embryo ingezoomd voordat ze ‘m in het kathetertje deden en die werd op het scherm geprojecteerd, dus toen kon mijn vriend er een foto van maken. Toch nog een foto ervan dus. Ik zag idd meer dan 8 cellen

Smurf, wat doet zo’n osteopaat dan precies? En hoe vroeg was je daarmee begonnen voordat je zwanger werd van een tp? Meteen je 1e tp?

Mamamaria, ja de donor vond dus de punctie zelf wel oke, maar de napijn wel wat lang duren. Ze heeft ook een staand beroep en ging de dag na de punctie al coniferen uit haar tuin roppen, waardoor ze wel redelijk veel pijn kreeg erna. Niet slim maar het is een enorm bezig bijtje die absoluut niet stil kan zitten. Ik hoop dat die na-pijn voor haar geen reden is om het niet nog een keer te doen. Merk dat ze wel heel erg dingen zegt als ‘komt vast goed!!’ (met dit embryootje) waardoor ik het gevoel krijg dat ze dat vooral ook zelf hoopt zodat ze niet nog een keer hoeft (en terecht). Voor haar ook een vieze tegenvaller natuurlijk, dat ze het misschien nog een keer moet ondergaan. Vooral het prikken en de verplichting elke avond vond ze na 4 weken wel echt mooi geweest.
Je mag van mij hier blijven in dit topic, vind het wel ‘fijn’ andermans gedachtes/onzekerheid te lezen, kan ik me daar ook alvast op voorbereiden.

Oh nee puk en sofie, beide niet opgelopen…. Puk heb je de bloedtest al gedaan? Hoe lang moet je dan wachten op de uitslag? En sofie heb je vandaag alweer getest? Oplopend nu? ]

Depster wat super dat er een cryo bij zat voor je!! Even vooruitlopend, mocht je huidige embryo raak zijn, wil je dan ooit voor een 2e kindje gaan denk je?

Elisboompje fijn dat je eindelijk mag gaan stimuleren! Heel veel succes!! Wanneer is je 1e meet echo?

Jokke wat heftig dat het zo’n lange reis is, dat maakt het niet makkelijker deze poging. Kun je dat bloed niet gewoon laten prikken in een ziekenhuis in de buurt die met ze kan samenwerken? Is toch zonde van de tijd/kosten om dat helemaal daar te gaan doen. Sterkte meis, ik zit nog maar net in dit (k*t)traject en vind het al ongelooflijk zwaar. Zo moeilijk wat jullie allemaal moeten (hebben) doorstaan..

Baggal / Hier Nou ik had gister wel even een domper-dag. Alsof het nieuws insloeg dat we van 8 potentiele kansjes naar 1 gingen, en de dagen gaan zo god allemachtig langzaam, ondanks dat ik leuke dingen probeer in te plannen. En omdat ik nu weet dat ik eventueel de innesteling zou kunnen voelen ben je extra bewust. Ik heb al krampen vanaf de tp, maar nu denk ik dan ineens dat het misschien wel de innestling is. En ik ben sinds gister enorm emo, moet echt huilen om helemaal niks, dus zou dat een innestelingssymptoom zijn, of gewoon de spanning eromheen. Echt moeilijk! Had me voorgenomen me niet gek te laten maken, maar dat is bijna onmogelijk. En nu merk ik ook meteen wat voor vloek het is om zelfstandige te zijn, want de motivatie is 0 dus zie dan maar eens iets van werk te verzetten. Ik zit al te denken om misschien onze trap/overloop te gaan schuren en schilderen, zodat ik tenminste iets heb waarbij ik m’n gedachten kan verzetten.. Was nou niet bepaald een klus waar ik naar uit keek haha!

Meiden wat doen jullie toch allemaal om de wachtweken door te komen? Het is tot nu toe echt een verschrikking!

Jokke: Wat vervelend dat het zo misloopt qua communicatie en dat je dan voor Jan Lu* naar DD bent gegaan. De reistijd is dan wel onhandig. Werken ze niet met satellite-klinieken? Zodat je bijv. eenvoudige bloedtesten ergens regionaal kan laten doen en het 'echte' werk in DD? En dat je erg tegen deze beladen poging opziet snap ik wel hoor. Wat dat betreffen boffen mensen die gewoon zwanger kunnen worden zo ontzettend...

StipjePipje: Herkenbaar hoor, dat symptoom spotten (al heb je er niet zoveel aan). En je kan je nog zo voornemen om je niet gek te laten maken, je bent er in je hoofd toch gewoon mee bezig, juist omdat je het zo graag wil en je er amper/geen invloed op hebt. Ik had het meest baat bij afleiding. Ik werkte tijdens mijn TP's (op een na allemaal bij hetzelfde kantoor waaraan ik nu ook verbonden ben aan deze klus). Luisterde soms naar Hans Zimmer muziek (doe ik anders nooit, ha-ha) en tijdens de laatste dagen in de 2e wachtweek ging ik (te) vaak naar de plee - broekloeren. En verder zit er niets anders op dan blijven door ademen. Ik geloof dat ik de onzekerheid soms nog erger vond dan de uiteindelijke (negatieve) uitslag. Met dat laatste kon ik nog wel dealen, met de onzekerheid niet. En voor jou is het misschien ergens fijn om te weten dat als het hierna nodig is, je nog pogingen hebt. Sterkte met wachten!

Hoi,
Mijn vriend en ik komen in aanmerking voor ivf. Vandaag te horen gekregen van de gyneacologe. Moest best wel even slikken. We hebben 2 weken om erover na te denken en worden dan gebeld. Ik weet nog niet zo goed wat ik wil, ben een beetje in de war haha.. Mag ik met jullie meeschrijven?
Liefs!

@Jokke: Erg balen die afstand naar DD!! Dat maakt het gewoon extra zwaar. Wij gaan nu voor poging 3 en heb de puf niet meer om ver te reizen naar een kliniek. Erg knap van jullie dat jullie dit toch doen!

@stipje: Ik hoop voor je dat de tijd vliegt! Zoek zoveel mogelijk afleiding en probeer niet te veel te googlen. Makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk! Hier was google ook my best friend. En helaas is het de tijd uitzitten

@Ssandra: Welkom hier! Natuurlijk mag je meeschrijven! Heb je nog andere opties dan ivf/icsi? Of twijfel je aan het traject?

Hier besloten om 1 ronde te wachten. Ik heb een hardloopwedstrijd op de planning staan en train daar sinds de laatste mislukte poging flink voor. Ik was 5 kilo aangekomen van de hormonen en daarnaast lucht het enorm op om de stress en het verdriet eruit te lopen. Ik krijg nu ooit nog een huilbui in het bos tijdens het hardlopen. Moet er uit, denk ik dan maar. Gelukkig kom ik er weinig mensen tegen! Maar goed, vind ook dat we genoeg opofferen in het traject, dus de volgende poging mag best een maandje wachten.

Bolletje, fijn dat je hardlopen als uitlaatklep kan gebruiken. Ik heb dat tussendoor ook gedaan en vond het altijd heel fijn om een wedstrijd te hebben staan en ook met een ander doel bezig te zijn.

Stipje, jaaaa lastig he dat wachten! Meestal begon ik bij 9dpo of 10dpo met cheapies van het internet te testen. De keren dat ik zwanger ben geweest had ik vaak bij 10 of 11 dpo ook wel een tuurstreepje. Maar weet wel dat het voor veel meiden niet fijn voelt om die onzekerheid te hebben. Ik vind het juist altijd wel fijn om gelijk wat te weten en mijn hoop niet al te groot te laten worden. Maar het blijft zo dat je normaal gezien pas echt duidelijkheid hebt na 14/15 dpo. Wel ben ik altijd jaloers om koppels die het samen beleven. Het lijkt mij zo'n prachtig iets om samen die positieve test te zien dus als je kan wachten zou ik dat doen. Mijn vriend is gewoon niet zo'n persoon om dit mee te doen omdat hij het gewoon anders beleeft.

Vienna, om je nog even te antwoord te geven. Ik denk dat het echt lastig is om te weten wat het nou was dat deze poging anders maakt. Maar ik ben ongeveer een maand voor de punctie weer alle vitaminen gaan slikken (Vitamine D, multi, anti-oxidanten, Ubiquinol, Omega 3). Eigenlijk te laat dus omdat de eicelkwaliteit verbeteren normaal gezien 3 maanden nodig heeft. Ik heb niet echt heel gezond gegeten dit keer en ook gewoon wat wijntjes en biertjes gedronken (tot de terugplaatsing). Met moeite heb ik hier en daar wat vitaminepillen in mijn vriend gekregen. Dit was wel de eerste poging in Dusseldorf met wat extra toeters en bellen (PICSI, Embryoscope, Ascal, Calciumbadje). En verder heb ik maar een hele ananas weg zitten werken gewoon omdat het best lekker is en ach je weet maar nooit .

Jokke, een dikke knuffel voor je. Bah dat je je zo rot voelt en ook dat DD onduidelijk is. Ik moest toen ook naar DD voor dat eerste bloedonderzoek maar heb verder redelijk veel in NL kunnen doen. Ga jij je echo's gewoon in Nederland doen? De uitslag van het bloedonderzoek was telefonisch en verder ben ik alleen voor de laatste follikelmeting, de punctie en de terugplaatsing in DD geweest. En die laatste meting was alleen omdat ik dat zelf fijner vond, die had ook in Nederland gemogen. Ik hoop dus dat het toch wat meer mee gaat vallen. Met 3,5 uur reistijd enkele reis is het wel een belasting ja!

Elisboompje, fijn dat alles er goed uit zag en dat je mag gaan stimuleren! Hoe gaat het?

Depster, fijn dat er nog 1 embryo is ingevroren! Hopelijk niet nodig maar gelukkig nog een extra kansje.

Daisyliz, ondanks je gebrek aan hoop, duim ik wel voor je. Maar snap je heel goed hoor. Ik hoop zo dat je snel weer voor je gevoel een echte goede kans hebt (en dat die het gaat worden).

Baggal, dankjewel voor je lieve woorden.

Sofie en Mamamaria, hoe gaat het met jullie?

Ik kruip onder mijn steen vandaan en ga naar het verlengde wachtbankje. Het ziet er goed uit meiden. Zowel de testen die opgelopen zijn en voorbij mijn kritische roze zijn gekomen als de HCG test. Vandaag was de uitslag 220 en zit op 15 dpo. Gewoon een mooie waarde dus voor deze dag. Het voelt nog steeds absurd om erin te geloven maar ik ga dat hopelijk langzamerhand doen. Gelukkig vertrekken we voor een mooie reis naar Amerika dus ik kom de weken wel door. Meiden, bedankt voor alle steun en wat zou ik ontzettend graag iedereen mee willen sleuren naar mijn bankje. Denk stuk voor stuk aan jullie en het duimen ga ik keihard blijven doen voor jullie allemaal. .

Yeah, Puk, wat fijn! Gefeliciteerd!! Heb je ook geen bloedverlies meer? Ik ga je zo naar het verlengde wachtbankje verplaatsen . En leuk dat jullie op reis gaan naar Amerika, doen jullie dat dan voor de eerste echo? Lijkt me ergens wel spannend, maar natuurlijk ook superfijne afleiding!

Bolletje, goed dat je het traject niet alles laat bepalen!

Stipjepipje, hmm, geen idee of die vloeistof er weer uitloopt eigenlijk, haha. Iig de embryo gelukkig niet, die plakt over het algemeen lekker vast, anders zou het natuurlijk nooit werken . Met al die hormonen kan ik me voorstellen dat er ook ergens anders vochtigheid vandaan komt, daar heb ik iig op dit moment ook een beetje last van . Mijn echo is dus op maandag, als ik 5.3 weken ben. Da's nog te vroeg voor het hartje, dus daar zal ik dan later wel een andere echo voor krijgen. Weet alleen niet of dat dan nog in de fertiliteitskliniek zal zijn, of dat ik dan overdragen word naar m'n gewone gyn. Eerst maar maandag afwachten. Embryo glue is trouwens gewoon een soort vloeistof waar het embryo vlak voor de terugplaatsing in wordt gelegd. Ik neem aan dat het gewoon wordt toegevoegd aan het schaaltje waar-ie inzit. Je hoeft er dus zelf helemaal niets mee te doen.
En de wachtweken zijn idd vreselijk, zeker de laatste week. Laat je niet gek maken door van alles wat je voelt, de utrogestan doet ook gekke dingen met je lijf (maar ik moet niets zeggen, ik ben zelf ook altijd hyperalert op m'n lichaam). En afleiding zoeken is eigenlijk het enige wat je kan doen, dus als jij lekker wil gaan klussen, dan lijkt me dat een prima idee. Ik heb ook gewoon veel op de bank gehangen met netflix . Succes hoor!

Jokke, blegh, meid, wat naar dat je nog zo in een dip zit . En heel vervelend dat de communicatie niet goed liep met DD. Is het nu wel goedgekomen met de afspraak? Pff, 3.5 uur enkele reis is een grote investering idd. Ik hoop heel erg dat het jullie net zoveel succes oplevert als bij Puk! Dikke knuffel!!

Elisboompje, succes met stimuleren! En idd, je kan beter de injecties een beetje verspreiden over je buik .

Depster, heel fijn dat je een cryo hebt!!

DaisyLiz, ik duim voor je! Wie weet is het toch gelukt! En anders hoop ik ook dat je snel een afspraak krijgt voor de curettage zodat je verder kan.

MamaMaria, hoe gaat het met jou?

Sense, hoe is het met jou, meid? Hebben jullie er al zicht op wanneer jullie gaan beginnen? Hoop ook zo dat het bij jullie in ronde 4 raak gaat zijn!

Lauwie, weet jij eigenlijk al iets over wanneer de terugplaatsing gaat zijn?

Ik lees wel mee, maar het kost me wat moeite om overal op te reageren. Ik ben heel blij voor iedereen die goed nieuws heeft gehad. Puk, Windmolen, Depster met toch nog een cryo!

Stipje, hou vol, de tijd gaat echt voorbij. Ik snap het symptoomspotten, wij allemaal denk ik. Verwen jezelf maar lekker, vroeg naar bed, lekker lang onder de douche ofzo, alles wat maar een beetje kan ontspannen.

SSandra, tuurlijk mag je meeschrijven. Zal wel schrikken zijn geweest? Of had je het aan zien komen. Als je vragen hebt, er is hier genoeg kennis en ervaring!

Baggal, gefeliciteerd met jouw dochter! <3

Hier: Ik zit nu op CD13, en verwacht een cyclus van >40 dagen. Want dat is vaak zo geweest na een poging bij mij. Dan nog een cyclus aan de pil. En dan pas een tp. Dus ik reken een beetje op half december ofzo. En dat is als alles gewoon volgens plan gaat...

Dankjulliewel
Ik lees dat er een aantal van jullie meerdere behandelingen hebben ondergaan? Is het zwaar qua hormonen die je krijgt? Bedoel ik dan qua emotionele impact.
Ik ben al bijna 39 en wij zijn nu anderhalf jaar bezig. Heb onlangs een laparoscopie gehad waaruit bleek dat ik lichte endometriose heb wat geen invloed zou hebben op onze zwangerschapswens. De gyn kwam eigenlijk meteen met ivf, iui is niet eens besproken geweest. Missch heeft ivf nu meer kans van slagen dan over een jaar bijvoorbeeld. Wij gaan de info die we hebben gekregen maar even goed doorlezen vh weekend. Ik lees dat een aantal van jullie op de wachtbank zitten en hoop voor jullie allemaal op een positieve test! Veel liefs!

-

Bolletje: Snap heel goed dat je een maand wilde wachten in jouw geval. En je kan ook niet je hele leven on hold zetten voor behandelingen. Heel veel succes met de voorbereidingen van en de hardloopwedstrijd zelf.

Stipje: Sluit me helemaal aan bij Windmolen mbt embryo glue en de wachtweken. Als patient zelf merk je er ook niets van. Het bestanddeel hyaluronan zit er in en dat zou kunnen bijdragen aan innesteling in de baarmoeder. Hou nog even vol he?! Uiteindelijk gaat de tijd vanzelf voorbij...

Puk: Wat heerlijk dat het er bij jou zo goed uitziet nu! Dus ik haal even de smileys van stal: Op naar een mooie echo!

Windmolen: Heel veel succes voor maandag vast! Bij 5.3. is het idd te vroeg voor een , maar het is wel fijn dat ze al kunnen zien of het op de goede plaats zit en het juiste formaat heeft.

Ssandra: Ik vond het persoonlijk meevallen qua hormonen en pijn. Leuk is anders, maar ik had dat stuk er graag voor over. Wat ik persoonlijk wel heel erg zwaar vond was het mentale stuk. Als ik van te voren had geweten dat ik uiteindelijk moeder zou zijn geworden, had ik de mislukte pogingen en biochemische zwangerschappen veel beter getrokken. Die onzekerheid maakt het zwaar en soms ook heel erg verdrietig. Ik heb 2 verse pogingen gehad en in totaal 4 terugplaatsingen van telkens 2 embryo's. Uiteindelijk doorgaand zwanger geworden van een cryo en die is inmiddels een peuter van twee (zie hieronder). Ik kan nu makkelijk zeggen dat het het allemaal (meer dan) waard was, maar dat is achteraf. Als je er middenin zit is het anders. IVF kan een wonder zijn en een bron van vreugde, maar het kan ook de bron zijn van hoop en dromen die uit een spatten...
Mocht blijken dat je voor IVF gaat en het is na de eerste ronde raak (en dat komt natuurlijk ook voor) dan zul het traject ook net wat anders beleven dan wanneer je de nodige teleurstellingen hebt moeten incasseren. En van te voren is daar ook niet echt iets over te zeggen, want IVF biedt geen garanties (maar wel kansen).

Lauwie: Wat lief dat je er aan gedacht hebt. Hadden inderdaad SA's 2e verjaardag gister. Op dat soort dagen sta ik ook altijd even stil bij mensen die nog bezig zijn of in afwachting zijn van een behandeling. Door soort dagen voelen nooit als een vanzelfsprekendheid. Mijn moeder vond het heel jammer dat ze vanwege mijn vader niet even kon invliegen. Zo sneu - maar gelukkig hebben we Facetime en zo. Mijn vriendin B. kwam ook nog even heel snel langs met haar nieuwe vriend. Verder niet meer over IVF gehad of haar kinderwens - was niet gepast en het bezoekje was er te kort voor. Komt tzt wel. Op naar December voor jou! Wel zo prettig dat het nu tussendoor even rustig(er) is en je er minder mee bezig hoeft te zijn.

Mamamaria: Hoe is het bij jou?

DaisyLiz, heb je negatief getest? Dikke knuffel!! Hopelijk dan snel de curettage en dan hopelijk meteen de volgende TP succes. Het is je echt zo gegund en je wacht ook al zo lang!

Lauwie, jeetje in december pas... Had ik niet verwacht. En waarom moet je eigenlijk aan de pil? Is dat om het makkelijker te plannen? Nou, succes met wachten dan maar... Hopelijk duurt je cyclus niet al te lang!

SSandra, hier ook wat Baggal schrijft: van de hormonen niet zoveel last gehad, ook al had ik hoge dosissen. Maar de verschrikkelijke onzekerheid in het hele traject is heel slopend. Al die spannende momenten: hoeveel follikels groeien er, hoeveel eitjes zijn er uiteindelijk, hoeveel bevruchten er, hoeveel blijven er over, etc etc. En dan natuurlijk het wachten op het uiteindelijke resultaat, een positieve of negatieve test. En vooral, met name als het langer gaat duren, de onzekerheid of het wel ooit zal lukken. Het is zwaar, maar je doet het, omdat het je de beste kans geeft op een kindje. En hier vind je hele fijne steun van lotgenoten, dat is echt zo fijn!

Dankjewel Windmolen en Baggal, voor jullie uitgebreide ervaringsverhaal. Die onzekerheid lijkt me ook het ergste. Dat hebben we nu natuurlijk ook iedere maand, maar we hebben er tot nu toe nog niks voor hoeven 'doen' haha klinkt gek. Al wordt het nu toch ook een btje verplicht vrijen soms. Ik vraag me ook al de hele dag af: zullen we eerst nog IUI proberen? De gyn heeft daar niks over gezegd, maar lijkt me een logischere stap dan direct IVF. Of het zou beter zijn ivm mijn leeftijd? Om niet te lang IVF uit te stellen?

Lieve meiden,

Even een spoed vraagje.
Iemand bekend met extreme last van Jeuk klachten na gebruik van gonal f?
Inmiddels slik ik deze al 5 dagen niet meer.
Maar krijg hier nu op eens zo last van.
Rodebultjes, rode huid.
En overal op me lichaam.
Handen, benen, armen, buik, rug, lies etc.
Iemand enig idee?
M 'n partner hoopt dat het zwangerschaps klachten zijn. Maar dat lijkt mij niet.

Al kan ik het verder moeilijk verklaren.

Mvg,
Sharon

Sharon: schrijf al behoorlijk wat jaren mee, maar nog nooit iemand gehoord hierover. Bedoel je wel gonal? Omdat je het over slikken hebt? Voor zover ik weet is gonal f alleen in spuitvorm.
Misschien ben je ergens (anders) allergisch voor? Als je het niet vertrouwt zou ik maandag de huisarts bellen.

Jokke, het is inderdaad een heel gedoe als je n behandeling wil in Duitsland vanwege de afstanden en als ik begrijp ook de communicatie. Ik denk wel dat als je je op wat voor manier een onaangenaam gevoel geeft, het misschien een optie is om het door te schuiven, of toch even te kijken naar de nieuwe kliniek van de vorige artsen die binnenkort geopend wordt. Voordeel is wel dat je nu nog over kan stappen op een nieuwe verzekering om je 4e poging vergoed te krijgen. Los van de praktische kant is het natuurlijk super rot dat het zoveel met je doet in negatieve zin.

Duufje, deze pleegzorg organisatie klinkt inderdaad een stuk gedegener, de opzet is ook veel logischer. Ik wens voor jullie dat de cursus aanspreekt en jullie een pleegkind onder je hoede mogen krijgen.

Debster, gelukkig dat je nog 1 embryo in de vriezer hebt. Ik ben wel wat verbaasd dat als je al eicellen afstaat dat je dan ook nog moet betalen voor het sperma. Of lees ik dat verkeerd? Voor nu hoop ik dat het niet nodig is en je gewoon zwanegr bent.

Daizylis, jammer dat deze ronde iui niet gelukt is, hopelijk mag je snel door voor curettage en dan op naar een succesvolle poging, het blijft gewoon een slopend proces omdat je elke keer weer zoveel stappen moet zetten, en dan heb je nog geen enkele garantie dat het lukt. Het vergt zo'n lange adem.

Vienna, voor jou alweer een teleurstelling. Ik heb van alles geprobeerd acupunctuur, ik slik Rita vitamines maar alleen de multi, ik slik wel Ubiquinol 200mg per dag, slik visolie, mijn vagina heeft een gunstig microbioom maar het is nog steeds niet gelukt ondanks dat alles er elke keer zo goed uitziet. Nu ben ik wel oud maar ik zie wel vrouwen van mijn leeftijd bij wie het wel lukt met minder gunstige uitgangswaarden dus volgens is het voor een groot deel gewoon geluk hebben. Ik ben best sceptisch tegenover de claims van Rita maar je wordt toch een soort van bijgelovig. Van ubiquinol is aangetoond dat het mogelijk een verbetering van eicelkwaliteit geeft maar er is weinig studie naar gedaan en het is onduidelijk om welke dosis het dan gaat. Van acupunctuur werd ik wat kriegel dus doe dat niet meer. Ik fiets wel naar mijn werk zo'n 32km per dag door weer en wind, ik loop/fiets alles dus ik zorg wel voor voldoende beweging en eet gezond dus geen bewerkte producten omdat ik die niet lekker vindt. Dus ik heb geen idee wat nu het beste is.

Ik schrijf zo even verder want moet nu even weg.

Lies28/Sharon: Gonal is alleen in spuitvorm: injecties via een prikpen. Ik heb jeuk gehad rondom mijn tepels (TMI), gedurende mijn zwangerschap. Ik heb wel eens gehoord dat de hormonen uitslag veroorzaakten, maar ik heb er zelf geen ervaring mee. Waar zit je precies in het traject? Zou je het aan je arts kunnen voorleggen?

Sandra: Als jouw arts IVF voorstelt zou ik persoonlijk niet naar IUI gaan, ook gelet op jouw leeftijd wil je niet heel lang mogelijke tijd 'verdoen'. De slagingskans met IUI is gewoon wat lager. We hebben hier diverse dames gehad bij wie het met IUI niet lukte en wel met IVF. IVF is natuurlijk wel wat zwaarder geschut en heftiger. Ik heb nooit IUI gehad, want mijn man's zaad was daar gewoon niet goed genoeg voor. Is er bij jullie een oorzaak gevonden?

Daisy: Heb je nog getest?

Kasteel: Je hebt vrouwen van <35 bij wie het niet lukt, en vrouwen van >40 die zonder al te veel moeite zwanger worden. Het is een feit van algemene bekendheid dat de vruchtbaarheid afneemt met het ouder worden, zowel de ei-kwaliteit als ook het BMS dat dunner wordt wat een instelling bemoeilijkt. Voor mannen geldt ook dat de vruchtbaarheid afneemt met ouder worden (en mutaties in het DNA / fragmentatie / minder goed zaad, etc. ). Het is gewoon een kwestie van geluk en genen denk ik altijd en er zit ook niet altijd logica in. Ik las op Viva bijvoorbeeld dat Katja Schuurman (die wordt in Februari 2020 alweer 45) nog graag kinderen wil. Ik hoop van harte dat het haar gegeven is, maar of het makkelijk zal zijn is een tweede. Voor mijn vriendin B. geldt hetzelfde. Het is niet compleet onmogelijk, maar wellicht/vermoedelijk wel moeilijker. En de uitgangswaardes van andere vrouwen zeggen niets over jou natuurlijk en volgens mij leef jij super gezond. Je kan eten volgens de methode van Zita West, maar dat biedt geen garantie op een zwangerschap. Gewoon gezond leven en voldoende beweging - heel veel meer kun je niet doen. Ik geloof echt dat je als patiënt maar beperkte invloed hebt op de uitkomst van een IVF behandeling. En met dat beetje invloed heb ik het over basale dingen zoals: een redelijk BMI, niet roken / drinken / drugs en geen (heet) bad na de punctie en TP. Vitamines / beweging is allemaal goed en een bonus, maar ik geloof niet dat dit DE reden is dat een poging slaagt of niet. Dit schrijf ik vrij zakelijk, in de tijd dat ik er zelf nog middenin zat greep ik ook alles aan, maar de invloed van dat soort dingen is in my humble opinion nogal beperkt.

Vienna: Kan mij heel goed voorstellen dat je de volgende poging een beetje voor jezelf houdt. Hebben mijn man en ik ook gedaan. Anders heb je toch de druk van de buitenwereld. Hoe goed ze het ook allemaal bedoelen en meeleven. Hoop dat het verder ok met je is.

Dank voor je reactie Baggal! Er is bij ons niks gevonden. Bij de laparoscopie hebben ze een paar stipjes endometriose weggehaald, wat volgens de arts geen reden was voor een uitblijvende zwangerschap. Wat ik wel af en toe meemaak: een hele vroege eisprong, ondanks dat ik elke maand op dezelfde dag ongesteld word. Dan denk ik vaak: dit vroege ei is vast nog niet goed. En dat zou dan ook mn leeftijd kunnen zijn. Of dat het eitje niet goed rijpt, geen idee...

Sandra: dat lijkt dan op een lange(re) luttele fase bij jou. Bij de eisprong die voorafgaat aan de folliculaire fase komt de rijpe (!) eicel los van de eierstok. Op welke dag (gerekend van de 1e dag van je ms) heb je je ovulatie? Dit kan nl. al vanaf dag 9 of 10. En dat is niet eens echt vreemd of super kort...
Heel frusterend dat er geen oorzaak is gevonden, maar hopelijk biedt IVF uitkomsten als je besluit dat je daarvoor wil gaan. Hoe staat je partner erin?

Fijn te weten dat het vroege ei ook gewoon rijp is. Toen we net begonnen had ik soms al op dag 5 de eisprong (mijn cyclus duurt 30 dagen) maar de laatste tijd komt hij best netjes tussen dag 10 en dag 14. Slik nu mama zwanger worden vitamines van Davitamon met extra visolie en af en toe een hoge dosis vitamine E.
Mijn vriend staat er wel voor open (moet de uitgebreide info nog lezen die we vd arts hebben gekregen) hij zei tegen me: tsja ik hoef alleen maar wat in te leveren. Tis ingrijpender voor mij, maar denk dan vooral aan de hormonen en wat die voor invloed zullen hebben op mn humeur. Nou heb ik altijd wel last vd hormonen gedurende mn cyclus (ups & downs) last v pms enzo...

Baggal, je zegt eigenlijk hetzelfde als ik. Mensen zijn geneigd van alles uit de last te halen om een poging maar te laten slagen. Als er één iemand op een forum roept dat zij elke ochtend een rauwei had gegeten en het die ronde raak was, dan zijn er meer met die ervaring en voor je het weet, denken mensen die beginnen aan het traject dat ze 's ochtends een rauwei moeten eten. Gezond leven deed ik altijd al, ik heb wel het geluk dat ik niet verslavingsgevoelig ben, verder doe ik dus niks. Heb wel aanleg om cijfers te willen voorbij streven dus ik doe niet aan stappenteller, ik weeg me nooit etc. Zeker volg ik niet de methode van Zita West. Merk ook dat ik nu er een volgende poging aan zit te komen, nog steeds geen onbewuste aanpassingen maak.

Wat betreft je vriendin, wel leuk dat ze bij de verjaardag van SA kwam, ik zou haar gewoon open vragen stellen over hoe zij denkt over het traject. Als mensen verliefd zijn, zijn ze meestal minder rationeel. Ik las zelf het boek Onbeberkt Vruchtbaar daarin worden veel aspecten van het ouder zwanger willen worden behandeld. Eerlijk gezegd, was het best positief maar er zijn ook veel negatieve aspecten en dan met name op het gebied van gezondheid van de moeder maar ook van het kind. Los va dat ken ik best wel veel mensen die nog op oudere leeftijd zwanger raakten, ook op 45 jarige leeftijd al zijn dat maar enkelen. Zeker in situaties waarom men door gaat met het krijgen van kinderen zolang het nog kan zoals bijvoorbeeld vroeger katholieke gezinnen.

Wel bijzonder dat SA alweer twee is, ook al blijft het pijnlijk dat je niet zonder meer een tweede kan krijgen.

Windmolen, voor jou ben ik bijzonder blij en ik leef helemaal mee met je twijfels. Lijkt me heel normaal en eigenlijk kun je niks doen. Wandelen schijnt prima te zijn volgens zelfs dit forum. Ik las op het ander topic over je man die wil berg wandelen. Daar zou ik wel even naar informeren al verwacht ik dat het kan hoor, maar je lichaam spant zich wel meer in en je hebt minder zuurstof. Ik hoop alvast op een mooie echo.

HD, ook voor jou dus spannend met het bloedverlies maar al mooie echo's gehad. Hopelijk gaat het nu heel snel.

Sofie, hoop zo dat het gewoon goed komt.

Bolletje, snap dat je een poging uitstelt, het is ook zo ongewis hoe een volgende poging gaat.

Puk, voor jou ook felicitaties, laat dit het juiste embryo zijn.

Stipje, wat een enorme dmper maar 1 embryo maar wel een mooie. Helaas biedt eicel donatie geen garantie, de kansen zijn even hoog als ivf. Ik hoop gewoon toch dat het in 1x raak is. Mocht je donor het zwaar vinden, dan zou ik bij je volgende kliniek aandringen op een kort schema. Ik gebruik rekovelle, en de naaldjes zijn echt heel klein pas vanaf dag 6 een onderdrukker en verder geen pil, of stillegger. Ik spuit maar 12 dagen op zijn langst. De opbrengst is goed en kwaliteit ook. Heel veel succes.

Lauwie, dus eerste ook nog de pil slikken, nou hoop dat je cyclus opschiet en je in december een mooie terugplaatsing hebt. Heb je het naar je zin op je nieuwe werk?

Sandra, welkom, meestal doen ze geen iui meer als je 37+ bent, fysiek vind ik het niet zwaar, ervaar weinig bijwerkingen, punctie is goed te doen maar geestelijk is het wel zwaar.

Hoop nu niemand te hebben vergeten. Hier gewoon nog druk met werk. Had last van buikkrampen en erg moe, ik maakte me zorgen maar toen vertelde een leerling dat hij buikgriep had gehad, toen viel bij mij het kwartje. Nu gaat het weer beter maar heb me niet ziek gemeld dus moet nu wel even herstellen. Ben dus eigenlijk nooit ziek dus herkende het niet. Dacht dat het stress was voor de laatste icsi-poging. Op zich sta ik er heel nuchter in, we zien wel maar weet als ik begin het wel spannend is. Mijn cyclus houdt zich redelijk aan de regels, denk zo'n 34 dagen dus kan over ongeveer een week beginnen. Helaas valt de TP, als die er is, net buiten mijn vakantie dat is jammer want dan moet ik vrij vragen. Nu kan ik deze poging dus niet stiekem doen.

Succes iedereen.

Jokke een dikke knuffel voor jou! Wat een reis naar DD zeg!

Stipje Mocht deze TP positief uitpakken, dan wil ik wel over enkele jaren proberen met de Cryo die nog over is om opnieuw zwanger te raken. Mocht dit niet lukken, weet ik niet of ik nogmaals wil wachten op deze donor (als hij nog beschikbaar is). Twee kinderen in mijn eentje lijkt mij zwaar en als er een partner zou zijn.. weet ik niet of ik dan wel een kind van hem zou willen.

Ssandra welkom hier! Spannende periode gaan jullie tegemoet! Ik vond het prikken etc allemaal erg meevallen, het afwachten en de onzekerheid wel vervelend maar nog goed te doen. Al denk ik dat als je lang in dit traject staat en steeds moeilijk wordt ja. Persoonlijk zou ik gewoon gelijk voor IVF gaan en IUI overslaan.

Bolletje heerlijk zo’n huilbui in het bos! Soms moet het er ook gewoon uit he? Luchtte het je wel op?

Puk fijn dat je onder je steen vandaan durf te komen! Gefeliciteerd!!

Kasteelbewoner Er moet toch zaad komen om de eitjes die ik mag houden te bevruchten. Dus daar zitten de kosten aan verbonden – wat voor mij heel logisch is. De ontvangster heeft geluk gratis zaad te hebben van haar partner. Er staat wel een onkostenvergoeding tegenover deelIVF, maar geen idee hoe en wanneer deze uitbetaal zou worden. Boeit mij eerlijk gezegd ook niet.

Hier: Ik had gisteren veel last van mijn rug, gevoelige borsten en gevoel van ongesteld worden. Nog veel meer pijntjes – maar ik denk dat dat pijntjes zijn die ik altijd heb maar nu gewoon opvallen – Die poezenbollen ben ik zat, het inbrengen wordt gevoelig. Gisteren sterk het gevoel dat het goed zat, maar vandaag sterk het geval dat het niet goed zit. Ja dit is zeker het meest lastige gedeelte van heel het IVF. Nog een week tot ik mag testen, alleen de gedachte al maakt mij verdrietig. Ondanks dat ik het goed kan relativeren, luisteren emoties daar niet echt naar.

Depster, ik dacht dat je eicellen met zaadcellen ruilde omdat IVf wel vergoed wordt ook voor alleenstaanden in Nederland, dat zal ik dan wel mis hebben of je zit in België. Ik hoop dat de pijntjes een goed teken zijn, maar ik voel ook altijd van alles door die bollen. Succes met wachten.

Kasteel: Eens. Er is weinig dat ik zou hebben gelaten om een poging niet te laten slagen. Ik had er absoluut alles voor over en had al een heel plan B, C en D in het geval de poging(en) niet tot een zwangerschap zouden leiden. Dit zal voor velen hier niet anders zijn. Daarom zijn de zgn. 'add ons' (de extra behandelingen) soms best wel discutabel. Een scratch, embryo glue, embryoscope, assisted hatching, IMSI, etc. daar wordt door klinieken veel aan verdiend en het vervelende is dat al die middelen niet allemaal klinisch bewezen zijn, maar je wel tegen over een kwetsbare (en soms wanhopige) patientengroep zit.
Ik spreek B. tzt wel weer - ze kwam even snel langs om een cadeautje te brengen en het was nou niet het moment om het erover te hebben. Dat is meer iets voor een tete-a-tete en ook wanneer ze er zelf over begint. Ik durf het onderwerp zelf, in dit stadium, ook niet zo goed aan te snijden.
En vwb SA ben ik onder de streep echt heel erg gelukkig en tevreden. Er zijn van die vlagen dat ik het opeens jammer vind, maar niet meer dan dat en ik zie ook echt voordelen van de huidige situatie. Zo gaan we bijvoorbeeld in 2021 op wereldreis voor 4 maanden..! Ik hoop dat tegen die tijd alle huidige schrijfsters hier moeder zijn of tenminste zwanger zijn...

Depster: Ik hoop enorm dat het raak is voor jou! En twijfels en angst zijn in de wachtweken heel normaal. Je let op alles en als er ook maar iets anders is zou je daar normaal gesproken je schouders over opgehaald hebben, terwijl nu alles een 'teken' kan zijn. Hopelijk kun je voldoende afleiding vinden.

Duuf: Hoop dat je een fijne vakantie hebt/had!

Ik had gisteren een vals positieve test. Echt gemeen. Vond ‘m al een beetje gek. Vandaag was ie negatief dus stop nu mer utro en aspirine.

Iemand dat wel eens gehad, een vals positieve test? Hoor de laatste tijd slechte verhalen over die kruidvat 2x5.

https://imgur.com/a/Vx9YEI7

Ah Daizy, dat is echt gemeen inderdaad!!! Ik ken alleen de indroogstreepjes maar die van jou van gisteren ziet er echt overtuigend uit...