Zwanger worden na een miskraam 2022

Thanks! Helaas geen brieven gekregen maar wel advies van de huisarts. Op verzoek van het UWV schrijft ze wel een brief.

Lastig hoor, met die buikkrampen en bloedverlies Perenboompje! Waar in je cyclus zit je nu?

Beterschap Adnil! En hoe is het met Bailey?

Jammer dat je geen brieven hebt gekregen Pimpelmeesje, hopelijk kan er alsnog iets geregeld worden

Zit nu op cyclusdag 21 ongeveer. Voor de pil en de operatie een aantal maanden een korte cyclus gehad. Technisch gezien kan het dus ook mijn menstruatie zijn die eraan komt, maar gezien de ovulatietesten is dat niet logisch. Ik weet het gewoon niet en dat maakt me best onzeker. Afwachten maar

Kan het een ovulatiebloeding zijn?

Pimpelmeesje87 schreef: ↑

11-01-2024 23:51

Kan het een ovulatiebloeding zijn?

Kan, het kwam wel binnen 48 uur na mijn 2 bijna positieve ovulatietesten. Zou wel lang duren dan, met maandag en dinsdag en nu gisteren weer een beetje met buikkrampen erbij. Hoop niet dat het komt doordat de endometriose weer helemaal terug is al, daar ben ik ook angstig voor.
Bah, ik had me zo voorgenomen om me minder te focussen op al dit soort dingen omdat ik er toch geen invloed op heb, maar kan het niet loslaten. Wil gewoon weten wanneer we weer verder kunnen.
Nou ja, nog 1 dagje werken en dan in het weekend maar weer proberen te ontstressen.

Perenboompje ik hoop ook voor je dat het een ovulatie bloeding is. Kan mij goed voorstellen dat je toch de angst hebt dat het door de endometriose komt.
Knuffel voor jou en ik hoop dat het je inderdaad gaat lukken om in het weekend wat te ontstressen.

Pimpelmeesje wat fijn dat je het een en ander vooruit hebt kunnen schuiven. Hopelijk geeft dat voor nu iets meer ademruimte.
Jammer dat je geen brieven hebt gekregen maar wel fijn dat de huisarts alsnog een brief wil schrijven als het UWV dit wil. Hopelijk denkt het UWV een beetje mee en willen ze schuiven met de zitting.

En wat fijn dat er al follikels zichtbaar waren. Het is inderdaad nog vroeg dus nog alle mogelijkheden.
Het komt nu snel dichterbij voor jullie. Kan mij voorstellen dat het heel bijzonder voelt. Je hebt er zolang naar toe geleefd.

Hier gaat het wel oké-achtig. Merk dat ik emotioneel gezien toch nog wel last heb van miskraam nummer 4.
Ben ook sinds m'n vorige cyclus, het tweede deel van m'n cyclus behoorlijk emotioneel met vlagen dus dat helpt ook niet mee. Alsof m'n hormonen weer een totaal andere afslag hebben genomen ofzo.

Volgende week een afspraak met de arts dus dat dan ook maar meteen bespreken.
Maak mij ook wat zorgen over de datum van de hysteroscopie. Die staat gepland op de dag van m'n vermoedelijke ovulatie (omdat deze dit keer een paar dagen eerder was).

Maar goed gisteren wel lekker kunnen spuien bij een collega en dat helpt.

Wat vervelend dat je emoties zo alle kanten op schieten door de hormonen Bailey. Ik hoop dat het jou ook lukt om wat rust te pakken. Fijn dat je komende week weer een afspraak hebt met de arts. Zou de datum van de hysteroscopie dan ook zeker even bespreken, misschien valt er nog wat in te schuiven als dan inderdaad je ovulatie zou zijn

Hoe gaat het met jou Pimpelmeesje? Hopelijk kom je de dagen nog een beetje door. Heel veel succes met de follikelmeting morgen, ik hoop dat het allemaal goed is gaan groeien

Hier voel ik me op zich oke, doe heel weinig even dit weekend en dat helpt wel.
Wel nog dagelijks hele kleine beetjes bruine afscheiding, weet niet zo goed wat ik daarvan moet denken. Het wordt niet helderrood en ik heb ook geen buikkrampen meer. Ga er dan toch maar vanuit dat mijn eisprong maandag was en dat dit een soort nasleep is van alle hormonen die ik heb gebruikt. Menstruatie zou dan volgend weekend zijn ongeveer, hopelijk mogen we dan verder met de cryo

Hoe gaat het verder met iedereen hier? Veel liefs

Menstruatie lijkt nu ineens toch doorgebroken. Rare cyclus, maar hopelijk mogen we nu dan verder

Bijzonder dat de menstruatie toch is doorgebroken Perenboompje . Maar je weet nu in ieder geval op dat vlak wel waar je aan toe bent. Iedere keer die bruine afscheiding lijkt mij ook onzeker makend.
Moet je nu contact opnemen met het ziekenhuis? Ik hoop zo dat jullie verder mogen.

Pimpelmeesje jij had vandaag weer een follikelmeting toch? Succes, ik ga duimen voor een mooi positief resultaat.

Hoi dames, hier nog altijd niet fit dus haast niet actief.

Bijzonder die doorbraak Perenboompje. Ik hoop dat jullie inderdaad verder mogen. Ik ga voor je duimen!

@Bailey hoe is het nu? Begrijpelijk dat 4 miskramen er nogal in hakken. Jeetje wat moet het heftig voor je zijn. Kun je de emoties een beetje toelaten? Dikke knuffel voor jou! Zou je zorgen mbt de hysteroscopie inderdaad gewoon bespreken.

@Pimpelmeesje, jij succes vandaag!

Dikke knuffel Bailey! Kan me voorstellen dat de hormonen niet helpen in het verwerken van je verlies. Wel fijn dat je even kon spuien bij een collega... en dat je het even kan gaan bespreken met je arts. Het voelt misschien niet zo, maar volgens mij ben je er wel goed mee bezig. Geef het tijd!

Wat stom dat je nu ineens een veel te vroege menstruatie had Perenboompje! Kan me voorstellen dat het voor heel veel vragen zorgt. Hopelijk snel meer duiding, en anders in ieder geval lekker door. Ik duim voor je!

Vanochtend weer een echo (de derde in twee weken hallooo)... er waren twee grote follikels te zien op de rechtereierstok. Die waren in vier dagen flink gegroeid. De kleintjes, stuk of 4-5, waren ook beter te zien maar nog niet zo groot. Op links waren er twee kleine te zien. "Voor die twee grote gaan we het niet doen", zei de arts, en de dosering Gonal F wordt nu verhoogd om die kleintjes mee te krijgen. Woensdag echo vier, en de punctie verwacht ze ergens rond aankomend weekend. En drie dagen later al een terugplaatsing.
Ik had deze uitkomst ook wel verwacht... vannacht natuurlijk flink over gepiekerd haha. Ik vroeg nog even of dit allemaal normaal was en of ik enorm afweek van de curve, maar volgens de arts is dit allemaal nog prima in de lijn der verwachting.

Dus nu weer door met prikken. Vriendlief is inmiddels gepromoveerd tot chef Apotheek en beheert de voorraad in de koelkast. We hebben het goed samen, de uitjes naar het ziekenhuis voelen inmiddels als dates (haha) en we trakteren onszelf op een baristakoffie na ons bezoekje. Het begint gek genoeg ook een beetje als comfortzone te voelen, terwijl het de komende tien dagen best spannend gaat worden. Ik ben verder nog steeds moe dus ik hang vooral op de bank. Huisarts heeft me enkele slaappillen voorgeschreven, die helpen. Ik kijk uit naar de tijd na de punctie, dan pak ik lekker mn sociale leven weer op.

Spannend Pimpelmeesje, komt nu wel echt dichtbij dan! Die vele echo's herken ik nog wel, flink intensief is dat. Fijn dat jullie er wat routine in hebben kunnen vinden. Ik hoop op een hele mooie uitkomst!

Hier echt heel duidelijk ongesteld nu. Blijf het allemaal maar raar vinden. Heb me weer gemeld bij het ziekenhuis en moet woensdag weer voor een echo. Hoop dat alles er rustig/normaal uitziet en we voor de cryo terugplaatsing mogen deze cyclus. Fingers crossed

Adnil vervelend dat je nog steeds niet fit bent. Hopelijk knap je snel op.

Pimpelmeesje o hopelijk gaan die kleintjes inderdaad mee nu je de ophoging hebt gekregen.
Die echo's zijn inderdaad behoorlijk een tijdsinvestering. En het blijft toch ook iedere keer spannend. Maar wel fijn dat jullie er samen wat van maken. En jezelf trakteren op een lekkere koffie na die tijd is altijd goed.
Het komt steeds een stapje dichterbij!

Perenboompje fijn dat je woensdag voor de echo mag. Ik hoop voor je mee dat je deze cyclus voor de terugplaatsing mag.

Hier is het ook even aftellen tot donderdag. Hopelijk donderdag inderdaad meer duidelijkheid en daarmee wat geruststelling. Ben ook heel benieuwd of ik verder mag/moet gaan met de Letrozol of dat ze een andere weg wil inslaan.
Kortom we hebben genoeg vragen voor de arts.

Alle begrip voor je korte bericht Aventurijn, ik vind het alleen maar leuk leuk en lief dat je nog een berichtje stuurt!

Ik duim ook dat je door mag Perenboompje! En veel beterschap voor Adnil! Bailey, ook voor jou hoop ik dat er meer antwoorden komen bij je echo donderdag.

Ik heb gisteren de zwaardere dosering gespoten en ik ben vandaag echt doooodmoe, ik kom niet van de bank af. Mijn god, alsof er een trein over me heen gaat.

Morgen weer echo's voor Perenboompje en mijzelf, en donderdag voor Bailey, ben benieuwd!

Geen echo voor mij morgen, ik had het even verkeerd gezien en het telefoontje van het ziekenhuis gemist. Echo is pas volgende week woensdag, ze gaan dan kijken of mijn eisprong er al aankomt om de terugplaatsing goed te kunnen timen. Vind het niet zo erg, echo tijdens menstruatie is niet mijn favoriete bezigheid. Dus volgende week meer duidelijkheid

Jij heel veel succes morgen Pimpelmeesje en jij ook donderdag Bailey!
Lief dat he nog even wat laat horen Aventurijn!

Verder ook veel liefs aan iedereen hier

Mag ik mijn verhaal hier ook doen? Ik lees dit topic al mee sinds het begin en merk dat ik wel steun haal uit het gevoel dat ik niet de enige ben.

Om even achtergrond te geven, wij zijn nu 2,5 jaar aan het proberen om onze kinderwens waar te maken. Na enkele maanden bleek dat ik te weinig progesteron aanmaak, dus heeft de gynaecoloog mij progesteron voorgeschreven. Ik nam vanaf de eisprong elke avond een capsule Utrogestan. Zo ben ik de tweede ronde zwanger geraakt. Alleen bleek bij de 13-weken echo dat dit een missed abortion was. Ik moest dus de gevreesde pillen gebruiken die een miskraam opwekken. Tot zo ver de zwangerschap. Omdat het gebeurt dat door de zwangerschap de hormonale balans verbetert, moesten we eerst terug zonder hormonen proberen. Dit was zonder resultaat, dus ik mocht terug beginnen met progesteron. Ook nu weer zonder resultaat. Waar ik eerst mooie cycli kreeg dankzij deze medicatie, kreeg ik nu mijn eisprong veel te vroeg. Lang verhaal kort, er was duidelijk een hormonaal probleem. Doorverwijzing naar het ziekenhuis, dus.

Daar zijn zowel ik als mijn partner op allerlei problemen getest. Op zich was de uitslag hoopgevend, alleen maak ik dus te weinig progesteron aan en heb ik een verminderd aantal eicellen (AMH 0,7), wat tot nu toe geen groot probleem zou zijn, maar een jaar geleden is me wel gezegd dat ik geen drie jaar meer moet wachten. Omdat het bij ons al zo lang aansleept, stelden ze een IUI behandeling voor. Na 3 keer proberen was er niets gebeurd, dus moest ik vanaf dan hormonen spuiten om de eicel rijping te verbeteren. Ondertussen gebruik ik ook al 6 dosissen progesteron. De tweede keer was helaas een biochemische zwangerschap en de derde keer was het eindelijk gelukt. We zouden een kindje krijgen, exact twee jaar nadat ons vorige kindje geboren zou zijn. Afgelopen vrijdag hadden we de eerste echo, maar daar bleek dat het vruchtzakje leeg was. Opnieuw moest ik de pillen gebruiken waarvan ik hoopte ze nooit in mijn leven nog te moeten gebruiken. We zijn nu 5 dagen verder en het leven gaat weer door alsof er niks gebeurd is. Maar vanbinnen zit ik in zak en as. Ik weet dat de kansen niet super hoog, maar ook niet nul, zijn en we hebben al een nieuwe afspraak met de dokter om eventueel IVF te bespreken. Toch ben ik zo teleurgesteld. Ondertussen vliegen de aankondigingen en babyborrels ons ook rond de oren, wat het allemaal niet makkelijker maakt.

In het begin trok ik mij een beetje op aan de verhalen van anderen, zoals "De ronde na de miskraam was ik onmiddellijk terug zwanger", "Als de oorspronkelijke uitgerekende datum gepasseerd was, raakte ik zwanger", "Je gaat dat zien, als je begint te verbouwen, ga je positief testen. Altijd op de lastigste moment", "Na die eerste IUI behandeling was ik zwanger" en ga zo maar door. Uiteindelijk ben ik al die mijlpalen van anderen al lang gepasseerd en nog steeds niks. Daarnaast moeten we ook nog alle dooddoeners aanhoren als "Dat is de natuur" en "Het was nog maar x weken, je hebt nog geen leven gevoeld", of nog véél irritanter, al het geklaag van mensen waar het wel vanzelf gaat, maar denken dat ze alleenrecht hebben op moe zijn, klagen over hun "lastige" kinderen, klagen over de zogezegd beperkte keuze in mocktails op café,...

Sorry voor het geklaag, maar ik probeer in het echte leven zo weinig mogelijk te klagen en positief te blijven, maar het zit even héél hoog... Ik weet ook niet zo goed wat ik met dit bericht wil, misschien wil ik gewoon even een beetje medelijden en iemand die mij echt begrijpt, in plaats van het probleem kapot relativeert.

Hoi Volta,

Jeetje wat een heftige jaren hebben jullie achter de rug. En alleen maar goed dat je hier je verhaal doet. En het komt ABSOLUUT niet klagerig over, je deelt gewoon je ontzettend verdrietige verhaal!

Ik ben kort terug begonnen hier mee te schrijven na een MK, maar ik heb niet het slepende verleden wat betreft zwanger worden en blijven. Ik ben momenteel dan ook in verwachting na 'slechts' één keer een MK. Ik zag later dan ook pas hoe lang de rest al probeert en in welke slopende trajecten hun zitten. Ik had daar helemaal geen idee van en kan me niet voorstellen hoe dat moet voelen.

Ik kan dan ook niet weten hoe jij je voelt, maar ga ook voor jou heel hard duimen. Ik denk dat je veel aan de dames hier kunt hebben. Ik lees vooral nog mee en duim me een ongeluk dat het jullie allemaal gegund is!

Hey meiden,

Vanochtend was de vierde echo en het was een teleurstelling. We staan voor een duivels dilemma...

De follikels zijn niet voldoende gegroeid. Op rechts zijn er twee die groot genoeg zijn en op links eentje. De kans op een goede IVF-poging is zeer gering en daarom heeft de arts ons de optie gegeven om het af te breken en aan alternatieven te denken.

Eigenlijk zijn dit onze opties:
1. IVF afbreken en vrijdag een IUI doen met een redelijke kans. Als dat niet lukt dan in maart (na een maand rust) een nieuwe IVF-poging met punctie in april.
2. Doorprikken hopen dat de kleinsten alsnog groeien tot het weekend. De grootste gaan dan ws verloren en dan heb je max kans op een IVF-poging met 5 follikels. Hoeveel je dan onderaan de streep overhoudt tijdens de afvalrace weet niemand.
3. Doorprikken en vrijdag een nieuwe echo; kiezen voor IVF of maandag een IUI met zeer matige kansen.

Ik had met veel rekening gehouden, maar niet met het afbreken van de IVF-poging, en dat viel me dan ook rauw op mijn dak. Het voelt zo kut als je eerst die operatie hebt gehad, dan hersteld, en dan begonnen bent met prikken en dan na een dikke maand isolatie dit onderaan de streep overhoudt... ik heb even een stevig potje gejankt.

De arts vond de rechtereierstok wel van goede kwaliteit (links was moeilijk te zien) en schat kansen in de toekomst ook goed in. Ik was net even heel verdrietig, maar ik ben nu iets rustiger en ik neig naar optie 1. Vooral omdat het traject enorm belastend is en ik onderaan de streep met optie 1 de meeste kansen heb. Ik vond IVF altijd al een zwaar middel en wilde afgelopen zomer sowieso liever IUI. Nu kan ik als dat niet lukt alsnog 3 IVF-pogingen doen, zonder dat ik iets verspil.

Het is even een rollercoaster, straks word ik teruggebeld en geef ik onze keuze door.

Volta welkom. Jullie hebben zo te lezen helaas ook al het een en ander meegemaakt op het gebied van fertiliteit en miskramen. Je recente miskraam is nog vers. Geef het de tijd om het te verwerken en een plekje te geven.
Alle emoties mogen er zijn.

Pimpelmeesje vrouw wat zit het je tegen. Ik snap heel goed dat je in je hoofd heel wat scenario's hebt afgespeeld maar dat afbreken van de ivf poging er geen een van was.
Op basis van de punten die je uitschrijft zou ik ook voor optie 1 gaan. Inderdaad omdat het lijkt dat je daarmee de meeste kansen hebt.

Een hele dikke knuffel voor jou! En als je het nodig bent om hier te spuien en te ventileren dan vooral doen!

Oef, kan me voorstellen dat dat nogal rauw op je dak valt. Neem even goed de tijd om het te verwerken en na te denken.
Voor mezelf sprekend zou ik denk ik voor optie 1 gaan en dan als dat niet lukt een nieuwe ivf poging met de hogere dosering gonal f vanaf het begin. Dan ben je nu geen poging "kwijt" als het ware. Als dan bij een volgende poging blijkt dat dit kennelijk de maximale opbrengst is kan je altijd nog wel voor de punctie gaan.

Veel sterkte en een dikke knuffel

Oh Pimpelmeesje, zo erg!
Lastige keuze, zeg... Persoonlijk zou ik ook voor optie 1 gaan, dat lijkt me de grootste kans op een positief resultaat. Ik snap dat het zuur is dat je IVF poging dan wel weer uitgesteld wordt, maar ikzelf zou dan liever op zeker(der) spelen. Veel succes!

Dankjewel voor jullie lieve berichtjes

Ik heb inmiddels voor optie 1 gekozen en die is morgen. Er is ook al een nieuwe afspraak voor medio februari bij de fertiliteitsarts, om het vervolg te bespreken. De assistente sprak al over een hogere dosering gonal f (225 als start) en dan een kort schema van een maand met eerst twee weken de pil en dan een boostershot gonal f (geloof ik).

Ben blij met de keuze die ik heb gemaakt. Onbewust maakte ik m in de behandelkamer al, achteraf gezien. Vriendlief snapte nog niet veel van de hoeveelheid eitjes en wilde liever voor de punctie gaan, maar na mijn uitleg (ondersteund met jullie unanieme advies) ging hij er ook voor. Vannacht al een stuk beter geslapen en vandaag voel ik me ook een stuk beter, zonder deca en gonal. Gisteravond heb ik de ovitrelle gezet.

Nog een dag bikkelen en dan godzijdank even rust na deze rollercoasterweek (tussendoor speelt ook nog een mogelijke verhuizing en gedoe met het UWV!).

En Volta, het was er even tussendoor geschoten, maar van harte welkom in deze topic! Heel goed dat je je hart hier lucht, want al die goedbedoelde adviezen van onervarenen werken als een rode lap op een stier. Al die relativeringen zijn bloedirritant, I feel you.

Fijn dat er nu een plan staat voor als de iui niet lukt Pimpelmeesje. Ik hoop natuurlijk dat dit gewoon succesvol gaat zijn. Ik ga voor je duimen!

Pimpelmeesje vandaag je iui, spannend . Ik ga voor je duimen.

Aventurijn vervelend dat je een pittige week achter de rug hebt. Wel fijn dat het je ook inzicht heeft gegeven in hoe je het ouderschapsverlof wil indelen.

Gisteren afspraak gehad met de fertiliteitsarts. Man en ik mochten nu wel beiden bloed laten prikken voor chromosoom onderzoek. Dat hebben we ook meteen gedaan. Ook een doorverwijzing gekregen voor een
... Gynaecoloog (weet het niet meer precies, de naam klonk ingewikkeld). Die gaat als het goed is onderzoeken /meekijken of de klachten die ik heb gehad met m'n buik (alvleesklier, lever enz) in verbinding staat met zwanger zijn en/of de miskramen.
Daar zijn we heel blij mee. Verder mag ik nog een aantal maanden doorgaan met de medicatie.

De hysteroscopie staat gepland op cd 14 en die willen ze niet verplaatsen.
Mijn ovulatie is ook rond die tijd en dat betekent dus dat we deze ronde moeten overslaan (tenzij ik een late ovulatie heb).
Had nog gevraagd of ik niet later kon starten met de medicatie. Maar dat geeft volgens de fertiliteitsarts niet de garantie dat de ovulatie dan ook later is.