Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na een miskraam 2022
zondag 19 juni 2022 om 09:42
woensdag 6 maart 2024 om 09:17
Kom langzaam weer tot rust. Vorige week op werk was idioot, door ziekte en omstandigheden de boel praktisch in mijn eentje draaiende moeten houden en uren overgewerkt. Gelukkig is dat nu over. Ben wel zenuwachtig voor de operatie uiteraard, maar niet meer die knagende onzekerheid over wanneer het gaat zijn. Ook weet ik nu dat mijn eigen arts gaat opereren. Vorige keer sprak ik de arts pas toen ik op de operatietafel lag, dus wel fijn dat het nu geen volslagen onbekende is. Nu maar zorgen dat alles klaar is/ligt voor woensdag, loszittende ondergoed en broeken maar weer achteruit de kast gaan vissen 
woensdag 6 maart 2024 om 10:13
O wat fijn Perenboompje dat je nu een datum hebt. Dan weet je inderdaad waar je aan toe bent.
Fijn ook dat je eigen arts de operatie doet. Dan heb je in ieder geval een vertrouwd gezicht.
Is het een dagopname of moet je een nacht blijven? Staat er een lange hersteltijd voor?
Ik heb nog geen datum, wel zelf contact opgenomen. Ze moeten ook een verwijzing hebben op naam van man. Deze is als het goed is nu ook verstuurd.
Op internet staat een wachttijd van 60 dagen. Maar degene aan de telefoon zei dat die wachttijd eigenlijk niet zo veel zegt. Er willen nog wel eens wat plekjes vrij komen tussendoor en dan plannen ze die ook weer in. Daarbij is het ook afhankelijk van welke geneticus dit soort zaken oppakt. Daar kon ze ook nog niks over zeggen.
We gaan er maar vanuit dat de afspraak in mei plaats vindt, dan kan het alleen maar meevallen als het wel eerder is.
Zit trouwens nog wel op het wachtbankje. De uitslag viel qua timing net niet handig. We gaan het zien. Weten nu in ieder geval wel dat we weinig hoop moeten hebben als we wel een positieve test hebben.
Fijn ook dat je eigen arts de operatie doet. Dan heb je in ieder geval een vertrouwd gezicht.
Is het een dagopname of moet je een nacht blijven? Staat er een lange hersteltijd voor?
Ik heb nog geen datum, wel zelf contact opgenomen. Ze moeten ook een verwijzing hebben op naam van man. Deze is als het goed is nu ook verstuurd.
Op internet staat een wachttijd van 60 dagen. Maar degene aan de telefoon zei dat die wachttijd eigenlijk niet zo veel zegt. Er willen nog wel eens wat plekjes vrij komen tussendoor en dan plannen ze die ook weer in. Daarbij is het ook afhankelijk van welke geneticus dit soort zaken oppakt. Daar kon ze ook nog niks over zeggen.
We gaan er maar vanuit dat de afspraak in mei plaats vindt, dan kan het alleen maar meevallen als het wel eerder is.
Zit trouwens nog wel op het wachtbankje. De uitslag viel qua timing net niet handig. We gaan het zien. Weten nu in ieder geval wel dat we weinig hoop moeten hebben als we wel een positieve test hebben.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
woensdag 6 maart 2024 om 17:10
Pfoe, dat is nog wel lang wachten dan Bailey. Ik hoop echt voor je dat het eerder gaat zijn. Sterkte met wachten
Operatie vindt plaats op het dagcentrum, dus in principe zou ik dezelfde dag nog naar huis kunnen. Is wel afhankelijk van hoe laat ik aan de beurt ben, hoe ik uit narcose kom/wat ze aantreffen. Kan dus ook zijn dat ik naar de gynaecologie wordt gebracht na ok en 1 nachtje moet blijven. Even afwachten maar
Qua herstel denkt mijn arts dat ik er binnen 2 a 3 weken wel bovenop ben, omdat ik fysiek in veel betere conditie ben dan voor de vorige operatie. Hoop heel erg dat dit klopt, weer langdurig herstellen heb ik niet veel zin in. Wil gewoon door
Hoe gaat het verder met iedereen hier? Veel liefs
Operatie vindt plaats op het dagcentrum, dus in principe zou ik dezelfde dag nog naar huis kunnen. Is wel afhankelijk van hoe laat ik aan de beurt ben, hoe ik uit narcose kom/wat ze aantreffen. Kan dus ook zijn dat ik naar de gynaecologie wordt gebracht na ok en 1 nachtje moet blijven. Even afwachten maar
Qua herstel denkt mijn arts dat ik er binnen 2 a 3 weken wel bovenop ben, omdat ik fysiek in veel betere conditie ben dan voor de vorige operatie. Hoop heel erg dat dit klopt, weer langdurig herstellen heb ik niet veel zin in. Wil gewoon door
Hoe gaat het verder met iedereen hier? Veel liefs
donderdag 7 maart 2024 om 14:14
donderdag 7 maart 2024 om 16:32
Perenboompje o fijn dat het in principe om een dagopname gaat. Hopelijk gaat alles ook voorspoedig en ben je dan ook dezelfde dag weer thuis.
Wanneer hoor je hoelaat je aan de beurt bent?
Pimpelmeesje oei dat klinkt heftig. Goed dat je gekozen hebt om even naar familie te gaan. Hopelijk ervaar je daar wat rust. Hopelijk krijg je snel weer iets van ontspanning in je lijf.
Vooral rustig aan en als je even van je af wil kletsen weet je ons te vinden.
Vandaag afspraak gehad met de gynaecoloog om te kijken of er een verband is met zwanger/miskramen en de alvleesklier ontstekingen.
Conclusie is dat het kan maar echt duidelijk is de literatuur daar niet over.
Ze wil nog wel overleggen met de mdl arts om te kijken wat diens visie is en met de internist om te overleggen of er niet toch gecontroleerd moet worden of de trombose weg is.
De fertiliteit heeft in het verleden ook al met beiden overlegd en toen vonden ze ook niks nodig. Verwacht er dus niet zo veel van. In ieder geval over 2.5 week een belafspraak.
Nu maar weer alle hoop vestigen op een snelle afspraak met de klinische genetica.
Wanneer hoor je hoelaat je aan de beurt bent?
Pimpelmeesje oei dat klinkt heftig. Goed dat je gekozen hebt om even naar familie te gaan. Hopelijk ervaar je daar wat rust. Hopelijk krijg je snel weer iets van ontspanning in je lijf.
Vooral rustig aan en als je even van je af wil kletsen weet je ons te vinden.
Vandaag afspraak gehad met de gynaecoloog om te kijken of er een verband is met zwanger/miskramen en de alvleesklier ontstekingen.
Conclusie is dat het kan maar echt duidelijk is de literatuur daar niet over.
Ze wil nog wel overleggen met de mdl arts om te kijken wat diens visie is en met de internist om te overleggen of er niet toch gecontroleerd moet worden of de trombose weg is.
De fertiliteit heeft in het verleden ook al met beiden overlegd en toen vonden ze ook niks nodig. Verwacht er dus niet zo veel van. In ieder geval over 2.5 week een belafspraak.
Nu maar weer alle hoop vestigen op een snelle afspraak met de klinische genetica.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
donderdag 7 maart 2024 om 21:40
Wat rot Pimpelmeesje. Is er iets bijzonders gebeurd? Of werd het gewoon even te veel met alle stress van het traject en de verhuizing? Goed dat je nu even wat rust pakt bij familie, hopelijk gaat het snel wat beter met je. Dikke knuffel 
Jammer dat de arts niet echt duidelijkheid kon geven Bailey. Ik hoop dat er uit het overleg nog wat komt en dat je snel bij de geneticus terecht kan
Zelf vandaag kort gesproken met de anesthesioloog. Niet veel nieuws, want vorige operatie is natuurlijk nog maar kort geleden. Hij kon wel melden dat voor nu de ok gepland staat om 12.00 uur woensdag. Maar kan nog wijzigen natuurlijk. Dinsdagmiddag hoor ik hoe laat ik me moet melden, dus wacht het wel weer af
Jammer dat de arts niet echt duidelijkheid kon geven Bailey. Ik hoop dat er uit het overleg nog wat komt en dat je snel bij de geneticus terecht kan
Zelf vandaag kort gesproken met de anesthesioloog. Niet veel nieuws, want vorige operatie is natuurlijk nog maar kort geleden. Hij kon wel melden dat voor nu de ok gepland staat om 12.00 uur woensdag. Maar kan nog wijzigen natuurlijk. Dinsdagmiddag hoor ik hoe laat ik me moet melden, dus wacht het wel weer af
dinsdag 12 maart 2024 om 10:40
Hee dames, naar aanleiding van mijn topic 'weer proberen naar verlies' werd ik door pimpelmeesje hier uitgenodigd.
In December hebben we na bijna 20 weken zwangerschap afscheid moeten nemen van ons jongste zoontje, nadat hij ernstige afwijkingen bleek te hebben, en vorige week heb ik een vroege miskraam gehad.
We hebben al een zoontje van 6, wat toen ook een gecompliceerde zwangerschap is geweest (twijfels of hij wel gezond was, gelukkig was hij dat, en voor mij ook fysiek heel zwaar).
Twee keer heeft zwanger worden bij mij lang geduurd, toen ik zwanger werd van ons jongste zoontje stonden we al met 1 been in een fertiliteitstraject. Echter, mijn zwangerschap die mijn laatste miskraam is geworden was in 3 maanden raak.
De wens voor nog een kindje is echt enorm, maar de twijfels of we dit nog een keer aankunnen, aan willen gaan, zijn ook heel groot.
Er is geen medische aanleiding waarom zwanger zijn steeds zo uitpakt, er is ook steeds wat anders aan de hand. Dat maakt het niet perse makkelijker.
Man en ik zijn bijna 39 inmiddels, dus de tijdsdruk zit er ook lekker op.
Fijn om hier mee te kunnen praten, ik zal het topic even bijlezen natuurlijk.
In December hebben we na bijna 20 weken zwangerschap afscheid moeten nemen van ons jongste zoontje, nadat hij ernstige afwijkingen bleek te hebben, en vorige week heb ik een vroege miskraam gehad.
We hebben al een zoontje van 6, wat toen ook een gecompliceerde zwangerschap is geweest (twijfels of hij wel gezond was, gelukkig was hij dat, en voor mij ook fysiek heel zwaar).
Twee keer heeft zwanger worden bij mij lang geduurd, toen ik zwanger werd van ons jongste zoontje stonden we al met 1 been in een fertiliteitstraject. Echter, mijn zwangerschap die mijn laatste miskraam is geworden was in 3 maanden raak.
De wens voor nog een kindje is echt enorm, maar de twijfels of we dit nog een keer aankunnen, aan willen gaan, zijn ook heel groot.
Er is geen medische aanleiding waarom zwanger zijn steeds zo uitpakt, er is ook steeds wat anders aan de hand. Dat maakt het niet perse makkelijker.
Man en ik zijn bijna 39 inmiddels, dus de tijdsdruk zit er ook lekker op.
Fijn om hier mee te kunnen praten, ik zal het topic even bijlezen natuurlijk.
dinsdag 12 maart 2024 om 13:01
Hey lieve Plata,
Wat fijn dat je aanhaakt! En wat een enorme verdrietige voorgeschiedenis hebben jullie... dikke knuffel! Een enorme rollercoaster denk ik, en een miskraam na zo'n zwangerschap van 20 weken lijkt me ook heel moeilijk.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om nu te bedenken hoe je verder gaat vanaf hier, maar ik hoop dat je jezelf even tijd geeft. Je miskraam is nog maar een week geleden, je lijf zit nog vol hormonen en je hoofd vol verdriet. Niemand zou onder zulke omstandigheden een weloverwogen keuze kunnen maken. Ik herken de twijfels overigens ook van die ene keer dat ik 9 weken zwanger was en een miskraam kreeg; je wil zo graag maar het nog een keer zoiets heftigs meemaken klinkt echt als een nachtmerrie. Ik merkte dat de wens na een tijdje (een maand of twee, maar dat zal voor iedereen anders zijn) weer groter werd dan de angst, en dat ik er toen ook weer meer klaar voor was. Het risico zal er altijd zijn, maar straks weet je dat het kan gebeuren en daar kan je ook een beetje op voorbereiden (just in case). En het is ook oke om over een tijdje te besluiten dat het hierbij blijft natuurlijk he.
Maar als je echt nog wilt, geef niet op! Ik ben ook 39 en heb op de echo's gezien dat ik de eierstokken van een 35-jarige heb en ik hoor ook verhalen van de verloskundigen dat er nog genoeg vrouwen zijn die nog twee gezonde kinderen krijgen tussen hun 40e en 44e. De tijdsdruk die voel ik natuurlijk ook, maar ik wil gewoon heel graag geloven dat het gewoon kan.
Komen jullie nu weer/nog in aanmerking voor een fertiliteitstraject?
Dikke knuffel!
Wat fijn dat je aanhaakt! En wat een enorme verdrietige voorgeschiedenis hebben jullie... dikke knuffel! Een enorme rollercoaster denk ik, en een miskraam na zo'n zwangerschap van 20 weken lijkt me ook heel moeilijk.
Ik kan me voorstellen dat het moeilijk is om nu te bedenken hoe je verder gaat vanaf hier, maar ik hoop dat je jezelf even tijd geeft. Je miskraam is nog maar een week geleden, je lijf zit nog vol hormonen en je hoofd vol verdriet. Niemand zou onder zulke omstandigheden een weloverwogen keuze kunnen maken. Ik herken de twijfels overigens ook van die ene keer dat ik 9 weken zwanger was en een miskraam kreeg; je wil zo graag maar het nog een keer zoiets heftigs meemaken klinkt echt als een nachtmerrie. Ik merkte dat de wens na een tijdje (een maand of twee, maar dat zal voor iedereen anders zijn) weer groter werd dan de angst, en dat ik er toen ook weer meer klaar voor was. Het risico zal er altijd zijn, maar straks weet je dat het kan gebeuren en daar kan je ook een beetje op voorbereiden (just in case). En het is ook oke om over een tijdje te besluiten dat het hierbij blijft natuurlijk he.
Maar als je echt nog wilt, geef niet op! Ik ben ook 39 en heb op de echo's gezien dat ik de eierstokken van een 35-jarige heb en ik hoor ook verhalen van de verloskundigen dat er nog genoeg vrouwen zijn die nog twee gezonde kinderen krijgen tussen hun 40e en 44e. De tijdsdruk die voel ik natuurlijk ook, maar ik wil gewoon heel graag geloven dat het gewoon kan.
Komen jullie nu weer/nog in aanmerking voor een fertiliteitstraject?
Dikke knuffel!
dinsdag 12 maart 2024 om 13:12
Nog even een persoonlijke update voor everyone:
Ik ben een weekje weggeweest en nu weer thuis. Dankzij gesprek met de psych gaat het iets beter, maar ik blijf nog wel even rustig aan doen. Deze week nog ergo en een UWV-hoorzitting, en dat is meer dan genoeg. Ik heb de nieuwe IVF-poging verplaatst naar volgende maand, ik wil iets meer rust in lijf en leden voor ik weer aan de volgende rollercoaster stap (en een koelkast kopen voor alle Gonal F en Decapeptyl haha, klein detail). Het huis is wel meer aan kant en dat voelt beter. Straks een lang schema en hopelijk in mei weer kans op een punctie.
Bailey, hopelijk biedt de genetica wat meer inzichten! Het klinkt mij moedeloos in de oren als artsen zeggen "kunnen we niks mee" of "weten we niet". Hoe sta jij er nu in?
Ondanks dat een operatie niet leuk is klinkt het allemaal wel alsof het voorspoedig gaat Perenboompje! Hoor je vandaag hoe laat je aan de beurt bent? Heel veel sterkte en succes, you got this! Binnen drie weken ben je weer back on track en dan kan je door! Hou het einddoel in (positieve) gedachten!
Aventurijn, je lieve adviezen hebben me enorm geholpen
de oplevering van mijn oude huis vond ik ook heftig, vooral omdat ik dat samen met mijn ex moest doen. Gelukkig ging het wel harmonieus, maar afscheid nemen valt me altijd enorm zwaar. Daarover gesproken; hoe voelt het leven nu zonder borstvoeding?
Hoe is het met Kikix? Heb je al meer duidelijkheid over je kansberekening via de huisarts en heb je het kraambezoek overleefd?
Ik ben een weekje weggeweest en nu weer thuis. Dankzij gesprek met de psych gaat het iets beter, maar ik blijf nog wel even rustig aan doen. Deze week nog ergo en een UWV-hoorzitting, en dat is meer dan genoeg. Ik heb de nieuwe IVF-poging verplaatst naar volgende maand, ik wil iets meer rust in lijf en leden voor ik weer aan de volgende rollercoaster stap (en een koelkast kopen voor alle Gonal F en Decapeptyl haha, klein detail). Het huis is wel meer aan kant en dat voelt beter. Straks een lang schema en hopelijk in mei weer kans op een punctie.
Bailey, hopelijk biedt de genetica wat meer inzichten! Het klinkt mij moedeloos in de oren als artsen zeggen "kunnen we niks mee" of "weten we niet". Hoe sta jij er nu in?
Ondanks dat een operatie niet leuk is klinkt het allemaal wel alsof het voorspoedig gaat Perenboompje! Hoor je vandaag hoe laat je aan de beurt bent? Heel veel sterkte en succes, you got this! Binnen drie weken ben je weer back on track en dan kan je door! Hou het einddoel in (positieve) gedachten!
Aventurijn, je lieve adviezen hebben me enorm geholpen
de oplevering van mijn oude huis vond ik ook heftig, vooral omdat ik dat samen met mijn ex moest doen. Gelukkig ging het wel harmonieus, maar afscheid nemen valt me altijd enorm zwaar. Daarover gesproken; hoe voelt het leven nu zonder borstvoeding? Hoe is het met Kikix? Heb je al meer duidelijkheid over je kansberekening via de huisarts en heb je het kraambezoek overleefd?
dinsdag 12 maart 2024 om 18:41
Fijn dat je weer thuis bent Pimpelmeesje. Snap dat je de poging nog eventjes uitstelt, iets meer rust en minder stress kan nooit kwaad
Welkom Plata, jee, wat een zware tijd heb je achter de rug. Kan me goed voorstellen dat je even niet weet of je het aankan, het is ook nog allemaal heel vers. Krijg je nog hulp bij de verwerking? Neem vooral de tijd om alles goed voor jezelf op een rijtje te zetten. Ik hoop dat als je er toch weer voor durft te gaan er heel snel een gezonde zwangerschap volgt
Hier moet ik me morgen om 10.00 uur melden voor de operatie, die gaat dan 's middags plaatsvinden waarschijnlijk. Voel me erg gespannen, hoop dat alles goed gaat en ik snel weer naar huis mag. Hopelijk dan over een week of 3 groen licht om verder te mogen met ivf poging 2. Fingers crossed
Welkom Plata, jee, wat een zware tijd heb je achter de rug. Kan me goed voorstellen dat je even niet weet of je het aankan, het is ook nog allemaal heel vers. Krijg je nog hulp bij de verwerking? Neem vooral de tijd om alles goed voor jezelf op een rijtje te zetten. Ik hoop dat als je er toch weer voor durft te gaan er heel snel een gezonde zwangerschap volgt
Hier moet ik me morgen om 10.00 uur melden voor de operatie, die gaat dan 's middags plaatsvinden waarschijnlijk. Voel me erg gespannen, hoop dat alles goed gaat en ik snel weer naar huis mag. Hopelijk dan over een week of 3 groen licht om verder te mogen met ivf poging 2. Fingers crossed
woensdag 13 maart 2024 om 08:08
Fijn dat je meer weet over de oorzaak, ondanks dat het natuurlijk niet iets is waar je op hoopt... Hopelijk ben je snel aan de beurt voor verdere onderzoeken Bailey. En kunnen ze vervolgens snel stappen ondernemen.
Sterkte Perenboompje! Hopelijk gaat de operatie en het herstel vlot en krijg je snel weer groen licht.
Pimpelmeesje, heel goed dat je rust voor jezelf pakt. Hopelijk voel je je snel thuis in je nieuwe huis en kun je er mooie nieuwe herinneren maken!
Kraamvisite ging prima! Ik vond het heel leuk om mijn vriendin weer te zien met een mini die op haar lijkt. Zo grappig! Gelukkig had ik niet gezien dat haar man gebaren naar mijn man maakte richting zijn horloge en de baby.... zo van wordt het niet eens tijd?!
Helaas weer ongesteld hier. Er is wat gedoe geweest met het maken van een afspraak voor man. Hopelijk is het nu geregeld en kan mijn man nu een afspraak maken.
Nog steeds gek om 'man' te schrijven
is toch nog even wennen.
Hé Plata, het is echt verschikkelijk wat jou is overkomen. Ik hoop dat je steun hebt aan dit topic.
Sterkte Perenboompje! Hopelijk gaat de operatie en het herstel vlot en krijg je snel weer groen licht.
Pimpelmeesje, heel goed dat je rust voor jezelf pakt. Hopelijk voel je je snel thuis in je nieuwe huis en kun je er mooie nieuwe herinneren maken!
Kraamvisite ging prima! Ik vond het heel leuk om mijn vriendin weer te zien met een mini die op haar lijkt. Zo grappig! Gelukkig had ik niet gezien dat haar man gebaren naar mijn man maakte richting zijn horloge en de baby.... zo van wordt het niet eens tijd?!
Helaas weer ongesteld hier. Er is wat gedoe geweest met het maken van een afspraak voor man. Hopelijk is het nu geregeld en kan mijn man nu een afspraak maken.
Nog steeds gek om 'man' te schrijven
is toch nog even wennen.Hé Plata, het is echt verschikkelijk wat jou is overkomen. Ik hoop dat je steun hebt aan dit topic.
woensdag 13 maart 2024 om 10:09
Heftig wat jullie hebben meegemaakt Plata.
Krijgen jullie ondersteuning bij de verwerking?
Je verlies is nog zo vers, helemaal niet gek dat je nu niet weet of jullie het nog een keer willen proberen. Neem echt de tijd om dit een plekje te geven. 39 is voor een zwangerschap niet heel jong maar zeker niet stokoud. Het komt echt niet aan op een maand meer of minder rouw
Pimpelmeesje fijn om je weer te lezen. Die zitting is wel echt een grote stressfactor. Hopelijk verloopt deze zo soepel mogelijk en voel je na die tijd vooral opluchting. Ik denk een wijze keuze om volgende maand weer te starten met ivf.
Ik weet dat bij ivf veel medicatie komt kijken, maar echt zo veel dat een 2e koelkast nodig is
.
Perenboompje succes met je operatie straks! Ik ga voor je duimen dat alles voorspoedig verloopt.
Hopelijk kan ook jij dan weer snel vooruit richting het positieve.
Kikix fijn dat het kraambezoek goed ging. Mooi ook dat je kon genieten van je vriendin in haar moederrol en je op kon gaan in de baby. Klinkt toch als een ontspannen bezoek.
Vervelend dat er gedoe is geweest rondom de doorverwijzing van je man. Maar hopelijk is hij nu ook snel aan de beurt voor de onderzoeken.
Ik verwacht eigenlijk dat de gynaecoloog ook wordt afgepoeierd door de mdl arts en de internist. Sterker nog ik zal heel verbaasd zijn als dit niet zo is.
Ik erger mij vreselijk aan die houding van de artsen. Maar ik heb nu gewoon geen energie om daar mee bezig te zijn.
Wil ooit wel een verwijzing vragen voor mdl voor een ander ziekenhuis. Maar alles op z'n tijd.
Wij hebben de 26ste de afspraak bij de klinische genetica. Toch een heel stuk sneller als verwacht. Daar zijn we heel erg blij mee.
Het is ook meteen een afspraak van drie kwartier dus ik denk veel informatie.
Zijn zelf uiteraard ook al flink aan het zoeken geweest op internet. Het lijkt er op dat er (behalve grote kans op miskramen of kindje met ernstige afwijkingen ) weinig tot geen gezondheidsrisico's zijn als je 'gezond' geboren bent.
Verwacht eigenlijk dat we dan ook al een inschatting krijgen van de kansen. Of zelf blijven proberen of wellicht toch ifv met pgt. Hoe dan ook zal het een pittig gesprek worden.
Krijgen jullie ondersteuning bij de verwerking?
Je verlies is nog zo vers, helemaal niet gek dat je nu niet weet of jullie het nog een keer willen proberen. Neem echt de tijd om dit een plekje te geven. 39 is voor een zwangerschap niet heel jong maar zeker niet stokoud. Het komt echt niet aan op een maand meer of minder rouw
Pimpelmeesje fijn om je weer te lezen. Die zitting is wel echt een grote stressfactor. Hopelijk verloopt deze zo soepel mogelijk en voel je na die tijd vooral opluchting. Ik denk een wijze keuze om volgende maand weer te starten met ivf.
Ik weet dat bij ivf veel medicatie komt kijken, maar echt zo veel dat een 2e koelkast nodig is
.Perenboompje succes met je operatie straks! Ik ga voor je duimen dat alles voorspoedig verloopt.
Hopelijk kan ook jij dan weer snel vooruit richting het positieve.
Kikix fijn dat het kraambezoek goed ging. Mooi ook dat je kon genieten van je vriendin in haar moederrol en je op kon gaan in de baby. Klinkt toch als een ontspannen bezoek.
Vervelend dat er gedoe is geweest rondom de doorverwijzing van je man. Maar hopelijk is hij nu ook snel aan de beurt voor de onderzoeken.
Ik verwacht eigenlijk dat de gynaecoloog ook wordt afgepoeierd door de mdl arts en de internist. Sterker nog ik zal heel verbaasd zijn als dit niet zo is.
Ik erger mij vreselijk aan die houding van de artsen. Maar ik heb nu gewoon geen energie om daar mee bezig te zijn.
Wil ooit wel een verwijzing vragen voor mdl voor een ander ziekenhuis. Maar alles op z'n tijd.
Wij hebben de 26ste de afspraak bij de klinische genetica. Toch een heel stuk sneller als verwacht. Daar zijn we heel erg blij mee.
Het is ook meteen een afspraak van drie kwartier dus ik denk veel informatie.
Zijn zelf uiteraard ook al flink aan het zoeken geweest op internet. Het lijkt er op dat er (behalve grote kans op miskramen of kindje met ernstige afwijkingen ) weinig tot geen gezondheidsrisico's zijn als je 'gezond' geboren bent.
Verwacht eigenlijk dat we dan ook al een inschatting krijgen van de kansen. Of zelf blijven proberen of wellicht toch ifv met pgt. Hoe dan ook zal het een pittig gesprek worden.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
woensdag 13 maart 2024 om 21:44
Dank voor jullie lieve, warme welkom.
Ik heb wat bijgelezen om jullie verhalen een beetje te begrijpen. Wat zijn sommigen van jullie al lang bezig zeg, en wat hebben jullie het voor jullie kiezen gehad allemaal.
De emotionele van-je-afschrijf-posts zijn zo enorm herkenbaar!
Kiki, och, toch ook wat om jou hier te treffen. We hebben samen geschreven in het ‘uitgerekend in mei’ topic. Jouw verhaal greep me toen zo aan, en ik heb vaak gedacht je een pb te sturen hoe het ging met je. Toen hier het ene slechte nieuws na het andere kwam is dat er niet meer van gekomen.
Aventurijn, ach, dat is wel een stap he, stoppen met de borstvoeding? Echt een nieuwe fase, die er dan aanbreekt. Hoe voelt het nu?
Oh Bailey, wat een shitnieuws, wat ontzettend heftig. Heel goed dat je dat onderzoek hebt laten doen maar jeetje zeg. Wat ontzettend schrikken.
Wat fijn dat je binnenkort al een afspraak hebt en dat er vanalles in werking wordt gezet.
Ach Perenboompje, wat ontzettend klote zeg. wat een pech heb je steeds zeg.
Ik hoop dat je operatie goedgegaan is en we snel een update van je horen.
Pimpelmees, wat rot dat je emotioneel zo van de leg raakt van vanalles, en tegelijkertijd zo begrijpelijk. Er komt ook zoveel op je af en het is zoveel om mee te dealen!
Wij hebben net (het grootste deel van) een enorme verbouwing af en dat vond ik echt heel pittig. Zoveel te doen en te beslissen, het is nooit klaar.
Goed dat je even een break hebt genomen en even tijd voor jezelf neemt.
Hier ben ik inmiddels iets rustiger, en mentaal voel ik me al wel weer wat sterker. Bloedingen zijn gestopt en HCG is alweer verdwenen uit mijn lijf. Dat ging de vorige keer ook bizar snel. Ik had toen exact 14 dagen na het verlies zelfs alweer een eisprong en alles herpakte zich alsof er nooit wat was gebeurd.
Qua hulp en begeleiding is het iets complexer, want ik woon niet in Nederland. Zeker psychische hulp vind ik lastig. Ik spreek de taal prima, maar met zulke diepgang over gevoelens praten terwijl je zelf ook zwaar emotioneel bent is wel andere koek, en dan is er ook nog een klein maar aanwezig cultuurverschil dat je merkt in gesprekken.
Medisch gezien maakt de taal het soms ook wat complexer, want in een nieuw gebied komen toch weer allemaal nieuwe begrippen aan bod en duurt het soms even voor je zelf de hele nieuwe woordenschat hebt bijgeleerd.
De zorg hier wel echt prima en van hoog niveau, zeker niet minder dan in NL, maar gewoon wel anders en uitvinden hoe alles werkt kost wat meer energie en moeite.
Ik heb wat bijgelezen om jullie verhalen een beetje te begrijpen. Wat zijn sommigen van jullie al lang bezig zeg, en wat hebben jullie het voor jullie kiezen gehad allemaal.
De emotionele van-je-afschrijf-posts zijn zo enorm herkenbaar!
Kiki, och, toch ook wat om jou hier te treffen. We hebben samen geschreven in het ‘uitgerekend in mei’ topic. Jouw verhaal greep me toen zo aan, en ik heb vaak gedacht je een pb te sturen hoe het ging met je. Toen hier het ene slechte nieuws na het andere kwam is dat er niet meer van gekomen.
Aventurijn, ach, dat is wel een stap he, stoppen met de borstvoeding? Echt een nieuwe fase, die er dan aanbreekt. Hoe voelt het nu?
Oh Bailey, wat een shitnieuws, wat ontzettend heftig. Heel goed dat je dat onderzoek hebt laten doen maar jeetje zeg. Wat ontzettend schrikken.
Wat fijn dat je binnenkort al een afspraak hebt en dat er vanalles in werking wordt gezet.
Ach Perenboompje, wat ontzettend klote zeg. wat een pech heb je steeds zeg.
Ik hoop dat je operatie goedgegaan is en we snel een update van je horen.
Pimpelmees, wat rot dat je emotioneel zo van de leg raakt van vanalles, en tegelijkertijd zo begrijpelijk. Er komt ook zoveel op je af en het is zoveel om mee te dealen!
Wij hebben net (het grootste deel van) een enorme verbouwing af en dat vond ik echt heel pittig. Zoveel te doen en te beslissen, het is nooit klaar.
Goed dat je even een break hebt genomen en even tijd voor jezelf neemt.
Hier ben ik inmiddels iets rustiger, en mentaal voel ik me al wel weer wat sterker. Bloedingen zijn gestopt en HCG is alweer verdwenen uit mijn lijf. Dat ging de vorige keer ook bizar snel. Ik had toen exact 14 dagen na het verlies zelfs alweer een eisprong en alles herpakte zich alsof er nooit wat was gebeurd.
Qua hulp en begeleiding is het iets complexer, want ik woon niet in Nederland. Zeker psychische hulp vind ik lastig. Ik spreek de taal prima, maar met zulke diepgang over gevoelens praten terwijl je zelf ook zwaar emotioneel bent is wel andere koek, en dan is er ook nog een klein maar aanwezig cultuurverschil dat je merkt in gesprekken.
Medisch gezien maakt de taal het soms ook wat complexer, want in een nieuw gebied komen toch weer allemaal nieuwe begrippen aan bod en duurt het soms even voor je zelf de hele nieuwe woordenschat hebt bijgeleerd.
De zorg hier wel echt prima en van hoog niveau, zeker niet minder dan in NL, maar gewoon wel anders en uitvinden hoe alles werkt kost wat meer energie en moeite.
donderdag 14 maart 2024 om 15:09
Hahahahaha Bailey, ik bedoel dat wij al bijna 3 weken zonder koelkast leven 
Plata, is ditigale psych uit Nederland een optie voor je? Dmv videobellen zeg maar? Ik weet niet of je nog een Nederlandse zorgverzekering hebt? Of misschien in je netwerk een psych uit Nederland met wie je een dealtje kan sluiten? Kan me voorstellen dat het niet makkelijk is door de taalbarrière. Fijn in ieder geval dat de bloedingen gestopt zijn en je HCG weer op oud niveau begint te komen. Bij mij ging het fysieke deel inderdaad veel sneller dan het mentale deel.
Hoe is je operatie gegaan Perenboompje? Hopelijk kan je snel wat laten horen.
Hier gaat het steeds beter; ik heb wat energie om door de buurt te fietsen en nieuwe adresjes te vinden. UWV-hoorzitting is afgetikt, de arts had duidelijk vaker long covid patienten voor zich gehad. Hopelijk kan hij het goed inschatten, hij was in ieder geval realistisch en eerlijk. Kon op dit moment nog niks zeggen, omdat hij de medische dossiers nog beter moest bekijken.
Plata, is ditigale psych uit Nederland een optie voor je? Dmv videobellen zeg maar? Ik weet niet of je nog een Nederlandse zorgverzekering hebt? Of misschien in je netwerk een psych uit Nederland met wie je een dealtje kan sluiten? Kan me voorstellen dat het niet makkelijk is door de taalbarrière. Fijn in ieder geval dat de bloedingen gestopt zijn en je HCG weer op oud niveau begint te komen. Bij mij ging het fysieke deel inderdaad veel sneller dan het mentale deel.
Hoe is je operatie gegaan Perenboompje? Hopelijk kan je snel wat laten horen.
Hier gaat het steeds beter; ik heb wat energie om door de buurt te fietsen en nieuwe adresjes te vinden. UWV-hoorzitting is afgetikt, de arts had duidelijk vaker long covid patienten voor zich gehad. Hopelijk kan hij het goed inschatten, hij was in ieder geval realistisch en eerlijk. Kon op dit moment nog niks zeggen, omdat hij de medische dossiers nog beter moest bekijken.
donderdag 14 maart 2024 om 17:19
Hi allemaal,
Kleine update van mijn kant. Ik ben inmiddels weer thuis, moest wel een nachtje blijven uiteindelijk omdat ik heel duizelig en misselijk was. Operatie is verder goed gegaan, eileider zag er inderdaad heel slecht uit nu, verdikt en rare kronkels, dus goed dat die eruit is. Verder wat kleine endo haarden weggehaald, maar niet vergelijkbaar met wat er zat voor de vorige ok gelukkig
Buik voelt nog enorm beurs en ik ben heel erg moe. Half april pas weer een controle afspraak, dan gaan we bespreken hoe verder met ivf. Voelt nog erg ver weg, maar misschien maar beter. Even rustig aan herstellen
Kleine update van mijn kant. Ik ben inmiddels weer thuis, moest wel een nachtje blijven uiteindelijk omdat ik heel duizelig en misselijk was. Operatie is verder goed gegaan, eileider zag er inderdaad heel slecht uit nu, verdikt en rare kronkels, dus goed dat die eruit is. Verder wat kleine endo haarden weggehaald, maar niet vergelijkbaar met wat er zat voor de vorige ok gelukkig
Buik voelt nog enorm beurs en ik ben heel erg moe. Half april pas weer een controle afspraak, dan gaan we bespreken hoe verder met ivf. Voelt nog erg ver weg, maar misschien maar beter. Even rustig aan herstellen
vrijdag 15 maart 2024 om 12:01
Wat fijn dat alles goed is gegaan Perenboompje! Wat ik me afvroeg; nu heb je nog een eileider over toch? Maak je je daar zorgen om? Aan de andere kant, hij deed het toch al niet? Misschien wat direct gevraagd, maar vroeg me af hoe jij het interpreteert dat ze er nu eentje uit hebben gehaald. Wel fijn dat ze ook weer wat endo hebben kunnen opruimen!
Misschien voelt het allemaal nog ver weg, maar mijn ervaring is dat je lichaam altijd sneller herstelt dan je denkt. En zoals vaker gezegd in deze topic: als je lijf verder gaat, mag jij dat ook doen.
Sterkte met herstellen, laat je maar lekker vertroetelen thuis!
Misschien voelt het allemaal nog ver weg, maar mijn ervaring is dat je lichaam altijd sneller herstelt dan je denkt. En zoals vaker gezegd in deze topic: als je lijf verder gaat, mag jij dat ook doen.
Sterkte met herstellen, laat je maar lekker vertroetelen thuis!
vrijdag 15 maart 2024 om 13:03
Niet gek dat je het vraagt hoor Pimpelmeesje. Het gevoel wat ik erbij heb is heel dubbel. Na mijn vorige ok was ik heel blij dat ze 'm hadden laten zitten, want ja, toch meer kans op een spontane zwangerschap nog. Toen ik eenmaal wist dat het ding eigenlijk alleen maar voor problemen zorgde/ zou gaan zorgen, kon ie me er niet snel genoeg uit zijn. Alleen maar meer kans op miskraam/bbz door dat ding, dus weg ermee
Wel ben ik heel blij dat ze andere eileider hebben kunnen sparen. Voor de operatie is de arts nog even naar me toegekomen om me te vragen wat ik wilde met de andere eileider. Ze zouden die namelijk ook nog heel goed bekijken, en als daar ook problemen mee waren, was er een kans dat die er ook uit moest. Dus daar moesten ze wel mijn toestemming voor hebben. Dat was wel even slikken, want dan zou ik nooit meer zonder hulp zwanger kunnen worden. Toch besloten om wel toestemming te geven, want liever een goede slaagkans met ivf dan een slechte kans zonder. Gelukkig was het niet nodig en hebben we dat mini kansje nog.
Tijd zal inderdaad wel snel gaan. Merk sowieso al een enorm verschil met de vorige ok lichamelijk. Kan al veel meer en heb minder pijnstilling nodig. Tegelijkertijd ook een valkuil, want te veel doen is ook niet goed. Rustig aan herstellen maar en dan is het snel april en kunnen we weer stappen zetten
Wel ben ik heel blij dat ze andere eileider hebben kunnen sparen. Voor de operatie is de arts nog even naar me toegekomen om me te vragen wat ik wilde met de andere eileider. Ze zouden die namelijk ook nog heel goed bekijken, en als daar ook problemen mee waren, was er een kans dat die er ook uit moest. Dus daar moesten ze wel mijn toestemming voor hebben. Dat was wel even slikken, want dan zou ik nooit meer zonder hulp zwanger kunnen worden. Toch besloten om wel toestemming te geven, want liever een goede slaagkans met ivf dan een slechte kans zonder. Gelukkig was het niet nodig en hebben we dat mini kansje nog.
Tijd zal inderdaad wel snel gaan. Merk sowieso al een enorm verschil met de vorige ok lichamelijk. Kan al veel meer en heb minder pijnstilling nodig. Tegelijkertijd ook een valkuil, want te veel doen is ook niet goed. Rustig aan herstellen maar en dan is het snel april en kunnen we weer stappen zetten
dinsdag 19 maart 2024 om 21:04
Hoe gaat het met iedereen?
Hier ook nog even een update mijnerzijds; ik ben ws depressief/burnout oid. Teveel hooi op de vork gehad, te lang. Dit weekend neergeklapt en sindsdien lig ik in het donker in bed. Doodmoe, hoofdpijn, niks kunnen verdragen en veel paniekaanvallen. Donderdag naar huisarts. IVF was eerder al een maand opgeschoven naar april, maar ik neig zelf naar mei, want dit schiet helemaal niet op. Twijfel over antidepressiva, ik haat het maar ik wil ook door.
Hier ook nog even een update mijnerzijds; ik ben ws depressief/burnout oid. Teveel hooi op de vork gehad, te lang. Dit weekend neergeklapt en sindsdien lig ik in het donker in bed. Doodmoe, hoofdpijn, niks kunnen verdragen en veel paniekaanvallen. Donderdag naar huisarts. IVF was eerder al een maand opgeschoven naar april, maar ik neig zelf naar mei, want dit schiet helemaal niet op. Twijfel over antidepressiva, ik haat het maar ik wil ook door.
woensdag 20 maart 2024 om 11:42
Ach pimpelmeesje, wat rot dat je er toch doorheen gezakt bent. Het is ook zo ontzettend veel.
Heb je een fijne huisarts waar je goed terecht kan en je kan helpen met beslissen wat betreft antidepressiva? Het lijkt me een heel lastig keuze.
Perenboompje, wat fijn dat je weer thuis bent. Ik snap dat april ver voelt, maar eerst herstellen en dan verder is de goede volgorde.
Rustig aan jullie allebei!
Pimpelmeesje, een psych uit Nederland weet ik niet zo. Ik woon helemaal hier, niks meer in Nederland, dus dat zou uit eigen zak moeten. Mijn ervaring met psychologen is sowieso niet al te best dus ik loop daar op dit moment niet zo heel warm voor. Maar het zou wel kunnen, mocht ik er niet uitkomen hier.
Hier is het allemaal een beetje lastig.
Man heeft uitgesproken dat hij het niet aandurft nu meteen door te gaan. De stress is hem teveel, en ik snap het zó goed!
Toen ik twee weken terug de gyn moest bellen en het wachtmuziekje hoorde kreeg ik ook direct een paniekaanval. Er zit nog zoveel onverwerkts.
Tegelijkertijd is mijn lichaam zich helemaal klaar aan het maken voor de volgende eisprong die eraan zit te komen in een paar dagen, want ik voel dat altijd goed. De hormonen vliegen door mijn lijf en alles in mij wil wél door.
Het doorgaan en de grote, zo aanwezige wens, is wat me na het verlies op de been hield, en ik merk dat wanneer we nu niet proberen, ik dat heel, heel erg zwaar vind en niet zo goed weet hoe dat dan moet.
Juist wachten geeft mij zoveel stress, omdat ik alleen maar bang ben dat met wachten de kans dat het weer misgaat (zowel qua afwijkingen als miskramen) zo rap snel groter wordt. En natuurlijk worden er nog heel veel meer gezonde kindjes geboren, maar we hebben helaas de ervaring dat het ook anders kan lopen, en dat laat me niet los.
Maar goed, ik ben vreselijk hormonaal, echt zo’n kip die wil broeden nu, dus helemaal niet voor reden vatbaar zeg ik eerlijk en ik typ gewoon van me af.
Heb je een fijne huisarts waar je goed terecht kan en je kan helpen met beslissen wat betreft antidepressiva? Het lijkt me een heel lastig keuze.
Perenboompje, wat fijn dat je weer thuis bent. Ik snap dat april ver voelt, maar eerst herstellen en dan verder is de goede volgorde.
Rustig aan jullie allebei!
Pimpelmeesje, een psych uit Nederland weet ik niet zo. Ik woon helemaal hier, niks meer in Nederland, dus dat zou uit eigen zak moeten. Mijn ervaring met psychologen is sowieso niet al te best dus ik loop daar op dit moment niet zo heel warm voor. Maar het zou wel kunnen, mocht ik er niet uitkomen hier.
Hier is het allemaal een beetje lastig.
Man heeft uitgesproken dat hij het niet aandurft nu meteen door te gaan. De stress is hem teveel, en ik snap het zó goed!
Toen ik twee weken terug de gyn moest bellen en het wachtmuziekje hoorde kreeg ik ook direct een paniekaanval. Er zit nog zoveel onverwerkts.
Tegelijkertijd is mijn lichaam zich helemaal klaar aan het maken voor de volgende eisprong die eraan zit te komen in een paar dagen, want ik voel dat altijd goed. De hormonen vliegen door mijn lijf en alles in mij wil wél door.
Het doorgaan en de grote, zo aanwezige wens, is wat me na het verlies op de been hield, en ik merk dat wanneer we nu niet proberen, ik dat heel, heel erg zwaar vind en niet zo goed weet hoe dat dan moet.
Juist wachten geeft mij zoveel stress, omdat ik alleen maar bang ben dat met wachten de kans dat het weer misgaat (zowel qua afwijkingen als miskramen) zo rap snel groter wordt. En natuurlijk worden er nog heel veel meer gezonde kindjes geboren, maar we hebben helaas de ervaring dat het ook anders kan lopen, en dat laat me niet los.
Maar goed, ik ben vreselijk hormonaal, echt zo’n kip die wil broeden nu, dus helemaal niet voor reden vatbaar zeg ik eerlijk en ik typ gewoon van me af.
woensdag 20 maart 2024 om 15:40
Wat naar dat je toch weer ingestort bent Pimpelmeesje. Hopelijk kan de huisarts je wat op weg helpen. Stap naar antidepressiva lijkt me ook een heftige, maar snap dat je ook door wil. Hoop dat je er een beetje uitkomt morgen. Dikke knuffel
Oh, dat gevoel van wachten dat stress geeft herken ik zo enorm Plata_. Zit nu voor mijn gevoel ook in wachtstand tot we groen licht krijgen en dat is killing. Tegelijkertijd snap ik je man ook wel dat hij stress heeft omdat het misschien weer fout loopt. Het is ook allemaal heel dubbel en er is ook geen goed of fout. Dus doe wat goed/het minst slecht voelt, voor jullie allebei
Zelf kamp ik helaas momenteel ook weer met met wat angst. Een van de wondjes is open gegaan en gaat nu heel moeizaam dicht en doet pijn. Ziekenhuis vindt het niet nodig om naar te kijken en huisarts wijst terug naar ziekenhuis. Dus ik hoop nu dat het vanzelf over gaat, maar door de eerdere infectie best wel angstig. Waarschijnlijk compleet onterecht, maar kan het niet van me af zetten. En durf nu dus ook niet meer te bellen over mijn zorgen. Hoop dat ik me snel beter voel
Hoe gaat het verder met iedereen? Veel liefs
Oh, dat gevoel van wachten dat stress geeft herken ik zo enorm Plata_. Zit nu voor mijn gevoel ook in wachtstand tot we groen licht krijgen en dat is killing. Tegelijkertijd snap ik je man ook wel dat hij stress heeft omdat het misschien weer fout loopt. Het is ook allemaal heel dubbel en er is ook geen goed of fout. Dus doe wat goed/het minst slecht voelt, voor jullie allebei
Zelf kamp ik helaas momenteel ook weer met met wat angst. Een van de wondjes is open gegaan en gaat nu heel moeizaam dicht en doet pijn. Ziekenhuis vindt het niet nodig om naar te kijken en huisarts wijst terug naar ziekenhuis. Dus ik hoop nu dat het vanzelf over gaat, maar door de eerdere infectie best wel angstig. Waarschijnlijk compleet onterecht, maar kan het niet van me af zetten. En durf nu dus ook niet meer te bellen over mijn zorgen. Hoop dat ik me snel beter voel
Hoe gaat het verder met iedereen? Veel liefs
donderdag 21 maart 2024 om 10:58
O wat vervelend dat je er uitgeklapt bent Pimpelmeesje .
Succes vandaag bij de huisarts. Hopelijk lukt het samen om een bewuste keuze te maken rondom wel/geen antidepressiva. Ook je twijfel rondom april of mei als start van de ifv is heel logisch. Zowel de depressie/burn out als de ivf vraagt ontzettend veel van je. Ik hoop dat je met mildheid naar jezelf en de situatie kan kijken. En dat je vooral wat rust gaat ervaren
Voor jullie is het ook even pittig Plata. Ik herken wel dat in de wachtstand zitten voor veel stress zorgt. Na mijn miskramen wilde ik ook altijd het liefst meteen door.
Maar paniekaanvallen zijn ook een serieuze waarschuwing van je geest en lichaam.
Door vallen en opstaan heb ik geleerd om dat niet te onderdrukken en prioriteit te geven. Alleen jij weet hoe dat voor jou werkt.
Mijn tip is om ook vooral veel te praten met je man.
O nee Perenboompje wat vervelend van die wondjes. En zo zuur dat de huisarts en het ziekenhuis beiden weigeren om regie te pakken.
Als je twijfelt aan het herstel of je angst is niet meer houdbaar aan de bel blijven trekken. Desnoods via de huisartsenpost of je man laten bellen.
Hier een paar pittige dagen en nachten achter de rug. Kind had buikgriep die een aantal dagen aanhield. Een wonder dat ik het niet ook heb gekregen. Ben er normaal nogal vatbaar voor.
Deze week verder wel een rustige week. Menstruatie is net achter de rug en er stonden geen ziekenhuis afspraken gepland.
Aankomende maandag een belafspraak met de gynaecoloog en dan krijg ik een terugkoppeling van het gesprek met de internist en mdl arts.
Dinsdag de afspraak met de klinische genetica. Daar kijk ik wel naar uit als in we verwachten dan wat meer duidelijkheid te krijgen. Het niet weten waar je aan toe bent vind ik killing.
Succes vandaag bij de huisarts. Hopelijk lukt het samen om een bewuste keuze te maken rondom wel/geen antidepressiva. Ook je twijfel rondom april of mei als start van de ifv is heel logisch. Zowel de depressie/burn out als de ivf vraagt ontzettend veel van je. Ik hoop dat je met mildheid naar jezelf en de situatie kan kijken. En dat je vooral wat rust gaat ervaren
Voor jullie is het ook even pittig Plata. Ik herken wel dat in de wachtstand zitten voor veel stress zorgt. Na mijn miskramen wilde ik ook altijd het liefst meteen door.
Maar paniekaanvallen zijn ook een serieuze waarschuwing van je geest en lichaam.
Door vallen en opstaan heb ik geleerd om dat niet te onderdrukken en prioriteit te geven. Alleen jij weet hoe dat voor jou werkt.
Mijn tip is om ook vooral veel te praten met je man.
O nee Perenboompje wat vervelend van die wondjes. En zo zuur dat de huisarts en het ziekenhuis beiden weigeren om regie te pakken.
Als je twijfelt aan het herstel of je angst is niet meer houdbaar aan de bel blijven trekken. Desnoods via de huisartsenpost of je man laten bellen.
Hier een paar pittige dagen en nachten achter de rug. Kind had buikgriep die een aantal dagen aanhield. Een wonder dat ik het niet ook heb gekregen. Ben er normaal nogal vatbaar voor.
Deze week verder wel een rustige week. Menstruatie is net achter de rug en er stonden geen ziekenhuis afspraken gepland.
Aankomende maandag een belafspraak met de gynaecoloog en dan krijg ik een terugkoppeling van het gesprek met de internist en mdl arts.
Dinsdag de afspraak met de klinische genetica. Daar kijk ik wel naar uit als in we verwachten dan wat meer duidelijkheid te krijgen. Het niet weten waar je aan toe bent vind ik killing.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
zondag 24 maart 2024 om 13:07
Hoe gaat het inmiddels met jou Pimpelmeesje? Hoop dat het een productief gesprek was bij de huisarts. Hele dikke knuffel
Heel veel succes bij de afspraken komende week Bailey. Hoop dat het wat duidelijkheid geeft over wat het voor jullie in gaat houden en de te nemen stappen. Niet weten waar je aan toe bent is inderdaad killing
Hier is de wond nog open, maar wel langzaam aan het helen. Wel afgelopen vrijdag bij de huisarts gezeten omdat ik het mentaal niet helemaal meer trek. Weer een afspraak staan bij de poh voor wat ondersteuning, zit nu een ander, dus hopelijk een betere klik. En anders maar kijken voor een psych via het ziekenhuis. Vanaf morgen een paar dagen weg, hopelijk wat afleiding van alles. Hoop dat ik als ik half april mijn arts spreek het mentaal en fysiek weer een beetje aankan allemaal
Veel liefs aan jullie allemaal verder, hoop dat het goed gaat
Heel veel succes bij de afspraken komende week Bailey. Hoop dat het wat duidelijkheid geeft over wat het voor jullie in gaat houden en de te nemen stappen. Niet weten waar je aan toe bent is inderdaad killing
Hier is de wond nog open, maar wel langzaam aan het helen. Wel afgelopen vrijdag bij de huisarts gezeten omdat ik het mentaal niet helemaal meer trek. Weer een afspraak staan bij de poh voor wat ondersteuning, zit nu een ander, dus hopelijk een betere klik. En anders maar kijken voor een psych via het ziekenhuis. Vanaf morgen een paar dagen weg, hopelijk wat afleiding van alles. Hoop dat ik als ik half april mijn arts spreek het mentaal en fysiek weer een beetje aankan allemaal
Veel liefs aan jullie allemaal verder, hoop dat het goed gaat
woensdag 27 maart 2024 om 10:25
Hee Perenboompje, ik hoop dat de paar dagen weg je helpen wat rust te vinden in je hoofd, en dat het met je wond inmiddels ook wat beter gaat.
Bailey, hoe zijn je afspraken gegaan? Heb je informatie gekregen waar jullie wat mee kunnen? Is er wat meer duidelijk geworden?
Het niet weten is vreselijk moeilijk.
Pimpelmees, hoe was je gesprek bij de huisarts? Hoe voel je je inmiddels?
Hier inmiddels weer wat rustiger. Het hele issue even laten rusten en aankijken was duidelijk geen goed idee; man en ik zaten allebei helemaal niet lekker in ons vel, moeilijke gedachtes, niet fijn. Dus goed gesprek gehad, en toch besloten gewoon door te gaan nu. Dat voelt, zowel bij mij als bij hem, echt als een opluchting.
We hebben nu mijn vruchtbare dagen achter de rug en ik zit nu weer in de wachtweken.
Ik vind het wel weer spannend, maar ben er ook en vooral relaxed onder. De miskraam heeft er voor mij veel minder ingehakt dan het grote verlies in december, en dat we gewoon weer doorgaan maakt dat ik ook verder kan en mentaal best goed ga nu.
Bailey, hoe zijn je afspraken gegaan? Heb je informatie gekregen waar jullie wat mee kunnen? Is er wat meer duidelijk geworden?
Het niet weten is vreselijk moeilijk.
Pimpelmees, hoe was je gesprek bij de huisarts? Hoe voel je je inmiddels?
Hier inmiddels weer wat rustiger. Het hele issue even laten rusten en aankijken was duidelijk geen goed idee; man en ik zaten allebei helemaal niet lekker in ons vel, moeilijke gedachtes, niet fijn. Dus goed gesprek gehad, en toch besloten gewoon door te gaan nu. Dat voelt, zowel bij mij als bij hem, echt als een opluchting.
We hebben nu mijn vruchtbare dagen achter de rug en ik zit nu weer in de wachtweken.
Ik vind het wel weer spannend, maar ben er ook en vooral relaxed onder. De miskraam heeft er voor mij veel minder ingehakt dan het grote verlies in december, en dat we gewoon weer doorgaan maakt dat ik ook verder kan en mentaal best goed ga nu.
vrijdag 29 maart 2024 om 09:23
Pimpelmeesje, ach wat vervelend! Je gaf al aan niet lekker in je vel te zitten. Je lichaam zegt dan op een gegeven moment stop. Zet jezelf nu voorop en kijk naar wat jij nodig hebt op dit moment.
Perenboom, fijn dat de operatie goed is gegaan en je herstellende bent. Goed dat je naar de huisarts bent gegaan. Ik hoop dat er een betere klik is zodat hij/zij je beter kan ondersteunen!
Bailey, hoe was het gesprek? Is er meer duidelijk over te nemen vervolgstappen?
Plata, ja ik vond het mei groepje zo gezellig! Ik ben benieuwd hoe het met iedereen gaat. Het is al bijna mei. We zouden dan nu zo'n 34 weken zijn. Het houdt me wel bezig. Ik hoopte voor die tijd weer zwanger te zijn... heb je mensen om je heen waarmee je kan praten? Anders mag je het ook hier van je afgooien. Soms verlicht het wat! Fijn dat je het met je partner hebt besproken en dat jullie de knop hebben doorgehakt. Dan weet je waar je aan toe bent. Mijn lichaam pakte het na de miskraam ook gelijk weer op. Dat geeft wel hoop.
Resultaten van de semenanalyse heb ik online gezien. Dat was allemaal normaal. Dus dat is goed nieuws! Helaas was de onthoudingstijd wel tijdens mijn vruchtbare periode.. balen. Volgende week donderdag moeten we op gesprek over de resultaten en gaan ze verder kijken. Wel fijn dat ze het gelijk zo oppakken. Ik wil alleen geen interne echo... roept negatieve gevoelens op en de vorige keer, na de miskraam, was er ook niets afwijkends gezien. We gaan het zien...
Perenboom, fijn dat de operatie goed is gegaan en je herstellende bent. Goed dat je naar de huisarts bent gegaan. Ik hoop dat er een betere klik is zodat hij/zij je beter kan ondersteunen!
Bailey, hoe was het gesprek? Is er meer duidelijk over te nemen vervolgstappen?
Plata, ja ik vond het mei groepje zo gezellig! Ik ben benieuwd hoe het met iedereen gaat. Het is al bijna mei. We zouden dan nu zo'n 34 weken zijn. Het houdt me wel bezig. Ik hoopte voor die tijd weer zwanger te zijn... heb je mensen om je heen waarmee je kan praten? Anders mag je het ook hier van je afgooien. Soms verlicht het wat! Fijn dat je het met je partner hebt besproken en dat jullie de knop hebben doorgehakt. Dan weet je waar je aan toe bent. Mijn lichaam pakte het na de miskraam ook gelijk weer op. Dat geeft wel hoop.
Resultaten van de semenanalyse heb ik online gezien. Dat was allemaal normaal. Dus dat is goed nieuws! Helaas was de onthoudingstijd wel tijdens mijn vruchtbare periode.. balen. Volgende week donderdag moeten we op gesprek over de resultaten en gaan ze verder kijken. Wel fijn dat ze het gelijk zo oppakken. Ik wil alleen geen interne echo... roept negatieve gevoelens op en de vorige keer, na de miskraam, was er ook niets afwijkends gezien. We gaan het zien...
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
