Zwanger
alle pijlers
Zwanger worden na een miskraam 2022
zondag 19 juni 2022 om 09:42
vrijdag 14 juni 2024 om 08:50
Wat een geweldige score Pimpelmeesje .
Fijn ook dat je weer wat lucht krijgt. Wel jammer dat je last hebt van bijwerkingen van de utrogestan.
Succes op het wachtbankje. Ik duim voor je.
Perenboompje succes nog even met de laatste dingen voor de vakantie. Ik duim met je mee dat je na de vakantie weer snel een terugplaatsing hebt.
Hier mijn menstruatie ook weer begonnen.
Man gaat na de vakantie zaad onderzoek laten doen. Hij maakt zich wat zorgen omdat een zwangerschap al weer een tijdje uitblijft.
Gedoe met de mdl arts ook even over de vakantie getild. Er is nu wel aangegeven dat mijn situatie eigenlijk maar heel weinig voorkomt en dat ze het daarom niet goed weten. Ze gaan in iedergeval weer overleggen en dan hoor ik na mijn vakantie wel wat het plan is (of niet).
Alleen nog een keer naar de poli van gynaecologie om een toestemmingsformulier te tekenen zodat ze de gegevens bij genetica kunnen opvragen. Gynaecoloog gaf aan het prettig te vinden deze info alvast in het dossier te hebben voor het geval ik wel zelf zwanger word en blijf. Maar we hoeven even geen afspraken meer in te plannen dus dat geeft ook wel wat rust.
Fijn ook dat je weer wat lucht krijgt. Wel jammer dat je last hebt van bijwerkingen van de utrogestan.
Succes op het wachtbankje. Ik duim voor je.
Perenboompje succes nog even met de laatste dingen voor de vakantie. Ik duim met je mee dat je na de vakantie weer snel een terugplaatsing hebt.
Hier mijn menstruatie ook weer begonnen.
Man gaat na de vakantie zaad onderzoek laten doen. Hij maakt zich wat zorgen omdat een zwangerschap al weer een tijdje uitblijft.
Gedoe met de mdl arts ook even over de vakantie getild. Er is nu wel aangegeven dat mijn situatie eigenlijk maar heel weinig voorkomt en dat ze het daarom niet goed weten. Ze gaan in iedergeval weer overleggen en dan hoor ik na mijn vakantie wel wat het plan is (of niet).
Alleen nog een keer naar de poli van gynaecologie om een toestemmingsformulier te tekenen zodat ze de gegevens bij genetica kunnen opvragen. Gynaecoloog gaf aan het prettig te vinden deze info alvast in het dossier te hebben voor het geval ik wel zelf zwanger word en blijf. Maar we hoeven even geen afspraken meer in te plannen dus dat geeft ook wel wat rust.
Time doesn't hear if you ask it to wait.
So own all your tears and just roll with the waves
zaterdag 15 juni 2024 om 14:58
Wouw Pimpelmeesje! Wat een mooie score en daardoor ook wel een geruststelling denk ik. Ik duim voor je 
Nog even en jullie hebben lekker vakantie Perenboompje en Bailey. Dat jullie lekker tot rust kunnen komen met een zonnetje. Het weer nu is helemaal niks in Nederland... ik geniet met mate van alcohol, sushi, biefstuk etc. totdat ik een positieve test heb. Maar je moet doen waar je jezelf goed bij voelt! Fijne vakantie alvast
!
Ik heb helaas een rot week achter de rug. Veel verdriet vanwege het verlies van een familielid, een huisdier, de ongesteldheid en de hsg. Het was allemaal te veel.
Hsg viel overigens erg mee! Een prikje bij het zetten van de klem, beetje branderig gevoel bij de vloeistof. Voelde even vervelend, maar was zo voorbij. Wel pijnstilling van te voren gebruikt. Erg blij mee dat het zo mee viel en hopelijk helpt het...
Nog even en jullie hebben lekker vakantie Perenboompje en Bailey. Dat jullie lekker tot rust kunnen komen met een zonnetje. Het weer nu is helemaal niks in Nederland... ik geniet met mate van alcohol, sushi, biefstuk etc. totdat ik een positieve test heb. Maar je moet doen waar je jezelf goed bij voelt! Fijne vakantie alvast
!Ik heb helaas een rot week achter de rug. Veel verdriet vanwege het verlies van een familielid, een huisdier, de ongesteldheid en de hsg. Het was allemaal te veel.
Hsg viel overigens erg mee! Een prikje bij het zetten van de klem, beetje branderig gevoel bij de vloeistof. Voelde even vervelend, maar was zo voorbij. Wel pijnstilling van te voren gebruikt. Erg blij mee dat het zo mee viel en hopelijk helpt het...
maandag 17 juni 2024 om 09:16
dinsdag 18 juni 2024 om 15:18
Wat een pittige week KikiX, ondanks dat de HSG mee viel. Zorg je goed voor jezelf? Dikke knuffel! 
Fijn dat er wat rust aankomt Bailey, dat heb je wel verdiend. En Perenboompje ook!
Ik heb het mentaal even heel moeilijk. Het is de tweede week, en vrijdag mag ik testen. De dagen kruipen voorbij. De moed zakt me ieder uur in de schoenen dat ik vrijdag ga halen. De mood swings zijn sinds dit weekend real; het ene moment denk ik 'het gaat noooit lukken' en dan lig ik weer een ochtend met tranen in bed, en het andere moment hoop ik superhard en denk ik "het kan niet anders". En ik wil zooo graag weten waar ik aan toe ben, positief of negatief, terwijl ik ook heel goed weet dat een eventuele positieve test ook nul garantie is op een goede afloop. Zucht...
Symptomen gaan alle kanten op. Ik had in de eerste week al wel misselijkheid, buikpijn en pijnlijke borsten, maar duidelijk dat dat van de Utrogestan komt. Ik had overigens vijf dagen na de terugplaatsing een nacht waarin ik wakker werd van de pijn en steken in mijn baarmoeder, mogelijk een innesteling, het was duidelijk iets. Maar daarna hielden alle klachten weer op, en daar word ik behoorlijk zenuwachtig van. Verder heb ik regelmatig andere klachten: steken aan weerszijden van mijn baarmoeder, moet ik enorm vaak plassen, gevoelige blaas en sinds vandaag ook lage rugpijn en zeurend gevoel in mijn baarmoeder. Ook slaap ik veel.
God, wat is dit moeilijk. Ik durf eigenlijk de deur niet meer uit, bang dat ik ergens onderweg overvallen wordt door roze/rood/bruin bloed. Ik vind het moeilijk als vriend de deur uit moet voor werk. Zenuwen, angst, en stress. Natuurlijk probeer ik rationeel te zijn en vertel ik mezelf dat ook als het niet raak is er nog 5 kansjes in de vriezer liggen en dat alle seinen nog steeds op groen staan, maar je bent al zover en de paniek dat het mogelijk allemaal voor niets is sluipt naar binnen.
Als iemand tips hoe ik tot vrijdag de tijd door kan komen? Afleiding maar ja, pffff.
Fijn dat er wat rust aankomt Bailey, dat heb je wel verdiend. En Perenboompje ook!
Ik heb het mentaal even heel moeilijk. Het is de tweede week, en vrijdag mag ik testen. De dagen kruipen voorbij. De moed zakt me ieder uur in de schoenen dat ik vrijdag ga halen. De mood swings zijn sinds dit weekend real; het ene moment denk ik 'het gaat noooit lukken' en dan lig ik weer een ochtend met tranen in bed, en het andere moment hoop ik superhard en denk ik "het kan niet anders". En ik wil zooo graag weten waar ik aan toe ben, positief of negatief, terwijl ik ook heel goed weet dat een eventuele positieve test ook nul garantie is op een goede afloop. Zucht...
Symptomen gaan alle kanten op. Ik had in de eerste week al wel misselijkheid, buikpijn en pijnlijke borsten, maar duidelijk dat dat van de Utrogestan komt. Ik had overigens vijf dagen na de terugplaatsing een nacht waarin ik wakker werd van de pijn en steken in mijn baarmoeder, mogelijk een innesteling, het was duidelijk iets. Maar daarna hielden alle klachten weer op, en daar word ik behoorlijk zenuwachtig van. Verder heb ik regelmatig andere klachten: steken aan weerszijden van mijn baarmoeder, moet ik enorm vaak plassen, gevoelige blaas en sinds vandaag ook lage rugpijn en zeurend gevoel in mijn baarmoeder. Ook slaap ik veel.
God, wat is dit moeilijk. Ik durf eigenlijk de deur niet meer uit, bang dat ik ergens onderweg overvallen wordt door roze/rood/bruin bloed. Ik vind het moeilijk als vriend de deur uit moet voor werk. Zenuwen, angst, en stress. Natuurlijk probeer ik rationeel te zijn en vertel ik mezelf dat ook als het niet raak is er nog 5 kansjes in de vriezer liggen en dat alle seinen nog steeds op groen staan, maar je bent al zover en de paniek dat het mogelijk allemaal voor niets is sluipt naar binnen.
Als iemand tips hoe ik tot vrijdag de tijd door kan komen? Afleiding maar ja, pffff.
dinsdag 18 juni 2024 om 19:27
Een uur geleden naar de wc en daar zag ik roze afscheiding met een beetje bruin... klinkt niet heel goed 
Heb uit wanhoop maar een test gedaan maar die was omowit. Maar net nog een keer naar de wc gegaan en toen was er niks te zien. Zou het nog een innesteling kunnen zijn? Het is 12dpo.
Wat een rollercoaster, ik verlies alle hoop hier...
Heb uit wanhoop maar een test gedaan maar die was omowit. Maar net nog een keer naar de wc gegaan en toen was er niks te zien. Zou het nog een innesteling kunnen zijn? Het is 12dpo.Wat een rollercoaster, ik verlies alle hoop hier...
dinsdag 18 juni 2024 om 20:38
Bah, wat ontzettend stom Pimpelmeesje. Het is inderdaad een enorme rollercoaster. Doordat je weet dat er iets teruggeplaatst is, is juist die hoop zo groot, maar helaas ook die teleurstelling als het niet zo is extra heftig is mijn ervaring.
Het kan natuurlijk dat je urine niet geconcentreerd genoeg was nu, maar tegelijkertijd is een innestelingsbloeding op 12 dpo wel laat, zeker als je op 8 dpo iets gevoeld lijkt te hebben. Morgenochtend zou je eventueel opnieuw kunnen testen, op 13 dpo zou je wel echt iets moeten zien op een test
Dikke knuffel lieve Pimpelmeesje. Ik duim enorm voor je dat je toch een positieve test in handen hebt binnenkort
Het kan natuurlijk dat je urine niet geconcentreerd genoeg was nu, maar tegelijkertijd is een innestelingsbloeding op 12 dpo wel laat, zeker als je op 8 dpo iets gevoeld lijkt te hebben. Morgenochtend zou je eventueel opnieuw kunnen testen, op 13 dpo zou je wel echt iets moeten zien op een test
Dikke knuffel lieve Pimpelmeesje. Ik duim enorm voor je dat je toch een positieve test in handen hebt binnenkort
dinsdag 18 juni 2024 om 21:33
Ik heb na vanavond niet zoveel hoop op een positieve test, durf het morgen echt nog niet. Wacht tot vrijdag denk ik. Daarentegen lijkt het vloeien alweer voorbij (?!!). Een innestelingsbloeding kan nog tot 12dpo dus het zou eventueel kunnen? Het was wel overduidelijk transparant lichtroze met een klein beetje lichtbruin. Krampen komen en gaan. Ik heb geen idee waar dit allemaal heen gaat, maar een mentale marteling is dit zeker. Misschien zet het morgen of in de komende dagen door, je weet het niet.
dinsdag 18 juni 2024 om 21:50
Het is ook gewoon heel erg lastig, vooral ook omdat de utrogestan een eventuele menstruatie ook kan tegenhouden en voor krampen kan zorgen. Je weet inderdaad niet waar het naartoe gaat, het enige wat je kan doen is afwachten. Hopelijk kom je de komende dagen een beetje door. Probeer hoe moeilijk het ook is toch afleiding te zoeken.
woensdag 19 juni 2024 om 12:06
Inmiddels bruine afscheiding en wel wat pijn die een aanstaande menstruatie doet vermoeden. Vanochtend nog even gebeld; assistente zei dat ik gewoon door moet gaan met utro, zeker zolang de menstruatie nog niet doorzet. Het kan altijd nog een restwondje van de punctie zijn, je weet het niet. Maar ik maak me er voor op dat het allemaal niet gelukt is.
woensdag 19 juni 2024 om 16:21
Wat een ontzettende rollercoaster Pimpelmeesje. Het lijkt mij niet makkelijk. Zwanger worden is sowieso spannend, maar het proces waar je doorheen gaat maakt het denk ik nog 'explicieter'. Alles wat je ervoor moet doen (prikken, punctie), de terugplaatsing... Het wordt nog meer blootgelegd.
Ik duim nog steeds volop.
(En om ervaringen te delen: ik heb bij mijn goede zwangerschap tot aan de nod roze verlies gehad. Best veel ook. En kramp, ook na de nod. En zo te lezen kan bruin/ roze in jouw geval ook nog eens 5874556 miljoen andere redenen hebben. Maar shit, wat is het confronterend he? Toen ik eenmaal wist dat ik zwanger was, durfde ik niet naar de wc uit angst voor wat ik kon aantreffen. Ik heb tot het einde van de zwangerschap steeds gecheckt bij het afvegen of er bloed was. Ik was pas echt relaxt toen ik de baby iedere dag voelde (vanaf 20 weken zwangerschap). Wat ik maar wil zeggen: wees niet te streng voor jezelf. Het is allemaal zó kwetsbaar en ik denk met zo'n proces en na een miskraam nog veel meer. Je hebt allerlei gevoelens en dat mag. Ik hoop dat het voor jou een beetje behapbaar blijft.)
Sterkte nog even, die laatste dagen op het wachtbankje. Ik denk aan je
Kiki gecondoleerd met het verlies van je familielid en huisdier. Wat komt er ineens veel tegelijk.. Ik ben wel blij te lezen dat de HSG is meegevallen. Hopen dat het iets moois gaat opleveren. Hou je taai!
Perenboompje, wat balen dat je toch ongesteld was geworden
Je had je er al op ingesteld, maar toch... Ik hoop dat de vakantie je rust brengt. 
Ook voor jou bijna vakantie Bailey. Heb je vorige week goede gesprekken gehad met de artsen?
Hier hadden we vorige week een hectische week. Door een fout van de opvang heeft onze dochter vorige week een flinke smak gemaakt. We zijn een nachtje in het ziekenhuis geweest en alles was gelukkig in orde. Maar jeetje wat zijn wij geschrokken en verdrietig dat dit heeft kunnen gebeuren. We hebben een goed gesprek gehad met de betrokken medewerker. Dat was heel fijn. Onze dochter is nu voor de 3e keer weer naar de opvang. Vandaag sta ik er gelukkig weer wat relaxter in.
Ik duim nog steeds volop.
(En om ervaringen te delen: ik heb bij mijn goede zwangerschap tot aan de nod roze verlies gehad. Best veel ook. En kramp, ook na de nod. En zo te lezen kan bruin/ roze in jouw geval ook nog eens 5874556 miljoen andere redenen hebben. Maar shit, wat is het confronterend he? Toen ik eenmaal wist dat ik zwanger was, durfde ik niet naar de wc uit angst voor wat ik kon aantreffen. Ik heb tot het einde van de zwangerschap steeds gecheckt bij het afvegen of er bloed was. Ik was pas echt relaxt toen ik de baby iedere dag voelde (vanaf 20 weken zwangerschap). Wat ik maar wil zeggen: wees niet te streng voor jezelf. Het is allemaal zó kwetsbaar en ik denk met zo'n proces en na een miskraam nog veel meer. Je hebt allerlei gevoelens en dat mag. Ik hoop dat het voor jou een beetje behapbaar blijft.)
Sterkte nog even, die laatste dagen op het wachtbankje. Ik denk aan je
Kiki gecondoleerd met het verlies van je familielid en huisdier. Wat komt er ineens veel tegelijk.. Ik ben wel blij te lezen dat de HSG is meegevallen. Hopen dat het iets moois gaat opleveren. Hou je taai!
Perenboompje, wat balen dat je toch ongesteld was geworden
Je had je er al op ingesteld, maar toch... Ik hoop dat de vakantie je rust brengt. Ook voor jou bijna vakantie Bailey. Heb je vorige week goede gesprekken gehad met de artsen?
Hier hadden we vorige week een hectische week. Door een fout van de opvang heeft onze dochter vorige week een flinke smak gemaakt. We zijn een nachtje in het ziekenhuis geweest en alles was gelukkig in orde. Maar jeetje wat zijn wij geschrokken en verdrietig dat dit heeft kunnen gebeuren. We hebben een goed gesprek gehad met de betrokken medewerker. Dat was heel fijn. Onze dochter is nu voor de 3e keer weer naar de opvang. Vandaag sta ik er gelukkig weer wat relaxter in.
woensdag 19 juni 2024 om 21:38
Wat een rottige onzekerheid toch, en zo herkenbaar. Mijn duimen draaien nog steeds heel hard voor je, maar snap ook dat je je voorbereidt op een teleurstelling. Dikke knuffelPimpelmeesje87 schreef: ↑19-06-2024 12:06Inmiddels bruine afscheiding en wel wat pijn die een aanstaande menstruatie doet vermoeden. Vanochtend nog even gebeld; assistente zei dat ik gewoon door moet gaan met utro, zeker zolang de menstruatie nog niet doorzet. Het kan altijd nog een restwondje van de punctie zijn, je weet het niet. Maar ik maak me er voor op dat het allemaal niet gelukt is.
woensdag 19 juni 2024 om 21:45
Aventurijn, wat heftig zeg van je dochter. Gelukkig is het toch met een sisser afgelopen, lijkt me inderdaad enorm schrikken. Fijn dat het gesprek goed was en je er weer wat relaxter in kan staan
Nog veel sterkte met het verlies en verdriet Kikix, klinkt als een zware week inderdaad. Ik hoop natuurlijk ook dat de hsg je gaat helpen!
Nog veel sterkte met het verlies en verdriet Kikix, klinkt als een zware week inderdaad. Ik hoop natuurlijk ook dat de hsg je gaat helpen!
woensdag 19 juni 2024 om 22:21
Hoe ging dat bij jou, toen de terugplaatsing niet lukte?Perenboompje schreef: ↑19-06-2024 21:38Wat een rottige onzekerheid toch, en zo herkenbaar. Mijn duimen draaien nog steeds heel hard voor je, maar snap ook dat je je voorbereidt op een teleurstelling. Dikke knuffel
woensdag 19 juni 2024 om 23:02
Tja, lastig. Bij mij wilden ze ook dat ik doorging met de utro, ondanks dat ik echt al duidelijk ongesteld werd dwars erdoorheen. Moest zelfs toen bloed gaan prikken op hcg toen ik al echt flink bloedverlies had. Mentaal vond ik dat heel heftig en daar heb ik toen wel wat van gezegd. Je voelt je al shit en dan moet je ook nog op een soort strafexpeditie van ruim een uur reizen met ov daarnaartoe. Was er erg verdrietig van. Mentaal vind ik die wachtweken na tp bij ivf ook echt het moeilijkst en heb ik vooraf wellicht toch wat onderschat. Enorme rollercoaster aan emoties, dus ik snap echt waar je doorheen moet gaan momenteel.
maandag 24 juni 2024 om 14:26
Dankjewel lieve meiden...
Ik heb vrijdag de hele dag verdrietig in bed gelegen. Rationeel wist ik wel dat de kans maar 25 procent was, maar je bent toch boos en verdrietig als je lichaam je voor de gek gehouden heeft. Het was ook even slikken dat we pas medio augustus een evaluatie hebben en verder kunnen. Ik ben een beetje in dubio want we gaan meestal in de eerste helft van september op vakantie, en dat is nu net een beetje lastig. Je voelt de tijd wegtikken. De verpleegkundige liet al weten dat het een cryo terugplaatsing in een natuurlijke cyclus wordt.
Ik ben sinds gisteren ongesteld en vandaag is de zwaarste dag met bloedverlies. Het idee dat een embryo van ons samen mijn lichaam verlaat vind ik verdrietig. Maar het is ook een beetje de natuur. Ik probeer niet op te geven, maar het vertrouwen dat het ooit goed komt is niet zo dichtbij. Ook het idee dat ik waarschijnlijk geen moeder zal zijn voor mijn 41e verjaardag vind ik moeilijk. Een tweede kindje lijkt ook verder weg dan ooit. Dat was altijd mijn droom. Gelukkig zijn het mooie weer, het EK, de verbouwing en (ahum) de rechtszaak een goede afleiding. Ik ben sowieso erg blij dat ik van de utro af ben, ik voel mijn energie terugkomen. Ook voel ik me weer minder humeurig en meer mezelf. Vriendlief is ook verdrietig, maar we proberen er het beste van te maken en we hebben het goed samen. Ondanks mijn menstruatie ga ik komende week even uitwaaien op het strand, want mooi weer. Hopelijk doet het me goed
Ik heb vrijdag de hele dag verdrietig in bed gelegen. Rationeel wist ik wel dat de kans maar 25 procent was, maar je bent toch boos en verdrietig als je lichaam je voor de gek gehouden heeft. Het was ook even slikken dat we pas medio augustus een evaluatie hebben en verder kunnen. Ik ben een beetje in dubio want we gaan meestal in de eerste helft van september op vakantie, en dat is nu net een beetje lastig. Je voelt de tijd wegtikken. De verpleegkundige liet al weten dat het een cryo terugplaatsing in een natuurlijke cyclus wordt.
Ik ben sinds gisteren ongesteld en vandaag is de zwaarste dag met bloedverlies. Het idee dat een embryo van ons samen mijn lichaam verlaat vind ik verdrietig. Maar het is ook een beetje de natuur. Ik probeer niet op te geven, maar het vertrouwen dat het ooit goed komt is niet zo dichtbij. Ook het idee dat ik waarschijnlijk geen moeder zal zijn voor mijn 41e verjaardag vind ik moeilijk. Een tweede kindje lijkt ook verder weg dan ooit. Dat was altijd mijn droom. Gelukkig zijn het mooie weer, het EK, de verbouwing en (ahum) de rechtszaak een goede afleiding. Ik ben sowieso erg blij dat ik van de utro af ben, ik voel mijn energie terugkomen. Ook voel ik me weer minder humeurig en meer mezelf. Vriendlief is ook verdrietig, maar we proberen er het beste van te maken en we hebben het goed samen. Ondanks mijn menstruatie ga ik komende week even uitwaaien op het strand, want mooi weer. Hopelijk doet het me goed
dinsdag 25 juni 2024 om 21:37
Jammer dat je pas in augustus weer verder mag Pimpelmeesje, dat duurt nog wel erg lang. Wat is de reden dat ze dat willen, als ze toch al weten dat de cryo terugplaatsing in natuurlijke cyclus gaat zijn? Begrijp dat je je wat verdrietig voelt, de hoop is enorm en het is dan moeilijk als het toch niet gelukt is, heel herkenbaar. Verdriet mag er dus best even zijn.
Ik hoop dat de menstruatie inmiddels meevalt en je komende tijd wat afleiding gaat vinden in het zonnetje. Dikke knuffel
Hier is de vakantie begonnen en zijn we vertrokken naar Frankrijk. Momenteel aan de westkust in de zon, lekker genieten de komende weken en dan bij terugkomst hopelijk snel een tp
Hoe gaat het verder met iedereen? Veel liefs!
Ik hoop dat de menstruatie inmiddels meevalt en je komende tijd wat afleiding gaat vinden in het zonnetje. Dikke knuffel
Hier is de vakantie begonnen en zijn we vertrokken naar Frankrijk. Momenteel aan de westkust in de zon, lekker genieten de komende weken en dan bij terugkomst hopelijk snel een tp
Hoe gaat het verder met iedereen? Veel liefs!
woensdag 26 juni 2024 om 14:20
Eerst een maand rust, en ik denk dat het 3 weken opschuift omdat het vakantie is. Ik heb gemaild maar krijg standaard antwoord 'dit is het eerste plekje'. Ik heb mezelf maar op de reservelijst gezet voor als er een plekje eerder vrijkomt. Ik stress er ook wat over omdat we doorgaans in de eerste helft van september op vakantie gaan en dat lijkt me planningstechnisch nu heel onhandig. Menstruatie valt mee, na 3,5 dag is het zo goed als klaar. Strand was heerlijk, wel verbrand (waarom denk ik iedere keer dat ik mijn hele rug zelf kan insmeren?!) dus vandaag thuis uit de zon.
De Franse kust klinkt heerlijk! Ga ervan genieten! En stiekem ben ik wel blij dat je nog iets van je laat horen nu
De Franse kust klinkt heerlijk! Ga ervan genieten! En stiekem ben ik wel blij dat je nog iets van je laat horen nu
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
